หวัดดีค่ะ ครป มนซ มาส่งเรื่องเล่าจากการติดตามศิลปิน ที่Digital Gateway เสาร์ที่ 15 ต.ค. 2554 น่าจะใช้ชื่อว่า เรื่องเล่ายามวิกาล....
มนซ เดินทางโดยรถไฟฟ้า BTS เหมือนเช่นเคยเวลาจะไปเป็นเด็กหยาม.. น้องนัดซึ่งไปถึงก่อนหน้าแล้ว ได้โทร่ามาเช็คเป็นระยะ ด้วยความเป็นห่วงกลัวมี้จะหลงทาง หารู้ไม่ว่ามี้หน่ะรุ่นไหนแล้ว 555 ซึ่งน้องนัดรู้ดีว่ามี้เป็นรุ่นที่ต้องการคนนำทางตลอดเวย์ 555
ครป ที่สะดวกไปทำภารกิจวันนี้ น้องนัด น้องแอน 2แอน(สวยทั้งคู่) น้องแอ้ น้องบุ๋ม น้องสุ น้องๆจากบ้าน Por Af7 จำนวนหนึ่ง และน้องลินิน (มนซ สุดสวย) ฮาๆๆ
เมื่อไปถึง สภาพอากาศไม่ดีเลย ฝนตกปรำๆ มีคนยืนแออัดกันหน้าเวที ส่วนมากต้องกางร่มกันฝน มองไปทางไหนจึงเห็นร่มกันฝนหลากสีเต็มไปหมด ทุกคนมองไปทางเดียวกัน คือบนเวทีเบื้องหน้า ซึ่งมีศิลปิน ผลัดเปลี่ยนกันร้องเพลงบ้าง เชิญชวนให้คนบริจาคเงินช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมบ้าง
มนซ เดินไปจนเจอน้องนัดและน้องสุ ถือร่มคนละอัน น้องนัดมีกล้องประจำตัว เตรียมทำงาน น้องสุยืนให้กำลังใจ และ นั่น...หนุ่มน้องหน้ามลคนสุดหล่อของพวกเรา น้องปอ ... กำลังถือกล่องรับบริจาคด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างหนึ่ง ท่านคงเดากันได้ว่า มืออีกข้างหนึ่ง น้องจะถืออะไร ... ถูกต้องแล้วครับ น้องต้องถือร่มกันฝน นึกสภาพหนุ่มน้อยผอมบาง หน้าตาน่ารัก เดินถือกล่องรับบริจาคอีกมือถือร่มกันฝน เดินวนไป เวียนมาเพื่อขอรับบริจาคเงินจากผู้คนที่เดินผ่านไปมา อย่างไม่ย่อท้อต่อสายฝน หรือความเหนื่อยล้าแม้แต่น้อย เราแอบดูน้องจากด้านหลังน้องสุซึ่งเราใช้กำบังจากสายตาน้องปอ เพื่อซึมซับภาพที่ประทับใจในยามนั้น ... ได้สักพัก น้องสุก็แกล้งชี้โพรงให้กะหร่อง โดยแฉว่า มนซ แอบอยู่ข้างหลัง น้องปอ ไม่รอช้าตรงรี่จะเข้ามา เราดีใจเข้าข้างตัวเองว่า น้องคงคิดถึง จึงรีบตรงมาหา แต่... มันมิได้เป็นเช่นนั้น ทันทีที่น้องเห็นเรา น้องยื่นกล่องใหญ่ๆที่ถือในมือ พร้อมยิ้มหวานมีความนัยว่า ช่วยบริจาคหน่อยครับ เรา มนซ ผู้ซึ่งพ่ายแพ้ต่อสายตาเว้าวอนเยี่ยงนี้มาตลอด จึงต้องรีบควักเงินใส่กล่องแต่โดยดี 555 แต่.. เราเรียกค่าตอบแทนโดยขอถ่ายรูปคู่ดู๊ดี๊ แบบยืนถูกที่ถูกตำแหน่ง ไม่ผิดเพี้ยน....
ไม่นาน ถึงคิวน้องต้องขึ้นเวทีเพื่อร้องเพลง ฝนยังไม่หยุดตก น้องกางร่มไปด้วยร้องเพลงไปด้วย ยังมีแฟนๆอดทนยืนดูศิลปินท่ามกลางสายฝนพร่ำๆ กลุ่มใหญ่พอสมควร การที่ทุกคนกางร่ม ทำให้การถ่ายรูปของนัดจัง เต็มไปด้วยอุปสรรค นอกจากจะต้องถ่ายลอดช่องว่างระหว่างคนและร่มแล้ว ยังต้องคอยหลบน้ำฝนที่คอยจะหยดลงมาโดนกล้องคู่ชีพราคาแพงอีกด้วย จึงขอปรบมือให้ลูกนัดดังๆ สำหรับความอุตสาหะในวันนี้
มนซ เองก็พยายามจะถ่ายคลิป เพื่อเก็บความน่ารักของน้องบนเวที แต่ไม่สำเร็จเพราะต้องถือร่มให้น้องนัด ตัว มนซ เองก็ต้องมองแหวกช่องว่างมองผ่านไหล่คนข้างหน้า ซึ่งวันนี้มองทะลุยากกว่าทุกครั้ง เพราะฝนและร่มเป็นดัชนีชี้วัด.... จึงได้แต่เก็บภาพน่ารักๆ ของหนุ่มน้อยด้วยตาและใจ... เป็นภาพที่แปลกกว่าที่เคยเห็น คือ มือถือร่มปากร้องเพลง ... ไม่ใช่มือถือไมค์ ไฟส่องหน้า เหมือนเช่นเคย ..... น้องร้องสองเพลง มนซ จำไม่ได้แล้ว ยอมรับว่าไม่มีสมาธิเลย แต่ยังไงยังรับรู้ว่า ไพเราะค่ะ จบเพลง พี่ต้อลAF4 ได้เข้ามาแจมกับน้อง โดยเล่นมุข ฮาๆ หลายครั้ง มีมุขหนึ่ง เรียกเสียงฮาได้ดัง น้องต้อลซึ่งดูแลน้องปอด้วยการส่งน้ำให้บ้าง เปิดน้ำให้น้องดื่มบ้าง แต่เมื่อต้อลฉุกคิดได้ น้องต้อลจึงบอกว่า "พอๆ เดี๋ยวเราโดนจิ้นบ้านคู่ ต้อล-ปอ มันจะยุ่งกันใหญ่" 555 น้องปอหัวเราะอวยกับมุขพี่ต้อลจนตาหยี น่ารว๊ากก ทั้งคู่เลย...
วันนี้เราสังเกตุเห็นหน้าตาหล่อๆของน้อง ค่อนข้างซีดเซียว ทราบมาว่าเหนื่อยเพลีย เพราะช่วงเช้าไปบริจาคโลหิตที่สภากาชาด บ่ายมารับบริจาคช่วยน้ำท่วมที่สยาม น้องทานข้าวน้อยค่ะ จากที่สืบทราบจากปากสวยๆของน้อง น้องทานแค่ส้มตำมานิดหน่อย ได้ยินจากน้องแอ้ว่าน้องมีอาการวิงเวียน จึงต้องพักหลังจากร้องเพลงเสร็จ เพื่อรอคิวขึ้นประมูลของที่เตรียมมา.... พวกเรา 4 สาว คอยติดตามน้องไม่อย่างไม่ลดละ ไม่ว่าปอจะไปที่ไหน ครป ตามไปที่นั่น ไม่เว้นแม้แต่ห้องสุขา..... อันนี้เพื่อดูแลเรื่องสวัสดิภาพ เนื่องจากทราบว่าน้องไม่ค่อยแข็งแรง อาจมีเดินเซหรือล้มได้ เราจึงกันไว้ก่อนมิได้คิดนอกกรอบแต่ประการใด 555 พวกเรารอน้องหน้าห้องสุขาสักพ้ก น้องออกมาแบบหน้านวล และดูสดชื่นขึ้น ครป เห็นดังนั้นก็ใจชื้นขึ้นนิดนึง จึงเปิดฉากแซวน้องกันต่อ น้องทักขึ้นว่า "วันนี้มีแม่นมเดียว" พร้อมกับยิ้มส่งสายตาวิ๊งๆ มาให้ มนซ อย่างจัง มนซ รีบตอบกลับว่า "ปอเลยต้องเดินเอียงเลยเนอะ" น้องยิ้มแล้วทวนคำด้วยน้ำเสียงเนิบๆ ว่า"ใช่ เดินเอียงๆ"
แม่นมทั้งหลายโปรดทราบ หากท่านไม่ต้องการให้ลูกชายเดินตัวเอียง โปรดเข้าประจำตำแหน่งของท่าน เคลียร์งานราษฏร์งานหลวงให้เสร็จ และรายงานตัวในวันพรุ่งนี้ที่อิมพีเรียลสำโรงโดยพร้อมเพรียงกัน
มาด้นกันเรื่องงานวันนี้ต่อ.. หลังจากน้องได้พักเพียงไม่นานช่วงเดินไปห้องน้ำและกลับไปยังเวทีเท่านั้น ไม่นานได้เวลาประมูลของที่น้องเตรียมมาแล้วของที่น้องเตรียมมาคือ ตุ๊กตาหมีค่ะ น่าเสียดายที่เราพลาดช่วงแรกของการประมูล เนื่องจากนั่งพักเพื่อรับอากาศเย็นๆจากแอร์ภายในตัวอาคาร แต่จากจุดที่เรานั่งรอ พอมองเห็นความเคลื่อนไหวบนเวทีบ้าง เราอาจจะเม้าท์จนเพลินไปหน่อย สักพัก น้องบุ๋มวิ่งกระหือกระหอบมาหาบอกว่าเค้าประมูลของน้องกันแล้ว ไม่รอช้า เรา 4 สาวจึงเดินกึ่งวิ่งไปหน้าเวที ถึงตอนนั้นน้องปอเห็นพวกเรา จึงยิ้มกว้าง เรารีบหยุดฟังว่าตัวเลขประมูลไปถึงไหนแล้ว ... โฆษกคือน้องพริ้งAF5 เหมือนจะรู้ใจ รีบบอกว่า "2500" บาทแล้วค่ะ ใครจะให้เพิ่มมั้ย มนซ รีบทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย ทันที "3500" ค่ะ น้องปอยิ้มกว้างอีกแระ ทวนคำ "3500" บาทแล้ว มีใครจะให้เพิ่มมั้ย โฆษก นับถืง 3 ไม่มีใครทุ่มเท่าแม่บุญทุ่มจำเป็น และแล้วตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลตัวเล็กๆน่ารักเหมือนเจ้าของ ตามที่เห็นในรูปรายงานสดจากทวิตน้องนัด จึงตกเป็นสมบัติของบ้านเราอีกชิ้นหนึ่ง .... คาดว่า อีกไม่นาน คลับเราคงต้องหาห้องเก็บของที่ประมูลมาจากน้องสักห้องแล้วหล่ะค่ะ เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตามความร้อนแรงของศิลปิน 555
ถึงเวลาที่ มนซ ต้องปฏิบัติภารกิจอันแสนจะยากเย็น คือการขึ้นรับของที่ประมูลได้บนเวที มันไม่ใช่งานถนัดเลย การต้องออกสื่อและพูดคุยบนเวทีเนื่ย แต่ยังไงก็ต้องทำหน้าที่ให้เสร็จสิ้น มนซ ก้าวขึ้นเวทีพร้อมกับการแนะนำตัวของน้องปอ "แม่นมของผมครับ" อย่างเต็มปากเต็มคำ 555 มนซ เขิลค่ะ น้องเชียร์ซึ่งเป็นพิธีกรในตอนนั้นแซว "โอ๋ย ต้องมีแม่นมเลี้ยงกันจนโตขนาดนี้เลยเหรอ" 555 ปอเอ๋ยหนูช่างหางานให้แม่นมจริงจริ๊ง แต่ยังไงเค้าก็รักตะเองนะ (ขอ อิอิ หน่อยนะ) แต่งานนี้ มนซ เอาตัวรอดลงจากเวทีได้โดยบอบช้ำเพียงเล็กน้อยค่ะ (เริ่มเก่งขึ้นแล้วเรา ต้องบิ้วท์ตัวเองหน่อย)
จบจากการประมูลตุ๊กตาหมี... น้องปอจึงขอตัวกลับ ก่อนกลับ ตามธรรมเนียมต้องมีการถ่ายรูปร่วมกัน งานนี้ ครป ต้องรอกันนานค่ะ เพราะมีแฟนๆ ที่เดินมาเจอน้องและขอถ่ายรูปกับน้องหลายกลุ่ม มีทั้งเด็กเล็ก เด็กโต เด็กมัธยม หน้าตาใสๆน่ารักน่าเอ็นดูกันทุกคน พวกเราได้แต่ยืนยิ้ม มองดูน้องด้วยความเอ็นดู น้องถ่ายรูปกับทุกคนโดยไม่ถือตัว ไม่ละเลยแม้แต่แม่บ้านของตึก ซึ่งขอถ่ายรูปด้วย เป็นภาพที่น่าชื่นชมจริงๆ
เมื่อเราได้ถ่ายรูปกับน้องจนหนำใจ น้องจึงลากลับ โดยใช้รถไฟฟ้า BTS
จบภารกิจในวันนี้อย่างค่อนข้างทุลักทุเล เนื่องจากสภาพดินฟ้าอากาศไม่ค่อยอำนวย แต่ก็เปี่ยมสุขที่ได้ทำบุญร่วมกับน้องอีกครั้งหนึ่ง
ต้องขอขอบคุณ ครป บางท่านที่ไม่สามารถมาด้วยตัวเอง แต่ฝากเงินมาทำบุญ อาทิ คุณจิ๋ม ป้าโจ ... ขอบคุณน้องๆผู้ร่วมก๊วนในวันนี้ น้องนัด น้องสุ น้องแอนZ ซึ่งแต่ละคนอยู่ในสภาพไม่พร้อมแต่ยังสละเวลามา ... น้องนัด น้ำท่วมบ้านยังต้องนอนคอนโดฯ, น้องสุ ลุ้นว่าน้ำจะท่วมถึงบ้านมั้ย, ส่วนน้องแอน เป็นหวัด สุดท้าย มนซ หนีงานไปค่ะ (ขอสารภาพบาป มา ณ ที่นี้) จริงๆแล้วเราทำงานกันเป็นทีม เหมือนที่มนข เคยบอกไว้ ยามใดที่คนอื่นไม่สามารถ อีกหลายๆคนที่เหลือจะทำหน้าที่แทนกัน เพื่อไม่น้องต้องเจอสภาพ "สูญญากาศแฟนคลับ" ถ้าไม่ใช่ด้วยความรัก เราคงทำกันไม่ได้ขนาดนี้ ....
วันนี้เราได้เห็นน้องปอในอีกมุมหนึ่ง มุมที่นอกจากความน่ารัก ความมุมานะ ที่เราซึบซับความเป็นตัวตนของน้องเช่นนี้มาโดยตลอด น้องปอในวันนี้ คือน้องปอที่มีความอดทนอย่างสูง น้องสู้กับงานแม้ว่าตัวเองจะเหนื่อยและเพลีย น้องทำจนสุดกำลังโดยไม่ห่วงตัวเองสักนิด เราจะไม่เห็นแววตาท้อถอยซึ่งขัดกับสีหน้าซีดๆของน้อง น้องเต็มใจสละแรงกายเพื่อการกุศลมาหลายวันติดต่อกัน จนสุขภาพเริ่มแย่ลง แต่.. ที่สวนทางกับสุขภาพ คือจิตใจที่เข้มแข็งอดทน ซึ่งมีเพิ่มมากขึ้น ...
ดีใจที่ได้เห็นน้องปอในวันนี้ด้วยตัวเอง จีงอยากจะแบ่งปันความรู้สึกดีๆที่ได้พบมากับตัวเองให้ทุกคนที่รักน้องปอแต่ไม่มีโอกาสเหมือนเรา ได้ซึมซาบกับความน่ารักของน้องด้วย...
แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 54 01:41:34
แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 54 01:29:09