ความคิดเห็นที่ 1 *** เพลงบ้านของฉัน (น้องพินต้า)   บ้านของฉันนั้นมีลำคลองที่สวยงาม.... ยามบ่ายลงเล่นน้ำสำราญเบิกบานเรื่อยมา.... ยามเหนื่อยเราพักกาย... นอนที่บนศาลา ดูตะวันลับฟ้างามจับตาฉัน บ้านของฉัน นั้นมีร่มเงาที่ร่มเย็น... ต้นปีบเป็นที่เล่นหม้อข้าวหม้อแกงทุกวัน... จำต้องลาแสนไกล... เมื่อไรจะพบกัน... บ้านของฉันที่คลองบางหลวง..... มองสายน้ำรินไหลไปตามฝั่งคลอง..... เรือน้อยจะลอยล่องตามไปแห่งไหน....   เฝ้ามองเงาฉันเอง ล่องลอยตามน้ำไป...ค่อยจากไกลจากบ้านที่อยู่ทุกคืน ล่องมาแสนไกลใจยิ่งหวั่น.... หวั่นพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร........ เพียงฉากแรกที่พลอย(น้องพินต้า) ต้องจำใจจากบ้านมาพร้อมแม่...บทเพลงนี้ก็ทำเอาคนที่เคยจากบ้านไปไกลต้องเสียน้ำตา...เพลงซึ้งมากกกกกก...ฟังแล้วต้องตามไปดูฉากที่งดงาม...ดูสายน้ำ   และแม่พลอยค่อย ๆ ลาจากบ้านคลองบางหลวงสู่วังที่พระนคร...งดงามมากจริง ๆ จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 16:32:55

ความคิดเห็นที่ 2 แต่เพลงที่ชาววังร้องมีหลุดคำว่า "วัฒนธรรม" ออกมา จาก "ความงดงามที่สืบสานมา คุณค่าควรตระหนัก ความงดงามมีเอกลักษณ์ วัฒนธรรมประเพณีแห่งสยาม" ทั้งๆ ที่ในหนังสือคำนี้อธิบายไว้ชัดเจนเลยว่าแม่พลอยได้ยินเป็นครั้งแรก ในสมัยที่ต้องสวมหมวก ห้ามเคี้ยวหมาก บลาๆ 555 แซวเล่นนะครับทีมงาน โดยรวมเพลงเพราะมากครับ แก้ไขเมื่อ 17 ธ.ค. 54 16:57:17 จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 16:56:13

ความคิดเห็นที่ 3 Music Director  และคนประพันธ์ทำนองในหลวงของแผ่นดิน ชื่อของเขาคือ สราวุธ เลิศปัญญานุช(แน่น) จบจาก คณะครุศาสตร์ จุฬาฯ วิชาเอกดนตรีศึกษา เคยร่วมวงกับ วงโมเดิร์นด็อกในการประกวดโค้กมิวสิคอวอร์ด เคยเป็นโปรดิวเซอร์ให้ศิลปินดังๆหลายคน ทำเพลงประกอบละครมาหลายเรื่อง เป็นคนเก่งคนหนึ่งในเอ็กแซคท์ จากคุณ : คนของเจ้าน้อย เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 19:07:30

ความคิดเห็นที่ 4 เพลงบ้านของฉัน/วังหลวง จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 21:50:38

ความคิดเห็นที่ 5 พึ่งหัดเล่นตั้งกระทู้ และทดลองโพสคลิป...คงช่วยให้ท่านที่ยังไม่เคยรับฟัง หรือดูละครเวทีโดยเฉพาะท่านที่อยู่ต่างจังหวัด...จะมีโอกาสรับฟังละครเวทีแบบมิวสิเคิ่ล...นะคะจะหามาโพสให้ได้ครบทุกเพลง....     ทำเพราะประทับใจค่ะ...ขอเผื่อเเผ่สำหรับผู้อยู่ห่างไกล... หากชอบช่วยอุดหนุนแผ่น ซีดีที่ถูกกฎหมายด้วย...เพื่อให้ผู้ประพันธ์เพลงและทีมงานรวมทั้งคุณบอยมีกำลังใจ...มีทุนสำหรับ ทำผลงานดีดีให้เราอีก...โดยเฉพาะเพลงที่มีกลิ่นอายความเป็นไทย...และผลงานที่ส่งเสริมให้คนไทยได้รำลึกถึงคุณงามความดีของบรรพบุรุษ ให้ใคร่รู้ประวัติศาสตร์ ความเป็นมาของชาติ..เพื่อจะได้น้อมใจทดแทนคุญแผ่นดิน วังหลวง...ศูนย์รวมของชาวประชา...ในแผ่นดินที่ ๑ สมัยล้นเกล้ารัชกาลที่ ๕ พระปิยมหาราช...ยุคแห่งความเจริญรุ่งเรือง...พระองค์พัฒนาประเทศไม่ให้ฝรั่งเมืองนอกดูแคลน...หลีกเลี่ยงการตกเป็นอาณานิคมของต่างชาติ...พัฒนาคน...ทั้งสายพระโลหิตและคนที่เก่ง โดยงบประมาณทั้งจากท้องพระคลังและจากพระคลังข้างที่ สะท้อนให้เห็นว่าพระองค์เห็นความสำคัญของการพัฒนาคนเพื่อมาพัฒนาประเทศ...หากได้อ่านพระราชนิพนธ์ที่มีถึงพระราชโอรสและธิดาของพระองค์แล้ว จะซาบซึ้งมาก...อยากให้เยาวชนได้ศึกษากันมาก ๆ จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 22:28:39

ความคิดเห็นที่ 6 ถึงคราวต้องจาก... ร้องเก่ง แสดงได้ซึ้งมาก ทั้งแม่และลูก... เศร้ามาก ๆ  ...คู่สมรสดูแล้ว..ต้องประคับประคองชีวิตเพราะเมื่อแยกกันแล้ว หัวใจลูกแตกสลาย.... จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 22:37:18

ความคิดเห็นที่ 7 วันที่ไร้แม่.... ........... ถ้าแม่ไม่อยู่ไม่รู้จะทำเช่นไร ฉันไม่มีใครอีกแล้วเมื่อแม่ไกลห่าง เมื่อร้อนเมื่อเย็นใครไหนจะคอยกอดฉันให้หายอ้างว้าง ใครจะอยู่เคียงข้างเมื่อยามเหงาใจ . . ที่ที่ไม่คุ้นเคย คนก็ไม่คุ้นตา เฝ้ามองหาแม่จ๋าอยู่ไหน..... น้ำตามาจากไหนไม่รู้...ไหลตามเสียงเพลง....น้องพินต้าจ๋า..เธอลากหัวใจแม่คนอื่นไปด้วย...ร้องได้อารมณ์มากหนูเอ๋ย.... ฟังทีไรร้องไห้ทุกที เพลงนี้เพราะมาก...แต่ยังหาคลิปไม่ได้ จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 54 23:13:52

ความคิดเห็นที่ 8 ชาววัง....ดูแล้วอมยิ้ม... ช้อยเด็ก..น่ารักน่าหยิกเชียว ใต้ร่มพระบารมี.... เราเป็นหนี้บุญคุณในหลวงมากจริง... เคยอ่านประวัติศาสตร์ช่วงการเริ่มขึ้นครองราชย์ของรัชกาลที่ ๕...เป็นลายพระหัตถ์ที่ทรงมีถึงพระราชโอรสองค์โต...กล่าวถึงความยากลำบากในการบริหารพระราชอำนาจเมื่อวัยเพียง ๑๕ ชันษา...ไร้พระบิดาที่คุ้มครองพระองค์...พระองค์ทรงรอดมาได้อย่างไร...และยังต้องต่สู้กับภัยที่มาจากต่างประเทศ ยุคล่าอาณานิคม สร้างความเจริญรุ่งเรืองให้กับประเทศและเป็นรากฐานที่สำคัญมาถึงปัจจุบัน... จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 10:41:42

ความคิดเห็นที่ 9 เพลงในหลวงของแผ่นดิน... ร้องในหลายเวอร์ชั่น...ในละคร...เป็นช่วงที่แม่พลอยเจริญวัยในวังหลวง..การที่เป็นนางในที่ใกล้ชิดเสด็จ...ทำให้พลอยได้เรียนรู้ความเป็นไปวังหลวงมากกว่าผู้อื่น..จึงซาบซึ้งและรู้สึกเป็นหนี้พระคุณอันใหญ่หลวงทั้งต่อเสด็จซึ่งเป็นที่พึ่งพิงทุกสิ่งอย่างหลังจากแม่ได้ถวายตัวให้เสด็จ...แล้วต่อมาแม่ก็สิ้นบุญ...พระกรณียกิจน้อยใหญ่ของในหลวง.."ที่บน" ได้รับถ่ายทอดมาจากเสด็จ...ดังนั้นแม่พลอยจึงก้มกราบในหลวง...จากก้นบึ้งของหัวใจที่รักและศรัทธาในหลวง แม้ในแผ่นดินนี้...ดิฉันก็รู้สึกเช่นเดียวกับแม่พลอยค่ะ จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 12:05:26

ความคิดเห็นที่ 10 แม่ช่างหอม.... เป็นโหมดอารมณ์ที่สนุกสนาน...กระชุ่มกระชวย...หากลอบมองคนข้าง ๆ อาจจะพบอาการกระบิดกระบวนของสาวทั้งรุ่นน้อย...และรุ่นอายุเหลือน้อย  เพราะ... เป็นช่วงเปิดตัวพระเอกของแม่พลอย... ...พ่อสวยผ่องน่าชม...ยอดชายคนนั้นชื่อ....เปรม ถ้าใครอยู่ใกล้แฟนคลับน้องกัน...ให้ระวังนะคะ...โหมดรักพ่อชายคนนี้อาจอดอดกร๊๊ดไม่ได้...เขาตั้งฉายาไว้น่าเอ็นดู...โครตพ่อโครตแม่หล่ออะ.. น้องกันหล่อแบบไทยๆๆได้ใจป้าไปเต็มๆ... ทั้งๆที่บทประพันธ์..บรรยายไว้ว่าเป็นคนขาวสูง  วัยประมาณ ๒๕ (แต่ไม่ตรงกับบทประพันธ์ก็โหสิเถอะนะ...เพราะน้องเขาเป็นคุณเปรมที่น่ารักมาก) คลิปที่หามาได้มีแถมด้วย คือ ชาววังและแม่ช่างหอม จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 12:24:08

ความคิดเห็นที่ 11 ขนมจีนแห่งบางปะอิน... ในบทประพันธ์...แม่พลอยเป็นสาวชาววัง..ที่มีอดีตที่ให้ไม่กล้าที่จะมีคู่ครอง  เพราะแม่เพียรสอนไว้จากที่แม่ต้องหย่าร้างจากเจ้าคุณพ่อ..และมาผิดหวังที่พี่เนื่องไปได้สาวชาวบ้านเมื่อไปรับราชการทหารที่นครสวรรค์..ไปทำเขาท้อง..พลาดประจำนะพ่อทหารห่างแฟน... คุณเปรมพยายามจะจีบแม่พลอย..โดยอาศัย พี่ชาย คือพ่อเพิ่ม...เมื่อไม่ได้ผล..ก็เข้าทางคุณสาย..พายเรือขนมจีนมาให้คุณสาย เมื่อตามเสด็จไปที่บางปะอิน..คุยแต่กับคนแก่..ทำให้สาวพลอยแอบเคือง...อิอิ..สุดท้าย..โจมตีเลย..ส่งป้านุ้ยมาสืบราชการลับ...และไปขอกับเจ้าคุณพ่อ..โอ๊ย...กว่าจะได้พูดกันก็ถึงวันส่งตัวเข้าหอ... รู้ไหมประโยคแรกในคืนส่งตัว...เจ้าบ่าวเอ่ยไว้อย่างไร... " แม่พลอยจ๋า แม่พลอยเคยขึ้นพระบาทหรือยัง? " อยากรู้จริง...ประโยคนี้มันสื่อถึงอะไร...วานคนยุคแม่พลอยช่วยตอบที... ในละครเวที...รวบรัดจัดความ...สาวชาววังช่างกระดี่ได้น้ำ...สนุกครึกครื้นกันดี... วาทะการจีบแม่พลอยของคุณเปรม.... หาก...มีมนต์เรียกดินเรียกฟ้า...จะให้เรียกเนื้อเรียกปลา พี่จะเรียกมาให้กิน..แต่พี่เป็นเกิดมาเป็นคนเดินดิน  เรียกขนมจีนบางปะอินได้เท่านี้แม่อย่าเคือง..... คุณบอยบอกว่าฟังเพลงไทย ๆ ของน้องกันแล้วหลับฝันดี.... ลองพิสูจน์ด้วยตัวคุณเองสักครั้ง...แล้วอย่าลืมบอกคุณบอย... แต่สำหรับผู้เขียน...อมยิ้มทั้งวัน...จินตนาการว่ากำลังถูกหนุ่มหล่อจีบอยู่...ฟังแล้วเคลิ้ม...จุ๊บและกอดคนข้างกายแทน...ซู่ซ่าดี จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 12:49:31

ความคิดเห็นที่ 12 พลอย.... คุณเปรมหลงรักแม่พลอยมาก...เพียรทำทุกอย่างตามไปทุกที่ ฉากนี้ประมาณ...คุณเปรม..คลั่ง..แม่พลอยค่ะ โชว์เดี่ยวเพลงนี้..พ่อเปรม สวยผ่อง จริงๆ ทำนองเพลงไทย...และมีระนาด..ร่วมด้วย มันให้บรรยากาศเหมือนข้ามเวลาไปสู่ สมัย รศ ๑๑๐ จริง ๆ ด้วย จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 13:48:11

ความคิดเห็นที่ 13 สายธารชีวิต... เพลงนี้น้องมัดหมี่ร้องได้ไพเราะเป็นอย่างยิ่ง...ยิ่งร้องยิ่งเหมือนแม่พลอยในบทประพันธ์ ชีวิตแม่พลอย...วัยเด็กมีอ้อมกอดแม่ที่ยึดเหนี่ยวพักพิง...แต่แล้วชีวิตก็ผันแปร...แม่นำไปถวายตัวให้กับเสด็จ...โชคดีที่แม่พลอยมีเพื่อนรักอย่างช้อยคอยคุ้มกัน..มีป้าสายดูแลอย่างห่าง ๆ และที่สำคัญมีเสด็จที่ทรงพระเมตตา รักใคร่..ชีวิตพลอยจึงยึดเสด็จเป็นที่พักอย่างมั่นคง...เมื่อเจ้าคุณพ่อมาทูลขอลาแม่พลอยเพื่อไปแต่งงาน...พลอยจึงเริ่มไม่แน่ใจว่าชีวิตในอนาคตจะเป็นเยี่ยงไร...ไปอยู่กับคนที่ยังไม่รู้จัก แม้จะพูดจะจา..ไม่รู้นิสัยใจคอ...ที่สำคัญยังไม่ได้รู้สึกรักเหมือนที่รักพี่เนื่องอีกด้วย...น่าเห็นใจแม่พลอย.. แต่คำสอนของเสด็จคงช่วยให้พลอยใจอุ่นใจบ้าง... "...สมมุติว่าเจ้าได้ผัวที่รักใคร่กันมาก่อน เจ้าไปอยู่กับเขาก็มีแต่ความรักของเจ้าเองและของเขาเป็นหลัก ถ้าวันไหนหมดรักกันขึ้นมาก็หมดสิ้นทุกอย่าง อยู่ด้วยกันต่อไปไม่ได้ แต่ถ้าได้ผัวที่ผู้ใหญ่ปลูกฝังให้ เห็นดีพร้อมกันทุกฝ่าย เจ้าก็จะอยู่กันไปเพราะมีความรักของพ่อแม่เป็นหลัก เจ้าก็จะอยู่กันไปยืด เพราะความรักความเจตนาดีของพ่อแม่นั้นไม่มีที่สิ้นสุด..." ...ละเอียดอ่อนนะคะ...ความคิดของคนสมัยก่อน.. จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 14:17:39

ความคิดเห็นที่ 14 ขอเพิ่มอีกคลิปหนึ่ง...มีภาพในละครเวทีประกอบ...ทั้งเรื่อง จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 54 14:34:49

ความคิดเห็นที่ 15 เห็นจริงตามนั้น ชอบทุกๆบทเพลงของละครเวทีเรื่องนี้ ฟังทุกวันมาตั้งแต่ซีดีออก จนบัดนี้ยังไม่เบื่อ ยิ่งฟัง ยิ่งไพเราะ เหมือนได้นั่งดูละครเวทีเอง ยิ่งได้ไปดูละคร ก็ยิ่งเห็นภาพว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนั้น ตอนที่เพลงกำลังร้อง ละครเรื่องนี้ดูรอบเดียวไม่พอจริงๆ รายละเอียดเยอะมาก เก็บไม่หมด กำลังจะไปดูรอบสองเร็วๆนี้ และรอบที่ 3.. 4.. 5.. 6.. คงตามมาเรื่อยๆจนกว่าจะลาโรง จากคุณ : หมูแดงจ้ะ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 11:10:21

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบฉากการแต่งงานของแม่พลอยมาก.... ชีวิตแม่พลอยเมื่อทูลลาจากเสด็จเพื่อออกเรือนนั้น...จิตใจของแม่พลอยเริ่มหวั่นไหวว่าชีวิตต่อไปจะเป็นเช่นไร...ภาพการกราบคุณเปรม...ในความคิดของคนปัจจุบันอาจรับไม่ได้..สิทธิเท่าเทียมกัน แต่เมื่อย้อนรอยไปหนึ่งศตวรรษ...ค่านิยมในสังคมที่ผู้ชายคือช้างเท้าหน้า และแม่บ้าน คือ แม่ศรีเรือน คือผู้ติดตาม...การฝากเนื้อฝากตัวอยู่ในครอบครองของสามีจึงมีความประทับใจ...ทำให้ผู้ชายอยากโอบอุ้มทะนุถนอม....คู่นี้เขาช่างสมกันราวกิ่งทองใบหยก จากตอนหนึ่งในบทประพันธ์หลังจากส่งตัวแล้ว....ความรู้สึกอย่างหนึ่งที่ไม่เคยมีก็เกิดขึ้นในใจพลอย...แต่ไม่ใช่ความรัก...ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ไม่มีวันจะเปลี่ยนแปลงหรือหวั่นไหว คือ รู้สึกว่าคุณเปรมนั้นเป็นเจ้าของของตน เป็นหลักที่ตนจะต้องยึดมั่นไว้ในชีวิตนี้ ไม่มีวันที่จะผละออกได้....เมื่อรู้สึกว่าตนมีเจ้าของ ก็เกิดความมั่นใจ และได้รับความสุขจากความมั่นใจนั้น..... ดังนั้น...ในเพลงภาพ...เมื่อพลอยเกิดความหวั่นไหวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต...จึงรู้สึกมั่นใจเมื่อมีคุณเปรมอยู่ข้างกาย เพลงนี้...ได้ฟังครั้งแรกในงานแถลงข่าว..เปิดตัวผู้แสดงละครเวทีสี่แผ่นดิน...เดือนกันยายน ๒๕๕๔...ฟังครั้งแรกก็หลงเสียแล้ว...ถึงแม้จะไม่เต็มร้อยในเรื่องของเสียง...แต่acting ใช่เลย... แต่...ตอนนั้น น้องกันยังเหมือนเป็นน้องคุณมัดหมี่อยู่เลย...ตัวเล็ก หัวโตสวยเชียว..ชุดราชปะแตน ยังหลวมโครกเลย...น้องน้ำทำให้เลื่อนการแสดง..ช่วยให้น้องกันมีเวลาสร้างกล้ามเนื้อ...จนวันนี้อยากให้คอสตูมเปลี่ยนไซส์เสื้อได้แล้ว...เพราะกว่าจะรูดม่านปิดการแสดง ตะเข็บเสื้อจะปริเสียก่อนละน้า.... แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 54 22:21:26 จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 54 19:10:50

ความคิดเห็นที่ 17 เพลงสราญรมย์... เป็นเพลงที่ใช้แสดงการเปลี่ยนถ่ายแผ่นดินได้ดีมาก...เป็นยุคแห่งความรุ่งเรื่องด้านศิลปะ...การแสดง...หลายคนมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ...แต่มนุษย์...จิตเป็นนาย..กายเป็นบ่าว...จิตใจที่รื่นเริงแจ่มใส..ย่อมทำให้ผู้คนมีความสุข...ปัจจุบันหลักการบริหารองค์กรพบว่า..การเพิ่มประสิมธิภาพการทำงานของบุคคลาการคือการทำอย่างไรให้...คนในองค์ทำงานอย่างมีความสุข...และใช้กิจกรรมสันทนาการเพื่อสร้างความสัมพันธ์อันดีให้กับคนทุกระดับในองค์กร ฉากนี้...คุณเปรม(กัน)เต้นได้พริ้วมาก...ได้พ่อยกแม่ยกตรึม...เพราะวัยที่ฟังเพลงนี้แล้วเคลิ้ม...คิดถึงงานราตรีสโมสร...งานบอลรูม...วงดนตรีสุทราภรณ์...ถ้าไม่เกรงใจว่ากำลังดูละครเวทีละก็จะลุกขึ้นมาดานซ์...จังหวะวอลซ์...ดูแล้วอิ่มจัง...ไม่มีคลิปคะ...ต้องไปชมในโรง....หลายคนติว่านานเกินไป...แต่เราชอบมาก..(เขาให้เวลาคุณเปรมไปเปลี่ยนกางเกง..กลับไปนุ่งเจงกระเบนในฉากต่อไปกระมัง...เดาเอง) จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 06:19:09

ความคิดเห็นที่ 18 เพลงสุดท้ายที่อยากพูดถึงสำหรับองค์ที่หนึ่ง...เพลงอาจเคยเป็นคนไม่ดี จากที่คุ้นกับ MV ที่ดูจนครบพันรอบแล้วกระมัง...ส่วนตัวชอบเวอร์ชั่นป๊อบ เพราะคำร้องและทำนองออกจะทันสมัย...แต่ไม่เข้ากับยุคปลายรัชการที่ ๕...หากได้ทำนองเพลงไทยเดิมเศร้า ๆ เช่น..แบบน้ำตาแสงใต้ ...นวลเจ้าพี่เอย...คำน้องเอ่ยล้ำคร่ำครวญ....หรืออย่างเพลงของหม่อมถนัดศรี...ขอโทษโปรดอย่าเคืองเลย..ผิดไปแล้วแก้วตาเอ๋ย..พี่จะเผยเอ่ยความใน....(จำชื่อเพลงไม่ได้ )...ซึ่งดนตรีจะเนิบๆ...และให้มีเครื่องดนตรีไทยคลอไปด้วย...ออดอ้อนรำพัน...คงจะช่วยให้พ่อเปรมแสดงฉากนี้ได้ซาบซึ้งกว่า  (แต่ที่แสดงอยู่ ณ ขณะนี้ ก็เล่นเอาหลายคนขนลุกซู่..)...อาจจบลงด้วยฉากโรมานซ์ก็ได้...เพราะยังคิดถึงคอมเมนต์พี่ม้า....ฟังแล้วอยากจะแก้ผ้า.. คลิปเวอร์ชั่นที่แสดงบนเวที...ซึ่งเป็นเวอร์ชั่นลูกกรุงหาไม่ได้....ต้องซื้อซีดีฟังเอานะคะ แก้ไขเมื่อ 21 ธ.ค. 54 06:30:10 จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 06:35:31

ความคิดเห็นที่ 19 เพลงที่ประทับใจ...ฟังแล้วนอนหลับฝันดี..จะอยู่ในการแสดงองค์ที่ ๑ ซึ่งได้หาลงให้เกือบหมดแล้ว...ที่เหลือคงต้องหาฟังกันเอาเองจากแผ่นก็แล้วกัน เพลงในองค์ที่ ๒ ส่วนใหญ่จะเป็นทำนองที่ฟังแล้วเศร้าและอึดอัดใจ..หลายคนอินมากเพราะเหมือนความรู้สึกของคนไทยส่วนใหญ่ในปัจจุบัน...ที่คนไทยกำลังแบ่งฝักแบ่งฝ่ายเพราะความคิดที่เกิดจาก...ความคิดที่เลือกจะเชื่อใคร... จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 54 06:41:32

ความคิดเห็นที่ 20 เห็นด้วยค่ะ ชอบทุกเพลงเลยโดยเฉพาะองก์๑ จากคุณ : Judy M. เขียนเมื่อ : 23 ธ.ค. 54 20:10:16

ความคิดเห็นที่ 21 วันที่ 25 ได้ไปดูอีกคร้้ง...นั่งชั้นล่าง แถว S เป็นรอบที่มีแฟนคลับน้องกันมากมาย และเห็นคุณบอยด้วย...ครั้งนี้ยอมรับว่าการแสดงในองค์ที่ ๑ สนุกกว่าที่ดูรอบแรกเมื่อวันที่ ๙ ธค. ซึ่งได้ที่นั่งชั้น ๒ ตำแหน่งที่นั่งอาจมีผลต่ออรรถรสในการชมละครเวที...ในครั้งหลังนี้ องค์ ๑ สนุกมาก การแสดงไหลลื่นดี..ที่สำคัญเพลงเพราะมาก (น้องกันคงแสดงเกินร้อย เพราะเหล่าแฟนคลับหลายร้อยอยู่)...ส่วนองค์ ๒ กลับ ดร็อปลง และการแสดงดูจะพลาดหลายตอน..จำได้ว่าครั้งที่แล้วน้องสิงห์โตร้องเพลงเพราะมาก แต่รอบหลังกลับดูไม่มีพลังทั้งการแสดงและการร้องเพลง..น่าเห็นใจนักแสดง เพราะเล่นสดทุกรอบ วันอาทิตย์รอบสุดท้ายเลยหมดแรง...ยังอยากไปชมอีกอย่างน้อยรอบสุดท้าย..ในตำแหน่งที่เห็นรอยยิ้มและคราบน้ำตา... จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 12:12:15

ความคิดเห็นที่ 22 คลิปคุณเปรมเต้นยับ เพลงสราญรมย์ จากคุณ : suneeZaa เขียนเมื่อ : วันปีใหม่ 55 16:50:57

ความคิดเห็นที่ 23 สนุกก็ตอนองค์2นี่แล จากคุณ : maldra เขียนเมื่อ : 21 ม.ค. 55 22:10:23

ความคิดเห็นที่ 24 องก์ ๒ เข้มข้นมากค่ะ จากคุณ : lovekawee เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 55 00:23:52