|
เหมือนกันค่ะ บางวันตื่นขึ้นมาตอนเช้าแว่วเสียงเพลงที่เคยได้ยินตอนเป็นเด็กลอยเข้ามาในหัวสมองเหมือนเพิ่งได้ยินมาไม่นานมานี้เอง เป็นเพลงที่พ่อชอบเปิดวิทยุตอนเช้าๆประมาณตี 5 เรายังเป็นเด็กๆได้ยินทุกวันมันก็เลยซึมซับเอาเพลงพวกนั้นเก็บไว้ในสว่นลึกของความทรงจำ ตอนนี้เราอยู่ห่างใกลจากพ่อมากเหลือเกิน แต่ความทรงจำนั้นก็คอยเตือนเราเสมอว่ามีใครอีกหลายคนยังคงคอยการกลับไปของเรา กลับไปสู่อ้อมกอดแห่งขุนเขาที่เราจากมานานแสนนาน ......คิดแล้วอยากย้อนวันวานกลับไปสู่วันเก่าๆอีกครั้ง....คิดถึงพ่อกับแม่จัง น้องๆสบายกันดีมั้ย...กาสะลองดอกนี้หลุดออกจากกิ่งแล้วลอยลิ่วไปตามลม สายลมพัดพาให้ลอยไปใกลแสนใกล จนวันเวลาผ่านไปนานแสนนาน....คิดถึงคนที่คอย คิดถึงป่าเขา ดงดอยและอ้อกอดที่แสนจะอบอุ่น เรายังคงเฝ้าแต่หวังว่าสักวันคงได้กลับไปกราบลงตรงแทบเท้าพ่อกับแม่และกาสะลองของแม่ดอกนี้สัญญาว่าจะไม่จากไปไหนอีกจนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน....กึ้ดเติงหาป้อกับแม่ขนาดเน่อเจ้า...
แก้ไขเมื่อ 17 ม.ค. 55 16:15:40
| จากคุณ |
:
กาสะลองของแม่ (PAKUNGKUB) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ม.ค. 55 16:12:48
|
|
|
|
มีใครคิดว่าตัวเองเกิดผิดยุคบ้างครับ
