ความคิดเห็นที่ 1 แผนที่ทางเข้าเรือน ตอนที่ ๑ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10913244/C10913244.html ตอนที่ ๒ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10922362/C10922362.html ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10929331/C10929331.html ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10935475/C10935475.html (เรื่องเล่าข้างๆ เวที) ตอนที่ ๔ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10940605/C10940605.html ตอนที่ ๕ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10957653/C10957653.html จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:13:29

ความคิดเห็นที่ 2 เจนเดินนำชายหนุ่มทั้งสามเข้ามาในบ้านเถ้าแก่ตง พอเข้ามาถึงก็เห็นเถ้าแก่ตงนั่งอยู่บนเก้าอี้ จิบชาอยู่อย่างสบายอารมณ์ ได้ยินเสียงของพวกผู้หญิงดังมาจากในครัว พอเถ้าแก่ตงเห็นว่าใครเดินเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหาทันที “อาเจน มาแล้วหรอ อั้วกำลังรออยู่พอดี เดี๋ยวรอแป๊บนึง กับข้าวคงใกล้เสร็จแล้ว” เจนยิ้มให้เถ้าแก่ ยกมือไหว้แล้วว่า “ไม่เป็นไรหรอกครับเถ้าแก่ ผมยังไม่หิว เถ้าแก่สบายดีนะครับ” เถ้าแก่ตงถอนหายใจนิดๆ “ก็สบายดีแบบที่เป็น ไม่ได้เจ็บไข้อะไร ลื้อล่ะ ทำงานหนักตามเคยล่ะสิ” เถ้าแก่ตงว่าแล้วมองดูเจน เจนก็เลยยิ้มนิดๆ “ผมชอบทำงานครับเถ้าแก่” เถ้าแก่พยักหน้า เจนนึกขึ้นได้ว่าหลานชายทั้งสามเดินตามมาหยุดอยู่ข้างหลัง เขาก็เลยรีบบอก “เอ้า กล้า ริน จอห์น ไหว้เถ้าแก่ตงสิ” ทั้งสามรีบยกมือไหว้ เจนก็แนะนำ “หลานๆ ผมไงครับ เถ้าแก่ กล้ากับเพื่อนของเขา” “อ้อๆ อากล้า อั๊วจำได้” เถ้าแก่ตงพยักหน้า มองกล้า ก่อนที่สายตาจะเลื่อนไปพบกับดวงหน้าของคนคนหนึ่ง ที่ทำให้เถ้าแก่ตงถึงกับชะงัก เขม้นมอง ดวงหน้านั้น ดวงตานั้น ช่างคุ้นตาของเถ้าแก่ตงเหลือเกิน แม้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ เขาก็ยังจำได้ จำได้ดี เสียงเจนแนะนำ “นี่ จอห์นครับ แล้วนี่ก็...เอ่อ ริน” เถ้าแก่ตงหันมามองเจน แล้วหันมามองรินอีกครั้ง “รินงั้นหรอ...”เจนพยักหน้า มองเถ้าแก่อย่างเข้าใจ “รินเขาเป็น...” บังเอิญว่าคุณยาย อัปสร พลอยและอัมพรเดินออกมาจากในครัวพอดี ทั้งหมดช่วยกันถือจานกับข้าวมาตั้งที่โต๊ะกินข้าว ทั้งหมดชะงักเมื่อเห็นผู้มาใหม่ โดยเฉพาะคุณยายกับอัปสร ถึงกับเดินเข้ามาหาเจน แล้วมองหน้าริน ก่อนจะนิ่งกันไป จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:19:19

ความคิดเห็นที่ 3  มารอแม่ชมเปิดประตูเรือนนานแล้วค่า จากคุณ : mooham_mom เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:20:16

ความคิดเห็นที่ 4 เสียงเจนยังพูดต่อไป “รินเขาเป็น...เป็นลูกของรินกับคุณสีดาครับ” สิ้นคำพูดของเจน คุณยายก็หันมาจ้องริน ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ “เด็กคนนั้น เด็กคนนั้นจริงๆ ด้วย” พูดแล้วนิ่งไปเหมือนคิดอะไรอยู่ อัปสรตรงเข้ามาจับแขนคุณยายไว้ แล้วมองหน้าริน “พ่อริน พ่อรินเป็นลูกของพี่ริน” พูดแล้วอัปสรก็ยิ้ม ตรงเข้ามาจับมือริน พลางมองดูหน้าให้ชัดๆ “เหมือนพี่รินจริงๆ นะลูก เหมือนมากๆ” พูดแล้วอัปสรก็ยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาที่ซึมออกมาทางหัวตา เถ้าแก่ตงส่ายหน้า “ในที่สุดลื้อก็มาที่นี่” พูดแค่นั้นก็ถอนหายใจ รินมองทุกคนอย่างแปลกใจ ไม่เข้าใจในปฏิกิริยาของผู้ใหญ่ทั้งหมดที่อยู่ในนั้น เขานิ่งไปก่อนจะยกมือไหว้คุณยาย “สวัสดีอีกครั้งนะครับคุณยาย” หันไปมองอัปสรแล้วไหว้ “สวัสดีครับ เอ่อ..” “อาอัปสรจ้ะ” อัปสรต่อให้ รินจึงเรียก “สวัสดีครับอาอัปสร” แล้วก็ยิ้มให้ด้วยความจริงใจจนเห็นแก้มบุ๋ม อัปสรเห็นแล้วยิ่งสะท้อนใจ “อาเป็นแม่ของอัมพร เถ้าแก่ตงกับน้าพรก็เป็นคุณตาคุณยายของพลอย เราคนกันเองทั้งนั้นนะพ่อริน” เถ้าแก่ตงหันไปมองคุณยายแล้วเดินเข้ามาจับมือคุณยายไว้ ไม่มีใครรู้ว่าสองตายายกำลังคิดอะไรอยู่ ถูกแล้ว..เวลามันผ่านไปนานถึง ๒๐ ปี ผ่านไปนานจนพอจะลืมเรื่องราวเลวร้ายที่เกิดขึ้นได้ แต่ทว่า หากมีอะไรสักอย่าง อะไร...ที่มาสะกิดจนทำให้นึกถึงความหลัง ความทรงจำที่พยายามกดเอาไว้นั้น มันก็กลับผุดพลุ่งขึ้นมา แล้วว่ายเวียนวนอยู่ในความคิด จนถอนตัวออกมาไม่ได้ เถ้าแก่ตงกับคุณยายก็คงมีความรู้สึกเช่นนั้น เมือได้เห็นหนุ่มคนนี้ หนุ่มน้อย...คนที่ได้รับผลจากการกระทำที่เกี่ยวโยงกันกับคนที่ทั้งสองรัก...ลูกสาวคนเดียวที่รักสุดหัวใจ แม้เขาจะไม่รู้ไม่เห็นอะไรด้วย แต่เถ้าแก่ตงและคุณยายก็อดเศร้าอยู่ในใจไม่ได้ ทั้งคิดถึงลูกสาว และสงสารชายหนุ่มคนนี้ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:22:01

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีจ้าคุณแม่หมูแฮม ^^ นั่งพักกินน้ำกินท่าก่อนจ้ะ เดี๋ยวลงต่อเลย ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:23:18

ความคิดเห็นที่ 6 หนุ่มสาวมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้ใหญ่ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร อัปสรได้สติ เห็นเถ้าแก่ตงกับคุณยาย รวมถึงเจนยังคงนิ่ง ก็รีบพูด “เอ้า กับข้าวพร้อมแล้วนี่คะ เรามากินข่าวกันดีกว่า นานๆ จะกินพร้อมหน้ากันหลายๆ คน” ว่าแล้วทำตัวเป็นเจ้าของบ้านเสียเอง เชื้อเชิญทุกคนไปที่โต๊ะกินข้าว “วันนี้มีน้ำพริกปลาทู ผักบุ้งดองกับมะดัน ผัดดอกโสน แล้วก็ต้มปลาทูสายบัว สายบัวกับผักบุ้งที่เก็บมาอ่อนมากเลยจ้ะ มากินกันเถอะ” ว่าแล้วก็เข้าไปจับแขนเถ้าแก่ตงกับคุณยายไว้แล้วว่า “เถ้าแก่ น้าพร ไปกินข้าวเถอะจ๊ะ เด็กๆ หิวแย่แล้ว” เถ้าแก่ตงพยักหน้า หันมาจับแขนคุณยายให้เดินไปที่โต๊ะกินข้าว ทุกคนก็ทยอยเดินกันไป รินมองทุกคนอย่างไม่เข้าใจนัก แต่เขาก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ แอบสังเกตเห็นว่าอัปสรจะมองเขาเป็นพิเศษ บ่อยครั้งที่ถามเขาว่า “หลานสบายดีนะ อยู่สบายใช่ไหมจ๊ะ” เขาก็ตอบไปตามความเป็นจริง จริงอยู่ แม่ของเขามีร้านอาหาร แต่หลังจากที่พ่อรินของเขาจากไป แม่ก็ต้องลำบากไม่ใช่น้อย แต่ความลำบากนี้ไม่ได้ทำให้แม่ย่อท้อ แม่ทำงานหนักเพื่อเขา เขาเองก็ตั้งใจแน่วแน่ ว่าจะตั้งใจเรียนและทำงานหาเงินเลี้ยงดูแม่ ไม่ให้ต้องลำบากอีก “มีอะไรก็บอกอาได้นะริน หรือจะฝากอัมพรมาบอกก็ได้” อัปสรว่าอย่างอารี ทำให้รินอดคิดไม่ได้ว่า อัปสรช่างดีกับเขาเหลือเกิน ทั้งที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรกเท่านั้น เจนมองดูหลาน ทั้งกล้าและริน ก่อนจะบอกเถ้าแก่ตง “ผมฝากหลานด้วยนะครับเถ้าแก่ ถือซะว่าเป็นลูกเป็นหลานเถ้าแก่เถอะนะครับ เด็กพวกนี้เป็นเด็กดีไม่เกเร” ประโยคหลังเขานิ่งไป “ให้อยู่ที่บ้านริมน้ำ จะได้ช่วยดูสวนกล้วยสวนมะพร้าวให้เถ้าแก่ด้วย” “ไม่เป็นไรหรอกอาเจน ไม่ต้องลำบาก แค่อีตั้งใจเรียนก็พอแล้ว จะได้มีอนาคตดีๆ” พูดมาถึงตรงนี้เถ้าแก่ตงนิ่งไป “มีอนาคตดีๆ เหมือนอาเจน ได้เป็นเจ้าคนนายคน ได้ดูแลตัวเองและครอบครัวได้” คงจะมีแค่ผู้ใหญ่ในที่นี้เท่านั้นที่รู้ว่าเถ้าแก่ตงหมายความว่าอย่างไร จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:26:36

ความคิดเห็นที่ 7 หลังจากที่กินข้าวเย็นเรียบร้อยแล้ว เจนก็พาหลานชายกลับบ้านริมน้ำ ระหว่างที่เดินมาตามทางนั้นเอง ทุกคนพากันนิ่งเงียบเหมือนคิดอะไรอยู่ โดยเฉพาะเจน ที่ปกติเคร่งขรึมอยู่แล้ว มาตอนนี้ยิ่งขรึมเข้าไปใหญ่ เดินดุ่มๆ ไปโดยไม่พูดอะไรเลย ทำเอาจอห์นอึดอัดจนสุดท้ายทนไม่ไหว หันมามองรินกับกล้า พลางว่า “พี่กล้า ไอ้ริน อิ่มมากหรอ” “ทำไมหรอ” กล้าหันมาถาม “ไม่รู้สิ เห็นไม่พูดอะไรกันเลย ลืมปากทิ้งไว้ที่บ้านเถ้าแก่ตงหรอพี่” จอห์นว่าแล้วหัวเราะ กล้าส่ายหน้า “ไอ้บ้าจอห์น เล่นไม่รู้เรื่อง ข้าแค่รู้สึกว่า บรรยากาศที่บ้านเถ้าแก่ตงมันแปลกๆ ก็เท่านั้น” “แปลกยังไงหรอพี่” จอห์นสงสัยอีก “ไม่รู้สินะ แต่รู้สึกว่าเถ้าแก่ตง คุณยาย อาอัปสร เขามองไอ้รินแปลกๆ” กล้าว่าแล้วหันมามองริน “มองเหมือน ไม่ได้มองไอ้ริน” “เอ้า พี่กล้า” จอห์นรีบขัด “ถ้าไม่ได้มองไอ้รินแล้วมองใครล่ะพี่ พี่นี่ก็พูดแปลกๆ” “ไม่รู้สิ ข้าแค่รู้สึก” กล้าว่า “เอ็งรู้สึกอย่างนั้นไหมไอ้ริน” รินพยักหน้า “ผมก็รู้สึกอย่างนั้นพี่กล้า เถ้าแก่ตงมองผมแปลกๆ ยิ่งอาอัปสร มองผมแล้วเหมือนจะร้องไห้” “นั้นสิ ทำไมเป็นอย่างนั้นวะ” พูดแล้วหันไปมองเจนที่เดินนำหน้า “ลุงเจนก็เหมือนกัน จากปกติที่พูดน้อยอยู่แล้ว ยิ่งน้อยเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ว่าเป็นอะไร” “พี่อยากรู้ก็ทำไมไม่ถามลุงเจนล่ะพี่” จอห์นแนะนำ กล้าส่ายหน้าทันที “เอ็งไม่เห็นหรอไอ้จอห์น ลุงเจนน่ากลัวจะตาย ใครจะไปกล้าถาม” จอห์นฟังแล้วยิ้ม “โธ่ พี่กล้า ที่แท้ก็ปอดลอยนี่เอง” พูดแล้วยิ้มหวานมากขึ้น “ผมไม่รู้หรอกนะว่าใครคิดอะไร แต่ที่รู้ๆ น้องพลอยน้องอัมพรน่ารักเหมือนเดิม ยิ่งเวลายิ้มนะ หัวใจผมแทบละลายเลยแหละ” ว่าแล้วก็ร้องออกมาเป็นเพลง ....ฉันรักคนยิ้มแป้น อยากเป็นแฟนคุณเสียจริง ด้วยยิ้มของคุณงามยิ่ง ดังมีมนต์สิงอยู่ในหัวใจจจจจจ” กล้ากับรินกันหันมามองจอห์นแล้วพากันส่ายหน้าอย่างระอา จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:28:43

ความคิดเห็นที่ 8 เดี๋ยวชั้นขอไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายเนื้อสบายตัวสักนิด แล้วจะกลับมาใหม่จ้ะ ใครขึ้นเรือนมาแล้วก็หมากพลูวางอยู่ใกล้เสาเรือนนี้นะจ๊ะ ตามสบายจ้ะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:30:45

ความคิดเห็นที่ 9 มานั่งรอค่ะ อาบน้ำคงไม่นาน แต่อย่าหนีตามคุณเปรมไปอีกนะคะ หลับคอยแน่ จากคุณ : ฟ้าใสดาวเดียว เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:43:40

ความคิดเห็นที่ 10 เอ่อ แม่ชมดื่มน้ำเรียบร้อยแล้วจ้า แต่หมากพลูเห็นท่าจะไม่เหมาะจ้ะ เดี๋ยวขอลงเรือนไปอาบน้ำก่อนนะจ้ะ (แอบนึกว่าพ่อรินจะได้สบตากับแม่พลอยมั่งไรมั่ง 555) ^^ จากคุณ : mooham_mom เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 20:46:25

ความคิดเห็นที่ 11 ๕๕๕๕ แหม ชั้นยังไม่หลับจ้ะ เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ไม่มีใครสนหมากพลูของชั้นเลยรึเนี่ย หมากพลูนี้ตำหรับแม่พลอยที่ทำให้คุณเปรมกินนะจ๊ะ คุณเปรมยังบอกเลยว่า ท่าจะติดหมากเพราะแม่พลอยเสียแล้ว ฮิ้ววววว จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:07:47

ความคิดเห็นที่ 12 แม่ชมจ๊ะ ชั้นเดินตามกลิ่น ต้มปลาทูสายบัวมา แต่มาถึงปุ๊ป ไหงมีแต่หมากพลูล่ะจ๊ะ ว่าแล้วก็นั่งพับเพียบเฉกเช่นกุลสตรี ตามแบบฉบับของหญิงไทยอย่างอิชั้น จิบน้ำฝนเย็นๆในขันเงิน และตั้งใจรอฟังนิยายต่อ จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:38:18

ความคิดเห็นที่ 13 แม่ชมจ๊ะ ชั้นเดินตามกลิ่น ต้มปลาทูสายบัวมา แต่มาถึงปุ๊ป ไหงมีแต่หมากพลูล่ะจ๊ะ ว่าแล้วก็นั่งพับเพียบเฉกเช่นกุลสตรี ตามแบบฉบับของหญิงไทยอย่างอิชั้น จิบน้ำฝนเย็นๆในขันเงิน และตั้งใจรอฟังนิยายต่อ จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:38:43

ความคิดเห็นที่ 14 สงสัย อิชั้นหิวต้มปลาทูสายบัวจนตาลายซะแล้ว จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:40:40

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ ชื่อหล่อนเหมาะมากนะ แม่เพลีย อิชั้นจะนำไปเรียก ให้คุ้นปาก :) จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:46:40

ความคิดเห็นที่ 16 แม่เพลียซ้อนสองใส่หมวกกันน็อคหรือเปล่าจ๊ะ เดี๋ยวตำรวจจับจะหาว่าชั้นไม่เตือน ๕๕๕๕ ต้มสายบัวปลาทูชั้นกับพ่อรินรับประทานเสียหมดแล้ว ๕๕๕๕ เหลือแต่หมากพลูที่น่าจะเป็นของชอบของครอบครัว นี่ชั้นแอบไปลุ้นคลื่นวิทยุมาด้วย ภารกิจเยอะจริงชั้น เดี๋ยวจะลงนิยายจ้ะ นั่งพับเพียบนานๆ เปลี่ยนท่ามั่งก็ได้ เดี๋ยวเหน็บกิน ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:49:03

ความคิดเห็นที่ 17 อ้าวเลขาขึ้นเรือนมาไม่บอกกล่าว หมากพลูอยู่ตรงนั้น เชิญรับตามสะดวกจ้า ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 21:51:10

ความคิดเห็นที่ 18 คืนนี้พระจันทร์ดวงกลมโตลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า ดวงดาวน้อยๆ ค่อยหลบหาย เหลือเพียงแสงจันทร์ทอแสงละมุนละไม ลมพัดโชยมาเบาๆ พาให้ผิวน้ำเป็นระลอกคลื่นน้อยๆ รินนั่งพิงลูกกรงระเบียงอยู่คนเดียวเงียบๆ ตามองเหม่อไปที่พระจันทร์ดวงกลมโตนั้น ก่อนที่จะถอนหายใจ หยิบหนังสือในมือขึ้นมามอง สี่แผ่นดิน เล่มที่ ๑ ยังอ่านไปไม่ถึงไหนเลย คิดแล้วยิ้มกับตัวเอง พักนี้ไม่ค่อยมีสมาธิยังไงก็ไม่รู้ ทั้งที่การสอบมิดเทอมก็ผ่านพ้นไปแล้ว เรามัวคิดอะไรหรือคิดถึงใครอยู่.... รินรีบห้ามความคิดนั้น ก่อนจะเปิดหนังสืออ่าน เห็นตัวอักษรในเรื่องเขาก็ยิ้มอีกรอบ ...แม่พลอย... ขณะที่รินกำลังอ่านหนังสือสี่แผ่นดินเล่มที่ ๑ อยู่นั้น สี่แผ่นดินเล่มที่ ๒ ก็กำลังเปิดอยู่เช่นกัน คนเปิดนั้นนั่งอยู่ข้างหน้าต่าง ตามองเหม่อไปที่พระจันทร์ดวงกลมโตที่ส่องแสงเป็นนวลๆ พลางคิดถึงคำพูดของคุณตาเมื่อครู่นี้ “อาพลอย เชื่อตานะ อย่าไปแถวสวนกล้วย สวนมะพร้าวนั่น ยิ่งแพกับบ้านริมน้ำ ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าไป เจ้าอย่าคิดว่าตาห้ามอะไรเข้มงวดเลย ที่บ้านริมน้ำนั่นมีแต่ผู้ชาย ไปสุงสิงด้วยมันจะไม่เหมาะ ถึงจะเป็นหลานของพ่อเจนก็ตาม ใครเห็นเขาจะครหาเอาได้ อีกอย่างหนึ่ง แถวนั้นมันรกร้าง งูเงี้ยวเขี้ยวขอก็ชุกชุม มันจะอันตรายเปล่าๆ” เถ้าแก่ตงพูดออกมายืดยาวแล้วถอนหายใจ “ตากับยายแก่แล้ว มีหลานคนเดียว คนเดียวเท่านั้น” พูดได้เท่านี้ก็หันไปมองยาย เห็นยายทำหน้าเศร้าเถ้าแก่ตงก็จับมือไว้ “ตากับยายอยากเห็นความสำเร็จของเจ้า จะได้นอนตายตาหลับ” แม้พลอยจะไม่เข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ในถ้อยคำของคุณตานัก แต่ก็รับคำ คิดมาถึงตรงนี้พลอยก็นึกสงสัยว่าทำไมคุณตาต้องห้าม จริงๆ แล้วเหตุผลของคุณตาก็มีเพียงพอ แต่ทำไมพลอยรู้สึกว่ามันจะอะไรมากกว่านี้ก็ไม่รู้ คิดแล้วมือก็ค่อยแตะกระเป๋าเสื้อ หยิบของในกระเป๋านั้นออกมา มันคือดอกบัวสีขาวที่เหี่ยวแห้งแล้ว แต่ยังหอมระรื่น จนพลอยอดใจไม่ไหวต้องยกขึ้นมาสูดดมความหอมนั้นเบาๆ ก่อนจะยิ้มนิดๆ วางไว้บนโต๊ะ ทำท่าเหมือนจะไม่สนใจ เปิดหนังสือสี่แผ่นดินอ่านต่อไป แต่แล้วก็กลับหันมามองดอกบัวนั้นอีก ก่อนจะหยิบขึ้นมาใส่ไว้ในหน้าหนังสือที่ถืออยู่ในมือ แล้วทับมันไว้ กลิ่นบัวหอมกระจายเมื่อเปิดหนังสือออกอ่านอีกครั้ง จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 22:14:59

ความคิดเห็นที่ 19 รินเดินมาตามทางเดินในมหาวิทยาลัยอย่างไม่รีบร้อน วันนี้เขามีเรียนเช้า ส่วนกล้ามีเรียนบ่ายจึงไม่ได้ติดรถมาด้วยอย่างเคย แต่เขาก็ไม่ได้เดือดร้อน เพราะวันนี้ตื่นแต่เช้า กะว่าจะเดินมามหาวิทยาลัยแบบสบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน อาจจะแวะไปหาโจ๊กกินสักชามนึงก็ยังทันเข้าเรียน แต่ขณะที่เขากำลังเดินผ่านหอสมุดอยู่นั่นเอง เมื่อสายตามองเข้าไปด้านใน ก็เห็นใครคนหนึ่งเดินออกจากห้องสมุดมา รินหัวใจเต้นแรงเมื่อรู้ว่าเป็นใคร เท้าไวเท่าความคิด รีบเดินเข้าไปหาทันที พลอยชะงักเมื่อเห็นใครคนหนึ่งมายืนขวางหน้า พอเงยหน้าไปมองก็เห็นรอยยิ้มที่แก้มบุ๋มเป็นหลุมลึก แววตาฉายแววจริงใจ รินทัก “มาคนเดียวหรอครับ อัมพรไม่มาด้วยหรอ” “วันนี้มาเองค่ะ เดี๋ยวอัมพรคนรถที่บ้านคงจะมาส่ง เดี๋ยวฉันจะบอกอัมพรให้ ว่าพี่ถามถึง” พลอยตอบเรียบๆ รินฟังแล้วทำหน้าแปลกๆ “ทำไมต้องบอกด้วยล่ะ” “อ้าว ก็พี่ถามถึง” พลอยว่า แล้วออกเดิน รินก็เดินตามมาข้างๆ “จะรีบไปไหนครับ” “จะรีบไปชมรม เอ๊ะ” ประโยคหลังพลอยหันมามองหน้า “ทำไมต้องบอกด้วย” “อ้าว” รินว่าแล้วยิ้ม “ก็พี่จะได้เดินไปเป็นเพื่อนไง”   “ไม่ต้องหรอกมั้งคะ เดินอยู่ทุกวัน คงไม่หลง” พลอยว่าแล้วเร่งฝีเท้า รินก็เร่งฝีเท้าตามไปให้ทัน “นี่พลอยจะไปชมรมไหนเนี่ย” พลอยหยุดกึก หันมามองหน้าริน ก่อนจะหันไปมองป้าย พลางว่า “นี่ไงคะ ชมรมดนตรี”  รินมองตาม เห็นป้ายชมรมดนตรีแล้วก็ได้ยินเสียงเพลงลอยมาทันใด เสียงเพลงอันไพเราะนั้นจะเป็นของใครไม่ได้นอกจาก ประธานชมรมดนตรี “พี่กิติยา” รินพูดขึ้นมาทันที ทำเอาพลอยหันมามองด้วยความสงสัย “พี่รู้จักพี่ยาด้วยหรอคะ” “รู้จักสิครับ รู้จักดีทีเดียวแหละ” รินว่าแล้วยิ้ม ก่อนจะเดินตามพลอยเข้าไปในห้องชมรมดนตรี เมื่อเข้าไปด้านในไม่มีใครอยู่ นอกจากหญิงสาวผิวสีแทนหน้าคมกำลังซ้อมร้องเพลงอยู่อย่างไม่จริงจังนัก แต่อาการไม่จริงจังของเจ้าหล่อนก็ทำให้คนที่มายืนฟังขนลุกทีเดียว กิติยาหยุดร้องเมื่อเห็นว่าใครมา รีบเดินเข้ามาหาแล้วพูดอย่างดีใจ “อ้าวพลอย เอ๊ะ ริน มาได้ยังไงเนี่ย” พูดแล้วยิ้มเห็นลักยิ้มที่สองข้ามแก้ม ทำให้ใบหน้าที่ดูเหมือนดุอย่างสาวชาวใต้ของเธอสว่างไสวและสดใสขึ้น “ตามพลอยมาครับ” รินพูดยิ้มๆ แต่พลอยหันไปมองดุๆ รินเลยรีบพูด “พี่ล้อเล่น...” ก่อนจะหันไปหากิติยา “ผมมาหาพี่ยายังไงล่ะครับ” “ไม่ต้องมาพูดเลย พี่ไม่เชื่อหรอก” กิติยาว่า “เธอหายไปนานเลยนะริน คุณปู่ถามถึงอยู่บ่อยๆ บอกว่าถ้าว่างก็เข้าไปหาท่านบ้าง” “ช่วงนี้ผมสอบมิดเทอมน่ะครับพี่ยา เพิ่งจะสอบเสร็จ แล้วผมจะเข้าไปเยี่ยมคุณปู่นะครับ” “ดีแล้วล่ะ เห็นคุณปู่บอกว่ามีอะไรจะให้เธอด้วย” กิติยาพูดแล้วยิ้ม เมื่อมองหนุ่มรุ่นน้องตรงหน้า ก่อนจะนึกถึงคุณปู่กิตติ ครูเพลงและนักจัดรายการวิทยุชื่อดังในอดีต ผู้ซึ่งรับเธอมาจากภูเก็ตให้เข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ คุณปู่ผู้ซึ่งรักและเอ็นดูชายหนุ่มตรงหน้าเหลือเกิน แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 54 22:55:46 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 22:48:06

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาเข้าเรือนคุณชมเช้า  ยังรักนิยายแม่ชมเหมือนเดิม^^  จะมีเนริสาโผล่มาไหมคะไหนๆก็มีจอห์นแล้ว 555 จากคุณ : aoikotori เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 22:49:20

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาอ่านแล้วจ้า ขอบคุณแม่ชมมากนะจ๊ะ การได้อ่านนิยายของแม่ชม ทำให้จิตใจอิชั้นแจ่มใส มีความสุขจ้ะ ^_^ จากคุณ : Pommes Frites เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 23:15:11

ความคิดเห็นที่ 22 แม้จะไม่ได้ ซดน้ำต้มปลาทูร้อน แต่นิยายนี่ทำให้ฉันยิ้มแก้มแตกอีกล่ะ นี่ขนาดยังไม่เข้าพระ-เข้านางนะเนี่ยย โอ้ยยย  ตื่นเต้นนน อ่ะ จากคุณ : เรียกฉันว่า "แม่เพลีย" (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 23:30:53

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบใจมากจ้ะทุกคน พวกแม่ๆ ทั้งหลายก็ทำให้ชั้นมีความสุขเช่นกันจ้ะ นี่คงจะเข้านอนกันแล้วใช่ไหม ชั้นเห็นกางมุ้งกันแล้ว งั้นชั้นไปดับยากันยุงละนะ เดี๋ยวจะลงไปปิดเรือนให้ด้วย ราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 54 23:53:41

ความคิดเห็นที่ 24 ก๊อก ก๊อก จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 21:48:37

ความคิดเห็นที่ 25 เปิดออกดู อ๋อเป็นเธอ ๕๕๕๕๕ เล่นกันอยู่สองคน ชั้นมาแล้วจ้า วันนี้เหนื่อยมากมาย ไปเดินเล่นที่ตลาดเขามามุงกันเรื่องพ่อริน อ่านแล้วก็ให้ปลาบปลื้มใจ แต่จะไม่ปลื้มก็เพราะมีคนทำให้ไม่ปลื้มอยู่คนหนึ่ง คอยตามรังควาญพ่อรินราวกับเห็บหมัด ชั้นอยากจะตะโกนบอกคนรักกันทั้งหลายในโลกหล้าว่า อย่าไปยุ่งกับเขาๆๆๆๆๆๆๆๆ คนพวกนี้ถ้าไม่สนใจจะหงอย จ๋อยและแป้กมากจ้ะ ถ้าไปสนใจต่อความยาวสาวความยืด จะเป็นเหตุให้เขาว่าพ่อรินของเราได้อีก เพราะเมื่อมีการตอบโต้มันย่อมไม่จบ ทางที่ดี อย่าไปสนใจ อย่าไปตอบโต้ เอาให้แป้กไปเลย ๕๕๕๕ เขาเรียกร้องความสนใจ เราก็อย่าไปมอบความสนใจให้สิจ๊ะ บางทีเห็นกระทู้แนะนำแล้วแอบเสียวๆ กลัวทั้งนายคนนั่น กลัวทั้งการตอบโต้แล้วมันจะไม่สิ้นสุด บางทีเขามาหัวเราะ มาว่ากระทบอะไร เราปล่อยผ่านเลยจ้ะ ไม่มีใครเล่นด้วยก็อกแตกตายไปเอง กระทู้ดีๆ ของเราจะเสียเปล่าๆ เอ๊ะ นี่ชั้นพูดกับใครเนี่ย??? ๕๕๕๕ ขอนั่งพักเหนื่อยกินหมากพลูตำรับแม่พลอยก่อนแล้วกันนะจ๊ะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:07:35

ความคิดเห็นที่ 26 แม่ชมมาเปิดประตูแล้ว งั้นขอเข้ามานั่งรอเลยนะจ้ะ จากคุณ : mooham_mom เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:13:58

ความคิดเห็นที่ 27 คุณแม่หมูแฮมมาแล้ว สวัสดีจ้ะ นั่งพักให้หายเหนื่อยก่อนนะจ๊ะ หมากพลูไม่รับใช่ไหม งั้นน้ำมะตูมนี่แน่ะจ้ะ เพื่งต้มร้อนๆ ดื่มแล้วชื่นใจ ชุ่มคอดีจ้ะ ชั้นขอแวบไปปั่นสักครู่ ^^ อ้อ รู้ไหมจ๊ะ ถ้าคุณแม่หมูแฮมไม่เข้ามาละก็ ชั้นกะชิ่ง จะอู้แล้วเชียว ก็เห็นไม่มีใครมานี่นา แต่นี่ชั้นเลยต้องปั่นต่อ ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:33:45

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีจ๊ะแม่ชม วันนี้วันดีเป็นศรีวัน เนต ณ เรือนแม่ชมเป็นใจ เลยได้แวะมาทักทายให้หายคิดถึง รอบทเข้าพระเข้านางอยู่นะจ๊ะ จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:38:26

ความคิดเห็นที่ 29 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 22:57:53 จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:42:36

ความคิดเห็นที่ 30 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 22:58:16 จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:45:22

ความคิดเห็นที่ 31 ตอนนี้ภารกิจสำคัญคือการเกณฑ์คนไปดูคอนใหญ่ตะหาก เห็บหมัดเหลือบไรก็ปล่อยเขาไปเต๊อะ ไม่มีคนดิ้น เด๋วเขาก็ดิ้นเอง ใจไม่เป็นสุขหรอกคนพวกนี้หน่ะ ^^ จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:46:01

ความคิดเห็นที่ 32 เอ่อ... แม่เพลียซ้อนสอง ยังพอเตือนได้ แต่แม่ปอซ้อนสาม อันนี้ชั้นไม่คบนะจ้ะ 55555555555555+ จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:47:18

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีจ๊ะแม่ชม เข้ามาทักทาย เพลานี้ เนต ณ เมืองกรุงเก่า ช่างเป็นใจ แต่แม่ชมอย่ากินหมากพลูเพลินนะ ประเดี๋ยวแม่ชมจะหลับ ขี้เกียจปลุก หุหุหุ จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:49:04

ความคิดเห็นที่ 34 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 22:57:23 แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 22:56:54 จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:49:55

ความคิดเห็นที่ 35 “คุณปู่มีอะไรจะให้ผมหรอครับพี่ยา” รินยิ้ม “จะเป็นบ้านพร้อมที่ดินหรือเปล่า” กิติยาหัวเราะ “คงไม่ใช่มั้ง คุณปู่เขาอาจจะอยากจับรินมาอัดแผ่นเสียงก็ได้น้า” กิติยาพูดทีเล่นทีจริง ทำเอารินทำหน้าแปลกๆ “โธ่ พี่ยา ผมไม่ได้ร้องเพลงเก่งเหมือนพ่อนะครับ ขืนอัดแผ่นเสียงก็ไม่มีคนซื้อกันพอดี” “รินรู้ได้ยังไงว่าร้องเพลงไม่เก่ง พี่ยังไม่เคยฟังรินร้องสักที รินต้องร้องให้พี่ฟังก่อน พี่ถึงจะรู้ว่าร้องเก่งหรือไม่เก่ง” กิติยาว่าแล้วหันมาทางพลอย “ใช่ไหมพลอย รินต้องร้องให้เราฟังก่อน เผื่อร้องเพราะ พี่จะจีบเข้าชมรมเรา” รินหันไปมองพลอยทันที พลอยทำหน้าแปลกๆ ก่อนจะยิ้มนิดๆ รินก็เลยอดยิ้มตอบไม่ได้ “อะไร นี่พลอยอยู่ชมรมดนตรีด้วยหรอครับ” “อ้าว ทำไมล่ะจ้ะ พลอยเขาร้องเพลงเพราะออก” กิติยารีบบอก “ว่าแต่เราเถอะ มัวแต่โยกโย้ เมื่อไหร่จะร้องเพลงให้พี่ฟังสักที” “เอ่อ...คือ” รินตะกุกตะกักขึ้นมาทันที เขาเงียบไป นึกถึงพ่อ นึกถึงความคาดหวังของแม่ ....พ่อของลูกน่ะ เป็นนักร้องนักแต่งเพลง เป็นคนที่ร้องเพลงเพราะมาก เกือบจะได้ออกแผ่นเสียงกับครูกิตติด้วยนะ... โธ่ พ่อเราดี พ่อเราเก่งขนาดนี้ เราจะไปเทียบได้ยังไง...รินคิดอย่างไม่มั่นใจ แต่เมื่อหันไปมองพลอยก็เห็นกำลังรอฟังอยู่ ดวงตากลมโตส่งให้ดวงหน้านั้นคมคาย มองเท่าไหร่ก็ไม่รู้เบื่อ ยิ่งผมรวบตึงเปิดหน้าผากนั้นด้วยแล้ว ดูเป็นธรรมชาติจนรินต้องเผลอยิ้มออกมา ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร อยู่ๆ เขาก็โพล่งออกมาว่า “วันนี้ผมยังไม่พร้อมเลยครับพี่ยา แต่ว่า...พี่จะว่าอะไรไหม ถ้าผมจะ...ขอสมัครเข้าชมรมดนตรีกับพี่เลย ถึงผมร้องไม่ดี ให้ผมไปแบกเครื่องดนตรีก็ได้” “อะไรนะ รินพูดเล่นหรือพูดจริง” กิติยาถามขึ้นมาทันที ก่อนจะยิ้มขำ รินหันไปมองพลอยก็เห็นทำตาโต เขาก็เลยย้ำ “พูดจริงครับ ผมอยากจะลองร้องเพลงดูสักที” กิติยาฟังแล้วนิ่งอึ้งไป ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ "คุณปู่คงจะดีใจมาก" แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 22:57:07 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:54:19

ความคิดเห็นที่ 36 อ้าวแม่ปอ เล่นเนตอยู่เมืองกรุงเก่าที่เดียวกับชั้นรึ เนตไหลยังกะสายน้ำเลยนะแม่ ถึงได้ซ้อนสามซะขนาดนี้ ๕๕๕๕ ทำอะไรอย่าประเจิดประเจ้อเชียวนะ ชั้นมีสายรายงานอยู่ ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:01:34

ความคิดเห็นที่ 37 ฮืออออ เลขาฝน และแม่ชม อย่าเอาชั้นไปเทียบกับแม่เพลียสิจ๊ะ T T ที่ซ้อนสามก็เพราะรักน้องกัน หลงพ่อริน ปลื้มปริ่มคุณเปรม เลือกไม่ได้ ขอซ้อนสามเลยละกัน หุหุหุ แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 23:21:36 จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:02:58

ความคิดเห็นที่ 38 ป้าปอระวังโดนจ่าแฟร้งจับนะ อิอิ กะ กะ กะ กรี๊ดดด เถ้าแก่ตงออกมาแล้ว แม่ชมนะแม่ชมปล่อยให้ชั้นรอ ร้อออ รอ ตั้งนาน จากคุณ : พลอยศรี (smitiiez) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:27:48

ความคิดเห็นที่ 39 เย้ยยยย ไหงงง มาแขวะ อืชั้นล่ะจ๊ะ อิอิ   อิชั้นยังอารมณ์ค้่างจากรัชดาลัยอยู่เลยจ๊ะ ฮ           โฮ๊ะๆๆๆ จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:38:22

ความคิดเห็นที่ 40 อิชั้นเข้ามาทีไร ทำไมไม่เคยเจอบ่าวเลยละเจ้าคะแม่ชม ช่วงนี้อิชั้นจะมาแบบไม่เป็นเวลาเท่าไหร่ แม่ชมอย่าถืออิชั้นนะเจ้าคะ ยังไงก็ยังตามอ่านนิยายแม่ชมอยู่ตลอดนะเจ้าคะ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 54 19:05:14 จากคุณ : แม่พราย (narjeet) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 19:04:38

ความคิดเห็นที่ 41 แม่ชมจ๋า มายืนรออยู่หน้าเรือนแล้วนะเจ้าคะ จากคุณ : mooham_mom เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 20:23:15

ความคิดเห็นที่ 42 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เข้ามาช้าตลาดวายยยยยยยยแล้ว ตามมาอ่านและเอามาฝากแม่ชมจ้า เค้าเพิ่งทำเสร็จ อิอิ ‎24 "กัน"ยายน นี้ เตรียม สนุกพร้อม "กัน" ร้องเพลง "กัน" แล้ว กรี๊ด "กัน" ใน ถึงไหน ถึง "กัน" คอนเสิร์ต ที่ Royal Paragon Hall จองบัตรได้ที่ ไทยทิคเก็ตเมเจอร์ ทุกสาขา จากคุณ : พี่นีน่า&น้องเอมี่ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 22:03:38

ความคิดเห็นที่ 43 บิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปดูคอนกันเยอะๆ นะคะ ขาซุ่มทั้งหลายยยยยยยยยยย คอนเดี่ยว ไม่ได้มีง่ายๆ น้าาาาาาาาาาาาาาาาา ^^ จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 22:05:34

ความคิดเห็นที่ 44 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด สติแตกเลยชั้น มาแล้วๆๆๆ ใครจะไปทนไหวเนี่ย ๕๕๕๕ ชั้นขอขนไปประดับเรือนใหม่ด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากจ้ะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 22:09:14

ความคิดเห็นที่ 45 อิอิ จัดไปจ้าแม่ชมจ๋า เลขาฝน บิ้วใหญ่ เริ่ดมากคะ น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดดดดดอิอิ จากคุณ : su (พี่นีน่า&น้องเอมี่) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 22:26:21

ความคิดเห็นที่ 46 พี่ศุคะ ช่วยบิ้วหน่ะช่วยได้ แต่จะมีคนเข้ามาอ่านที่บิ้วรึเปล่าเนี่ยสิ 55555 ต้องให้แม่ช่วยบิ้วในนิยายแล้วหล่ะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก >__<!! จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 23:11:20

ความคิดเห็นที่ 47 ปีันขึ้นเรือนมาส่อง.. ยังไม่มีตอนใหม่ชิมิ มองซ้าย มองขวา หาแม่ชมไม่เจอ.. ปีนลงเรือนเบาๆ ^^ จากคุณ : กาแฟละมุน เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 00:24:43

ความคิดเห็นที่ 48 หายไปไหนกันหมดจ๊ะเนี่ย อิชั้นก็มาซุ่มรอ วันนี้เดินเข้าห้องสมึุุดดว่าจะไปยืมสี่แผ่นดินเล่ม1มานอนกอด ปรากฏไม่มีอยู่บนชั้นหนังสือ และมิมีใครยืมไป   เอ หรือว่า พ่อรินจะนั่งอ่านอยู่ตรงไหน แต่เล่มสองอยู่บนชั้น ชำเลืองมองเพื่อว่าพ่อรินจะมาแย่งหนังสิืบ้าง เหลียวซ้ายแลขวาก็มิมี จึงเดินคอตกเเบบเพลียๆกลับบ้าน แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 54 00:30:10 จากคุณ : แฉล้มแย้มศรี เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 00:28:31

ความคิดเห็นที่ 49 ตามหาเรือนแม่ชมสะหลายเพลา กว่าจะเจอเล่นเอาเหนื่อย รีบๆมาเขียนต่อไวไว(มาม่าไม่เอาจ้ะ)นะจ้ะ จะนอนเอาแรงรอจ้า จากคุณ : พี่กุ้ง (AGGIESMOM) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 06:59:02

ความคิดเห็นที่ 50 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทุกคน ชั้นหลับไปเมื่อคืน จะแตกเรือนก็ไม่ได้แตก อะไรกันเนี่ย ทำไมชั้นไม่มีสติสตังขนาดนี้ -*- ขอโทษทุกคนด้วยจ้ะ ก็เมื่อคืนทุกคนมัวแอบซุ่มอยู่ตามหลังนี่นา ชั้นก็นึกว่าไม่มีคนอยู่น่ะสิ ๕๕๕๕ คืนนี้ชั้นขอแก้ตัวแล้วกันนะจ๊ะ ^^ ปล. ขำแม่เพลีย พ่อรินเขาจะมามัวแย่งหนังสืออะไรกับแม่ล่ะ ป่านนี้มัวไปเหวี่ยงอยู่แถวไหนก็ไม่รู้ จากคุณ : แม่เพลา -*- (ชมเช้า) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 11:25:35

ความคิดเห็นที่ 51 มาแล้วจ้า มาแล้ว คราวนี้คงไม่พลาดเหมือนอย่างเคย ๕๕๕ ขอเวลาแตกกระทู้แป๊บนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:03:13

ความคิดเห็นที่ 52 ไปตอนที่ ๗ จ้า จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:15:43