PANTIP.COM : C10615192 [คำถาม] องค์ประกอบที่จะทำให้ฟิคเรื่องนึงประสบความสำเร็จได้มีอะไรบ้าง [Girls' Generation (SNSD)]

ความคิดเห็นที่ 6

1. น่าจะอยู่ที่ชื่อคนเขียนมั๊งคะ ถ้าว่างเราก็ลองอ่านบทแรกๆค่ะ แต่ถ้าไม่น่าสนใจ ก็จะไม่อ่านต่อ

2. อืม ส่วนตัวเราว่ามีหลายปัจจัยที่ทำให้เรื่องๆนึงสนุก ไม่ใช่ว่าจะต้องเป็นแค่ฟิคนะคะ จะนิยายก็เหมือนกัน ส่วนใหญ่ๆก็คงจะเป็นเนื้อเรื่องน่าติดตาม มีพล็อตน่าสนใจ ไม่จำเจ วิธีการเขียนก็สำคัญ ภาษาอ่านลื่น มุมไม่แป๊ก ไม่วิบัติจนน่าเกลียด ให้อธิบายว่าอะไรทำให้ฟิคดีคงลำบาก เพราะมันก็ขึ้นอยู่กับแนว และคนชอบค่ะ แต่เราสามารถบอกได้ว่า อะไีรที่ควรระวัง ที่เราคิดว่ามีผลต่อเรื่องๆนึงมากๆ ไม่ว่าจะเป็นฟิคหรือนิยาย (ความเห็นส่วนตัวนะคะ)

อย่างแรก เราคิดว่าความมีเหตุผลหรือสมจริงค่ะ อันนี้ไม่ได้แปลว่าต้องอิงเหตุการณ์เกี่ยวกับตัวศิลปินนะคะ แต่ความถึงตามหลักเหตุผลทั่วๆไป
ยกตัวอย่างเช่น ปัจจุบัน เด็กๆหลายๆคนเขียนฟิค ซึ่งเราก็ชื่นชมนะคะ ที่เดี๋ยวนี้เด็กๆมีความพยายาม และหลายๆคนก็มีความสามารถน่าชื่นชมมาก แต่บางครั้งก็ต้องระวัง เวลาเขียนเรื่องที่ตัวเองไม่คุ้นเคย
เช่น เขียนให้ตัวละครอยู่ในวัยทำงาน แต่ไม่ได้คิดถึงสภาพความเป็นจริงซักเท่าไหร่ บางเรื่องให้ตัวละครเป็นถึงประธานบริษัทใหญ่อันดับต้นๆของเกาหลี ตัวละครอื่นๆก็ทำงานตำแหน่งใหญ่โต แต่พออ่านแล้ว แทบไม่เคยเห็นตัวละครแต่ละตัวทำงานซะที บ้างก็มีฉากดราม่า ตบ จูบ ทะเลาะ ร้องไห้กันกลางที่ประชุม พอดีกันจะไปเที่ยวนึกอยากจะหยุดก็หยุด เวลาเข้าออฟฟิสก็ไม่ยักจะทำงาน มาทำอย่างอื่นกันซะมากกว่า
คนเขียนอาจจะคิดว่าเรื่องที่ทำงานมันน่าเบื่อ ก็เขียนข้ามๆไป ไม่บรรยายไง อันนี้ก็เข้าใจค่ะ ไม่ต้องเขียนตอนทำงานก็ได้ แต่ในการบรรยาย ความคิดอ่านตัวละคร บางทีมันดูไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีความใส่ใจเรื่องงานซักนิด อยากโดดเมื่อไหร่ก็โดดได้ ใช้อำนาจทางการงานทำอะไรก็ได้ บางทีพออ่านเรื่องลักษณะนี้ แล้วก็จะรู้สึกว่ามันไม่สมจริงและน่าเบื่อ ตัวละครเป็นเจ้าของธุรกิจพันล้าน สภาพแวดล้อมเป็นบริษัทใหญ่โต แต่เนื้อเรื่องเหมือนชีวิตเด็กมัธยม เราคิดว่าแบบนี้ ถ้าย้ายเรื่องไปเกิดในโรงเรียนมัธยมก็จะเหมาะสมกว่า

ข้อสอง เรื่องของความพอดีค่ะ
คนเขียนบางคนก็สนุกกับการใส่ดราม่าลงไปในเรื่อง หรือใส่อะไรบางอย่างมากจนเกินไป ถ้ามากเกินไป อะไรๆมันก็น่าเบื่อได้ค่ะ ส่วนตัวคิดว่าการจะเขียนดราม่าก็ควรจะมีพล็อต มีการผูกการแก้ที่อยู่บนเหตุผล และมีความพอดี ในชีวิตคน แฟนกัน จะหึงหวงมากเกินไป และเข้าใจผิดกันทุกอาทิตย์มันก็เป็นไปได้ แต่ในฟิค ถ้ามันซ้ำไปซ้ำมามากเกินไป มันก็น่าเบื่อเหมือนกัน

ส่วนตัวเรา คอมเม้นต์เฉพาะเรื่องที่เราชอบค่ะ ไม่ว่าจะเป็นติหรือชม ถ้าชมก็ชอบก็ชมไปเรื่อยค่ะ แต่ถ้าจะตินี่ต้องคิดหน่อย ถึงติ ก็เพราะว่าชอบเนื้อเรื่องนะคะ ถึงได้ติ ถ้าไม่ชอบ คงไม่สน ดังนั้นเราจึงเลือกคอมเม้นต์จริงจังเฉพาะเรื่องของคนเขียนที่เราคิดว่าจะรับความคิดเห็นของเราได้ เพราะบางที คนเขียนก็อาจจะไม่เปิดรับความคิดเห็นในแง่มุมที่ต่างกันก็ได้ แต่คนเขียนบางคนก็ชอบพูดคุยถึงประเด็นที่จะสามารถนำไปปรับปรุงได้ อันนี้เราก็จะคอมเม้นต์บ่อยหน่อยค่ะ

3. เราคิดว่าไม่จำเป็นเลยค่ะ ฟิคที่สนุกๆ คนอ่านเยอะ โดยที่ไม่มีฉาก NC เลยก็มีค่ะ (ลองอ่านฟิคคุณ Soshitaroz ดูก็ได้ค่ะ)
แต่โดยส่วนตัวเราไม่ได้ต่อต้านการมีนะคะ อันนี้มันเป็นความพอใจของคนเขียนและคนอ่าน นิยายเองก็มีหลากหลายแนว ไม่แปลกที่ฟิคก็เป็นแบบนั้น แต่ส่วนตัวเราไม่คิดว่ามันควรจะเอามาเป็นจุดขายของเรื่อง ถ้าจะมีก็ให้มันมีไปตามพล็อตของเรื่อง และก็น่าจะพยายามใช้ภาษาเข้าช่วยในการบรรยาย ไม่ให้มันออกมาในลักษณะที่มากจนเกินไป เพราะมันมีสิ่งที่แยกแฟนฟิคชั่น ออกจากนิยายแบบอื่นๆ อย่าลืมว่าคุณกำลังเขียนแฟนฟิคชั่น ที่ต้องการให้คนอ่านจินตนาการถึงตัวละคร ที่ยืมมาจากคนที่มีตัวตนจริงๆ ปัจจุบันเราเห็นห้องฟิคแล้วก็รู้สึกว่า มีคนเขียนจำนวนนึง ที่พยายามจะดึงคนอ่านด้วยฉาก NC เยอะๆ (ซึ่งโทษคนเขียนก็คงไม่ได้ ถ้าไมีคนอ่านคนเขียนก็คงไม่เขียน) แต่ถ้าเนื้อเรื่องดีจริง คุณจะดึงดูดคนอ่านได้มากกว่า แล้วก็จะได้คนอ่านที่หลากหลายกว่า โดยไม่จำเป็นต้องมี NC ก็ได้ค่ะ
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 01:52:07
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 01:37:14
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 01:28:44

จากคุณ : กระต่ายเมืองกรุง

เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 54 01:24:14

ความคิดเห็นที่ 16

เราก็ขอตอบประสาคนอ่านด้วยนะ

สำหรับเรื่องพล็อต เราว่ามันไม่ต้องวิจิตรพิศดารอะไรมากมายก็สนุกได้
ฟิคบ้านๆ บางเรื่องมันมีเสน่ห์ด้วยคาแรคเตอร์ของตัวละครอะค่ะ
>>> บางเรื่องตัวละครก็สุดโต่งไปเรื่องใดเรื่องหนึ่งก็ดูเป็นเอกลักษณ์ของเค้าดี
หรือบางเรื่องก็มีมิติแต่ต้องมีมิติอย่างมีเหตุผล ไม่ใช่กลับไปกลับมา เช่นสิก้าขี้งอนเป็นนิสัย แต่บางทีก็มีเหตุผลเวอร์ๆ อย่างที่ไม่น่าเป็นไปได้ หรือยูริเป็นพวกใจร้ายใจดำ อยู่ๆ ก็รักและเอ็นดูสิก้าตั้งแต่แรกเห็นอย่างไม่มีสาเหตุอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ

>>> โทนของเรื่อง เราไม่รู้ว่าภาษาการเขียนนิยายเรียกว่าอะไร แต่เราว่ามันเป็นสิ่งแรกที่คนเขียนน่าจะนึกถึงก่อนการวางพล็อตว่าเราอยากให้ฟิคมันโทนไหน
เพราะมีคนแต่งหลายคนที่แรกๆ ฟิคก็โทนสนุกๆ ขำๆ มาตอนหลักหักปากกาหรือไงไม่ทราบ ดราม่าซะสุดพลังเลย

ดังนั้นเราจึงขอแยกอารมณ์ของฟิคชั่นออกเป็นสีต่างๆ ตามความรู้สึก แต่ไม่อิงตามมาตรฐานใดๆแล้วกันนะคะ

สีเทาๆ ตุ่นๆ << ออกแนวโรแมนติกแต่ไม่หวาน ค่อนไปทางดราม่าแต่ดราม่าไม่สุด น่าจะเรียกว่าฟิคอารมณ์เหงาได้ล่ะมั้ง

สีกาแฟ << ออกไปทางเรื่อยๆ สบายๆ อ่านแล้วอมยิ้มเล็กๆ รู้สึกสดชื่นเหมือนได้จิบกาแฟยามเช้า เสน่ห์ของฟิคแนวนี้กับแนวสีเทาเราว่าอยู่ที่การบรรยายความคิดความอ่านของตัวละคร การบรรยายแบบบุคคลที่ 1 ก็ช่วยให้ฟิคสนุกขึ้นค่ะ

สีฟ้า << สดใสบ้าบอคอแตก เน้นฮา สาระน้อยๆ ฟิคแนวนี้เราว่าอารมณ์คล้ายการ์ตูนอ่ะค่ะ อ่านแล้วหัวเราะกร๊ากโลกสดใสไปทั้งวัน เสน่ห์ของฟิคแนวนี้เราว่าอยู่ที่มุกตลกการบรรยายท่าทางหน้าตาตัวละคร ตลอดจนคำพูดขำๆ

สีชมพู << หวานใสกุ๊กกิ๊กน่ารักคิกขุ อ่านแล้วเกิดอาการมือไม้หงิกงออยากจะหันไปหยิกทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว บางคนก็เกิดอาการอยากคว้าหมอนมากัดเพราะความหวานของเรื่อง
เสน่ห์ของฟิคแนวนี้อยู่ที่อะไรหลายๆ อย่าง เช่นหน้าตา ท่าทาง คำพูด ปฏิสัมพันธ์ของตัวละครเวลากุ๊กกิ๊กกัน
ฟิคแนวนี้ฉากหวานกัน การงอนง้อ ง้องอนกันอย่าได้ขาดเชียววว~ แต่ถ้าจะมีดราม่าก็มีได้แต่น้อยๆ อย่านานเกินไปจะดีที่สุด
เพราะคนอ่านส่วนใหญ่จะรักที่ความหวานของเรื่อง รักในความรักของตัวละคร ทำให้การอัดดราม่ายืดเยื้อลงไปจะทำให้ดูน่ารำคาญไปหน่อย ดราม่าอาจจะรุนแรงได้แต่อย่านานไป สักสามสี่ตอนนี่ก็ถือว่าเยอะแล้ว ต่อ 1 ดราม่า

สีแดง << ร้อนแรงเซ็กซี่แต่ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีNCเสมอ แค่อีโรติกหรือเลิฟซีนนิดหน่อยอย่างมีลีลาเป็นใช้ได้
แต่กระนั้นสีแดงในที่นี้ของเรามันอารมณ์คล้ายๆ นิยายแปลฝรั่ง ตัวละครจะต้องมีความเป็นผู้ใหญ่นิดนึง เสน่ห์ของเรื่องแนวนี้เราว่ามันอยู่ที่คาแรคเตอร์ของตัวละครอ่ะค่ะ
ความมีมิติ ความมีเหตุผลของตัวละคร เราว่าสำคัญสำหรับฟิคแนวนี้

สีขาว << อบอุ่นใสๆ เหมือนกินนมสดอุ่นๆ ก่อนนอน ฟิคแนวนี้เราว่าพล็อตไม่ต้องหวือหวามาก เน้นความน่ารักของตัวละคร อารมณ์คล้ายฟิคสีฟ้ากับสีชมพูในความคิดของเรา
แต่มันไม่ได้ตลกสุดโต่งแบบสีฟ้า หรือหวานจ๋อยหยาดเยิ้มเท่าสีชมพู แต่เป็นอารมณ์อ่านแล้วได้ทั้งสดใสและอมยิ้มไปพร้อมกัน เป็นฟิคที่อ่านแล้วรู้สึกว่าอยากอ่านอีก อ่านได้เรื่อยๆ เมื่อคิดถึง
เสน่ห์ของฟิคแนวนี้เราว่าอยู่ที่ความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่อง เราก็ไม่รู้จะบรรยายไงดี แต่เราไม่ค่อยชอบฟิคที่สร้างตัวละครมาเยอะๆ แต่มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันอยู่ไม่กี่คน (อนุโลมว่าตัวละครที่มาจากวงอื่นไม่เป็นไร)
ฟิคมันจะดูอบอุ่นมากถ้าตัวละครในเรื่องแสดงความรักต่อกันฉันท์เพื่อน คนรัก หรือครอบครัว ถ้ามีเรื่องพวกนี้มากๆ จนดูอบอุ่นและยิ้มตามได้ เราก็จะนิยามว่ามันอยู่ในหมวดสีขาว....
อ้อ สีขาว...ควรจะปลอดNC ด้วยนะ ฮ่าๆ

สีดำ << ดราม่าสุดๆ เหมือนซัดกาแฟดำเข้าไปสองสามแก้วก่อนนอน อาจจบยังนอนไม่หลับต้องถ่างตานั่งค่อนขอดคนแต่งว่าทำอย่างนี้กับฉันได้ไง อะไรแบบนั้นเลยอ่ะค่ะ เสน่ห์ของฟิคนี้คงไม่มีอะไรนอกจากดราม่า ดราม่า และดราม่า (จะดราม่าไปไหนว้อย!!) - -'

แต่กระนั้นโทนของฟิค หรืออารมณ์ของฟิคไม่ได้หมายความว่าจะมีแค่สีเดียว
แน่นอนว่าเราสามารถนำมันมาผสมกันอย่างกลมกล่อมได้เหมือนกันนะเออ!
ขอยกตัวอย่างฟิคดราม่าเป็นหลัก (เอาดำเป็นเกณฑ์)

ดำ + แดง ฟิคจะออกมามีเสน่ห์ร้อนแรงและดราม่า อ่านแล้วคงรู้สึกหายใจไม่ออก จุกและตีบตันในลำคอ เวลามีฉากอีโรติกก็จะร้อนแรงแบบฟิคสีแดง ขณะเดียวกันก็มีดราม่าแทรกซึมอยู่ทุกตัวอักษร โอ้ว!!
ดำ + ขาว หยินหยางกันเลยทีเดียว อบอุ่นกำลังดีกับความรักของตัวละคร ขณะเดียวกันก็มีดราม่าจู่โจมเข้ามาแบบไม่หยุดหย่อน อ่านแล้วคงรู้สึกสงสารตัวละครและสงสารตัวเองไปพร้อมกัน ฟิคมันก็น่ารักอบอุ่นขนาดนี้จะทำร้ายกันทำไมคะคุณ T__T
ดำ + ฟ้า อันนี้คงไม่ค่อยเข้ากันมั้งคะ ขำลืมโลกแล้วดราม่าสุดกู่เนี้ย
ดำ + ชมพู อันนี้สดใสแล้วดราม่าสุดพลัง แต่งจบคงโดนคนอ่านรุมยับ ว่าใจร้ายมากให้เค้ารักกันมาตั้งนานแล้วมาดราม่าตอนจบ!!! ทำร้ายจิตใจคนอ่านมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ
ดำ + เทา...ถ้าจะดราม่าด้วยเหงาด้วยขนาดนี้ เห็นใจคนอ่านเถอะค่ะ!!!

เอ่อ อ่านแล้วงงๆ นะคะ แต่ถ้าอยากแต่งฟิคก็ลองคิดถึงเรื่องพวกนี้ระหว่างที่วางพล็อตก่อนก็ดีค่ะ มันจะทำให้ฟิคของเรามีเสน่ห์ขึ้นด้วย เพราะฟิคมันจะมีความเป็นตัวของตัวเองขึ้นมา
บางทีพล็อตมันอาจจะซ้ำๆ กับคนอื่น แต่การเพิ่มอารมณ์ของท้องเรื่องลงไปด้วยก็อาจจะทำให้มันแตกต่างขึ้นมาเหมือนกัน

เราก็ตอบตามประสาคนอ่านนะคะ อาจจะได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อยเนอะ!!

แก้ไข!! อ้าว! พิมพ์มาตั้งเยอะ แต่ไม่ได้ตอบคำถามคุณจขกท.เลยอ่ะ
1.มีเหตุผลอะไรบ้างที่ทำให้ 'คุณ' สนใจแล้วเลือกที่จะคลิกเข้าไปอ่านฟิคซักเรื่องนึง ทำไมถึงเป็นเรื่องนั้น ไม่เป็นเรื่องอื่น
<<< ชื่อเรื่อง! เอ่อ จริงๆเราไม่ซีเรียสหรอกนะคะ ว่าต้องแรงหรืออะไร ส่วนมากเราจะชอบอ่านฟิคแฟนตาซี (ซึ่งน้อยเหลือเกิน!) เลยต้องพิจารณาจากชื่อก่อน
แต่ถ้าฟิคทั่วๆ ไปก็หลับหูหลับตาจิ้มอ่ะค่ะ ฮ่าๆ

2.หลังจากอ่านไปแล้ว อะไรทำให้อยากติดตามอ่านต่อไปเรื่อยๆจนถึงตอนจบ
การที่ฟิคสักเรื่องจะประสบความสำเร็จ ได้รับความนิยมจากคนอ่านมันต้องมีเหตุผลพิเศษๆบ้างแหละน่า
นอกจากเหตุผลที่ว่าเป็นคู่ที่คนจิ้นเยอะอย่างเช่นคู่รอยัล แทนี่ ยูลสิก ยุนซอหรือคู่อื่นๆที่กำลังได้รับความนิยมอยู่
เพราะหลายเรื่องมีตัวละครหลักเหมือนกัน จำนวนคนอ่านยังไม่เท่ากันเลย
<<< จริงๆแล้ว เรื่องคู่ก็มีผล แต่! คู่ยอดนิยมบางทีก็ไม่มีคนอ่านเหมือนกันนะคะ - -
เอาจริงๆ ฟิคยุนซอคนอ่านน้อยมากอ่ะค่ะ
แต่เหตุผลที่ทำให้ติดตาม ก็คงไม่มีอะไรมากกว่าถูกใจ เหมือนเราเป็นเนื้อคู่กันอะไรแบบนั้นเลย เนื้อเรื่องสนุกมีเสน่ห์ คนแต่งไม่ดอง

เรื่องดองฟิคนี่สำคัญมากๆ บางทีอ่านค้างไว้แล้วคนแต่งไม่มาอีกเลย เราก็ลืมอ่ะค่ะ แต่ถ้าเห็นเด้งมาหน้าแรกตลอดก็โอเคน้า
เพราะงั้นนักแต่งหน้าใหม่ มีโอกาสมากมายที่ฟิคจะแป้ก!
เพราะSSFC มีนักแต่งหน้าเก่าเยอะมาก ต่อให้ฟิคพวกเค้าดองจนตกไปหน้าอื่นๆ
แต่ก็พร้อมจะเด้งกลับมาหน้าแรกจากการขุดเพื่อทวง ของท่านผู้อ่านขาประจำ - -'
นักแต่งหน้าใหม่ เรื่องแรกๆ ต้องแต่งอย่างมีวินัยอ่ะค่ะ ตรงต่อเวลา มั่นใจว่าจะไม่ดอง
แล้วก็กำลังใจต้องสำคัญนะคะ อย่าไปคิดว่าทำไมเม้นต์ฉันน้อยจัง ไม่แต่งดีกว่า! อะไรแบบเนี้ย

ฟิคที่SSFC ส่วนใหญ่จะแข่งกันโผล่มาตอน 3ทุ่ม - 4ทุ่ม ถ้าเปรียบเป็นการออกอากาศ
ก็เหมือนช่วง Prime Time เลยแหละค่ะ
สังเกตุตรงจำนวนคนอ่านในช่วงนั้น แน่นขนัดถึง3-4ร้อยคนเลย
ซึ่งถ้าฟิคที่มีคนอ่านประจำก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร
แต่ฟิคใหม่ๆ จากคนแต่งใหม่ๆ ถ้ามาช่วงนั้นล่ะก็อาจจะตกฮวบไปหน้าอื่นและหายไปเลยทีเดียว แนะนำว่าให้ลงก่อนเวลานั้น หรือสักห้าทุ่มไปเลยค่ะ

3.อีกคำถามนึงคือฉาก NC มีความจำเป็นแค่ไหนกับการเขียนฟิคคะ
ถ้าไม่มีฉาก NC แล้วต้องเขียนยังไงถึงจะน่าสนใจแล้วเอาคนอ่านอยู่...
<<< สำหรับเราไม่จำเป็น แต่ก็เหมือนกินไก่ไม่จิ้มแจ่ว จิ้มก็ได้อร่อยดี แต่ไม่จิ้มก็กินได้ไม่เป็นไร
มีแล้วดีมั้ย มันก็ทำให้อรรถรสในการอ่านดีขึ้น อย่าถามเลยว่ามีหรือไม่มีคนอ่านจะชอบมากกว่า ส่วนใหญ่ตอบว่าชอบทั้งนั้นแหละค่ะ
แต่ต้องถามว่า "มีเยอะหรือไม่เยอะดี" มากกว่า
เราชอบอ่านฉากเลิฟซีนกึ่งๆ อีโรติกมากกว่า มันก็เหมือนการถ่ายหนังเรื่องนึงแหละค่ะ
เมื่อถึงฉากเลิฟซีนของตัวละคร แป้นพิมพ์ก็เหมือนกล้องอยู่ที่ว่าจะโฟกัสที่ตรงไหนของฉากนั้น
ในห้องมืดหรือNC ที่เข้าใจกันก็คงไม่ต้องบอกว่าโฟกัสกันที่ไหน - -'
แต่ฉากอีโรติกที่เราเข้าใจ เหมือนกันแพนกล้องที่หน้าตัวละคร เห็นเงาๆ ทะมึนๆ
เห็นมือไม้ ท่วงท่าเวลากอดกัน พอถึงฉากระหว่างนั้นก็แพนกล้องไปที่ใบหน้า ตัวละครที่กำลังส่งยิ้มให้กัน บอกรักแก่กัน อะไรแบบนั้นแหละค่ะ
คือมันมีวิธีแต่งฉากอย่างนั้นมากมายแหละค่ะ ^^" อยู่ที่ว่าคนแต่งจะเลือกสรรสร้างมันออกมายังไงมากกว่าเนาะ

ตอบยาวไปไหนเนี้ย! ตอบยาวมากก็พิมพ์ผิดมาก - -
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 20:34:59
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 20:32:37
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 20:29:50
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 20:10:45
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ค. 54 20:09:30

จากคุณ : ซาราง (ซาราง)

เขียนเมื่อ : 29 พ.ค. 54 20:00:41