ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามาจองที่นั่งแถวหน้า  รีวิวสี่แผ่นดินเดอะมิวสิเคิลค่ะ ขอบคุณ  จขกท.  ล่วงหน้านะคะ... จากคุณ : สิงฝ้าย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 14:04:02

ความคิดเห็นที่ 2 สี่แผ่นดิน เดอะมิวสิคัลเปิดตัวฉากแรกที่ท่าน้ำบ้านคลองบางหลวง โดยพลอยในวัยเด็กออกมาร้องเพลงเล่าถึงชีวิตที่บ้านหลังนี้ก่อนเตรียมตัวระหกระเหินย้ายบ้านตามแม่แช่มไปอยู่ที่วังหลวง โดยมีพ่อเพิ่ม พี่ชายแท้ๆออกมาร้องไห้เสียใจ แต่ก็ไม่สามารถตามไปได้เพราะผู้ชายไม่สามารถเข้าไปในวังชั้นในได้ จากนั้นคุณอุ่น พี่สาวคนละแม่ออกมาไล่ชนิดสาปส่งไม่เผาผีกันเลยทีเดียว จากนั้นพลอยก็นั่งเรือไปเรื่อยๆจนมาถึงวังหลวง ตัวละครในฉากนี้คือ แม่แช่ม สาวชาววัง ข้าหลวงตำหนักเสด็จฯได้แต่งงานกับพระยาพิพิธซึ่งมีภรรยาเอกอยู่แล้วแต่เป็นการแต่งงานกันตามที่ผู้ใหญ่เห็นสมควร แม่แช่มที่เชื่อมั่นในความรักจึงออกเรือนตามไปในฐานะเมียรอง โดยมีลูกสองคนคือพ่อเพิ่มและแม่พลอยนั่นเอง ดังนั้นสามคนจึงเป็นที่เกลียดชังของคุณอุ่น พี่สาวคนใหญ่ซึ่งมองว่าการมาของครอบครัวนี้ทำให้แม่ของเธอต้องย้ายหนีไปยังบ้านเดิมที่อัมพวา เธอจึงตั้งตัวเป็นเหมือนเจ้าของเรือนคอยดูแลงานบ้านงานเรือน ทรัพย์สินทุกอย่างโดยมีเอกลักษณ์ประจำตัวคือพวงกุญแจกำปั่นที่พกติดตัวตลอด ทุกตัวละครเล่นได้น่าสนใจ โดยเฉพาะคุณอุ่นที่ถือเป็นตัวสำคัญในฉากนี้เล่นได้อย่างทรงอำนาจ ว่ากล่าวคนอื่นได้อย่างไม่แคร์สื่อ อาจจะไม่ใช่ฉากดราม่ามากมายเมื่อเทียบกับความจริงที่แม่ต้องลาจากลูกชายของตัวเอง แต่สิ่งที่ทำให้ฉากนี้น่าสนใจคือการเดินทางจากบ้านคลองบางหลวงไปยังวัง ฉากพระบรมมหาราชวังที่ค่อยๆปรากฏขึ้นมาจากที่เป็นเงาดำแล้วเริ่มมีไฟส่องสว่างจนเห็นภาพวังจากริมแม่น้ำ พร้อมประกายวิบวับจากกากเพชรที่ประดับสวยงามน่าประทับใจมาก ความละเอียดในการสร้างฉากนี้ถือว่าเทพ เพราะเป็นฉากหลักที่จะปรากฏต่อไปในอีกหลายๆครั้ง จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 14:40:53

ความคิดเห็นที่ 3 ฉากต่อมาเมื่อพลอยมาถึงประตูวัง ความเปิ่นของเด็กใหม่ที่ไม่ประสีประสาทำให้ไปเหยียบธรณีประตูเข้าโดยไม่รู้ตัว จนจ่าโขลนผู้เฝ้าประตูวังเอ็ดตะโรขึ้นมา แม่แช่มที่ตามมาจึงอธิบายให้ทุกคนได้ทราบว่าพลอยเป็นลูกของตัวและให้ไปกราบธรณีประตูขอขมาเสีย ท่ามกลางสายตาของคนในวังที่มองเป็นเรื่องขบขันกับความเปิ่นของเด็ก ฉากนี้ถือว่าองค์ประกอบน้อยแค่เพียงประตูวังบานใหญ่กับนางรำกิ่งไม้เงินทอง ทั้งที่เป็นฉากแรกที่พลอยจะได้เห็นด้านในวังหลวง ความจริงน่าจะเกณฑ์นักแสดงหมู่มวลทั้งหมดมาร่วมแสดงฉากในวังหลวงให้คนดูเห็นภาพความคึกคักรุ่งเรืองและชีวิตความเป็นอยู่ในวังให้ชัดเจนกว่านี้ เพียงแค่ระบำหน้าม่านคงยังไม่ทำให้คนดูเข้าใจได้ว่าชีวิตในวังเป็นอย่างไร จากนั้นพลอยกับแม่ก็ได้เข้าเฝ้าเสด็จฯซึ่งอดบ่นไม่ได้ว่าเลี้ยงดูให้สุขสบายแต่ก็อยากจะไปมีผัว สุดท้ายก็ต้องเดือดร้อนเอาลูกมาให้เลี้ยงอีก แม่แช่มจึงได้ทูลว่าจะลาไปค้าขายที่ฉะเชิงเทราแต่ขอฝากลูกไว้กับเสด็จโดยยกให้เป็นสิทธิ์ขาดของพระองค์ เรื่องราวจึงจบลงที่พลอยกับแม่ลาจากกันด้วยการร้องเพลงร่ำลาที่ซาบซึ้ง โศกเศร้า รำพึงรำพัน แต่เมื่อแม่จากไปแล้ว พลอยก็ได้เสด็จเป็นที่พึ่งตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และเป็นการเปิดตัวช้อย ซึ่งตามเรื่องแล้วเป็นหลานของคุณสาย คนสนิทของเสด็จ ช้อยเป็นตัวละครที่หน้าตาไม่ได้สะสวย และไม่เคยมีชายใดมาเหลียวแลจนจบเรื่องนั่นแหละ แต่ด้วยความกล้าพูด กล้าทำจึงทำให้ช้อยเป็นตัวละครที่มีบทบาทอยู่กับพลอยมาตลอดตั้งแต่เด็กจนแก่ตาย ในละครเวทีครั้งนี้ ช้อยกลายเป็นคนบอกเล่าเรื่องราวชีวิตในวัง การนุ่งห่มผ้าตามสีประจำวัน ชีวิตสาวชาววังซึ่งต่างจากหนังสือที่แม่แช่มเป็นคนสอน แต่บทในตอนนี้ก็สนุกสนาน ขบขันด้วยคำพูด ด้วยท่าทางอันก๋ากั่นของตัวนักแสดงที่เล่นเป็นช้อยวัยเด็ก จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 14:50:45

ความคิดเห็นที่ 4 ชีวิตพลอยอยู่กับเสด็จในวังเรื่อยมา พร้อมได้รับรู้ถึงความเจริญก้าวหน้าที่ในหลวงทรงทำทั้งการตั้งโรงพยาบาลศิริราช ภายหลังเจ้าฟ้าชายศิริราชกกุธภัณฑ์สิ้นพระชนม์ การเลิกทาส การไฟฟ้า รถไฟ และไปรษณีย์ซึ่งส่งจดหมายให้พลอยทราบว่าแม่แช่มได้เสียชีวิตแล้ว โดยไม่ได้พูดอะไรมาก เพียงแค่พลอยเปิดจดหมายอ่านแล้วร้องไห้กับช้อย คนดูก็พอจะเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉากนี้ค่อนข้างยาวเหมือนกันแล้วก็ลักษณะการเล่าเรื่องดำเนินเรื่องเหมือนสารคดีเฉลิมพระเกียรติมากกว่าละครเวที แต่ในเรื่ององค์ประกอบก็ทำได้ดี เดินเรื่องได้ต่อเนื่องแต่อาจมีง่วงเหงาหาวนอนบ้าง จากนั้นฉากก็เปลี่ยนมาเป็นงานรับเสด็จพระพุทธเจ้าหลวงกลับจากยุโรป โดยมีชาววังทั้งชายหญิงที่ได้โอกาสงานพิเศษเช่นนี้ ฝ่ายชายจึงได้เข้าไปถึงพระราชฐานฝ่ายในและเป็นครั้งแรกที่คุณเปรมได้พบแม่พลอย แต่ในละครเวที ฉากนี้เป็นครั้งแรกที่พลอยได้เห็นพระเจ้าอยู่หัว และได้ร้องเพลงในหลวงของแผ่นดินที่สะกดทั้งโรงละครให้เงียบได้เลย เพราะทั้งฉากที่สวยงามคือภาพภูเขาไกรลาศจำลองซึ่งจริงๆจะปรากฏในพิธีโสกันต์ แต่มาปรากฏในฉากนี้แทน และด้วยเนื้อหา ทำนองทำให้ฉากนี้อลังการมากในแง่ของความรู้สึก และกลายเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างพลอยเด็กและพลอยสาวในเพลงนี้ได้อย่างแนบเนียน จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 15:21:17

ความคิดเห็นที่ 5 แม่พลอยวัยสาว เริ่มเรื่องราวเมื่อแก๊งสาวชาววังจับกลุ่มเม้ากันถึงกิตติศัพท์ความสวยและแสนจะเรียบร้อยเลอเลิศของแม่พลอย และสงสัยว่าเธอจะแต่งงานกับใคร แต่ตัวแม่พลอยกลับคิดถึงเรื่องนี้น้อยที่สุด จนเมื่อได้ตามเสด็จไปบางปะอินอันเป็นที่มาของฉากขนมจีนบางปะอิน โดยคุณเปรมอาสาเป็นธุระจัดการหาขนมจีนมาเลี้ยงรับรองเหล่าสาวชาววัง พร้อมอาศัยโอกาสนี้จีบแม่พลอยไปในตัว ฉากนี้มีสีสันมาก เพราะเป็นฉากกุ๊กกิ๊กโรแมนติก เรียกเสียงฮือฮาจากผู้ชมได้เรื่อยๆกับความหวานของคุณเปรม แม้หลายคนจะออกปากว่ามุกเสี่ยวเหลือเกินก็ตาม และผมยังยืนยันและเพ่งดูอย่างยิ่งว่าขนมจีนในฉากของจริงไหม แต่ก็ไม่แน่ใจนัก เพราะอาจจะตาลายด้วยความหิวก็ได้ เมื่อวานงานยุ่งจนลืมกินข้าว ฉากหลังคือพระที่นั่งไอศวรรย์ทิพยอาสน์ที่บางปะอิน ดูเป็นเพียงฉากหลังแต่ไม่ค่อยเชื่อมโยงกับเรื่องราวมากนัก เป็นเหมือนองค์ประกอบที่บอกให้รู้ว่าเหตุเกิดที่บางปะอินเท่านั้น แล้วในแง่ความสวยงามก็ยังถือว่าด้อยกว่าฉากวังหลวงหรือพระที่นั่งอนันตสมาคมอยู่มาก จากนั้นคุณเปรมก็ตกอยู่ในสภาพเวิ่นเว้อเพ้อหาแต่แม่พลอยด้วยการร้องเพลงพร่ำพรรณนาถึงความสวย ความดีของแม่พลอยสารพัด ด้วยดนตรีและเนื้อหาแล้วประกอบกับเสียงของกันที่เข้าได้ดีกับเพลงไทยๆเช่นนี้ ทำเอาบรรดาสาวแท้สาวเทียมอยากให้มีคนมาร้องให้ฟังแบบนี้กันเป็นแถบ สังเกตจากอาการของคนดูรอบตัวแล้วมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 15:41:57

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อจากนั้นเรื่องราวก็ตัดบทมาที่เสด็จแจ้งข่าวว่าคุณเปรมส่งคนมาสู่ขอพลอยแล้ว แม้พลอยจะทูลว่ายังไม่พร้อม ไม่เคยคิดเรื่องมีเหย้ามีเรือน แต่เสด็จก็ได้สอนอันแสดงถึงค่านิยมการคลุมถุงชนในสมัยนั้น พร้อมเหตุผลที่ว่าการแต่งงานไปโดยมีความรักเป็นหลัก เมื่อหมดรัก ชีวิตคู่ก็จบลง แต่หากแต่งงานกันตามที่ผู้ใหญ่สนับสนุน ฝ่ายชายก็จะไม่กล้าหักหาญน้ำใจด้วยความเกรงใจว่าผู้ใหญ่เป็นคนปลูกฝังให้ และถึงจะไม่ได้รักกัน อยู่กันไปก็จะเกิดความผูกพันขึ้นเอง ค่านิยมนี้ได้ถูกสอดแทรกมาเพื่อสื่อว่าการแต่งงานด้วยความรักสมัครใจต่างก็ไม่ใช่ความคิดที่ผิด แต่เป็นการมองต่างมุมกันมากกว่า จากน้นพลอยก็ได้ออกเรือนไปกับคุณเปรมโดยเป็นฉากเพียงแค่ หน้าบ้านตึกของคุณเปรมโดยมีสักขีพยานมาร่วมแสดง แล้วคุณเปรมก็พาแม่พลอยเข้าประตูบ้านไปเป็นอันเข้าใจว่าสองคนนี้แต่งงานกันแล้ว ฉากนี้ไม่ได้มีอะไรมาก แต่แกนหลักอยู่ที่การแต่งงานของพลอยกับคุณเปรม และคำสั่งสอนของเสด็จที่ในหนังสือจะมีรายละเอียดมากกว่าและลึกซึ้งกินใจกว่านี้มาก ความไม่รู้ในชีวิตข้างหน้าของตัวเอง ความลังเลว่าชีวิตจะดีหรือร้ายจึงเป็นที่มาของพลอยในเพลงสายธารแห่งชีวิต โดยเปรียบเทียบชีวิตเหมือนสายธารที่ไหลไปเรื่อยๆเหมือนโชคชะตาที่ควบคุมอะไรไม่ได้ ด้วยเนื้อหาบวกกับดนตรีที่ไพเราะจึงทำให้เพลงนี้เป็นอีกเพลงหลักของละครเรื่องนี้ที่จะถูกนำไปใช้ต่อๆไปโดยปรับเนื้อหาไปตามสถานการณ์ของเรื่อง จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 15:52:18

ความคิดเห็นที่ 7 ฉากต่อมาเป็นช่วงสำคัญของเรื่องและกินเวลายาวนานทีเดียว เมื่อพลอยออกตามหาคุณเปรมจนได้มาเจอคุณเปรมอุ้มตาอ้นซึ่งเป็นลูกที่เกิดกับเมียบ่าว ความเสียอกเสียใจทำให้พลอยอดคิดถึงคำพูดของแม่ที่อย่าไปเป็นเมียน้อยใครขึ้นมาไม่ได้ จนคุณเปรมต้องแสดงความรู้สึกของตนออกมาเป็นเพลงอาจเคยเป็นคนไม่ดี เพื่อขอให้พลอยอภัยในสิ่งที่พลาดไปแล้ว โดยส่วนตัวพลอยไม่ได้ถือสาอะไรคุณเปรม แต่ด้วยความรักและสงสารเด็กที่ไม่ได้ทำผิดอะไร เธอจึงรับตาอ้นมาเลี้ยงเป็นลูกตัวเองตั้งแต่นั้นมา ฉากนี้จะแตกต่างจากในหนังสือที่คุณเปรมเป็นฝ่ายพาพลอยไปเจอตาอ้นด้วยตัวเองและสารภาพเรื่องที่เกิดขึ้น แต่แค่นั้นคงจะดราม่าไม่พอให้เป็นเพลงนี้ได้ จึงมีการเปลี่ยนเรื่องราวแต่สาระยังคงเดิม กันในเพลงนี้ร้องได้แข็งแรงและรู้สึกได้ว่าเขารู้สึกผิดและต้องการให้คนอื่นอภัยต่อความผิดนั้น ด้วยเนื้อหาทำนองที่ฟังง่าย สไตล์ป๊อปประเภทฟังไม่กี่ครั้งก็ติดหู ทำให้หลายคนสามารถร้องตามฉากนี้ได้อย่างสบายๆ เรื่องราวดำเนินมาจนถึงพลอยคลอดลูกคนสุดท้องคือประไพ หลังจากมีลูกชายของตัวเองสองคนคืออั้น และอ๊อด ท้องนี้พลอยเจ็บหนักจนสุดท้ายคุณเปรมต้องตามหมอฝรั่ง แม้พลอยจะห้ามเพราะไม่ต้องการให้ผุ้ชายมาทำคลอด แต่สุดท้ายก็ไม่รอดต้องพึ่งหมอฝรั่งนั่นเอง จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:01:00

ความคิดเห็นที่ 8 ฉากต่อมา ชาวบ้านร้านตลาดแตกตื่นกันยกใหญ่เมื่อดาวหางฮัลเลย์ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า คนโบราณถือว่าดาวหางปรากฏจะเป็นสัญญาณว่าผู้มีบุญบารมีจะต้องสิ้นไป อันถือเป็นสัญญาณสำคัญก่อนจะนำไปสู่การสวรรคตของ ร5 ซึ่งถ่ายทอดด้วยเทคนิคเพียงภาพและเสียงฝนตกกับฉากพระบรมรูปทรงม้า พร้อมเหล่าประชาชนอันรวมถึงคุณเปรมและแม่พลอย จุดเทียนรอรับขบวนพระบรมศพ เสียงดนตรีปี่ชวาประกอบสร้างความรู้สึกอย่างที่ไม่ต้องบรรยายหรือมีภาพก็รู้ว่านี่คืองานศพแน่นอน ปัญหาของฉากนี้อาจจะอยู่ที่ระยะเวลาที่คนดูยังไม่ได้รู้สึกอินตามมากมายนักกับความเศร้าเสียใจในครั้งนี้ จากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ การเปลี่ยนรัชกาลครั้งนี้กลายเป็นสมัยของผู้ชายเป็นฝ่ายนำทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่แฟชั่น เครื่องแต่งกาย การเต้นรำ ทำให้คุณเปรมเปลี่ยนแปลงไปตามสมัย ดูหนุ่มขึ้น ประณีตขึ้นอันจะปรากฏในคำพูดว่าสูทชุดนี้สั่งตรงจากอังกฤษเลยทีเดียว แสดงถึงทุกอย่างจากเดิมที่ความเจริญจะเกิดขึ้นในวังหลวง แต่ในหลวงรัชกาลนี้ยังไม่มีพระมเหสีหรือฝ่ายในทำให้ผู้ชายดูจะโดดเด่นไปหมดในทุกด้าน ขณะที่ฝ่ายหญิงเช่นพลอยกลับจะดูแก่ไปถนัดตากับความไม่ประสีประสาต่อการเข้าสังคมสมัยใหม่ที่การเต้นรำเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว ฉากนี้กินเวลายาวนานมาก เริ่มจากคุณเปรมพาแม่พลอยมาออกงาน ด้วยความไม่เคยมาก่อนทำให้พลอยออกจะเขิน เพราะเต้นไม่เป็น แต่ผู้ชมก็รู้สึกได้ว่าสองคนนี้รักกันมากและอดอมยิ้มตามไปด้วยไม่ได้ ก่อนจะได้ตื่นเต้นไปกับการโชว์สเต็ปของคุณเปรมที่ออกจะหนุ่มไปสักหน่อย หากเทียบกับว่าคุณเปรมได้เป็นคุณพระ มีลูกมาแล้ว 4 คนกับการเต้นที่ออกจะหวือหวาอลังการสเต็ปขนาดนั้น อันที่จริงความเปลี่ยนแปลงในยุคสมัยนี้ถือว่าสังคมไทยมีความเป็นตะวันตกมากขึ้นในทุกๆด้าน เพียงแต่การนำเสนอให้ครบถ้วนคงเป็นเรื่องยากและยาวนานจึงตัดมาเหลือเพียงแค่การเต้นรำเท่านั้น ทั้งที่ในหนังสือคุณเปรมจะเป็นคนสารพัดจะทันสมัย ด้วยความพร้อมด้านฐานะจึงสนองตามความนิยมได้อย่างเต็มที่และทำให้พลอยได้รู้ว่าภายนอกบ้าน สังคมเปลี่ยนไปขนาดไหนแล้ว จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:13:11

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องราวดำเนินมาจนลูกๆเริ่มโตจนถึงวัยต้องเรียนต่อ คุณเปรมตัดสินใจส่งอั้นและอ๊อดไปเรียนเมืองนอกตามค่านิยมสมัยนั้น ด้วยการศึกษาไทยยังมีทางเลือกให้ไม่มากนักและยังมีความรู้ไม่กว้างขวางมาก (ปัจจุบันก็ไม่ได้ดีมากเหมือนกัน) จึงได้ถ่ายรูปครอบครัวร่วมกัน แม้พลอยจะขัดว่าศาลาท่าน้ำยังสร้างไม่เสร็จ รูปจะออกมาไม่สวย คุณเปรมจึงออกปากว่าถ้ารอศาลาเสร็จ กำแพงก็เก่าต้องซ่อมอีก ไม่มีอะไรจะสมบูรณ์เพียบพร้อมอย่างที่เราต้องการ เพียงแต่ให้เราพอใจในสิ่งที่มีอยู่ก็พอแล้ว ตามเรื่องราวในหนังสือ ที่ไม่ได้ส่งตาอ้นไปเพราะตาอ้นตัดสินใจว่าอยากเป็นทหาร เรียนในเมืองไทยก็ดีพอแล้ว หรือาจเพราะความลำเอียงรักลูกไม่เท่ากันก็แล้วแต่ผู้ชมผุ้อ่านจะคิดกันเอาเอง ส่วนอั้นเลือกเรียนนิติศาสตร์เพราะอยากเป็นทนายจึงได้ไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส อ๊อดที่ไม่เคยคิดเรื่องอะไรทำนองนี้เลย เมื่อโดนส่งไปเรียนหนังสือจึงเลือกเรียนด้านหนังสือจริงๆคืออักษรศาสตร์ที่อังกฤษ อ้นก็ได้จบเป็นนักเรียนนายร้อยทหารบก ทุกคนกลับมาพร้อมกันอีกครั้งเมื่อโตขึ้นเป็นเหล่าๆเดอะสตาร์นั่นเอง พร้อมฉากที่บ่งบอกถึงเจตนารมณ์ที่ชัดเจนของแต่ละคน อ้นที่เป็นทหารจึงถูกปลูกฝังให้จงรักภักดีต่อราชบัลลังก์โดยไม่มีจุดประสงค์อื่นใด อั้นที่จบจากฝรั่งเศสด้านกฎหมายจึงนิยมยกย่องความเท่าเทียมกันไม่มีชนชั้นเจ้า ไพร่เหมือนในฝรั่งเศสจึงมีความศรัทธาแรงกล้าต่อระบอบประชาธิปไตยว่าน่าจะเป็นคำตอบสู่ความเจริญก้าวหน้าของบ้านเมืองตัวเอง อ๊อดที่เรียนจบกลับมาโดยไม่มีจุดประสงค์ด้านอนาคตของตัวเองที่แน่ชัดและไม่ได้ใส่ใจชื่นชมยกย่องความศิวิไลซ์ที่พบเจอมา จึงขอแค่ได้อยู่บ้านเมืองตัวเองอย่างสบายใจก็เพียงพอแล้ว ส่วนประไพก็มีความเชื่อเหมือนสาวสมัยใหม่ที่ขอให้มีเงินมีทองมีกินมีใช้ก็พอ จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:25:27

ความคิดเห็นที่ 10 จากนั้นฉากครอบครัวอลเวงก็เริ่มขึ้น โดยส่วนตัวผมชอบการออกแบบฉากห้องนั่งเล่นในบ้าน มันดูมีมิติตื้นลึกหนาบางเหมือนห้องจริงๆ มีของประกอบฉากโซฟาเหมาะสมตามฐานะบ้านคุณเปรมที่ค่อนไปทางจะร่ำรวย ฉากนี้ทั้งครอบครัวเตรียมจัดงานเซอร์ไพรส์ให้อั้น เพราะจะได้เลื่อนตำแหน่ง แต่ผลปรากฏว่าตกแอ้กดังแป้ก ฟาวล์และแห้ว เพราะอั้นบอกว่าคนที่ได้ตำแหน่งเป็นลูกท่านหลานเธอ คนธรรมดาสามัญไม่มีทางได้หรอก ความสำคัญของฉากนี้คือการตอกย้ำความเชื่อของอั้นที่ว่าสังคมไทยยังมีการแบ่งแยกชนชั้น มีเส้นสาย ความสามารถกลายเป็นเรื่องรอง แต่ค่อนข้างเป็นฉากที่ฟังไม่รู้เรื่องว่าร้องเพลงอะไรกันเพราะร้องกันหลายคนทั้งอ๊อด พ่อเพิ่ม ประไพ และลูซิลล์ซึ่งเป็นเมียแหม่มที่อั้นอิมพอร์ตจากปารีส แต่ก็ช่วยทำให้บรรยากาศครึกครื้นขึ้นก่อนพายุจะมาจากคำพูดของอั้นถึงการเปลี่ยนแปลงประเทศอันเป็นจุดเริ่มความสัมพันธ์ที่บาดหมางกับอ้นที่มองว่าทุกอย่างที่เป็นอยู่ก็ดีอยู่แล้ว มองไม่เห็นความจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ต่ำสุดจนถึงสูงสุดเช่นที่อั้นว่า ด้านพลอยก็เริ่มกลุ้มใจกับลูกที่ทะเลาะกัน อ๊อดก็ไม่ยอมทำการทำงาน ประไพก็โดนคุณอุ่นตามใจจนพลอยห้ามปรามอะไรไม่ได้ด้วยกลัวจะมีปัญหากับคุณอุ่น เรื่องราวมีการเปลี่ยนแปลงมากมายตามคำบอกเล่าของพลอยตั้งแต่เสด็จและเจ้าคุณพ่อสิ้น คุณอุ่นที่เคยมีทรัพย์สินมากมายกลับต้องขอให้พลอยช่วยซื้อบ้านคลองบางหลวงและได้ย้ายมาอยู่กับพลอย โดยไม่ได้ขยายความว่าสาเหตุใดคุณอุ่นจึงตกต่ำขนาดนั้นจึงอาจทำให้ผู้ชมค้างคาใจอยู่บ้าง ตามเรื่องแล้วคุณอุ่นแทบสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะหลงช่วยน้องชายแท้ๆของตัวเองมากจนเกินไป ด้วยความอคติต่อพี่น้องคนอื่นจึงทำให้เธอทุ่มเททุกสิ่งให้น้องชายจนตัวเองลำบากต้องมารับภาระใช้หนี้สินที่น้องทำไว้นั่นเอง จากปัญหาที่เกิดขึ้นทำให้คุณเปรมต้องบอกให้พลอยเข้าใจว่าพวกตนทำได้เพียงเลี้ยงลูกให้โต แต่จะไปกะเกณฑ์ชีวิตให้ได้ดังใจตัวเองนั้นไม่ได้ แล้วก็มีคำพูดกุ๊กกิ๊กกันตามประสาผัวเมียให้คนดูได้กระชุ่มกระชวยบ้าง ก่อนที่คุณเปรมจะจากพลอยไปขี่ม้าจนเกิดอุบัติเหตุตกม้าตาย ด้วยเทคนิคอย่างไรไปชมกันเอง เป็นเทคนิคที่ทำน้อยแต่ได้มาก คนดูสามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนั้น จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:49:08

ความคิดเห็นที่ 11 สิ่งที่ต้องชมในช่วงนี้คือการเปลี่ยนสลับจากคุณเปรมและพลอยวัยรุ่นสู่วัยผู้ใหญ่ทำได้รวดเร็วแนบเนียนจนผู้ชมอดฮือฮาและปรบมือให้ไม่ได้ การแสดงของคุณเกรียงไกรที่ทุกคนก็ทราบว่าเขาไม่ใช่นักร้อง แต่เพลงอาจเคยเป็นคนไม่ดีเวอร์ชันนี้กลับฟังเพราะไปอีกแบบ ดูอบอุ่นจริงใจไม่มีเทคนิคแอบแฝง จากนั้นแม่พลอยในสภาพหลังผ่านงานศพคุณเปรมก็ต้องมานั่งปวดหัวกับครอบครัวอลวนเมื่อลูกๆเถียงกันเรื่องการจัดการมรดก อ้นที่ทราบดีในสถานะของตนประกอบกับทหารต้องเข้าเวรจึงมาจัดการอะไรไม่ได้อยู่แล้วจึงออกตัวชิ่งทันที ประไพเข้าข้างอั้นเต็มสูบด้วยความเคารพเชื่อถือในความสามารถของพี่และในฐานะที่จบด้านกฎหมาย ส่วนพลอยอยากให้อั้นกับอ๊อดช่วยกันเพราะอ๊อดก็ยังไม่ได้ทำอะไรแต่อั้นไม่เห็นด้วยเพราะอ๊อดยังไม่มีประสบการณ์เลย เรื่องราวลุกลามจากเรื่องภายในบ้านกลายเป็นความขัดแย้งเรื่องการเมืองอันนำไปสู่จุดแตกหักของความสัมพันธ์ระหว่างอ้นและอั้น ทำให้พลอยได้แต่เสียใจและไม่รู้จะทำอย่างไรดี จึงมีเพียงอ๊อดที่เข้าใจความรู้สึกของแม่และอาสาจะเป็นคนอยู่เคียงข้างพลอย ฉากนี้สำคัญมากเพราะจะนำไปสู่เรื่องราวอีกมากมายต่อจากนี้และทำให้คนดูเห็นภาพชัดเจนว่าเส้นทางของแต่ละคนจะเป็นอย่างไรต่อไป แม้บางช่วงบางตอนจะฟังไม่ออกว่าร้องอะไรกันจนต้องหันไปอ่านคำบรรยายแทน แต่อรรถรสน้ำเสียงอารมณ์ก็ทำให้พอจะเดาได้ไม่ยากว่าเกิดอะไรขึ้น จุดสิ้นสุดของฉากคือการตีกันของสองหนุ่มจนไปโดนพระบรมฉายาลักษณ์ของในหลวงตกลงมา ทำให้ทุกอย่างหยุดลงพร้อมความเสียใจอย่างที่สุดของพลอย จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 16:56:47

ความคิดเห็นที่ 12 เรื่องราวดำเนินมาโดยมีอั้นเป็นศูนย์กลางของเรื่องราวทั้งหมด เมื่ออั้นผิดคำสาบานว่าจะไม่คิดล้มล้างสถาบันแต่กลับไปเข้าร่วมกับคณะราษฎร์เปลี่ยนแปลงการปกครอง ทำให้พลอยเสียใจเป็นที่สุด แต่ในความคิดของอั้น แม้จะเชื่อมั่นกับประชาธิปไตย แต่เขามองว่าการเป็นกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญนั้นไม่ใช่การสิ้นสุดของสถาบันกษัตริย์ซึ่งต่างจากมุมมองของคนอื่นโดยเฉพาะพลอย ด้านอ้นก็เข้าร่วมกับพระองค์เจ้าบวรเดชซึ่งต้องการล้มคณะราษฎร์และฟื้นฟูระบอบกษัตริย์แต่เดิมขึ้นมาอีกครั้ง แต่ก็พ่ายแพ้และถูกตัดสินประหารในฐานะกบฏของแผ่นดิน ช่วงเวลานี้ถือว่าเศร้าโศกสุดดราม่าอย่างยิ่ง ทั้งคุณสินจัยและอาร์แสดงบทช่วงนี้ได้ดีมาก ในฐานะแม่ที่ลูกซึ่งตนอบรมเลี้ยงดูให้จงรักภักดีกลับถูกตัดสินประหารเพราะปฏิบัติตามสิ่งที่ตัวเองสั่งสอนมาตลอดและรู้สึกว่าเป็นความผิดของตนที่ลูกต้องเจอกับเรื่องราวเช่นนี้ ส่วนอาร์ก็แสดงความรับผิดชอบของตนที่ยอมรับความพ่ายแพ้ และแสดงความรันทดของชะตากรรมที่ไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของพลอย รวมถึงความเสียใจที่ตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรให้แม่เลยด้วยซ้ำ จากที่สังเกตคนดูปาดน้ำตากันเป็นแถบๆซึ่งเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก พลอยพยายามหาหนทางช่่วยอ้นโดยไปพูดกับอั้นที่กำลังมีตำแหน่งใหญ่ในรัฐบาล แต่คำตอบที่ได้คืออั้นช่วยอะไรไม่ได้ เพราะแม้จะไม่ได้โกรธเกลียดพี่ แต่การช่วยเหลือคนข้อหากบฏจะทำให้ตัวเองและครอบครัวถูกมองไปในทางที่ไม่ดีด้วย แม้พลอยจะบอกว่าตัวเองคงทนเห็นลูกโดนประหารไม่ได้ก็ตาม อั้นจึงพูดจนทำให้ใครก็ตามที่เป็นพลอยคงสะอึกเหมือนกันว่าตนเองก็ทำทุกอย่างให้ประเทศนี้เจริญ แต่กลับไม่มีใครเห็นความดีทำไมพลอยถึงไม่เป็นห่วงเป็นใยอั้นบ้าง ทั้งที่ตัวเองเป็นลูกแท้ๆ แต่พลอยก็สวนกลับให้สะอึกยิ่งกว่าว่าลูกที่เป็นสายเลือดแท้ๆแต่กลับล้มล้างทุกอย่างที่แม่ศรัทธามาตลอด ใครได้ฟังก็อดเศร้าไปด้วยไม่ได้ ต่อมาอ๊อดก็มาแจ้งข่าวดีให้พลอยทราบว่าคำสั่งประหารยกเลิกไปแล้ว เพราะในหลวง ร7 ไม่ทรงลงพระปรมาภิไธยให้สังหารประชาชนที่จงรักภักดีต่อพระองค์ โดยทรงสละราชสมบัติเพราะไม่สามารถปกครองประเทศพร้อมรัฐบาลที่จะนำชื่อของพระองค์ไปใช้เพื่อประโยชน์ทางการเมือง อ้นจึงพ้นโทษประหารแต่ถูกย้ายไปจองจำถึงเกาะตะรุเตาแทน จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:11:45

ความคิดเห็นที่ 13 น่าดูจังเลย จากคุณ : nuni_kumi เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:17:44

ความคิดเห็นที่ 14 ผ่านความโศกเศร้าเข้าสู่ความรื่นเริงอีกครั้งเมื่อพลอยจัดงานวันเกิดให้ประไพ แต่ความสำคัญอยู่ที่การเข้ามาของลูกเขย เมื่ออ๊อดแนะนำให้พลอยรู้จักท่านชายน้อยซึ่งเป็นเพื่อนเรียนที่อังกฤษ ด้านอั้นก็แนะนำเสวี พ่อค้าที่กำลังมีอำนาจบารมี ค่านิยมสมัยนั้นถูกสะท้อนออกมาผ่านการเลือกคู่ของประไพ ระหว่างท่านชายน้อย เจ้าผู้มีชื่อเสียงเกียรติยศ ฐานะ ชาติตระกูลพร้อมที่สำคัญถูกใจพลอยผู้นิยมชมชอบเจ้า กับเสวี พ่อค้าเศรษฐีใหม่ที่กำลังรุ่งเรืองตามสมัยที่เปลี่ยนไป สุดท้ายฉากก็ตัดไปที่ประไพเลือกเสวี ด้วยเหตุผลว่าการเกี่ยวดองกับเจ้านายสมัยนั้นไม่ได้ดูดีเช่นสมัยก่อนแล้ว ในระยะเวลาที่สถานะของเจ้านายตกต่ำลงจากการเปลี่ยนแปลงการปกครอง เมื่อประไพแต่งงาน คนที่ตกเป็นเป้าของการเม้ามอยก็คือช้อยที่ส่อแววว่าขึ้นคานเป็นที่แน่นอนแล้ว ฉากนี้เป็นการเบรกอารมณ์คนดูไปกับความฮาของเพลงโดยคุณรัดเกล้าที่ล้อเลียนระหว่างผู้หญิงสมัยก่อนที่เป็นแม่บ้านแม่เรือนก็ยังรอดมาได้กับผู้หญิงสมัยใหม่ที่ทำอะไรไม่เป็น จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:24:45

ความคิดเห็นที่ 15 บ้านเมืองเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ไทยประกาศตัวเป็นพันธมิตรกับญี่ปุ่น คนไทยจำนวนมากเข้าข้างญี่ปุ่นอย่างออกหน้าออกตาเพื่อหวังผลประโยชน์ตอบแทน อั้นต้องมีปัญหาด้านหน้าที่การงานจากการปฏิเสธไม่ยอมเซ็นรับรองกฎหมายที่ให้ประโยชน์กับญี่ปุ่นและต่อว่าพวกเจ้าหน้าที่คนอื่นว่ามีพฤติกรรมเป็นพวกขายชาติ แต่ก็หาได้มีใครใส่ใจ พวกนั้นก็พร้อมจะหาคนอื่นที่เต็มใจเซ็นมาทำงานแทนอั้นได้ เป็นจุดเริ่มต้นของความรู้สึกผิดของอั้นเมื่อสิ่งที่มุ่งหวังไว้จากการเปลี่ยนแปลงการปกครองไม่เป็นไปอย่างที่หวัง แล้วยังตามมาด้วยการต้องหลบลูกระเบิดที่ฝ่ายสัมพันธมิตรทิ้งลงมา จนในที่สุดบ้านก็โดนระเบิดพังพินาศ พลอยต้องอพยพทุกคนในบ้านไปอยู่บ้านคลองบางหลวงแทน ส่วนอ๊อดก็เกิดบาดหมางกับพี่น้องจากการที่ตนเองไม่ได้ทำการทำงานอะไร จึงถูกมองว่าเกาะแม่กินไปวันๆจึงน้อยใจออกไปทำงานกับเพื่อนไกลถึงปักษ์ใต้ จนสุดท้ายติดเชื้อมาลาเรียเสียชีวิตลง ฉากนี้อารมณ์ยังไม่สุด น่าจะเศร้าได้มากกว่านี้เมื่อคิดถึงว่าพลอยต้องเสียลูกสุดรักสุดโปรดของตัวเองไป จำได้ว่าตอนอ่านหนังสือหรือดูละคร ร้อยทั้งร้อยต้องเสียน้ำตากันสุดๆ ฉากนี้เป็นเพียงแค่การเขียนจดหมายมาเล่าเรื่องราว ประกอบกับการไออย่างต่อเนื่องเพื่อสื่อว่าอ๊อดป่วยหนัก แล้วใช้เทคนิคไฟช่วยให้คนดูรู้ว่าอ๊อดตายแล้วแต่วิญญาณได้ไปบอกลาพลอยก็เป็นไปตามเรื่องราวแต่อารมณ์มันยังไม่เศร้าจนถึงที่สุด อ้นที่พ้นโทษก็ได้กลับมาหาพลอยที่บ้านคลองบางหลวงพร้อมข่าวการตายของอ๊อด สองแม่ลูกจึงร้องไห้กันทั้งความเสียใจและความดีใจที่ได้เจอกันอีกครั้งหนึ่ง จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:35:15

ความคิดเห็นที่ 16 เรื่องราวมาจนถึงพลอยป่วยหนักท่ามกลางสภาพเศรษฐกิจตกต่ำข้าวยากหมากแพงหลังสงครามโลกสิ้นสุด ยารักษาโรคกลายเป็นของหายากเพราะเกิดการกักตุนเก็งกำไร โดยเสวีเป็นหนึ่งในนั้น ทำให้เกิดบาดหมางกับอั้นที่สามารถหาซื้อมาได้ในราคาที่ถูกกว่ามาก อั้นจึงกล่าวหาว่าเสวีเนรคุณต่อพลอยที่เป็นแม่ยายแท้ๆได้ลงคอ แต่ก็โดนสวนกลับด้วยหมัดน็อกว่าคนที่เนรคุณคืออั้นต่างหาก เพราะเนรคุณต่อประเทศด้วยการเปลี่ยนแปลงการปกครอง แม้อั้นจะแย้งว่าทำเพื่อความเจริญของประเทศ แต่ก็ถูกตอกหน้าหงายว่าแล้วมันเจริญขึ้นไหม จนเกิดการชกต่อยกันขึ้น เมื่อเสวีวิ่งหนีไป อั้นจึงบอกกับพลอยด้วยความสำนึกผิดอย่างสุดซึ้งต่อสิ่งที่ทำไป เป็นเหมือนบาปกรรมที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง ทำให้พี่น้องที่เคยแตกแยกกันกลับมาคืนดีกันอีกครั้ง ช้อยกลับมาหาอีกครั้งพร้อมข่าวดีว่าในหลวง ร8 จะเสด็จนิวัติพระนคร ข่าวนี้ทำให้พลอยดีใจจนหายป่วยและได้ไปเฝ้ารับเสด็จในหลวงและอธิบายให้อั้นเข้าใจว่าทำไมในหลวงจึงมีความสำคัญกับคนไทย ทำให้คนไทยมีความสุขกันได้อีกครั้งหลังทุกข์กันมานาน แต่ความสุขก็เกิดขึ้นเพียงชั่วคราว เมื่อในหลวงสวรรคตจากการปลงพระชนม์ ชีวิตของแม่พลอยจึงค่อยๆจบสิ้นลงในเวลาต่อมา เป็นอันสิ้นสุดเรื่องราวของสี่แผ่นดิน เดอะมิวสิคัล จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:43:21

ความคิดเห็นที่ 17 ความคิดเห็นต่อละครเวทีเรื่องนี้หลังชมมาสองรอบคือ ด้านฉาก ทุ่มเทมาก เห็นถึงความตั้งใจเพราะการทำฉากสถาปัตยกรรมไทยแท้นั้นละเอียดและยากมาก แต่ฉากทำออกมาสวยงาม โดยเฉพาะพระที่นั่งอนันตสมาคมที่ไม่ใช่ฉากแบนราบแต่เป็นประติมากรรมนูนต่ำ ลวดลายรายละเอียดต่างๆไม่ได้ด้อยไปกว่าของจริงเลย สำหรับฉากอื่นที่มีการเซ้ตเป็นรูปเป็นร่างเช่นท่าน้ำบ้านคลองบางหลวง ฉากห้องนั่งเล่น สวยงามสมจริง โดยเฉพาะฉากพายเรือที่ไม่น่าเชื่อว่าจะใช้แท่นหมุนบนเวทีถ่ายทอดได้ขนาดนี้ จะมีข้อติบ้างคือฉากพระราชวังบางปะอินที่น่าจะสร้างฉากที่เอื้อต่อการแสดงมากกว่านี้ เพราะตามเรื่องแล้ว คุณเปรมต้องพายเรือขนมจีนมาหาขบวนเรือสาวชาววัง แต่อันนี้คือมีฉากพระที่นั่งให้รู้ว่าเรื่องเกิดที่บางปะอินแค่นั้น ด้านเสื้อผ้า ต้องขอชมเลยเพราะแม้จะเป็นละครย้อนยุค แต่เสื้อผ้า การออกแบบไม่ได้ดูโบราณมาก แต่ดูคลาสสิคจนสามารถนำมาใส่ในสมัยนี้ได้อย่างไม่ต้องเขินอาย แม้แต่เสื้อผ้าของนักแสดงประกอบยังเห็นได้ว่าใช้ผ้าเนื้อดี ดูมีการลงทุน ที่สำคัญคือมีการเปลี่ยนชุดและใช้เสื้อผ้าเยอะมาก แต่ยังเปลี่ยนชุดกันได้เร็วไม่มีการสะดุดหรือเสียจังหวะการเดินเรื่องเลย ด้านดนตรี ด้วยความผสมผสานของดนตรีทั้งไทยและสากลทำให้ละครเรื่องนี้มีดนตรีหลากหลายแนว และเห็นถึงความละเมียดละไมของการแต่งทั้งคำร้องและทำนอง จนสังเกตเห็นว่ามีคนจำนวนมากที่ซื้อซีดีเพลงไปเป็นที่ระลึก แม้ราคาจะค่อนข้างแพงก็ตาม บางเพลงเช่นอาจเคยเป็นคนไม่ดีหรือฉันจะอยุ่เคียงข้างเธอ ค่อนข้างจะมีความเป็นป๊อปสูงเพื่อนำมาต่อยอดขายเป็นเพลงป๊อปจึงอาจจะขัดกับเรื่องราวอยู่บ้าง เพราะฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเนื้อหาเป็นรักระหว่างชายหญิงมากกว่าจะเหมาะนำมาเป็นเรื่องราวของแม่ลูก แต่ขอย้ำว่าเพลงเรื่องนี้เพราะและติดหูง่าย ดูมาสองรอบร้องได้เกือบจะทุกเพลงแล้ว จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 17:51:58

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณ จขกท. มากมายค่ะ ได้ชมมาแล้วรอบเดียว เดือนมกราคมจะไปชมรอบสองค่ะ ขอบอก  จขกท. เขียนได้ตรงใจ เป๊ะ เป๊ะ มากค่ะ ขอปรบมือ...ด้วยความชื่นชมนะคะ จากคุณ : สิงฝ้าย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:01:15

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากๆ ค่ะ อยู่ต่างจังหวัดคงไม่ได้มีโอกาสไปดู TT จากคุณ : อิงฟ้าคีรตา เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:07:48

ความคิดเห็นที่ 20 ด้านบทละคร มีการเปลี่ยนแปลงในบางช่วงบางตอน แต่ต้องยอมรับว่าข้อจำกัดด้านเวลาที่น้อยมาก ทำให้การเขียนบทให้คนดูเข้าใจได้เป็นเรื่องยากมาก จึงพบว่าหากดูกันโดยละเอียดบางเรื่องราว บางตัวละครมีที่มาและที่ไปที่ยังไม่ชัดเจน เช่นกรณีความตกต่ำในชีวิตของคุณอุ่น สาเหตุของการที่ทำไมอ๊อดไม่ยอมทำงานซึ่งทำให้คนดูเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมอ๊อดไม่ยอมทำงาน ทำให้ภาพลักษณ์ตัวละครดูแย่ไปในสายตาคนดู ทั้งที่ในความเป็นจริง อ๊อดกลายเป็นคนสำคัญที่ถ่ายทอดเรื่องราวความเป็นไปนอกบ้านให้พลอยเข้าใจ และเป็นคนฉลาดที่รู้เท่าทันสถานการณ์บ้านเมือง เพียงแต่ความสบายๆของภาพลักษณ์ภายนอกทำให้คนเข้าใจอ๊อดในทางที่ผิด ด้านการเลือกนักแสดง เอาเฉพาะที่สำคัญ พลอย น้องพินต้าอาศัยเสียงร้องที่ดีเกินตัวนำการแสดงที่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ากันมากมาย พอฟังเสียงน้องแล้วจะรู้สึกเศร้าตามไปได้ไม่ยาก มัดหมี่เสียงออกไปทางหวาน แต่ไม่ค่อยพุ่งกังวานมากนัก และดูจะตีความแม่พลอยแก่ไปมาก น้ำเสียงท่าทางการแสดงออกทำให้แลดูแก่เกินไปสักหน่อยเมื่อเทียบกับกันที่แสดงเป็นคุณเปรมจะดูเด็กกว่ามาก พี่นกสินจัยไม่มีคำอธิบาย เสียงร้องอาจจะไม่เท่าไร แต่การแสดงเธอสามารถควบคุมเรื่องราวรับบทหนักของตัวเดินเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ โดยเฉพาะบทที่้ต้องอาศัยอารมณ์อย่างมาก คนดูทุกคนเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอรู้สึกอย่างที่แสดงจริงๆ โดยเฉพาะฉากที่เกี่ยวข้องกับในหลวง แม้จะไม่มีภาพหรืออะไรประกอบเลย เพียงแค่การแสดงร่วมกับนักแสดงประกอบในฉากรับเสด็จในหลวง แต่เธอสามารถแสดงออกทางสีหน้าถึงความปลาบปลื้มดีใจได้อย่างชัดเจนซึ่งเป็นเรื่องยากมาก คุณเปรม กัน เป็นคุณเปรมที่ดูหนุ่มและเด็กมากกว่าที่คาดคิดไว้ ออกจะกรุ้มกริ่มมีลูกเล่นมากกว่าคุณเปรมทุกแบบที่เคยเห็นมา เมื่อเทียบกับบทลูกคนจีน เป็นมหาดเล็กในวัง ดูห่างไกลไม่มีอะไรใกล้เคียงกับกันเลย ทำให้หลายคนมองว่าไม่เหมาะกับบท แต่ด้วยเสียงร้องที่เพราะเหมาะกับละครมิวสิคัลและด้วยวัยที่ต้องคู่กับมัดหมี่ กันจึงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมแล้วก็กลายเป็นคุณเปรมที่มีเสน่ห์มาก จนบางครั้งก็บดบังแม่พลอยไปไม่ใช่น้อย คุณเกรียงไกร เราค่อนข้างจะมั่นใจได้ว่าการแสดงคงไม่มีปัญหา แต่การร้องคงน่าหนักใจแทน บทจึงเปลี่ยนเป็นการพูดเป็นหลัก แต่การร้องอาจเคยเป็นคนไม่ดีในแบบนี้ก็น่าฟังไปอีกแบบ จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:09:26

ความคิดเห็นที่ 21 ช้อย เป็นตัวละครที่อยู่กับพลอยมาตลอด แม้จะใช้นักแสดงโนเนม แต่ก็ถ่ายทอดช้อยออกมาได้เรียกเสียงฮาเสมอ จนมาได้บทเด่นบ้างเอาตอนแก่ พ่อเพิ่ม บทน้อยมาก มักจะเป็นตัวชงความฮามากกว่าจะมีสาระ แต่ก็เข้าคู่กับอ๊อดได้สมเป็นลุงหลานขาฮา อ้น เลือกอาร์เพราะรูปร่าง บุคลิก น้ำเสียง ทุกอย่างเหมาะมากและลงตัวกับบทนายทหารหนุ่มผู้ยึดมั่นและจงรักภักดีต่อกษัตริย์ แต่มีปมด้อยด้านชาติกำเนิดเพราะเป็นลูกคนละแม่จึงมักเจอปัญหาพ่อรักน้อยกว่าจึงมีความเจียมตัว ไม่เรียกร้องอะไรมากมาย จากความเหมาะสมทั้งหมดทำให้อาร์เล่นบทนี้ได้อินและค่อนข้างใกล้ตัว ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกได้ชัดเจนตรงไปตรงมา เสียงก้องกังวานสมเป็นทหาร อั้น ได้น้องระเบิดตูมตามมาแสดง แม้จะเป็นมือใหม่หัดเวที กับบทที่เป็นตัวเดินเรื่องสำคัญรองจากแม่พลอยเลยก็ว่าได้ทำให้ภาระหนักอึ้งตกอยู่ที่ตูมตามทันที ด้วยคำปรามาสว่าการแสดงก็ไม่เคย การร้องก็งั้นๆ ประกอบกับการรับบทนักเรียนนอกจากฝรั่งเศสที่มีความมั่นใจในอุดมการณ์ของตนซึ่งแสนจะห่างไกลจากตูมตาม ทำให้การแสดงที่ออกมาทำได้ในระดับดีแต่ยังขาดตกบกพร่องอยู่บ้าง อั้นดูมีความมั่นใจในตัวเองน้อยกว่าอั้นคนอื่นที่ผ่านมา การร้องและบทพูดที่ยาวและเร็วทำให้บ่อยครั้งที่ฟังไม่ออก แต่เรื่องอารมณ์หายห่วง ถ้าเทียบประสบการณ์และอายุ ได้ขนาดนี้จะเรียกว่าผลงานขี้เหร่ก็ดูจะอคติกันเกินไป อ๊อด น้องสิงโตเจ้าป่ามารับบทที่ใกล้ตัวมาก เพราะบุคลิกส่วนตัวที่ดูเป็นเด็กติดแม่ขี้้อ้อน ทำให้ไม่ค่อยมีใครกังขาว่าสิงโตไม่เหมาะกับบทนี้ แม้จะไม่ใกล้เคียงความเป็นเด็กนอก แต่บทอ๊อด ขอแค่น่ารัก ขี้อ้อนแต่ดูเหมือนจะตีความบทมาแค่ครึ่งเดียว เพราะอ๊อดคราวนี้ดูไม่ค่อยได้แสดงความรู้ความสามารถ ความเท่าทันการเปลี่ยนแปลงของบ้านเมืองมากนัก เพราะปกติอ๊อดจะรู้ทันอั้นกลายเป็นตัวล้อเลียนสกัดความคิดอันสุดมั่นของอั้น ประไพ นักแสดงหน้าใหม่ มีบทให้เล่นไม่มาก แต่ด้วยน้ำเสียงและลีลาก็ถือว่าสมวัยสาวสมัยใหม่ยุคนั้น มีความแก่แดดแก่ลมตามบทบาท แต่ด้วยบทละครไม่ได้เน้นอะไรกับประไพมากก็เท่านั้นแหละ จากการชมมาสองครั้ง ผมคิดว่าตำแหน่งที่นั่งมีส่วนอย่างมากต่ออรรถรส ครั้งนี้ได้นั่งกลางโรงละคร รู้สึกว่าอิ่มเอมกับเรื่องราวมากขึ้นกว่ามาก และสังเกตว่าคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือหรือชมละครมาก่อนจะชื่นชอบกันมาก แต่สำหรับคนที่ประสบพบเจอเรื่องนี้มาแล้วจะชมชอบอยู่ลึกๆ หรือค่อนไปทางรู้สึกดีที่ได้ชมสี่แผ่นดินในรูปแบบใหม่ ไม่ค่อยพบเจอใครวิจารณ์ในทางลบ แต่ข้อติย่อมมีบ้างนิดๆหน่อยๆเพราะคงไม่มีอะไรสมบูรณ์เพียบพร้อม ด้วยคุณค่าของงานวรรณกรรมที่มีหลากหลายด้าน แต่ละครครั้งนี้เลือกนำเสนอเน้นด้านความจงรักภักดีก็ถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่ง และทำให้คนจำนวนไม่น้อยได้ระลึกถึงว่าประเทศนี้ได้ผ่านอะไรมาบ้าง ทำให้ทราบว่าการเปลี่ยนแปลงแม้จะเป็นสิ่งที่ดีแต่หากเร่งรัดจนเกินไปก็จะกลายเป็นผลร้ายมากกว่าดี หากเป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับคนจำนวนมาก การค่อยเป็นค่อยไปน่าจะเหมาะสมกว่า และด้วยความทุ่มเทและตั้งใจของทีมงานเอง เรื่องราวที่อาจจะไม่ถูกจริตวัยรุ่นมากนัก เพราะเท่าที่สังเกตอายุเฉลี่ยผุ้ชมน่าจะหลักสามขึ้น เนื้อหาที่มีความเป็นดราม่ามากกว่าโรแมนติกปกติไม่น่าเข้าถึงคนหมู่มาก แต่ได้ยินบางคนเม้าว่าตั๋วเต็มไปจนถึงเดือนหน้าแล้ว ก็ถือว่าละครเรื่องนี้ประสบความสำเร็จแล้วในด้านการตลาดและได้ผลทางอ้อมคือทำให้คนไทยได้รู้ประวัติศาสตร์ของตนเองและรู้ว่าอะไรทำให้คนไทยกับสถาบันกษัตริย์ขาดกันไม่ได้ จากคุณ : LOOKMOO เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:29:28

ความคิดเห็นที่ 22 ตามมาอ่านค่ะ เห็นทู้แล้วก็รีบมาเลย เพราะรออ่านอยู่ค่ะ ขอไปอ่านก่อนนะคะ จากคุณ : monkey12 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:54:38

ความคิดเห็นที่ 23 ขอปรบมือให้คุณ LOOKMOO ดังๆเลยเป็นการรีวิวที่เป็นกลางมากยังกับเอาไม้บรรทัดวัดเลย อย่างว่าแหละบางคนอาจไม่เห็นด้วยบ้างก็มองต่างมุมกันไปและเป็นการแสดงสดจะให้ทุกอย่างครบร้อยทุกรอบคงยากแต่โดยรวมๆทำให้คนดูมีความสุขอิ่มเอมได้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ ไปดูมาแล้วรู้เลยว่ารอบเดียวไม่พอ จากคุณ : lady_kaka เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:55:25

ความคิดเห็นที่ 24 ดูจากเวลาที่พิมพ์ทู้นี้ นานพอสมควรเลยนะคะ จากคุณ : monkey12 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:57:53

ความคิดเห็นที่ 25 มอบบทเพลง..บทสรุป-สี่แผ่นดิน  แก่ จขกท. นะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : สิงฝ้าย เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 18:58:34

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านจบแล้วค่ะ เก็บได้ทุกเม็ด ทุกอณู ของทุกฉาก ทุกช่วง เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ สำหรับริวิวโดยละเอียดยิบแบบนี้ ชอบมากค่ะ เห็นด้วยอย่างยิ่ง กับ ตำแหน่งที่นั่งชม ว่า มีผลต่ออรรถรสในการชมเป็นอย่างยิ่ง ส่วนตัวแล้ว ดูมาสองรอบ ที่นั่งไกล ไม่สามารถทำให้ชมละครเรื่องนี้ได้เต็มอิ่มเลย การนั่งใกล้เวที ตรงกลางๆ น่าจะให้อรรถรสในการชมมากที่สุด จากคุณ : monkey12 เขียนเมื่อ : 8 ธ.ค. 54 19:22:04

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากค่ะรีวิวได้ดีมากๆและละเอียดจริงๆ ขอปรบมือให้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : jtt เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 01:06:38

ความคิดเห็นที่ 28 เพิ่งไปดูมารอบเดียว ที่นั่ง 2800 คืนวันที่ 3 ธ.ค.  ดูจบแล้วรู้สึกอิ่มมาก ๆ ประทับใจมากจริง ๆ แม้ว่าตอนแรก ๆ ก่อนจะไปดูก็อดห่วงไม่ได้ว่าจะทำออกมาได้ดีไหมน้า  เพราะการแสดงสดแบบนี้ มันขึ้นอยู่กับวาสนาของผู้ชมในรอบนั้น ๆ ด้วยอ่ะ เพราะว่าบางครั้งนักแสดงก็อาจจะเหนื่อย เจ็บป่วย หรือหลุดบทไปได้บ้าง  แต่สำหรับรอบที่เราไปดู (แม้ว่าจะไม่เคยอ่านหรือดูสี่แผ่นดินมาก่อนเลย/ไม่ได้เป็นแฟนบทประพันธ์นี้มาก่อน) เป็นการไปดูและทำความรู้จักกับเรื่องนี้เป็นครั้งแรกกับเวอร์ชั่นละครเวที  ต้องยอมรับว่าทีมงานนักแสดงเรื่องนี้ทุก ๆ คนกลับทำให้เราประทับใจได้  แสดงได้ดี ลื่นไหล ร้องเพลงเพราะทุกคนเลย  ดูแล้วไม่รู้สึกสะดุดอะไรเลยจริง ๆ  ฉากต่าง ๆ ก็ดูสวยงามอลังการ และเปลี่ยนฉากได้เนียนมาก ๆ ด้วย  เครื่องแต่งกายก็ค่อย ๆ เปลี่ยนไปตามยุคสมัย ดูสมจริงดี  ตอนดูจบ ปรบมือให้กับนักแสดงทุก ๆ ท่านเลย ไม่มีลำเอียงไปปรบมือให้เฉพาะเด็กเดอะสตาร์ที่เราเชียร์   คือดูจบมันให้ความรู้สึกอิ่มเอมกับทุก ๆ ตัวละครของเรื่องสี่แผ่นดินเวอร์ชั่นละครเวทีอันนี้จริง ๆ   เป็นการคัดเลือกนักแสดงได้เหมาะสมกับบทที่ได้รับที่สุดเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว พอมาอ่านหลาย ๆ รีวิวในห้องเฉลิมกรุง(โดยเฉพาะจาก จขกท. กระทู้นี้แล้ว) ชักเริ่มรู้สึกอยากหาเวลาไปดูอีกรอบ ก่อนที่ละครจะลาโรงไป  แต่ไม่รู้ว่าจะหาบัตรที่นั่งดี ๆ มุมสวย ๆ ได้อีกหรือเปล่า  ได้ข่าวว่าตอนนี้กระแสตอบรับดีมากซะด้วย กลัวได้ที่นั่งไม่ดีอ่ะ จากคุณ : Sirtraderlot เขียนเมื่อ : 9 ธ.ค. 54 03:13:43

ความคิดเห็นที่ 29 ตาอั้นเกรียนดีชอบบบ >< จากคุณ : maldra เขียนเมื่อ : 13 ธ.ค. 54 23:44:37