ความคิดเห็นที่ 1 เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย แสงแดดยามบ่ายทอดลำยาวอันร้อนผ่าวแยงนัยน์ตาจนพร่ามัว  ผมรีบยกมือขึ้นป้องใบหน้าจากแสงร้อนระอุของดวงตะวันในคิมหันต์ฤดู  ที่เสมือนจะแผดเผาให้ผู้คนละลายไปพร้อมกับเปลวแดดได้  เมื่อพ้นจากรัศมีของเปลวความร้อนจากแสงตะวัน  ผมรีบจ้ำอ้าวเข้าร้านสะดวกซื้อ เพื่อไปรื้อหาน้ำมาดับกระหายคลายความร้อนเร่า  หลังจ่ายเงินเสร็จผมดื่มน้ำทิพย์เข้าลำคออึกๆๆ  ระลอกน้ำดื่มที่ไหลผ่านลำคออันแห้งผากนั้น  ช่วยชุบชีวิตชีวาให้หายอ่อนล้าได้อักโข   พอหายเหนื่อยล้าเจ้าสายตาจอมซนที่ไม่เคยอยู่สุขของผม ก็ไปสะดุดกับพาดหัวข่าวกรอบบ่ายของหนังสือพิมพ์หัวสีฉบับหนึ่งที่โชว์เด่นอยู่ในร้าน  ข้อความนั้นบอกเล่าว่าหลายประเทศในโลกกำลังจะประสพกับความแห้งแล้งโดยมีอุณหภูมิสูงถึง 42๐C  ซึ่งถือว่าสูงสุดในรอบหลายสิบปี!?  ไหนจะฤดูเหมันต์อันเคยห่มคลุมเมืองกรุงด้วยบรรยากาศโรแมนติก ซึ่งบัดนี้ได้อันตรธานหายไปจากเมือง(เคย)ฟ้าอมรแห่งนี้นานแล้ว?   แม้ไม่ต้องอินกับสารคดีรางวัลออสการ์เรื่อง “An Inconvenient Truth” อันโด่งดังของอัล กอร์ผู้เป็นรองประธานาธิบดีสหรัฐฯนัก แต่ผมก็จำต้องตระหนักและสำเหนียกในปัญหาโลกร้อน (Global Warming) และความผันแปรของฤดูกาล (Climate Change) ที่มันกำลังตามเล่นงานมนุษยชาติตัวน้อยๆ   เช่นพวกเราได้ทุกเมื่อเชื่อวันอย่างสนิทสนมกลมเกลียวยิ่ง  แต่คิดไปก็เท่านั้น เพราะมันเป็นวิบากกรรมที่พวกเรา ผู้ซึ่งได้ชื่อว่า“มนุษยชาติผู้ศิวิไลซ์ไร้สำนึก”ต้องยอมก้มหน้ารับ“ของกำนัลจากธรรมชาติ”เช่นนี้กันไว้แบบเต็มๆ ผมเดินกลับเข้าที่พักอย่างอ่อนเปลี้ย  ก่อนทิ้งตัวลงบนเก้าอี้แล้วกดปุ่มเปิดพัดลมเบอร์ที่แรงสุด เพื่อให้ลำพระพายช่วยคลายร้อน  แต่หลังถอนหายใจเฮือก ผมยิ้มละไมก่อนเอื้อมมือไปเปิดเครื่องเล่นซีดี และแล้วเสียงสวรรค์จากวงซิมโฟนีออร์เคสตร้า ซึ่งบรรเลงบทเพลงที่บรรยายถึงฤดูใบไม้ผลิ (อันแสนงดงามในอดีต) ของคีตกวีนาม“วิวัลดี” ก็ละลิ่วลอยมาตามสายลมเย็น เข้าปะทะกับโสตประสาทอันอ่อนล้าของผมอย่างละเมียดละไม... จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:21:56

ความคิดเห็นที่ 2  [b]นักไวโอลิน Bad Boy ของวงการคลาสสิค[/b]   กิ๊กกะแจ๊สตอนนี้จะพาท่านไปรู้จักกับนักไวโอลินท่านหนึ่ง  ผู้ที่ได้สมญาว่าเป็น Bad Boy ของวงการดนตรีคลาสสิค แต่อัจฉริยภาพทางคีตศิลป์ของเขานั้นไม่ธรรมดาเลย  ด้วยพรสวรรค์และรสนิยมทางดนตรีที่หลากหลายของชายผู้นี้ ทำให้เขาสามารถก้าวข้ามพรมแดนดนตรีได้อย่างโดดเด่น  นักไวโอลินชาวอังกฤษผู้ที่ทำให้เส้นแบ่งเขตแดนดนตรีระหว่าง คลาสสิค  แจ๊ส  บลูส์  และร็อคนั้น กลายเป็นเพียงเส้นด้ายสีขาวบางๆ ที่เหล่าแฟนนานุแฟนส่วนใหญ่ของเขาต่างเลิกให้ความสนใจกับ“ด้ายเส้นนี้”ไปนานแล้ว  เพราะแท้ที่จริงแล้วแฟนเพลงต่างรู้สึกได้เหมือนกันว่า“ดนตรี(แทบ)ไม่มีพรมแดน”เลยสำหรับนักไวโอลินคนนี้  ผู้ที่มีชื่อว่า ไนเจล เคนเนดี (Nigel Kennedy)  โดยพื้นฐานแล้วต้องถือว่าไนเจล เคนเนดีเป็นนักไวโอลินสายคลาสสิก  แต่ด้วยความสนใจในดนตรีแทบทุกสาขา  ประกอบกับอุปนิสัย“นอกคอก”ในแวดวงดนตรีคลาสสิก  ทำให้เคนเนดีมีใจให้กับดนตรี แจ๊ส  ร็อค  บลูส์  และดนตรีพื้นบ้านของสหราชอาณาจักรด้วย  ผลงานของเคนเนดีประมาณ 70 % เป็นงานบรรเลงในสายคลาสสิก  แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ยังเผื่อแผ่รสนิยมและแบ่งสรรพื้นที่การสร้างสรรค์ผลงานของตนเองไปยังดนตรีแจ๊สและร็อคอีกต่างหาก  ดังนั้นหากจะถือว่าไนเจล เคนเนดีเป็น “นักไวโอลินข้ามสาขา” หรือนักไวโอลินแนวครอสโอเวอร์ส (Crossovers)  ดูจะเหมาะสมกว่าการเรียกเขาว่าเป็น “นักไวโอลินคลาสสิก” เป็นไหนๆ  สำหรับผลงานหลักของเคนเนดีในสายคลาสสิค งานบรรเลงชุด Vivaldi: The Four Seasons (1989) ค่าย EMI นั้น ได้รับคำนิยมและเสียงวิจารณ์ว่าเป็นอีกหนึ่งเวอร์ชันที่ยอดเยี่ยมของบทเพลง The Four Seasons     และมียอดขายอัลบั้มได้มากเป็นประวัติการณ์อัลบั้มหนึ่งในสายดนตรีคลาสสิก ส่วนผลงานในสายแจ๊สที่ออกมากับค่าย EMI เมื่อปี 2006 ชุด Blue Note Sessions ของเคนเนดีนับว่าเป็นงานประยุกต์ใช้ไวโอลินไฟฟ้า ได้อย่างมีเสน่ห์ทัดเทียมงานบรรเลงที่เกิดจากฝีมือของนักกีต้าร์แจ๊สแถวหน้าของวงการหลายๆ คนในเวลานี้เลยทีเดียว   แม้ว่าเขาจะสร้างสรรค์ผลงานใน 2 สาขาใหญ่ของคีตศิลป์โลก แต่ผลงานของเคนเนดีนั้นไพเราะและฟังง่าย  เคนเนดีได้รับเครดิตในวงการดนตรีว่าเป็นผู้ที่สามารถดึงคนรุ่นใหม่ให้หันกลับมาฟังเพลงคลาสสิกได้ งานของเคนเนดีมีเสน่ห์ เขาสีไวโอลินด้วยสเกลและสีสันของคลาสสิกที่เร้าใจ เป็นคลาสสิกที่ไม่ต้องปีนบันไดฟัง และเป็นแจ๊สที่ไม่ต้องขึ้นบันไดเสพ จึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับคนรุ่นใหม่ผู้ใฝ่หาดนตรีกาลที่ไม่มีพรมแดน กิ๊กกะแจ๊สในตอนนี้เราจึงจะกิ๊กกะดนตรีทั้งคลาสสิกและแจ๊สพร้อมๆ กันไปในคราวเดียว แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 20:28:15 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:27:18

ความคิดเห็นที่ 3 คอนแชร์โต The Four Seasons The Four Seasons เป็นบทเพลงที่ประกอบด้วย คอนแชร์โต 4 บทด้วยกัน   ซึ่งบรรยายธรรมชาติของฤดูทั้งสี่  คอนแชร์โต (Concerto) เป็นภาษาฝรั่งเศสแต่มีรากศัพท์มาจากภาษาลาติน หมายถึงการประชันกัน สำหรับดนตรีคลาสสิกแล้ว“คอนแชร์โต”จึงหมายถึง การประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยวกับวงออร์เคสตร้า ดังนั้นเมื่อเราฟังบทเพลงประเภทคอนแชร์โต เราจึงจะได้ฟังการประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยว (เช่น ไวโอลิน เปียโน ฟลูท ฯลฯ) กับวงออร์เคสตร้านั่นเอง (คำอธิบายบทเพลงประเภทคอนแชร์โตโดยละเอียดดูได้ใน เชิงอรรถ 1: คอนแชร์โต? ครับ) บทเพลง The  Four  Seasons ของวิวัลดี เป็นการรวมเอาทั้งโซโล คอนแชร์โต และคอนแชร์โต กรอสโซไว้ในบทเพลงเดียวพร้อมๆ กัน กล่าวคือ แม้ว่าบทเพลงนี้จะกำหนดให้มีผู้เดี่ยวไวโอลินเพียงคนเดียวบรรเลงประชันกับวงออร์เคสตร้า แต่แท้ที่จริงแล้วผู้ที่เล่นไวโอลินตำแหน่งที่  1  และไวโอลินตำแหน่งที่  2  อย่างละคนในวงออร์เคสตร้าเอง ก็ทำหน้าที่เป็นผู้เดี่ยวไวโอลินด้วยเช่นกัน! ดังนั้นในบทเพลงนี้เราจึงจะได้ยินทั้งวงออร์เคสตร้า  และการเดี่ยวไวโอลินที่เกิดจากการบรรเลงของไวโอลินถึง  3  คันสลับกันไป  แต่เนื่องจากวงที่บรรเลงเป็นวงเครื่องสายออร์เคสตร้า  และเครื่องดนตรีเดี่ยวก็เป็นไวโอลิน จึงทำให้สีสันของดนตรีที่บรรเลงจากวงออร์เคสตร้า  กับที่บรรเลงจากเครื่องดนตรีเดี่ยว (ซึ่งก็คือไวโอลิน) ไม่มีความแตกต่างกันมากนัก  ความแตกต่างของคอนแชร์โตบทนี้จึงไปเน้นอยู่ที่“เนื้อหา”ของดนตรีในส่วนของวงออร์เคสตร้า  กับ“เนื้อหา”ของดนตรีในส่วนของเครื่องดนตรีเดี่ยวเสียมากกว่า เพื่อให้เราได้ฟังคอนแชร์โตบท The Four Seasons กันอย่างเข้าถึง และซาบซึ้งอย่างเข้าใจแบบได้อรรถรสถึงที่สุด  เราจึงควรทราบที่มาและแรงบันดาลใจในการประพันธ์โดยละเอียด (คำบรรยายโดยละเอียดของฤดูกาลทั้ง 4 ในเชิงคีตศิลป์ดูได้จาก เชิงอรรถ 2: จตุฤดูกาล The Four Seasons) แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 20:39:26 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:32:44

ความคิดเห็นที่ 4 คห. นี้สำหรับอธิบายเพิ่มเติม สามารถข้ามไปได้เลยครับ --------------------------------------------------------- เชิงอรรถ 1: คอนแชร์โต (Concerto)? คอนแชร์โตหมายถึง การประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยวกับวงออร์เคสตร้า เมื่อเราฟังบทเพลงประเภทคอนแชร์โต เราจึงจะได้ฟังการประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยว (เช่น ไวโอลิน เปียโน ฟลูท ฯลฯ) กับวงออร์เคสตร้านั่นเอง คอนแชร์โตมีอยู่ 2 รูปแบบด้วยกัน ได้แก่ โซโล คอนแชร์โต (Solo Concerto) และ คอนแชร์โต กรอสโซ (Concerto Grosso) ความแตกต่างของคอนแชร์โตทั้งสองประเภทนี้อยู่ตรงที่ โซโล คอนแชร์โต นั้นเป็นการประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยว (เช่น ไวโอลิน เป็นต้น) จำนวนเพียง 1 ชิ้นกับวงออร์เคสตร้า แต่สำหรับคอนแชร์โต กรอสโซ นั้นจะเป็นการประชันกันระหว่างเครื่องดนตรีเดี่ยว (เช่น ไวโอลิน เป็นต้น) จำนวน 2-3 ชิ้นกับวงออร์เคสตร้านั่นเอง สำหรับโซโล คอนแชร์โตนั้นเรานิยมเรียกมันว่า คอนแชร์โต (เฉยๆ) มากกว่า เช่น เมื่อเราพูดถึงบทเพลงประเภทไวโอลิน คอนแชร์โต (Violin Concerto) เราจึงหมายถึง บทเพลงที่เป็นการประชันกันระหว่างไวโอลิน 1 คันกับวงออร์เคสตร้าทั้งวง ในทำนองเดียวกัน เปียโน คอนแชร์โต (Piano Concerto) จึงหมายถึง บทเพลงที่เป็นการประชันกันระหว่างเปียโน 1 ตัวกับวงออร์เคสตร้านั่นเอง คอนแชร์โตแต่ละบทประกอบด้วยท่อน (Movement) ย่อย 3 ท่อนด้วยกัน แต่ละท่อนมีลีลาแตกต่างกันกล่าวคือ เพลงท่อนแรกจะมีลีลาและจังหวะจะโคนรวดเร็วเร้าใจ ท่อนที่สองจะแช่มช้าอ่อนหวาน บางท่อนบางตอนก็ฟังดูครุ่นคิดราวกับผู้ประพันธ์และผู้บรรเลงตกอยู่ในภวังค์ลึก คล้ายเป็นการผ่อนคลายจากความคึกคักเร้าใจของท่อนแรก  จากนั้นจะปิดท้ายด้วยท่อนที่มีลีลารวดเร็วโลดโผนฉับไวยิ่งกว่าท่อนแรก บทเพลงคอนแชร์โตถือกำเนิดและได้รับการพัฒนามาตั้งแต่สมัยบาโรคสืบมาจนปัจจุบัน เหตุผลที่ทำให้บทเพลงในรูปแบบคอนแชร์โตเติบโตจนเป็นที่นิยมกันมากในยุคสมัยบาโรค เป็นเพราะลักษณะและแนวคิดในการประชันกันของลีลาและน้ำเสียงของเครื่องดนตรีหลายหลากชนิดนั้น สอดคล้องกันดีกับรสนิยมของชาวบาโรคซึ่งนิยมชมชอบความงามที่แตกต่างของสิ่งต่างๆ ที่มาวางทาบกันและเกิดการตัดกัน (Contrast) โดยสะท้อนออกมาในบทเพลงคอนแชร์โตที่ประกอบด้วยท่อนเพลงที่มีลีลาช้าเร็วต่างกัน หรือน้ำเสียงและลีลาของเครื่องเดี่ยวชนิดต่างๆ ที่บรรเลงประชันกัน นอกเหนือจากเหตุผลในเชิงสุนทรียภาพแล้วยังมีเหตุผลในเชิงเทคโนโลยีประกอบด้วย กล่าวคือ ในยุคสมัยบาโรคนั้น ตัวเครื่องดนตรีเองก็ได้รับการพัฒนามามากแล้ว เกิดเครื่องดนตรีหลายชนิด โดยเฉพาะซอต่างๆ ได้รับการพัฒนามาจนสมบูรณ์ มีน้ำเสียงไพเราะเฉพาะตัว มีกลไกที่สามารถให้สุ้มเสียงที่แข็งแรงชัดเจน เหมาะแก่การนำมาบรรเลงอวดทั้งน้ำเสียง และศักยภาพในการเดี่ยวอย่างโลดโผนวิจิตร แถมยังมีศักยภาพพอที่จะบรรเลงประชันตอบโต้กับวงดุริยางค์ทั้งวงได้ เมื่อมีเครื่องดนตรีดีๆไว้ใช้ นักดนตรีฝีมือเทพๆในยุคนั้นจึงคิดค้นพัฒนาเทคนิคกลเม็ดเด็ดพรายต่างๆในการบรรเลงยิ่งๆขึ้นไป นักประพันธ์เพลงก็เห็นถึงศักยภาพของตัวเครื่องดนตรีและฝีมือของนักเดี่ยวในระดับวิจิตร ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการแต่งเพลงเพื่อใช้ประชันฝีมือตามไปด้วย จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:37:51

ความคิดเห็นที่ 5 เชิงอรรถ 2: จตุฤดูกาล The Four Seasons บทเพลง The Four Seasons เป็นผลงาน หรือโอปุส (Opus) ลำดับที่ 8 (Op. 8) ของวิวัลดี ประกอบด้วย คอนแชร์โต 4 บท  ได้แก่ บทฤดูใบไม้ผลิ “La primavera” (Spring) บทฤดูร้อน “L 'estate” (Summer) บทฤดูใบไม้ร่วง “L 'autunno” (Autumn) และบทฤดูหนาว “L 'inverno” (Winter) โดยที่แต่ละบทยังประกอบด้วยเพลงท่อนย่อยๆอีกบทละ 3 ท่อนย่อย ดังนั้นบทเพลง The Four Seasons จึงประกอบด้วยบทเพลงท่อนย่อยๆ ทั้งสิ้นจำนวนถึง 12 ท่อนด้วยกัน วิวัลดีได้เขียนบรรยายคอนแชร์โตของเขาเป็นโคลง (Sonnet) บทฤดูใบไม้ผลิ (Concerto No. 1 in E major, Op. 8, "La primavera" (Spring))   -ท่อนที่ 1 โดยท่อนนี้จะมีความเร็วจังหวะ (Tempo) แบบ Allegro (เร็ว) ช่วงแรกของบทเพลงเริ่มต้นบรรเลงของวงออร์เคสตร้าที่บรรเลงแนวทำนองหนึ่งซ้ำไปมา (เรียกว่าส่วนบรรเลงริทอร์เนลโล (Ritornello)) ซึ่งจะบรรยายถึงความรู้สึกที่สดใสของฤดูใบไม้ผลิ ที่ทุกชีวิตเริ่มมีชีวิตชีวาอีกครั้งหนึ่งหลังจากฤดูหนาวผ่านไป ช่วงต่อมาจะเป็นการบรรเลงของกลุ่มไวโอลินเดี่ยวทั้งสามคัน (เรียกว่าส่วนบรรเลงเดี่ยว (Soloist)) ซึ่งจะบรรยายแทนเสียงนก หลังจากคั่นด้วยริทอร์เนลโลของวงออร์เคสตร้ารอบที่สอง กลุ่มไวโอลินเดี่ยวบรรเลงครั้งที่สองบ้าง โดยบรรยายถึงลมพัดเอื่อยในฤดูใบไม้ผลิ ต่อด้วยริทอร์เนลโลอีกครั้งหนึ่ง ก่อนตามด้วยทำนองซึ่งบรรเลงโดยกลุ่มไวโอลินเดี่ยวแทนเสียงพายุฝนฟ้าคะนอง  หลังจากริทอร์เนลโลครั้งที่สี่  กลุ่มเครื่องดนตรีเดี่ยวบรรเลงอีกครั้งหนึ่งโดยมีวงออร์เคสตราร่วมบรรเลงด้วย  โดยจะบรรยายถึงความเงียบสงบหลังพายุฝน  เสียงนกปรากฏให้ได้ยินอีกครั้งหนึ่ง  และปิดท้ายด้วยริทอร์เนลโล -ท่อนที่ 2 โดยท่อนนี้จะมีความเร็วจังหวะแบบ Largo (ช้า) เพื่อบรรยายถึงความเงียบสงบของท้องทุ่งที่มีการเลี้ยงสัตว์ วิวัลดีจึงละเว้นการบรรเลงของเชลโลและฮาร์พซิคอร์ดซึ่งบรรเลงแนวเบส เพราะต้องการให้ท่อนนี้แสดงถึงความเงียบสงบ  แนวทำนองที่ไพเราะหวานซึ้ง เย็นๆ สลับกับเสียงสุนัขเลี้ยงสัตว์เห่าเป็นหัวใจของท่องนี้   -ท่อนที่ 3  มีความเร็วจังหวะแบบ Allegro (เร็ว) อีกครั้ง บรรยายถึงความสนุกสนานของชาวบ้านในงานฉลองฤดูใบไม้ผลิ  ซึ่งมีการเล่นดนตรีและเต้นรำกัน  ลักษณะดนตรีจึงมีความสนุกสนาน  รื่นเริง  แนวทำนองที่แจ่มใสเป็นหลักในท่อนนี้  การบรรเลงจะมีรูปแบบของริทอร์เนลโลเช่นเดียวกับท่อนที่ 1  นั่นคือ มีการบรรเลงสลับกันระหว่างวงออร์เคสตร้ากับกลุ่มเครื่องดนตรีเดี่ยว (ไวโอลิน)  ซึ่งล้วนบรรยายถึงความสนุกสนานของงานเต้นรำ โดยมีการบรรเลงเปลี่ยนบันไดเสียง (Key) เพื่อให้เกิดความแตกต่างของอารมณ์ที่สนุกครึกครื้น และคลุกเคล้ากันไปของชนบทในการร่วมกันฉลองเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:44:36

ความคิดเห็นที่ 6 เชิงอรรถ 2: จตุฤดูกาล The Four Seasons [ต่อ] บทฤดูร้อน (Concerto No. 2 in G minor, Op. 8, "L 'estate" (Summer))                     -ท่อนที่ 1 มีความเร็วจังหวะแบบ Allegro non molto (เร็ว??) บรรยายถึงสภาพอากาศอันแห้งแล้งของฤดูร้อน ดวงอาทิตย์ส่องลำแสงมาแผดเผา ผู้คนต่างอ่อนล้าโรยแรง พลันมีเสียงนกดุเหว่าแว่วมา และตามมาด้วยเสียงร้องของนกเขาเล็กๆ ในตระกูล Turtledove และ Finch สายลมเอื่อยๆ พัดโบยมา แต่แล้วก็กรรโชกซ้ำด้วยลมเหนือ อันเป็นสัญญาณเตือนว่าอีกไม่นานพายุก็จะโหมกระหน่ำ ความกลัวและความวิตกกังวลส่งผ่านสีหน้าและแววตาของชาวไร่ชาวนาและคนเลี้ยงแกะ ที่กำลังจำนนต่อชะตากรรมที่กำลังจะได้รับในอีกไม่ช้า -ท่อนที่ 2 มีความเร็วจังหวะแบบ Adagio e piano - Presto e forte (จากช้าไปถึงเร็วมาก) บรรยายถึงพายุฟ้าคะนอง และสายฟ้าผ่า ความกลัวถาโถมเข้าใส่ชายเลี้ยงแกะ บรรยากาศรอบข้างล้วนอื้ออึงดุจฝูงแมลงจำนวนมหาศาลพากันกระพือปีก -ท่อนที่ 3  มีความเร็วจังหวะแบบ Presto (เร็วมาก) บรรยายถึงชะตากรรมที่สวรรค์กระหน่ำซัดใส่ผู้คน ด้วยเสียงฟ้าผ่า ฟ้าร้องครวญคราง พายุและอากาศเลวร้ายได้ทำลายทุ่งข้าวสาลี และพืชผลของชาวไร่ชาวนาอย่างมากมาย จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:49:15

ความคิดเห็นที่ 7 เชิงอรรถ 2: จตุฤดูกาล The Four Seasons [ต่อ] บทฤดูใบไม้ร่วง (Concerto No. 3 in F major, Op. 8, "L'autunno" (Autumn)) -ท่อนที่ 1 มีความเร็วจังหวะแบบ Allegro (เร็ว) บรรยายถึงบรรยากาศแห่งความสนุกสนาน รื่นเริงในช่วงฤดูเก็บเกี่ยวของชาวไร่ชาวนา มีการดื่มสุราเลี้ยงฉลองกันอย่างสำราญ เบิกบานใจ -ท่อนที่ 2 มีความเร็วจังหวะแบบ Adagio molto บรรยายถึงบรรยากาศแห่งความสนุกสนาน รื่นเริงต่อเนื่องจากท่อนแรก ทุกผู้คนต่างอยู่ในอารมณ์แห่งความสุข ลืมทุกข์โศกที่ผ่านพ้นไป ฤดูกาลช่างเป็นใจให้กับช่วงเวลาเช่นนี้ สุดท้ายผู้ที่เมามายต่างก็หลับใหลในที่สุด -ท่อนที่ 3  กลับมามีความเร็วจังหวะแบบ Allegro (เร็ว) อีกครั้ง บรรยายถึงฤดูกาลแห่งการล่าสัตว์ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครา เสียงแตร เสียงสุนัขล่าสัตว์ และเสียงปืนดังขึ้นระงม เหล่าสัตว์ป่าพากันวิ่งหนี แต่นักล่าต่างก็ความหาตามรอยเท้าไป บรรยากาศเต็มไปด้วยความทารุณโหดร้ายของการไล่ยิง อื้ออึงด้วยเสียงปืนและเสียงสุนัขไล่ล่า มีสัตว์ป่าต้องคมกระสุนปืน ได้รับบาดเจ็บ ทุรนทุรายและล้มตายในที่สุด จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:51:49

ความคิดเห็นที่ 8 เชิงอรรถ 2: จตุฤดูกาล The Four Seasons [ต่อ] บทฤดูหนาว (Concerto No. 4 in F minor,  Op. 8, "L'inverno" (Winter)) -ท่อนที่ 1 มีความเร็วจังหวะแบบ Allegro non molto บรรยายถึงสภาพอากาศหนาวจัด ลมหนาวที่เย็นยะเยือกพัดพาเอาหิมะตกพรั่งพรูลงมา จนพื้นขาวโพลนไปด้วยหิมะหนา อากาศหนาวเหน็บไปถึงขั้วหัวใจ -ท่อนที่ 2  มีความเร็วจังหวะแบบ Largo (ช้า) บรรยายถึงบรรยากาศอันขัดแย้งกันที่อยู่ภายในและภายนอกตัวบ้าน ภายในบ้านผู้คนอยู่ในอากาศอบอุ่นใกล้เตาผิง แต่ภายนอกกำลังชุกโชกด้วยหิมะ -ท่อนที่ 3 กลับมามีความเร็วจังหวะแบบ Allegro (เร็ว) อีกครั้ง บรรยายถึงผู้คนที่จะต้องเดินไปบนพื้นหิมะที่ลื่นอย่างระมัดระวัง แต่แล้วสุดท้ายก็ต้องหกคะเมนและล้มลงไปกองกับพื้นจนได้ ก่อนที่ต้องพยายามลุกขึ้นอีกอย่างรีบร้อน เพราะกลัวแผ่นพื้นหิมะจะแตกออก ผู้คนต่างเริ่มรู้สึกถึงลมเหนือที่กำลังจะมาเยือนอีกในอนาคตได้จากลมเอื่อยๆ ที่เริ่มพัดพากระทบประตูบ้านที่ปิดอยู่จนสั่นไหว อย่างไรก็ตามบรรยากาศโดยรวม ทุกผู้คนก็ยังอยู่ในบรรยากาศแห่งความสุขและความปิติยินดี จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 20:55:27

ความคิดเห็นที่ 9 ซีรี่ส์กระทู้ 3 ตอนต่อไปนี้ ถือว่า"จัดเต็ม" แต่ไม่"จัดหนัก" คือใส่กันเต็มอัตราศึกของบทความตอนยาวที่ผมเขียนเอาไว้นานโขแล้ว แต่ไม่ใช่ดนตรีที่ฟังยากจนเกินไป เป็นดนตรีที่ละเมียดละไม และเปี่ยมไปด้วยจินตภาพ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 21:59:22

ความคิดเห็นที่ 10 หลายส่วนในหลายคห. ผมตัดเอาข้อความจากหนังสือดนตรีโดยท่านผู้รู้บางท่านมาใส่ไว้ แล้วเพิ่มเติมรวมถึงขัดเกลาภาษาบางวรรคบางตอน ให้มันมีภาษายุคสมัยใหม่เพิ่มเข้ามาบ้าง ทั้งนี้ก็เพื่อ จะสื่อสารกับคนรุ่นใหม่ๆที่ใช้อินเตอร์เน็ตได้ ดังนั้นอย่าซีเรียสหากไปอ่านเจอกับว่า ขั้นเทพ จัดเต็ม จัดหนัก จัดให้ ฯลฯ อะไรเหล่านี้นะครับ หากมีเวลาผมจะกลับมาใส่ reference ถึงหนังสือที่ผมได้ไปหยิบยืม คำอธิบายถึง ศัพท์เทคนิคทางดนตรีที่ผมเลือกมาลง ทั้งนี้ ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องมารยาทและวัฒนธรรมของแวดวงคนเขียนหนังสือ แต่จริงๆแล้ว มันเป็นการแสดงการน้อมคารวะให้กับหนังสืออ้างอิงเหล่านั้นด้วย ขอขอบคุณทุกท่านไว้ก่อน ณ ที่นี้ด้วยครับ จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 22:57:12

ความคิดเห็นที่ 11 โห ได้รับความรู้มากมายเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Tarsier เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 02:26:42

ความคิดเห็นที่ 12 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 22:54:14

ความคิดเห็นที่ 13 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 22:56:06

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 22:58:11

ความคิดเห็นที่ 15 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 54 23:00:30

ความคิดเห็นที่ 16 จากคุณ : Younger Pat เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 54 15:55:23