ความคิดเห็นที่ 1 แผนที่ทางเข้าเรือน ตอนที่ ๑ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10913244/C10913244.html ตอนที่ ๒ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10922362/C10922362.html ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10929331/C10929331.html ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10935475/C10935475.html (เรื่องเล่าข้างๆ เวที) ตอนที่ ๔ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10940605/C10940605.html ตอนที่ ๕ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10957653/C10957653.html ตอนที่ ๖ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C10963998/C10963998.html จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:19:38

ความคิดเห็นที่ 2  มารออ่านจ้า จากคุณ : meowPK (pchake) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:27:14

ความคิดเห็นที่ 3 เมื่อเห็นท่าทีปลื้มปริ่มของกิติยาแล้วรินก็เหมือนเพิ่งรู้สึกตัว เขาเริ่มร้อนรนเมื่อคิดขึ้นมาว่า ตายละวา นี่เราพูดอะไรออกไป เราเนี่ยหรอจะร้องเพลง คิดมาถึงตรงนี้รินก็ส่ายหน้า รีบพูด “เอ่อ คือ พี่ยาครับ คือผม...” แต่รินยังพูดไม่ทันจบ กิติยาก็ขัดขึ้นมา “เดี๋ยวรินมาเข้าชมรมเย็นนี้เลยนะ พี่ดีใจจังเลย เดี๋ยวจะต้องรีบไปบอกคุณปู่” พูดแล้วหันไปทางพลอย “พลอยรู้ไหมว่าคุณพ่อของรินน่ะเขาเป็นนักร้องที่ร้องเพลงเพราะมาก คุณปู่ของพี่ชมอยู่บ่อยๆ นี่ถ้ารินเขามาสืบทอดการร้องเพลงนะ คุณปู่พี่ต้องดีใจมากๆ เลย” พลอยยิ้มรับ ก่อนจะแอบหันไปมองริน เห็นเขาทำหน้าแปลกๆ ก็ทำหน้าสงสัย กิติยาพูดต่อ “แล้วพลอยล่ะ วันนี้อยู่ถึงมืดได้ไหม งานแสดงดนตรีใกล้เข้ามามากแล้วนะ” “เอ่อ คือ พลอย...” พลอยพูดแล้วถอนหายใจ พูดออกมาเบาๆ “พลอยไม่รู้จะบอกคุณตายังไงน่ะค่ะพี่ยา ถ้าอยู่ซ้อมถึงมืดทุกวัน คุณตาคงสงสัย” รินหันมามองพลอยทันที เห็นพลอยทำหน้าไม่ค่อยดีนัก ส่วนกิติยาก็นิ่ง ก่อนจะว่า “พลอยบอกคุณตาซะไม่ดีกว่าหรอ” “ไม่ได้หรอกค่ะ” พลอยรีบพูดทันที “คุณตาไม่ชอบให้พลอยร้องเพลง ไม่ชอบให้ทำอะไรพวกนี้ คุณตาห้ามมาตั้งแต่เด็กแล้ว ถ้าขืนรู้ว่าพลอยอยู่ชมรมดนตรี พลอยต้องไม่ได้ร้องเพลงอีกแน่ๆ” รินแอบมองพลอยอีกครั้ง สังเกตเห็นดวงตากลมโตของหญิงสาวตรงหน้ามีแววแน่แน่ว ตั้งใจ และดูจะรู้จักตัวเองอยู่ไม่ใช่น้อย อย่างน้อยพลอยก็รู้ ว่าชอบอะไร ไม่เหมือนเขา ที่รับปากและพูดออกไปอย่างนั้นเอง คิดแล้วรินก็ละอายใจนิดๆ เสียงกิติยาพูดขึ้นมาอีก “แล้วจะปิดไปได้อีกเมื่อไหร่ งานแสดงดนตรีก็ต้องเล่นกลางคืนนะ พลอยจะบอกคุณตาว่ายังไง” “พลอย เอ่อ ยังไม่รู้เลยค่ะ แต่พอถึงเวลานั้น พลอยก็คงจะหาทางออกได้ แต่ตอนนี้ จะให้คุณตารู้เรื่องนี้ไม่ได้” “เอาเถอะๆ แล้วแต่พลอยก็แล้วกัน แต่ว่า เย็นนี้จะมาซ้อมได้ไหมจ๊ะ” พลอยนิ่งไปก่อนจะตัดสินใจ “ได้ค่ะพี่ เย็นนี้พลอยจะอยู่ซ้อม อาจจะกลับบ้านมืดหน่อยแต่ก็คงไม่เป็นไร”   “งั้นก็ดี เย็นนี้มีอะไรต้องทำเยอะ น่าจะอยู่กันพร้อมหน้า” กิติยาว่าแล้วยื้มอย่างพอใจ หันไปหาริน “รินก็ต้องมาด้วยนะ บอกแล้วนะว่าจะสมัครเข้าชมรมพี่น่ะ” “เอ่อ คือผม” รินอยากจะค้านแต่ก็พูดไม่ออก และกิติยาก็ไม่รอให้รินได้พูดอะไร เพราะเกิดนึกอะไรขึ้นมาได้ “อ้าว พี่ลืมไปเลยว่ามีเรียนเช้า ว่าจะแวะมาเอาของที่ชมรมแป๊บเดียว เลยเพลินยาวเลย ตายล่ะๆ จะทันไหมเนี่ย” ว่าแล้วยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา ก่อนจะส่ายหน้า “อีกห้านาที ต้องรีบแล้ว” แล้วกิติยารีบเก็บข้าวของก่อนจะออกไปจากห้องชมรม ก่อนไปหันมาบอกรินกับพลอย “พี่ไปก่อนนะ เดี๋ยวพลอย ริน เจอกันตอนเย็นนะ พี่ไปก่อนล่ะ เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน” ว่าแล้วกิติยาก็เดินออกจากห้องชมรมไปอย่างรีบเร่ง ทั้งสองมองตามหลังกิติยาไป ก่อนจะแอบหันมามองกันเอง -*- จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:27:16

ความคิดเห็นที่ 4 รีบออกจากที่ซุ่มมาแสดงตัวเลยค่ะ  รออ่านด้วยใจจดจ่อมาก มาเป็นกำลังใจให้คุณชมเช้าเขียนต่อจนจบนะคะ รินกับพลอยน่ารักจริง ๆ จากคุณ : แบบว่าสบายดี (แบบว่าสบายดี) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:36:11

ความคิดเห็นที่ 5 แม่ชมเช้า ๗ วันอันตราย เอ้ย ๗ ตอนอันตราย แล้วมันจะผ่านไปด้วยดี แวะมาเป็นกำลังใจให้แม่ชมนะจ๊ะ เม้นท์แล้ว รออ่านตอนต่อไปอยู่ รีบมานะ อย่าแอบหลับหละ หุหุหุ จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:50:20

ความคิดเห็นที่ 6 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดตามมาอ่านจ้าแม่ชม ซุ่มแตกเลยอิอิ จากคุณ : su (พี่นีน่า&น้องเอมี่) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 22:53:03

ความคิดเห็นที่ 7 ชั้นมาให้กำลังใจเธอแล้วแม่ชม เพราะลีลาการตวัดปากกาของเธอนั่นช่างยั่วยวนใจเสียนี่กะไร ชั้นหวังว่าเธอคงจะมีเรี่ยวมีแรงเขียนต่อจนจบนะ ชั้นมาเพียงแค่นะนี้ละ ขอลา จากคุณ : 555 (phuket dog) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 23:20:44

ความคิดเห็นที่ 8 ฮึดหน่อย เอ้า ฮึบ ฮึบ  เอาให้ผ่านตอนนี้ก่อนจ้าอย่าเพิ่งหาย รออ่านอยู่ หรือจะแตกไปตอนที่ 8 เลยดีจ๊า หลีกเลี่ยงอาถรรพ์ จากคุณ : a0j เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 23:30:20

ความคิดเห็นที่ 9 ๕๕๕๕ ชั้นแอบหลับไปนิดหน่อย นี่ดีนะ เลขาฝนส่งสารมาปลุก ก็ใช่สิ ชั้นมันไม่ได้ใช้ใจเขียนนี่ ๕๕๕ ขอบคุณทุกคนมากจ้ะ ที่เข้ามาแสดงตนให้ชั้นเห็น แอบตกใจลุงภูเก็ตมาได้ไง ^^" หวังว่าคงขึ้นมาดูมหรสพและละเครเวทีนะ ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 23:37:06

ความคิดเห็นที่ 10 ชมเช้า ณ กรุงเก่าเพลานี้ ฝนกำลังตก อากาศช่างเย็นสบายดีเหลือเกิน หวังว่า แม่ชมคงไม่เพลิดเพลินกับบรรยากาศเย็นสบาย จนหลับไปแล้วนะ จากคุณ : mitjee เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 23:37:43

ความคิดเห็นที่ 11 กันยา คอนฯ และตุลา ละครของพ่อเปรม เราคงได้ประศพ เอ๊ย สบกับเจ้านะแม่ชม อิอิอิ จากคุณ : phuket dog เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 54 23:50:40

ความคิดเห็นที่ 12 มาทักแม่เพลา(ชมเช้า) ซะก่อน อิชั้นยังมิได้กลับถึงเร่ืือนเลยยังมิได้อ่าน แต่เข้ามาทักทายชาวเรือนก่อนนะจ๊ะ อิอิ วันนี้ไปยืม สี่แผ่นดิน เล่ม2 มาจากห้องสมุดแล้ว แต่เล่ม1ก็มิมีอยู่ดี รึพ่อริน จะกินเข้าไปแล้วเนี่ย จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 00:00:53

ความคิดเห็นที่ 13 รินยิ้มให้พลอยแล้วว่า “แล้ววันนี้พลอยจะกลับบ้านยังไง” “รถสามล้อไงคะ” พลอยตอบหลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “คงไม่เป็นไร...” พูเดแล้วก็ไม่แน่ใจตัวเองว่าจะเป็นไรหรือไม่ “ไม่กลัวหรือไง กลับบ้านมืดๆค่ำๆ” รินได้ทีก็ขู่ “ทางไปบ้านพลอยน่ะ ตรงสวนกล้วย สวนมะพร้าว มืดจะตาย แถมเปลี่ยวอีกต่างหาก ถ้าใครจะทำอะไรก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นหรอก แล้วยิ่งพลอย....” พูดแล้วมองพลอยตั้งแต่หัวจรดเท้า พลอยมองตามสายตาของริน ฟังคำพูดของรินแล้วเกิดกลัวขึ้นมา รีบถาม “ทำไมคะ” “ก็...พลอย....” รินทำหน้าอมภูมิ แต่ไม่ตอบ ได้แต่ย้อนถาม “พลอยเคยกลับบ้านค่ำไหม” “ก็เคยค่ะ แต่ว่าน้าอัปสรจะมารับทุกครั้ง แต่วันนี้อัมพรคงอยู่มืดด้วยไม่ได้เพราะต้องไปงานอะไรไม่รู้กับน้าอัปสร และถึงอัมพรจะไม่มีธุระต้องไปวันนี้ ฉันก็ไม่อยากให้น้าอัปสรมารับ เพราะว่า...” “กลัวคุณตาจะรู้..” รินต่อให้ พลอยก็เลยพยักหน้า ก่อนจะรีบพูด “แล้วตกลงที่พี่พูดค้างไว้ เรื่องสามล้อ” “อ้าว ก็ที่เปลี่ยวขนาดนั้น แล้วเราก็เป็นผู้หญิง...อืม ถ้ามีอันตรายจะทำยังไง ใครจะช่วยได้” รินพูดแล้วมองหน้าพลอยเป็นเชิงถาม พลอยนิ่งอึ้งไป รินจึงว่า “เพราะฉะนั้น เดี๋ยวพี่จะไปส่งพลอยเอง ไปส่งให้ถึงหน้าบ้านเลย” “ไม่ได้หรอกค่ะ” พลอยรีบพูดขึ้นมาทันที นึกถึงคำที่คุณตาห้ามไว้แล้วส่ายหน้า “ไม่ได้” “ทำไมล่ะ พี่ก็ต้องกลับบ้านริมน้ำ ทำไมพี่ไปส่งไม่ได้ พี่ไม่ทำอะไรพลอยหรอกน่า” ประโยคเขามองพลอยแปลกๆ ทำเอาพลอยต้องหลบสายตา รินก็สำทับ “พลอยอย่าลืมนะ ว่าพี่กุมความลับของพลอยอยู่ ถ้าพี่ไปบอกคุณตาเรื่องที่พลอยมาเป็นนักร้องอยู่ที่ชมรมดนตรีนี่ละก็...” พูดแค่นี้เขาก็ยิ้มนิดๆ มองพลอยแล้วทำท่าจะเดินออกมาจากห้องชมรม พลอยได้ฟังก็ชะงัก รีบเรียกทันที “พี่...เดี๋ยวสิคะ...” แต่รินไม่สนใจ ก้าวเท้าเดินออกจากชมรม พลอยรีบเดินตาม ร้องเรียกออกมาอย่างลืมตัว “เดี๋ยวสิคะพี่ เอ่อ...” รินกำลังจะเดินมาถึงประตู พลอยก็รีบเดินมาขวางไว้ เรียกออกมา “พี่ริน..อย่าเพิ่งไป...” พลอยพูดได้เท่านั้นรินก็ชะงักกึก หันมามองพลอยทันที ก็เห็นพลอยมองมาด้วยแววตาขอร้อง รินทำท่าจะพูดอะไรอย่างหนึ่ง แต่พลอยซึ่งเหลือบไปมองที่หน้าประตูกลับรีบคว้าแขนรินให้หลบอยู่หลังประตู แล้วเอื้อมมือมาปิดปากรินไว้ เพราะมีเสียงดังมาจากด้านหน้าว่า “พลอย อยู่ที่นี่หรือเปล่า” จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 00:11:07

ความคิดเห็นที่ 14 ชั้นหลับไปก็จริงจ้ะ แม่ปอ แต่ชั้นก็ไหวตัวทัน ๕๕๕๕๕ แม่เพลียนี่หล่อนยังไม่เลิกหวังเรื่องสี่แผ่นดินเล่ม  ๒ อีกหรือ ๕๕๕๕๕ นี่ลุงภูเก็ต ขอให้ลุงขึ้นมาจริงเถิดน่า คงได้ประสบพบเจอแน่นอน ทั้งงานมหรสพ ทั้งละครเวที นี่คงจะแอบขึ้นมาดูเจ้าของโรงงานล่ะสิ เชอะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 00:15:18

ความคิดเห็นที่ 15 เสียงของอัมพรนั่นเองที่ดังอยู่ข้างนอก “พลอยอยู่ในห้องหรือเปล่า” เสียงเงียบไปคล้ายรอฟังเสียงตอบรับ รินหันมามองพลอย ก็เห็นพลอยทำสายตาเป็นทำนองไม่ให้พูด อีกทั้งมือของพลอยก็ปิดที่ปากเขาแน่น จนเขารู้สึกถึงความนุ่มละมุนของมือเล็กๆ บางๆ ที่ปิดปากเขาอยู่ มันนุ่มเนียนจนเขาอดใจเต้นแรงไม่ได้ ได้แต่แอบยิ้มในใจ หัวใจพองโตเล็กๆ ได้ยินเสียงเรียกสำทับมาอีก “พลอย...” แล้วก็เงียบ ก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าเดินจากไป พลอยถอนหายใจอย่างโล่งอก ชะโงกหน้าออกไปดูก็เห็นอัมพรเดินออกไปแล้วจริงๆ   พลอยหันมามองริน พบดวงตาหวานๆ คล้ายจะยิ้มได้ของเขา ก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าเอามือปิดปากเขาไว้ รีบเอาออกทันใด รินมองตามอย่างนึกเสียดายนิดๆ เขาก็เลยยิ้มจนเห็นแก้มบุ๋ม พลางถามว่า “ปิดปากพี่ทำไมน่ะ” “ก็...กลัวว่าอัมพรจะได้ยินแล้วจะเข้าใจผิด” พลอยรีบพูด “เข้าใจผิดว่ายังไงหรอ” รินยังจะถามต่ออีกรอยยิ้มของเขาดูเหมือนไม่จางหายไปจากใบหน้าเสียที ยิ้มราวกับพอใจอะไรบางอย่างนักหนา “ก็ในห้องนี้มันไม่มีใคร...” พลอยตะกุกตะกัก ไม่รู้ทำไมจึงไม่อยากให้อัมพรรู้ “ใครมาเห็นเข้าอาจจะเข้าใจผิดได้ “งั้นหรอ...” รินยังคงยิ้ม ก่อนจะทำท่าจะเดินไป “งั้นพี่ไปก่อนนะ” “เดี๋ยวสิคะ” พลอยรีบเรียกไว้ทันที “พี่อย่าไปบอกคุณตาเรื่องที่..เอ่อ..ฉันมาอยู่วงดนตรี มาร้องเพลงนะคะ ได้ไหม พี่ไม่บอกได้ไหม” สายตานั้นแสดงอาการขอร้อง รินใจอ่อนยวบไปตั้งนานแล้ว ถึงพลอยไม่ขอร้องเขาก็ไม่บอกอยู่แล้ว ที่ทำขึงขังนี่ก็กะจะแกล้งเท่านั้น “แล้ว...ถ้าพี่จะบอกล่ะ พลอยจะทำอะไรได้” พลอยมองหน้าริน เห็นเขายิ้มเหมือนเป็นเรื่องขันก็นึกเคือง รีบพูด “ฉันไม่ทำอะไรหรอกค่ะ แต่จะจำไว้  ว่าพี่น่ะ ใจร้ายมาก” พูดแล้วก็เดินปั้นปึ่งออกไปจากห้องชมรมดนตรีทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 00:35:40

ความคิดเห็นที่ 16 รินเห็นพลอยโกรธจริงจังเดินปึงปังออกไปก็ตกใจ ร้องเรียก “พลอย..” แล้วเดินตาม แต่พลอยก็ไม่หัน เดินขึ้นตึกเรียนแล้วก็เข้าห้องเรียนไปทันที ทำเอารินต้องหยุดค้างอยู่แค่หน้าห้องเพราะอาจารย์เดินมาเข้าสอน เขาก็เลยเดินลงจากตึกมา ถอนหายใจแล้วด่าตัวเอง ไม่น่าไปแกล้งพลอยเลยเรา คิดแล้วส่ายหน้า กำลังจะก้าวเท้าเดินไปที่ตึกเรียนของตัวเอง ก็ได้ยินเสียงเรียกซะก่อน “พี่ริน..” รินชะงัก หันไปมอง ก็เห็นอัมพรยืนยิ้มหวานอยู่ตรงหน้า เขาก็ยิ้มให้ อัมพรก็เลยถาม “ไปไหนมาคะ”   “ก็...แถวๆ นี้แหละครับ” รินตะกุกตะกักเล็กน้อย “มาหาใครที่คณะของอัมหรือเปล่าคะ” อัมพรยังคงถามต่อ รินรีบส่ายหน้า “พอดีพี่ผ่านมาเฉยๆ” “อ๋อ ผ่านมาเฉยๆ” อัมพรทวนคำ “แล้วนี่ พี่เห็นพลอยบ้างไหมคะ อัมเดินตามหาแถวนี้ก็ไม่เจอ” “ก็เข้า...เอ่อ...ไม่เห็นครับ” รินรีบพูด “เอ พลอยน่าจะมาก่อนอัม แต่ทำไมไม่อยู่แถวนี้หรือว่าจะเข้าห้องเรียนไปแล้ว” อัมพรรำพึงกับตัวเอง ก่อนจะหันมาบอกริน “ถ้างั้นอัมเข้าห้องเรียนก่อนนะคะ เผื่ออาจารย์จะเข้าเร็ว” พูดแล้วก็ยิ้มหวานแล้วเดินขึ้นตึกไป รินมองตามก่อนจะถอนหายใจออกมาอีก ยังไม่ทันจะคิดว่าจะทำอะไรต่อ ก็มีเสียงเรียกเขาอีกแล้ว “เฮ้ย ไอ้ริน” รินหันไปมองก็เห็นกล้านั่งเท่อยู่บนรถมอเตอร์ไซค์สี่สูบของเขา ห่างออกไปตรงริมถนน รินรีบเดินไปหา “อ้าว พี่กล้า มาตั้งแต่เมื่อไหร่” “ก็มาตั้งแต่เห็นเอ็งส่งสายตากับรอยยิ้มหวานๆ ให้น้องอัมพรเขานั่นแหละ” กล้าพูดแล้วยิ้ม ทำเอารินต้องรีบปฏิเสธทันควัน “อะไรกันพี่กล้า ผมไปส่งสายตาไปส่งรอยยิ้มตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่เพ้อแล้วล่ะ” “เอ้า” กล้าหัวเราะ “ก็ข้าดูอยู่เอ็งจะมาปฏิเสธได้ยังไง เอาเถอะน่า ไม่เห็นต้องอายข้าเลย น้องอัมพรก็สวยจะตาย เอ็งจะชอบก็ไม่เห็นจะแปลก เมื่อกี้ข้าเห็นเขายิ้มหวานให้เอ็งด้วยนะ” “โธ่ พี่กล้า ผมบอกว่าเปล่าก็เปล่าสิ”รินว่าแล้วส่ายหน้า แต่กล้าก็ยังมองมาอย่างไม่เชื่อถือ “เอ็งจะปฏิเสธทำไมวะ มันเสียหายตรงไหนเนี่ย ใช่ว่าน้องเขาจะเป็นคนขี้เหร่อยู่เมื่อไหร่ เอ็งไม่ต้องกลัวหรอกว่าข้าจะไปบอกใคร นอกจากข้าจะไม่บอกแล้วเนี่ยนะ ข้าจะช่วยให้เอ็งสมหวังอีกต่างหาก” กล้าพูดแล้วตบบ่ารินพลางยิ้ม “ไม่ต้องห่วงนะ ข้าจะช่วยเอ็ง” “พี่กล้า มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด ผมไม่ได้ชอบน้องเขา” รินยังคงยืนยัน กล้าก็เลยหัวเราะ “ไอ้คนปากแข็งเอ้ย  ไปๆ ไปเรียนได้แล้ว” พูดได้แค่นี้ก็สตาร์ทรถสี่สูบเสียงดังกระหึ่ม รินถอนหายใจอีกรอบแล้วขึ้นซ้อนท้ายเจ้าสี่สูบของกล้าก่อนที่รถจะเคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็วสูง จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 01:17:59

ความคิดเห็นที่ 17 ว้ายกรี๊ดดดดดดดดดดดดด คนหาย!!!! ไปดีกว่า ปิดเรือนลงกลอนลั่นดาลประตู -*- จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 01:19:24

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นกำลังใจให้แม่ชม เขียนให้จบนะจ๊ะ มีคนรออ่านอยู่จ้า จากคุณ : ปลาดุกแดดเดียว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 06:15:54

ความคิดเห็นที่ 19 ก๊อก ก๊อก ก๊อก  แม่ชมปิดเรือนลงกลอนลั่นดาลประตูซะแล้ว อย่างนี้อิชั้นจะเข้าเรือนยังไงละเนี่ย นั่งรอ นอนรอ อยู่นอกชานก็ได้ แม่ชมมาเร็ว ๆ น้าาาาาาาา จากคุณ : narjeet เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 08:46:43

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่หายจ้า ไม่หาย ซุ่มอยู่ตลอด แม่ชมนั่นแหละ ชอบหาย ฮี่ๆๆๆ จากคุณ : พี่กุ้ง (AGGIESMOM) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 09:17:11

ความคิดเห็นที่ 21 มาถึงนอกชานแล้ว  แต่แม่ชมปิดบ้าน  ถ้าอย่างนั้นฉันฝากกำลังใจไว้ข้างๆประตูแล้วกัน  แม่ชม "เหวี่ยง" กายมาเปิดเรือนเมื่อไหร่  ฉันจะมาใหม่นะจ๊ะ จากคุณ : Depasquale148 เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 10:32:19

ความคิดเห็นที่ 22 ชะเง้อชะแง้แลมอง แม่ชมลั่นดาลประตูซะละ ไม่เป็นไรชั้นจะนอนรอแม่ชมที่แคร่ใต้ต้นขนุนหน้าเรือนนี่แหละ..ฮึ เปรี้ยว:-)กพลูก็ไม่มีให้เคี้ยว แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 54 11:04:37 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 54 11:03:10 จากคุณ : พลอยใหญ่ๆ (Spy999) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 11:01:16

ความคิดเห็นที่ 23 ตามอ่านอยู่ทุกตอนนะคะ  เป็นกำลังใจให้ผ่านอาถรรพณ์หมายเลข 7 ไปด้วยดีค่ะ อยากเห็นพ่อรินสมหวังกะเค้าซะที ^^ อ่านแล้วอินมากอยากเป็นแม่พลอย จากคุณ : กิมจิVSปลาดิบ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 15:27:51

ความคิดเห็นที่ 24 สู้ๆนะแม่ชม ^^ เหวี่ยง,, ก็รัก อิอิ จากคุณ : พลอยศรี (smitiiez) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 16:19:14

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาอ่านต่อ พ่อรินร้ายจริงๆอ่ะ 555 จากคุณ : aoikotori เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 17:36:10

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณค่ะ เนื้อเรื่องกำลังสนุกและน่าติดตามค่ะ มารออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : ฟ้าใสดาวเดียว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 18:11:54

ความคิดเห็นที่ 27 น้ำค้างเริ่มลงละ ชั้นขอย้ายจากโคนต้นขนุน มารอที่ใต้ถุนเรือนละกันนะแม่ชม ตบยุงเพลินๆ จากคุณ : พลอยใหญ่ๆ (Spy999) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 20:47:05

ความคิดเห็นที่ 28 ค่อยๆ แง้มประตู เปิดออกดู ว้ายยยยย ไปอยู่ทำไมแถวต้นขนุนใต้ถุนเรือน ยุงชุมจะตายไป ขึ้นมาบนเรือนกันดีกว่าจ้ะ  ต้องขอประทานโทษ วันนี้งานยุ่งเหลือเกิน เพิ่งได้โงหัวมานี่ เดี๋ยวชั้นไปปั่นก่อนนะจ๊ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจข้างๆ ประตู ขอบคุณสำหรับคำทักทายจ้า ชั้นต้องผ่านอาถรรพณ์หมายเลข ๗ ไปให้ได้ ๕๕๕๕ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 54 21:36:02 จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 21:31:12

ความคิดเห็นที่ 29 นี่ถ้าแม่เพลา(ชมเช้า) เปิดประตูเรือนช้ากว่านี้ อิชั้นก็กะจะชวนแม่พลอยใหญ่ เหวี่ยงกันซะตั้งแต่ ใต้ต้นขนุนแล้ว    อ่ะ ขึ้นเรือนแล้วนี่มีใครหาน้ำหาท่า มาให้อิชั้นดื่มรึยัง (โฮ๊ะๆๆๆๆ วันนี้ เหวี่ยงสุดริทอ่ะ) แม่พลอยใหญ่ๆจ๊ะ อิชั้นชอบชื่อนี้ของแม่จริงๆ หุหุ รู้สึกเห็นภาพ   อิอิ แม่พลอยใหญ่ๆเหวี่ยงกลับมาได้เลยจ๊ะ เพราะเหวี่ยงยังไง อิชั้นก็รักจ๊ะ โฮ๊ะๆๆๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 54 21:46:28 จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 21:40:42

ความคิดเห็นที่ 30 นี่แม่เพลีย ทำมาเหวี่ยงๆๆ แหม ทำหน้าวีนๆ แต่เสียงอ่อนหวาน ช่างแมทซ์กัน ช่างน่ารักดี ฮิ้ววววววว ถ้าชั้นปั่นเสร็จกลับมาแล้วไม่มีใครรออ่านอยู่ละก็ ค่อยดูๆๆๆ ชั้นจะเหวี่ยง ๕๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 21:49:46

ความคิดเห็นที่ 31 ชั้นเจ็บคอ!!!!!! ชั้นจะเหวี่ยง!!!!!!! มีใครจะรักชั้นมั้ย >___< จากคุณ : fon_tay เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 21:53:54

ความคิดเห็นที่ 32 บนเริอน เหวี่ยงกันไป เหวี่ยงกันมา                จน เสาเรือนสั่น น้ำท่าหกหมดแล้วจ้า จากคุณ : แม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 22:15:57

ความคิดเห็นที่ 33 ตลอดทั้งวันรินเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ด้วยใจนั้นคิดไปหลายเรื่อง   ทั้งเรื่องของพลอย ที่ทำให้รู้สึกแปลกๆ ใจมันแห้งๆ บอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรนักหนาแค่ไหน รู้แต่ว่าเขาไม่ค่อยมีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย แล้วยิ่งเรื่องชมรมดนตรีที่เขาดันไปสมัครกับกิติยาอีกเล่า คิดแล้วก็อยากตบปากตัวเองจริงๆ ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่สิน่า คิดว่าเราจะร้องเพราะขึ้นมาเหมือนพ่อเราอย่างนั้นหรอ เฮ้อ รินคิดแล้วส่ายหน้า ส่ายไปส่ายมาจนอาจารย์ต้องเรียกเสียงเข้ม “นายธาริน ทำอะไร” รินสะดุ้ง รู้สึกตัวว่าอยู่ในห้องเรียน รีบตอบอาจารย์ “เปล่าครับ อาจารย์” แล้วก็นั่งสงบเสงี่ยมจนหมดชั่วโมงทั้งที่ในใจยังว้าวุ่นเหมือนเดิม พอเรียนวิชาสุดท้ายของวันเสร็จก็เป็นเวลาสามโมงกว่า รินรีบออกจากห้องเรียนไปทันที เขาเดินไปชมรมดนตรีพลางคิดอะไรไปพลาง จวบจนเท้าก้าวเข้ามาถึงหน้าห้องดนตรี เขาก็ถอนหายใจนิดหนึ่ง เหลือยมองตึกข้างๆ ที่พลอยเรียนอยู่แล้ว จะหันหลังไปขึ้นตึกนั้น แต่แล้วก็กลับเปลี่ยนใจ ทำท่าจะเปิดประตูเข้าไป มือที่เอื้อมไปเปิดประตูชะงัก เมื่อได้ยินเสียงเพลงดังมาจากห้องนั้น “ฉันรักเธอ รักเธอ ด้วยความไหวหวั่น ว่าสักวัน ฉันคง ถูกทอดทิ้ง ไม่นานเท่าไหร่ แล้วเธอก็ไป จากฉันจริงๆ เธอทอดทิ้ง ให้อาลัย อยู่กับความรัก...” เสียงหวานใสระคนเศร้าพุ่งตรงเข้ามากระทบจิตใจเขาอย่างแรงจนเขาเองยังตกใจ เพลงนี้เป็นความหลังของพ่อกับแม่ เป็นเพลงที่มีความหมาย และมีความทรงจำมากมายเหลือเกิน เพลงที่แม่ชอบร้องเวลาที่คิดถึงพ่อ ร้องทีไร แม่ก็ต้องร้องไห้ทุกที เขาเองก็ยังอดน้ำตาซึมไม่ได้ เมื่อได้ฟังเพลงนี้ และในเวลานี้ รินก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร แต่เมื่อได้ยินเสียงเพลงนี้อีกครั้ง เขาก็อดน้ำตาซึมไม่ได้ ค่อยๆ เปิดประตูเข้าไปข้างในห้อง แล้วมองคนที่ยืนร้องเพลงอยู่บนเวที คนๆ นั้นหันมามองพอดี ดวงตาทั้งสองสบกัน “...แม้มีปีก โผบิน ได้เหมือนนก อกจะต้องธนูเจ็บปวดนัก ฉันจะบินมาตายตรงหน้าตัก ให้ยอดรัก เช็ดเลือด และ...น้ำตา” รินรีบก้าวเท้าเข้าไปหาทันที จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 22:56:21

ความคิดเห็นที่ 34 ดีนะยังมีเลขากับแม่เพลียอยู่ ชั้นเลยอดเหวี่ยงเลย งั้นชั้นไปแต่งต่อแล้วกันนะ ๕๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 23:05:44

ความคิดเห็นที่ 35 จัดมาเร็วๆนะแม่ ไม่งั้นเจอ เหวี่ยง 55 จากคุณ : พลอยเหวี่ยง (smitiiez) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 23:36:45

ความคิดเห็นที่ 36 เมื่อคนบนเวทีร้องเพลงจบ ก็ทำท่าจะเดินหนี แต่ช้ากว่ารินที่รีบกระโดดขึ้นเวทีไปขวางไว้ก่อน รีบพูด “เดี๋ยว พลอย” พลอยชะงัก มองหน้ารินแล้วเมินหน้าหนี ไม่พูดด้วย รินเห็นอาการนั้นก็พูดเบาๆ “โกรธพี่หรอ” พลอยก็ไม่ตอบ ทำท่าจะเดินหนีอีก แต่รินก็ขวางเอาไว้อีก พลอยก็เลยหันมาว่า “ฉันไม่ได้โกรธ พี่อยากจะทำอะไรก็ทำ ฉันจะกลับบ้าน” “เนี่ยนะไม่ได้โกรธ” รินว่าแล้วส่ายหน้า “คิดหรอว่าพี่จะไปบอกคุณตาของพลอยจริงๆ น่ะ” พลอยหันมามองหน้าริน เห็นแววตาของเขาแล้วพลอยก็รู้สึกแปลกๆ เสียงรินพูดต่อไปอีก “พี่ขอโทษ” เขาทอดเสียงตรงคำว่า ขอโทษ “ที่พี่พูดอย่างนั้น ก็แค่จะแกล้งพลอย พี่ไม่บอกคุณตาของพลอยหรอก แต่วันนี้พลอยต้องให้พี่ไปส่งที่บ้าน เพราะว่ากลับบ้านคนเดียวมืดๆ มันอันตราย ไม่กลัวหรือยังไง” “ไม่กลัวหรอกค่ะ ฉันกลับเองได้” พลอยรีบบอก รินก็ขัดขึ้นมาทันที “อย่าดื้อ” “เอ๊ะ” พลอยหันมามองทำหน้าเคือง “ฉันไม่ใช่เด็กนะ” “เนี่ยหรอไม่เด็ก ก็ลองดูสิ พี่ไม่ยอมให้พลอยกลับคนเดียวหรอก” รินพูดขัดขึ้นมาอีก พลอยมองแววตาของเขาแล้วก็ต้องเมินหลบ แววตานั้นฉายแววห่วงใยที่ทำให้คนมองรู้สึกแปลกๆ ขยับจะพูดตอบโต้ก็พอดีได้ยินเสียงคนเปิดประตูออกมาซะก่อน คนคนนั้นคือ กิติยา เมื่อได้เห็นว่าใครอยู่บนเวทีก็เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ ก่อนจะยิ้ม “แหม ขยันกันจริงสองคน มาซ้อมร้องเพลงกันก่อนหรอ ตกลงรินได้ร้องเพลงหรือยัง” “เอ่อ คือ ผมยังไม่พร้อมเลยครับพี่ยา” รินตะกุกตะกักขึ้นมาอีกรอบ แต่คราวนี้กิติยาส่ายหน้าอย่างไม่ยอม “ไม่พร้อมได้ยังไง สมาชิกวงมากันแล้วนะ ยังไงวันนี้ก็ต้องทดสอบร้องกับพี่” ว่าแล้วหันไปมองที่ประตูก็เห็นสมาชิกวงดนตรีเริ่มทยอยเดินเข้ามา ทุกคนดูจะรู้หน้าที่ของตัวเองดี เพราะเมื่อมาถึงก็ต่างเข้าประจำที่เพื่อจะซักซ้อมทันที กิติยาจึงแนะนำรินให้ทุกคนรู้จักก่อนจะกล่าวถึงประวัติความเป็นมาของการชักชวนรินเข้ามาเป็นสมาชิกชมรมดนตรีแห่งนี้ รวมถึงท้าวความไปถึงนรินทร์ เสียงพิณทองผู้เป็นพ่อของเขาที่กิติยาแสนจะปลาบปลื้ม ทุกคนก็ดูจะทึ่งกับรินไม่น้อย กิติยาจึงหันมาบอกรินว่า “เดี๋ยวรินร้องทดสอบกับพี่เลยนะ จะร้องเพลงอะไร เดี๋ยวให้นักดนตรีเล่นเลย” รินมองกิติยาแล้วพูดไม่ออก ได้แต่ “เอ่อ...คือ..” จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 23:49:47

ความคิดเห็นที่ 37 แม่พลอยศรีเหวี่ยงหรอจ๊ะ ๕๕๕๕ ชั้นเห็นไม่มีคน พลอยศรีมาช่วยชั้นปิดประตูหน้าต่างหน่อยเร็ว ฝนมาแล้ว ตกเปาะแปะแบบนี้นอนสบายดีนักแล เดี๋ยวชั้นไปกางมุ้งนอนก่อนนะจ๊ะ ^^ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 54 23:52:29

ความคิดเห็นที่ 38 ฝนตกพรำๆน่านอน เนอะแม่ชมเนอะ ^^ ปล. พรุ่งนี้แม่ชมรีบมานะจ๊ะ ชั้นเห็นพ่อรินยืนอ้ำๆอึ้งๆ อ้าปากค้างอยู่ที่ชมรมน่ะจ่ะ เกรงว่าถ้าแมลงวันจะเข้าปากพ่อรินแล้วจะยุ่ง หากแม่เพลียอยากจะช่วยผายปอดพ่อริน สงสารพ่อรินน่ะจ่ะ ฮ่าๆ จากคุณ : พลอยศรี (smitiiez) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 00:03:38

ความคิดเห็นที่ 39 บ้าน่าพลอยศรี พ่อรินเค้าแค่อ้ำอึ้ง ไม่ได้อ้าปากค้างสักหน่อย ๕๕๕๕ เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นจะรีบมาใหม่ เกิดแม่เพลียฉวยโอกาสผายปอด???? พ่อริน จะได้รีบห้ามทัน ๕๕๕๕ ฝันดีนะจ๊ะ ทุกคนที่อ่านอยู่ ใช้ใจอ่านและสื่อสารกันใช่ไหม ชั้นถึงไม่เห็นตัวอักษร ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 00:16:19

ความคิดเห็นที่ 40 รู้อีกว่าเราแอบมาดูเจ้าของโรงงาน(ด้วย) อิอิ เง้อ ตั้งแต่มาอ่านนี่ติดงอมแงมเลย เฮ้อ แม่ชมนี่สุดยอดจิง จากคุณ : phuket dog เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 00:16:30

ความคิดเห็นที่ 41 กรี๊ดดดดดด เมื่อคืนชั้นรอไม่ไหวยุงชุมเกิ๊นนนน ฝนตกพร่ำๆ ชั้นเลยเดินกลับบ้านไปนอนคุมโปงสบายไปเลย ตื่นเช้าชั้นก็เลยย่องขึ้นเรือนทางบันไดหลังเรือนมาอ่านต่อ ^^ กีบชั้นหมดซะละ เอา ไปแทนนะแม่ชมนะ จากคุณ : พลอยใหญ่ๆ (Spy999) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 07:42:54

ความคิดเห็นที่ 42 วันนี้นึกอยากกินขนม  จะกินคนเดียว ก็กลัวว่าจะอ้วนคนเดียว   ฉันเลยเอามาฝากแม่ชมด้วย  แม่ชมจะได้มีแรงแต่งนิยายต่อนะจ๊ะ จากคุณ : Depasquale148 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 19:11:17

ความคิดเห็นที่ 43 โห ขนมน่ากินมากจ้ะ ๕๕๕๕ ชั้นตามกลิ่นขนมมา (พอมีขนมละมาเร็วเชียว -*-)  ขอบคุณมากจ้ะแม่ดี พอดีชั้นเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แม่ทำราดหน้าเอาไว้ให้ครัว ได้ของหวานละ ^^ เดี๋ยวขอตัวไปรับอาหารเย็นก่อนนะจ๊ะ ประเดี๋ยวจะได้ไปปั่นต่อ วันนี้ชั้นมาเร็ว คิดว่าน่าจะเริ่มต้นดี จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 19:50:14

ความคิดเห็นที่ 44 ย่อง ย่อง ย่อง อิอิ แม่ชมไม่อยู่ โหะ โหะ หุ หุ สบายแล้วสิ มีอะไรอยู่ในเรือนมั่งหว่า เสร็จเรา จากคุณ : narjeet เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 20:00:07

ความคิดเห็นที่ 45 พี่วา!!! ชั้นกินราดหน้าอยู่ในครัว !!! จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 20:09:05

ความคิดเห็นที่ 46 ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แม่ชมอยู่เหรอเนี่ย อย่า อย่านะ อย่ามาทำเหวี่ยงใส่อิชั้นนะ ถึงจะเหวี่ยง ชั้นก็ไม่สน  เพราะ "เหวี่ยงก็รัก" นะแม่ชมนะ มามะมาแต่งนิยายให้พี่อ่านต่อมา มาเร็ว ๆ นะ จากคุณ : narjeet เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 20:10:53

ความคิดเห็นที่ 47 เดินขึ้นเรือนมาวันนี้ตัวเปียกฝนเชียวหล่ะ อุ้ย มาเจอขนมเค้กชิ้นใหญ่เข้า น่ากินเสียจริงจ๊ะ ฉันก็เลยชง espresso ร้อนๆมาเพิ่ม เพื่อจะช่วยคลายหนาวได้บ้าง เเถมจะได้ตาค้างรออ่านนิยาย เเม่เพลา (ชมเช้า) เเกซะด้วยจ๊ะ  เเม่เพลาจ๊ะ สงสัยหน้าที่ในการผายปอดเนี่ย ถ้าจะยกให้ใครมิได้หรอกจ๊ะ มิเช่นนั้น ฉันจะเหวี่ยงเสียเเน่นอนล่ะจ๊ะ โฮ๊ะๆๆๆ  เดวฉันจิบ  espresso เเละกินเค้กรอนะจ๊ะ จากคุณ : เเม่เพลีย (แฉล้มแย้มศรี) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 20:38:31

ความคิดเห็นที่ 48 ชั้นอยากจะเหวี่ยง!!! เอาอาหารมาล่อชั้น ๕๕๕๕๕๕ ก็ได้ๆๆ ชั้นกลับไปกินโอเลี้ยงยกล้อก็ได้ ๕๕๕๕ เดี๋ยวชั้นขอแตกเรือนนะ หวังว่าทุกคนคงอนุญาต ๕๕๕๕ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 21:19:53

ความคิดเห็นที่ 49 ไปตอนที่ ๘ กันจ้ะ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 21:46:27

ความคิดเห็นที่ 50 มีตอน 8 แล้วววว กรี๊ดดดดด จากคุณ : ทุเรียนรสเผือก เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 54 21:55:21