ความคิดเห็นที่ 1 ละครที่ผมได้ชมในรอบวันที่ 20 พย. 2554  เป็นการแสดงทำให้ผู้ชมอย่างผมเกิดความรู้สึกขัดแย้งเป็นสองส่วน มีทั้งตกใจและอึดอัดกับละครในส่วนแรก และรู้สึกว่าละครลงตัวและดูดีในส่วนหลัง โดยรวมแล้วละครยังต้องการการพัฒนา ขัดเกลาในส่วนการเล่าเรื่อง คำร้อง การกำกับอีกมาก โดยเฉพาะในช่วงแรก ภายใต้เงื่อนไขรายละเอียดของเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตแต่ละช่วง การเลือกเล่าตัดทิ้งบางส่วนทำได้และ ยอมรับได้ แต่ดูเหมือนผู้สร้างยังใจไม่เด็ดพอที่จะตัดให้มากกว่านี้เพื่อความกระชับ เมื่อเลือกจะชูนักแสดงหลักทั้งสามรุ่น ละครจึงต้องมาเสียเวลากับเรื่องในวัยเยาว์และวัยสาวอย่างช่วยไม่ได้ ทำให้ละครยาวเกินในครึ่งแรก เมื่อความเข้มข้นขององค์สองมาถึง คนดูเกิดอาการเหนื่อยอย่างช่วยไม่ได้   ที่น่าตกใจมากในช่วงครึ่งชั่วโมงแรกคือการนำเสนอเนื้อหาเทิดทูลในหลวง ร.5 ไม่ว่าจะเป็นช่วงที่เพลงเล่าถึงความเจริญด้านต่างๆที่เกิดขึ้นครั้งแรกในแผ่นดินสยาม ไล่เรียงจนมาถึงการเลิกทาส ตรงนี้ทำออกมาได้ทื่อๆ ง่ายๆ ใช้บทละคร เพลง การเต้น และ การกำกับ เขย่าปรุงผสมออกมาแบบไม่มีชั้นเชิงขาดลูกเล่นและการสร้างสรรค์โดดจากช่วงอื่นของละครทั้งหมด เหมือนจู่ๆละครตัดเข้า การแสดงจากที่อื่นที่ผมเคยเห็นเคยดู มาจนชาชินมากมาย เช่น งานแสงสีเสียงจากหน่วยงานราชการ หรือสถาบันการศึกษา แม้แต่แสงสีเสียงของการท่องเที่ยวเคยทำการแสดงเทิดพระเกียรติแนวที่สี่แผ่นดินนำเสนอช่วงของรัชกาลที่ 5มาแล้วทั้งสิ้น ตกใจตัวเองว่านี่เรากำลังจ่ายเงินมาดูการแสดงที่ภาคเอกชนที่เีชี่ยวชาญการนำเสนอละครเพลงอยู่หรือ เพราะผมมีความคาดหวังที่จะได้เห็นการแสดงที่มีบทเล่าเรื่อง เพลง การกำกับ การแสดงสดแบบมีไอเดียมาขายจากรัชดาลัย ยิ่งเป็นการแสดงที่ต้องการเทิดพระเกียรติที่มีคนอื่นๆทำมาแล้วในรูปแบบแสงสีเสียง รัชดาลัยยิ่งต้องทำให้ต่างกว่า เหนือกว่า เปรี้ยวกว่า ไม่ใช่ร้องเล่าบอกข้อมูลตรงๆง่ายๆ แบนๆราวรีวิวประกอบแสงสีเสียงอย่างที่เห็นในวันนั้น  หากการแสดงช่วงนี้ถูกแทนที่ ด้วยการตีสารให้เนียนลงไปในการแสดงฉากต่างๆ หรือเล่าด้วยเทคนิคการเล่าด้้วยภาพเสียงหนังข่าวขาวดำ หรือภาพขาวดำเกี่ยวกับพระราชการณียกิจของ ร.5 แบบสารคดียิงขึ้นจอ ผมมั่นใจว่าทำให้ตัวงานดูดี น่าเชื่อ และกระชับกว่านี้แน่นอน จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 01:12:43

ความคิดเห็นที่ 2 การเล่าเรื่องโดยแม่พลอยวัยกลางและวัยปลายชีวิตโดยสินจัย ออกมาแทรกเป็นระยะๆ มีมากไป และทำให้ผู้ชมถอยห่างจากตัวละครวัยเด็กและวัยสาว เพราะโดนตัดออกจากเส้นละครเป็นระยะๆ บางช่วงที่แทรกเข้ามาทำให้เกิดความยืดเยื้ออย่างช่วยไม่ได้ แม้ว่าสินจัยจะพัฒนาทักษะการร้องได้ดีมากกว่าเมื่อคราวบัลลังก์เมฆ แต่เมื่อต้องร้องเคียงไปกับนักแสดงวัยเด็ก วัยสาวที่ร้องดีกว่า ทำให้สินจัยดูด้อยลงไปอย่างช่วยไม่ได้ในช่วงเพลงร่วม ฉากวังเมื่อพลอยอยู่รับใช้เสด็จเองยังขาดบรรยากาศ ชาววัง อย่างน่าเสียดาย ตอนที่พลอยวัยเด็กก้าวข้ามธรณีประตูวังเข้ามา ยังไม่ปรากฎภาพความต่างจากโลกบ้านคลองสวนกับโลกของในวัง ไม่มีความตื่นตาให้เราร้องว้าวแม้แต่น้อย (ฉากเรือแล่นไปตามคลองและปรากฎพระราชวังด้านนอก ทำได้ว้าวกว่า)  ยิ่งมีนางรำใส่สไบออกมาซ้อมรำอย่างเสียไม่ได้ คนดูที่เคยเห็นการแสดงนางรำจากโขนจากศิลปาีชีพที่จัดมาสามเรื่อง คงต้องพากันส่ายหน้าเพราะนางรำฉากนี้ทำออกมาได้ขอผ่านไปที วังที่เป็นศูยน์กลางความเจริญทุกอย่างในสยามฉากบนเวทีไม่ได้ช่วยตีความหมายตรงนี้ออกมาเท่าที่ควร คนดูจึงต้องจินตนาการต่อเอาเอง ทั้งหมดดูจะไม่ทำให้ผมอึดอัดเท่าที่ได้เห็นการเต้นโชว์เดี่ยวสเตปของคุณเปรม การโชว์สเตปไม่ส่งผลอะไรต่อการพัฒนาตัวละครหรือแม้แต่เส้นเรื่อง (เพราะต้นฉากได้บอกหมดแล้วว่าคุณเปรมหัวสมัยใหม่ และเต้นรำเก่งนำแม่พลอยเต้น ต่างจากพลอยที่ไม่ค่อยเรียนรู้สิ่งใหม่ๆที่มาจากโลกตะวันตก) โชว์เต้นเป็นการเต้นที่ยืดยาวและผิดที่ผิดทาง เสี่ยงกับอารมณ์ร่วมของคนดูที่จะหลุดลอยออกจากเส้นเรื่องได้ทุกท่าเต้นที่ตัวละครกำลัังโชว์ลีลาอยู่ ตามมาด้วยเพลงหมู่มวลออกมาร้องเพลงปิดองก์แรก นักแสดงคอรัสแต่ละคนขาดรายละเอียดในการเป็นตัวละครแบบต่างๆ ที่ควรจะมีเช่น ฐานะ อาชีพ ที่มาของตัวละครที่ต่างกัน ฉากที่ว่านักแสดงจึงพากันยืนร้องเพลงเล่าเรื่องเป็นนักแสดงพศ.ปัจจุบันเหมือนกันหมดทุกคน มีท่าประจำคือกางขา กำมือสองข้าง เชิดหน้า ร้องเพลง สีหน้าแข็งเหมือนๆกันทุกคน และเคยเห็นการแสดงฉากคอรัสแบบนี้ในละครเพลงเรื่องก่อนๆที่เคยเห็นเช่นบังลังก์เมฆ   แม้จะมีตำแหน่งนักแสดงรูปวงกลมพร้อมเวทีหมุนมาช่วยแต่นักแสดงหมู่มวลยังดูแบนเป็นกลุ่มก้อน ขาดมิติตัวละครสมทบอยู่ดี พอดูจบครึ่งเกิดความลังเลว่าจะดูต่อหรือไม่ ด้วยความยาวราวสองชั่วโมงของครึ่งแรกดูแล้วรู้สึกเหนื่อยล้า ทำให้เกือบจะพลาดความเข้มข้นในช่วงครึ่งหลังไป แต่ความอยากรู้ชนะความเหนื่อยล้าจึงทนอยู่ชมองก์ที่สอง จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 01:13:35

ความคิดเห็นที่ 3 ครึ่งหลัง บทละครทำได้ดี เช่นเดียวกับการนำเสนอ หลายฉากออกแบบและกำกับได้ดี ไม่ว่าจะเป็นฉากคุกที่แม่พลอยเข้าเยี่ยมลูกชายคนโต ฉากสุดท้ายของคุณเปรม ฉากที่อ้นอยู่่ท่ามกลางการยิงต่อสู้ระหว่างคนไทยด้วยกันที่ลานพระบรมรูปทรงม้า การทำบท สร้างเพลงในครึ่งท้าย ทำได้ดี ลงตัว แทบจะเป็นละครคนละเรื่องกับครึ่งแรก ส่วนเพลงที่อ๊อดร้องให้แม่สุดที่รัก คำร้องฟังไม่เข้าหูเมื่อลูกใช้้คำว่าฉัน แทนตัวลูก ใช้เธอเรียกแม่ที่เคารพรักยิ่ง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่รัชดาลัยปล่อย สรรพนามแบบนี้ออกมา เมื่อคราวละครเพลงกินรีสีรุ้ง มีเพลงที่ลูกร้องให้แม่ ใ้ช้สรรพนามแบบนี้ โดนคนดูติระนาวแต่ดูเหมือนคนทำจะไม่นำพาข้อติติงเหล่านี้ ผู้ชมที่ไม่ชอบใจคงต้องปรับใจ ปรับหูเองหากเจออีกในละครเรื่องต่อๆไปของค่ายนี้ในอนาคต ความขัดแย้งทั้งทางด้านชีวิตส่วนตัว ความเชื่อ ระหว่างรุ่นลูกทั้งสี่ กับผู้หญิงอย่างแม่พลอย รวมทั้งแม่พลอยต้องผ่านด่านความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของสังคมไทย ทำให้คนดูมีส่วนร่วมกับตัวละครอย่างไม่ยาก     แม้แม่พลอยจะเป็นผู้ตั้งรับกับสิ่งที่ผ่านเข้ามาและเฝ้ามองห่างๆในบางเหตุการณ์ แม่พลอยในฉบับละครเพลงคนทำเลือกจุดยืนให้แม่พลอยรักเคารพเทิดทูลปกป้องสถาบัน แม้การออกมาปกป้องจะเป็นไปในแบบของพลอย โดยเฉพาะช่วงที่เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นปมขัดแย้งที่ตัวละครพาคนดูเข้าไปร่วมรับรู้ รู้สึกร่วมอย่างไม่ยาก แม้จะมีคำถามตามมา เมื่อละครไม่ได้ให้พื้นที่กับฝ่ายที่ต้องการความเปลี่ยนแปลงได้อธิบายว่าระบบดั้งเดิมมีข้อด้อยข้อเสียอย่างไร มีแค่ฉากสนทนาสั้นๆว่า ฝ่ายเจ้าขุนมูลนายเล่นพรรคเล่นพวก ทำให้ลูกชายคนที่สองที่รับราชการผิดหวังจากการเลื่อนตำแหน่ง ละครให้พื้นที่อธิบายข้อด้อยของระบบเดิมเพียงแค่นี้เท่านั้น เทียบกับการให้เพลงโชว์เดี่ยว รอดไหม (รัดเกล้าทำได้ยอดเยี่ยม) กลับให้พื้นที่วิพากษ์ความเป็นผู้หญิงไทยที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา ละครดูจะเลือกที่จะมอง เลือกที่จะพูด จะบอกซึ่งไม่แปลกหากผู้สร้างจะเลือกข้าง แต่จะดีกว่านี้มากหากให้พื่นที่กับทุกฝ่าย ให้เกิดความเข้าใจกันและกันเพราะละครเป็นเรื่องของคน ให้คนดูแล้วเกิดความเข้าใจในคนมากยิ่งขึ้นเป็นหน้าที่ของละครด้วยเช่นกัน ด้วยความที่เรื่องราวเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้ว ในประวัติศาสตร์ไทย เรื่องจริงแท้เป็นอย่างไรยากที่จะสรุปว่าจริงหรือไม่ ขึ้นกับใครเป็นคนมอง มองจากมุมไหน เลือกจะบอกอะไร ประเทศไทยมีอดีตหลายเรื่องที่ยังไม่มีการชำระให้ถูกต้อง หลายอย่างกลายเป็นเรื่องที่เล่าต่อๆกันมา เพี้ยน แต่งเติม ตัดต่อ บิดไปมากน้อยแค่ไหน ข้อเท็จจริงย่อมเลือนหายไปกับกาลเวลายากที่คนรุ่นใหม่จะรู้ข้อเท็จจริงได้ จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 01:13:59

ความคิดเห็นที่ 4 การเลือกข้างและแสดงจุดยืนของตัวละครนำ เมื่อนำแม่พลอยฉบับนี้หากเทียบกับ Scarlett O' Hara จาก Gone with the wind ทั้งเวอร์ั่ั่ชั่นหนังและละครเพลงต่างชูประเด็นผลกระทบจากความขัดแย้งเรื่องสงครามเลิกทาสในอเมริกาที่มีต่อชีวิตคนธรรมดาคนกหนึ่ง สกาเล็ต คุณหนูไฮโซจากไร่Tara  อยู่ข้างฝ่ายใต้ที่คัดค้านการเลิกทาส ชีวิตผกผันเมื่อฝ่ายเหนือชนะสงครามทำลายทุกอย่างที่เธอเคยมี  ในหนังและในละครไม่ได้ให้เหตุผลโต้งๆว่าชีวิตชาวใต้ที่มีระบบทาสดีอย่างไรแต่กลับแอบหยอดความเห็นทีละเล็กทีละน้อยถึงประเพณี ประสบการณ์ดีๆที่ตัวละครมี  เช่นความผูกพันธ์กับทาสรับใช้ดุจดั่งญาติสนิท ตัวละครได้เผชิญหน้ากับทหารฝ่ายเหนือเพื่อให้เราเห็นความโหดร้ายของทหารฝ่ายเหนือ มีการบอกเล่าว่า ทาสที่ถูกปล่อยเป็นอิสระไม่มีการควบคุมสร้างปัญหาสังคมย่างไรในเวลาต่อมา แม้ตัวละครต้องดำเนินชีวิตตามระบบรัฐฝ่ายเหนือ ต้องเลิกทาส  ตัวละครอย่างสกาเล็ต ยังคงมีจุดยืนอยู่กับวิถีของฝ่ายใต้อย่างไม่มีวันเปลี่ยนแปลง นิยาย Gone with the wind บอกข้อดีของระบบทาสฝ่ายใต้ตีเนียนไปกับชีวิตที่ผกผันของ สกาเล็ตและตัวละครรอบข้าง ไม่มีสักครั้งที่สกาเลตพูดกับคนดูตรงๆว่าตนเชื่อมั่นวิถีที่เธอเติบโตมา ต่างจากสารของสี่แผ่นดินฉบับละครเพลง สารที่ส่งออกมาและวิธีสื่อถึงการถวายความเคารพและปกป้องสถาบันอย่างตรงไปตรงมา ไม่แอบหยอด ไม่ตีเนียน ไม่ให้คนดูซึมซับไปพร้อมๆสถานการณ์ต่างๆที่ตัวละครเผชิญ แต่ใช้การเสนอภาพ เสียงเพลง บทสนทนา แบบให้คนดูกดปุ่มทันที เหมือนทุกครั้งที่เรายืนถวายความเคารพเพลงสรรเสริญในโรงหนัง มีหนังสั้นฉายพระบรมฉายาลักษณ์และพระราชกรณียกิจให้เราได้ซาบซึ้ง โดยใช้เวลาสั้นๆที่จะสำนึกถึงพระกรุณาธิคุณของในหลวงและราชวงศ์ นอกจากพีคทางอารมณ์ที่ฉูดฉาด ความสูญเสีย ความเศร้าโศกที่ละครนำเสนอแทบทะลุหลังคารัชดาลัยในองก์สอง แล้ว สี่แผ่นดินฉบับนี้ยังทำสำเร็จที่ทำให้แม่พลอยพูดความรู้สึกแทนคนไทยทุกคนที่มีความรักสถาบันกษัตริย์ ในยุคปีนี้ที่ครอบครัวหนึ่ง พ่อยืนอยู่ที่กล่มเสื้อสีหนึ่ง ลูกเห็นอีกสีดีกว่า แม่เป็นหลากสี ครอบครัวเกิดความร้าวฉานแม้จะไม่ถึงกับมีปากเสียงรุนแรงแต่ลึกๆในใจแล้วมันเป็นความแตกแยกในครอบครัวที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถูกสมานเป็นแผ่นเดียวกันเหมือนอย่างแต่ก่อน เราจะผ่านความแตกแยกทางการเมืองนี้ไปได้อย่างไร ละครไม่ได้เสนอทางออกนอกจากฉายภาพให้เราเห็นว่า สิ่งที่เกิดในปีพศ.นี้ เคยเกิดขึ้นซ้ำมาแล้วไม่รู้กี่ครั้ง นี่ไม่ใ่่ช่ครั้งแรก และครั้งสุดท้าย จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 01:14:28

ความคิดเห็นที่ 5 แม่พลอยไม่ได้อยู่เป็นห่วงลูกหลานในยุค พศ.นี้ เช่นเดียวกับผู้ประพันธ์ที่จากเราไปนานแล้ว พวกเราคงต้องเรียนรู้หาทางออกจากปัญหาที่เกิดตอนนี้จากสิ่งที่หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านเขียนทิ้งไว้ถึงบทเรียนที่เกิดขึ้นในอดีตและผลเป็นอย่างไรเราก็เห็นอยู่แล้วในตอนท้ายเรื่อง ขึ้นอยู่กับเราคนดูพศ.นี้ ว่าจะดูหนัง ดูละครแล้วย้อนมาดูตัวเองและสังคมหรือเปล่า ในย่อหน้าแรกที่เกริ่นไว้ว่า การหยิบวรรณกรรมคลาสิคขนาดยาว เรื่องซับซ้อนมาทำเป็นละครเพลงเป็นเรื่องที่ท้าทาย สี่แผ่นดินฉบับละครเพลง แม้จะไม่ใ่ช่ละครเพลงที่ทำออกมาได้ลงตัว สมบูรณ์แบบ สุดทาง มีข้อด้อย ข้อพลาด แต่ยังดีที่การแสดงในองก์สองมีความเข้มข้นทำให้ภาพรวมละครตีตื้นขึ้นมาเสมอตัว หากคนทำใจกล้าที่จะตัดองก์แรกทั้งช่วงเด็ก ช่วงสาวทิ้ง ฉากเพลงรักกึ่งคอนเสิรท์ ฉากเต้นรำ และอื่นๆที่ไม่จำเป็นต่อละครครึ่งหลังออกสัก30นาที เก็บองค์สองไว้ให้ครบถ้วน ละครจะดูดีมีพลังกว่าที่เป็นอยู่นี้มาก ที่เห็นนอยู่ในรอบนั้นแม่พลอยไปหนักประเด็นเรื่องรัก โรแมนซ์  ชมวังเพลิน ปล่อยคุณเปรมร้องเล่นเริงระบำเกินไปหน่อย บ้านเมืองยามนี้ต้องการการฉุกคิด ค้นคว้า เรียนรู้จากอดีต ซึ่งละครในองก์สองมีอยู่ชัดเจน ทรงพลัง ยั่วยวนให้คนรุ่นหลังไปพิจารณาค้นคว้าต่อ เรียนรู้สิ่งที่ปู่ย่าเราผ่านมาแล้ว และรุ่นเราจะไปทางไหนต่อ เราจะวนเวียนอยู่ในวงเดิมเส้นทางเดิม หรือจะก้าวข้ามผ่านไป ผมคนเดียวคงให้คำตอบไม่ได้ แต่คนทำละครเรื่องนี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยจุดประกายตรงนี้ได้ จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 01:24:10

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบค่ะ เขียนได้ตรงใจในหลายๆ เรื่องทีเดียว จากคุณ : กรายกร เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 11:11:27

ความคิดเห็นที่ 7 เคยบอกไปแล้ว  แต่บอกอีกทีนะครับ ว่าชอบการวิจารณ์แบบนี้ครับ มีความเห็น และมีการให้เหตุผลประกอบความเห็น อย่างนี้แหละครับ งานวิจารณ์ที่อยากอ่านครับ จากคุณ : จริงๆ นะ (โยคีรำพัน) เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 16:05:32

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบประเด็นเรื่อง ครึ่งแรกที่นำเสนอตรงไป แต่ที่ชอบคือ  ระบำดอกไม้เงิน ดอกไม้ทอง แล้วตัดเข้าฉากวัง เยี่ยม  เพราะ ระบำดังกล่าวคือ  ระบำ ใช้มักใช้ในการรำเบิกโรง โขนละคร ซึ่งเป็นขนบของละครข้างใน อันนี้ฉลาดมาก  แต่ว่า หากไม่มีดอกไม้ เงินทองในมือนางรำ นี่ นึกไม่ออกเลยว่า นี่รำไทยชาววังเขา รำได้ บ้านถึงเพียงนี้เจียว  5555 ไม่รู้ใครกำกับหมู่มวล ออกมาทีไร ทำให้ไม่เชื่อสักที  ล้นๆ เกินๆ  การ์ตูน ๆ แต่ว่า ชอบนักแสดงหลัก ที่เข้าใจความต้องการของตัวละคร (ตามการตีความของ ผกก ดีครับ ไม่รู้สึกว่า มีตรงไหนที่พูดไปแล้วไม่รู้ความต้องการของตนเอง  ไม่เกี่ยวกับการเข้าใจประวัติศษสตร์ในหลากหลายแง่มุมนะครับ) จากคุณ : โยคีรำพัน เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 16:11:36

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบเนื้อหาในทั้งสองภาคแบบเท่าๆ กัน ค่ะ อาจเพราะเป็นคนไทยที่ชอบความบันเทิง ที่มีสาระอยู่บ้างนิดหน่อย การนำเสนอละครเวทีเรื่องนี้ก็ย้อนดูชีวิตเราเอง หรือความเป็นไปในประเทศของเราเอง มีทั้งความสุข ความทุกข์ มีการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เกิดขึ้น ทั้งที่บางทีตัวเราเองอาจเป็นคนรักสงบ กลัวการเปลี่ยนแปลง แต่เมื่อสิ่งรอบตัวมันเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง ก็อาจจะมีความขัดแย้งจากกลุ่มที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย เป็นธรรมดาของโลก บางทีการฟังซึ่งกันและกัน แบบไร้อคติ แบบไร้กิเลสของตนเอง และทำเพื่อประเทศอย่างแท้จริง ความขัดแย้งอาจจะไม่รุนแรง แต่ดูไปแล้วคนทำละครคงไม่ได้มุ่งหวังเื่พื่อเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่ดูเหมือนว่าอยากบอกว่า พระราชกรณียกิจของแต่ละพระองค์ มีอะไรบ้าง แต่ละรัชกาลมีเรื่องราวสำคัญเกิดขึ้นอย่างไร ถ้ามันมีมิติ หรือ ความซับซ้อนของการนำเสนอมาก คงกลัวคนที่ไม่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้ จะดุไม่รู้เรื่อง เพราะเขาอยากให้เด็กนักเรียนมาดูเช่นกัน  คหสต. จากคุณ : steamer_run เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 20:38:03

ความคิดเห็นที่ 10 วิจารณ์มีหลักมีการดีเช่นเดิมครับ อ่านแล้วก็ทำให้ปิ๊งว่า จริงๆถ้าสี่แผ่นดินนำเสนอแก่น "ครอบครัว" ที่อยู่ภายใต้ความแตกแยก มันอาจจะน่าดูกว่านี้ คือเอาเรื่องครอบครัวเป็นแกนกลาง ส่วนเรื่องอื่นๆเป็นประเด็นสนับสนุนตัวละคร จากคุณ : เย็นสิทธิ์ เขียนเมื่อ : 30 ธ.ค. 54 22:52:15

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นตรงกันเป็นส่วนใหญ่เลยครับ....ที่ผมขัดใจที่สุดตั้งแต่ให้พลอยเป็นผู้เล่าเรื่องนี้ เอาผีมาเล่าเห็นๆหมดอารมณ์ตั้งแต่แรก...เมื่อบทใช้วิธีให้พลอยเป็นผู้เล่าเรื่องของเธอ ผมว่าจึงไปไม่ถูกตั้งแต่แรก...องค์2ที่เป็นเรื่องเป็นราวจึงขัดแย้งกับองค์แรกที่เป็นวิพิธทัศนา.....แล้วตอนไปลงจบที่คนเล่าตายจึงยิ่งไปกันใหญ่ ความจริงองค์1นั้นผูกเรื่องพลอยได้ด้วยรักสามเส้ากับพี่เนื่องและคุณเปรม โดยให้บรรยากาศวังและขนบเป็นฉากหลัง ย่อมพาไปสู่องค์2ที่อยู่ในช่วงวัยแม่ลูกได้ในวิธีเดียวการเดียวกัน ...แกนของเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องครอบครัวแตกแยกหรือไม่ครับ...เป็นเรื่องความเชื่อความศรัทธาของคน ว่าถูกปลูกฝังมายังไง และได้ตัดสินใจยังไงในแต่ละช่วงชีวิต ...ความตายของพลอยก็คือความเชื่อถูกทำลายนั่นเอง....แล้วตัวละครตอนแก่จะออกมาเล่าเรื่องที่ตัวเองถูกทำลายไปแล้วตั้งแต่ต้นได้ไง....แปลก..ไม่ชอบครับ^^ จากคุณ : Filmnoir เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 04:11:49

ความคิดเห็นที่ 12 คุณบอยตัดสาระสำคัญๆ ที่ผมชอบไปเยอะเหมือนกัน แอบเสียดาย แต่โอเคครับ สนุก กินใจอยู่ จากคุณ : usdollar เขียนเมื่อ : วันสิ้นปี 54 08:26:20

ความคิดเห็นที่ 13 เห็นตรงกันรวมทั้งของท่านอื่นด้วยที่ว่าไม่ประทับใจเพราะเหตุไร กระทู้นี้เน้นเฉพาะบทเป็นหลักยังไม่ได้ลงรายละเอียดท่าทางนักแสดงทำนองดนตรีมาก ซึ่งออกจะวนเวียนคล้ายกันแทบทุกเรื่องของค่ายนี้เพลงที่คุณรัดเกล้าร้องช่วงท้ายก็คล้าย All that jazz รู้สึกเช่นกันว่าอึดอัดการตีความบทละครยากๆที่นำมาทำเช่นเรื่องหงส์เหนือมังกรก็ผิดหวังอีกเรื่อง ไม่มีความอดทนพอที่จะพิมพ์รายละเอียดได้ยาวๆแต่ก็ดูและเก็บความผิดหวังไว้จนเหลือแค่เรื่องละรอบ และรออ่านกระทู้ของทุกท่านในนี้เสมอ จากคุณ : bebun เขียนเมื่อ : 3 ม.ค. 55 21:56:25

ความคิดเห็นที่ 14 คห. 13  ครับ เรื่อง เพลง ทำนอง คำร้อง ผมไม่ได้ลงลึกเพราะที่เขียนๆออกมานี่ ล้นสามหน้ากระดาษเอสี่ เข้ามาหน้าสี่ ผมคิดเอาเองว่าเยอะไปแล้ว เลยหยุดตรงนี้ ดีกว่า เห็นด้วยว่าเพลงของเรื่อง คำร้อง ทำนอง บางอันเริ่มวน และให้เวลากับงานน้อยไปหน่อย เลยมีเพลงไม่โดนเสียเยอะ โชว์สามชั่วโมง น่าจะมีเพลงให้คนดูได้ว้าวๆ ร้องตามติดหูสัก ห้า หกเพลง อย่างที่เห็นๆนะครับ ละครเพลงเรื่องไหนเพลงเพราะเกินครึ่งเรื่องนั้นมักจะ ประสบความสำเร็จเสมอ ละครเพลงเรื่องไหนมีเพลงเพราะติดหูน้อย โอกาสแป๊กมีสูงมาก ละครเพลงเรื่องนึงจะเข็นออกมาแสดงต่อหน้าสาธารณะ ในความเห็นผมหากยิ่งใช้เวลาเกลาบทละคร เกลาเพลง คำร้อง สร้างทำนอง ใช้เวลามากงานจะออกมาปราณีตมากคนดูจะรู้ได้เอง(ด้วยใจ) งานใช้เวลาขัดเกลาอยู่กับมันน้อยงานออกมาจะฟ้องตัวมันเอง คห. 12  ผมว่าคนทำต้องเลือกตัด เลือกเล่าจากเรื่องที่เล่าใช้เวลาสามวันจบ ให้เหลือ 3 ชม. ตรงใจบ้าง ไม่ตรงใจบ้าง ต้องดูที่ผลรวมสุดท้ายของละครครับ คห. 11 ตีความได้ละเอียดถึงใจมากๆครับ เรื่องแม่พลอยเป็นวิญญาณกลับมาเล่า ผมไม่ค่อยขัดเท่าไหร่   ผมว่าพลังละครตอนท้ายๆ มันไปกลบข้อเสียตรงนี้ เลยลืมไปว่าตอนไหนผี ตอนไหนคน เสียงกระสุนนัดนั้นมันขยี้ใจคนดูแปร๊บปรี๊ดเลย แต่ถ้าคนทำจับจุดที่คุณ filmnoir แจงได้แล้วเดินตามนั้น ผมว่าคนดูคงรู้สึกไปกับแม่พลอยมากกว่านี้นะครับ แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 55 00:11:57 จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 12:16:28

ความคิดเห็นที่ 15 คห.10 ที่เห็นในบนเวทีวันนั้น องก์สองไปในแนวที่คุณเย็นสิทธิ๋ว่าไว้ครับ เพียงแต่องก์หนึ่งเส้นเรื่องไม่ไปทางไหนให้แน่สักทาง แวะจอดข้างทางตลอด มาถึงจุดที่ว่านี่เล่นเอาเหนื่อยที่จะรับรู้แล้ว คห.9 ผมว่าละครเรื่องนี้มีจุดยืน จุดประสงค์ชัดเจนครับ ส่วนเรื่องความถูกต้องทางประวัติศาสตร์อันนี้คนดูคงต้องรับผิดชอบข้อมูลด้วยตัวเองด้วยส่วนหนึ่งน่าจะดีกว่าเชื่อทุกอย่างที่ละครนำเสนอออกมา การข้ามรายละเอียดบางอย่าง อาจทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนได้ อันนี้อยู่ที่พวกเราต้องช่วยๆกันสร้างขึ้นมาด้วยนะครับ ดูหนังดูละครแล้วไปศึกษาเพิ่มเติมต่อ ไม่ใช่ดูแล้วเอามาอ้างอิงเชื่อตามหมด คห.7-8 ขอบคุณที่แวะมานะครับ ฉากรำที่ว่านี่ผมกะคนที่ไปดูด้วยกันเรายังแซวกันไม่เลิกทุกครั้งที่รถไฟฟ้าผ่านไปแยกราชประสงค์ครับ 555 เรื่องนี้เสียคะแนนตรงท่อนวังในนี่แหละ จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 12:39:23

ความคิดเห็นที่ 16 ทำไมเข้าวังแล้วมีนางรำที่จะต้องมาคุยกับแม่แช่มด้วย น่าจะรำก็ส่วนรำไปแสดงขนบธรรมเนียมในวัง แล้วให้คนที่มาคุยกับแม่แช่มเป็นคนอื่นจะดีกว่า หรือ เขารำกันหน้าวัง แล้วแม่แช่มมาดูและรู้จักกันกับนางรำ แล้วก็รู้จักแค่ 2 คน ก็ไม่น่าใช่ ที่จริง ตรงนี้ใส่คุณสายเข้าไปยังได้เลย ทำไม คุณอุ่นตอนแก่ ที่ตัวแสดงอื่น ๆ บอกว่าไม่มีทรัพย์สินแล้ว ยังจะให้สร้อยกับประไพ เอาที่ไหนมาให้ แล้วเมื่อให้แล้ว ฉากวันเกิด ประไพก็น่าจะใส่สร้อย แต่ปล่อยคอไว้โล่ง ๆ ทำไม ลูกชายคนที่สอง ที่บอกว่า ยังเคารพและภักดีต่อพระเจ้าแผ่นดิน กลับไม่ก้มลงกราบ เมื่อทราบข่าวเสด็จสวรรคต ไว้นึกออกจะมาเติม จากคุณ : ฯดิ้วฯ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 55 19:19:44

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นกระทู้วิจารณ์ที่อ่านแล้วโดนใจมากหลายประเด็น เป็นการติเพื่อก่อที่มีหลักการและเหตุผล ไม่อคติลำเอียงในทิศทางการเมืองอย่างที่ได้อ่านแล้วรู้สึกเบื่อหน่ายในหลายๆกระทู้ที่ผ่านมา ไปดูมาแล้วหนึ่งรอบเมื่อต้น ธค และได้ชักชวนเพื่อนอีกสองคนที่ยังไม่ได้ดูให้ไปดูเลยตัดสินใจพาเพื่อนไปดูรอบที่สองในวันที่ 22 มค นี้ รอบแรกที่ไปดูพาผู้อาวุโสทึ่บ้านทั้งคุณพ่อแม่และป้าไปด้วยกันค่ะ ทุกท่านชอบมากเพราะเป็นแฟนนิยายสี่แผ่นดินมาตั้งนานแล้ว ที่บ้านซื้อชุด VCD ละครทีวีเวอร์ชั่นหม่อมน้อยเก็บไว้ด้วย ส่วนตัวแล้วชอบดูละครเวทีมาตั้งแต่เด็กๆ สมัยที่อยู่ต่างประเทศสิบกว่าปีได้ไปดูละครของ Broadway มาหลายเรื่องเท่าที่มีโอกาส เรื่อง Les Miserable ที่ จขกท กล่าวถึงนั้นก็ได้ดูครั้งนึงแต่ต้องบอกตรงๆว่าไม่ค่อยประทับใจเพราะตามเรื่องค่อนข้างยากและเหมือนการเล่าเรื่องจะโดดๆเนื่องจากไม่เคยอ่านนิยายมาก่อน พอจะเข้าใจเนื้อเรื่องมากขึ้นก็ตอนที่ได้ดูเวอร์ชั่นภาพยนต์ เรื่องสี่แผ่นดิน คหสต อยากยกนิ้วให้คุณบอยในเรื่องของ production การทำฉากเครื่องแต่งกาย แต่พอได้อ่าน คห เรื่องการดำเนินเรื่อง องค์ 1 เห็นด้วยในหลายๆประเด็นฉากที่คิดว่าเยิ้นเย้อเกินไปคือช่วงสราญรมย์ ที่เน้นการเต้นโชว์มากเกินไปทำให้อารมณ์การดำเนินเรื่องชะงักไปนิดนึง ฉากนี้เหมือนกับว่าคุณเปรมหลุดจาก character มาเป็นกันเดอะสตาร์แบบเต็มๆ แม้ว่าส่วนตัวจะชื่นชอบน้องกันเดอะสตาร์อยู่แต่คิดว่าการเต้นโชว์แบบนี้เก็บไว้แสดงบนเวทีคอนเสิรต์เอาใจแฟนคลับจะดีกว่า การเล่าเรื่องของคุณสินจัยแม้จะเข้าใจเหตุผลว่าจำเป็นต้องดำเนินเรื่องอย่างกระชับที่สุดเพราะเวลาน้อยแต่บางซีนก็ไม่ค่อยจำเป็นเพราะนักแสดงวัยเด็กก็สื่อมาได้ดีมากแล้ว เช่นตอนจากแม่ถ้าปล่อยฉากนั้นให้น้องพินต้าเป็นคนสื่อและเล่าเรื่องโดยไม่มีเสียงแม่พลอยตอนแก่ร้องแทรกจะได้อารมณ์กว่านี้มาก ต้องขอบอกว่าในบรรดานักแสดงในเรื่องนี้อยากลุกขึ้นยืนปรบมือให้น้องพินต้าแม่พลอยวัยเด็กมากที่สุด เสียงร้องของน้องทำให้ขนลุกได้ทุกฉาก ในบรรดาเพลงทั้งหมดที่ติดหูมากที่สุดคงจะเป็น ในหลวงของแผ่นดิน ทั้งพินต้าและมัดหมี่ถ่ายทอดได้เพราะจับใจมากสำหรับฉากนี้ ส่วนเพลงอื่นๆโดยรวมเห็นด้วยกับความเห็นด้านบนค่ะ ทั้งเพลง อาจเคยเป็นคนไม่ดี และเพลง ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ เห็นได้ชัดว่าทางค่ายตั้งใจจะขายสองเพลงนี้ใน version pop อยู่แล้ว ฉะนั้นการแต่งทำนองและเนื้อร้องจึงออกแนว pop มากกว่าแนว musical จริงๆชอบมากกับเพลงฉันจะอยู่เคียงข้างเธอที่สิงโตถ่ายทอดแต่ในเนื้อหาละครเวทีควรจะปรับเนื้อเพลงอีกนิดนึงให้เข้ากับตัวละครและการสื่อสารระหว่างแม่ลูก เช่น อ๊อดจะอยู่เคียงข้างแม่ และค่อยปรับเป็นฉันกับเธอในฉบับ pop ที่เป็นการสื่อสารระหว่างหนุ่มสาว จากที่เคยเฉยๆกับสิงโตมาเรื่องนี้ชอบน้องมากเลย เล่นบทอ๊อดได้ดีมากและทำให้คล้อยตามตัวละครและรู้สึกตามได้แทบทุกซีน เห็นด้วยกับ จขกท ทุกประการในองค์ 2 การดำเนินเรื่องกระชับขึ้นและยกประเด็นหลักจากนวนิยายมาถ่ายทอดได้อย่างดีทั้งเรื่องความขัดแย้งในบ้านเมืองยุคนั้นผ่านต้วละคร อ้นกับอััน การเปลี่ยนแปลงทางความคิดของผู้หญิงไทยผ่านประไพและแม่ช้อย ขอบคุณสำหรับกระทู้นี้ค่ะ ทำให้ได้ข้อคิดหลายๆด้านเพื่อจะได้ไปเก็บรายละเอียดในการชมรอบที่สอง จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 14:44:32

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วก็ถือว่าเป็นการวิพากษ์วิจารณ์เชิงสร้างสรรที่ดีทีเดียว เห็นด้วยตรงที่บางฉากมากเกินไป และไม่จำเป็นต้องมากขนาดนั้น มากจนอึดอัดสำหรับคนที่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้มา ทำให้อยากย้อนถามว่า แก่นสารที่แท้จริงมันอยู่ตรงไหน แต่บางฉากที่ควรจะมีอะไรที่สื่อออกมามากกว่านั้น(ตามที่อ่านในหนังสืออีกเช่นกัน) กลับโดนตัดทอนกระชับจนเกือบเสียอรรถรสในการสื่อให้ผู้ชมให้คล้อยตาม แต่ด้วยความสามารถของตัวละคร ที่สามารถสื่อออกมาให้เข้าใจ ทำให้ไม่รู้สึกไม่ขาดมากนัก ส่วนเรื่องเสียงร้อง ต้องยกให้ แม่พลอยวัยเด็ก และแม่พลอยวัยสาว ส่วนแม่พลอยวัยกลางคนนั้น ต้องยกให้เรื่องการสื่อทางอารมณ์ ที่ไม่เคยผิดหวัง แม้จะด้อยเรื่องเสียงร้องกว่าแม่พลอยรุ่นอื่นก็ตาม ทั้งนี้ทั้งนั้น ละครเวทีเรื่องนี้ ถึงจะมีข้อตำหนิอยู่บ้าง แต่ต้องขอยกให้เป็นละครที่ดีที่น่าจดจำเรื่องหนึ่ง คุ้มค่ากับค่าตั๋ว และการเดินทางอันแสนไกล แต่ความคาดหวังที่อยากจะเห็นละครเรื่องนี้ เป็นละครที่สมบูรณ์แบบที่สุด คืออยากเห็นผู้จัดอย่างคุณบอย คำนึงถึงองค์รวมของเนื้อหา มากกว่าการเน้นย้ำตัวละครบางตัวเป็นพิเศษ โดยเฉพาะฉากที่ไม่ได้มีความสำคัญตามเนื้อหาในหนังสือ จากคุณ : Mareeraya เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 21:32:23

ความคิดเห็นที่ 19 กระทู้นี้ทำให้ต้องย้อนไปดูบางตอนของ สี่แผ่นดิน เวอร์ชั่นละครที่จดจำมากที่สุดของหม่อมน้อยอีกครั้ง จริงๆแล้วทันดูเวอร์ชั่น ช่อง 3 ที่จินตหราเล่นคู่ฉัตรชัยเหมือนกันค่ะแต่จำรายละเอียดไม่ค่อยได้เพราะยังเด็ก ดูอยู่เมืองนอกกับคุณแม่ทางวีดีโอเทป น่าเสียดายที่ละครเวทีมีข้อจำกัดเรื่องเวลาและสถานที่ จึงน่าเสียดายที่ทำให้การถ่ายทอดรายละเอียดสำคัญตกหล่นไปหลายตอน ในละครเวทีต้องตัดตัวละครที่สร้างสีสันหลายคนออกเช่นบท คุณเชย พ่อเนื่อง แม่ๆทั้งสามของคุณเปรมและท่านชายน้อยซึ่งมีบทเยอะแต่ได้ออกแค่ฉากเดียวบนเวที ไม่ได้อ่านนิยายต้นฉบับแต่รู้สึกว่าหม่อมน้อยค่อนข้างเก็บรายละเอียดจากนิยายเกือบทุกตอน ได้เห็นชัดเจนถึงพัฒนาการและที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละตัวเช่นตาอัันที่ได้รับ influence ทางการเมืองจากที่เรียนกฎหมายที่ฝรั่งเศสที่จะต่างจากตาอ๊อดซึ่งเรียนวรรณคดีจากเมืองผู้ดีที่อังกฤษและเป็นสหายคนสนิทของท่านชายน้อย ในละครทีวีจะค่อนข้างเน้นเรื่องราวระหว่างอยู่ที่ต่างประเทศของสองพี่น้องซึ่งหม่อมน้อยยกกองไปถ่ายทำที่ฝรั่งเศสกับอังกฤษจริงๆ แต่ละครเวทีจำเป็นต้องข้ามตอนนี้ไป ฉากคุณเปรมกับแม่พลอยตอนที่เปิดเผยเรื่องตาอ้นกับเมียบ่าวก็แตกต่างกัน การสื่อของหม่อมน้อยอารมณ์แตกต่างกับช่วงเพลง อาจเคยเป็นคนไม่ดี ในละครเวทีเพราะในละครทีวีคุณเปรมเป็นคนเปิดเผยเรื่องนี้กับแม่พลอยด้วยตัวเองไม่ใช่เข้าไปแอบเห็น แม่พลอยเองก็ไม่ได้โกรธหรือน้อยใจคุณเปรมเลยและยอมรับอ้นเป็นลูกตั้งแต่แรก เข้าใจว่าในละครเวทีต้องการสร้างความ dramatic ให้กับฉากนี้เพื่อจะได้เข้าเพลง อาจเคยเป็นคนไม่ดี ได้อย่างไม่ขัด ยังไงก็ตามโดยภาพรวมแล้วยังต้องยกเครดิตให้ทางเอ็กแซ็กและคุณบอยค่ะที่กล้าหยิบเรื่องนี้ขึ้นมาทำและทำออกมาได้ค่อนข้างน่าชื่นชมในหลายๆแง่มุม ดูละครเวทีค่ายนี้มาหลายเรื่องนอกจากเรื่องทวิภพในเวอร์ชั่นแพทกัปต้นที่ประทับใจมากจนต้องไปดูอีกรอบในเวอร์ชั่นนัทกับโดม ชอบ สี่แผ่นดิน เวอร์ชั่นนี้มากจนต้องไปดูรอบที่สอง เข้าไปอ่าน blog จขกท เรื่อง Phantom of the Opera แล้วนะคะ วิจารณ์ได้ถูกใจอีกเช่นกัน เคยได้ดู Phantom ที่ New York หนนึงเมื่อหลายปีก่อนและไปดูมาเมื่อเร็วๆนี้ที่พารากอนเช่นกัน กำลังจะไปหาซื้อ DVD เก็บไว้ค่ะ เพลง Music of the Night ย้งก้องในหูอยู่เลย จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 23:10:44

ความคิดเห็นที่ 20 ทำไม กินหมากกันแต่ฟันไม่ดำ? ทำไม ไม่เน้นเรื่องเหยียบธรณีประตูให้ชัดเจน อยู่ ๆ พลอยวิ่งเหยียบเข้ามา โขลนมาด่า ร้องเป็นเพลง ฟังไม่ชัด น้องกัน ร้องเพลงเพราะมาก นับถือ เต้นก็ดีมาก ๆ แต่จะเต้นทำไมนานนัก ไม่ใช่คอนเสิร์ต เอาเวลาไปใส่ในส่วนที่จะทำให้คนดูเข้าใจมากขึ้นน่าจะดีกว่าไหมหนอ? เพลงเพราะมาก โน้ตโดดยาวแทบจะข้ามเปียโนกันเลย นักแต่งเพลงโหดมากกะใช้นักร้องเต็มสูบ แล้วนักร้องก็ทำกันได้ดีมากจริง ๆ ครับ ชื่นชมทุกคนครับ ฉากสวยงาม เสียดายที่บางฉากที่นำมาประกอบกันแล้วเห็นรอยต่อชัดเจนมาก ถ้าทำเป็นเหมือนแถบที่ล้ำจากบานประตูไว้ข้างหนึ่งมาบังก็ดี เวลาฉากมาซ้อนกันปั๊บ มันก็จะกลายเป็นแกนกลาง บังพอดี ไม่ได้สอนเน้อ คิดเฉย ๆ แล้วก็เอามาบอก อ้อ ลูซิลล์ เล่นดีนะ พูดภาษาไทยเป็นฝรั่งเศสได้ดีมาก แต่หน้าไม่ได้อ่ะ สวยจริง แต่ก็ยังดูเป็นไทย ฝรั่งเศสหน้าแบบนี้คงเป็นลูกครึ่งไทยแน่เลย นึกออกจะมาต่อ กระทู้นี้แหละ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 55 00:00:27 จากคุณ : ฯดิ้วฯ เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 55 23:54:52

ความคิดเห็นที่ 21 ต้องพาบุคคลสำคัญของบ้านที่อยู่ๆเรียกร้องจะไปดู เลยจะได้ดูอีกรอบเร็วๆนี้ถ้าไม่คร้านจนเกินไปคงจะได้กลับมาร่วมแจมเพิ่มเติม เช่นเรื่องข้างหลังภาพที่ดู3รอบ3มุมที่นั่งยิ่งเล่นนานคุณแพทเสียงdrop บี้ร้องได้ดีขึ้น ระบบเสียงนั่งตรงไหนbalanceเสียงดีสุดเป็นต้น อย่างไรก็ตามยังขัดใจแป้นหมุนที่ใช้มากไป คหสต จนเห็นใจนักแสดงว่าได้เดินสายพานตรวจคลื่นหัวใจกันกระหนำ่ เข้าใจ จขกท ว่าที่เขียนมาก็มากแล้ว ตัวเองเดี๋ยวนี้ยังไม่อยากเขียนอะไรยาวๆเลย จากคุณ : bebun เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 02:48:32

ความคิดเห็นที่ 22 ฯดิ้วฯ ตีแต่ละจุดมาให้อ่านนี่ ระเอียดยิบๆ ถ้าทีมงานตระหนักและนำไปพิจารณา หาทางซ่อมแซมในแนวทางตัวเอง ละครนี่ไม่เหมือนหนังบนจอ บางฉากบางขณะการแสดงคนทำอุตส่าห์ให้ดูเฉพาะจุด แต่คนดูบางคนเกิดตาซนไปเห็นไอ้ที่ไม่อยากให้ดู ทีมงาน ผกก.เกิดทำเว้าแห่วงไว้ ต้องคอยเตือนคอยบอกกัน แก้ได้ก็จะทำให้เนื้องานมีความปราณีตมากขึ้น เรื่องร้องทับกันแล้วฟังไม่รู้เรื่องเป็นมานานหลายเรื่องแล้วครับ เข้าใจว่าเกิดจาก คุณภาพเสียงของนักแสดงที่ยังไม่มีปสก.การร้องที่แข็งพอ หลายๆตอนร้องทับกันฟังแล้วต้องดูจอยิงซับอังกฤษแทน ไม่ต้องร้องทับก็ได้นะครับใช้การร้องโต้ไปมาแทน ร้องประสานเนื้อเดียวกันก็ได้ คุณ numkung แฟนละครเพลงตัวจริงนะครับนี่ ผมขอแซวนิดนึง ถ้าคุณ numkung ว่า Les Miserable ที่บอร์ดเวย์สมัยสิบปีก่อนนี่ยังถือว่าเดินเรื่องเร็ว คุณnumkung มาดูในปีนี้อาจจะหายใจตามไม่ทันในบางช่วงแน่ๆ เพราะละครสั้นกว่าของเก่าราวยี่สิบนาที บางช่วงที่จะรีบไปไหน สงสัยเอาใจเด็กไฮเปอร์รุ่นใหม่ๆที่มาดูมั้ง เดี๋ยวนี้นักแสดงเริ่มอายุน้อยลงๆๆ บรรทัดสุดท้ายที่คุณ  Mareeraya เขียนนี่ชอบมากๆเลยครับ เรื่องคำนึงถึงเนื้อหามากกว่าสีสัน ดนดารา จะไม่ว่าเลยถ้าทำกับเรื่องที่แต่งใหม่ใส่อะไรก็ใส่ไป แต่นี่ อ้างอิงจากวรรณกรรมเรื่องสำคัญ เราต้องช่วยกระตุกขากางเกงกันบ้าง ถูกแล้วครับ bebun ไม่ต้องห่วงนักแสดงหรอกครับ สงสารคนที่อยู่ใต้เวทีมากกว่า เคยเห็นเบื้องหลังเวทีหมุนในบังลังก์เมฆ เขาใช้พลังแขนจากคนร่วมสิบดันๆๆๆ แกนเวทีครับ เรื่องหมุนเยอะสงสัยกลัวสต๊าฟข้างล่างหลับมั้งอุอุ จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 10:58:41

ความคิดเห็นที่ 23 เสียดายมากๆที่ไม่ได้ไปดูรอบที่มี sub จริงๆอยากเห็น subtitle มากเลยว่าจะแปลออกมายังไงแต่ติดที่รอบค่ำเลิกดึกมากกลับบ้านไม่สะดวกอย่างยิ่งเลยต้องไปดูรอบบ่ายทั้งสองรอบ เคยแปล อาจเคยเป็นคนไม่ดี ไว้เล่นๆเลยอยากเห็นว่าเขาแปลออกมายังไง ไว้ดูรอบที่สองจบวันที่ 22 นี้จะมาตั้งกระทู้วิจารณ์เป็นเรื่องเป็นราวบ้างเพราะคราวนี้กะจะเก็บรายละเอียดเต็มที่แม้ว่าจะต้องนั่งคนละมุมและห่างจากรอบแรกมากก็ตาม เพิ่งได้ยินข่าวว่าทาง Dreambox จะทำ ปริศนา the musical เล่นเดือนมีนานี้ ใช้นักแสดงจาก AF KPN ไม่เคยได้ดู production ของค่าย Dreambox สักที ตอนที่มีเรื่องคู่กรรมก็อยู่เมืองนอกแต่คุณพ่อแม่ไปดูบอกว่าดีมาก คราวนี้เลยว่าจะลองไปดูเรื่องปริศนาสักหน่อย คุณ kinglear คะ เดาถูกว่าดู Les Miserable เมื่อสิบก่อน (จริงๆแล้วสิบกว่าปีนิดๆ) แบบนี้ปิดบังอายุยากเลย อิอิ ตอนนั้นส่วนนึงที่ดูแล้วไม่ค่อยอินเต็มที่เพราะว่ายังเป็นนักศึกษาอยู่ค่ะเบี้ยน้อยและละครที่เมืองนอกก็บัตรแพงลิ่วจึงได้เป็น ชนชั้นสูงค่ะ ซื้อที่นั่งที่ถูกที่สุดและอยู่บนชั้นที่สูงที่สุด มองลงมาเห็นตัวละครเหมือนตุ๊กตาจะได้เห็นสีหน้าแววตานั้นหมดหวัง ถ้ามีโอกาสอยากดูเรื่องนี้อีกสักรอบ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 55 16:12:34 จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 15:51:51

ความคิดเห็นที่ 24 ผมมีลางสังหรณ์ว่า Les Miserable จะกลับมาทัวร์ที่จีน ฮ่องกง สิงคโปร์ มาเลเซีย และอาจจะฟิลลิปปินส์ในปีสองปีนี้ เพราะโปรดักชั่นใหม่ล่าสุด ทำใหม่ฉลองครบ 25 ปีออกแบบมาให้ทัวร์โดยเฉพาะ ผมว่าจะหลุดมาแสดงแถวนี้แน่ๆ โปรดักชั่นทัวร์นี่ต่างจากของเดิมนะครับ ไม่มีเวทีหมุนแล้ว ฉากใ้ช้เครืองฉายภาพยิงขึ้นจอเอา ได้ข่าวมาว่าทำใหม่สวยมากครับ แหมเรื่องเบี้ยน้อยนี่ ตอนแก่แล้วผมไปดูละครแบบเดินดุ่ยๆไปวันแสดงเลย ขอที่นั่งราคา day seat เรื่องนี้ไปดูที่โน่นทีไรทำแบบนี้ทุ้กที ได้ที่นั่งราคาเพื่อนฝูงทุ้กทีไป คนขายตัวโรงนี้ทั้ง palace และ queen น่ารักนิสัยดีมากกกก (นั่นมันก่อนที่คุณป้า ซูซาน จะเอาเพลง I dream the dream มารีบู้ท พอเพลงนี้ดังแล้ว ทำเอาตั๋วละครเรื่องนี้หายากไปแล้วครับ) เรื่องปริศนา ค่ายนี้เชื่อมือเขาได้เรื่อง ทำบท คำร้อง ดนตรี ทีมนี้แข็งตรงจุดนี้ ส่วน ฉาก เสื้อผ้า แสง เทคนิคบนเวที งานสร้างรวมๆไม่อลังการเท่าอีกค่าย ช่วงสัปดาห์แรกคิวเปลี่ยนฉากเทคนิคอาจจะไม่เป๊ะเท่าทางรัชดาลัยครับ แต่รวมๆผมชอบงานฝั่งนี้แทบทุกเรื่อง จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 16:19:54

ความคิดเห็นที่ 25 หวังจะได้เห็นละคร Broadway มาเล่นให้ดูที่เมืองไทยเหมือนกันค่ะปีที่จะถึงนี้จะได้ไม่ต้องลงทุนบินไปดูที่อื่น ได้ไปดู Mamma Mia ตอนมาเล่นที่รัชดาลัยแต่บอกตรงๆว่าผิดหวังกับ cast ที่มาเพราะไม่เท่าที่ควรในด้านการแสดงและ production ที่เราคาดหวังไว้ค่อนข้างสูงและได้ประทับใจฉบับภาพยนต์มาแล้วรวมทั้งคุ้นเคยกับเพลงของ Abba มาตั้งแต่เด็กๆ ตอนไปดู Phantom of the Opera ที่ New York ก็ได้ตั๋วถูกจากเว็ปเหมือนกันค่ะ ไม่ได้นั่ง opera แต่ก็ไม่ไกลจนเสียอารมณ์นัก ดูละครที่นั่นส่วนนึงที่ได้ลุ้นนอกจากการเข้าชมละครแล้วคือการหาตั๋วราคาถูกนาทีสุดท้ายไม่ว่าจะไปเข้าคิววันแสดงหรือค้นหาทางเว็ปต่างๆ ก่อนกลับมาได้ทันดู Mary Poppins ที่เพิ่งเปิดการแสดงไปพอดีเลย อยากให้เอามาเล่นแถบเอเชียเพราะเนื้อเรื่องน่ารักมากเพลงก็ฟังไม่ยากสบายๆ ผู้ใหญ่ดูได้เด็กยิ่งจะชอบ ปริศนาคงจะต้องไปดูสักหน่อยแม้ว่าจะไม่ได้ปลื้มผู้แสดงมากมายนัก แต่อยากสลับสนุนละครเวทีหลายๆค่ายให้ได้เจริญเติบโตมากกว่านี้และเป็นที่ยอมรับสำหรับคนไทยยิ่งขึ้น จขกท ได้ดูทวิภพหรือเปล่าเอ่ย ในบรรดาละครคุณบอยชอบเรื่องนี้มากๆเพลงประกอบเพราะทุกเพลง ครั้งแรกทันดูรอบสุดท้ายที่แพทกัปตันเล่นที่ศูนย์วัฒนธรรมพอดี ปีนั้นกลับมาเยี่ยมบ้านลงเครื่องมารีบไปดูเลยประทับใจจนซื้อซีดีเพลงมาฟังวนไปวนมาจนร้องได้ขึ้นใจ พอมาเล่นใหม่เป็นโดมนัทเลยไม่พลาดที่จะไปดูอีกรอบเมื่อปีที่แล้วแม้ว่าสู้ cast เดิมไม่ได้แต่ก็ไม่ถึงกับผิดหวังมากมายเหมือนหลายๆคน เขียน review ไว้ด้วยค่ะ http://hummingbird99.blogspot.คอม/2011/07/through-mirror-of-tawipob.html  (เปลี่ยนเป็น com) แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 55 23:01:42 จากคุณ : numkung เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 55 23:00:39

ความคิดเห็นที่ 26 อ๊ะอ๋า กลายเป็นดิฉันตาซนไปซะงั้น หุหุ ก็ไม่ได้มีความรู้มากมาย เพียงแต่ชอบดูเท่านั้นเอง เรื่องนี้ก็ไปดูหลายรอบแล้ว ล่าสุด เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ตาอ้น วิ่งจากฉากหน้า ไปขึ้น Turn Table เรียงแถวทหาร ท่าจะตั้งหลักไม่ดี มีเซ ร้องเพลง นัยน์ตามีรอยยิ้มหลุดออกมา น่ารักดี ทำเอาคนยิ้มกันทั้งโรง อีตาอาร์นี่ ยิ่งเล่นยิ่งดี มีเสน่ห์มากขึ้น (ที่จริงไม่ค่อยแฮปปี้ ตอนเล่น นางนาค เท่าไร) ตาอั้น วันอาทิตย์นี้ ติดตะกุกตะกัก อยู่หลายช่วงนะครับ พอมานั่งกลาง ๆ โรงละคร ก็รู้สึกได้ว่า บทสนทนาหลายครั้งที่ฟังเหมือนการท่องอ่าน ไม่ใช่การพูดออกมาสด ๆ ในสถานการณ์นั้น แต่อย่างไรก็ตาม เพลงที่โซโลเดี่ยวนั้นก็เพราะ แล้วก็รู้สึกว่าร้องยาก เพราะเหมือนจะเป็นลำนำหน่อย ๆ ด้วย ทำนองไหล ๆ ไป เหมือนละครเพลงยุคเก่า ตาอ๊อด อ้อนแม่ แอ๊คติ้งเป็นคอนเสิร์ตเหมือนเคย ก็ละครเพลงนี่หว่า จะให้ยืนพูดเหมือนละครพูดได้ไง ก็ดีแล้ว ใครที่ว่าตัวแสดงหลายคน แอ๊คติ้งเป็นคอนเสิร์ต ก็อยากจะบอกแบบนี้แหละ นี่มันละครเพลง มันก็คอนเสิร์ตกลาย ๆ น่ะแหละ อ้อ แต่มันมีเต้นเยอะไปจริง ๆ ด้วยละนะ หลายฉากมาก ๆ เบื่อนิด ๆ เพราะท่าเต้นมันก็ตามยุค ซึ่งเราจะได้เห็นการเต้นคล้าย ๆ แบบนี้ในหลาย ๆ โชว์ทั่ว ๆ ไป ที่เคยดูผ่าน ๆ มา จากคุณ : ฯดิ้วฯ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 20:14:50

ความคิดเห็นที่ 27 เขียนไว้ในกระทู้ ดูแล้วมาเขียน สี่แผ่นดินเดอะมิวสิคัล ขออนุญาตคัดลอกมาแจมในกระทู้นี้ด้วยครับ                                ดูแล้วครับ ในที่สุดก็ได้ดูเสียที  ต่อไปนี้เป็นความเห็นส่วนตั๊ว ส่วนตัวของผมนะครับ องก์แรก ผมรู้สึกว่า มันเหมือนกับการแสดงประกอบแสง สี เสียง มากกว่าละครเวที ดูแล้วไม่ได้ "อิน" อะไรเลย คนดูอย่างผม เหมือนถูก "กัน" อยู่นอกกำแพงวัง โดยที่ยังไม่ได้สัมผัสกับ ชีวิตชาววัง เลยแม้แต่น้อย แล้วก็ โอ้ พระเจ้า ใครจะคิดว่า คุณเปรม แห่ง สี่แผ่นดิน จะกลายเป็น นักแสดงบรอดเวย์ไปซะได้ องก์สอง ดีขึ้นมาหน่อย มีอยู่สัก 4 ฉากในเรื่องที่ทำให้ผม "อิน" กับความเป็นละครได้ แต่ในฉากเหล่านี้ กลับเป็นลักษณะละครพูดทั้งหมด แทบไม่ได้ "อิน" กับบทร้องในละครเรื่องนี้เลย นอกจากเพลง "ในหลวงของแผ่นดิน" ที่ติดหูมากที่สุด และที่น่าตำหนิก็คือ เวลาลูกทั้งหลายของพลอยร้องเพลงกับแม่ แต่ใช้แทนสรรพนามเรียกแม่ว่าเธอ กับ เรียกตัวเองว่าฉัน นี่ มันรับไม่ได้จริง ๆ (เหมือนดูคู่รัก พร่ำพรอดกัน มากกว่า แม่ลูกคุยกัน) นักแสดงหลัก สินจัย ถ้านับเฉพาะการแสดงของเธอในละครเวที เรื่องนี้ก็ไม่ถือว่าโดดเด่นอะไร แต่ก็ต้องยอมรับว่า พลังในการแสดงของเธอ ยัง "เอาอยู่" ดึงอารมณ์ดราม่าออกมาได้ดี ช่วยให้ 4 ฉากดังกล่าว โดดเด่น น่าประทับใจขึ้นมาได้ เหล่า เดอะสตาร์ ถือว่า เล่นกันได้อยู่ตัวแล้วทุกคน ไม่มีอะไรให้ตำหนิได้มากนัก อาร์ กับ สิงโต ดูจะเจนเวทีกว่าอีก 2 คนที่เหลือ ส่วนการร้อง ก็มี โชว์ เป็นของตัวเองกันทุกคน ถือว่าสอบผ่าน นักแสดงที่เป็นแม่พลอยตอนเด็ก ร้องดี และเจิดกว่านักแสดงหน้าใหม่ทุกคน (ในเส้นร้อง) แม้ว่าจะประดิษฐ์คำไปบ้างในบางประโยค และพยายามร้องให้เป็น "ผู้ใหญ่" มากเกินไปหน่อยในบางเพลง หากฝึกปรือต่อไป คงไปได้ดีในเส้นทางนี้ แม่พลอยตอนสาว น้องมัดหมี่ ร้องดี แต่พูดเสียงสูงต่ำแปลก ๆ เหมือน "เหิน ๆ" ยังไงชอบกล และบทแม่พลอยตอนสาวนี่ น่าสงสารนักแสดงมาก เพราะถูกตัดเสียจน แทบไม่เหลืออะไรให้แสดงความสามารถเลย แม่ช้อยตอนเด็กน่ารัก ตอนสาวน่ารำคาญ (กับเสียงแปดหลอดของหล่อน) พอมาเป็นสาวใหญ่ รัดเกล้าก็เล่นได้อย่างมืออาชีพ แต่ก็นั่นแหละ ช้อยก็ถูกลดบทบาทลงจนเสน่ห์ประจำตัวช้อยหายไปเกือบหมด ขอตั้งข้อสังเกตุว่า ภาพรวมของนักแสดงหลักในเรื่องนี้ ในเรื่องลีลาการร้อง ทำไมมันเหมือนมายืนทื่อ ๆ ตะเบ็งเสียงร้อง เหมือนกันไปหมดเลยก็ไม่รู้  อีกอย่าง สาวชาววังในเรื่องนี้ ไหงอากัปกริยา เหมือนแม่ค้าในตลาดเยี่ยงนี้หนอ ฉาก ทั้งเรื่อง ผมชอบฉากท่าน้ำคลองบางหลวงมากที่สุด ดูสมจริง และสงบ ร่มรื่นดี นอกนั้นก็ดีได้มาตรฐานของค่ายนี้อยู่แล้ว (แต่ผมไม่ชอบ Turn Table เลย มันทำให้ความสมจริงหายไป และจังหวะของเรื่องมันดูรีบร้อนมาก) ข้อดีของเรื่องนี้จริง ๆ กลับไม่เกี่ยวกับความเป็น สี่แผ่นดิน โดยตรง แต่ประเด็นที่โยงเรื่องกับสถานการณ์ปัจจุบันในประเด็นการเมืองและสถาบัน ต่างหากที่ทำได้น่าสนใจ และเป็นสาระที่แข็งแรง สร้างสรรค์ที่สุดของการแสดงนี้ (ถึงแม้จะรู้สึกว่าการพูดถึงสถาบันในมิวสิคัลเรื่องนี้ ดู "จงใจ" และ "ยัดเยียด" มากไปหน่อยก็ตาม) ว่าจะเขียนสั้น ๆ แต่ทำไม "พรั่งพรู" ออกมาซะยาวเลยก็ไม่รู้ แต่ก็ขอย้ำนะครับว่า นี่เป็นความเห็นส่วนตั๋ว ส่วนตัวของผม คนเดียวเท่านั้น เห็นอย่างไรก็ว่าไปตามนั้น ชอบก็บอกว่าชอบ แต่สำหรับเรื่องนี้ ภาพรวมผม "ไม่ชอบ" ครับ "และถึงผมจะไม่ได้ชื่อบอย เอ้ย พลอย แต่ผมก็รักพระเจ้าอยู่หัวมากครับ" ทรงพระเจริญ ๆ ๆ... จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:23:06

ความคิดเห็นที่ 28 คห. 26 ละครเวทีนี่มันท้าทายเพราะอาการตาซนนี่ผมว่าเป็นกันทุกคนแหละครับ   ยิ่งดูใกล้ยิ่งเห็นชัดเจน เรื่องร้องเดี่ยวแล้วเหมือนคอนเสิร์ต คงแล้วแต่ผู้กำกับจะจัดให้มากน้อยตามแต่ตัวผกก.แต่ละคน ผมว่าถ้าเยอะไปอาจจะทำให้หลุดจากตัวละคร เนื้อเรื่อง บรรยากาศ ดีไม่ดีไปทำลายความเชื่อบนเวทีเอา ตอนที่ผมดูมีเยอะอยู่สองช่วง ไม่ถึงกับทำให้อึดอัดเท่าไหร่ เรื่องเต้นอย่างที่แจ้งไว้ในบทความนะครับ ไม่รู้ว่ารอบหลังๆ มีตัดองก์แรกออกไหม คห. 27 เคยได้ยินมาจากผู้ใหญ่อีกทีว่าคนที่ทำงานในวัง จริงๆไม่ได้เรียบร้อยแบบผ้าพับไว้กันเท่าไหร่ ออกจะเฮฮาสนุกสนานน่าดู เมื่อแรกที่เห็นฉากบางปะอินเหล่านางในวังออกมากรี๊ดแปดหลอดสิบหลอดแตก ผมตกใจอยู่ จนมานึกถึงที่ผู้ใหญ่ท่านเล่าถึงความเฮฮาของคนในวังสมัยก่อน ถึงมานึกออกว่าที่เห็นบนเวทีฉากที่ว่าน่าจะใกล้เคียงกัน จากเรื่องนี้ ผมเห็นนักแสดงที่มีศักยภาพแสดงละครเพลงเจ๋งในอนาคตหลายคน หวังว่าจะมีแฟนๆตามไปดูนักแสดงเหล่านี้ คนทำจะได้กล้าทำ แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 00:13:05 จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 18:32:17