PANTIP.COM : C10858765 ^ ^ ประมวลความประทับใจสตาร์อาสาโครงการ 2 ณ. บ.ทับน้ำเต้า ต.กรุงชิง อ.นบพิตำ จ. นครศรี ^ ^ [ข่าวบันเทิงนักร้อง]

ความคิดเห็นที่ 9

เนื่องด้วย จขกท. ไม่ได้ร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ (จริงๆแล้วครั้งไหนก็ไม่เคย ฮือ)
ดังนั้นจึงขอหยิบยกคำบอกเล่าความประทับใจของเหล่าอาสาสมัครที่ไปในครั้งนี้นะคะ
ซึ่งคงไม่สามารถนำมาได้หมดทุกคน ต้องขออภัยด้วยนะคะ

แต่ถ้าใครอยากอ่านแบบยาวได้อีก ก็ตามลิ้งค์นี้ได้เลยค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10827595/C10827595.html

เรื่องเล่าจากน้องพร

เป็นครั้งแรกที่ได้ไปพัฒนาชุมชม แบบที่เรียกว่า ออกค่ายจริง ๆ ก็คราวนี้เอง

ออกเดินทางตั้งแต่คืนวันพุธที่ 14 ก.ค. ที่ตึก GMM ซึ่งท่านประธาน (ดิว เดอะสตาร์ ต่อไปนี้จะเรียกย่อ ๆ ว่า “ท่าน”) ได้นัดให้ขึ้นรถ ก่อนเวลา 19.00 น.ชนิดที่เรียกว่า ทั้งหนัก ทั้งเหนื่อย ทั้งเมื่อย เพราะกระเตงข้าวเหนียวไฮโซ จากผู้มีอุปการคุณ จำนวน 55 ห่อ (เลขนำโชคของท่านและเป็นเลขที่มักจะเกี่ยวข้องกับท่านด้วย) ห่อปกติ 50 ห่อใหญ่พิเศษ 5 ห่อ ข้าพเจ้าประมาณการตัวเองแล้วคาดว่าไม่มีปัญญาแบกแน่ ๆ เลยต้องหาเพื่อนมาช่วยลำบาก อันได้แก่พี่ปุ๊ ซึ่งหนีบน้องยูริมาด้วย อิอิ เลยได้สองสาวต่างวัยมาช่วยแบกข้าวเหนียวหมูย่างขึ้นรถไฟฟ้า (รอดพ้นปากเหยี่ยวปากกาจากพี่ ๆ ที่ทำงานหลายคน ที่จ้องข้าวเหนียวตาเป็นมันอยู่ เพราะรู้ว่าเจ้านี้อร่อยจริง ๆ อิอิ เอาไว้แมตซ์หน้านะพี่นะ)

มาถึงตึก GMM ตามเวลานัดเป๊ะ ๆ 6 โมงเย็น นั่งเล่นรอสมาชิก 45 คน (ไม่นับท่านและทีมงาน) นั่งแบ่งหมูแบ่งข้าวเหนียวไปพลาง ๆ กลางล็อบบี้เนี่ยแหละ มีหลาย ๆ คนที่ไม่ได้ไป แต่ก็มีน้ำใจมาส่งพวกเรา+ทำงาน (แบ่งหมู+แบกของ) ด้วย น่ารักจริง ๆ และแล้วกว่าทุกคนจะฝ่าฟันฝนตกรถติด คนไม่กระดุกกระดิก มาถึงจนครบองค์ประชุมก็ปาเข้าไปเกือบ 2 ทุ่มครึ่ง ก็ได้ฤกษ์ล้อหมุนซะที ทางออกก็ติดเช่นกัน มาคล่องอีกทีตอนใกล้ ๆ ลงทางด่วน โน่นแน่ะ อาหารค่ำวันนี้ นอกจากข้าวเหนียวหมูย่างแล้ว ยังมีขนมจีบ แล้วก็ขนมเค้ก ขอบคุณผู้มีอุปการคุณทุก ๆ ท่านเจ้าค่ะ

ขึ้นไปบนรถ ท่านประธานก็แจกแจงถึงรายละเอียดการเดินทางสักเล็กน้อยแล้วปล่อยให้พักผ่อน แวะปั้มเป็นระยะ ๆ มาถึงร้านครัวคุณสาหร่าย ร้านอาหารชื่อดังของเมืองชุมพร ก็ได้ฤกษ์ให้หาอะไรใส่ท้องซะ ตามกำหนดถึงประมาณเที่ยงคืน แต่ด้วยตามที่เล่ามาแล้ว ก็เลยมาถึงแบบชิลล์ ๆ แค่ ตี 3! ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจซัดมอคค่ารองท้องไปซะ เพราะตลอดทางตั้งแต่ 3 ทุ่มยันตี 3 เรียกว่ายังไม่ได้หลับเลย คือแค่หลับตาแต่ยังไม่หลับจริง ๆ ก็เลยตกลงใจ กินกาแฟดีกว่า 55 ปรากฏว่า ได้ผล กินมอคค่าชุมพรแล้ว ขึ้นรถปั๊บหลับทันที (สวนกระแสชาวบ้านจริง ๆ ชั้น)

มาถึงตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช ประมาณ 8 โมงเช้า ของวันศุกร์ที่ 15 ก.ค. ก็เข้าที่พักที่ชื่อว่า “หนำไพรวัลย์” ท่านประธานแบ่งห้องพัก ออกเป็น 2 กลุ่ม คือ 15 กับ 30 (มิใช่อายุนะ แต่เป็นจำนวน) ให้ สว.+หนุ่ม ๆ อยู่กลุ่ม 15 ส่วน สส. อยู่กลุ่ม 30 เพราะกลุ่ม 15 จะพิเศษกว่า เนื่องด้วย สว.แล้ว ท่านประธานเป็นห่วง จึงไม่ต้องการให้ปีนเขามากนัก จึงได้บ้านพักกันเป็นหลัง ๆ หนุ่ม ๆ ก็อยู่บ้านเดียวกันไปเลยหลังนึง ส่วนสส. กลุ่ม 30 ก็ไปนอนรวม ๆ กัน เหมือนค่ายทหาร คือเป็นที่นอนแบบแบน ๆ แข็ง ๆ เรียงกันเป็นตับ บนห้องใต้หลังคา ต้องไต่บันไดลิงขึ้นไป แต่ก็มีทางขึ้นอีกทางซึ่งดีกว่าบันไดลิง แต่อ้อมกว่ามาก (ชันทุกขั้นบันได) ดีแล้วแหละที่ สว. อยู่ข้างล่างน่ะ อิอิ (เค้าเป็นห่วงงงงง)

ท่านนัดเวลาให้ขึ้นรถ 2 แถว + ท้ายกระบะแบบไม่มีหลังคา ไปไซด์งานก่อสร้างกัน (ก่อนนี้ท่านทำข้อตกลงไว้ก่อนว่าจะเรียกพวกเราว่า “แรงงานพม่า” ชิชะ งั้นท่านก็หัวหน้าคนงานพม่าน่ะสิ) ถนนหนทางเป็นดินลูกรัง ฝุ่น+แรงดึงดูดโลก ไม่ต้องพูดถึง เรียกได้ว่าไม่ต้องปัดบรัชออนมา เพราะดินแดงช่วยคุณได้ ไปถึงในสภาพแก้มแดงกัน โดดลงจากรถปุ๊บ ท่านก็แบ่งงานทันที แบ่งออกเป็น 3 ทีม คือ ทีมขนทรายเข้าไปถมพื้นด้านในให้เรียบเสมอกัน เพื่อที่จะเทปูนในลำดับต่อไป ต่อด้วยทีมผสมปูน แล้วก็ทีมทำครัว แล้วก็ทีมดูแลความสะอาด (ตกลงมันมีกี่ทีม?) สภาพบ้านที่เราเห็น ได้ขึ้นโครงไว้แล้ว เป็นแบบบ้าน 2 ชั้น (แต่หาทางขึ้นชั้น 2 ไม่เจอ?) มุงหลังคาแล้ว แต่ยังไม่ได้ตีฝ้า ไม่ได้เทปูน เพราะฉะนั้นงานของเราก็คือ งานเทปูน และตอกฝาบ้านนั่นเอง

ดังนั้น ข้าพเจ้าจะขอเป็นกรรมกรเทปูน ผสมปูน ดีกว่าเป็นช่างไม้ เพราะรู้ขีดจำกัดของตัวเองดีเหมือนกันว่า ขืนไปตอกตะปูคงไม่แคล้ว ตะปูเบี้ยว (เสียของ เสียเวลาชาวบ้านมาแก้ไขอีก) ตอกโดนมือตัวเองแน่นอน (สายตาไม่ค่อยดี) เรียกได้ว่า งานนี้จบลงแล้ว ไปรับจ้างก่อสร้างได้เลย เพราะได้สูตรผสมปูนมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว อันได้แก่ ทราย 16 ถัง ผสมกับปูน 1 ถุง ผสมให้เข้ากัน เทน้ำลงไป 5 ถัง (ค่อย ๆ เท ค่อย ๆ ผสม) พอเข้ากันดีแล้ว เติมหินลงไป 10 ถัง (โอยยย ขอบอกว่ามันทั้งหนัก ทั้งหนืดมากกกกก) แต่โดยส่วนใหญ่จะอยู่แผนกเตรียมของ คือ ตักทราย ตักหิน ตักน้ำ รอไว้ คว่ำถุงปูน แล้วก็ช่วยกันเป็นสายพานลำเลียง วัสดุดังกล่าว+ปูนที่ผสมเสร็จแล้ว ไปเทแล้วก็มีคนคอยปาดปูนให้เรียบเสมอกันอีกที แล้วปล่อยให้แห้ง

ใครว่างงานก็ไปส่งไม้ ส่งตะปู จับบันได ให้กับช่างไม้ที่ตอกตะปูโป๊ก ๆ กันข้างบน เป็นกรรมกรร้อน ๆ ได้สักพัก เทวดาคงสงสารก็เลย ปล่อยฝนตกลงมา ก็ใส่ชุดกันฝนหลากสีกัน สดใส สวยงาม เฉอะแฉะ (ตามระเบียบ...ใครมากำหนดระเบียบไว้วะ) ฝนก็ตก ๆ หยุด ๆ กันทั้งวัน รองเท้าแต่ละคนไม่มีเหลือสีเดิม (ดีที่เอารองเท้าสมัยเรียนมาใช้ อิอิ หลายปีแล้ว ไม่เสียดายเท่าไหร่) ทำงานกันอย่างสนุกสนาน ได้ความรู้ด้วยหลาย ๆ อย่าง แล้วก็พักกินข้าวกลางวัน ที่ห่างจากมื้อเช้าประมาณ ชม. นึงมั๊ง เป็นอาหารที่ชาวบ้านทำให้พวกเรากินฟรี ๆ ค่ะ เพราะพวกเค้าเห็นว่าเรามาช่วยทำบ้านให้ เค้าก็เลยตอบแทน ขอบคุณมาก ๆๆๆ ค่ะ

พักเที่ยงแล้วก็ลุยต่อ จนกว่าจะเสร็จ 55 งานเทปูนของเราเสร็จแล้ว เมื่อเวลา บ่าย 3 โมงกว่า ๆ พอดี เลิกกอง เหลือแต่ตอกฝาบ้าน ที่ยังตอกไม่เสร็จ พี่เอ มูลนิธิกระจกเงา และพี่โกเมศ ก็เลยนัดหมายว่าพรุ่งนี้จะแบ่งทีมไปทำฝายกัน (เย้ ๆๆๆ)

กลับเข้าที่พัก อาบน้ำ สระผม รับประทานอาหารสุดเริ่ดจริง ๆ อร่อยทุกอย่างเลย ท่านแจ้งว่า วันนี้เป็นวันอาสาฬหบูชา พวกเราจะไปเวียนเทียนกันแล้วก็นำเทียนพรรษาไปถวายด้วย ที่สำนักสงฆ์ไทรงาม แต่ชาวบ้านจะเรียกง่าย ๆ ว่าวัดไทรงาม ไปถึงมีชาวบ้านมารอดูดิว เดอะสตาร์ เยอะแยะเลย (^^) แมลงเยอะมาก แต่ก็ไม่ได้บั่นทอนกำลังใจ และกุศลจิตของทุก ๆ คนจริง ๆ มีชาวบ้านนำเทียนพรรษามาถวายอยู่หลายแท่ง การเวียนเทียนที่นี่ ไม่มีโบสถ์ มีแต่ศาลาที่เป็นที่ตั้งของพระประธาน และที่มาของชื่อสำนักสงฆ์ เป็นต้นไทรต้นใหญ่ (น่าจะเกิน 10 คนโอบชัวร์) บรรยากาศได้ความขลังแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน เพราะไม่เคยเวียนเทียนรอบต้นไม้ ก็เลยได้คิดว่า คนเราอย่าไปยึดติดว่าเราต้องไปเวียนเทียนรอบโบสถ์ หรือศาสนาสถานเท่านั้น เพียงแค่เราตั้งมั่น ตั้งจิตอธิษฐาน มีความตั้งใจที่ดีที่จะกระทำความดีอะไรสักอย่าง ก็เหมือนเป็นการตั้งปณิธานในใจแล้ว สิ่งปลูกสร้างเป็นเพียงสิ่งสมมติที่ให้เราเห็นเป็นรูปธรรม จับต้องได้ มองเห็นได้....ก็เท่านั้น

หลังจากสตาร์ของเรานำการเวียนเทียน (ท่ามกลางวงล้อมของเหล่าเด็ก ๆ และชาวบ้าน) ก็นำเทียนของทุก ๆ คนไปปักไว้ที่โคนต้นไม้ เป็นภาพที่ดูสวยงามคลาสสิกมาก แต่ไม่ต้องห่วงนะ คนที่ไม่ได้ไปด้วยตนเอง ข้าพเจ้าได้นำคำอธิษฐานของทุกท่านไปวางไว้ด้วยที่โคนต้นไม้เรียบร้อยแล้วน๊า

เสร็จภารกิจประจำวันนี้ก็กลับที่พักนอน ตื่นเช้ามาวันเสาร์ที่ 16 ก.ค. รับประทาน เบรกฟาด แบบตามแต่สะดวก ข้าพเจ้าก็ไม่พลาด ฟาดไปเบา ๆ แค่ข้าวต้ม 3 ถ้วยเท่านั้นเอง จากนั้นท่านก็แบ่งคนงานพม่า ออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มตอกฝาบ้าน 15 คน (ที่เมื่อวานยังไม่เสร็จ) กับกลุ่มไปทำฝายชะลอน้ำ

แบ่งทีมเรียบร้อยคนงานก็เดินทางทันที อิอิ ข้าพเจ้าอยู่ทีมทำฝาย เริ่มงานด้วยการแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ทำกันกลุ่มละฝาย ข้าพเจ้าได้ฝายด้านบน น้ำเยอะ น้ำแรง ก็ขนหินมาเรียง ๆ กัน ให้ชะลอน้ำด้านบนให้ไหลไปข้างล่างให้ช้าลง (ตอนนี้ท่านยังอยู่คุมงานตอกฝาบ้านอยู่) ทุกคนก็ทำงานแบบชิล ๆ แต่ฝายก็สวยแล้วก็แข็งแรง (ท่าทางจะ) ทนทานด้วย ทำไปทำมา ตอนแรกเปียกน้ำแค่เหนือเข้า แต่ด้วยชะลอน้ำไม่ให้ลงไปข้างล่าง ระดับน้ำจึงสูงขึ้นเรื่อย ๆๆๆๆๆ ไป ๆ มา ๆ เกือบถึงอกแล้ว ก็เลยตามเลย เปียกมันซะให้พอ 55

เสร็จไป 1 ฝาย อีกทีมนึงก็เสร็จแล้วเหมือนกัน พร้อม ๆ กับการมาของท่าน ท่านจึงให้ไปสร้างฝาย เพื่อเป็นทางเดินด้วย เพราะสะพานไม้ที่เราเดินข้ามมามันใกล้จะหักแล้ว (และแล้วมันก็หักจริง ๆ ในเวลาต่อมา) ทีนี้....เอาละสิ ท่านมา ท่านจึงไปหาก้อนหินใหญ่ ๆ มาให้จำนวนมากมายมหาศาล แรงงานพม่าสตรีจึงต้องทำงานหนักขึ้น แต่น้ำเยอะถึงระดับประมาณเอว จึงกลิ้งหินใต้น้ำกันสนุกสนาน ทำให้ทีมงาน Act Channel ทนเห็นสตรีบอบบางอย่างพวกเราทำงานหนักไม่ได้ จึงวางกล้องมาช่วยขนหินด้วย (อิอิ ดีจัง ทำหลายหน้าที่) มีอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น โดนหินทับมือบ้าง ทับเท้าบ้าง โดนเพื่อนเหยียบเท้าบ้าง ไม่ว่ากัน เพราะไม่มีใครเจตนา การทำงานก็เคลื่อนตัวลำบาก มีหลายคนก้นจ้ำเบ้าในน้ำหลายคน อิอิ ดีแล้วเปียกเป็นเพื่อนกัน

พักเที่ยง รับประทานอาหารจากฝีมือชาวบ้านอีกเช่นเคย หลังจากข้าวเที่ยงจบลง ท่านก็แบ่งทีมอีกรอบ คือแบ่ง 12 คนไปช่วยส่งกระเบื้องมุงหลังคาให้กับพี่ ๆ ทหาร ที่บ้านอีกหลังนึง แล้วก็อีกทีมไปทำฝายที่อุทยานแห่งชาติ ปรากฏว่าข้าพเจ้าก็ไปทำฝายอีกรอบ เที่ยวนี้ไปพร้อมกับเซเลบมากมาย อันประกอบด้วยดิว เดอะสตาร์ อนันดา บอยพีซเมกเกอร์ สิงโต ฯลฯ 555 ที่กล่าวมาทั้งหมด มีท่านประธานคนเดียวที่เป็นตัวจริง นอกนั้นเป็นทีมงานช่อง Act Channel ที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงดาราเจ้าค่ะ

ทีนี้เมื่อท่านมาคุมงานเอง ท่านก็แจกแจงงานว่าจะสร้างฐานให้มั่นคงแข็งแรงซะก่อน ถึงจะเอาก้อนเล็กลงมาหน่อยไว้ข้างบน ท่านก็จัดแจงไปเสาะหาหินก้อนใหญ่มาทันที ...โอ้...อย่างเรียกว่าใหญ่ธรรมดา แต่มันใหญ่มากกกกกกกกก บรรยายไม่ถูกว่าจะเรียกว่ามันกว้างยาวหนาเท่าไหร่ รู้แต่ว่าต้องช่วยกันกลิ้ง 3 -4 คน ต่อหิน 1 ก้อน แล้วที่อุทยานนี้ น้ำก็ไม่ได้มีให้เล่นอย่างหนุกหนานคลายร้อนเหมือนช่วงเช้า มีแต่หินแหลม ๆ กับตะไคร่น้ำลื่น ๆ กับน้ำสีแดง ๆ สูงประมาณตาตุ่ม เรียกว่าหนักหนากว่าช่วงเช้ามากกกกกเลยทีเดียว แต่พวกเราก็ไม่ยั่น เพราะตั้งใจมาทำงานหนักกันอยู่แล้ว (แค่บ่น ๆ เล็กน้อย พอเป็นพิธี อิอิ) และแล้วภารกิจก็จบลงอย่างสวยงาม ท่ามกลางความภาคภูมิใจของพวกเราทุก ๆ คน ไม่อยากบอกว่า ฝายนี้สวยงามเป็นพิเศษ เพราะมีการวางแผนเป็นอย่างดี แล้วก็การสั่งการอย่างเป็นระบบระเบียบ ทำให้ผลงานออกมาอย่างมีประสิทธิผลมากจริง ๆ (นึกชื่นชมท่านนะ ที่วางแผนและสั่งการอย่างเข้มงวดผลงานเลยออกมาดี) ^^

ทีมสร้างฝายเสร็จภารกิจแล้ว ก็ยกทีมไปหาทีมส่งหลังคาบ้าน ที่ยังไม่เสร็จภารกิจ กว่าจะกลับที่พักกันก็ราว ๆ บ่าย 3 โมงกว่า ๆ ท่านแจ้งข่าวดีว่า จะพาไปคลายเครียดกันที่บ่อน้ำพุร้อนกัน เล่นเอาข้าพเจ้าลิงโลดไม่น้อย เพราะชอบแช่น้ำร้อนอยู่แล้ว นึกถึงน้ำพุร้อนที่แจ้ซ้อน ลำปาง แล้วก็ทองผาภูมิ เมืองกาญจน์ ที่จะมีน้ำตกกับน้ำพุร้อนอยู่ด้วยกัน เคยไปหลายครั้งชอบมาก ๆๆๆๆ

อย่าเพิ่ง ๆๆๆ ลืมอีกทีมนึงไปหรือเปล่า ทีมตอกฝาบ้านไง ยังไม่กลับมาเลย จนใกล้เวลานัดหมาย 16.30 น. นั่นแหละ ทีมตอกฝาบ้านจึงเพิ่งกลับมาอย่างอ่อนระโหยโรยแรง เพราะงานไม่ได้น้อยเลย นับถือ ๆๆๆ จริง ๆ ทีมนี้

ไปถึงบ่อน้ำพุร้อน มีอยู่ 2 บ่อสาธารณะ แล้วก็ห้องส่วนตัวหลายห้อง บวกกับแผงแช่เท้าด้วยน้ำร้อน มาเล่นทั้งที ก็ต้องเล่นบ่อใหญ่สิถึงจะสนุก เล่นไปสักพักท่านมาพร้อมกับสื่อ คือ ตากล้องของ Act channel โดยมีท่านเป็นพิธีกร...เอ่อ...ขอตัดตอนการถ่ายทำรายการของท่านละกัน แบบว่าบรรยายไม่ถูกจริง ๆ เล่นน้ำร้อนกันสนุกสนานพอประมาณแล้วแล้วก็ได้เวลากลับที่พักกัน ส่วนค่าใช้จ่ายนั้น ท่านสปอร์ตจริง ๆ ที่จ่ายค่าบริการน้ำพุให้คนงานพม่าอย่างเราด้วย ขอบคุณค่ะ

หลังจากกลับจากบ่อน้ำพุ คืนนี้มีรอบกองไฟด้วย เหมือนมาเข้าค่ายเลยแฮะ ท่านพร้อมด้วยมือกีตาร์น้อง ๆ นักศึกษาที่ตั้งใจซ้อมเพลง “กลัวความมืด” มาเพื่อให้ท่านร้อง ก็จัดเต็มทันที โชว์สด ๆ แบบ อะคูสติก (ที่จริงท่านไม่ค่อยสบาย เสียงแหบมาก แต่เพื่อพวกเราท่านก็ทำได้ อิอิ) ร้องไปร้องมาติดหล่ม ร้องต่อหลายเพลงเลย

เล่าข้ามช็อตไปนิดนึง ลืมเล่าว่า เย็นนี้พี่แฟรงค์ เดอะสตาร์ ก็มาด้วยนะคะ คือท่านชวนไว้ แต่พี่แฟรงค์ติดงาน แต่ก็ยังบินมาสมทบตอนเย็นแล้วก็ไปบ่อน้ำพุร้อน+ร้องเพลงรอบกองไฟกับพวกเราด้วย

ระหว่างฟังท่านร้องเพลง ก็นั่งเผามัน ปิ้งข้าวโพดกัน เป็นบรรยากาศที่ประทับใจไปอีกแบบหนึ่ง อากาศเย็น ๆ (แต่ก่อไฟแล้วร้อนนะ) มีเสียงเพลงเพราะ ๆ กับเสียงกีตาร์เบา ๆ (โดยทีมงาน Act ที่ถึงแม้จะเจ็บนิ้วจากหินทับ แต่ก็ยังมานั่งเกากีต้าร์ให้ท่าน ตั้งหลายเพลง)

ค่ำคืนนี้ยังไม่จบ มีหลาย ๆ คนที่ยังตั้งวง กินมันเผาอย่างเมามัน ร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน ท่านก็ยังไม่ไปไหน แต่ข้าพเจ้าไม่ไหวแล้ว ขอไปนอนอย่างสุขีก่อนละกันนะ

เช้าวันใหม่ วันอาทิตย์ที่ 17 ก.ค. กับอาหารเช้าแสนอร่อย อิอิ วันนี้คงไม่ต้องใช้พลังงานเยอะ ไม่ต้องถึง 3 แค่เบา ๆ ข้าวต้ม 1 ข้าวยำ 1 ขนมจีนใต้ (แย่งพี่น้ำกิน) 1 เท่านั้นเอง เป็นครั้งแรกที่ได้กินข้าวยำ อร่อยจริง ๆ ค่ะ ถึงแม้จะฉุน ๆ ผักบางอย่างไปบ้าง แต่ก็อร่อย กินได้โดยไม่ต้องฝืน ทริปนี้โชคดีหลาย ๆ อย่างจริง ๆ

เก็บกระเป๋าออกจากที่พักล่ำลาเจ้าของรีสอร์ท ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกแล้วขนกระเป๋าลงท้ายรถกระบะ เพื่อที่จะไปส่งที่รถบัสอีกทีนึง ท่านมาช่วยจัดกระเป๋าบนรถกระบะเองด้วยนะ Ownership แรงกล้าจริง ๆ ท่าน...น่ารักซะ

ก่อนกลับแวะไหว้พระเสริมมงคลชีวิตที่ “วัดพระธาตุเมืองคอน” คนเยอะจัง ซื้อของกินเล็ก ๆ น้อย ๆ อันได้แก่ขนมลา (อิอิ อันนี้ข้าพเจ้าชอบมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว โปรดปรานมากกกกก) แล้วก็บังเอิญได้เจอ อ.วิโรจน์ ตั้งวานิช ด้วย ก็หนีห่าวกัน แล้วก็ขอถ่ายรูป อ.วิโรจน์ จำดิวได้ด้วย ยังพูดเลยว่าชอบฟังดิวร้องเพลง ดิวร้องเพราะ เสียงดี ^___^

จากนั้นก็ขึ้นรถแวะรับทานอาหารกลางวัน นั่งรถ หลับ ตื่น เข้าห้องน้ำ รับทานอาหารเย็น กลับถึง กทม. ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่า ๆ แล้ว ท่านของเราดูแลสมาชิกดีมาก มีพี่ที่ต้องลงรถที่สมุทรสาคร (บ้านอยู่ละแวกนั้น) แต่เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืน ท่านก็ลงไปอยู่เป็นเพื่อนแล้วก็ แนะนำให้รอในที่ ๆ ปลอดภัยที่สุด หลังจากกลับมาถึงจุดเริ่มต้นแล้ว ท่านก็รอส่งทุก ๆ คนกลับขึ้นรถแท็กซี่จนหมด....เป็นอันเลิกราของงานเลี้ยงใหญ่ ที่ใช้เวลาหลายวัน.....หากแต่ประทับใจเหลือเกินค่ะ

ทริปนี้ได้สอนอะไรหลาย ๆ อย่างให้กับข้าพเจ้าด้วย แต่หิวข้าวแล้ว ขอมาต่อพรุ่งนี้ละกัน จบบันทึก (ยาวจัง) ไว้เพียงเท่านี้แล้วกันค่ะ ^^

จากคุณ : มะม่วงหาว

เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 54 20:24:41

ความคิดเห็นที่ 13

และเมื่อได้อ่านรายงานของคุณ นางมาร Cold_One ก็ยิ่งตอกย้ำความต้องการความช่วยเหลือของชาวยบ้านว่ามากน้อยเพียงไร
ดังนั้นหากท่านใดต้องการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์และคนไทยด้วยกัน ไม่ต้องรอช้า ไม่ต้องรอการรวมกลุ่มนะคะ การทำดีทำได้ทุกที่ค่ะ

http://www.dewthestar5.com/sawasdew/index.php?topic=7020.120

นางมาร Cold_One
Mod.
หนึ่งนาที

ความประทับใจ: +33/-1
[เจิดจรัส] [จัดว่าแย่]
ออฟไลน์

กระทู้: 1940

ฉันนี่แหละนางมาร

Re: พร้อม!! ไปกับสตาร์อาสาครั้งที่ 2 วันที่ 14 - 17 ก.ค. มันส์ ใหญ่ มั่ก ลุย!!!
« ตอบ #132 เมื่อ: กรกฎาคม 18, 2011, 12:05:47 AM »
อ้างถึง

ทริปบอกได้คำเดียวว่า "สุดยอด"
มีทุก ๆ ความรู้ัสึก
เหนื่อย ล้า เจ็บตัว ตื่นเต้น สงสัย ตกใจ มีความสุข ประทับใจ
โอ๊ย!! มากมายอ่ะ สุดจะบรรยาย
แต่มันก็ทำให้เรามีความสุขมาก

เริ่มต้นการเดินทาง
จากกรุงเทพไปสู่ นครศรีธรรมราช
เส้นทางยาวไกล หลับกันทั่วหน้า
เพื่อเก็บแรงไว้ เพราะท่านประธานแจ้งล่วงหน้่าแล้ว
ว่าพวกเรา จะได้ไปเป็น "แรงงานพม่า" กัน
เตรียมเหนื่อย เตรียมเลอะ ไว้เต็มที่สำหรับงานนี้
แ่ต่ไม่ได้เตรียมเจ็บ แต่ก็มีบางคนเจ็บไปบ้างเล็กน้อย
ไม่ถึงกับ สาหัส 555+

เนื่องจากโดยส่วนตัวแล้ว
ไม่ใช่ตากล้อง แต่ก็มีถือกล้องบ้างเลยไม่ได้ลุยเต็มที่เท่าไรในช่วงแรก
จึงทำให้มีเวลาได้คุยกับ คุณอาโกเมศ
ซึ่งเป็น เจ้าหน้าที่อาสาสมัครที่ จ.นครศรีธรรมราชอยู่แล้ว
และก็มีพี่เอ จากมูลนิธิกระจกเงาที่เราคุ้นเคยกันดีอยู่
เนื่องจากเคยเจอกันมาสองงานแล้ว

จึงได้ทราบข้อมูลคร่าว ๆ จากทั้งสองท่านนี้ว่า
สถานการณ์ที่นี่รุณแรงมาก เนื่องจากอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลมาก
ผ่านมาจากตอนที่ประสบภัย จนถึงตอนนี้ ยังเหลือบ้านอีก 70 หลัง
ที่ยังสร้างไม่เสร็จ ชาวบ้านไม่สามารถเข้าไปอยู่บ้านตัวเองได้
พูดง่าย ๆ คือ "ไม่มีบ้านอยู่" ไฟฟ้าเพิ่งเข้ามาได้ไม่นาน
ณ วันที่เราไปนี่คือ มีการฟื้นฟูไปมากแล้ว แต่สภาพก็ยังแย่อยู่ดี

พี่เอบอกว่า มาอยู่ที่นี่เดือน มีอาสาสมัครมาแล้วเป็นร้อยกว่ากลุ่ม!!
พอได้ยินถึงกับ "ห๊า" มากันเยอะขนาดนั้นเลยหรอ
แต่จริง ๆ แล้วมันก็ยังไม่เพียงพอเพราะยังเหลืออีกมากเหลือเกินที่ต้องฟื้นฟู
เวลาได้ยินแล้ว มันคืออารมณ์นี้เลย "ตกใจ"
ว่าสภาพมันแย่มากขนาดนั้นเลยหรอ เราอยู่ในกรุงเทพ เห็นแต่เพียงข่าว
ถ้าไม่ได้มาสัมผัส พูดคุยกับคนท้องถิ่นจริง ๆ เราจะไม่รู้เลย
ปัญหาตอนนี้ก็ยังขาดอุปกรณ์ และกำลังคนที่จะเข้ามาฟื้นฟู
เผื่อใครได้อ่าน ไม่ว่าจะเป็น น้อง ๆ นักศึกษา หรือพนักงานออฟฟิศ
จะได้นำเรื่องไปบอกต่อ และจัดกลุ่มกันเข้ามาช่วยเหลือและฟื้นฟู
สิ่งที่คุณอาโกเมศแนะนำว่าต้องการ คือ คนที่สามารถให้ความรู้กับชาวบ้าน
วิธีการรับมือ ถ้าหากเกิดภัยพิบัติขึ้นอีก พร้อมทั้งวิธีการป้องกัน
การที่มีบุคคลที่มีความรู้หลากหลายเข้ามา
ก็ยิ่งสามารถแลกเปลี่ยนความรู้กันได้มากขึ้น

ยิ่งเขียนก็ยิ่งยาว 3 วันที่ผ่านมา ได้ประสบการณ์ ความรู้มากมาย
เกินคำจะบรรยายจริง ๆ
พร้อมกับต้องขอบคุณโครงการสตาร์อาสา ครั้งที่ 2
ขอบคุณ ดิว แม่จุก พี่โจ้ พี่เอ คุณอาโกเมศ ทีมงานช่อง ActS Channel
เจ้าหน้าที่อาสาสมัครทุกท่าน พี่ทหารจากพัทลุง ชาวบ้านที่เดินป่าไปพร้อมกับเรา
ที่พักสวย ๆ หนำไพรวัลย์ ชาวบ้านเจ้าของพื้นที่ทุกคน
และพวกเราทุก ๆ คนทั้งคนที่ไป และไม่ได้ไป ส่งกำลังใจไปค่ะ

สำหรับทริปนี้ ใครอยากบอกอะไรก็มาแชร์ประสบการณ์กันเนอะ

โม้มาเยอะแล้ว มาดูรูปกันดีกว่าเนอะ ^-^

ภาพ..ไม้ใหญ่หักโค่น

จากคุณ : มะม่วงหาว

เขียนเมื่อ : 26 ก.ค. 54 20:36:14

มาร่วมกิจกรรมกับสตาร์อาสาโครงการต่อไปกันเยอะนะคะ

ตารางการเดินทาง + กิจกรรม 14-17/ก.ค./54