คนดี เป็นทรัพยากรบุคคลที่มีค่าที่สุดของสังคม
การจะเป็นคนดีได้สำเร็จ จะต้องเริ่มต้นที่การเป็น "ลูกดี" ถ้าเป็นลูกที่ดีได้ ก็เป็นคนดีที่สำเร็จได้ ถ้าเป็นลูกที่ดีไม่ได้ ก็เป็นคนดีไม่สำเร็จเช่นกัน ฉะนั้น คนจะดีได้จึงต้องเริ่มต้นที่ การเป็นลูกที่ดี คุณสมบัติของลูกที่ดี มี ๒ ประการ คือ
๑. เห็นคุณค่าและความสำเร็จของพ่อแม่
๒. ปฏิบัติตอบต่อพ่อแม่ด้วยความกตัญญูกตเวที
ลูกทุกคนโปรดทราบเถิดว่า ไม่มีใครในโลกนี้ จะมีคุณค่าต่อเราเท่าพ่อและแม่ เพราะท่านให้สิ่งที่คนอื่นให้แก่เราไม่ได้ คือ
๑. ให้ชีวิตแก่เรา
๒. ให้ความเมตตากรุณาอย่างสุดซึ้ง ไม่มีวันสิ้นสุด ในยามที่เราผิดหวังหรือมีทุกข์
๓. ให้ความยินดีจากใจจริง เมื่อคราวที่เราได้ดี มีสุข
๔. ให้ความรักจริง จริงใจแก่ลูก ๆ ทุกคน
จริงอยู่คนรักเรามีมากมาย แต่ความรักของคนทั้งหลายเหล่านั้น รักเพราะเขา ต้องการสิ่งตอบแทนจากเรา ถ้าเขาต้องการ จากเรามาก เขาก็รักเรามาก ถ้า เขาต้องการจากเราน้อย ก็รักเราน้อย ถ้าเขาหมดความต้องการ เขาก็หมดรักเรา ความรักจาก คนอื่นจึงมีได้ มีหมดได้มากหรือน้อย ตามกำลังแห่งความ ต้องการ ของเขา แต่ความรักของพ่อแม่เป็นรักแท้ ไม่ได้รักเพราะต้องการสิ่งใด จากเรา ท่านรักเราเพื่อความสำเร็จของเรา อันเป็นความ ปรารถนาสูงสุด ของท่าน
ในเวลาที่เราตกระกำลำบาก อาจจะมีหลายคนมาแสดงความเสียใจกับเราหรือมาปลอบเรา บางคนก็ทำโดย มารยาท หรือธรรมเนียมประเพณีเท่านั้น ใจของเขาอาจจะสมน้ำหน้าเราก็ได้ แต่คนที่จริงใจ ไม่ทอดทิ้ง ติดตามเราไปได้ทุกแห่งหน จะลำบากยากแค้น ประการใด ก็ทนได้ จะหมดเปลืองเท่าใดก็ยอมได้ มีเฉพาะพ่อกับแม่ ของเรา เท่านั้นที่ไม่มีวันทอดทิ้งเรา
ในเวลาที่เราได้ดี ประสบความสำเร็จมีความสุขความเจริญ อาจมีคนมากมายมาดีใจกับเรา บางคนก็ดีใจเพราะคิดว่า เขาอาจจะได้ส่วนแบ่ง จากความสำเร็จของเราบ้าง หรือบางคนมาแสดงความยินดี แต่อาจจะมีความ ริษยาปนอยู่บ้างก็ได้ แต่คนที่ดีใจจริง ๆ ดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไดก็คือ พ่อกับแม่ ของเรานั่นเอง พ่อกับแม่ดีใจ เพราะความมุ่งหมายของท่าน ต้องการเห็นเราเป็น เช่นนี้มานานแล้ว นี่คือข้อเท็จจริงที่ลูกทุกคนได้รับจากพ่อแม เพราะฉะนั้น พ่อแม่จึงเป็นคนประเสริฐของลูกทั้งหลาย ดังนั้น การที่เรารู้คุณค่า ความสำคัญ ของพ่อแม่นั้นมันจะเป็น"เชื้อแห่งความดี" ของชีวิต และเป็นเริ่มต้นที่จะเป็น"คนดี"
"คนดีทำความดีได้ง่าย แต่ทำความชั่วได้ยาก
คนชั่วทำความชั่วได้ง่าย แต่กลับทำความดีได้ยาก"
เมื่อเชื้อแห่งความดี ได้บ่มเพาะจนเกิดผลแล้ว ความดีนั้นจะทำให้เรา
- ทำดีต่อตนเอง เพื่อเป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เราได้รู้สึกดีๆ และพร้อมที่จะแบ่งปันความสุขไปให้ผู้อื่น
- ทำดีต่อครอบครัว ซึ่งเป็นผู้ที่อยู่ใกล้ชิดเราที่สุด และมีผลต่อความสุขของสมาชิกทุกคน
- ทำดีต่อเพื่อนบ้าน ซึ่งอยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกัน หากปลูกไมตรีต่อกันได้ ย่อมจะทำให้เราอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข
- ดีต่อเพื่อนร่วมงาน ซึ่งจะทำให้การทำงานของเราราบรื่น เกิดความสามัคคี และมีผลต่อความเจริญก้าวหน้าของเราด้วย
- ดีต่อหน่วยงานหรือที่ทำงานของตน ซึ่งถือว่าเป็นสถานที่ประกอบอาชีพ ทำให้เรามีกินมีใช้
- ดีต่อสังคม ซึ่งมีเราเป็นหน่วยหนึ่ง ก็จะทำให้สภาพแวดล้อมรอบๆตัวเราน่าอยู่ยิ่งขึ้น
- ดีต่อศาสนา อันเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ และทำให้สังคมร่มเย็นเป็นสุข เราจึงควรสืบทอดศาสนาให้ยั่งยืนต่อไปยังลูกหลาน