บางครั้ง..ในความรัก
ถ้าเราคิดให้ดี
ก็เหมือนกับสายรุ้งงาม..หลังจากที่ฝนตกกระหนํ่าลงมา
หลังจากฝนหยุด
.
รุ้งก็ฉายความสวยงามมาออกเอง
แบบที่เรากำหนดไม่ได้
ว่าตอนไหน..ที่ใด..เวลาไหน
..
เช่นความรัก
เราไม่ต้องไปคอยค้นคว้าตามหา..
ถึงเวลาจะมาเองตามธรรมชาติ
และความรักมีสีสรรที่สวยงามเสมอที่ใจเราเอง
บางครา..อาจจะเปลี่ยนสีให้จางลง
หรือเข้มข้น
มากขึ้น
แล้วแต่สภาวะสิ่งรอบตัว
เช่นสายรุ้ง
บางทีเราเห็นได้ชัดเจน..บางที..ห่างไกล
แต่ความคงที่..คือ..
ความสวยงามในความรู้สึกของเราเสมอที่ได้สัมผัส
ทางใจเสมอมา
เพียงแค่..เราต้องใช้เวลา
รอคอย..ที่จะได้สัมพัส
กับความรัก
และ..เมื่อพบเจอแล้ว
.
เราจงถามตัวเราเองว่า..
เราพอใจหรือยัง
ที่จะรับที่จะนำเข้ามาในชีวิตเราแบบไหน
บางครั้ง
อาจจะจางหายไป..เป็นบางเวลา
เพราะมรสุมต่างๆที่ทำให้มีความเปลี่ยนแปลง
.
ตามวิถีของกฎเกณตามธรรมชาติ
ที่มีทั้งผ่านเข้ามา..และ จากไป
เราเพียงแต่ใช้ความอดทน
อีกครั้ง..หรือหลายครั้ง
..
รอเวลา..ฟ้าหลังฝน
ก็จะเจอกับรุ้งงามนั้นอีกครา
.รักษาเวลาที่มีนั้นให้นานที่สุด
ให้มองด้วยความรู้สึกที่ดี
.เก็บสิ่งสวยงามนั้นไว้
.ให้นานที่สุดในใจเราเอง