มาเม้นท์แล้วจ้า ฟังตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
ฟังรอบแรก ฟังได้แค่ครึ่งเดียว ปิดเลย รู้สึกว่าไม่ใช่ เราไม่มีอารมณ์ฟังเพลงช้าขนาดนี้ และถ้ามันจะช้า มันควรช้าบีบหัวใจได้เท่าเพลงที่แล้วสิ(วะ)
อะ เผื่อว่าเราจะใจแคบไป มาฟังรอบสองจนจบ เฮ้ย นี่เพลงอะไร เด็กผู้ชายที่ไหนมางุ๊งงิ๊งแถวนี้
แต่จุดนั้นขอสารภาพว่า ฟังพร้อมกับสายตาที่ดูทีวีแชมป์เปี้ยนไปด้วย อาหารเมนูจานยักษ์ เมล่อนปังยักษ์เอย หอมใหญ่ทอดยักษ์เอย ข้าวหน้าปลาไหล่ย่างยักษ์เอย ตัดสินใจตอนนั้นเลยว่าไม่เพราะ เพลงอะไรไม่รู้ สู้อาหารเมนูยักษ์ไม่ได้
(ดูความใจโหดของน้าสิ เห็นของกินสำคัญกว่าน้องอะ 555+)
ก็ว่าจะรีบมาเม้นท์ แต่ก็คิดได้ว่า เดี๋ยวสิ ฟังอีกสักรอบ เผื่อวันพรุ่งนี้มันอาจจะเพราะก็ได้ (เข้าเพลงเลย)
แต่ก็ไม่ได้เก็บไว้ฟังวันรุ่งขึ้นหรอก ก็ฟังเมื่อคืนเลยนั่นแหละ แต่ในสถานที่ที่เงียบและตั้งใจฟัง (ไม่มีอาหารมาล่อ)
พอฟังจบรอบสอง ขอลบข้างบนที่พูดมาทั้งหมด และบอกสั้นๆ ก่อนเป็นอันดับแรกเลยว่า เพราะ และ ได้ดั่งใจ จ้ะ^^
ต่อไปนี้จะเข้าสู่การวิจารณ์แบบงูๆปลาๆ ตามประสาคนฟังเพลง
คำเตือน : การวิจารณ์ต่อจากนี้ เป็นความเห็นส่วนตัวของ inmost น้าอิน หรือใครจะเรียกป้าอิน ก็เรียกได้ (แต่ชั้นเคือง แฮ่!)
ซึ่งน้าไม่มีความรู้ทางดนตรี เขียนตามความรู้สึกล้วน อาจมีความลำเอียง มั่ว และรั่วบ้าง ก็ต้องขออภัย
แต่ทั้งหมดมาจากเจตนาดี ที่มีต่อบอยแบนด์ที่น่ารักอย่างเคโอติคค่ะ
อันดับแรกคือ ซิงเกิ้ลที่ 3 เป็นเพลงช้า ซึ่งรู้มาก่อนแล้วล่วงหน้า จึงไม่ได้มีความคาดหวังอะไร แม้ใจลึกๆอยากได้เพลงเร็วมากกว่าก็เถอะนะ
พออินโทรขึ้นมา อืม...ช้าจริงๆ เนื้อเพลงเป็นแนวคนที่รอคนรักกลับมาอย่างมีความหวัง แต่เป็นความหวังแบบเหี่ยวๆ ลมๆ แล้งๆ เพราะถ้ามีความหวังเพลงมันจะต้องมีจังหวะกว่านี้นิดนึง
น้าอินคิดว่า เพลงนี้ควรเป็นเพลงปิดอัลบั้มมากกว่าซิงเกิ้ลที่ 3 นะ
เพลงนี้ยังคงแบ่งท่อนร้องกันได้ยุติธรรมดี มีทีมเวิร์คดีเหมือนเพลงที่แล้ว เสียงร้องก็กลมกลืนกันดีทุกคน ไม่มีเสียงเพี้ยนวรรณยุกต์ ร้องฟังออกทุกคำ
คนที่จะขอชมก่อนใคร คือ เด็กญี่ปุ่นทั้งสองคน เสียงโทโมะมีน้ำหนักมากขึ้นนิดนึง น่าพอใจ
ส่วนเคนตะ น้ายังคงยืนยันคำเดิม ว่าเพลงช้าหนูมีอนาคตมากๆ จ้ะ น้าอยากให้มีเพลงช้าเต็มเพลงของเคนตะสักเพลง
ส่วนเขื่อน เต็มเสียงมีพลังดี น้าชอบเสียงดังๆ ของพลังหนุ่ม ฮีๆๆ
ส่วนอีกคนอย่างป๊อปปี้ที่รักของน้า น้องก็ยังร้องดีเหมือนเดิม แต่ท่อนที่ร้องว่า จะเตรียมมันไว้ให้เธอ ที่ร้องเสียงหลบ
อันนี้ความเห็นส่วนตัวมากๆ เลยนะ คือน้าไม่ชอบเสียงหลบของป๊อปเท่าไหร่ ไม่ใช่ร้องได้ไม่ดี แต่ไม่เหมาะ ขอเต็มๆเสียงดีกว่าไม่ทรมานคนร้องด้วย แต่มีจุดนึงที่อยากชม คือที่ร้องว่า อยากกลับไปยืนที่เดิมตรงนั้น ช่วงท้ายเพลงน้าปลาบปลื้มยิ่งขึ้นอีก น้ำตาไหลดีใจ น้องทำได้ดีมากๆ สุดพลังเสียงในเพลงอารมณ์แบบนี้แหละที่อยากได้ อยากให้มีตั้งแต่เพลงที่แล้วแล้วล่ะ พอมาอยู่ในเพลงนี้ คุณค่าเพิ่มขึ้นมาอยู่ในระดับ A++ ทนทุกข์บีบคั้นสู้เพลงที่แล้วไม่ได้ แต่อารมณ์โหยหาต้องการสิ่งที่เคยเสียไป มันชนะเลิศด้วยท่อนนี้ กดไลค์ล้านครั้งเลย
อีกคนคือจงเบ ที่ร้องเปลี่ยนแปลงเป็นเปลี่ยนเปลง อิอิ น่ารักดี น้องเสียตรงแค่สำเนียงไทยไม่ชัดเท่านั้นเอง แต่การร้องเต็มเสียงดีมากจ้ะเสียงได้เลย เสียงสูงในท่อนท้ายๆ น้าปลาบปลื้มมากๆ น้องทำได้นี่นา
ท่อนแร็พมาแบบเหมาะเจาะไม่น่ารำคาญ
ท่อนแร็พเกาหลีในท่อนจบมาแบบเบาๆ เป็นไอเดียที่ชอบนะ
มันเจ๋งดี และก็น่าจะทำให้คนที่ชอบแขวะเรื่องภาษาเกาหลีในเพลงของเคโอติคว่ามามั่วมาปนมาแย่งซีนแบบไม่น่าฟังน่าจะมองในแง่ดีขึ้น ว่ามาแบบนี้เก๋ไก๋ไฉไลจะตายไป
สิ่งที่จะต้องรอต่อมาคือ เอ็มวี ซึ่งป๊อปที่รักเป็นพระเอก ว่าจะทำให้เพลงน่าสนใจขึ้นมากแค่ไหน (หน้าตาป๊อปเข้าซีนกับนางเอกดูมีความสุขกว่าอยู่กับเพื่อนเยอะเลย 555+)
และสิ่งที่จะต้องรอต่อมาอีกอย่างคือ การร้องในโชว์ต่างๆ
เราจะไม่พูดเรื่องใช้แบ็คกิ้งแทร็คเยอะอีกแล้ว เพราะรู้สึกว่าพูดหลายรอบแล้ว
แต่น้าอินบอกแค่ว่า
จะเป็นบอยแบนด์ที่ดีน่ะ ต่อให้ต้องฝึกร้องจนเสียงแหบหรือต้องเต้นจนขาหัก ก็ต้องทำ
ใครจะว่าเสียงไม่ดี ลิปซิ้งแบ็คกิ้งแทร็คเยอะ ก็ต้องทนและทำให้ดีกว่าเดิมไปเรื่อยๆ
แล้วน้องต้องทำอะไรบ้าง? ก็ต้องรักษาสุขภาพ ฟิตร่างกายให้แข็งแรงตลอดเวลาไม่กระปลกกระเปลี้ยเพลียแรง
ฝึกร้องเพลง ฝึกเต้นจนกล้ามเนื้อจำทุกสเต็ปได้
ทำทุกโชว์ให้เหมือนโชว์สุดท้ายในชีวิต
ร้องให้หนักแน่นเสียงดังกว่าแบ็คกิ้งแทร็คให้ได้ เพรามันก็จะกลบเสียงวิจารณ์ และคำพูดดูถูกได้เช่นกัน
จบจ้ะ
ปล.ย้ำอีกครั้งว่านี่คือความเห็นส่วนตัวจ้ะ
แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 54 17:51:02