1. เราไม่ได้หลงรัก จอนนี่ อันวา น้อยไปกว่าหลุยส์ สก็อตต์เลย..นี่หว่าาาาา !!
2. เพลงเปิดคอนฯ "ซูเปอร์แมน แบ็ตแมน ฮีแมน สไปเดอร์แมน..." จบโชว์เราจำไม่ได้ว่าเสียงของ แรพเตอร์ ที่เราเพิ่งได้ฟังในคอนเสิร์ต คือ เสียงของเด็กผู้ชายอายุ 11 หรือชายหนุ่มวัยย่างสามสิบ !!?
...เพราะเสียงในจินตนาการของเรา มันก็คือเพลง "ซูเปอร์ฮีโร่" เพลงเดียวเพลงนั้น.. (งงตัวเองเป็นที่สุด ไม่ได้เวอร์แม้แต่คำเดียว)
3. ในวันวาน...เราเห็นเด็กผู้ชายลูกครึ่งสองคนอายุเท่าเรา ที่เราอยากเป็นเพื่อน มันทำอะไรเราอยากทำตามหมด...อยากกอดคอ..อยากแบกโรลเลอร์เบลดไปเล่นด้วย
...แต่ทุกวันนี้...สองคนเดิม..กลายเป็นชายหนุ่มที่มีความคิด มีเสน่ห์เฉพาะตัว และ เซ็กซี่ อย่างไม่น่าเชื่อ ...และ เราไม่อยากเป็นเพื่อนแล้ว...แต่อยากเป็น......YoY ฮวาาาาากกกก กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
4. นักแต่งเพลง นักดนตรี โปรดิวเซอร์ แห่ง Raptor ทุกๆท่าน เพลงที่พวกคุณแต่งขึ้นมาในวันนั้น มันไม่ใช่แค่โหมกระแสดังแล้วดับไป แต่มันคงอยู่
เมื่อเรางัดมันกลับมาเป็น Top Chart ใน Playlist ส่วนตัวของอีกครั้ง ก็พบว่าเพลงเหล่านี้ เสน่ห์ของมันไม่ได้จืดจางลงไปเลย และทีมงาน RS เมื่อก่อนมีพรสวรรค์สูงมากในการแต่งเพลง อย่าง คิดถึงเธอ แรงบันดาลใจ อย่าพูดเลย ...และ เพลงเร็วแต่ละเพลง ก็เทพทั้งนั้น.. ฟังแล้วอดรีนลีนยังฉีดเหมือนเดิม... หลายเพลง กรีดวิญญาณกว่าเดิมเพราะเราเข้าใจอะไรมากขึ้น ไม่ใช่แค่ฟังผ่านๆเอามันเหมือนวัยเด็ก... แต่ละคำมันชัดขึ้น โดนขึ้น
5. ไม่น่าเชื่อ...ก่อนหน้าคอนฯก็ยังไม่ถึงกับเชื่อ..วันนั้นที่ค่ายอาร์เอส..จับเด็กลูกครึ่งหน้ามึนๆสองคน ที่ไม่ได้คิดจะเป็นนักร้องเข้ามา จะเป็นการลงทุนที่ยิ่งใหญ่ ที่ถึงกับฟอร์มโฉมหน้าประวัติศาสตร์ และ ตัวตนของวัยทำงานที่เป็นวัยขับเคลื่อนสังคมยุคใหม่นี้ทั้งเจเนอเรนชัน
ขอบคุณทุกๆคน ทุกๆอย่างที่ทำให้ Raptor ถือกำเนิดขึ้น
ขอบคุณสำหรับงาน Concert 2011 ที่ทำให้นิยามของ 'Raptor' กระจ่างชัดขึ้น
...และ...
ขอบคุณ Joni Louis ในสิ่่งที่คุณเป็นเมื่อวาน และ ทุกวันนี้
เรารักคุณ คิดถึงคุณ ไม่ใช่แค่นั้น...เรา
(อย่างน้อยก็เราหนึ่งคน) ยังภูมิใจในตัวคุณด้วย ในฐานะที่เราเติบโตมาพร้อมกันและเหมือนได้เห็นชีวิตของเพื่อนที่รักดำเนินไปอย่างดี
ขอบคุณ แร็พเตอร์...รัก รัก และรัก จริงๆ
5 ที่เพิ่งรู้..สุดจะงงตัวเอง..หลังจบคอนฯแร็พเตอร์ 2011
