ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยครับ จากคุณ : Mafiya เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 07:33:14

ความคิดเห็นที่ 2 ผมไม่รู้ว่า จขกท. พูดตรงกับข้อเท็จจริงหรือเปล่านะครับ แต่ชอบงานวิจารณ์ที่ใช้ภาษาง่ายๆ และอธิบายตรงๆ อย่างนี้ครับ จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 08:11:50

ความคิดเห็นที่ 3 มันขนาดนั้นเลยเหรอคะ จากคุณ : Ms.Perfect เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 08:58:16

ความคิดเห็นที่ 4 ด้วยเวลา และอะไรหลายๆอย่างแล้วอาจจะทำไม่ได้ ถ้าจะให้เอาสิ่งที่เจ้าของกระทู้พูดมาทั้งหมดใส่ลงในละคร เวลาอาจจะบานไปอีกหลายชั่วโมงได้. และจากเสียงผู้ชมฟีดแบคที่มีต่อละครเวทีเรื่องนี้ดีทีเดียว จากคุณ : เขียนบน iPad (moom_swu) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 10:17:02

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่มีโอกาสได้ดูเรื่องนี้ แต่อ่านที่คุณวิจารณ์แล้วทำให้อยากไปดูมากกว่าของที่ทุกคนวิจารณ์เลย แล้วก็อยากอ่านสี่แผ่นดินด้วย เพราะอยากจะพิสูจน์ว่าคำพูดของส ศิวลักษณ์ นั้นจริงรึเปล่า : D จากคุณ : ZzIqka เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 10:23:19

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ Moom Swu ผมทราบว่าฟีดแบคต้องดีตั้งแต่ดูนั่นแหละ เพราะประเด็นการรักในหลวงมันละเอียดอ่อนมากๆ ทุกวันนี้สังเกตุว่าแค่เราได้เห็นข้าวผัดของในหลวงเราก็ซึ้งจะแย่ นับประสาอะไรกับละครสามชั่วโมง ที่เชิดชูความเป็นพระเจ้าแผ่นดินทุกๆสองนาที และองค์สองก็ด่าคณะราษฎร์ผู้เป็นปรปักษ์กับสถาบันทุกสองนาที ละครับ จากคุณ : จขกท (music of the night) เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:04:41

ความคิดเห็นที่ 7 ขอชื่นชมคุณจขกท. ที่ตีความละครเวทีของคุณหนูบอย ให้เห็นข้อเปรียบเทียบกับวรรณกรรมอันล้ำค่า  อ้างอิงได้อย่างเห็นภาพ (ไม่สักแต่บ่นลอยๆ)ทำให้กระทู้นี้ไม่เป็น "ขยะเปียก" ผมชอบแนวทางการตั้งกระทู้แบบคุณจังเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : อมยิ้มสยาม เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:17:45

ความคิดเห็นที่ 8 ยังไม่ได้ดู แต่มีคนเล่าให้ฟังแล้วว่าฉบับละครเวที ใส่บริบทของปัจจุบันมากเกินไป มากจนเกินหนังสือ พอมาอ่านกระทู้นี้ ท่าจะจริง เดี๋ยวขอไปชมกับตา จากคุณ : เย็นสิทธิ์ เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:22:22

ความคิดเห็นที่ 9 รู้ว่าไม่ตรงตามวรรณกรรมแป๊ะๆ แต่ก็อยากไปดู แล้วก็ไปดูแล้ว ก็รู้สึกขัดๆ กับสิ่งที่อ่านมามาก แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ดูเลย อย่างน้อยก็ได้ดูในรูปแบบมิวสิคคัล หลังจากที่อ่านหนังสือแลเวดูแบบละครทีวีมาแล้ว จากคุณ : Bacardi Boy เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:29:47

ความคิดเห็นที่ 10 ยังไม่ได้ดูเลย แต่ชอบที่จขกท.เขียนนะ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 11:58:49 A:65.49.14.10 X: TicketID:264983

ความคิดเห็นที่ 11 ก็จริงตามที่จขกทว่าไว้นั่นแหละค่ะ เวอร์ชั่นละครเวทีถูกตัดแต่ง เอาฉากนั้น ไม่เอาฉากนี้ แถมบางฉากดันสรุปเอาเอง มันเปลี่ยนบริบทจากในหนังสือไปเลยก็มีค่ะ แม่พลอยมีใจให้พี่เนื่องมาตลอดจนกระทั่งรู้ว่าพี่เนื่องมีเมียไปแล้ว พอมีผู้ชายอย่างคุณเปรมมาชอบพอ ก็เหมือนตั้งกำแพงตลอดเวลาด้วยซ้ำ หนีท่าเดียว ไม่ยอมเจอ ไม่ใช่ชอบตั้งแต่ขนมจีนบางปะอิน ตอนถูกขอตัวออกไปแต่งงานแทบจะเป็นจะตายไม่ยอมแต่งไม่ใช่หรือ ตอนเจอตาอ้นก็เหมือนกัน ในหนังสือแม่พลอยได้ยินเสียงเด็กร้องอยู่ตั้งเป็นนาน บ่าวไพร่ในบ้านพากันไม่ยอมพูด เป็นคุณเปรมเองที่สารภาพว่าถ้าหากมีบางสิ่งที่เคยทำผิดก็ขอให้อภัย และพาแม่พลอยมาเจอตาอ้นด้วยตัวเอง พลอยเห็นตาอ้นครั้งแรกก็นึกรักและขอเป็นลูกทันที โดยที่พลอยก็ไม่ได้รู้สึกโกรธหรือน้อยใจคุณเปรมที่มีลูกมาก่อนแบบบนละครเวทีนินา หรือเราจำผิด ตาอั้นนี่เป็นคนหัวสมัยใหม่ แต่ไม่ใช่คนมุทะลุก้าวร้าว เวลาเขียนจดหมายมาจากเมืองนอกก็จะเป็นการเป็นงาน พ่อเปรมก็ปลาบปลื้มที่ลูกคนนี้เอาถ่าน มีความคิดอ่านดี เลือกเรียนอะไรที่เป็นหน้าเป็นตา ผิดกับตาอ็อดที่ชอบเขียนเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้มาในจดหมาย จนพ่อชอบว่าเล่าอะไรไร้สาระ แต่แม่พลอยกลับชอบเพราะจะได้รู้ได้เห็นในสิ่งที่ลูกเห็นไปด้วย อ็อดในนิยายไม่ใช่คนไม่อยากทำงาน หรือไม่เอาถ่าน แต่อ็อดรักแม่มาก และอยากอยู่กับแม่ อยากดูแลแม่ตลอดเวลา แอบติดใจฉากเดียวกับจขกทแน่ๆ ฉากที่คณะราษฏร์มาขอให้อั้นลงนาม  ไดอาล็อคในบทเพลงมันแปร่งๆมาก บริบทที่สื่อสารออกมาอาจจะผิดเพี้ยนไปจากนิยายเลยก็ได้ จากคุณ : สรวลเสเรรวล เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 13:10:18

ความคิดเห็นที่ 12 ผมรู้สึกว่า ในมิวสิคัล เหมือนเสด็จจะไม่ได้มีบุญคุณอบรมสั่งสอนอะไรพลอยสักเท่าไหร่เลย มีก็แค่ตอนก่อนออกไปแต่งงาน เหอๆ กลายเป็นดูแล้วไม่ได้ทราบซึ้งบุญคุณเสด็จเลยแม้แต่น้อย และฉากแม่แช่มตาย ในละครทีวีมีแม่พลอยร้องไห้ และไปทูลลาเสด็จแทนแม่ตน ฉากนี้ในทีวีผมจะร้องไห้สงสารเด็กมาก แต่ในนี้ไม่มีอะครับ ฉากเล็กฉากน้อยที่แอบหวังว่าจะมี ก็คือฉาก จริงมั้ย จริงมั้ย หรือว่าไม่จริง 555555+ แต่ไม่มีก็ไม่เป็นไรครับ จากคุณ : poompu เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 13:29:41

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นด้วยบางส่วน แต่ไม่ทั้งหมดนะครับ ไม่ถึงกับเป็นขยะหรอกครับ เสียดายบทตาอั้นทีตีความออกมาเลวเกินความเป็นจริงไปนิด ราวกับว่าเป็นคนไม่ดี คิดล้มล้าง ไม่ศรัทธา เสียดายบทตาอ๊อดที่ดูจะไม่ค่อยเห็นประชาธิปไตยดีสักเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่ในหนังสือ เป็นกลาง และแอบชอบระบอบนี้ด้วยซำ้ แต่ความจงรักภักดี ก็มีเสมอ แต่โดยรวมโอเคเลยครับ ซาบซึ้ง ประทับใจ จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 14:00:32

ความคิดเห็นที่ 14 ละครเวที "สี่แผ่นดิน" ดิฉันยังไม่ได้ดูค่ะ แต่จะไปดูในวันเสาร์หน้า คงไม่สามารถวิจารณ์อะไรได้ แต่ขอเห็นแย้ง จขกท เล็กน้อย เรื่องที่พลอยต้องแต่งงานกับคุณเปรมนั้น จริงอยู่ พลอยรักพี่เนื่องมาก่อน และด้วยอารมณ์ของรักแรกในวัยสาว ก็คงจะรักมากพอดู แต่เมื่อรู้ว่าพี่เนื่องไปมีเมียเสียแล้ว พลอยก็เจ็บมากนะคะ และพลอยก็รู้สึกว่าตัว ว่าจะไปหลงใหลใฝ่ฝันกับพี่เนื่องไม่ได้อีกแล้ว ส่วนคุณเปรมนั้นพลอยต่อต้าน พยายามหนี พยายามเลี่ยง แต่ตอนที่ผู้ใหญ่ฝ่ายคุณเปรมมาขอกับเสด็จ เสด็จก็ได้ถามพลอยแล้วนะคะ พลอยตอบตกลงด้วยความคิดที่ไม่ได้เสียใจจะเป็นจะตาย พลอยแต่งงานกับคุณเปรมพร้อมกับความลังเลใจ ไม่รู้ว่าชีวิตจะไปทางไหน อาลัยชีวิตในวังด้วย แต่ก็ตอบตกลงด้วยตัวเองนะคะ ตอนแม่ช้อยมาถามว่าพลอยตกลงหรือไม่ พอรู้ว่าตกลง ช้อยยังเห็นด้วยเลยค่ะ จะบอกว่าพลอยโดนบังคับแต่งงานจนเสียใจมากมายก็ไม่น่าจะถึงขนาดนั้น ที่ว่าเสด็จไซโคแม่พลอยว่าจะต้องแต่งงานก็ไม่เชิงเสียทีเดียว พลอยเป็นคนโปรดที่สุดของเสด็จ ถึงพลอยไม่แต่งงานไป เสด็จก็คงพอใจ (ตัวอย่างจากแม่ของพลอยก็เห็นอยู่ว่า ลาออกไปแต่งงานแล้วก็ต้องกลับมาเสียใจ) คำพูดของเสด็จเป็นคำพูดของคนที่หวังดี เห็นโลกมามาก ส่วนพลอยก็รักเสด็จมาก จริงๆ แล้วการตัดสินใจแต่งงานของพลอย ขึ้นอยู่ที่พลอยเองมากกว่า ความรู้สึกเจ็บที่เขาไม่เห็นค่า กับการที่มีคนมาเห็นค่า และความรู้สึกหลายอย่างประดังประเดกันเข้ามา ทำให้พลอยตัดสินใจตอบตกลง ส่วนเรื่องขนมจีนบางปะอิน ในเรื่องพลอยยังไม่รักคุณเปรม แต่ในความเห็นของดิฉัน มันเป็นจุดเล็กๆ ที่แสดงให้เห็นว่า พลอยเริ่มสนใจคุณเปรมค่ะ เพราะก่อนหน้านั้นพลอยไม่มีความรู้สึกอะไรกับคุณเปรม ไม่สนใจ รำคาญ หรืออะไรก็ว่าไป แต่กับวันนั้นที่คุณเปรมพาเรือขนมจีนมาให้ วันนั้นพลอยเกิดความรู้สึก (น่าจะ) หมั่นไส้ เล็กๆ  (ถ้าค้อนได้คงค้อนไปแล้ว) เป็นตอนที่ดิฉันชอบมาก ทั้งที่คุณเปรมและแม่พลอยไม่ได้พูดอะไรกัน อันนี้เป็นเรื่องในหนังสือ ส่วนละครเวที ดิฉันจะไปดูด้วยตาตัวเองค่ะ  ^^ สำหรับดิฉัน แม้ยังไม่ได้ไปดู แต่ก็คงไม่ตีค่าความพยายาม ความตั้งใจของคนจำนวนมากที่จะสร้างสรรค์ละครเรื่องที่ทำได้ยากยิ่งออกมาเป็น ขยะเปียก หรอกค่ะ ^_^ ทั้งนี้มิได้ว่าคุณ จขกท เพราะคนเราคิดไม่เหมือนกัน มุมมองไม่เหมือนกัน ด้วยความเคารพ จากคุณ : ชมเช้า เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 14:41:34

ความคิดเห็นที่ 15 14**เห็นด้วยตรงฉากขนมจีนนะคะ ในหนังสือนี่ ถึงแม้ทั้งคุณเปรมและแม่พลอย จะไม่ได้พูดกันโดยตรง แต่แม่พลอยก็จะมีอาการหมั่นไส้คุณเปรมเล็กๆ ที่ว่าไม่เห็นพูดกับตนซักคำ ทั้งๆที่ ก็ดูว่าที่เอาขนมจีนมาให้นั้น จุดประสงค์ก็คือจะเข้ามาหาตนเองชัดๆ อันนี้แหละที่เราคิดว่า แม่พลอยเริ่ม"มีใจ"ให้คุณเปรมบ้างแล้วนะคะ แต่ยังไม่ถึงขั้นรัก ส่วนตัวไปดูมาแล้วชอบมาก และก็ไม่ได้คิดว่าเนื้อเรื่องจะทำให้เกลียดคณะราษฎร์อย่างที่ จขกท.คิดเลยค่ะ **แก้ไขพิมพ์ผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 15:09:46 จากคุณ : ไม่บอกหรอกว่าใคร เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:08:14

ความคิดเห็นที่ 16 เราว่าจขกท.ต้องตั้งความหวังไว้สูงก่อนไปชมแน่ๆ เลยรึเปล่าคะ สำหรับคุณศ.นั้น เคยมีโอกาสได้สนทนากับท่าน เป็นผู้อาวุโสที่มีความรู้มากกมายล้นเหลือเข้าขั้นปราชญ์ แต่เมื่อฟังเรื่องที่ท่านเล่าไปๆ มาๆ เราก็ได้แต่นั่งยิ้มอย่างเดียวแล้วค่ะ... แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 15:15:47 จากคุณ : newaugust เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:14:06

ความคิดเห็นที่ 17 วรรณกรรมเหมือนเพ็ชร  มีเหลี่ยมมีมุมเปล่งประกาย  ตามแต่ที่เราจะเลือกมองเลือกเห็น การที่ จขกท  อ่านแล้วประทับใจในการตีความเหลี่ยมมุมของตนเอง อาจไม่ได้แปลว่า หากมีคนอื่น เข้าใจไปอีกมุม แล้วจะแปลว่า ค น ๆ นั้น  อ่านไม่แตก ว่าทำวรรณกรรม ออกมาเป็น ขยะเปียก (แปลว่าอะไร...ก็ไ่ม่อธิบาย) อ่าน ๆ ดูแล้ว จขกท  ดูเหมือนจะใช้กรอบแนวคิดทางการเมืองที่ตนเห็นด้วย เข้ามาตัดสินการตีความของศิลปินนะครับ เวลาเสพ วรรณกรรม เสพศิลปะ  ใจกว้างหน่อยก็ดีนะครับ จากคุณ : โยคีรำพัน เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:14:43

ความคิดเห็นที่ 18 ที่ผมเรียกว่าขยะเปียกเพราะ ผมไม่คิดว่าการนั่งดูละครของผม มันจำทำให้ผมเหมือนอยู่ในเกาหลีเหนือ ผมเข้าใจว่า สี่แผ่นดินเนี่ย เวลาเราอ่านเราจะรู้สึกว่า อ๋อหรอ มันเป็นแบบนี้หรอ อ้อๆๆ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ไม่ได้อ่านจบแล้วน้ำตาไหลพรากๆ ผมขอมุ่งไปที่ประเด็นรักพระเจ้าแผ่นดินเลยนะหะ (เพราะละครคุณบอยพูดถึงเรื่องนี้เท่านั้น) เวลาอ่านหนังสือเราก็จะคิดตามไปเรื่อยเช่น ความเจริญแพร่ขยายออกมาจากวัง พออ่านไปเรื่อยๆมันก็จะ อ๋อที่มันออกมาจากวังเพราะสมัยนั้นรัฐบาลอยู่ในวัง เลยทำให้คนอินกับพระเจ้าแผ่นดินมากกว่าสมัย ร8 ไรงี้อะคับ (โทษทีพิมพ์ได้น้อยอะคับ เอามือถือพิมพ์ พิมพ์ยากมากๆ) ------ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 15:43:50 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:42:42

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านเรื่องสี่แผ่นดินเมื่อนานมาแล้ว ละครเวทีก็ยังไม่ได้ไปดูค่ะ แต่ขอตินิดหนึ่ง ส. ศิวรักษ์ นะคะ ไม่ใช่ ส. ศิวลักษณ์ จากคุณ : beatriz เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:43:56

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณครับ แก้แล้วนะครับผม จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:45:57

ความคิดเห็นที่ 21 ละครเขาก็ไม่ได้ทิ้งนิครับ  แล้วจริงๆ แก่นเรื่อง ความจงรักภักดี มีอยู่แล้วในวรรณกรรมครับ แล้วการมองว่าแบบแนวคิดไหนน่าจะเหมาะกับสังคมไทย ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ท่านก็มไ่ปิดบังนิครับ ตั้งแต่การออกแบบตัวละคร  การเลือกให้ตัวไหนไปเรียนที่ไหน ส่วนตัวคิดว่า ละคร อ่านวรรณกรรม  แตกมาก จนคิดว่า กล้ามาที่นำเสนอออกมาแบบนี้ จากคุณ : โยคีรำพัน เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:47:41

ความคิดเห็นที่ 22 ใช่คับ  ความจงรักภัคดี แต่สิ่งที่เค้าให้มามากกว่านั้นคือ ที่ไปที่มาของความจงรักภักดีหรือเปล่าครับ ส่วนที่แย่ที่สุดคือการเปลี่ยนคาแรคเตอร์ให้ตัวละครนี่แหละครับ ประหลาดมาก ปล ขอโทษที่ขัดใจหลายๆคนนะคับ ผมอินกับหนังสือมาก T__T ------------------------- อ่อ ในหนังสือบอกถึงความเลวร้ายของระบบราชการเก่าด้วยนะครับ ตอนที่อ๊อดไปรับราชการหนะหะ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 16:24:32 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 16:13:11 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 16:10:05 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 16:04:00 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 15:57:36 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 15:53:06

ความคิดเห็นที่ 23 เห็นด้วยกับ จขกท.ในหลายๆประเด็น ชื่นชม จขกท.ที่กล้าตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ตอนผมเห็นชื่อกระทู้ผมใจหายวาบเลย นึกว่าจะอยู่ได้ไม่เกินสามวัน ผมเองถ้าเป็นเมื่อก่อนคงตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาแล้ว แต่พักหลังชักแก่ๆลงไป ไม่อยากตั้งกระทู้ที่มีแนวโน้มไปสู่การทะเลาะตบตีแบบนี้อีกแล้ว ผมเห็นด้วยว่า... "แม่พลอยไม่เคยรักคุณเปรมตั้งแต่บางปะอิน การแต่งงานของพลอยเกิดจากการคลุมถุงชน" "ตีความอั้นเลวเกินจริงไปจากบทประพันธ์" "ตีความอ๊อดให้กลายเป็นคนขี้เกียจ ไม่ชอบความขัดแย้ง(แล้วงานไหนมันหนีความขัดแย้งได้มั่ง) เกาะแม่กินไปวันๆได้อย่างน่าอัศจรรย์ ชนิดว่าถ้าผมเป็นเพื่อนอ๊อดเวอชั่นละครเวที ผมคงนึกรังเกียจ ด้วยว่าวันๆเอาแต่เกาะแม่กินจริงๆ" ในละครเวที เพลง ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ ที่ตัวละครอ๊อด(สิงโต)ร้อง มีท่อนนึงว่า "เธอ มีฉันอยู่รู้ไหม แม้ไม่แกร่งเกินใครให้พึ่งพิง" นั้นผิดไปจากในนวนิยายลิบลับ ที่ชี้ให้เห็นภาวะผู้นำของตาอ๊อดในสถานการณ์ฉุกเฉินได้อย่างดีตาอ๊อดนั้น "แกร่ง" พอที่จะให้คนพึ่งพิงได้ "...ตาอ๊อดเป็นคนที่ได้เรื่องมากที่สุด...วันนั้นทั้งวัน ตาอ๊อดที่เคยเป็นเด็กไม่ได้เรื่องกลับกลายเป็นผู้ใหญ่บังคับบัญชาคนทั้งบ้านและสั่งเสียการงานได้ถูกต้อง...เมื่อมาคิดดูภายหลัง พลอยก็รู้ว่าตาอ๊อดเป็นคนที่คุมสติได้ดีกว่าคนอื่น และสามารถกระทำตนเป็นผู้ใหญ่ได้ทันทีในยามฉุกเฉิน..."(สี่แผ่นดิน แผ่นดินที่ 3 บทที่ 3 หน้า 613) "เอาทัศนคติของสลิ่มมายัดใส่ปากเสวี ไม่มีตอนไหนของนิยายบอกเลยว่า ความข้าวยากหมากแพงเกิดจาก เหตุการณ์ 2475 เรียกได้ว่าเป็นการโยนความผิดให้คณะราษฎร์เต็มๆ แล้วนายโรงละครเวทีไม่คิดมั่งเหรอ ว่าความข้าวยากหมากแพง อาจเกิดจากกบฎบวรเดชก็ได้" ละครเวที อั้นย้ำเรื่องอ้นไม่ใช่ลูกแม่พลอยหลายครั้งมาก ราวกับต้องการขยี้แผลในใจอ้นจนเกินความจำเป็น หรือเพื่อความสะใจ หรือต้องการเป็นศัตรูกัน ก็ไม่แน่ใจ ในละครฉากถ่ายรูปกัน อั้นแลบลิ้นเยาะเย้ยใส่อ้นว่า "ไม่ได้ไปเรียนเมืองนอก" และ "ไม่ใช่ลูกคุณแม่" ในหนังสือไม่เคยมีฉากนี้เลย ในหนังสือมีฉากเดียวที่พูดถึงคือฉากทะเลาะบนโต๊ะกินข้าว ที่แม่พลอยสั่งให้อั้นขอโทษอ้นเดี๋ยวนั้น ละครเวทีเชิดชูประเด็น "จงรักภักดีมากเกินไป" จนผมจะอ้วกอยู่แล้ว ในละครเวที ผมไม่รู้สึกว่าเสด็จมีบุญน้ำบุญคุณอะไรกับพลอยมากมาย ออกจะดุๆไปด้วยซ้ำไป ประโยค "ให้ข้าแล้วให้ข้าขาดเลยนะ" ในละครเวทีเหมือนเสด็จเป็นนายทาส แล้วกำลังเจรจาซื้อตัวพลอยมาเป็นทาสรับใช้ตลอดไป ส่วนในหนังสือ ประโยคนี้ถูกพูดในสำเนียง "ทีเล่นทีจริง" มากๆ และมีประโยคแวดล้อมที่ไม่ปรากฏในละครเวทีว่า "แม่ลูกกันจะไปตัดกันขาดได้อย่างไร ข้าก็ได้แต่คอยเลี้ยงจนโตเท่านั้น ว่ายังไงพลอย?"(สี่แผ่นดิน แผ่นดินที่ 1 บทที่ 1 หน้า 28) ช่วยให้ประโยค "ให้ข้าแล้วให้ข่าขาดเลยนะ" ดู soft ลงไปเยอะมาก สิ่งที่ดีในละครเวที คือ เพลงละครเวทีเพราะมาก เฉพาะบางเพลงนะ หลายๆเพลงผมไม่ชอบ ไม่หามาฟังเลยด้วยซ้ำไป จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 17:14:20 A:58.9.145.59 X: TicketID:338978

ความคิดเห็นที่ 24 และฉากที่ใส่เพลง "อาจเคยเป็นคนไม่ดี" นั้น ตีความคนละเรื่องจากนวนิยายโดยสิ้นเชิง แม่พลอยงอนคุณเปรมเพราะเรื่องตาอ้น ไม่มีในหนังสือแน่นอนพันเปอเซ็น ใส่ฉากนี้มาเพื่อต้องการจะขายเพลง "อาจเคยเป็นคนไม่ดี" ของกัน ใช่หรือไม่ จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 17:17:06 A:58.9.145.59 X: TicketID:338978

ความคิดเห็นที่ 25 ผมว่าเรื่องนี้ ในหลายๆช่วง มันแสดงให้เห็นความ uncivilized  ของสังคมก่อนเปลี่ยนแปลงการณ์ปกครอง แต่ละครเอาความจงรักภักดีมากลบเกลื่อนหมด ...  ลึกๆแล้วยังแอบแฝงไปด้วยการบอกว่า ทำไมเราถึงต้องเปลี่ยนแปลงการปกครองด้วย -------------------------- จะเป็นไรมั้ยถ้าจากการอ่านของผมผมไม่ได้รู้สึกว่าพลอยรักพระเจ้าแผ่นดินขนาดนั้น ผมตกใจตั้งแต่ตอนอิชั้นชื่อพลอยค่ะ อิชั้นรักพระเจ้าแผ่นดิน ส่วนเรื่องอั้นที่จริงผมก็รู้เหตุผลแหละแต่แอ๊บแบ้วไปงั้น ว่าทำไมตัวละครที่ไม่เห็นด้วยกับกษัตริย์ ต้องเป็นคนเลว อกตัญญู ชั่วช้า หยาบกร้าน เพราะจะบอกว่าพวกล้มเจ้ามันต้อง เลวในทุกมุมของชีวิตนั่นแหละ ... ส่วนเสวีของคุณบอยน่าจะเป็นตัวแทนของชนชั้นใหม่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง คือชนชั้นนายทุน ที่ไหลตามน้ำ ข้างไหนได้ผลประโยคก็เอนไปด้านนั้น แล้วก็บอกว่าพวกที่เข้าข้างเสวี รวมถึงนักการเมืองเนี่ย โง่เป็นควาย ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาจงใจจะพูดถึงคนกลุ่มไหน เหอๆ ...ตอนฉากเสวีก็ทำผมอึ้งไปเลย ว่าคนทำ:-)มันกล้ามั่วขนาดนี้เลยหรอ แต่ไม่อยากคุยเรื่องนี้เท่าไหร่อะคับ มันละเอียดอ่อน เดี๋ยวจะพาลหาว่าผมล้มเจ้าอีก - -'' ปล สลิ่มคืออะไรอะคับ แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 18:33:19 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 18:32:23 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 18:31:16 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 18:01:40 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 17:58:26 แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 17:52:59 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 17:52:38

ความคิดเห็นที่ 26 ที่จริงผมรู้มาแต่แรกแล้วว่าสี่แผ่นดินนี้คุณบอยจะนำเสนอออกมาในรูปแบบใด ซึ่งการไปดูของผมก็สมัครใจไปดูจริงๆ เมื่อไปดูแล้วก็ไม่ผิดจากที่คาดคิดไว้เลยแม้แต่น้อย ฮ่าๆๆ ผมบอกไว้ก่อนเลยว่าผมชอบแดง และตัวผมก็แดงมากเสียด้วย แต่เหตุผลที่ไปดูสี่แผ่นดิน คือผมใจกว้างอ่ะ ไปนั่งฟังเพลงเพราะๆ ตากแอร์เย็นๆ ก็โอเคแล้ว และผมก็ดูเรื่องนี้แบบมีสติ ยอมรับตรงๆเลยว่า มีคำพูดหลายๆคำที่ไม่มีในหนังสือแต่คุณบอยยัดใส่ปากแม่พลอย ซึ่งมันไม่ถูกต้องอ่ะ ถ้าเทียบกับข้างหลังภาพ คุณบอยเคารพบทประพันธ์ข้างหลังภาพมากกว่าสี่แผ่นดินเยอะ ไม่ตีความข้างหลังภาพเกินไปกว่าที่ตัวบทจะไปถึง และการนำเสนอข้างหลังภาพก็อาศัยการตีความของคนอื่นมานำเสนอด้วยซ้ำไป(คือทีมงานคุณบอยไม่ได้ตีความเอง) เช่น บทความของอ.ชูศักดิ์ ที่มองว่าความตายของกีรติคือความตายของวรรณกรรมที่ตกไปอยู่ในมือของเด็กที่อ่านหนังสือไม่แตก ถ้าใครสนใจลองไปหามาอ่านได้ แล้วลองเทียบกับข้างหลังภาพบนเวทีดู ผมเองก็ไม่อยากพูดมากเหมือนกัน สังคมไทยปัจจุบันนี้อ่อนไหวมากกับเรื่องสถาบัน เอาเป็นว่า ผมปวดหัวมาก(และรับไม่ได้ด้วย)ที่อ่านความเห็นในพันทิบหลายๆความเห็นที่อยากให้เอาสี่แผ่นดิน เดอะมิวสิเคิล ไปอัดแผ่นซีดี แล้วส่งไปให้เด็กดูเป็นสื่อการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ไทย????!!!!!!! จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 21:22:35 A:58.9.145.59 X: TicketID:338978

ความคิดเห็นที่ 27 คุณอืม ผมว่าคิดมากไปนะครับ มันอยู่ที่เราเลือกตีความมากกว่ามั้งครับ ผมแอบหวังอยู่ลึกๆ ว่าตาอั้นจะตรงตามบทประพันธ์ เพราะผมชอบตัวละครตัวนี้ แต่ก็เสียดายที่พี่บอยตีความผิดไปบ้าง แต่ผมว่า... บางทีคำพูดของตัวละครบางตัว ก็สามารถกระทบกับอีกฝ่ายก็ได้เหมือนกันนะครับ ไม่ใช่แค่เฉพาะเสื้อแดงเท่านั้น พยายามคิดเข้าข้างตัวเอง จะดูได้สนุกขึ้นนะครับ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายใด สีใดก็ตาม 555 แต่ดูละครอย่าไปเครียดมากเลยนะครับ สามัคคีกันดีกว่า แก้ไขเมื่อ 05 ธ.ค. 54 23:09:38 จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 23:06:00

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นอีกมุมมองนึงที่น่าสนใจค่ะ อ่านกระทู้นี้แล้วต้องรีบไปหานิยายต้นฉบับมาอ่านซะแล้ว พอดีเกิดทันละครทีวีทั้งสองยุคคือช่อง 3 ที่จินตหราเล่นเป็นแม่พลอยและช่อง 9 ที่อุ้มเล่นและดูตั้งแต่ต้นจนจบทั้งสองเวอร์ชั่นและเพิ่งไปดูละครเวทีมาเลยนึกภาพพอได้จากที่อ่านคำวิจารณ์ว่าไม่ตรงกับนิยายส่วนไหนบ้างเพราะละครทีวีทั้งสองเวอร์ชั่นโดยเฉพาะของหม่อมน้อยเท่าที่ทราบจะเก็บรายละเอียดมาเกือบหมด การตีความตัวละครบางครั้งก็แล้วแต่ผู้เขียนบทในแต่ละยุคแต่บริบทเช่นเรื่องของการเรียกร้องประชาธิปไตยในยุคนั้นซึ่งผู้ประพันธ์ตั้งใจจะสื่อถึงความขัดแย้งผ่่านตัวละครอ้นกับอั้นที่เป็นคนรุ่นใหม่ซึ่งเห็นต่าง ในละครทีวีของหม่อมน้อยเห็นได้ชัดว่าอั้นได้รับอิธิพลเรื่องระบบประชาธิปไตยจากการไปเรียนที่ฝรั่งเศส ซึ่งในละครทีวีสามาถขยายความได้ด้วยเวลาที่มีล้นเหลือหลายๆสิบตอนฉายต่อเนื่องกัน 2-3 เดือน แต่ในเวอร์ชั่นละครเวทีไม่สามาถทำเช่นนั้นได้ด้วยเวลาและพื้นที่ฉากที่จำกัดจึงต้องย่อความในหลายๆตอนสำคัญลงมาเพื่อคงใจความสำคัญของเนื้อเรื่องไว้ สะกิดใจนิดนึงกับการตีความประเด็นนี้ของ จขกท เมื่อก่อนผมได้อ่าน คุณ ศ ศิวลักษณ์บอกว่า "สี่แผ่นดินเป็นนวนิยายที่ใช้ล้างสมองให้คนเห็นว่าประชาธิปไตยเป็นของเลว ราชาธิปไตยเป็นของวิเศษ ชาติวุฒิสำคัญยิ่งกว่าคุณวุฒิของสามัญชนคนธรรมดา" ผมมีความคิดต่อต้านจากประโยคนี้มาตลอด แต่พอมาดูเวอร์ชั่นคุณหนูบอย ผมเห็นด้วยกับคุญศิวลักษณ์อย่างยิ่ง ส่วนตัวที่ไปดูจากการตีความของทางคุณบอยในเวอร์ชั่นละครเวทีไม่ได้เห็นว่าจะเป็นอย่างนั้นเพียงแต่จะสื่อสารว่าการเปลี่ยนแปลงประเทศเป็นระบบประชาธิปไตยในตอนนั้นอาจจะยังไม่ถึงเวลาต้องค่อยเป็นค่อยไปไม่ควรเอาบริบทของบ้านเราไปเปรียบเทียบกับต่างประเทศไม่ใช่ว่าราชธิปไตยเป็นของวิเศษหรืออะไรอย่างที่กล่าวอ้าง ดูไปตลอด 3 ชม ไม่ได้คล้อยตามนั้นแต่อย่างไรเพียงแต่ทำให้เห็นชัดว่าบริบทของสังคมในแต่ละยุคสมัยและความขัดแย้งที่เกิดขึ้นมีรากฐานความเป็นมาอย่างไร ฉากที่ละครเวทีสื่อสารได้ชัดเจนคือตอนที่ตาอ๊อดตาอั้นและแม่พลอยถกกันในเพลง ผิดคำสาบาน ยังไงไปหาฟังอีกทีจากซีดีเพลงประกอบนะคะ จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 23:44:55

ความคิดเห็นที่ 29 คิดได้ไงอ่ะครับเอาไปเทียบกับขยะเปียก ? จากคุณ : MR.BARAN เขียนเมื่อ : วันพ่อแห่งชาติ 54 23:56:48

ความคิดเห็นที่ 30 ชื่นชมเจ้าของกระทู้ ที่กล้าออกมาวิจารณ์ตามจริง จากคุณ : เก้าเกเทหมดตัก เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:07:04

ความคิดเห็นที่ 31 ให้ give จขกท. เพราะข้อเขียนอธิบายสิ่งที่ไม่ชอบในละครเพลงฉบับนี้ และเปิดประเด็นให้แฟนนิยายแลกเปลี่ยนข้อมูลของนิยาย ได้ลึกจริง แต่ติดอยู่ที่คำพาดหัว แรง ไปนิดนะครับ สำหรับผม ละครรวมๆยังไม่ถึงขั้นนั้น ประมาณหนังสือที่ได้ครั้งเดียวแล้วเก็บลืมมากกว่าครับ จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:12:38

ความคิดเห็นที่ 32 @numkung ผมไม่เคยดูละครทีีคับ แต่ดูที่คุณเอามาแปะ ชอบครับ ภาพคุณเปรมในหัวผมเป็นนี้เลยคับ !! แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 00:15:47 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:14:09

ความคิดเห็นที่ 33 จะเป็นไรมั้ยถ้าจากการอ่านของผมผมไม่ได้รู้สึกว่าพลอยรักพระเจ้าแผ่นดินขนาดนั้น ผมตกใจตั้งแต่ตอนอิชั้นชื่อพลอยค่ะ อิชั้นรักพระเจ้าแผ่นดิน ส่วนเรื่องอั้นที่จริงผมก็รู้เหตุผลแหละแต่แอ๊บแบ้วไปงั้น ว่าทำไมตัวละครที่ไม่เห็นด้วยกับกษัตริย์ ต้องเป็นคนเลว อกตัญญู ชั่วช้า หยาบกร้าน เพราะจะบอกว่าพวกล้มเจ้ามันต้อง เลวในทุกมุมของชีวิตนั่นแหละ ... ส่วนเสวีของคุณบอยน่าจะเป็นตัวแทนของชนชั้นใหม่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง คือชนชั้นนายทุน ที่ไหลตามน้ำ ข้างไหนได้ผลประโยคก็เอนไปด้านนั้น แล้วก็บอกว่าพวกที่เข้าข้างเสวี รวมถึงนักการเมืองเนี่ย โง่เป็นควาย ซึ่งไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาจงใจจะพูดถึงคนกลุ่มไหน เหอๆ ...ตอนฉากเสวีก็ทำผมอึ้งไปเลย ว่าคนทำ:-)มันกล้ามั่วขนาดนี้เลยหรอ ในความเห็นต่างของผมทีเคยอ่านเรือ่งนี้ 35ปี มาแล้ว และขอสรุปความในใจให้เปรียบเทียบ ผมคิดว่า ที่แม่พลอย( เวอชั่นของคูญบอย) พูดว่า รักในหลวง นั้น จริงที่สุด จะว่าเทิดทูลเหนือเกล้า ก็ได้ ไม่จำเป็น ที่ผู้แต่ง จะเข๊ยนเป็นตัวอักษรบรรยายมากกว่านี้      ผมเองเป็นคนสมัยปัจจุบันยังเทิดทูนในหลวง กราบไหว้ด้วยความสบายใจ ปี พ.ศ.2513 ที่ ตำบล เนินปอ อ.สามง่าม จ.พิจิตร ลมพายุพัดบ้านเรือนชาวบ้่านพัง จำนวนมาก พระองค์ท่านเสด็จที่นี้เพื่อราษฎร ของท่าน ในเวลานั้น ที่นี่ ทุรกันดาน มาก เส้น ทางที่เข้าถึง เป็นทางเกวียน( บ้าน ผมเอง)     คิดถึงต้วเองว่าถ้าเป็นเรา จะไปไหม ลำบากมาก     ดังนั้นสิ่งที่แม่พลอยกล่าวในตอนแรก เห็นจะไม่ผิด เนื่องจากไกล้ชิดกับวัง อั้น ในละคร ผมยังเห็นว่า  ผู้กำกับและผู้แสดง ทำได้ดีมาก ถ่ายทอด ความเป็นมนุษย์รุ่นใหม่ของยุคนั้น และ การแสดงก็ไม่ได้    เป็นคนเลว อกตัญญู ชั่วช้า หยาบกร้าน (ในความคิดของผมนะ) เพียงแต่เป็นเรื่องของมนูษย์ทั่วไป ที่ไฟแรง อยากเห็นการเปลี่ยนแปลง สุดท้ายก็ไม่ถึงทาง(เพราะการเปลี่ยนแปลงอำนาจ ไม่ได้สู่ปวงชนอย่างแท้จริง) เป็น dramaticl ที่ผู้แต่ง แต่งได้ลุ่มลึกจริงๆ เสวี ไม่เห็นจะแปลกอะไร ที่คนหรือนักการเมืองที่ประพฤติตนเช่นนี้ จะถูกก่นด่า ไม่ว่า หนัง จาก ฮอลิวูด จีน หรือแขกอินเดีย ตัวละครเช่นนี้ เลวบัดซบเสมอ จากคุณ : Dr.pool (DR.POOL) เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:23:37

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ จขทก ลองฟังเพลงนี้ดูอีกทีนะคะและคิดตามฉากในละครที่ไปดูมาว่าจริงๆเขาตั้งใจจะสื่อสารบทของตาอั้นอย่างที่ว่าหรือเปล่า สำหรับเราไม่ใช่เลยเพียงแต่เป็นความคิดของเด็กหนุ่มที่มีอุดมการณ์สูงที่หวังดีกับประเทศเช่นกันไม่ใช่ว่าระบบไหนดีกว่ากันเพียงแต่ในบริบทของสังคมไทยยุคนั้นอาจจะยังไม่ถึงเวลาสำหรับการเปลี่ยนแปลงอันยิ่งใหญ่นี้ จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:25:50

ความคิดเห็นที่ 35 โอ้ว ผมโอเคกับเพลงนี้คับ ที่เห็นชัดคือตรงที่ บังคับให้ร่างกฎหมาย ที่เลวร้ายที่สุดคือประที่ออกมาจากเสวีตังหากครับ ดูตั้งใจมากๆ รวมถึงเรื่องประเด็นการเรียนนอกของตาอั้นด้วยคับ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 00:44:14 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:42:43

ความคิดเห็นที่ 36 จริงๆแล้วอยากบอกว่า นวนิยายเรื่องนี้ เป็นนวนิยายที่อิงประวัติศาสตร์ การเมืองการปกครองของไทย การที่จะเป็นวรรณกรรมที่สมบูรณ์ได้ การให้น้ำหนัก สองฝ่าย ที่ยังชี้ชัดฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยังไม่ได้ การบาลานซ์กันให้พอดี ระหว่างสอง เป็นสิ่งที่ถูกต้อง และสมควรทำสำหรับวรรณกรรมนั้นๆ แต่พอมาเป็นบทละครแล้ว การตีความตัวละครนั้นๆ ตามบทประพันธ์นั้นๆ ของนักแสดง หรือผู้กำกับละคร จึงเป็นสิ่งที่ จำเป็น และมันคือเสน่ห์ ที่แตกต่างไปจาก การอ่านบทประพันธ์ ไม่มีสิ่งไหนผิด และถูก พอมันกลายเป็นบทละครแล้ว แม้แต่ตัวจขกท.เอง ก็มีการตีความที่แตกต่างกันออกไป ถ้าอิงประวัติศาสตร์การเมืองในสมัยนั้น จริงๆ ผมคิดว่า จขกท.คงจะทราบถึง เหตุผล กลุ่มบุคคล และเบื้องหลัง จริงๆ ที่ไม่ใช่แค่ข้อกล่าวอ้างขึ้นมาลอยๆ เพื่อความสวยหรู เพียงแค่คำพูดแต่เพียงอย่างเดียว บทประพันธ์ ที่เป็นวรรณกรรมล้ำค่าร่วมสมัย ได้นั้น จะต้องมีแง่คิด และ มุมมอง ที่ผู้อ่าน สามารถ ตีความตัวบทประพันธ์นั้นๆได้ออกมาอย่างหลากหลาย ยิ่งหลากหลายมากเท่าใด ก็คือเสน่ห์ของบทประพันธ์ ปล.เสียดายถ้าคุณบอยทำบทประพันธ์นี้ ในรูปแบบละครเวที ออกมาเป็นสองเวอร์ชั่นน่ะ โดยการตีความ ทั้งสองรูปแบบ ผ่านกลุ่มตัวละครสองกลุ่ม แล้วเล่นประชันกัน น่ะ ละครเวทีเรื่องนี้จะเยี่ยมมาก และตอบโจทย์ของจขกท.หรือคนอีกกลุ่มหนึ่งได้อย่างยอดเยี่ยมทีเดียว ผมจะถือว่าเป็นการล้ำหน้าของละครเวทีของไทยก้าวหนึ่ง จากคุณ : วิช เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 00:46:25 A:49.49.81.136 X: TicketID:121481

ความคิดเห็นที่ 37 เอาแต่ในแง่ละครนะครับ ข้างหลังภาพ ตัวหนังสือเองบางมากๆจะขยี้จุดไหนเพิ่มมันสามารถทำได้ ตัวละครไม่มาก ดูแล้วเลยรู้สึกพอดี ไม่มีประเด็นไหนตกไป แต่สี่แผ่นดินนี่ผมแปลกใจตั้งแต่จะเอามาทำแล้ว เพราะเชื่อแน่นอนว่ามันไม่สามารถลงลึกไปในตัวละครใดได้เลย การเล่าบนเวทีมันมีเวลาจำกัด จะทำเป็นหลายภาคก็ไม่ได้ด้วย แต่นิยายเรื่องนี้ยาวมาก ความสำคัญและประเด็นก็เยอะ ก็คงเป็นอย่างคุณพูดครับ ดัดแปลงเพื่อความสนุกของคนดูและพอดีกับเวลาละคร คือ คราวหน้าถ้าไม่ได้มีอะไรพิเศษ อย่าเอาเรื่องละเอียดเยอะๆอย่าง หงส์เหนือมังงกร หรือ สี่แผ่นดินมาทำเป็น Musical นะครับ คนดูบางคนที่ไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อนอาจจะตามไม่ทันได้ เพราะตอนร้องหลลายๆคนพร้อมกันบางทีมันก็ไม่เคลียร์ขนาดจะแกะออกหมดว่าใครพูดอะไร จากคุณ : Boy4Boyz เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 01:18:09

ความคิดเห็นที่ 38 ผมไม่ได้คิดมาก การตีความของผมยืนอยู่บนตัวอักษรในนวนิยาย มันเลยตะขิดตะขวงใจมากๆ ที่คุณบอยเอาคำพูดที่ไม่มีในนิยาย หรือตีความเกินไปจากในนิยายมายัดใส่ปากตัวละคร จากคุณ : อืม เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 02:18:46 A:58.9.145.59 X: TicketID:338978

ความคิดเห็นที่ 39 น่าจะช่วยกันโหวตกระทู้นี้นะครับ จากคุณ : ikkru เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 07:19:41

ความคิดเห็นที่ 40 23 ที่คุณบอกว่า ละครเวทีเชิดชูประเด็น "จงรักภักดีมากเกินไป" จนผมจะอ้วกอยู่แล้ว การที่คุณบอยจะทำละครออกมาในแนวทางเชิดชูคุณงามความดีของสถาบันพระมหากษัตริย์  มันมากจนทำให้คุณอยากจะอ้วกเชียวหรือค่ะ  ถึงคุณจะคิดว่าเค้าทำละครแย่  ยำบทประพันธ์  เปลี่ยนแปลงคาแรคเตอร์ตัวละครไปมาก จนรับไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ แต่เราก็รับไม่ได้เช่นกัน  ที่คุณอยากจะ  อ้วก  ใส่คนที่เค้าแสดงออกถึงความจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์  สถาบันที่เราเถิดทูนเอาไว้เหนือชีวิตของเรา  และเราคิดว่าคนไทยที่จงรักภักดีก็คงรู้สึกแย่กับประโยคนี้ของคุณเช่นกัน จากคุณ : กุญแจใจที่หายไป เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 15:07:11

ความคิดเห็นที่ 41 40 ขอบคุณค่ะ เห็นด้วยกับความเห็นคุณทุกประการ คห23 คงจะเป็นลมไปแล้วหลังจากอ้วกจากการดูสี่แผ่นดิน... อยากจะบอกว่าเราไปดูสี่แผ่นดินมาแล้ว ซาบซึ้งมากค่ะ รักในหลวงมากๆ จากคุณ : De La Felicided เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 20:14:27

ความคิดเห็นที่ 42 เอ่ออ งดดราม่านะครับ อยากคุยเรื่องสี่แผ่นดินที่ผิดแปลกไปจากต้นฉบับครับ เพราะมันพูดะรื่องจงรักภักดีทุกห้านาที สิบนาทีจนไม่พูดเรื่องอื่นเลยคับ เหมือนเป็นเรื่องใหม่ที่แต่งขึ้นเอง เราจะมาคุยกันด้วย fact นะคับ งด emotion การที่รู้สึกว่าความจงรักภัคดีในละครมีมากไป จนรู้สึกเอียน มันเหมือนละครที่พระเอกบอกรักนางเอกทุกห้านาทีนั่นแหละคับ แต่เราก็ยังเห็นว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามใช่ไหมคับ ซึ่งเหมือนกันคุณ คห 23 ก็คงไม่ได้ความว่าเค้าไม่รักในหลวง ปล ความคิดเห็นของสองคนบน ทำให้รู้ว่า จุดประสงค์การทำให้ศิลปะเป็น tool นั่นได้ผล ปรบมือคับ แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 20:31:57 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 20:31:11 แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 54 20:28:46 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 20:24:25

ความคิดเห็นที่ 43 #37 จริงค่ะ เรื่องนี้เพลงที่ร้องพร้อมๆกัน แต่คนละเนื้อ ฟังไม่รู้เรื่องเลย หรือรู้เรื่องน้อยมาก รวมถึงเพลงที่ร้องรวมกับอองซอมในหลายๆเพลงที่ออกเสียงต่ำๆ ก็ฟังยาก โปรเจคเสียงกันไม่ค่อยเคลียร์ค่ะ หลายเพลงเราเข้าใจเพราะเคยอ่านมาก่อน เดาได้ว่าฉากนี้คือตรงไหน ถ้าคนที่ไม่เคยอ่านนิยายมา ลำบากนิดนึงนะคะ จากคุณ : สรวลเสเรรวล เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 21:14:32

ความคิดเห็นที่ 44 อยากให้ยิงซับภาษาไทยด้วยจะดีมากครับ เพราะบางช่วงฟังไม่ออกว่าร้องอะไรกัน ขนาดต้องชำเืองซับภาษาอังกฤษเพื่อดูความหมายเนื้อร้องหลายฉาก จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 6 ธ.ค. 54 23:54:33

ความคิดเห็นที่ 45 ไปดูมาแล้ว... ถึงจะไม่เคยอ่านนิยาย แต่ไม่คิดว่าละครเวทีนี้มีค่าเท่า "ขยะเปียก" หรอกนะคะ อย่างน้อย... ละครเวทีนี้ เราให้ค่าเท่าภาพภาพหนึ่ง ภาพที่มันสวยงาม และถ่ายทอดได้น่าสนใจ จนทำให้เราอยากไปชมของจริง... คำว่าขยะเปียกนี่...ใช้คำรุนแรงไปหรือเปล่าเอ่ย แค่ตีความไม่ถูกใจ ถึงกับเรียกว่า "ขยะ" เลยหรอคะ แบบนี้... ถือว่า "ดูถูก" ความคิดของคนอื่นนะคะ - - - เห็นด้วยกับ คห.28 มากๆค่ะ คือถ้าตั้งสติดู ยังไงก็ไม่ได้คล้อยตามไปเลยซะทีเดียว และเห็นด้วยมากว่า ตอนที่พูดสวนกัน ก็ฟังไม่รู้เรื่องว่าพูดว่าอะไร - - - แต่ยอมรับอย่างนึงว่า.. ถ้าให้เด็กหรือคนที่ไม่อ่านประวัติศาสตร์ช่วงนั้นมาก่อน มาดูเรื่องนี้... ตามบทแล้วอาจจะเป็นการ เสี้ยม ให้ตั้งอคติกับคณะราษฏร์เกินไปหน่อยจริงๆ เพราะเรารู้สึกว่าเหมือนมีอะไรตกหล่นไป (ซึ่งบอกไม่ถูกว่าคืออะไร) - - - สุดท้าย จากที่อั้นและอ๊อดเถียงกัน ก็เป็นแง่คิดมาคิดต่อเล่นๆนะคะ ประชาธิปไตย... อีกไม่นานก็จะเข้าใจ กับ อีกนานกว่าจะเข้าใจ ตั้งแต่ 2475 จนปีนี้ (ก็ถือว่านานแล้วนะ 79 ปี) คนไทยเข้าใจประชาธิปไตยแล้วหรือยัง? ปล.เรื่องความจงรักภักดีนี่... ตอนแรกที่แม่พลอยออกมาพูด เราก็งงๆอยู่ แต่ไปหลังๆ เราขนลุก และรู้สึกถึงคำนั้นจริงๆ ตอนทีผลัดแผ่นดินระหว่างรัชกาล มันเหมือนใจหวิวๆชอบกล... เลยคิดว่า ยังไงคนเราก็ต้องมีศรัทธาในอะไรบางอย่าง เพื่อให้เกิดความ"เป็นหนึ่งเดียวกัน"ในกลุ่มนั้นๆ ยิ่งตอนที่เล่าถึงช่วงสุญญากาศระหว่างรัชกาล เราก็รู้สึกได้ถึงความหมายในเพลงของขวัญจากก้อนดิน ที่บอกว่า... เราทุกคนก็เหมือนก้อนดินแค่ก้อนนึง เปราะบางไร้ค่าไร้ความหมาย อ่อนแอเหมือนโคลน ไหลไปตามทางเรื่อยไป เมื่อน้ำแห้งไปก็แตกระแหง มีพลังเพียงแค่แรงเดียวที่ยึดเรา เหนี่ยวรั้งเราไว้ให้กล้าแข็ง รวมผู้คนมากมายให้ทรงพลังแข็งแรง รวมเม็ดดินทุกเม็ดให้เป็นแผ่นดิน  แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 00:22:31 จากคุณ : chom-l.t เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 00:20:30

ความคิดเห็นที่ 46 ส่วนตัวผม อ่านสี่แผ่นดินแล้ว ดูละครแล้ว ลองฟังเพลงในอัลบั้มแล้ว(ยังไม่ได้ดู) ผมเชื่อว่า นี่คือการดัดแปลงบทประพันธ์ที่ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย ถ้าหากคุณบอกว่า "นี่คือขยะเปียก" ผมลองให้คุณไปลองอ่าน Phantom of the Opera ที่ กัสตง เลอรูห์ เป็นคนเขียนนะครับ แล้วลองมาเทียบดูกับ ละครเวที และ ภาพยนตร์ ผมจะบอกเลยว่า "มันไม่เหมือนกันเลย" ทำไมผมถึงทราบ เพราะผมเองก็ชอบละครเวที Phantom of the Opera มาก เลยอยากทำ IS จบ แต่พออ่านแล้ว มึนตึง ล้มพับ ถึงขนาดต้องเปลี่ยนเรื่องกันเลยทีเดียว เพราะมันแทบหาจุดที่มาจากละครเวทีไม่เจอเลย ถ้ามีคือมีน้อยมากกกกกก หรือแม้กระทั่ง Harry Potter และ The Lord of the Ring ที่ถูกนำไปทำเป็นภาพยนตร์เช่นกัน....มันก็ไม่ได้มีส่วนเหมือนหนังสือทั้งหมด แถมการตีความของภาพยนตร์กลับไม่ตรงกับที่เราอ่านเองอีก ฉะนั้นแล้ว ศิลปะ มันคือความสวยงามที่เกิดจากเราตีความเอง จะลึกซึ้งอย่างไร ขึ้นอยู่กับคนนั้นๆที่ต้องการสื่อ ซึ่งมันก็ไม่ได้ตรงกับความคิดของเราไปทั้งหมด จากคุณ : แวะมาบอกเฉยๆ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 00:23:42 A:101.108.10.57 X: TicketID:341318

ความคิดเห็นที่ 47 ว่าจะไม่โพสกระทู้นี้แล้วเพราะเห็นว่ามาม่ากำลังเดือดได้ที่ แต่อยากให้กิ๊ฟ คห 46 ข้างบนค่ะ หลังจากไปดูสี่แผ่นดินก็เพิ่งไปดูหนัง Breaking Dawn มา ได้อ่านนิยายต้นฉบับจนจบก่อนจะไปดูหนังต้องบอกว่าค่อนข้างผิดหวังกับการตีความตัวละครหลายๆตัวของผู้กำกับและผู้เขียนบทเช่นกันและหนังได้ตัดประเด็นสำคัญจากนิยายออกไปไม่ใช่น้อย แต่ก็ต้องทำใจแหละค่ะว่าเขาอาจจะตีความคนละแบบกับเราเพราะประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันฉะนั้นมุมมองก็คงจะแตกต่างกัน สิ่งที่ จขกท โพสก็ไม่ผิดอะไรเพราะเป็นเพียงมุมมองนึงของผู้ชมคนนึงเท่านั้นเอง อันไหนเราไม่เห็นด้วยก็โต้แย้งกันด้วยเหตุผล ขอบอกว่า dialogue ตอนท้ายที่เสวีพูดกับอั้นตอนซื้อยาให้แม่นั้นได้ใจเราไปเต็มๆและโดนใจหลายๆคน คงไม่มีใครปฎิเสธว่า ประชาธิปไตย ของชาติไทยนั้นตั้งแต่ 2475 ถึง 2554 ยังอยู่ในช่วงเจริญเติบโตและสิ่งที่อาจจะทำให้เติบโตช้าสักหน่อยอาจจะเป็นเพราะผู้นำที่อ้างว่ามาจากเสียงของประชาชนนั้นได้ abuse อำนาจตัวเองและทำให้ปัญหา corruption กลายเป็นมะเร็งร้ายในสังคมไทยที่ยังหายามารักษาไม่ได้สักที เรื้อรังมาทุกยุคทุกสมัยจากอดีตไม่ว่ารัฐบาลของใครหรือสีไหนก็ตาม ฉากนี้เราจึงคิดว่าผู้เขียนบทจงใจที่จะใส่เข้าไปในละครเพื่อให้แง่คิดกับคนดูและคงจะไม่มีเจตนาไปโจมตีฝ่ายใดฝ่ายนึง นี่เป็นความเห็นส่วนตัวค่ะ เห็นด้วยไม่เห็นด้วยประการใดก็ยินดีน้อมรับ จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 00:55:05

ความคิดเห็นที่ 48 -----สำหรับผมมันเป็นขยะเปียกครับ ซึ่งขยะผมอาจจะเป็นทองของคนอื่นก็ได้---- -------เอาหละ ผมดู Phantom สามรอบแล้วครับทั้งที่นิวยอร์ค ทั้งที่ลอนดอน ... แต่อย่างการตีความของแฟนท่อม ไม่ได้ทำให้คนมีความเข้าใจผิดใดๆเกี่ยวกับสังคมที่เกิดขึ้นจริง -------- ------แล้วละครเรื่องนี้ไม่ได้ทำให้คนไทยรักกันเลยนะคับ เราต้องยอมรับให้ได้ว่า ตอนนี้บ้านเรามีคนทั้งสองฝ่าย แต่ละครไม่ได้  อะลุ่มอล่วยแต่ใดๆ ด่าอีฝ่ายยับเยิน นี่แหละมั้งครับที่ทำให้คนไทย ไม่เข้าใจประชาธิปไตย เช่นตัวละครตัวไหนล้มเจ้า ต้องเป็นคนเลวร้าย ต้องมีจุดจบที่อับปาง จนต้องสำนึกผิด---- -------ผมพยายามจะไม่พูดเรื่องประวัติศาสตร์แล้วนะครับ เพราะมันไม่เกี่ยวกับละคร แต่รำคาญมากกับคำว่าไทยไม่พร้อมกับประชาธิปไตยไรนี่ ---- กระแสประชาธิปไตยมีมาตั้งแต่สมัย ร 5 ผมขอย้อนกลับไปในสมัยรัชกาลที่ 5  ในสมัยทรงทำให้สยาม absolute monarchy ครั้งแรกหลังจากที่เคยเป็น Sakdina System มา(ซึ่งหนังสือเรียน ม ปลาย บอกว่าเราเป็นสมบูรณาญาสิทธิราขย์ มาตั้งแต่สมัยอยุธยา) พระองค์ท่านก็ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ที่มีความคิดที่ก้าวหน้า มีโปรเจ๊กมากมายในการบริหารบ้านเมือง เรียกได้ว่าเป็นพระมหากษัตริย์ที่เป็นผู้นำรัฐบาลที่มีความสามารถคนหนึ่ง ผลงานมีมากไม่ว่าจะเป็นด้านการพัฒนาอุตสากรรม  เศรษฐกิจ หรือการทำให้ประเทศของเราเป็นประเทศมีอารยะขึ้นเช่นการเลิกประเพณีหมอบคลาน (เข้าไปอ่านพระราชโองการในเว็บร่ช้ได้คับ >>http://arinwan.info/index.php?topic=981.0  ปล.ตอนนี้กลับมาหมอบเหมือนเดิม) การเลิกทาส และก็ยกเลิกการเกณฑ์แรงงานไพร่ เนื่องจากสิทธิสัญญาบราวริ่งนะครับ เป็นการเอาเศรษฐกิจไทยไปผูกกับทุนนิยมโลกในตอนนั้น ที่มีอังกฤษเป็นศูนย์กลาง โดยระบบไพร่เนี่ย ขัดขวางการเจริญเติบโตของ เศรษฐกิจเพราะต้องอาศัยแรงงานของไพร่ ซึ่งสมัยนั้นไพร่มีพันธะต้องเข้าเดือนออกเดือน ทำให้ ร5จำเป็นต้องเลิกทาสนะครับ ทีนี้เนี่ย สมัยนั้นเริ่มมีกระแสประชาธิปไตยมากขึ้น เนื่องจากเริ่มมีคนไปเปิดหูเปิดตา ไปเรียนหนังสือที่ยุโรป จึงเริ่มกลุ่มเรียกร้อง ปาลิเมนต์กับคอนสติติวชั่น และพระองค์เคยมีพระราชดำรัสว่า....'' อีก 3 ปีข้างหน้าฉันจะให้ลูกวชิราวุธมอบของขวัญแก่พลเมืองในทันทีที่ได้ขึ้นสู่บัลลังก์ในฐานะสืบตำแหน่งกษัตริย์ กล่าวคือ ฉันจะให้เขาให้ปาลิเมนต์และคอนสติติวชัน อีก 3 ปี คงไม่ช้านักมิใช่หรือ '' จากนั้นในแผ่นดิน ร6 ก็ประทานของเล่นดุสิตธานีมา (ประเด็นนี้มีในสี่แผ่นดินฉบับหนังสือ)  ในสมัยนี้ประชาธิปไตยเริ่มปะทุแล้ว ในตอนนั้นประเทศสั่นคลอน เงินทองถูกนำไปใช้เพื่อดูแลกิจการในสำนักพระราชวัง ทรงไปร่วมสงครามโลกครั้งแรก เพื่อจะต่อรองสิทธิสภาพนอกอาณาเขตที่เคยสูญเสียไป ในสมัยนั้นที่บอกว่าประชาธิปไตยได้ปะทุขึ้นเพราะว่าสมัยนั้นสื่อมวลชนเริ่มมีเสรีภาพ เนื่องจากไทยยังอยู่ภายใต้สิทธินอกอาณาเขต จึงสามารถให้คนในบังคับอังกฤษ คับฝรั่งเศสเนี่ยมาวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลสมัยนั้นได้ เพราะเราไม่สามารถนำคนเหล่านี้ขึ้นศาลไทยได้ จึงเริ่มมีการด่าเจ้าขึ้นหนังสือพิมพ์ (เพราะฉะนั้นแม่พลอยไม่มีทางแปลกใจแน่ๆที่ลูกอั้นเป็นแบบนั้น) และบรรยากาศของประชาธิปไตยที่แท้เริ่มเกิดขึ้นเพราะพระองค์ทรงลงไปตอบโต้บหนังสือพิมพ์ด้วยตัวพระองค์เอง และที่เด่นชัดที่สุดคือสมัยนั้นมีกลุ่มทหารหัวก้าวหน้าที่ได้เข้าปฏิวัติครั้งแรก นำโดยหมอเหล็ง ศรีจันทร์ แต่ปฏิวัติไม่สำเร็จนะครับ จึงแปรสภาพเป็นกบฎ เรียกว่า กบฎ รศ130ถึงแม้ว่าคณะ ร.ศ. 130 จะประสบความล้มเหลวในการเปลี่ยนแปลงการปกครองก็ตามแต่ก็นับได้ว่าเป็นกลุ่มหนึ่งที่มีส่วนในการริเริ่ม และวางรากฐานความคิดที่จะมีการปกครองตามระบอบรัฐธรรมนูญในเมืองไทย ทีนี้ถึงจุดเปลี่ยนในสมัย ร7 ซึ่งขึ้นมาเป็นพระมหากษัตริย์ด้วยการไม่ได้เตรียมตัวในการขึ้นครองราชย์ และเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านที่ย่ำแย่ อย่างที่บอกว่าในแผ่นดินที่ผ่านมาเกิดปัญหามากมายทีนี้ในสมัยนี้มันประทุออกมา ในขณะนั้นสื่อก็ยังคงโจมตีรัฐบาล(ในหลวง)อยู่เรื่อยๆนะครับในสมัยน้น สืบเนื่องมาจากสาเหตุหลายประการ ทั้งความเสื่อมโทรมของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ความไม่พอใจที่ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่มักเอาแต่ทำตัวให้เป็นที่โปรดปราน  พระยาทรงสุรเดชเคยพูดว่า "พวกข้าราชการชั้นผู้ใหญ่แทบทั้งหมด มุ่งแต่เพียงทำตัวให้โปรดปรานไว้เนื้อเชื่อใจจากพระเจ้าแผ่นดินไม่ว่าด้วยวิธีใด ตลอดทั้งวิธีที่ต้องสละเกียรติยศด้วย..."(ในปัจจุบันนี้ก็ยังมีคนแบบนี้อยู่ ยกตัวอย่างนักการเมืองอักษรนำ น หนู) อีกทั้งตอนนั้นทั่วโลกก็มีกระแสการโค่นล้มระบอบกษัตริย์เกิดขึ้น เช่น รัสเซีย จีน หรือเยอรมนี  การได้รับอิทธิพลทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประเทศตะวันตกในเหล่านักศึกษาไทยที่ไปศึกษายังต่างประเทศ  ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำที่สืบเนื่องจากเศรษฐกิจของโลกหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 และการใช้จ่ายในรัชสมัย 6 ความแตกต่างทางฐานะด้านสังคมที่ไม่ยุติธรรมระหว่างข้าราชการที่เป็นเจ้าและที่เป็นสามัญชน จึงทำให้เกิดคณะปฏิวัติทีเรียกว่า คณะราษฎรขึ้น และได้ปฏิวัติสำเร็จในวันที่ 24มิถุนายน2475 จากนั้นก็มีกบฎบวรเดช ที่ทำให้เศรษฐกิจตกต่ำนี่แหละคับ ไม่ใช่แบบคำพูดบ้าๆของเสวี กระแสประชาธิปไตยก็ระอุมาเรื่อยๆ สถาบันก็ลดอำนาจไปในสัมย ร8-ร9 ตอนต้น จากนั้นมาก ก็มีเหตุการณ์มากมาย เช่นพระราชกรณียกิจมากมาย ที่ทำให้พระมหากษัตริย์กลับมาทรงพลัง จนทำให้คนนำพระองค์ท่านไปเป็นเครื่องมือทางการเมืองมากมายอะคับ แบบนี้ยังเรียกว่าบ้านเมืองเราไม่พร้อทกับประชาธิปไตยไหมคับ เรียกร้องกันมา 5 แผ่นดินแล้ว ทุกวันนีั้ก็ยังไม่มี !!  เมื่อไหร่คนไทยจะรู้จักประชาธิปไตยละคับ เราฉีกรัฐธรรมนูญมาแล้ว 15 ฉบับ ปัจจุบันมี 16 ฉบับ  รัฐประหาร 12 ครั้ง ....เลิศเลอเพอเฟคต์ ------ ขอโทษอีกครั้งนะคับ ที่พูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับละคร แต่เห็นหลายคอมเม้นแล้วครับ ประโยคนี้ --- แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 02:07:53 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 02:06:10 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 02:03:24 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 02:00:01 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:58:48 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:43:01 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:33:46 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:31:06 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:22:29 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 01:21:01

ความคิดเห็นที่ 49 อะเอารูปลายเซนต์ john owen jones มาฝากคับ สดๆร้อนๆเมื่อสองเดือนที่แล้ว เดี๋ยวจะหาว่าราคาคุย ไม่ได้มีแค่นี้นะคับ มีทั้ง wicked, wizard of oz, mary poppins.rent,shrek,les miserables,rent,ghost,oliver,we will rock you.adam's family ไปดักเจอดาราตอนจบทุกครั้งหะ ! แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 01:41:36 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 01:40:05

ความคิดเห็นที่ 50 มาถึงนาทีนี้..คนไทยเข้าใจประชาธิปไตยแล้วค่ะ แต่ยังใช้ไม่เป็นนัก ^^ คนที่ใช้คล่องที่สุด พลิกแพลงวิธีปฏิบัติได้มากที่สุดคงเป็นนักการเมือง ส่วนเรื่องละครเวที..ดูมาแล้วก็ไม่รู้สึกเสียดายเงินค่าตั๋วแต่อย่างใด เพลงเพราะมากและในแง่การแสดง คิดว่านักแสดงแต่ละท่านสื่อสารได้ดีในบทบาทของตัวเอง (ตามที่ผู้สร้างกำกับนะคะ) อีกอย่างอาจเพราะเคยคุยกับหนึ่งในทีมผู้เขียนบทเลยพอทราบล่วงหน้าแล้วว่าธีมหลักของเรื่องจะเน้นตรงไหน (ถึงงั้นก็รู้สึกบ้างว่าบางอย่างมันเยอะไปหน่อย แล้วพออะไรที่เยอะไปมันก็มักมีกระแสตีกลับเสมอ) เถอะน่ะ.. สี่แผ่นดิน เดอะมิวสิคัลอาจไม่ใช่ละครเวทีที่ดีที่สุด แต่เชื่อว่าคนทำตั้งใจที่สุดค่ะ ชอบกระทู้นี้นะคะ แต่ละท่านที่มาแสดงความเห็นให้มุมมองที่ค่อนข้างเป็นเอกเทศดีและช่วยเตือนตัวเองได้ด้วยว่าการเสพงานศิลป์ใดๆ ควรเปิดใจกว้างๆ ไว้หน่อย โดยเฉพาะศิลป์ที่มีการเมืองเกี่ยวพัน ^^ จากคุณ : กิทอว์ เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 02:50:31

ความคิดเห็นที่ 51 ว่าแล้วต้องมีคนมาตะลุยคุณบอย ซึ่งผมก็ค่อนข้างเห็นด้วยกะ จขกท แต่มันก็ไม่ได้ด้อยไปถึงขนาด ขยะเปียกนะครับ เรื่องนี้เป็นมหากาพย์ จริงๆ แล้วผมว่าแม่พลอยจริงๆ แล้วออกแนวเป็นแม่บ้าน ไม่ใคร่มีความคิดอ่านเป็นของตนด้วยซ้ำ เห็นได้โดยว่าใครให้ทำอะไรก็ทำตามจารีต ตามแม่ ตามเสด็จ ตามผัว จนตามลูก หรือใครว่าต่างครับ แต่แม่พลอยดีที่สุดคือเป็นหญิงไทยใจงาม ซึ่งคุณบอยทำซะหมดกันเลย แม่พลอยนี่เป็นหญิงไทยในอุดมคติจริงๆ นะครับ ผมไม่ชอบที่แกทำให้แม่พลอยโกรธคุณเปรม สงสัยว่าจะขายเพลงจริง ชีวิตแม่พลอยเหมือนหญิงไทยที่ผ่านชีวิตมากกว่า โดยส่วนใหญ่ไม่ได้แฮนเดิลชีวิตเองเลยอย่างที่บอก แต่เธอมีสัจธรรมที่ได้รับจากเสด็จและผัวหล่อน ซึ่งบทละครทำหล่นไปอย่างน่าเสียดาย เพราะสิ่งที่เสด็จถ่ายทอดให้นั้นทำให้แม่พลอยแข็งแกร่งทุกวันนี้ ซึ่งผมว่าประเด็นกษัตริย์นั้น แม่พลอยค่อยๆ จงรักภักดีด้วยหัวใจมากกว่า เพราะตอนอยู่กับเสด็จนั้นแม่พลอยไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย เห็น ร ๕ ดังสมมติเทพมากกว่า แต่ละครต้องการตอกย้ำประเด็นรักสถาบันพระมหากษัตริย์จนมากเกินไปจริงๆ เลยดูแปลกๆ ไปบ้างนะผมว่า กลายเป็นว่าแม่พลอยวัยเด็กร้องเพลงรักกษัตริย์จนซึ้งมากแต่แรก ซึ่งเด็กเพิ่งเข้าวังจะรู้เรื่องอย่างนี้มันไม่ค่อยน่าจะเป็นไปได้นะครับ ผมว่ามันขาดความเป็นไปได้หน่อย ประเด็นการเมือง ผมว่าแม่พลอยแทบไม่ได้มีบทบาทอะไรด้วยเลย ซ้ำยังไม่รู้เรื่องการเมืองด้วย เหมือนที่แม่พลอยว่า การเมืองคืออะไรเหรอลูก นั่นล่ะครับ แต่สะท้อนผ่านทางลูกแทน ซึ่งผมสะดุดที่แม่พลอยชมว่าตาอ้นรักสถาบันทำถูกแล้วนี่ล่ะครับ แทนที่จะสะท้อนให้เห็นว่าการเห็นต่างทำให้เกิดความแตกแยก ผมว่าบทละครอาจตั้งใจเสี้ยมนิดนึง ลูกๆ ก็ตีความให้ต่างไปนะผมว่า กลายเป็นแม่พลอยเลี้ยงลูกได้ก้าวร้าวซะส่วนใหญ่ อีกตอนจบจริงๆ ผมว่าอาจารย์หม่อมตั้งใจจบแบบฝรั่งนะครับ ว่าจบชีวิตแม่พลอยแล้วตามกับสิ้นรัชกาล ผมว่าเป็นการจบที่ดีนะครับ คือ หมการรับรู้ของแม่พลอยก็หมดเรื่อง ตอนใกล้ตายแม่พลอยสามารถตกผลึกชีวิตได้จริงๆ ด้วยตนเอง แต่บทละครก็ปรับไปหน่อยนึง ผมไม่ว่าอะไรหรอกครับ ตอนนี้โปรดักชั่นหรือโรงละครคุณบอยเยี่ยมไปหมด แต่หลังๆ เริ่มเร่งรีบและขาดความละเมียดละไมในบท ว่าตรงๆ คือบทอ่อนและคนร้องหาที่ร้องดีหน่อยยาก ส่วนคนแต่งเพลงและดนตรีเริ่มเข้าขั้นแล้วครับ เรื่องนี้ความงามอยู่ที่การบรรยายของอาจารย์หม่อมและความค่อยๆ ประกอบกันเป็นคนไทยแท้ๆ แบบแม่พลอย ผมว่าอาจารย์หม่อมตั้งใจให้แม่พลอยเหมือนกระจกสะท้อนเหตุการณ์ เหมือนคุณสินจัยเล่าเรื่อง แต่งวดนี้บทคุณสินจัยใส่ความเห็นมากเกินกว่าแม่พลอย แทนที่จะสะท้อนเลยร่วมข้างกับเขาด้วยเลย เลยแหม่งๆ ไป ส่วนใครว่าละครละเอียดๆ เล่าบนละครเวทีไม่ได้ขอให้ไปดูละครดีๆ เพิ่มนะครับ ด้วยบทและคำร้องดีเขาสามรถเก็บรายละเอียดได้หมดด้วย อย่าโทษว่าเรื่องยาว จากคุณ : alone beneath the moon เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 05:01:14

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านไปอ่านมา ชักจะงงกับจขกท. จั่วหัวแรงเหมือนจะวิจารณ์  ด้านในบอกขอบ่น  ถึงด้านล่างบอกขอ fact  งด emotion ล่างกว่านั้น กลับได้กลิ่นอารมณ์ของจขกท. หรือพอได้พูดเรื่องการเมืองแล้วมันเดือด? ------------------------------ ขอแก้ไขข้องความก่อนหน้านี้นิดนึง คุณกำลังจะบอกว่าถ้าคนรู้จักประวัติศาสตร์จริงๆ "น่าจะมองเห็น" ว่าคุณบอยโจมตีคณะราษฎร  <<< เราเข้าใจแบบนี้ถูกต้องมั้ย ---------------------------- โอเค  คิดว่าพอจะเข้าใจมุมมองคุณในระดับหนึ่ง ขอสารภาพว่าอ่านโพสคุณข้างล่างแล้วงงตับ อะไรจริง? จริงเรื่องอะไร? ถามเราเรื่องอะไร?  แต่เอาเถอะคิดว่าพอเข้าใจและ v v แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 12:28:28 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 11:43:22 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 11:41:55 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 11:34:59 จากคุณ : charmaine เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 10:49:59

ความคิดเห็นที่ 53 เปล่าคับ ไม่ต้องรู้ก็ทราบคับ เพราะในเรื่องก็ด่าตลออยู่แล้ว ส่วนการเล่าประวัติศาสตร์ แค่อยากนอกเรื่องเกี่ยวกับ ประเทศไทยยังไม่พร้อมกับระบอบใหม่ ..ทั้งที่ไม่จิงหนะคับ ^ ^ ^ ผมก็บอกแล้วนี่ครับ ว่าไม่ได้เกี่ยวกับละคร แต่เห็นประโยคคิดไปเองของหลายคนแล้วผมก็แค่อยากตอบคำถามบ้าง บาอย่างก็เล่าให้ฟัง เพราะก็เข้าใจว่าหลายๆคนคงรู้จักแต่ประวัติศาสตร์กระแสหลักหนะครับ และบางคำพูดที่บอกว่า ดิชั้นไม่เห็นว่าจะเป็นการดิสเครดิตคณะราษฎรเลยค่ะ ดิชั้นไม่รู้สึกว่าคุณบอยโจมตีอีกฝ่ายเลยค่ะ .. คุณว่ามันจริงมั้ยหละ ? ผมหมายความว่า ประโยคที่ว่าไม่ได้โจมตรางฝ่ายตรงข้าม ไม่ได้โจมตีผู้อภิวัฒน์ มันจริงหรือไม่หนะครับ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 12:56:23 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 11:58:49 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 11:18:31

ความคิดเห็นที่ 54 ก็ไม่ถึงขั้น ว่า เป็น "ขยะเปียก" หรอกค่ะ โดยรวมดูผ่านๆ ไม่คิดมาก มันก็ดี แต่ก็เห็นตาม จขกท ตรง คาแรกเตอร์ ของตัวละครนี่แหละ อย่างเสวี เนี่ย  ในละคร ตีความให้รู้สึกว่า เป็นคนเลวซะงั้น ทั้งที่จริง ในนิยาย มันไม่ได้ขนาดนั้นนะ และการเข้าร่วมกับ คณะราษฎร์ ของตาอั้น ก็กลายเป็นความผิด ดูเสร็จ รู้สึกว่า ฝ่ายเปลี่ยนแปลงการปกครอง กลายเป็นผู้ร้ายไปแล้ว (ละครนำเสนอให้รู้สึกแบบนี้) แสดงความเห็นเกี่ยวกับ ประเด็นเหล่านี้ ลำบากเนอะ หากเห็นด้วย กับ ฝ่ายใดมันก็มักจะกลายเป็น ต่อต้านอีกฝ่าย   ปล นึกซะว่า ดูละครเรื่องนึง ละกันเนอะ พอสนุกๆ ผ่านๆไป เดี๋ยวก็มีเรื่องใหม่มาให้ดู แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 12:08:52 จากคุณ : liumother เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 12:07:13

ความคิดเห็นที่ 55 ขออนุญาตเสนอความคิดเห็นสักนิดนึงนะคะ เราเป็นคนนึงที่เคยได้อ่านนิยายเรื่อง "สี่แผ่นดิน" (ก่อนไปดูละครเวทีก็เอามาปัดฝุ่นอ่านอีกรอบนึง) และได้ดูละครทีวีทั้ง 2 เวอร์ชั่น (อันนี้นอกเรื่อง...เราชอบตอนคุณแหม่ม จินตราเป็นแม่พลอยมากๆ)  พอได้ทราบข่าวว่าคุณบอยจะเอามาทำละครเวที  ก็แอบสงสัยเหมือนกันว่าจะนำเสนอได้อย่างไร กับเนื้อหาที่เยอะมากแต่ต้องรวบรัดให้ได้ภายในเวลา 3 ชั่วโมงครึ่ง (ซึ่งสำหรับละครเวทีก็คงไม่สามารถยืดเวลาไปได้มากกว่านี้แล้วนะ) เท่าที่ทราบมาก็คือคุณบอยได้รับการทาบทามจากมูลนิธิ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ให้ทำละครเวทีเรื่องนี้ บทละครและรูปแบบการนำเสนอคงต้องผ่านการกลั่นกรองจากผู้ใหญ่มาแล้วระดับนึง และสำหรับเราคิดว่าการตีความจากบทประพันธ์มันไม่มีสิ่งที่ถูกหรือผิด มีแต่เรื่องถูกใจหรือไม่ถูกใจมากกว่า (อันนี้เห็นได้จากบทประพันธ์ที่ถูกนำมาละครหลายๆ เวอร์ชั่นก็ยังตีความแตกต่างกัน บางเวอร์ชั่นรุ่ง บางเวอร์ชั่นร่วง และมีบางเวอร์ชั่นที่ใส่ความเป็นตัวของตัวเองซะเหมือนกับว่าไม่ใช่เรื่องเดียวกัน แต่ก็มีคนชอบ) เราเองก็แอบขัดใจกับหลายๆ อย่างที่นำเสนอและขัดกับบทประพันธ์เหมือนกัน แต่ถือว่าละครเวทีเรื่องนี้ก็ไม่ได้เลวร้าย และก็ไม่ได้เสียดายตังค์ที่เข้าไปดูหรอกนะคะ อย่างน้อยจากละครเวทีเรื่องนี้ก็ได้ข้อคิดหลายๆ อย่างกับคนที่เข้าไปดู...ขอบคุณคุณบอยและทีมงานค่ะ จากคุณ : rukpond เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 13:45:21

ความคิดเห็นที่ 56 ผมว่าคุณบอยรู้ว่าทำแบบไหนคนถึงจะชมคนถึงจะชอบ เลยทำออกมาแบบนี้ แล้วตอนนี้กระแสรักสถาบันก็แรงมากๆๆๆ เลยต้องใส่เข้าไปเยอะ (ก็เยอะเกินจริงๆนะแหละ) จากคุณ : Dr.Pepper เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 13:49:22

ความคิดเห็นที่ 57 แต่เราชอบมาก  บังเอิญว่าตรงกับใจทุกเรื่องจริงๆ แต่ใครไม่ชอบก็ว่ากันไม่ได้  เรื่องอย่างนี้อยู่ที่รสนิยมและความคิดของแต่ละคน ก็น่าจะยอมรับซึ่งกันและกันนะ จากคุณ : ดอกแก้วริมทะเล (ดอกแก้วริมทะเล) เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 14:20:42

ความคิดเห็นที่ 58 เพิ่มเติมน่ะครับ เนื่องจากผมเห็นว่าจขกท.ชอบศึกษาประวัติศาสตร์การเมืองไทยในสมัยนั้น แต่เป็นการศึกษาแบบอ่านมาจากที่ที่เขาได้ เตรียมหรือเขียนไว้ ขาดซึ่งการวิเคราะห์ และไตร่ตรอง ด้วยตนเอง อยู่น่ะครับ พูดง่ายๆ การที่เราจะรู้ถึง มุมมองหรืออุดมการณ์ของคนใดคนหนึ่งโดยถ่องแท้ สิ่งสำคัญ คือ ต้องทราบ แบคกราวด์ ของเขาให้ดีเสียก่อน ว่ามีสิ่งใดแอบแฝงหรือไม่ มันจะทำให้เราเข้าใจอะไรๆมากขึ้น ผมจึงอยากให้จขกท. ลองศึกษาประวัติ การเดินทางในเส้นทางชีวิตการรับราชการ ของผู้ก่อการ ในสมัยนั้น ในแต่ละบุคคล โดยละเอียดเสียก่อน รวมถึงความขัดแย้งของขุนนาง ในช่วงเปลี่ยนผ่าน ว่าอะไรเป็นสาเหตุที่แท้จริง จนเป็นเหตุให้ จุดเปลี่ยน 2475 มาถึงวันนั้นได้ แล้วค่อย นำมันมา เป็นวัตถุดิบ ในการวิเคราะห์เพิ่มเติม ประกอบกับ สิ่งที่ท่านได้อ่านมา ก็จะเข้าใจอะไรมากขึ้นไปอีก รวมถึงสิ่งที่ละครนั้นต้องการสื่อออกมาครับ โดยเฉพาะเพลงแสงที่เธอศรัทธา (ตูมตาม เดอะสตาร์) http://www.youtube.com/watch?v=7NAvPQLqw6E ปล. เมื่อเข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้ว ก็จะเข้าใจพระสุนทรพจน์ที่ว่า “ข้าพเจ้ามีความยินดีและเต็มใจที่จะมอบอำนาจของข้าพเจ้าที่มีอยู่แต่เดิมให้กับปวงชนชาวไทย แต่ข้าพเจ้าจะไม่ยินยอมสละอำนาจให้แก่กลุ่มบุคคลคณะหนึ่งคณะใดเป็นผู้ใช้อำนาจ โดยไม่ยอมรับฟังเสียงราษฎร” ซึ่งผมว่าสิ่งเหล่านี้ คือสิ่งที่ละครต้องการสื่อออกมาครับ จากคุณ : วิช เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 15:09:01 A:223.205.153.182 X: TicketID:121481

ความคิดเห็นที่ 59 อ่านดูแล้ว จขกท.คือตูมตามในเรื่องนี้เลยครับ...(เปรียบเทียบน่ะครับ) สุดท้าย จขกท.จะร้องเพลงแสงที่เธอศรัทธา หรือเปล่า? รอดูต่อไปครับ หวังว่าคงไม่น่ะครับ "อุดมการณ์ไม่เคยเปลี่ยน แต่รู้ทันเจตนาแฝงมากขึ้น" จากคุณ : วิช เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 15:41:45 A:223.205.153.182 X: TicketID:121481

ความคิดเห็นที่ 60 เฮ้อ ... เถียงกันอีกแล้ว คนเราไม่สามารถบังคับให้คนอื่นคิดเหมือนเราได้หรอกค่ะ ในเรื่องเดียวกันที่เราบอกกันว่าคิดเหมือนกัน แต่เชื่อเถอะว่ามันต้องมีเสี้ยวหนึ่งในเรื่องที่คิดเหมือนกัน ... ไม่เหมือนกัน ดิฉันได้เคยมีโอกาสนั่งฟังคำวิจารณ์เรื่องประชาธิปไตยของคนไทยจากท่านผู้ใหญ่ที่นับถือท่านหนึ่ง ท่านไม่ใช่บุคคลที่มีชื่อเสียงในวงสังคมไทยหรอกค่ะ แต่ท่านเป็นผู้หนึ่งที่ผ่านช่วงเวลาดังกล่าว (เปลี่ยนแปลงการปกครอง) ด้วยตัวของท่านเอง ท่านทำให้ดิฉันได้ตระหนักว่า "ประชาธิปไตยของคนไทย มีความหมายเฉพาะในบริบทของแต่ละบุคคล คนไทยไม่มีใครเข้าใจความหมายของคำว่า ประชาธิปไตยที่แท้จริงแม้แต่คนเดียว และดูเหมือนว่า มีเพียงสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯพระองค์เดียวเท่านั้น ที่ทรงเข้าพระทัยของความหมายนี้เป็นอย่างดี และทรงเป็นแบบอย่างของนักประชาธิปไตยที่แท้จริง"   เราจะมาถกเถียงกันทำไมละคะ เพราะในเมื่อความเห็นต่างของแต่ละท่านในที่นี้ เป็นความเข้าใจส่วนตัว ขนาดแฝดเหมือนยังคิดไม่เหมือนกันเลย ดังนั้น การสาธยายต่าง ๆ ในที่นี้ ก็น่าจะเป็นการพูดคุยกันเพื่อให้เกิดองค์ความรู้ และนำไปขบคิดเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเอง และสังคม ต่อไป จะดีกว่าไหม จากคุณ : นัชชา เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 16:16:08

ความคิดเห็นที่ 61 บทตาอั้นเป็นบทที่ผมชอบมากที่สุดในเรื่องเมื่ออ่านหนังสือ แต่พอมาดูละครต้องเอาใจช่วยว่าขออย่าให้ออกนอกลู่นอกทางไปมากกว่านี้เลย ยังไงก็ยังชอบเรื่องนี้ในระดับค่อนข้างน่าพอใจครับ ปล. ขอบคุณประวัติศาสตร์ที่นำมาประกอบด้วยครับ จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 16:17:42

ความคิดเห็นที่ 62 คุณวิชอยากจะคุยเรื่องนั้นต่อหรอคับ...  เกรงว่ามันจะออกทะเลไปมากกว่านี้นะครับ ไอ่่ประวัติศาสตร์ย่อๆที่ผมเล่าคือระยะเวลาการเตรียมตัวของประชาธิปไตยเฉยๆคับ  คนรู้อยู่แล้วว่าจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงคับ การกระจายความรู้ บรรยากาศของประชาธิปไตย ก็แพร่กระจายในยุคนั้นหนะครับ  (ซึ่งไอ้สั้นๆที่เห็นหนะครับ  ก็เอามาจากหนังสือเก่าหลายสิบเล่น และเลือกมาใส่เฉพาะส่วนที่คนทั่วไปจะรับได้หนะ)ส่วนเรื่องที่คุณวิชอยากจะคุยเรื่อง เส้นทางปัจเจก ก็หลังไมค์มาเลยคับ :)) คุณนัดชา ...  เรื่องประชาธิปไตย ในความเข้าใจของบุคคล ไม่ได้มีปัญหาในการดำรงชีวิตในประเทศที่เป็นประชาธิปไตยหรอกคับ ปัญหาของประธิปไตยคือ ชนชั้นกลางที่คิดว่า ตัวเองสูงส่งกว่าคนอื่น คนภูธรนั่นโง่ จน ชั้นต่ำ  ไร้การศึกษา ไม่สมควรที่จะได้เลือกตั้ง  ไม่สมควรจะมีสิทธิในสังคม ปัญหาของประชาธิปไตยคือปัญญาชนหวังพึ่งอำนาจนอกระบบ เพื่อมาจัดการกับรัฐบาลที่ตัวเองไม่ชอบใจ ... ประชาธิปไตยที่เลว กับเผด็จการที่ดี จะเอาอะไร ประชาธิปไตยที่เลว มันจะเลวขนาดไหน อีกสี่ปีคุณก็ล้มมันได้ด้วยตัวเอง มันเปลี่ยนได้ตลอดเวลา เผด็จการที่ดีมันจะดีขนาด มันก็ไม่ฟังเสียงคุณ แต่คุณจะเห็นว่ามันดีมาก ไม่สามารถแตะต้องได้ เป็นผู้หยั่งรู้ เราไม่มีทางฉลาดกว่า มันจะโกหกคุณอะไรก็ได้ แต่คุณก็จะเชื่อ มันทำเรื่องธรรมดาคุณก็จะสรรเสริญ ยกตัวอย่าง  คนเกาหลีเหนือเชื่่อว่าท่านคิม จอง อิล แต่งเรื่อง The phantom of the opera ท่านคิมกินแต่ไม่ขี้ อากาศเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของท่านคิม ... มีไครอยากอยู่ในที่แบบนั้นไหมนะ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 17:12:12 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 17:04:02

ความคิดเห็นที่ 63 #62 ขนาดนั้นจริงเหรอครับ ไม่น่าเชื่อเลย 555 จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 17:33:55

ความคิดเห็นที่ 64 จขกท อินเรื่องPOTOแล้ว ยังอินเรื่องเกาหลีเหนือด้วย จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 17:52:46

ความคิดเห็นที่ 65 จริงๆคับ ตลกมาก มีสารคดีไนยูทูปด้วยคับ ดูแล้วจะขำมากๆ แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 18:30:27 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 54 18:20:01 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 17:59:32

ความคิดเห็นที่ 66 Kinglear ... ไม่อิน POTO  เลยคับ  ต้องแอบหลับทุกรอบเลย  55 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 19:28:31

ความคิดเห็นที่ 67 คนเกาหลีเหนือเชื่่อว่าท่านคิม จอง อิล แต่งเรื่อง The phantom of the opera ท่านคิมกินแต่ไม่ขี้ อากาศเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของท่านคิม ... มีไครอยากอยู่ในที่แบบนั้นไหมนะ จากคุณ : music of the night     เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 17:04:02     จขกท.ไปถามจากคนเกาหลีเหนือมาเอง หรือว่าไปอ่านจากที่ไหนเขียนบอกมาว่าเกาหลีเหนือเขาเป็นแบบนั้นแบบนี้ อันนี้ถามจริงๆ นะ 555 จากคุณ : newaugust เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 20:15:35

ความคิดเห็นที่ 68 เห็นด้วยเรื่องบทละครมันไม่ได้เหมือนในหนังสือเป๊ะ  ข้องใจหลายจุดเหมือนกัน  แต่เข้าใจได้ว่า ถ้าจะให้ดูง่ายเหมาะกับเวลาคงต้องลือกประเด็นนำเสนอ จากคุณ : panthitra_wat เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 20:26:01

ความคิดเห็นที่ 69 @newaugust ดูสารคดีคับ ผมจะไปรู้จักคนเกาหลีเหนือได้ไงคับ เขาปิดประเทศ แงมๆ จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 20:31:18

ความคิดเห็นที่ 70 ละครเวที 3 ชม จะอะไรกันนักหนาคร๊า 55555 ปล. จขกท ชอบ The phantom of the opera เหมือนเราเลยอ่ะ แอร๊ยยยยยยย ดูของจริงมา 3 รอบแล้ว จากคุณ : tara2004th เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 20:56:45

ความคิดเห็นที่ 71 กระทู้นี้อ่านสนุกไปอีกแบบ  แต่ไม่ได้รอบรู้ประวัตศาสตร์มากมาย จะไปดูเรื่องสี่แผ่นดินกับพี่ๆ เพื่อนๆ เหมือนกัน   ดูแบบบันเทิงๆ ไม่ได้ตีความอะไรมากมายนะ จากคุณ : Blue wide or narrow Way เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 21:42:12

ความคิดเห็นที่ 72 @newaugust ดูสารคดีคับ ผมจะไปรู้จักคนเกาหลีเหนือได้ไงคับ เขาปิดประเทศ แงมๆ จากคุณ : music of the night     เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 20:31:18   ^ ^ ok เราว่าคุณเป็นนักเสพข้อมูลนะ จากคุณ : newaugust เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 21:59:59

ความคิดเห็นที่ 73 เห็นด้วยกับความคิดเห็นของคุณชมเช้า ความคิดเห็นที่ 14 ในเรื่องที่ไม่ควรตีค่าของศิลปะ และความพยายาม ความตั้งใจของคนจำนวนมากที่จะสร้างสรรค์ละครเวทีที่ทำได้ยากยิ่ง ออกมาเป็นขยะเปียก แต่ตอนแรกกดให้กิฟท์ผิดไปที่หัวกระทู้ จากคุณ : Enjoy_Nice เขียนเมื่อ : 7 ธ.ค. 54 22:16:14

ความคิดเห็นที่ 74 เราเองก็อยู่ ตจว. คงไม่ได้มีโอกาสไปดูมิวสิคคัล หนังสือก็ไม่เคยได้อ่าน ดูทางทีวีก็ดูบ้างพลาดบ้าง ไม่ได้อยากจะขัด จขกท นะ หรือจะมาอวย(ชัย)คุณบอย - คุณบอยน่าจะรู้แต่แรกว่าถ้าทำเรื่องนี้ออกมามันจะต้องมีปัญหาแน่ๆกับคนที่อ่านบทประพันธ์ - การแสดงถึงความจงรักภักดีที่มากเกินพอดี หรือสำหรับใครการแสดงออกแค่นี้ คุณบอยอาจจะบอกว่าแค่นี้ยังคงน้อยไป - เรื่องนี้ เดอะสตาร์ หลายคน จริงๆ - เรื่อง ประชาธิปไตย ที่คุณจขกทบอกว่าประเทศไทยพร้อมมา 5 รัชสมัย   ถ้าจะบอกว่าพร้อมน่าจะหมายถึงตัวประเทศกับผู้นำประเทศเรามากกว่าไม่รู้ชาวบ้านทั่วไปคิดยังไง   จขกทไม่ได้เกิดเป็นประชาชนในสมัยนั้นอย่าตัดสินแทนเลยค่ะ   ถ้าถามถึงประชาชนในสมัยนี้ อิฉันที่เป็นประชาชนธรรมด้า..ธรรมดา ใช้ชีวิตไปวันๆ   ไม่เห็นจะเข้าใจเลยว่า ประชาธิปไตย มันใช้ทำอะไร มีไปเพื่ออะไร เรียนไปก็ไม่เห็นจะรู้เรื่อง   บอกให้ออกความเห็นลงคะแนนเสียง มันก็ไม่เห็นช่วยชีวิตเราให้เคารพความคิดเห็นคนอื่นได้ยังไง   เพราะเกิดขึ้นมาสิ่งแวดล้อมก็สอนให้เป็นแบบนี้แล้ว สังคมมันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้   แต่ถ้าถามว่าพร้อมไหม ก็คงตอบว่า พร้อมมั๊ง   จะให้คนๆเดียวมีอำนาจอยู่คนเดียวแล้วกลายเป็นเกาหลีเหนือ ไม่เอาดีกว่า         จากคุณ : god_junki เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 03:01:34

ความคิดเห็นที่ 75 กำลังคิดว่าตัวเอง "ตีความ" ผิดหรือเปล่าว่านี่คือกระทู้วิจารณ์ละครเวทีสี่แผ่นดิน ไม่ใช่กระทู้การเมือง จากคุณ : หมูแดงจ้ะ เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 04:26:50

ความคิดเห็นที่ 76 อยากให้ดรีมบอกซ์ทำสี่แผ่นดินด้วยจัง  เราคงได้เห็นการตีความที่ต่างกันสุดขั้วอย่างแม่นาคอีกครั้งนึง... จากคุณ : กระต่ายเมืองกรุง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 12:01:22

ความคิดเห็นที่ 77 ผมรู้สึกเช่นกัน และเป็นกับหลายเรื่อง อย่างเรื่อง ข้างหลังภาพก็เด่นชัดเช่นกัน ผมว่าคนแต่งบท พยายามแต่งบทไปในแนวทางที่อยากให้เป็น อยากนำเสนอ อยากแต่งเพลง อยากเต้น อยากอะไรก็ตามแต่ แต่ถ้าคุณจะทำแบบนั้น คุณก็ไม่ควรจะใช้ชื่อเรื่องว่า สี่แผ่นดิน อาจจะใช้ชื่อเรื่องอื่นแล้วอาจบอกว่า บทอ้างจากหนังสือสี่แผ่นดิน จะได้ไม่น่าเกลียดที่คุณไม่ได้ให้เกียรติหนังสือเล่มนั้น เหมือนคุณกำลังอ้างอิงหนังสือของผู้ประพันธ์ แต่ไม่ได้เอามาทั้งหมด แต่เอามานิดๆหน่อยๆและเสริมเติมแต่งแบบผิดๆถูกๆ อย่างข้างหลังภาพ ถ้าผมไม่เคยอ่านข้างหลังภาพมาก่อนและมาดู ผมก็ว่าดีนะครับ แต่ถ้าอ่านแล้ว ผมรู้สึกว่าผู้กำกับและผู้แต่งบทละคร ทำให้คุณหญิงกีรติด้อยค่ามาก อยากมีสามีใหม่และเด็กกว่าจนตัวสั่น จนต้องมีคุณรัดเกล้ามาคอยว่ากล่าวตักเตือนเสมอ แต่ตามจริงแล้วในหนังสือจริงๆนั้น คุณหญิงกีรติงดงามในจริยวัตรอย่างยิ่ง บางครั้งการกระทำอะไรที่ดูเล็กน้อยแบบนี้ มันก็ดูไม่ให้เกียรติผู้ประพันธ์อย่างมากนะครับ ผมจึงรู้สึกอึดอัดเช่นกัน จากคุณ : นะจัง เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 15:55:31 A:110.77.205.201 X: TicketID:127300

ความคิดเห็นที่ 78 ขอเห็นต่างจากคุณนะจังนะครับ ข้างหลังภาพผมประทับใจมาก ขนาดดูจบไปซื้อหนังสือมาอ่าน มันตีความแบบนั้นเหมือนละครเวทีได้จริงๆ นะครับ คำพูด คำจาของคุณหญิง พยายามอ่อยนพพรตลอดเลย 555 ผมว่าเรื่องนี้ครบทุกอย่างจริงๆ บท ฉาก เสื้อผ้า เพลง นักแสดง จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:45:38

ความคิดเห็นที่ 79 ไม่เคยดูละครเวทีข้างหลังภาพ แต่เคยอ่านหนังสือ และชื่นชมความคิดคุณหญิงมาก สงสารคุณหญิงที่โชคร้ายเกินไป และแอบแค้นนพพรด้วย ฮึ่ม!... เท่าที่เคยอ่านรีวิวเรื่องข้างหลังภาพ เราเสียดายบทตอนพายเรือ เสียดายที่เปลี่ยนจากเพลงสอนว่าให้พอใจกับสิ่งที่ตนเองมี ดันมากลายเป็นเพลงรักไปซะนี่! แต่ก็นะ ฉากนี้เรียกได้ว่าเป็นไฮไลท์ฉากหนึ่งของละครเวทีเลย แต่สำหรับเรา เราแอบประทับใจในหนังสือมากกว่า (ถึงแม้ยังไม่ได้ดูละครเวที แต่พอรุ้ว่าบทโดนเปลี่ยน ก็... เฮ้อ...) ความรู้สึกเรา.... ก็คงคล้ายๆกับคนที่เคยอ่านสี่แผ่นดินแล้วเขาตัดบางฉากที่ชอบออกไป ซ้ำยังเปลี่ยนอะไรบางอย่างให้มันกลายเป็นเรื่องดราม่า... เข้าใจเลย ว่าเสียดายสุดๆ แต่ก็นะ... เพื่อให้มันน่าติดตามตามสูตรของการเล่าเรื่อง ที่ต้องใส่สีตีไข่เข้มข้นขึ้น จะได้ดูน่าติดตาม และสนุกไปกับมัน ยอมรับ.. ว่าตอนอ่านหนังสือข้างหลังภาพ มีแอบเบื่อบางช่วง แต่สำหรับละคร มันต้องทำให้คนดูตามติดไปตลอดการแสดงให้ได้ แต่ยังไงสุดท้าย หลังจากเสพศิลปะการถ่ายทอดทั้งสองประเภท ตัวเองจะได้ความประทับใจและประโยชน์ที่แปลกใหม่ต่างกันไป :) - - - - - - คล้ายๆกับกินแกงส้มคนละสูตร ถึงจะชื่อว่าแกงส้มเหมือนกัน แต่รสชาติต่างกัน อย่างเช่น สูตรภาคกลาง(เปรี้ยวอมหวาน และเผ็ดพอหอมปากหอมคอ) กับ สูตรภาคใต้(เปรี้ยวจี๊ด เผ็ดลึก) เราที่ชอบกินสูตรภาคกลางมากๆ พอไปเจอบางร้านทำสูตรภาคใต้มา ก็แอบผิดหวัง แต่เราคงไม่เรียกมันว่า "ขยะ" หรอกนะ และถึงแม้จะเป็นสูตรเดียวกัน แต่ว่า แต่ละร้านก็ไม่ได้ใส่เครื่องเหมือนกันอีกนั่นแหละ บ้างใส่ชะอมกุ้ง บ้างป็นผักรวมปลา บ้างเป็นมะละกอโน่นเลย หรือบ้างก็ใส่เปลือกแตงโมด้วย! โอย... ส่วมผสมมีมากมายล้านแปด แน่นอนว่า ได้ประโยชน์ต่างกันออกไป แต่ก็นะ...ลางเนื้อชอบลางยา แม้สูตรที่ปรับปรุงมาจากสูตรต้นตำรับจะมีรสชาติต่างไปบ้าง แต่จุดร่วมคือ ยังไงก็ชื่อ แกงส้มเหมือนกัน :) - - - - - จะวิจารณ์ติชมอะไรก็ได้ ผู้จัดคงยิ่งชอบ ถึงแม้คำวิจารณ์มันจะแรง แต่ถ้ามันเป็นความจริง ยังไงผู้จัดก็ต้องเอาไปปรับปรุง เพื่อให้การแสดงครั้งหน้ามันดียิ่งๆขึ้น... เพื่อจะได้มีผลงานชิ้นโบแดง แต่ขอร้องอย่างเดียว... อย่า"ดูถูก"กันเลย คนทำจะหมดกำลังใจมาก - - - - - อยากจะขอย้ำคำเดิมว่า... คุณใช้คำแรงเกินไปหน่อยะนะคะ แค่ไม่รสชาติไม่ถูกปากคุณ ถึงกับเรียกว่า"ขยะ"เลย ออกจะเกินไปหน่อย อยากให้คุณยอมรับในจุดนี้ ปล. ขอแทรกเรื่องศาสนาพุทธกับรัฐศาสตร์เบื้องต้น(ระบบการปกครอง)หน่อย เราเห็นว่ามันดี และน่าจะเป็นประโยชน์กับประเด็นด้านการเมืองในกระทุ้นี้ (บทความด้านล่างนี้ทั้งหมด คัดลอกมาจาก e-learning วิชาพุทธศาสนา ม.6 ขออนุญาตผู้แต่งมา ณ ที่นี้ด้วย ) อธิปไตย 3                      อธิปไตยหรือความเป็นใหญ่ โดยนัยแห่งคำสอนในศาสนาพุทธมีอยู่ 3 ประการคือ                      1. โลกาธิปไตย หมายถึง การถือกระแสโลกเป็นใหญ่ และโลกในที่นี้หมายถึงคน จะเห็นได้ในคำสอนของพระพุทธองค์ที่ตรัสว่า โลกคือหมู่สัตว์ ดังนั้นโลกาธิปไตยตามความหมายนี้เทียบได้กับคำว่า ประชาธิปไตยที่ถือคนส่วนใหญ่เป็นหลัก                      2. อัตตาธิปไตย หมายถึง การถือตัวเองเป็นใหญ่ โดยไม่นำพาว่าคนอื่นจะเห็นเป็นอย่างไร จึงน่าจะเทียบได้กับคำว่า เผด็จการ                      3. ธรรมาธิปไตย หมายถึง ถือความถูกต้องเป็นใหญ่ อันถือได้ว่าเป็นหัวใจที่ปรากฏอยู่ได้ทั้งในโลกาธิปไตย และอัตตาธิปไตย เพราะเป็นปัจจัยสำคัญในการกำกับให้ผู้กระทำไม่ว่าจะถือโลกเป็นใหญ่ตามข้อ 1 หรือถือตัวเองเป็นใหญ่ตามข้อ 2 ดำรงอยู่ได้โดยที่ผู้คนในสังคมยอมรับ ในทางตรงกันข้าม ถ้าไม่มีธรรมาธิปไตยกำกับไม่ว่าจะเป็นโลกาธิปไตย หรืออัตตาธิปไตย ที่มีอำนาจล้นฟ้าแค่ไหนถึงจุดหนึ่งแล้วก็ต้องมีอันพังทลายลง เพราะผู้คนในสังคมมองเห็นภัย และลุกขึ้นมาต่อต้านพร้อมกัน                      โดยนัยแห่งอธิปไตย 3 ประการดังกล่าวข้างต้น พระพุทธองค์ได้ตรัสสอนเกี่ยวกับการกระทำของมนุษย์ว่าเกิดขึ้นด้วยอำนาจ แห่งอธิปไตย 3 ประการนี้ ประการใดประการหนึ่ง ทั้งในส่วนที่เป็นกุศลกรรม และอกุศลกรรม เช่น คนทำดีเพราะเห็นตามคนส่วนใหญ่ หรือในทางกลับกัน คนทำชั่วเพราะเห็นตามคนส่วนใหญ่ โดยไม่พินิจพิจารณาว่าที่คนส่วนใหญ่ทำนั้นถูกหรือผิด หรือพูดง่ายๆ ทำเพราะกระแสนิยม หรือที่เรียกว่า ทำตามแฟชั่นนั่นเอง                      สำหรับอัตตาธิปไตยแทบไม่ต้องอธิบายขยายความ เพราะเห็นได้จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และเป็นอยู่ในทุกยุคทุกสมัยที่ผู้มีอำนาจแต่ขาดคุณธรรมกำกับ จะทำหรือพูดโดยใช้ความรู้สึก หรือความเห็นของตนเองเป็นหลัก หรือแม้กระทั่งในวงแคบในระดับครอบครัว ถ้าผู้เป็นพ่อแม่ไม่สนใจ และไม่ใส่ใจความรู้สึกของสมาชิกในครอบครัว ใช้ความเห็นส่วนตัวปกครองลูกๆ ก็จัดอยู่ในข่ายอัตตาธิปไตยได้เช่นกัน แต่ทั้งนี้จะต้องดูลงลึกถึงเจตนา และนำเอาหลักแห่งธรรมาธิปไตยมาพิจารณาประกอบด้วยว่า ในขณะที่บุคคลกระทำโดยยึดโลกาธิปไตย หรืออัตตาธิปไตยนั้นได้มีการนำเอาหลักแห่งความถูกต้อง และเป็นธรรม มากำกับการกระทำด้วยหรือไม่                      ส่วนในประเด็นของธรรมาธิปไตยเป็นแก่นหรือเป็นหัวใจ ที่อาจเกิดขึ้น และฝังอยู่ได้ทั้งในโลกาธิปไตย และอัตตาธิปไตย ทั้งนี้จะเห็นได้ชัดเจนในผู้นำระดับประเทศ หรือแม้กระทั่งผู้นำในระดับโลก                      ดังนั้น จึงมิใช่เรื่องแปลกถ้าผู้นำในระบอบเผด็จการที่ยึดหลักธรรมาธิปไตย และทำเพื่อส่วนรวม จะได้รับการยกย่องนับถือจากผู้อยู่ภายใต้การปกครอง หรือแม้กระทั่งจากผู้ที่มิได้อยู่ภายใต้การปกครอง แต่ได้รับรู้ถึงผลของการกระทำ                      ในทางตรงกันข้าม ผู้ที่เป็นผู้นำในระบอบการปกครองในระบอบประชาธิปไตยที่มีลักษณะเกิดขึ้น และดำรงอยู่ในครรลองเดียวกันกับโลกาธิปไตย แต่มีลักษณะของการกระทำโดยยึดความคิดความเห็นของตัวเองเป็นใหญ่ และไม่มีหลักของธรรมาธิปไตยมากำกับ จะถูกผู้อยู่ภายใต้ปกครองต่อต้าน และขับไล่ ด้วยเหตุอ้างนานัปการตั้งแต่แสวงหาประโยชน์ให้แก่ตัวเอง และพวกพ้อง โดยวิธีทุจริตไปจนถึงมีลักษณะปิดกั้นแสดงความคิดเห็นของผู้อื่น ที่แสดงออกในทิศทางที่ตรงกันข้ามกับตัวเอง                      จากนัยแห่งอธิปไตย 3 ประการดังกล่าวข้างต้น ท่านผู้อ่านคงจะพอมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า การปกครองไม่ว่าจะอยู่ในลักษณะของโลกาธิปไตย หรืออัตตาธิปไตย หรือพูดง่ายๆ ในภาวะปัจจุบันก็คือ ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบประชาธิปไตยหรือเผด็จการ ถ้าผู้นำขาดหลักของธรรมาธิปไตยแล้ว ก็จะก่อความทุกข์ความเดือดร้อนให้แก่ผู้ได้ปกครองทั้งสิ้น แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 54 23:07:39 จากคุณ : chom-l.t เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 23:00:36

ความคิดเห็นที่ 80 ชอบในการเขียนวิจารณ์ของ จขกท เหมือนกันครับ เร้าใจมาก แต่เทียบกับ ขยะเปียกนี่ ผมว่ามันเว่อร์ไปเด้อ มันไร้ค่า ขนาดน้ำกลับมาใช้งานไม่ได้เหมือนขยะรีไซเคิลได้เลยนิ หรือ จขกท จะบอกว่า งานนี้เป็น มาสเตอร์พีช หรือเปล่า เทียบกับขยะเปียกอะ ที่ไม่เหมาะกับการนำกลับมาทำอีก หุหุ จากคุณ : dokya_pladuk เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 23:02:23

ความคิดเห็นที่ 81 ข้างหลังภาพตอนดูก็รู้สึกเหมือนกันว่าคุณหญิงนี่ก็หยอดเด็กตลอด แต่ด้วยความที่มันเป็นละคระเวที แถมเป็นละครเพลง จะให้มาเหนียมๆแสดงความรู้สึกผ่านดวงตาและสีหน้าคงไม่ได้ บัตร 500 มองไม่เห็นหรอกว่าคุณหญิงรู้สึกยังไงลึกๆ เธอเลยมาแบบเปิดเผยไปซักนิด แต่ก็โอเคนะครับ ตอนไปดูแม่นาคนี่ชอบของ DB มากนะ ตีความใหม่ได้ดี คุณมณีนุชขโมยซีนมาก แต่ของคุณบอยเขาก็บอกแล้วว่าจะทำแม่นาคมาในแบบหนังผีไทยสมัยเก่า ที่น่ากลัวด้วย สนุกด้วย  ครบรส ผลออกมาก็เป็นแบบที่เค้าตั้งใจไว้ ถ้าเค้าบบอกว่าจะให้มุมมองใหม่ๆกับคนดูแล้วทำออกมาเป็นปาหี่แบบที่เล่น อันนี้ค่อยหน้าด่าหน่อย จากคุณ : Boy4Boyz เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 05:14:49

ความคิดเห็นที่ 82 ผมขอเม้นท์เรื่องประชาธิปไตยแล้วกัน เพราะยังไม่ได้ไปดูละครเวทีเรื่องนี้ แต่จองบัตรไว้เรียบร้อย รอบ 24 ธันวา สำหรับผม ประชาธิปไตยเป็นระบบการปกครองที่ดี แต่ก็ต้องดูความพร้อมของประชาชนของประเทศนั้นๆด้วย ว่าพร้อมและเข้าใจต่อระบอบการปกครองแบบนี้จริงๆ ไม่ใช่ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า อะไรคือประชาธิปไตย แล้วมันดีอย่างไร แล้วทำไมเราถึงต้องเปลี่ยนไปสู่ระบอบการปกครองแบบนั้น ประชาธิปไตยจะเจริญงอกงามได้ ประชาชนต้องมีการศึกษาที่ดีเป็นพื้นฐานเสียก่อน ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นแบบประเทศไทยในขณะนี้ คือมีประชาธิปไตยแค่ครึ่งเดียว รู้จักแต่คำว่าประชาธิปไตย แต่จะหาคนที่เข้าใจอย่างถ่องแท้นั้น หาได้ยากจริงๆ สำหรับผม การเปลี่ยนแปลงในปี 2475 นั้น มาในช่วงที่คนไทยส่วนใหญ่ยังไม่รู้และเข้าใจถึงระบอบการปกครองแบบนี้ จึงเปิดโอกาสให้คนพวกหนึ่งสามารถแสวงหาผลประโยชน์จากอำนาจที่ได้มา และเพราะประชาชนส่วนใหญ่ยังไม่รู้จักและเข้าใจถึงถึงระบอบการปกครองแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้คนกลุ่นนั้นแสวงหาผลประโยชน์ได้ง่ายและตักตวงได้มากยิ่งขึ้นไปอีก มีใครซักคนใหมที่กล้ารับรองว่า มีรัฐบาลใหนบ้าง ที่เข้ามาบริหารแล้วไม่ตักตวงผลประโยชน์ นับตั้งแต่รัฐบาลแรกที่ตั้งขึ้นหลังได้รับประชาธิปไตย และเพราะว่าพวกนักการเมืองนั้นส่วนใหญ่ล้วนแล้วแต่แสวงหาอำนาจและผลประโยชน์ จึงก่อให้เกิดเหตุการณ์ต่อสู้กันเองของคนไทยเพื่อแย่งชิงอำนาจมาครอบครองกันกี่ครั้งแล้ว คนไทยต้องฆ่ากันเอง และตายไปเท่าไหร่แล้วกว่าที่ประชาธิปไตยจะเดินทางมาถึงปัจจุบัน สู้กันเองถึงขนาดเคยยิงปืนใหญ่เข้าไปในพระบรมมหาราชวังด้วยซ้ำ นี่ใช่การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย เพื่อประโยชน์ของคนไทย ของชาติไทยหรือเปล่า หรือว่ามันเป็นการต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของคนบางกลุ่มเท่านั้น สรุปแล้ว สำหรับผม ประชาธิปไตยก็ยังคงเป็นระบอบการปกครองที่ดีอยู่ แต่ขอเพิ่มเติมในเรื่องของการศึกษาของประชาชนให้ดีพร้อมและดีพอ สำหรับระบอบการปกครองแบบนี้ ถ้าหากมีวันนั้น ผมเชื่อเหลือเกินว่า ประเทศไทยคงพัฒนาไปได้อีกไกลและคนไทย จะอยู่ได้อย่างร่มเย็นและเป็นสุขครับ จากคุณ : i'm gaho70 เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 19:53:22

ความคิดเห็นที่ 83 เข้าใจคุณบอยในสิ่งที่ทำเพื่อให้งานศิลป์และธุระกิจไปด้วยกันได้แบบคุณเต๋อ.. สมัยดูละคร ทอฝันกับมาวิน2539ช่อง5 สุดยอดคุณภาพในสมัยนั้น ชื่นชมผู้กำกับท่านนี้มาก..ละครจบ กระแสไม่มีสักนิด มันดังในหมู่นักวิจารณ์กับแฟนกลุ่มเล็กและพังไม่เป็นท่า ผมมาตามข่าวบอยแทน และวันนั้นก็มาถึง คุณบอยพูดออกทีวีว่าผมทำงานด้วยตั้งใจไม่ได้การตอบรับ ต่อไปนี้จะทำงานเพื่อสนองตลาด เป็นละครที่ได้รับความนิยมของคนทั่วไปhttp://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A11348659/A11348659.html จากคุณ : Alone among the crowd เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 20:11:12

ความคิดเห็นที่ 84 อะไรทำให้คุณคิดว่าคนอื่นไม่เข้าใจประชาธิปไตย อะไรทำให้คุณคิดว่าประชาชนในสมัยนั้น ไม่รู้จักประชาธิปไตย ผมเขียนไปหมดแล้วข้างบนหนะครับ กลับไปอ่านได้ @คห83 ละครทีวียุคแรกๆของคุณบอยผมชอบมากคับ :)) แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 54 17:49:36 แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 54 09:53:19 แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 54 23:15:46 แก้ไขเมื่อ 09 ธ.ค. 54 23:12:08 จากคุณ : music of the night เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 23:10:14

ความคิดเห็นที่ 85 *84 สิ่งที่คุณเขียนมาไม่ได้บอกสักหน่อยว่า คนไทยในสมัยเข้าใจคำว่าประชาธิปไตยกันทั้งประเทศ (เอาแค่ส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่แล้ว) ประชาธิปไตยจะดีได้ มันต้องมีการศึกษาที่ดีเป็นพื้นฐานที่สำคัญเสียก่อน ถามจริงๆ คุณคิดว่าคนไทยในสมัยนั้นรู้จริงๆหรือว่า ประชาธิปไตยคืออะไร คุณคิดว่า ในสมัยนั้นคนไทยส่วนใหญ่มีการศึกษาที่ดีถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ? ที่จริงมีแค่กลุ่มเชื้อพระวงศ์ รวมถึงบรรดาลูกขุนนางทั้งหลายเท่านั้นแหละ และส่วนใหญ่ก็เป็นกลุ่นคนที่ได้เคยไปศีกษาอยู่ต่างประเทศถึงได้ไปสัมผัส และรู้จักระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตย และคนกลุ่มนั้นส่วนใหญ่หรืออาจจะเรียกว่า เกือบทั้งหมดนั้น อยู่ในพระนคร ส่วนน้อยเท่านั้นที่จะกระจายกันไปตามหัวเมืองอื่นๆ ดังนั้นน้อยคนนักที่จะรู้จัก และเข้าใจว่า อะไรคือประชาธิปไตยนะครับ อย่าลืมว่าในสมัยนั้นการเรียนการสอนเนี่ย ส่วนใหญ่ยังอยู่ในวัดกันอยู่เลยนะ โรงเรียนเริ่มมีจริงๆก็สมัยของพระพุทธเจ้าหลวง แต่ก็ไม่ได้มีเยอะขนาดรับนักเรียนได้ทุกคน คนที่เข้าไปเรียนไม่ได้ก็เรียนที่วัดกันทั้งนั้นแหละครับ ยิ่งถ้าเป็นต่างจังหวัดด้วยละก็ วัดคือที่ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ให้เพียงแห่งเดียวเลยด้วยซ้ำ ดังนั้นผมจึงมั่นใจว่า คนในยุคนั้นมีน้อยคนนักที่จะรู้ว่า จริงๆแล้ว ประชาธิปตยมันคืออะไร ดีอย่างไร และมีความสำคัญต่อประเทศชาติอย่างไร แต่ก็อย่างที่ผมได้บอกไปแล้ว สำหรับผมระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยนั้นดี ดีมากด้วย แต่การปกครองแบบนี้จะสมบูรณ์และเจริญงอกงามได้ ประชาชนต้องมีการศึกษาที่ดีก่อน เพราะถ้าประชาชนขาดการศึกษาที่ดีแล้ว การได้ประชาธิปไตยมา มันก็เหมือนกับ "ลิงได้แก้ว ไม่ก็ ไก่ได้พลอย" ดีๆนี่เอง เพราะไม่รู้คุณค่าอะไรเลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะใช้ประโยชน์จากมันได้อย่างไร จะมีก็แต่พวกที่ไปศึกษามาแล้วถึงเข้าใจ แต่นำมาใช้ในทางที่ผิด เอามาใช้เพื่อที่จะหาประโยชน์จากการปกครองแบบนี้ต่างหากละครับ ตัวอย่างก็คือผู้ที่มีอำนาจในขณะนั้นแหละครับ เพราะต่างฝ่ายก็ต้องการแต่อำนาจและผลประโยชน์ส่วนตนพรรคพวกของตน มีใครบ้างที่ทำเพื่อประเทศชาติจริงๆ เท่าที่ผมศึกษามา ทุกฝ่ายล้วนแต่พยายามรักษาอำนาจที่ตนมี และทำลายอำนาจของฝ่ายตรงข้ามเพื่อเข้าครอบครองอำนาจนั้นแทนทั้งนั้นนี่ครับ และที่ทำไปทั้งหมด ก็เพื่อประโยชน์ของฝ่ายตนเท่านั้น ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ของประเทศชาติเลยแม้แต่นิดเดียว ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวทั้งหมดของผม ที่ผ่านโลกมา สี่สิบกว่าปี และผ่านเหตุการณ์นองเลือดมาหลายครั้ง แต่หากว่าทางคุณจะคิดต่าง ก็ไม่แปลกครับ เป็นเรื่องปกติ และผมก็ไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝงด้วย ที่เขียนไปทั้งหมดนี้ มาจากความคิดเห็นส่วนตัว ที่แตกต่างจาก จขกท เท่านั้นเอง จากคุณ : i'm gaho70 เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 21:06:27

ความคิดเห็นที่ 86 ใครพอมีความรู้ช่วยบอกทีครับว่า... ประเทศที่เค้าเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบอื่นมาเป็นประชาธิปไตย เค้าให้ความรู้ประชาชนมากน้อยแค่ไหนก่อนจะเปลี่ยนแปลงครับ จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 21:48:06

ความคิดเห็นที่ 87 #84 ก็ผลพวงที่เห็นกับตาตัวเองในปัจจุบันไงคุณ ไม่ต้องเจาะเวลาหาอดีตด้วย จากคุณ : newaugust เขียนเมื่อ : วันรัฐธรรมนูญ 54 22:09:57

ความคิดเห็นที่ 88 อย่าเอาเรื่องละครเวทีมาอ้างเลยครับ คิดอะไรก็สื่อสารมาตรงๆ จากคุณ : varisign เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 14:15:21

ความคิดเห็นที่ 89 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้ครับ จากคุณ : Pollutor เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 14:32:58

ความคิดเห็นที่ 90 ความจงรักภักดีมาจากใจ และไม่มีคำว่ามากเกินไป ประชาธปไตยมีเงินก็ซื้อได้ และเป็นเครื่องมือให้กับผู้แสวงหาผลประโยชน์ ละครยังไงก็ต้องต่างจากหนังสือ ไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตาม ความสำคัญอาจจะอยู่ที่ว่าเราดูแล้วได้อะไร ต่างคนก็ต่างความคิด ไม่มีผิดไม่มีถูกจริงๆหรอก จากคุณ : pimol (pimol-man) เขียนเมื่อ : 25 ธ.ค. 54 02:56:09