คห.180
"ที่รุ้สึกเห้นใจเพราะเหมือนเส้นทางน้องมันจะต้องเหมือนมีอะไรมาสะดุดทั้งที่มันไม่น่าจะเกิด มันเป้นความรุ้สึกส่วนตัว แอบคิดแบบนี้จริงๆ"
ชอบข้อความนี้ของคุณเทพบุตรหงส์แดงจริงๆ รู้สึกแบบนี้เหมือนกันค่ะ
ฉากที่สไบกับแพร ยืนกอดกันร้องไห้ริมทะเล มันคือฉากที่สวยงามมาก ทีมงานใช้เวลาถ่ายทำนานมาก ทั้งพอร์ชและกุญแจซอลต้องทำสมาธิกันอยู่นานเพื่อตั้งใจเล่นฉากนี้ออกมาให้ดีที่สุด
และจากที่ยืนดูการถ่ายทำอยู่ไกลๆ (ไกลมากแทบจะไม่เห็นสีหน้าน้อง) อาศัยแอบมองจอภาพเล็กๆของผกก.ภาพเอา(ซึ่งก็ไม่ได้ยินเสียงนะเห็นแต่ภาพ) ยังรู้สึกได้ว่าฉากนี้มันจะทำให้เราเศร้าและเห็นใจกับความรักของสไบกับแพรแค่ไหน
มีทัพหน้าของเราบางส่วนมีโอกาสได้ไปนั่งดูที่หน้าจอมอร์นิเตอร์ พร้อมๆกับผช.ผกก. ยังอดน้ำตาซึมไม่ได้ แม้แต่ผช.ผกกเองก็เถอะ พอเล่นฉากนี้จบ ผกก. สั่งคัต(ผกก.จะนั่งอยู่ในรถตู้ห่างไปอีกนิดนึง) ทั้งผกก. และ ผช.ผกก วิ่งลงไปที่ริมทะเล ไปแทกมือกับน้องทั้งสองคน และบอกขอบคุณมาก ขอบคุณ...
จริงๆฉากนี้ ถ้าปล่อยภาพให้นานกว่านี้ทุกคนจะเห็นใจความรักของสไบกับแพรมาก น้องกอดกันร้องไห้สะอึกสะอื้น ช็อตที่แพรจะก้มลงจุ๊บหน้าผากสไบ เป็นอะไรที่สวยงามและซึ้งจริงๆ
แต่เอาเหอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทางทีมงานก็ทำดีที่สุดแล้ว พวกเราก็ขอให้กำลังใจทีมงานและนักแสดงทุกๆคน ของเสน่ห์บางกอกด้วยนะคะ ขอให้ผลิตผลงานดีๆ มีคุณภาพแบบนี้ออกมาให้พวกเราได้ชมกันอีกนะคะ ^^
และอีกอย่างที่อยากบอกคือ ภูมิใจในตัวน้องสาวคนนี้มาก กจซ.ทำให้เราเห็นว่า "หนูทำได้" (แต่แด๊ดแต่แด๊ด 555+) พัฒนาการของบทสไบ ทำให้เราได้เห็นพัฒนาทางการแสดงของกจซ. หนูโตขึ้นมากนะกับการทำงานบนเส้นทางที่หนูรัก และขอให้พัฒนาต่อไปเรื่อยๆ พี่ๆน้องๆที่นี่จะคอยติดตามและเป็นกำลังใจให้จ้า
ปล. วันนี้มาแบบชินจังสักกะนิด เห็นแล้วรู้สึกขัดใจกับการตัดต่อละครช่วงท้ายๆมาก เสียดายของ ไม่งั้นเราคงจะได้คนประทับใจกับละครเรื่องนี้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย เฮ้ออออออออออ!!!
แต่ก็นะ ไม่เป็นไรยังไงน้องเราก็ทำดีที่สุดแล้ว อย่างที่คุณเทพบุตรบอก เหมือนเส้นทางเดินของน้องมักจะมีอะไรๆรอบข้างมาทำให้สะดุดอยู่เรื่อย แต่ไม่เป็นไรนะมองในแง่ดี น้องเราก็ยังได้รับโอกาสดีๆอยู่เรื่อยๆเหมือนกัน สู้ต่อไปนะฮ้าลลลลล คนสวยยยย 