ความคิดเห็นที่ 1 ดูแล้วอยากอ่านหนังสือครับ รู้สึกว่าเรื่องน่ารัก แต่ต้องตัดรายละเอียดออกไปเยอะมาก รตี เวอร์ชั่นนี้ฮากระจาย ^^ จากคุณ : กมลภัทร เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 22:54:00

ความคิดเห็นที่ 2 ผมอ่านหนังสือก่อนไปดู เคยดูตอนเป็นละครสมัยหมิวฉัตรชัย ก็รู้สึกว่าตัดตอนไปเยอะจนตามอารมณ์ปริศนาไม่ทันว่าทำไมถึงได้โกรธท่านชายซะปานนั้น ยิ่งตอนเอาเช็คไปคืน จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 23:02:13

ความคิดเห็นที่ 3 คงไม่มีโอกาสได้ไปดู ทั้งที่เป็นนวนิยายที่รักมาก T_T ขอมานั่งฟังด้วยคน จากคุณ : Nupround เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 00:08:14

ความคิดเห็นที่ 4 ไปดูมาแล้วเหมือนกันครับและก็อ่านนิยายอีกรอบก่อนไปดู  ผมกลับรู้สึกว่า ละครใส่รายละเอียดมากจนเกินไปด้วยซ้ำ จนยาวเหยียดเกินจำเป็นไปหน่อย 3.45 ชม. ถ้าใครไม่ได้เป็นแฟนนิยาย อาจเบื่อได้เหมือนกันในบางฉาก  และอาจเป็นเพราะจำนวนฉากมากมาย เปลี่ยนฉากกันเป็นว่าเล่น บางฉากก็ดูอลัง แต่บางฉากก็ดูง่อยๆไปบ้าง  (ส่วนตัว ชอบฉากวังศิลาขาว แต่แอบผิดหวังกับฉากหัวหินบางฉาก)  ฉากท่ีนางเอกเอาเงินไปคืนพระเอก ผมว่าบทละครก็เล่าถึงปมในใจนางเอกไว้ประมาณหนึ่งแล้วนะ เช่นตอนที่สิรีถูกเสมอทิ้ง ปริศนาสรุปตบท้ายว่า เป็นเพราะพวกเธอยากจน ผู้ชายจึงทิ้งขวางและดูถูกเอาได้ เธอจึงโกรธทุกครั้งที่คิดว่าท่านชายใช้วิธีการ เอาเงินฟาดหัว  นอกเหนือจากนี้ ขอสรุปสั้นๆ ว่า นี่เป็นละครแนวสุขนาฏกรรมที่ครบรส และให้ความบันเทิงสุดสุด ชนิดที่แฟนนิยายเรื่องนี้ ก็ไม่น่าจะผิดหวัง กับเวอร์ชั่นนี้ครับ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 09:34:35 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 09:32:21 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 01:24:02

ความคิดเห็นที่ 5 อืม...อ่านคห.4 แล้วมาคิดตาม เหมือนจะิอินปริศนาน้อยไปนิด อย่างที่คห. 2 บอกว่าเหมือนปริศนาอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ บางอันเหมือนน่าจะมีอะไรแต่ไม่ีมี อย่างท่านชายแต่งเรื่องแทนน้อง ปริศนาน่าจะสงสัย หรืออย่างสมุดวาดภาพ ก็ไม่มีอะไรต่อ คนไม่เคยอ่านกับเคยผ่านตาเวอร์ชั่้นคุณหมิวแต่จำรายละเอียดไม่ได้อย่างผมถึงอยากหาหนังสือมาอ่านตะหงิด ๆ นี่แหละครับ ถ้าตัดรายละเอียดบางฉากแล้วใส่เรื่องราวของท่านชายกับปริศนาเยอะกว่านี้ น่าจะอินกว่า ^^ รอบบ่ายวันที่ 18 ปริศนาตีเทนนิสเมามันมาก หมวกหลุดเลย แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 09:52:44 จากคุณ : กมลภัทร เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 09:52:05

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้ว่าขำบทประวิช(นัททิว) เหมือนกันบ้างหรือเปล่า ^^' โดบรวมแล้วสนุกดีครับ ดนตรีไม่หนวกหูเหมือนที่อื่น จากคุณ : ป้ายบอกทาง เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 10:40:36

ความคิดเห็นที่ 7 เพลงเพราะมากๆๆๆ และหลงเสียงท่านชายไปเต็มๆ ทั้งเวลาร้องเพลง และบทสนทนา จากคุณ : หนอนแบกเป้ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:11:17

ความคิดเห็นที่ 8 เพลงในละครครับ (พี่อุบลร้องเพลงประสานเสียงกับน้องสิริ กับ น้องอนงค์ได้ไพเราะทั้ง 2 เพลงครับ) จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:16:02

ความคิดเห็นที่ 9 ขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าไม่ได้เป็นคนมีความรู้อะไรมาก แค่ชอบดูละครเวทีเฉยๆ ได้ไปดูปริศนามาเมื่อวานรอบตอนบ่ายค่ะ ภาพรวมของเรื่องดูโอเคค่ะ มีทั้งสนุกสนาน เฮฮา ซึ้งๆเก็บได้ทุกอารมณ์เลยทีเดียว แต่เราว่าถ้าบทสามารถทำให้ซาบซึ้งกับความรักของท่านชายกับปริศนาได้มากกว่านี้จะดีมากเลยค่ะ เสียดายที่บทไปลงลายละเอียดกับหลายเรื่องมากเกินไปจนลืมมาปูเรื่องความรักของปริศนากับท่านชายให้ชัดเจน (คือมีปูบ้างนะคะ แต่รู้สึกไม่ค่อยชัด พอดูไปเรื่อยๆ อ้าว รักกันแล้วหรอ) เสียดายเรื่องตี๋นิดนึง ไม่รู้ว่าเพราะเป็นรอบแรกด้วยหรือเปล่า ฉากแรกที่ตี๋ออกยังร้องไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ส่วนคาแรคเตอร์ปริศนาเราไม่ค่อยชอบค่ะ คือก็น่ารักแต่ว่าดูแปลกๆ คือร่าเริงแบบไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเท่าไหร่ และอีกอย่างคิดแบบเดียวที่คุณกมลภัทรบอกคือ อารมณ์ปริศนาเปลี่ยนรวดเร็วไปจริงๆ ส่วนท่านชายก็รู้สึกแปลกๆเช่นกัน เพราะที่อ่านจะรู้สึกว่าท่านชายเป็นคนขรึมและเก็บอารมณ์ค่อนข้างเก่ง แต่ในละครดูจะไม่ค่อยขรึมนะคะ แต่ทั้งนี้เดาว่าอาจจะขึ้นอยู่กับการตีความตัวละครของผู้กำกับ ^^ โดยส่วนตัว ในเรื่องตัวละครที่ชอบที่สุดคงจะเป็นอนงค์ เสียดายที่พี่สาวคนนี้ไม่ค่อยได้โชว์ร้องเพลง ส่วนเรื่องของเสียง ไมค์มีดับอยู่ 2-3 ครั้ง  และ มีเสียงที่ดังมาจากเสื้อผ้าด้วย แต่ตัวเพลงและเสียงประกอบชอบมากค่ะ เพลงและทำนองชอบมาก เรียกได้ว่าเป็นส่วนที่ชอบที่สุดสำหรับละครเวทีเรื่องนี้ ฉาก ภาพรวมดูโอเคนะคะ การปรับเปลี่ยนฉากก็ไม่ได้เสียเวลามากมาย ถึงจะมีฉากเยอะ แต่ก็เรียกได้ว่า 3 ชั่วโมง 45 นาที นั้นไม่ได้เสียเวลาไปกับการเปลี่ยนฉากเลย ฉากที่ชอบ คงเป็นฉากเฉลิมกรุง(หรือเฉลิมไทยหว่า?) ที่ทำเป็นไฟแบลคกราวน์ด้านหลัง ดูเรียบๆแต่สวยดีคะ ถ้าถามว่าไปดูละครเรื่องนี้ดีไหม ยังเชิญชวนให้ไปดูค่ะ ถึงจะแอบบ่นไปในหลายๆเรื่อง แต่ก็ยังชอบในเรื่องนี้ค่ะ เพราะ มันเป็นละครที่สนุก และก็ครบรส เพลงก็เพราะ ใครยังไม่ได้ไปชม เชิญชวนค่ะ ^^ จากคุณ : blueeye rabbit เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:24:31

ความคิดเห็นที่ 10 ผมว่ามันยาวววววไปหน่อย ช่วงครึ่งแรกตัดรายละเอียดตัวละครบางตัวออกได้ ครึ่งหลังน่าจะเน้น 3 คนนี้ อานนท์ ปริศนา ท่านชาย มากกว่านี้อีกนิด ด้วยความที่คนทำจะเก็บเรื่องทุกเม็ดเลยต้องพาคนดูตามตัวละครรองๆไป แถมรตีแอนด์คุณแม่หญิงออกมาอีก(ชอบสองคนนี้รับส่งกันสุดๆ) ตัวละครสามตัวหลัก ช่วงองด์2เลยไม่ชัดไม่โดนเท่าไหร่ นักแสดงรุ่นใหม่จังหวะยังไม่เป๊ะเท่ารุ่นเก่าอย่างคุณ นรินทร์ คนที่แสดงเป็นแม่ มาพอถึงฉากที่ช่วงที่รุ่นใหม่คุมเวทีเอง มันมีช่วง dead air บ่อยมากคงยังไม่เชี่ยวเรื่องจังหวะ แถมมาเจอการออกแบบเวทีที่ต้องดับไฟเพื่อเปลียนฉากอีก เลยทำให้รู้สึกว่าละครรวมๆยาวเข้าไปอีก โดยไม่จำเป็น ที่ชอบที่สุดคือการยิงมุขตลก ที่ทำได้ดีมากครับ ตลกแบบยังอยู่ในเรื่อง ตลกแล้วยังเป็นตัวละคร ไม่โดดออกจากเรื่อง เรื่องยังเดินต่อไม่สะดุด ที่สำคัญตลกมีรสกลมกล่อม  มุขที่ใส่คนเขียนเขามือถึงจริงๆ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 13:09:29 จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 11:46:16

ความคิดเห็นที่ 11 ความเห็นส่วนตัว ผมว่าในนิยาย ปริศนาก็อารมณ์วูบวาบ ขึ้นลง ไร้เหตุผลยิ่งกว่านี้อีกนะครับ ผมเบื่อช่วงพ่อแง่:-)อนกับท่านชาย ในช่วงหลังของนิยายมาก คือมันเยอะเกิน ข้อดีก็คือ มันดูเป็นมนุษย์ ที่มีทั้งข้อดีและข้อเสียเหมือนๆ กัน แต่ในละคร  เรื่องท่ีเป็นต้นเหตุ ใช้วิธี เล่าเท้าความ และคัดมาแสดงเฉพาะผลของมัน นั่นก็คือฉากแสดงอารมณ์ปะทะต่างๆ (ซึ่งจะว่าไป มันก็อยู่ในนิยายทั้งสิ้น) ในนิยาย มีบทท้ายๆ อยู่บทหนึ่งที่เล่าความเป็นมาของแม่สมรแม่ของปริศนาและตัวปริศนาเอง ซึ่งผมอ่านด้วยความซาบซึ้งมาก แต่เสียดายที่มันถูกตัดรายละเอียดออกไปเหลือแค่เรื่องของปริศนาสั้นๆ ตอนเป็นละคร (แม้แต่เวอร์ชั่นของหมิวก็ยังตัดรายละเอียดออกไปเยอะ)  แต่ถึงยังไง ภาพรวมผมก็ยังขอชื่นชมคุณดารกา สำหรับบทละครที่ดัดแปลงได้เหมาะสมกับความเป็นมิวสิคัล และยังรักษาเรื่องราวจากนิยายได้ เกินคาด มาก แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 14:22:19 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 14:14:43 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 14:12:55

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นคลิปที่ #8 แล้ว อยากดูขึ้นมาเลย (ก่อนหน้านั้น รู้สึกเฉยๆ) จากคุณ : ลำปาว เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 16:46:54

ความคิดเห็นที่ 13 จริง ๆ ตอนที่ซื้อบัตรผมก็กังวลเหมือนคุณลำปาวนะ แต่เมื่อวานพอเพลงแรกที่อาวิรัชร้องเพลงปริศนาแล้ว ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไปเลย จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 16:50:36

ความคิดเห็นที่ 14 ไปดูมาแล้วค่ะ เป็นการไปดูละครเวทีครั้งแรก ประทับใจค่ะ ทุกตัวแสดงดี ร้องดี ชอบรตีเป็นพิเศษขโมยซีน จากคุณ : nununniwan เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 17:27:52

ความคิดเห็นที่ 15 "ชายโก้หร่านหญิงโก้หรู" อานนท์-รตี  ขอขอบคุณเจ้าของคลิปด้วยค่ะ จากคุณ : auing เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 17:44:34

ความคิดเห็นที่ 16 ปริศนา-ท่านชายพจน์_คนที่ดีพอ ขอขอบคุณเจ้าของคลิปด้วยค่ะ จากคุณ : auing เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 18:10:47

ความคิดเห็นที่ 17 ได้ดูแล้ว 2 รอบ สำหรับคนที่เป็นแฟนบทประพันธ์มาก่อนอย่างเรา ค่อนข้างพอใจกับบทมาก แทบไม่เปลี่ยนเลย ไม่ว่าจะคำพูดหรือฉากสำคัญๆ บทตลกก็เขียนมาค่อนข้างคม เสียบถูกจังหวะตลอด เลยทำให้คนดูครึกครื้นเป็นระลอกๆตลอดทั้งเรื่อง แต่ละครยาวมากกว่าปกติจริงๆค่ะ บางช่วงแอบเนือยไปหน่อย เข้าใจว่าเรื่องนี้คงเป็นเรื่องแทรกของทางDB ไม่ใช่ละครใหญ่ประจำปี ฉากบางฉากเลยเรียกว่า ทำๆไปเถอะ เช่นทะเลหัวหิน  แต่ฉากในวังศิลาขาวถือว่าใช้ได้ค่ะ เพลงที่แต่งใหม่ทั้งหมด ดีมากบ้าง ดีเฉยๆบ้าง แต่มีสกอร์เพลงติดหูออกจากโรงเยอะ บางช่วงเพลงไม่ค่อยส่ง ทำให้ฉากดูกร่อยๆไปนิด แต่โดยรวมกับความเป็นละครรักโรแมนติกแบบคอมเมดี้ ถือว่าทำออกมาได้ครบรสทีเดียวค่ะ  ถ้าพูดถึงนักแสดงหลักแต่ละคนแล้ว บทเฉลี่ยไปหนักที่ 3 ตัวละครหลักอย่าง ปริศนา ท่านชายพจน์และประวิช โรส: โรสเป็นปริศนาที่ค่อนข้างเซอร์ไพรซ์มาก เพราะทำได้ดีเกินคาด จากที่เคยดูตอนเล่น Fame ยังเฉยๆ แต่เรื่องนี้เล่นได้น่ารักเลย ด้วยบุคลิกภายนอกถือว่าเหมาะสม postureดี ฉากเต้นรำดูสง่างาม เพลงที่แต่งมาให้บทปริศนาถืิอว่าค่อนข้างเหมาะสมกับทักษะการร้องของโรส เน้นใช้อารมณ์ การวางเสียงพูดและใส่อารมณ์ในคำ  เพลงที่ร้องคู่กับพี่ตู่เลยรู้สึกแปร่งๆ เพราะน้องโรสเสียงไม่กังวาลเท่าไหร่นัก  ชอบเพลงที่ปริศนาพูดถึงสมาชิกแต่ละคนในครอบครัวว่าดียังไง ตลกมากกกก โดยรวมการแสดง สอบผ่านฉลุย ตู่ ภพธร : น้ำเสียงเวลาพูดใช้ได้ กดต่ำลงเผื่อให้ดูภูมิฐานขึ้น บทท่านชายพจน์ต้องดูสมาร์ทและโก้ตลอดเวลา พาร์ทการแสดงยังแอบแข็งไปนิดนึง เพลงของท่านชายบางเพลงร้องยาก เลยต้องใช้ระดับตู่ ภพธรมาร้อง บางช่วงหลุดท่าทางเหมือนบทเวทีคอนเสิร์ตนิดๆ เหมือนตอนที่เคยเล่นน้ำใสใจจริงเลย รอบของวีคหน้าคงจะดีขึ้น เคมี2คนนี้ เราว่าไม่มากนัก ฉากหวานๆมีไม่เยอะ เพราะต่อปากต่อคำกันทั้งเรื่อง 55 พอบทจะหวานปุ๊บ ก็ยังทำให้คนดูเขินไม่ได้เท่าไหร่นะ ส่วนตัวคิดว่าน้องโรสดูจะมีเคมีกับนัททิวในพาร์ทคู่หูมากกว่่ากับพี่ตู่ซะอีก  จากคุณ : สรวลเสเรรวล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 18:32:42

ความคิดเห็นที่ 18 นัททิว: นัททิวเล่นเป็นประวิช ได้อย่างประวิ๊ช ประวิช คือทั้งพูดมากและร่าเริงมาก 55 นึกหน้าพอลตอนเล่นเวอร์ชั่นเทย่ากับพี่ติ๊กออกเลย อะไรๆก็หม่อมรักเค้าอย่างนู้น หม่อมรักเค้าอย่างนี้ ฉากพูดถึงผู้หญิงที่รักและเพลงsoloของประวิช คนดูขำแทบตายนะ รักผู้หญิงทั้งเมืองอ่ะ 55 วิธีการพูดฉากแรกๆรู้สึกว่ามันตั้งใจเกินไป มันดูเป็นสคริปเกิน ถ้าปรับตรงนี้ได้น่าจะดีขึ้นเยอะ ร้องเพลงโอเคขึ้นมาก ส่วนการแสดงถือว่าดีทีเดียว นัทรับre-actค่อนข้างชัดเจน และไม่ค่อยทิ้งฉาก แม้ในฉากจะไม่ได้โฟกัสที่ประวิช  หนิม: เรื่องแรกกับการเล่นละครเวทีแบบเต็มโปรดักชั่น ถือว่าหนิมทำออกมาได้ดีทีเดียว ร้องเพลงเพราะมาก ฉากเพลงsoloของหนิม เพลง#8 ในละครทั้งขำ ทั้งซึ้ง หนิมเป็นอนงค์ที่ดูตัวเล็กๆ น่าถนุถนอม ใช้น้ำเสียงนิ่มๆ เย็นๆ อยากให้ใช้ภาษากายมากขึ้นอีกนิด ฉากที่มันต้องเสียใจ น้อยใจ ถ้าคมขึ้นจะดีเลยค่ะ  2คนนี้ในบท ประวิชและอนงค์ เคมีพอได้นะ แต่ไม่รุนแรงถึงขั้นคนดูจิกหมอน 55 ยิ่งฉากที่ประวิชรู้ใจตัวเองมันแอบห้วนๆไปหน่อยด้วยค่ะ  ลูกโป่ง: เล่นเป็นรตีได้อย่างที่คนดูไม่เกลียดเลย บทรตีในแบบลูกโป่งออกจะดูแล้วน่าเอ็นดูปนขำซะมากกว่า เก่งที่่ทำให้บทนี้ไม่น่ารำคาญและคนดูชอบ นางขโมยซีนคนอื่นตั้งแต่เดินเข้าฉาก ทั้งคอสตูมและท่าทางการเดิน การร้องก็ดีตามมาตรฐานลูกโป่งเลยค่ะ แอคติ้งคือสิ่งที่เห็นชัดว่าพัฒนา แต่บทนี้ดูจะเป็นบทที่เล่นด้านเดียว ไม่มีซีนดราม่า เป็นตัวละครที่ไม่ค่อยกลมมากเท่่าไหร่ คนดูคาดเดาทุกอย่างได้ง่ายค่ะ จากคุณ : สรวลเสเรรวล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 18:33:18

ความคิดเห็นที่ 19 แอน: บทอุบลน้อยไปนิดนะคะ มาช่วงแรกๆแล้วก็หายไปนานทีเดียว เพลงsoloของอุบล ภาษาสวยมากและมีแง่คิดดีมาก ร้องดีและคม เพลงนี้พอน้องคนที่แสดงเป็นสิรีร้องรับ มันเลยแปร่งๆนิดๆ เพราะเสียงไม่คมเท่าน้องแอน บางฉากวิธีการพูดหลุดออกมาเป็นแอนมากกว่าที่จะเป็นอุบล อย่างฉากต่อเนื่องจากที่เพลง#8 จบ แล้วอุบลต้องถามแม่ต่อว่า ของในบ้านที่อนงค์บอกว่ามันสวยขึ้น มันสวยขึ้นจริงๆหรอ น้ำเสียงที่ใช้หลุดจากบทค่ะ เลยไม่แน่ใจว่าตั้งใจให้ฉากนี้เป็นซีนที่คนดูขำได้รึปล่าวค่ะ ตี๋: อานนท์บทน้อยมาก กว่าจะมีอานนท์เกือบจะค่อนเรื่องเลย อานนท์ในแบบตี๋เราถือว่ายังตีบทไม่แตกเท่่าไหร่ บนเวทีเหมือนดูตี๋มากกว่าดูอานนท์ค่ะ อานนท์น่าจะดูโก้และสมาร์ทกว่านี้ เพราะบทนี้สำคัญนะ เป็นเหมือนตัวล่อตัวชนให้พระเอกเผยความในใจเลยทีเดียว ตี๋ทำได้ค่อนข้างดีในฉากเพลงsoloที่ปริศนาถามว่า รักคืออะไร แต่ฉากเปิดตัวที่ต้องร้องไปเต้นไปเสียงสั่นไปหน่อยนะคะ แต่ข้อดีคือตี๋เล่นซิคอมมาก่อน เพราะฉะนั้นบทตลกคมมาก! จังหวะเป๊ะค่ะ ส่วนรุ่นใหญ่คงไม่ต้องพูดถึง เล่นกันคมอยู่แล้วค่ะ ฉากเพลงsoloของแม่ ที่ร้องให้แง่คิดเรื่องนายเสมอจะมาสู่ขอสิรี แต่งมาได้คมคายมากทีเดียว  การเปลี่ยนฉากเรื่องนี้แอบdead airเยอะไปหน่อย เพราะสลับฉากเยอะเหลือเกิน แต่เหมือนจะพยายามทำให้กระชับขึ้นแล้วในแต่ละรอบที่ผ่านไป หวังว่ารอบการแสดงของวีคหน้าจะดีขึ้นค่ะ แฮ่ >___< แอบเขียนยาวไปนิด แต่อยากแชร์ค่ะ ใครอยากดูละครสบายๆแนะนำเลย ยิ่งถ้าใครเคยอ่านนิยายเรื่องปริศนามาก่อน เชื่อว่าต้องประทับใจแน่ๆ มีบัตรอีกรอบของวีคหน้าแล้ว เจอกันแน่! ^____^ ขอเข้ามาeditเพื่อบอกว่า ฉากที่ชอบมากที่สุดคือ ฉากเล่นเทนนิส ฮามากกกก 555 ขำกับการออกแบบท่าฉากนี้สุดๆ แล้วเพลงที่นัททิวร้องฉากนี้ก็เพราะมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 21:10:17 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 18:46:54 จากคุณ : สรวลเสเรรวล เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 18:34:35

ความคิดเห็นที่ 20 ไปดูรอบบ่ายวันอาทิตย์ ปริศนาเป็น1ในนิยายโปรดของเรา เคยดูละครทั้ง2เวอร์ชั่น รวมถึงเคยซื้อแผ่นหนังที่คุณจารุณีเล่นมาดูด้วย แต่คิดว่า ปริศนา เดอะ มิวสิคัล นี้ฮาสุด เห็นด้วยกับหลายคห.ที่ว่าละัครยาวไปแต่ผู้เขียนบทคงอยากจะเก็บรายละเอียดให้ได้มากที่สุดเพราะในนิยายมีเรื่องราวเยอะมาก   เราชอบเพลงตรองดูก่อน ที่คุณนายสมร (คุณศิรินทรา นิยากร) สอนสิรีเรื่องการจะตัดสินใจแต่งงานกับนายเสมอ น้ำเสียงคุณศิรินทราอบอุ่น เนื้อเพลงก็ดีมาก สื่อถึงแม่ที่รักและห่วงลูกสาวจริงๆ รวมถึงเพลงใครในกระจกที่อุบล(น้องแอน เอเอฟ6)เตือนสติสิรีด้วย   ความสัมพันธ์ระหว่างท่านชายกับปริศนายังดูไม่ค่อยรักกันเท่าไร  เรากลับชอบเวลาปริศนาอยู่กับพี่น้อง ท่านชายอยู่กับประวิชหรือท่านหญิงรัตน์มากกว่า น้องเชอลีนเหมาะกับบทท่านหญิงรัตนาวดี เสียดายน่าจะมีบทป้าสร้อย ส่วนรตี(ลูกโป่ง)  ความฮาของเรื่องนี้มาจากบทรตีเกือบครึ่ง  เราชอบในแง่ที่บทนี้สร้างสีสันให้ละครมากๆ แต่ดูจะฮาเกินตัวรตีในบทประพันธ์เดิม ตอนแรกที่รู้ว่าตี๋รับบทอานนท์ ก็คิดนะว่าทางดรีมบอกซ์กะเน้นให้อานนท์เวอร์ชั่นนี้ตลกแน่ๆ เพราะตี๋ยังไม่ใช่อานนท์เหมือนที่คห.19 บอกล่ะค่ะ แต่ถ้าไม่ยึดติดอานนท์เวอร์ชั่นนี้ก็ถือเป็นคู่แข่งของท่านชายพจน์ได้ เพราะอานนท์มีสิ่งสำคัญคืออารมณ์ขันที่ท่านชายไม่มี ประวิช น่ารักอ่ะ เราเป็นแฟนคลับนัททิวไม่ขอวิจารณ์เดี๋ยวลำเอียง  เอาเป็นว่ากลับถึงบ้านยังฮัมเพลง "ไม่เหมือนคนอื่นที่ผ่านมาเหมือนลมพัดต้องกายแล้วผ่านพัดไปเบาๆ แต่คนคนนี้เปรียบเหมือนดังเงา จะติดตามตัวเราเรื่อยไป จนวันวางวาย" >< อนงค์ คิดเหมือนคห.18   เพิ่มเติมคือหลังจากดูจบดิฉันอยากเป็นอนงค์ จากคุณ : อย่าอิจฉาถ้าฉันสวยกว่าเธอ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 19:18:03

ความคิดเห็นที่ 21 ละครเจ้านี้กระทู้ไม่มากเท่าไหร่ เลยขออนุญาตเข้ามากดทุกความเห็นนะครับ เป็นกำลังใจให้ทีมงาน จากคุณ : กมลภัทร เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 19:19:44

ความคิดเห็นที่ 22 ไปดูรอบแรกรอบสื่อมวลชนมาคะ .. ชอบเรื่องปริศนามากๆ  อ่านยกเซ็ท ปริศนา เจ้าสาวของอานนท์ รัตนาวดี ไม่ต่ำกว่า 10 รอบ ใช้เวลาในการแสดงค่อนข้างนานมาก (ยิ่งรอบค่ำ ก็ดึกเอาการ) แต่เข้าใจคะว่าตัวบทประพันธ์ยากที่จะตัดตัวละครใดตัวละครนึงไปได้ เพราะเรื่องราวจะผูกโยงเรื่องทุกตัวละครเอาไว้ด้วยกันหมด คำพูดของตัวละครเป๊ะตามบทประพันธ์มากๆ ดูไปยังคิดเลยว่าเค้าจะตัดคำในบทประพันธ์มายังไง...ทั้งคำพูดของปริศนา ท่านชาย ประวิช รตี ... ส่วนเพลงก็เพราะทุกเพลงคะ ชอบหมด .. นักแสดงแต่ละครก็ต่างเป็นนักร้องกันทั้งนั้น ท่อนร้องก็ไม่ทำให้รู้สึกติดขัดเลย ขอปรบมือให้คุณไก่ สุธีและนักแสดงทุกคนด้วยคะ ที่ประทับใจที่สุดก็ "รตี" ค่ะ ... ลูกโป่งAF4 เป็นรตีทั้งโดยบุคลิก รูปร่างหน้าตา แม้กระทั้งเสียงพูด..แหลมได้ใจเจ้มากกกก !!! ลูกโป่งได้โชว์การพัฒนาด้านการแสดงละครเวทีอย่างเห็นได้ชัด จากเรื่องโจโจ้ซัง /เร่ขายฝัน ... จากที่เคยเล่นบทดราม่า มาสู่บทนางร้ายแบบคอมเมดี้ซึ่งลูกโป่งทำได้ดีชัดเจนและส่งถึงผู้ชมทุกคน  ตอนละครเบรคหรือตอนเลิกจะได้ยินเสียงคนพูดถึงรตีตลอดทางเดิน.. จากเด็กที่ต่อมแอคติ้งอักเสบตอนอยู่ในบ้านAF ตอนนี้ได้พัฒนาไปอีกก้าวนึงแล้วขอเป็นหนึ่งในกำลังใจให้ลูกโป่งและเด็กAF ทุกคนที่จะก้าวออกไปสู่วงการบันเทิง แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 21:10:04 จากคุณ : OR@NGE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 21:08:57

ความคิดเห็นที่ 23 ปล.ชุดรตีชุดนี้ก็ตรงกับบทประพันธ์ที่ว่า .. รตีสวยอย่างเจ้าหญิงแขก คมเข้ม ^^ จากคุณ : OR@NGE เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 21:09:51

ความคิดเห็นที่ 24 ว่ากันถึงฉากและเพลงท่ีโดนใจในละคร จริงๆ แล้วมีเยอะ แต่ที่ชอบท่ีสุด 3 อันดับแรกคือ 1. ฉากเพลง Serenade ผมว่าฉากนี้สมบูรณ์แบบมาก ทั้งภาพและเสียง องค์ประกอบภาพสวยงามทั้งฉาก และการวางตำแหน่งนักแสดง เพลงก็เพราะและมีเสน่ห์มากพอให้เชื่อได้ว่าทุกคนจะเคลิ้มจนหลุดความในใจออกมา (แม้จะรู้สึกว่า ตู่จะร้องเพลงนี้ในท่อนภาษาฝรั่งได้ไม่ค่อยดีนักเมื่อเทียบกับมาตรฐานของตัวเอง แต่ในท่อนภาษาไทยร้องดีครับ) 2.ฉากเพลง ตาสีดำ เพลงเพราะ ความหมายดี นักแสดงร้องไปด้วยและลีลาศไปด้วย ทั้งนักแสดงหลักและหมู่มวล (เห็นอีกครั้งในฉาก ไม่ชอบใครเท่านี้ Reprise) รู้สึกได้ว่าท่านชายกับปริศนาเริ่มปิ๊งกันในฉากนี้ 3.ฉากเพลงไม่มีอะไรดีเลย ต่อเนื่องกับเพลงคนมีประโยชน์  ฉากนี้ผมถือว่าเป็นฉากเปิดตัวปริศนาอย่างแท้จริง เปิด character ของปริศนา ได้อย่างทรงพลังและโดดเด่นมาก ฉากนี้ฉากเดียวลบข้อกังขาทั้งหมดท่ีเคยมีต่อน้องโรสกับความเหมาะสมในการรับบทนี้ลงอย่างสิ้นเชิง หลังจากฉากนี้เป็นต้นไป ผมมองไม่เห็นโรส KPN อีกผมมองเห็นแต่ปริศนาบนเวทีครับ แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 55 19:40:17 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 21:22:30

ความคิดเห็นที่ 25 ขออนุญาต คห23 นะครับ คือพอดีผมเห็นรูปนี้ใน fb ของดรีมบอกส์ครับ เป็นภาพของ Lookpong Monna Punyabhuti เลยเข้ามาให้เครดิตเจ้าของภาพแทนครับ จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:00:55

ความคิดเห็นที่ 26 ขอฝากอีกกระทู้ของเราด้วยค่ะ ^__________^ #8,16 เคดิต Joongnarak@youtube ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A11852155/A11852155.html แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 23:01:15 จากคุณ : jaijay เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:50:56

ความคิดเห็นที่ 27 คำเดียวและสั้นๆ สำหรับละครเวทีเรื่อง ปริศนาเดอะมิวสิคัล ฉากและองค์ประกอบทุกอย่าง  "ยอดเยี่ยม" เพลงละคร "ไพเราะและมีเอกลักษณ์" ศิลปินทุกท่าน "สุดยอดและประทับใจ" .................................................... แต่ข้อเสียคือ.......ห้องน้ำมีน้อยจัง....T~T...ห้องอาหารก็น้อย...สุดท้าย หิ้วท้องกับอั้นปวดกลับบ้าน...แบบสุดๆ.. .......................................................ขอบคุณค่ะ............. จากคุณ : ยมฑูตครบสลึง (ยมฑูตครบสลึง) เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:03:42

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบฉากก่อนพักครึ่งที่ขับรถไปส่งท่าชายอ่ะคะ ทีแรกนึกว่ารถคงจะเข็นออกมา ที่ไหนได้ ขับวนโชว์ซะเลย เก๋ดีค่ะ ชุดสวยด้วย ^^ จากคุณ : นางสาวแสนดี..sandy เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:31:34

ความคิดเห็นที่ 29 ยกมืออีกเสียง ว่าไปดูมาแล้วค่ะ ชอบมากที่สุด 3 เรื่อง ตามลำดับคือ 1. บท คนเขียนบท (คุณดารกา วงศ์ศิริ) ฉลาดเขียนจัง ทั้งยังเป็นไปตามบทประพันธ์เดิมเป๊ะๆ พอใครบอกละครยาวจัง จริงๆ ก็เห็นด้วยว่ายาวไปหน่อย ก็มาคิดว่าจะตัดตรงไหนออกดี ก็นึกไม่ออก ที่แสดงอยู่ใน 3:45 ชม ก็เพราะว่าเนื้อเรื่องมันผูกกันหมด ต้องเกิดเหตุนี้ จึงจะทำให้เกิดอีกเหตุการณ์ได้ เรื่องที่ 2. คือ เพลง ทราบมาก่อนว่าเป็นการแต่งเพลงใหม่ทั้งหมดเลย ซึ่งตอนแรกก็เลยห่วงๆ อยู่ว่าเพลงจะไม่ติดหูคนฟัง แต่พอฟังแล้ว เพราะมาก ติดหูปุ๊ป แม้เป็นการฟังครั้งแรก เพราะมากๆๆ จนอยากให้ทำซีดีเลยค่ะ ชอบเพลงบนเรือ เพลง black eye เพลง serenade เพลงไม่เคยรักใคร เพลงปริศนา เพลงที่คุณนายสมรร้อง และอีกหลายๆเพลง :) (แก้ตาม คห 32 คุณดารกา วงศ์ศิริ แต่งบทและคำร้อง ส่วนคุณสุธี แสงเสรีชน กำกับดนตรี และประพันธ์ทำนองค่ะ) เรื่องที่ 3 คือ นักแสดง ตอนแรกก็ไม่ค่อยแน่ใจ แต่พอไปดูแล้ว ต้องบอกว่า เก่งจริงๆ เหมือนตัวละครตัวนั้นมีชีวิตไปตามบทละครนั้นจริงๆ โดยเฉพาะ คุณตู่ เป็นท่านชายพจน์  เท่ห์ สุขุม (มีเสน่ห์เหลือร้าย) น้องโรส เป็นปริศนา ที่สดใสมาดมั่น แสดงบทอารมย์ก็เก่ง น้องนัททิว เป็นประวิช สมบทบาทผู้ชายกะล่อนจริงๆ แสดงได้ธรรมชาติดีจัง (เป็นแฟนคลับนัททิวนะ ไม่อยากชมมาก เอาแค่นี้ละกัน >< ) และที่ไม่พูดถึงไม่ได้ คือ ลูกโป่ง เก่งและแสดงน่ารักมาก และหนิม ร้องเพลงเพราะ และก็แสดงซีนอารมณ์กับประวิชได้อย่างน่าเห็นใจจริงๆ (หลงรักคนกะล่อน ก็แบบนี้แหละค่ะ ..) นักแสดงรุ่นใหญ่ ศิรินทรา นิยากร เป็นแม่ปริศนา เสียงเพราะ ร้องเพราะมาก ขนลุก! นรินทร ณ บางช้าง  เป็นคุณหญิงชื่น ชอบตอนร้องเพลงไทยเดิม 555+   คุณศรัณย์ คุ้งบรรพต แสดงเป็นอาวิรัช  (ร้องเพลงเปิดคือเพลงปริศนา เพราะมากๆ เซ็ตโทนของเรื่องเลยว่าต้องได้ฟังเพลงเพราะๆตลอดแน่) นักแสดงคนอื่นๆ (อีกเยอะ) ไม่ได้ร้องมากนัก (ปล ชอบคนที่แสดงเป็นคุณนพด้วย เสียดาย บทน้อยไปนิด >< ) เรื่องอื่นๆ เช่น วงดนตรี อันนี้ไม่มีความรู้ หรือรู้สึกว่าไม่ดีแต่อย่างใด ก็เพราะดีค่ะ ฉาก ชอบที่เซ็ทโทนบ้านของปริศนาเป็นสีโทนพาสเทล เรียบๆ หวานๆ สวยมากค่ะ วังศิลาขาว ก็ดูแกรนด์ดีค่ะ ผนัง ไฟสาย โคมระย้าสวยงาม (อย่าเพิ่งเปลี่ยนเป็นไฟนีออนนะค่ะ >< ) ฉากโรงพยาบาล สนามเทนนิส ริมทะเลหัวหิน ให้ความรู้สึกว่าโบราณ ย้อนยุค ชอบค่ะ เอฟเฟคก็พอสมควรเช่นฝน ฟ้าร้อง (ทำไมพระเอกนางเอกต้องติดฝนทุกทีเลย o-o) คลื่น ไม่มากนัก แต่ก็พอสวยงามค่ะ เสื้อผ้า สวยมากค่ะ ชอบค่ะชอบ ย้อนยุคแต่สวยงามมาก เหมาะกับคนใส่ในแต่ละบุคลิก และแต่ละโอกาสจริงๆ เป็นงานที่ละเอียดมากๆ มองเพลินเลย นักแสดงประกอบ  มหาดเล็กคนสนิทท่านชาย คนที่ดูแลในวัง ผู้ติดตามคุณหญิงชื่นก็ทำหน้าที่ดี แสดงได้มืออาชีพมากๆค่ะ   ส่วนฉากที่ชอบที่สุด เป็นฉากตอนร้องเซเรเนด เพลงเพราะ บทละครดี ตำแหน่งแต่ละคนก็เหมาะเจาะ นักแสดงก็เล่นดี ทุกคนอยู่ในคาแรกเตอร์แม้ว่าจะไม่ใช่ซีนตัวเอง ชายพจน์ก็ร้องเพราะมาก (หญิงรัตนฯก็น่ารัก) จริงๆ ชอบอีกหลายฉากนะ ฉากเทนนิสของปริศนา ประวิช  ฉากทุกฉากของคุณประวิช (อันนี้ ชอบส่วนตัว>< ) ทั้งหลาย ทั้งมวล คงเป็นเพราะได้พี่ลิงเป็นผู้กำกับ ประทับใจในเรื่องความละเอียดทุกขั้นตอนของงานจริงๆค่ะ  คงไม่พลาดละครเรื่องต่อๆไปของดรีมบ๊อกซ์แน่นอนค่ะ คิดว่าดรีมบอกซ์ผลิตผลงานละครไม่ยิ่งใหญ่อลังการ แต่ให้อารมย์ละเมียดละไมดีจริง จบแบบย่อๆ เท่านี้ก่อน (มาตามหัวกระทู้) >< แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 07:47:55 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 23:43:49 จากคุณ : starbucks_s เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:34:45

ความคิดเห็นที่ 30 มีรูปนักแสดง อาจไม่ครบทั้งหมด ถ่ายมาจากรอบสื่อค่ะ จากคุณ : starbucks_s เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:54:11

ความคิดเห็นที่ 31 แต่ข้อเสียคือ.......ห้องน้ำมีน้อยจัง....T~T...ห้องอาหารก็น้อย...สุดท้าย หิ้วท้องกับอั้นปวดกลับบ้าน...แบบสุดๆ.. .......................................................ขอบคุณค่ะ............. - ตรงตึกชาญอิสระจะมี 7-11 อยู่ค่ะ ถ้าไม่หิวอะไรหนักๆ ก็ไปหาซื้ออะไรรองท้องได้ค่ะ แล้วตรงนั้นก็ร้านอาหารญี่ปุ่นอีกร้าน แต่เห็นด้วยว่าห้องน้ำน้อยค่ะ จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:55:36

ความคิดเห็นที่ 32 อยากจะขอพูดเรื่องเพลงสักหน่อยนะครับ เห็นหลายคนบอกว่าคุณไก่ สุธี เป็นคนทำเพลง แต่จริง ๆ แล้วคนแต่งเพลงคือ คุณดารกา นะครับ (ตามสูจิบัตรบอกว่า บทและคำร้อง โดย ดารกา วงศ์ศิริ ส่วนคุณไก่ สุธี เข้ามารับหน้าที่ด้านดนตรี (ตามสูจิบัตรบอกว่า กำกับดนตรี ประพันธ์ทำนอง โดย สุธี แสงเสรีชน) แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 00:15:53 จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 00:14:50

ความคิดเห็นที่ 33 อือ รอบที่เราไปดูมีเด็กงอแงเยอะมาก อยากให้จำกัดอายุคนดูสักหน่อยค่ะ ไม่ค่อยเห็นด้วยกับการให้เด็กเล็กๆเข้าชมละคร เพราะรบกวนคนอื่นแล้วก็สงสารเด็กด้วย เด็กเล็กๆให้มานั่งนิ่งๆในที่มืดๆตั้งสามสี่ชั่วโมงน่าสงสารค่ะ น้องยังเล็กเกินไปที่จะรู้เรื่อง จากคุณ : เครื่องดนตรี เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 10:20:37

ความคิดเห็นที่ 34 รีบนน่าจะรอบเดียวกับผมนะครับ เจอน้องเขาร้องสองสามหน สงสารเด็กครับ ละครยาวขนาดนี้ร้องแค่สามสี่ทีนี่เก่งแล้ว ดีที่ไม่วิ่งเล่นรอบโรง 555 จากคุณ : kinglear เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 11:30:49

ความคิดเห็นที่ 35 สวัสดีค่ะ พอดีเข้ามาเห็นเลยขออนุญาตชี้แจงเรื่องการแต่งเพลงของละครเรื่่องนี้นะคะ ผู้แต่งคำร้อง คือ พี่โจ้ ดารกา ค่ะ ส่วนผู้แต่งทำนอง คือ พี่ไก่ สุธี ค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : ทีมงาน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:23:24 A:171.98.72.155 X: TicketID:352737

ความคิดเห็นที่ 36 ขออนุญาตอ้างอิงจากกระทู้นี้ ที่คุณชีวารมย์เข้าใจได้ชัดเจนมาก http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A11852155/A11852155.html ความคิดเห็นที่ 13 คห12ครับ อีกหนึ่งท่านท่ีผมนับถือมากในความสามารถ คือ คุณโจ้ ดารกา วงศ์ศิริ ผู้ดัดแปลงบทจากนิยายได้อย่างยอดเยี่ยม และยังเป็นผู้แต่งเพลงทั้งหมดในเรื่องด้วยนะครับ ส่วนคุณไก่สุธี สร้่างสรรค์ในส่วนทำนองและดนตรี และคงจะมีส่วนในการปรับเนื้อร้องให้เข้ากับทำนองด้วย ครับ จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 08:46:59 จากคุณ : ทีมงาน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:34:53 A:171.98.72.155 X: TicketID:352737

ความคิดเห็นที่ 37 ไปดูมาแล้ว 3 รอบ ค่ะ ชอบทุกฉาก ทุกตอน ชอบนักแสดงทุกคน ชอบฉากตีเทนนิส เหมือนกัน ตอนแรกก็คิดว่า ฉากนี้จะเป็นอย่างไรนะ พอได้เห็น เป็นฉากที่ตีเทนนิส ที่น่ารักมากๆๆๆ เพลงไพเราะ เหลือเกิน  ^___^ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 13:48:25 จากคุณ : มดตะนอยน่ารัก เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:45:40

ความคิดเห็นที่ 38 ไปดูมาแล้วค่ะ 3 รอบ ^ ^ รอบแรก (บ่ายวันที่ 17) มีตะกุกตะกักบ้าง เช่น เปลี่ยนฉากช้า มีเดดแอร์ บางฉากก็ถูกตัดออกไป ทำให้ดูงงๆ รอบสอง (บ่ายวันที่ 18) รอบนี้สนุกที่สุด คนดูครึกครื้นมาก หัวเราะปรบมือ รอบสาม (ค่ำวันที่ 18) รอบนี้รู้สึกทุกอย่างเริ่มเข้าที่ นักแสดงไหลลื่นมากขึ้น บางฉากถึงรู้แล้วว่าจะพูดว่ายังไง แต่ก็ได้ลุ้นกับการแสดงที่เพิ่มเข้ามานิดๆ หน่อยๆ โดยรวมของละครเรื่องนี้ที่ชอบที่สุดคือเพลง ชอบมาก เพราะมาก ติดหูง่าย ฟังครั้งแรกก็เหมือนจะฮัมตามได้เลย เพลงเธอคือใคร (ไม่แน่ใจชื่อเพลงนะคะ) ที่ประวิชร้องตอนเจอปริศนาครั้งแรก ที่เป็นเพลงเร็ว แต่พออีกทีเอามาทำเป็นช้า ก็น่ารักไปอีกแบบ เพลงไม่เคยชอบใคร เพลงนี้ตอนประวิชร้องให้อนงค์ฟังในงานหมั้น ..เป็นครั้งแรกที่ผมรักใครสักคน... (เป็นครั้งแรกรอบที่ 2 ) มีเสียงหัวเราะจากคนดูแกมหมั่นไส้ ฮามากๆๆ ...แปลกใจ เพราะเหตุอันใดทุกอย่างจึงเปลี่ยนไป... เพลงนี้ก็เพราะ เสียงหนิมเข้ากับเพลงมากๆ บวกกับการแสดงเพ้อฝัน ลอยๆ ของหนิม ทำให้รู้สึกว่าเป็นเพลงรักที่น่ารักมาก เพลงที่อานนท์เปรียบเทียบเรื่องความรักให้ปริศนาฟัง ตอนฟังครั้งแรกในรายการสัมภาษณ์ยังคิดว่าเพลงอะไรเนื้อตลก มีแมวง่วงนอนด้วย 555 แต่พอไปดูแล้วเป็นอีกเพลงที่ชอบมาก เข้าใจเปรียบเทียบเรื่องของความรัก เสียดายอยากให้ทำเป็นซีดี เพราะตอนนี้จำเนื้อไม่ได้แล้ว จำได้แต่ แมวง่วงนอน 55555555 อีกเพลงที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยนั่นคือเพลง บุ๊ค บุ๊ค บุ๊ค ของคุณรตี ตอนรอบแรกที่ดู มีฉากนึงที่รตีเดินออกมา แล้วมีช่วงเงียบนิดนึง มีเสียงเด็ก เสียงเล็กๆ ร้องขึ้นมา... บุ๊ค บุ๊ค บุ๊ค น่ารักมากกกกกก 55555 ส่วนเพลงอื่นๆ ก็เพราะเหมือนกัน เพลงที่อุบลสอนสิรี เล่นเอาน้ำตาซึม เพลงที่คุณแม่สอนสิรีเรื่องคุณเสมอ เพลงของนักเรียนสิกขาลัยก็น่ารัก ชอบตรงเพลง คุย คุย คุย เกรียนดี 55555555 (นอกเรื่อง) ทำให้อึ้งกับภาษาไทยตรงที่ แค่คำว่า "คุย" คำเดียว แต่สามารถไล่โน้ตจนเป็นเพลงได้ 55555 แก้ไข//เพิ่มเพลงค่ะเพิ่งนึกออก ^ ^ อีกเพลงที่ชอบ คือเพลงที่ปริศนาร้องสอนประวิชที่ให้ทำตัวให้มีคุณค่า แล้วตอนหลัง ท่านชายเอามาร้องบ้าง น่ารักดี แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 14:25:17 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 13:49:34 จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:46:25

ความคิดเห็นที่ 39 ในส่วนของนักแสดง.. ขออนุญาตพูดถึงคุณประวิชก่อน เพราะเป็นแฟนคลับคุณประวิช เอ้ย แฟนคลับนัททิว 5555 ดีใจที่นัททิวได้รับโอกาสให้แสดงในเรื่องนี้ด้วย ตอนแรกก็ยังวิตกอยู่ว่าจะออกมาแบบไหน เพราะติดภาพประวิชในแบบของพอลไปแล้ว แต่พอได้ไปดูแล้วชอบมาก แสดงได้น่ารัก น่าหยิก น่าหมั่นไส้ ฉากประวิชเมา ที่ดู 3 รอบ ก็ไม่เหมือนกันทั้ง 3 รอบ มีอะไรเพิ่มเข้ามาที่ทำให้รู้สึกสนุกมากขึ้น จากเรื่องเฟมดราม่าสุดๆ มาเรื่องนี้คอมเมดี้สุดๆ ดีใจที่นัทได้รับประสบการณ์ใหม่ๆ ^ ^ น้องโรส ถือว่าพลิกจากเรื่องเฟมเหมือนกัน เพราะเรื่องนั้นดราม่ามาก ส่วนตัวไม่เคยอ่านนิยายเลย เคยดูแต่ละครเวอร์ชั่นเทย่า ก็รู้สึกว่าโรสเป็นปริศนาได้ไม่ขัดตาอะไร ดูน่ารัก สดใส มั่นใจ ในแบบของปริศนา ตู่ ภพธร เคยฟังแต่เพลง ไม่รู้เลยว่าแสดงได้เก่งมากๆ ดูแล้วแตกต่างจากพี่ติ๊ก ตรงที่ชายพจน์เวอร์ชั่นนี้ดูขี้เล่นมากขึ้น ดูสบายๆ ให้ความรู้สึกว่าความรักทำให้โลกสดใส : ) ลูกโป่ง ฮามาก เป็นสีสันของเรื่องที่สุด ฉากหลังๆ แค่ทำนองเพลงขึ้นก็เตรียมหัวเราะได้เลย 5555 ตี๋ คุณอานนท์ถึงจะออกน้อยแต่เป๊ะมาก จังหวะในการเล่น การยิงมุข เหมาะเจาะ ชอบดูตี๋เต้น น่ารักดี เก่งมาก ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ก็ชอบค่ะ ทำให้คนดูรู้สึกว่าเป็นตัวละครนั้นๆ จริงๆ คุณศิรินทราและคุณนรินทร เป๊ะมาก ทั้งเรื่องเสียงและจังหวะการแสดง น้องเฌอลีนก็เก่งนะ ร้องเพลงก็เพราะ หน้าตาน่ารัก คล้ายพี่ชายมากๆ ออกมาทีไร เห็นภาพนิชคุณซ้อนทุกที : ) จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:20:42

ความคิดเห็นที่ 40 ส่วนฉากที่ชอบก็มีหลายฉากมากๆ (อาจไม่เรียงกันนะคะ เอาตามที่นึกออก) ฉากเล่นเทนนิส น่าร๊ากกกกกกกกกก ที่สุด เต้นกันดุ๊กดิ๊กๆ 555 ขอปรบมือดังๆ ให้คนออกแบบท่าเต้น ตอนรอบ 2-3 รอดูฉากนี้ด้วยใจจดจ่อ รอบหลังๆ ได้เก็บรายละเอียดท่าคุณรตีมากขึ้น ฮามากกก มีทั้งปล่อยลูกออกไม่รับ ล้ม รับพลาด วืด 555555 ฉากหมั้นของประวิชกับอนงค์ก็อลังการ หวานมาก ชอบชุดของโรสในฉากนี้ ชุดสวย ฉากประวิชเมา รอบแรกที่ดูยังไม่มีฉากหลัง (ถ้าจำผิดก็ขออภัย) และดูยังขาดๆ แต่รอบหลังดีขึ้น มีภาพฉากหลัง ดูสมบูรณ์และคึกคักมากขึ้น ฉากขับรถของปริศนาก็เจ๋ง อยากรู้ว่าขับเคลื่อนได้ยังไง ตอนดูรอบ 3 ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือผิดคิว ที่รถไม่วนเข้าในฉาก แต่กลับวนมาข้างหน้าอีกรอบตอนปิดม่านพักครึ่ง สุดท้ายอยากบอกว่าประทับใจปริศนาเดอะมิวสิคัลมาก ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะไปดูทุกรอบเลย รอบ 2-3 ดูบัตรไกลหลังสุดก็รับรู้ได้ถึงอารมณ์ของนักแสดงทุกคน เป็นกำลังใจให้ทีมงานและนักแสดงนะคะ อาจไม่ใช่ละครฟอร์มใหญ่ แต่รับรู้ได้ถึงความเต็มที่และตั้งใจของทุกคนค่ะ ขอบคุณที่ทำละครดีๆ ให้เราได้ชม ขอบคุณมากค่ะ  ^ ^ แก้ไขเพิ่มข้อความ : รบกวนสอบถามแฟนนิยายเรื่องนี้ อยากทราบว่าจะหาซื้อหนังสือนิยายเรื่องนี้ได้ที่ไหนบ้าง เอาแบบที่ตีพิมพ์ล่าสุดก็ได้ค่ะ เพราะถ้าของเก่าเดิมคงหายากมากแล้ว ตอนนี้อยากได้หนังสือมาเก็บไว้ จะได้เอาไว้อ่านเวลาคิดถึง ถ้าได้อ่านคงนึกภาพตามเป็นนักแสดงชุดนี้ทั้งหมด ^ ^ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 14:46:30 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 14:46:00 จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:40:10

ความคิดเห็นที่ 41 รอบบ่ายวันอาทิตย์มีคุณแม่พาเด็กน้อยมาูดูแถวเดียวกัน เห็นใจอยู่นะครับ เรื่องลูกเต้า บางทีจะฝากใครเลี้ยงก็ลำบาก แต่คุณแม่น่าจะเห็นใจคนที่เขาอยากมาดูละครอย่างได้อรรถรสด้วย จากคุณ : กมลภัทร เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:42:29

ความคิดเห็นที่ 42 คห.41 คุณกมลภัทรพูดเรื่องเด็กเล็ก เลยนึกได้อีกเรื่อง ขอฝากไว้สำหรับคนที่ติดมือถือ ทั้งๆ ที่ทีมงานก็ประกาศแล้วว่าให้ปิดมือถือ แต่ก็มีบางคนที่ยังเปิดเล่น เจอทุกรอบที่ดู ความจริงน่าจะปิดแบบจริงจังไปเลย พอเปิดเล่นแล้วแสงส่องเข้าตาคนข้างหลัง ยิ่งโทรศัพท์จอใหญ่ ก็ยิ่งสว่างมาก หลายครั้งอยากสะกิดบอก แต่ก็ไม่อยากมีปัญหา ทำได้แค่ยกมือบังแสงไว้ แล้วก็เรื่องคนเดินเข้าออกไม่เป็นเวลา ควรให้เกียรตินักแสดงและเกรงใจคนดูอื่นๆ ด้วย สงสัยคงต้องติดประกาศมารยาทในการดูละครเวทีตัวใหญ่ๆ ไว้หน้าทางเข้า จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 14:54:16

ความคิดเห็นที่ 43 แก้ไขเพิ่มข้อความ : รบกวนสอบถามแฟนนิยายเรื่องนี้ อยากทราบว่าจะหาซื้อหนังสือนิยายเรื่องนี้ได้ที่ไหนบ้าง เอาแบบที่ตีพิมพ์ล่าสุดก็ได้ค่ะ เพราะถ้าของเก่าเดิมคงหายากมากแล้ว ตอนนี้อยากได้หนังสือมาเก็บไว้ จะได้เอาไว้อ่านเวลาคิดถึง ถ้าได้อ่านคงนึกภาพตามเป็นนักแสดงชุดนี้ทั้งหมด ^ ^ ---------------------------------------------- ผมซื้อที่ศูนย์หนังสือจุฬาฯ สาขาสยามแสควร์เมื่อตอนปีใหม่ครับ แบบว่าอยากอ่านก่อนไปดูละครเหมือนกัน จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 15:29:57

ความคิดเห็นที่ 44 ไปดูมาเหมือนกันค่ะ เพราะเป็นแฟนละครของ dreambox มาขอเล่าความรู้สึกหลังไปดูแล้วกันนะคะ เพราะว่ามันสร้างแรงบันดาลใจถึงกับต้องกลับไปอ่านหนังสืออีกรอบเลยทีเดียว จริงๆ อ่านปริศนาหลายรอบนะ แต่ก็ยังน้อยกว่าเพชรพระอุมา ที่อยากไปดู เพราะคำว่า "ปริศนา" คำเดียวเลย ... ขอชมคนเขียนบทก่อนว่า เก็บรายละเอียดละครได้ค่อนข้างครบ คำพูดตัวละครเกือบทั้งหมดเอามาจากหนังสือเลยทีเดียว ด้วยความที่หนังสือเรื่องนี้น่ารักมากๆอยู่แล้ว ดูไปจึงรู้สึกมีความสุขจัง นึกถึงปริศนาที่เรารู้จักตั้งแต่ รุ่นพี่หมิวพี่นกไปโน่น ก็เข้าใจนะคะ ว่าเรื่องมันยาว แต่จบแบบนี้ ... ดีแล้วเหรอคะ เค้าแอบเสียใจนิดๆ อยากให้ยืดถึงวันก่อนแต่งงาน ไม่ต้องพูดถึงอุปสรรคที่ต้องไปหาญาติผู้ใหญ่ก็ได้ แง้ๆๆ คือ รู้สึกว่า จริงๆ ปริศนากับท่านชายเค้าโรแมนติคกันออก แต่เรื่องนี้ ทำออกมา แล้วไม่ถึงอะ ไม่รู้สึกว่า ท่านชายกับปริศนารักกันหวานชื่น ฟันฝ่าอะไรกันมาเลย ... ไม่รู้สึกถึงเนตรเหยี่ยวท่านชาย และ ตากลมโตของปริศนาเวลาเค้ามองกันเลย แต่ที่ เซอร์ไพรส์สุดคงไม่คิดว่า ปริศนา เวอร์ชันดรีมบอกซ์ จะเป็นโรแมนติคคอมเมอดี้ เนี่ยแหละ และทำได้ออกมาดีทีเดียว ส่วนนักแสดง ขอชื่นชม นักแสดงสาวๆ และ คุณแม่ทุกคน โดยเฉพาะ ปริศนา รตี และ อนงค์ สามคนนี้เอารางวัลชนะเลิศไปครองเลยค่ะ ปริศนาคือใคร ไม่รู้เลยค่ะ สารภาพว่าดูเสร็จต้องกลับมาหาเลยว่าเธอคือใคร น้องโรส kpn นั่นเอง น้องเล่นได้ดีมากๆ ดูร่าเริง มีพลัง ... น่ารักสุดๆ ในความรู้สึกของตัวเอง น้องโรสเล่นได้เป็น ปริศน้า ปริศนามากๆค่ะ รตี คนนี้อีกคน ออกมาที ขโมยซีนทุกคน ชีเกิดมาเพื่อบทรตีจริงๆ จริงๆ ลูกโป่งได้ร้องเพลงหลายเพลงนะ แต่แอบเสียดายนิดนึงว่า แทบไม่ได้ร้องเพลงเพราะๆ ซึ้งๆเลย ออกแนว เปรี้ยว ตลก (บุ๊คๆๆๆ) ไปซะมากกว่า แต่ยังไง ก็ชนะเลิศด้วยท่วงทา ลีลา และ ชุดที่สุดยอดดดดดดดดด อโนงงงงงงงงงงงงง ไม่คาดคิดเลยว่า คนที่เล่นบทนี้ น้องหนิมใช่ไหมคะ เธอจะเอาใจเราไปครอง ดูจบ ก็รู้สึกว่า อโนงก็คือนางเอกอีกคนเลยทีเดียว เสียงงี้ใสกิ๊งงงงง แถมเล่นได้น่ารักน่าชัง สิรี อุบล คุณแม่สมร และ คุณชื่น คงไม่ต้องบอกยีห้อ ฟังร้องเพลงแต่ละทีอยากจะปรบมือให้ดังๆเลยทีเดียวค่ะ ท่านชายพจน์ นั่งคุยกับแม่ว่า ถ้าไม่ใช่พี่ตู่แล้วจะเป็นใครนะ คิดไม่ออก แต่ท่านชายพจน์เวอร์ชันนี้ไม่โรแมนติคเอาเสียเลย ติดจะเฉยมากไปหน่อยนะคะ ถ้าจะบอกว่า ชื่นชอบฉากไหนของท่านชายที่สุด คงตอนติดเรือแล้วพูดว่า you are the sweetest girl I've ever met, prissy .. เท่านั้นเอง ที่ดูแล้ว แบบท่านชายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย (ตอนหลังมาค้นพบว่า ประโยคนี้ท่านชายพูดกับปริศนาที่บ้าน ก่อนจะลากลับวังมโนรมย์ แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย) ประวิช ขอชื่นชมก่อน ว่าเล่นได้ดีกว่าเรื่องเฟรมมาก เรื่องนี้ดูแล้วเป็น นัททิ้ว นัททิวนะคะ แต่ก็ไม่ทำให้ความเป็นประวิชเสียไปเลย ... กลับไปอ่านหนังสือ แปลกมากว่าตอนอ่าน หน้านัททิวลอยมาเลย เวลาเป็นบทประวิช .. อานนท์ น้องตี๋ของพี่ ... พูดตรงๆว่า น้องตี๋ไม่มีความเท่ห์ของอานนท์เลย พี่นั่งดูไป พี่ก็ยังเห็นเป็นตี๋น้อย ขี้เล่น ไม่โก้ เหมือนอานนท์ในหนังสือเลย คุณนพยังดูโก้ ดูเท่ห์กว่าเป็นกอง ... อีกนิดนะน้อง ... ตอนร้องเพลงให้ ปริศนาฟังเรื่องความรักพี่ฟังรู้เรื่องอยู่นะ ร้องใช้ได้ แต่พอปริศนามาร้องตอนอยู่ที่บ้าน ปริศนาดูอินและร้องเพราะกว่ามากๆเลย น้องตี๋จ๋า (และแฟนคลับต้องตี๋) อย่าว่าพี่เลยนะคะ จริงๆ เรื่องนี้ทุกคนเล่นดีตามบทที่ได้รับมา ร้องเพลงได้ดีทุกคน (อาจจะยังไม่อลังการงานสร้างเหมือนรุ่นเดอะที่เคยทำมา) แต่ดูแล้วก็สมกับมาตรฐานของ dreambox นะคะ เสียดายที่ฉากเปลี่ยนบ่อยมาก ทำให้มีการเว้นช่องว่างในการรอเปลี่ยนฉากนานไปหน่อย ... เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่อยากให้ใครที่ยังไม่ได้ไปดู ก็ไปดูนะคะ เพราะจะทำให้เรานึกถึง ปริศนาในอดีตของเรา ... ออกจากโรงละครมา นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ... ขอบคุณที่ทำละครเวทีดีๆในปีนี้ให้เราดูนะคะ (จริงๆก่อนไปดูก็แอบกลัวเหมือนกัน เพราะค่อนข้างผิดหวังกับเรื่องก่อนหน้ามาก แต่เรื่องนี้ไม่ทำให้ผิดหวังเลยนะคะ) จากคุณ : Aramoba เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 15:57:53

ความคิดเห็นที่ 45 ยัีงไม่มีโอกาสได้ดู แต่จะเข้ามาบอกว่าพี่ตู่หล่อมาก จากคุณ : สิงห์หนอน (สิงห์หนอน) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 16:14:01

ความคิดเห็นที่ 46 คนที่ดีพอ / ปริศนา เดอะ มิวสิคัล จากคุณ : jaijay เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 17:02:03

ความคิดเห็นที่ 47 เรื่องปริศนา เนี่ยได้ทั้งอ่านหนังสือ และดูละคร มาตั้งแต่สมัยหมิว ฉัตรชัย และ เมื่อวันเสาร์ีที่ 17 ที่ผ่านมาก็ได้ไปดูมาทั้ง 2 รอบ จะบอกว่าไงดีล่ะ เอาเป็นว่า เห็นด้วยกับ ความเห็นของ คุณ สรวลเสเฮฮา (คห17-19) บวกกับ คุณอยากเห็นท้องฟ้าเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน (คห38-40) สรุป ถ้าถามว่าตัวเองชอบมั้ย... ชอบนะ สนุก น่ารัก แล้วก็ขำดีด้วย แต่เฮ้ออ...  มันยาวมากจริงๆนะ อย่างที่ใครเขียนบอกว่า..... มีตอนปริศนาเอาเชคมาคืนท่านชาย อันนี้ก็ไม่เห็น และ ตอน อุบลสอนสิรีอะไร เกี่ยวกับกระจกเนี่ยก็ไม่เห็น คิดว่าคงหลับ เนื่องจากมันยาวไป เกือบ 4 ชั่วโมง แต่ถึงจะยาว หรือ แม้จะหลับในบางช่วง รวมถึงแอบเซงเล็กๆ ที่มีเสียงเด็กร้องและมีคนเปิดโทรศัพท์นั่งเล่นอยู่ข้างๆ ก็ตาม (อิอิ เจอมาทุกรูปแบบเลย) แต่ไงก็ยังจะไปดูอีก เพราะ จากการได้ดูติดกัน 2 รอบ ก็ได้เห็นถึงการปรับปรุง เปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นของทุกๆ องค์ประกอบของการแสดง ไงต้องขอบคุณ  คุณลิง ผู้กำกับที่ใส่ใจในทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในทุกๆ รอบการแสดง  และพยายามและตั้งใจปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 17:16:22 แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 17:15:30 จากคุณ : chamai เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 17:13:53

ความคิดเห็นที่ 48 กระทู้รูปค่ะ ขออนุญาตรวมไว้ในกระทู้นี้ด้วย ขอบคุณเจ้าของรูปมากค่ะ [Pix] ปริศนา เดอะ มิวสิคัล รอบสื่อมวลชน ๑๖ มีค. ๒๕๕๕ http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C11854356/C11854356.html จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 19:14:43

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณเจ้าของรูปค่ะ (ตามเครดิตนะคะ) แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 19:18:09 จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 19:17:47

ความคิดเห็นที่ 50 คลิปในความเห็นที่ 8 ชอบเสียงแอนมากๆ จากคุณ : CharlesRiver เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 19:48:17

ความคิดเห็นที่ 51 ได้บัตรรอบสื่อมาแบบงงๆ ขอบอกว่ามันยาวมากกับ 4 ชั่วโมงสำหรับคนที่ไม่ได้ไม่ได้เตรียมตัวอะไรมากอย่างเรา แต่ก็ถือว่าเป็นละครเวทีที่คุณภาพ บทดี(แต่ยาว) ส่วนเพลงกับดนตรีไพเราะมากจริงๆแต่การแสดงบางจังหวะยังมีสะดุดๆอยู่ ไม่รู้ว่าเพราะเป็นรอบแรกเลยยังเกร็งๆหรือเปล่าก็ไม่รู้ เรื่องการแสดง รตี ที่รับบทลูกโป่งนี่เราว่าแจ้งเกิดเลยนะ ออกมาทีไรสายตาต้องตามดูแต่ รตีตลอด แสดงได้จัดจ้าน ตลก มีจริต เราว่าดรีมบ็อกซ์ต้องได้ใช้บริการลูกโป่งอีกแน่ๆ ประวิช ที่แสดงโดยนัททิว เราว่าก็เล่นได้ดีเลยทีเดียว ดูกรุ้มกริ่ม ทะเล้นกลายเป็นตัวละคนที่มีสีสันมากคนนึงเลย เรื่องร้องนี่เราชอบท่านชายพจน์ที่แสดงโดยตู่ โทนเสียงนี่คุณชายมาก ร้องเพลงออกมาแต่ละเพลงชวนฟังจริงๆ แต่การแสดงยังมีแข็งๆไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ อีกคนที่ร้องเพลงเพราะมากๆคือหนิมที่แสดงเป็นอนงค์ เสียงหวานนุ่มและกังวาลนั่งฟังอยู่แทบจะละลาย ร้องเพราะมากถึงขั้นสะกดเราได้เลย พูดถึงปริศนา เราว่าโรสเล่นได้ครบเครื่องเลยนะ เพราะดูแล้วบทนี้ต้องใช้พลังมากเพราะเห็นต้องวิ่งเข้าวิ่งออก แต่โรสก็เอาอยู่หมดทั้งแอคติ้งทั้งร้องดูโดดเด่นกว่าตอนเล่นfame เยอะ ส่วนนักแสดงคนอื่นๆก็เล่น+ร้องได้ดีไม่ขัดหูขัดตาอะไรมาก เรื่องฉากเราว่าก็โอเคนะสวยน่าดูไม่ขัดตา ปกติค่ายนี้ไม่ทำฉากอลังการอะไรมากมายอยู่แล้ว สรุปเราว่าก็เป็นละครเวทีคุณภาพอีกครั้งตามมาตรฐานของดรีมบ็อกซ์ แต่ 4 ชั่วโมงเราว่ามันก็ยังนานไปจริงๆนะ จากคุณ : lin เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 20:52:21 A:118.172.175.193 X: TicketID:324378

ความคิดเห็นที่ 52 ขอนุญาตเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นถึงละครเวที ปริศนา เดอะ มิวสิคัล ของ Dreambox ด้วยคนนะคะ โดยส่วนตัวเป็นแฟนบทประพันธ์ของท่าน ว. ณประมวลมารค ทั้ง 3 เรื่องอยู่แล้วตั้งแต่ ปริศนา เจ้าสาวของอานนท์และ รัตนาวดี ได้มีโอกาสดู ปริศนา ทางโทรทัศน์มาแล้วทั้ง 2 เวอร์ชั่น (คือพี่นก ฉัตรชัย-พี่หมิว และ พี่ติ๊ก-เทย่า) ยิ่งทราบว่าทาง Dreambox จะนำมาบทประพันธ์นี้มาทำเป็นละครเวที มิวสิคัล ที่มีนักร้องคนโปรด ตู่ ภพธร ได้รับบทท่านชายพจน์ปรีชาด้วยแล้ว ถึงขั้นตั้งหน้าตั้งตารอวันขายบัตรกันเลยทีเดียวค่ะ ตอนแรกที่ตั้งใจไว้คือจะดูละครเวทีเรื่องนี้  2 รอบคือรอบแรกและรอบสุดท้าย แต่ด้วยข้อจำกัดที่มีแบ่งเป็นรอบสื่อในวันที่ คืนวันที่16 เลยต้องตัดสินใจมาซื้อในรอบวันที่ 18 เวลาทุ่มครึ่ง และรอบสุดท้ายวันที่ 25 แทน แต่พอวันที่ 16 มีพี่สาวใจดีโทรมาบอกว่ามีบัตรรอบสื่อให้ 1 ใบ เลยมีโอกาสไปดูรอบแรกอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ทั้งๆที่วันนั้นเป็นวันศุกร์ ทำงานเครียด เลิกค่ำ และรถติดมากมาย แต่ในที่สุดก็ไปทันเวลาละครเริ่มเล่นพอดี และเพิ่งได้มีโอกาสไปดูรอบทุ่มครึ่งวันที่ 18 ที่ผ่านมาอีก 1 รอบ จึงเห็นถึงพัฒนาการและความเปลี่ยนแปลงอยู่พอสมควร เพราะเป็นคนที่เคยอ่านบทประพันธ์มาก่อน ในใจก็มีคำถามว่า ปริศนา ในเวอร์ชั่นละครเวที ทั้งยังเป็นมิวสิคัลด้วย จะออกมาเป็นยังไงกันนะ แต่จากประสบการณ์ที่เคยดูละครเวที เรื่องน้ำใสใจจริง เดอะ มิวสิคัล ซึ่งเป็นผลงานของ Dearmbox มาก่อนในปีที่แล้ว (คงไม่ต้องบอกว่าไปดูเพราะใครนะคะ^^) ก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่า เพลงต้องเพราะแน่นอน ขอแสดงข้อคิดเห็นเกี่ยวกับบทละครก่อนเป็นอันดับแรกนะคะ โดยส่วนตัวแล้วรู้สึกทึ่งกับการรวบเอาบทประพันท์จากหนังสือนิยายเล่มหนา มาเรียงร้อยเรื่องราวเป็นบทละครเวทีที่จบลงได้ในเวลา 3 ชั่วโมง 45 นาที ซึ่งสำหรับใครหลายๆคน อาจจะคิดว่ามันนานไปหน่อย แต่เมื่อนึกไปถึงรายละเอียดหรือแม้กระทั้งถ้อยคำต่างๆที่ตัวละครแต่ละครพูด จากบทประพันธ์ ทางคุณดารกา ท่านผู้เขียนบทละครเวที ท่านก็สามารถถ่ายทอดออกมาเป็นบทละครเวทีที่ดีเรื่องหนึ่งเลยค่ะ ลำดับเรื่องราวดำเนินได้ดีค่ะ แต่ในบางช่วงอาจจะสั้นไปนิดเช่น ฉากท่านชายและปริศนาที่หัวหิน หรือตัดบทเร็วไปหน่อย เช่น ฉากที่ประวิชรู้ใจตัวเอง และฉากที่เฉลยเรื่องราวความเป็นมาของปริศนา เป็นต้น สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านบทประพันธ์มาก่อน อาจจะไม่ค่อยเข้าใจหรือไม่อินเท่าที่ควร   สำหรับเพลงประกอบนั้น ด้วยชื่อของทั้งคุณดารกา และพี่ไก่ สุธี  สร้างสรรค์บทเพลงที่เป็นเพลงสำหรับแต่ละตัวละคร ทำให้เราเห็นถึงคาแรคเตอร์ ความรู้สึกนึกคิด และอารมณ์ของตัวละครในแต่ละช่วงได้ดี ถึงแม้ว่าจะเป็นเพลงที่ประพันธ์ขึ้นมาใหม่ทั้งหมดก็ตาม แต่ก็สามารถฟังได้เพลินจนจบเรื่อง  โดยส่วนตัวชอบเพลง ปริศนา, เปลี่ยนไปในพริบตา, เหตุผล 12 ประการ, และที่สุดคือ Serenade ที่มีการแปลเนื้อเป็นภาษาไทย ได้ไพเราะเอามากๆ สำหรับฉาก ด้วยข้อจำกัดของโรงละคร กับจำนวนฉากที่ต้องเปลี่ยนบ่อยๆตามเนื้อเรื่อง ทำให้การเปลี่ยนฉากในบางช่วงนานไปนิดในรอบแรก แต่มีการปรับปรุงโดยใช้ Affectแสง มีการทำตึกริมถนนราชวงค์มาช่วย ทำให้รวดเร็วขึ้น ให้อภัยได้ค่ะ ความสวยงามของฉากทำได้ดีค่ะ สำหรับฉากหลักๆเช่น บ้านปริศนา และวังศิลาขาว (ชอบฉากงานเต้นรำมากๆ เลยค่ะ) แต่บางฉากยังดูธรรมดาอยู่บ้าง มีต่อ... จากคุณ : RainyPrincess เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 02:19:32

ความคิดเห็นที่ 53 (ต่อ) มาถึงเรื่องสำคัญที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือบทบาทตัวละคร ที่นักแสดงแต่ละคนได้รับ ขอเริ่มที่นางเอกของเรื่องก่อนนะคะ ปริศนา: โรส โดยส่วนตัวเคยเห็นน้องโรส ในเวทีการแข่งร้องเพลงเท่านั้น เลยนึกภาพน้องโรสเป็นปริศนาไม่ค่อยออกเท่าไหร่ แต่พอได้เห็นการแสดงของน้องทั้งร้องทั้งเต้น และทั้งต้องเป็นตัวดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง ขอแสดงความชื่นชมนะคะ เพราะเสียงน้องดีไม่มีตกเลย ชอบตอนที่ร้องเพลงคนมีประโยชน์ ที่ปรับเสียงเป็นคุณอาวิรัช ทำได้น่ารักดีค่ะ ซีนอารมณ์ตอนที่ร้องเพลงปริศนาเกลียดท่านชายก็แรงดี และขอชมสำเนียงภาษาอังกฤษของน้องโรสนะคะ ไม่ผิดหวังเลยเพราะอยู่เมืองนอกมาตั้งแต่เล็ก เต้นสวยด้วยค่ะ ชอบมาก ท่านชายพจนปรีชา: ตู่ ภพธร เรื่องนี้เป็นมิวสิคัลเรื่องที่สองของตู่ ตอนที่รับบทเป็นผู้ชายซื่อชื่อ โจม จากน้ำใสใจจริง เดอะมิวสิคัล บทของตู่ค่อนข้างจะเรียบๆเรื่อยๆไปหน่อย แต่สำหรับเรื่องนี้ ท่านชายพจน์ ถึงแม้ว่าคาแรคเตอร์จะต้องดูเป็นคนเคร่งขรึม ยืนตัวตรงจนคนรอบข้างรู้สึกเกร็ง ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ความรู้สึก แต่ตู่ก็ทำได้ดีค่ะ รอบแรกอาจจะดูเกร็งนิดหน่อยทั้งตอนแสดงและตอนเต้นรำ แต่รอบที่5 ที่เพิ่งไปดูมา ตู่เล่นได้ลื่นขึ้นค่ะ ซีนอารมณ์ทำได้ดีขึ้น โชคดีที่ทั้งสองรอบที่ไปดูมา นั่งบัตรคนละราคา รอบวันแรกนั้นแถว I รอบที่5 นั่งแถว R  คิดอยู่ว่าตู่จะส่งอารมณ์มาถึงคนที่นั่งหลังๆได้มั๊ย จากที่ตัวเองได้สัมผัส ตู่ทำได้ค่ะ เสียงเพราะอยู่แล้ว สามารถถ่ายทอดอารมณ์ผ่านเพลงได้ดีทีเดียว เพลง Serenade สะกดอารมณ์ได้ดีมาก และท่าเชยคางกับประโยคละลายใจ “ You are the sweetest girl I have ever known Prissy” ทำเอามีเสียงกรี๊ดกร๊าดของสาวๆรอบข้างเลยทีเดียว ประวิช: ณัฏฐ์ น้องน่ารัก มีเสน่ห์ค่ะ เป็นประวิชที่เจ้าชู้ได้น่าหมั่นไส้มากให้ตายสิ รอบแรกอาจจะพูดเหมือนท่องบทไปหน่อย แต่รอบหลังๆเริ่มลื่นแล้วเช่นกัน  ชอบเวลาเค้าออดอ้อน ทำได้น่ารักค่ะ อนงค์: หนิม ก่อนหน้านี้เคยได้ยินหนิมร้องเพลงลูกทุ่งมาก่อน ก็คิดว่าคนนี้เสียงดีจัง และหนิมก็ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ เสียงหนิมใสมาก ลูกเอื้อนมี ร้องเพลงชัด และเพราะมาก การแสดงก็ทำให้เราเชื่อว่าหนิมเป็นอนงค์ตามบทประพันธ์มากๆค่ะ รตี: ลูกโป่ง เธอเด่นมากค่ะ ถือว่าเป็นตัวชูโรงเลยก็ได้ รตีในบทประพันธ์จะดูร้ายกว่านี้ แต่ในบทละครเวที ลูกโป่งเธอแสดงได้น่าหมั่นไส้ปนน่ารัก และมาเต็มทุกรอบทั้งเสื้อผ้าหน้าผม แอคติ้งด้วย ลูกโป่งเป็นศิลปินคุณภาพจริงๆ ค่ะ ชอบ Santa Licia ของลูกโป่งมาก ทำได้น่าหมั่นไส้ปนฮามาก อานนท์:ตี๋ ไม่รู้สิคะ ดูคุณนนท์เวอร์ชั่นตี๋แล้วไม่เหมือนดูคุณนนท์ แต่เหมือนดูตัวตี๋เองมากกว่า กวน ซ่า เจ้าเล่ห์ ไม่มีมาดนักเรียนนอกเลย แต่กลับชอบนะ ดูแล้วสนุกดี ตอนเต้นกับลูกโป่งเสียงดร๊อปไปนิด แต่ชอบตอนฉากที่แกล้งเล่นเป็นแฟนปริศนา ฮาได้ใจค่ะ แอน: อุบล ได้ร้องน้อยไปนิด แต่ทำได้ดีทั้ง 2 ฉากที่ได้ร้องค่ะ เสียงเธอดีอยู่แล้ว ส่วนแอคติ้งดีค่ะ แต่อาจจะมีปัญหาที่ไมค์เล็กน้อยในรอบแรก แต่รอบหลังที่ไปดูโอเคค่ะ สิรี: น้องไหม การแสดงน้องทำได้โอเคนะคะ แต่เสียงร้องอยากให้มีพลังอีกนิด เวลาร้องกับคนอื่น เสียงน้องจะเป็นรองตลอดเลยค่ะ ทั้งตอนที่ร้องกับคุณแม่และฉากเพลงดูซิใครในกระจก คุณสันต์: น้องชัย เสียงโอเปร่าน้องเทพมากค่ะ  พลังเสียงเหลือเฟือมาก แอคติ้งก็ทำได้ดีมากค่ะ นักแสดงอาวุโส อาวิรัช: คุณศรันย์ เสียงนุ่มมากค่ะ ชอบทั้งตอนอ่านจดหมายและตอนที่ร้องเพลงปริศนาในฉากแรกมากค่ะ ทำให้รู้สึกว่าปริศนาน่าทะนุถนอมมาก คุณนายสมร: คุณสิรินทรา เป็นคุณแม่ที่ดูอบอุ่นมากค่ะ ชอบตอนที่ร้องเพลงสอนสิรี ทั้งแอคติ้ง ทั้งอารมณ์ ฟังแล้วอดคิดถึงแม่ไม่ได้เลยค่ะ   คุณนายชื่น: คุณนรินทร การแสดงของท่านไม่เคยทำให้คนดูผิดหวังจริงๆค่ะ ยิ่งแสดงเข้าคู่กับลูกโป่งได้ยอดเยี่ยมมากเลย นีกแสดงสมทบ ท่านหญิงรัตนาวดี วิมล และผองเพื่อนโรงเรียนสตรีสิขาลัย เล่นได้น่ารักมาก ชอบท่านหญิงเวลาที่อยู่กับท่านพี่ ดูเป็นพี่น้องที่รักกันดีค่ะ   คุณนพ กับ คุณเสมอ บทบาทน้อยไปนิด แต่ก็ขาดไม่ได้เป็นสีสันทำให้เรื่องราวสมบูรณ์ขึ้นค่ะ คณะมหาดเล็กและบริวาร เรียกเสียงฮาได้ตลอดเลยค่ะ และตัวประกอบคนอื่นๆ ร้องและเต้นกันได้ทุ่มเทมากๆ เมื่อนับถึงองค์ประกอบโดยรวมแล้ว ถือว่าประทับใจมากๆ ค่ะกับละครเวทีเรื่องนี้ เป็นมิวสิคัลที่ชมแล้วเพลินตาเพลินใจค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งผู้กำกับ คุณสุวรรณดี  นักแสดง และทีมงานทุกคนสำหรับ 5 รอบที่เหลือนะคะ เสาร์-อาทิตย์นี้ ส่วนตัวเองยังมีบัตรที่ซื้อไว้ไปดูอีกวันละรอบค่ะ จะไปเป็นกำลังใจให้ทุกคนเลยนะคะ จากคุณ : RainyPrincess เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 02:28:35

ความคิดเห็นที่ 54 พอดีผ่านมาอ่านเจอ เห็นว่าหลายคนและตัวเองด้วย ยังไม่ค่อยเข้าใจกับการทำงานเพลงในละครเวทีแบบนี้ แล้วก็ไปเห็นใน facebook page ของ พี่ไก่ สุธี ว่ามีเขียนถึงไว้ ลองไปอ่านดูน่าจะทำให้ไขปริศนาในเรื่องนี้ได้นะคะ :) http://www.dreampoem.com/forum/index.php?topic=16302.msg136412#msg136412 จากคุณ : kitim เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:19:17

ความคิดเห็นที่ 55 อุ๊ย ไปเห็นที่กระทู้ oh boy ก็มีพูดถึง http://pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A11851145/A11851145.html ซ้ำง่ะ แต่ก็มาแบ่งๆกันเนาะ จากคุณ : kitim เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 12:21:18

ความคิดเห็นที่ 56 เสียใจที่รู้เรื่องละครเวทีช้าไป รู้อีกทีก็หมดรอบแล้ว อยากให้ขยายรอบเพิ่มรอบอีกจัง เสียดายมาก จากคุณ : kingofearth เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 18:55:12

ความคิดเห็นที่ 57 คห.56 ครับ เหลือให้ซื้อบัตรอีก 4 รอบนะครับ วันที่ 23, 24, 25 นี้ ครับ จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 19:46:49

ความคิดเห็นที่ 58 เห็นด้วยกับหลายๆคนว่าละครเรื่องนี้ อะไรดีหมด เสียแต่ยาวเกินไป เกือบ 4 ชั่วโมง  ถ้าหั่นให้เหลือ 3  ช.ม. ได้จะดีกว่านี้ ดูไปคิดไปว่าตัดอะไรออกได้บ้าง   อย่างแรกคือตัวละครประกอบ  ใส่เข้ามาเต็มอัตราจนแน่นเวที  ควรถอนให้เหลือที่ว่างบ้าง  ประเภทมีที่มาแต่ไม่มีที่ไป  ควรตัดออก  เห็นได้ชัดๆ ก็ 2 คนคือวิมล   ตัดออกเหลือท่านหญิงรัตน์คนเดียวพอ   วิมลไม่มีบทอะไรเลย สันต์ หนุ่มเนิร์ดที่มาจีบระตี   ในหนังสือบอกว่าสองคนแต่งงานกัน  ในละคร สันต์อกหักแล้วหายไปเฉยๆ   ยุบบทสันต์ไปให้เหลือแต่หนุ่มๆมากลุ้มรุมจีบระตี น่าจะพอ นพ กับนงลักษณ์ ก็เหมือนกัน  รวบรัดให้อานนท์แนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนบ้านใหม่ของปริศนา  ก็พอมั้ง   เอ่ยถึงนงลักษณ์และนพในบทพูดเท่านั้นก็พอ  จะได้มีเนื้อที่ให้อานนท์ได้แสดงฝีมือมากกว่านี้หน่อย ฉากบางฉาก หาที่มาที่ไปไม่ได้เช่นกัน   ฉากปริศนาทะเลาะกับสิรีพี่สาว ไม่ต้องมีก็ได้    ฉากสิรีอยู่จันทบูรกับอุบล ตัดออกก็ไม่เสียเนื้อความ ฉากริมทะลที่ประวิชเล่าเรื่องอนงค์ให้ท่านชายฟัง ยาวเกินไป  รวบให้สั้นกว่านี้ได้ คิดได้อีกหลายฉากที่ตัดออกไปได้   แต่เอาเท่านี้ก่อน  มาพูดถึงนักแสดง คนที่เป็นสีสันของเรื่องคือลูกโป่ง  เธอเล่นได้น่ารักน่าหยิกมาก โดยเฉพาะฉากเซกซี่ริมทะเล   ฮาแตก ตู่ยังเป็นตู่  เหมือนน้ำใสใจจริง    แต่เสียงตู่เพราะ ร้องเพลงดี  มีแต่สีหน้าท่าทางเท่านั้นไม่มี feeling   ไม่น่าเชื่อว่าจะรักปริศนาได้จริงๆ ประวิช เล่นบทบาทนี้ดูแล้วเชื่อว่าเป็นประวิช  อนงค์ก็เล่นได้น่าเชื่อว่าเป็นอนงค์  สิรีเว่อไปหน่อย แต่ไม่น่าเกลียด   อุบลและสมศักดิ์ แทบไม่ได้แสดงคาแรคเตอร์ออกมาเลย น่าเสียดาย   ดูแล้วคุณนายสมรมีลูกสาว 3 คนน่าจะพอ เสื้อผ้าสวยสมยุค   เนียนเป็นไฮโซรุ่นสงครามโลก    เพลงฝีมือคุณดารกาและคุณสุธีเป็นจุดแข็งของค่ายนี้อยู่แล้ว   ไม่เคยผิดหวังเรื่องเพลง ส่วนแสงยังมัวๆมากไปหน่อยในบางฉาก   ฉากที่แสงสว่างพองามคือฉากวัง   นอกนั้นแสงค่อนข้างจืด  ละครปริศนาควรให้มู้ดที่สดใสกว่านี้   เป็นจุดอ่อนของค่ายนี้เหมือนเคยปวดตากับแม่นาคพระโขนงมาแล้ว แต่สรุปแล้ว  เล่นเรื่องไหนอีกก็จะไปดูอีก จากคุณ : ท้องฟ้ากับปลาดาว เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 20:26:40

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาอีกรอบ เห็นด้วยกับคห.58 นะบางฉากตัดออกได้จริงๆ เพราะ4ชม.นานมาก อีกเรื่องนึงที่สงสัยคือรอบสื่อก็ผ่านไปแล้ว แต่ยังไม่เห็นสื่อค่ายไหนมีบทวิจารณ์หรือประชาสัมพันธ์อะไรให้เลย ก็งงๆเหมือนกันนะ ถึงจะยาวไปหน่อยแต่เรื่องนี้ก็ถือว่าเป็นละครเวทีคุณภาพอกีเรื่องเลยทีเดียว จากคุณ : lin เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 21:13:32 A:118.172.163.254 X: TicketID:324378

ความคิดเห็นที่ 60 เอาละสิ ยังปลื้มปริศนาไม่หาย ตอนนี้ใน fb ของดรีมบอกส์บอกว่า เดือนสิงหานี้ จะมีมิวสิคัล เรื่องใหม่แล้ว แต่ยังไม่หลุดออกมาว่าเป็นเรื่องอะไร จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 23:05:42

ความคิดเห็นที่ 61 ปริศนา เดอะมิวสิคัล แม้ว่าจะเป็นละครความยาว 3 ชม. เศษ แต่ก็ซื่อตรงบทประพันธ์อย่างที่สุดเท่าที่จะทำได้ มีหลายอย่างที่ปรากฏอยู่ในเวอร์ชั่นนี้เป็นครั้งแรก เท่าที่นึกออกคือ 1.เรื่องราวของปริศนาตอนพบรตีครั้งแรกบนเรือ 2.ท่านชายไว้หนวด (เหมือนในนิยาย) ที่จริงเคยเห็นรูปตอนเป็นหนังเวอร์ชั่นแรกท่ีคุณอมราเล่น ก็จำได้ว่า ท่านชายไว้หนวดเหมือนกัน (แต่ดูเหมือนไม่ค่อยมีใครจดจำเวอร์ชั่นนี้ได้แล้ว  ก็เลยขอไม่นับนะครับ) 3.ท่านชายทรงชุดราชปะแตนนุ่งโจงกระเบนไปทำงานบ้าง สลับกับชุดสากล (เหมือนในนิยาย) 4.ท่านชายร้องเพลง black eyes ตาสีดำ กับ serenade (วิเศษสุดสุด) ตอนนี้นึกออกแค่นี้ ใครนึกอะไรได้ มาแชร์กันครับ เพิ่งนึกออกอีกข้อ 5.รตีเล่นแมนโดลีนที่หัวหิน แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 13:36:13 แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 13:33:50 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 21 มี.ค. 55 23:28:02

ความคิดเห็นที่ 62 จากหัวกระทู้ ..มีคลิปซ้อมตีเทนนิสมาให้ดูค่ะ ได้ข่าวมาว่า เฉพาะท่านี้ซ้อมกัน 3 ชั่วโมงเลย น่ารักดีค่ะ  :D ขอบคุณเจ้าของคลิปจาก Natthewclub ด้วยนะคะ 2/3 Promote ปริศนาเดอะมิวสิคัล@TV Gang (10-03-12) http://www.youtube.com/watch?v=kG29ix2Jrx8&feature=youtu.be จากคุณ : starcmu เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 08:58:50

ความคิดเห็นที่ 63 เชิญชวนเก็บทู้นี้เข้าคลังกันค่ะ ^ ^ อยากรอคนดูรอบที่เหลือมาเล่าให้ฟังว่าเป็นไงบ้าง จากคุณ : อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างในฝัน เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 20:24:52

ความคิดเห็นที่ 64 เพลงนี้เพราะมาก ทำนองเพลงมีกลิ่นอายย้อนยุค เสียงคนร้องก็ไพเราะเข้ากับเพลง และการแสดงออกท่าออกทางก็ทำได้น่ารักสมกับเป็นสาว ๆ ยุคก่อนกึ่งพุทธกาล จากคุณ : Uncle-Dave เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 20:52:11

ความคิดเห็นที่ 65 พอดีเขียนไว้ที่เว็บ เลยขอเอามาแปะแล้วกันนะครับ -------------------------------------------------- ในช่วงหลังๆ มานี้ เรามักเห็นการนำวรรณกรรมชื่อดังหรือเป็นที่นิยมมาทำเป็นละครเวทีมากขึ้น ทั้งละครโปรดักชั่นเล็กจนถึงโปรดักชั่นใหญ่ แน่นอนว่าย่อมนำไปสู่การตั้งความคาดหวังของแฟนๆ บทประพันธ์ที่เคยดื่มด่ำกับจินตนาการจากตัวหนังสือมาก่อนหน้านี้ แต่ที่หลายคนอาจจะไม่ทันสังเกต คือข้อจำกัดและเสน่ห์เฉพาะของละครเวทีนั้น ทำให้การดัดแปลงวรรณกรรมสู่การแสดงสดบนเวทีใต้แสงไฟ แตกต่างจากการดัดแปลงไปสู่สื่ออื่นๆ อยากภาพยนตร์หรือละครโทรทัศน์ที่มีลักษณะต่างกันออกไป โดยจุดสำคัญที่ดูจะเป็นปัญหาพอๆ กับความท้าทายของผู้สร้างละครเวทีเรื่องนั้นๆ คือการพยายามเก็บรายละเอียดสำคัญของวรรณกรรมให้ครบถ้วน ได้เนื้อความสำคัญ เก็บแก่นเรื่องได้อย่างถูกต้องไม่บิดเบือนจากต้นฉบับ ทั้งนี้เพราะระยะเวลาที่จำกัดในการแสดงพอๆ กับระยะเวลาและความสามารถของผู้ชมที่จะนั่งชมการแสดงสดได้นั้น ถือว่าเป็นเงื่อนไขที่ไม่ง่ายเลย นั่นจึงนำไปสู่กลวิธีที่แตกต่างกันไปในการดัดแปลงวรรณกรรมสู่เวที บ้างก็ใช้วิธีตัดทอน เปลี่ยนพล็อตเรื่อง ลดบทบาทตัวละครบางตัว บ้างก็ใช้วิธีตัดแปะตอนสำคัญๆ ซึ่งก็อยู่ที่ชั้นเชิงของผู้เขียนบทละครในแต่ละเวอร์ชั่น รวมทั้งความสามารถของผู้กำกับที่จะสามารถเชื่อมโยงและร้อยชิ้นส่วนต่างๆ ให้ต่อเนื่องเข้ากันได้อย่างไร ปริศนา เดอะ มิวสิคัล จาก ดรีมบอกซ์ ก็เป็นอีกหนึ่งกรณีที่ต้องเจอกับข้อจำกัดนั้น ซึ่งก็น่าแปลกใจอยู่เสียหน่อยที่ทีมผู้สร้างโดยเฉพาะกับ ดารกา วงศ์ศิริ ผู้เขียนบทละครและคำร้อง ที่เลือกจะเผชิญหน้ากับข้อจำกัดด้วยการเคารพบทประพันธ์อย่างยิ่งยวดโดยไม่มีการดัดแปลง เปลี่ยนหรือตัดแปะพล็อตเรื่องให้ต่างไปจากเส้นเรื่องเดิมของต้นฉบับ จะมีแต่การตัดทอนบางส่วนของเรื่องออกไปเพื่อที่จะสามารถควบคุมระยะเวลาให้ผู้ชมได้ร่วมสนุกกับสายสัมพันธ์และความรักระหว่างปริศนากับท่านชายพจน์ได้อย่างเต็มตลอดเวลาเกือบ 4 ชั่วโมงเต็ม อย่างที่กล่าวไปในย่อหน้าที่แล้ว เรื่องราวของปริศนา เดอะ มิวสิคัลนั้นเดินตามต้นฉบับเดิมของ ว.ณ ประมวญมารค (นามปากกาของพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต) อันว่าด้วยเรื่องราวของปริศนา หญิงสาวที่เดินทางกลับจากอเมริกาหลังจากที่ถูกขอรับเลี้ยงโดยอาอยู่ 18 ปี เมื่อกลับมาถึงไทยก็ได้พบกับผู้คนมากมาย ซึ่งด้วยความสวยและมีเสน่ห์ของปริศนา ทำให้เธอเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมาย รวมทั้งประวิช จนนำไปสู่การพบกับท่านชายพจน์ซึ่งแอบประทับใจในตัวปริศนาที่แตกต่างไปจากผู้หญิงสมัยใหม่คนอื่นๆ และจากความประทับใจนั้นเอง ทำให้ความรักแบบเงียบๆ ของทั้งปริศนาและท่านชายพจน์ค่อยๆ งอกงามขึ้น แต่ก็มิวายที่ต้องวุ่นเมื่อประวิชยังหลงรักปริศนาจนวอนขอให้ท่านชายพจน์ ผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นผู้ปกครองต้องไปบอกรักให้แทนตัวเอง จากความเข้าใจผิดเลยต่อยอดกลายเป็นการผิดใจกันเสียยกใหญ่ระหว่างท่านชายพจน์และปริศนา ประกอบกับการเข้ามาของอานนท์ซึ่งสนิทสนมกับริศนาจนคนลือกันทั่วว่าทั้งสองคบและเตรียมจะแต่งงานกัน ความรักของปริศนาและท่านชายพจน์เลยวุ่นวายกันไปใหญ่จนเกือบจะไม่ได้ครองคู่กันในตอนท้าย ถ้ามองพิจารณาจากโครงเรื่องและจากความยาววรรณกรรมต้นฉบับกว่า 800 หน้านั้น คงเป็นเรื่องยากไม่น้อยที่จะนำเรื่องราวทั้งหมดของปริศนามาสู่โลกละครเวที ทั้งนี้เพราะโครงเรื่องสำคัญของปริศนานั้นเกิดจากการดำเนินเรื่องโดยตัวปริศนาเองเสียเกือบทั้งหมด ฉะนั้นเหตุการณ์ต่างๆ ของเรื่องจึงเป็นการเกิดขึ้นแบบต่อเนื่อง รับส่งกันมาตั้งแต่ต้นจนจบ ผิดกับบางเรื่องที่ตัวละครเอกเป็นเพียงผู้เฝ้ามองดูเหตุการณ์ในเรื่องที่บรรยายต่อกันไปเรื่อยๆ เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำให้การตัดทอนเหตุการณ์ใดๆ ในเรื่องออกไปนั้น ย่อมต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างมากเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบไปยังเหตุการณ์ที่คล้อยหลังตามมา โดยในขณะเดียวกันก็ต้องให้ผู้ชมซึ่งอาจจะไม่เคยอ่านนวนิยายมาก่อน ยังสามารถรับรู้ถึงเนื้อความสำคัญของนวนิยายได้ประเภทไปคุยกับคนที่เคยอ่านทีหลังแล้วพบว่าเป็นเรื่องเดียวกัน ฉะนั้น เมื่อทางผู้สร้างเลือกจะประจันหน้ากับบทประพันธ์เดิมแบบไม่ยอมประณีประนอม ข้อดีที่ตามมาคือการที่ผู้ชมจะได้รับชมอรรถรสสำคัญๆ ของนวนิยายแบบครบครัน ได้รู้จักและเห็นชีวิตตัวละครต่างๆ ที่มีบทบาทในเรื่องโดยที่ไม่ได้ถูกตัดออกไปจากเรื่อง รวมทั้งการได้เห็นฉากและรายละเอียดสำคัญๆ อันเป็นเสน่ห์ที่ผู้อ่านนิยายต่างหวังจะเห็นเมื่อตัวหนังสือลุกขึ้นมามีชีวิต ในมุมหนึ่งแล้ว ผู้เขียนต้องยอมรับว่าปริศนา เดอะ มิวสิคัล เป็นละครเพลงที่ยาวมากที่สุดเรื่องหนึ่งที่เคยได้ชมมา แต่ในขณะเดียวกันก็ถือว่าผู้สร้างเองก็เจนจัดในการรักษาจังหวะของเรื่องให้สามารถร้อยเรียงต่อเนื่องอยู่ตลอดโดยที่ผสมรวมความรู้สึกต่างๆ ไว้ด้วยกันไม่ว่าจะเป็นโรแมนซ์ ตลก ดราม่า ฯลฯ จนเพียงพอจะให้ไลน์หลักของเรื่องนั้น “ครบ” และไม่เกิดความรู้สึกน่าเบื่อเกินไปตลอดเวลาตั้งแต่ม่านขึ้นในฉากแรกจนถึงม่านลงในฉากสุดท้าย ทั้งนี้เพราะหากละครเลือกจะเล่าเรื่องของ “ปริศนา” ให้ครบถ้วนและเลือกจะเป็นละครแบบโรแมนติกรักๆ ใคร่ๆ อย่างเดียวแล้วล่ะก็ ความยาวกว่า 4 ชั่วโมงคงทำให้คนดูรู้สึกเลี่ยนกันไปข้าง พอๆ กับหากทำเป็นตลกโปกฮาเสียอย่างเดียว ก็จะเฝือและน่ารำคาญไปเสียมากกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็คงจะกล่าวได้ว่าปริศนา เดอะ มิวสิคัลนั้น ประสบความสำเร็จพอสมควรกับการตีความและถ่ายทอดตัวเรื่องสำคัญของนวนิยายให้ออกมาเป็นรูปแบบการแสดงที่ครบถ้วนทั้งในด้านใจความและรายละเอียดสำคัญๆ ซึ่งก็คงจะถูกใจแฟนๆ นวนิยายอยู่มากโขทีเดียว อย่างไรก็ตาม ก็ใช่ว่าการแปลงบทประพันธ์สู่บทละครของปริศนาเดอะมิวสิคัลนั้นจะสมบูรณ์ไปหมดทุกอย่าง เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว ช่วงหลังๆ ของเรื่องซึ่งถือเป็นช่วงที่ค่อนข้างยืดเยื้อและพ่อแง่:-)อนของเรื่องอยู่เสียหน่อย ก็กลายเป็นช่วงที่เหมือนบทละครจะดรอปลงไปและเห็นการก้าวกระโดดของพัฒนาการตัวละครที่เยอะกว่าช่วงแรกๆ ของเรื่อง แม้ว่าบทละครจะพยายามคงเหลือฉากสำคัญที่ส่งผลต่อเนื่องไว้แล้วก็ตาม แต่ด้วยรายละเอียดหลายอย่างพอๆ กับตัวละครที่เข้ามามีบทบาทในช่วงหลังอย่างอานนท์นั้น มีปริมาณที่เยอะพอสมควร เลยทำให้การกระชับเรื่องเพื่อให้ละครสามารถลงจบได้ในเวลาที่ต้องการกลายเป็นก้าวข้ามรายละเอียดบางอย่างไปจนอาจจะทำให้คนดูที่ไม่ได้คุ้นกับบทประพันธ์เดิมรู้สึกโหวงๆ หรือขาดอะไรไปอยู่เสียหน่อย จนอาจจะไปถึงความรู้สึกที่ “ไม่อิ่ม” เท่ากับช่วงที่บทละครดำเนินเรื่องได้ในจังหวะที่ดี ผลกระทบอีกอย่างที่เกิดขึ้นจากบทละคร คือจำนวนฉากมากมายที่ต้องถูกเปลี่ยน ซึ่งนับๆ ดูแล้วก็มากกว่า 32 ฉากเห็นจะได้ โดยบางฉากนั้นก็มีความค่อนข้างสั้น แต่ก็เป็นฉากที่จำเป็นต้องมีในเรื่อง การตัดสลับและเปลี่ยนฉากอยู่บ่อยครั้งเลยกลายเป็นอะไรที่เบรกความต่อเนื่องทางความรู้สึกของผู้ชมได้ง่าย แม้ว่าอาจจะไม่ใช่ทุกการเปลี่ยนฉากที่ทำให้เกิดการสะดุดเพราะมีเทคนิคทั้งทางด้านดนตรีเข้ามาร้อยเชื่อมพอแก้ขัดได้อยู่ แต่กระนั้น กระบวนการทางเทคนิคหรือช่วงเวลาในการเปลี่ยนฉากหลายๆ ฉากก็ใช้เวลาและเพลงที่เอามาเชื่อมฉากก็ไม่เพียงพอที่จะพยุงจังหวะของผู้ชมไว้ได้ อุปสรรคดังกล่าวนี้เลยเป็นเหมือนหลุมบ่อระหว่างทางที่ผู้ชมบางคนอาจจะเผลอหงุดหงิดหรือขัดใจเอาได้ง่ายๆ เช่นกัน สำหรับนักแสดงนั้น อลิสซาเบธ สิทธิเจริญยศ (โรส KPN) ถือว่าค่อนข้างเป็นเซอร์ไพรส์กับการรับบทหลักได้อย่างโดดเด่น และมีคาแร็คเตอร์ที่ค่อนข้างชัดเจน มีเสน่ห์ ขณะเดียวกันก็ได้แสดงความสามารถทางการร้องเพลงที่เธอถนัดได้อย่างน่าประทับใจ แม้ว่าในแว่บแรกหลายคนอาจจะตกใจอยู่เสียหน่อยกับคาแร็คเตอร์ปริศนาในแบบฉบับของเธอที่ค่อนข้างแก่นและโผงผาง โดดจากตัวละครอื่นๆ อยู่เสียหน่อย แต่เมื่อเราดูไปเรื่อยๆ นั้น ก็จะเห็นว่านั่นเป็นธรรมชาติของตัวละครตามบริบทของบทประพันธ์ หาใช่การแต่งแต้มเติมให้จัดจ้านแบบเดียวกับที่ละครโทรทัศน์มักทำเพื่อเรียกเรตติ้ง การรับบทปริศนาในครั้งนี้อาจจะเรียกได้ว่าเป็นเวทีที่ทำให้เราได้เห็นพัฒนาการและความสามารถของเธอมากขึ้นกว่าเวทีและงานแสดงครั้งก่อนๆ ของเธอเลยก็ว่าได้ กรณีนี้ก็เช่นเดียวกับ ภคมน บุณยะภูติ (ลูกโป่ง AF4) กับบทรตตี สาวสมัยใหม่จบนอกอีกคนที่ถ้าทำเป็นเวอร์ชั่นละครโทรทัศน์นั้น คงมิวายจะกลายเป็นตัวอิจฉาประเภทแย่งพระเอก ตบนางเอก นินทาว่าร้ายให้ดูดุเด็ดเผ็ดมัน แต่ในการตีความตัวละครรตีของปริศนา เดอะ มิวสิคัลนั้น เธอไม่ได้เป็นนางอิจฉาแต่อย่างใด หากเป็นเพียงตัวละครหญิงคนหนึ่งที่มีบุคลิกและลักษณะแบบฉบับของสาวสมัยใหม่ในยุคนั้น และในที่สุดแล้ว รตีเองก็ไม่ใช่ตัวละครที่ต้องให้คนดูหมั่นไส้หรือเกลียดชัง แต่กลับกลายเป็นตัวละครที่คนดูชื่นชอบและแอบเห็นใจในความเป็นตัวเธอเอง ซึ่งตรงนี้ก็ถือว่านักแสดงถ่ายทอดออกมาได้อย่างมีเสน่ห์น่าชม ไม่แพ้ตัวละครเอกตัวอื่นเลย ตู่ ภพธร สุนทรญาณกิจ อาจจะดูจะไม่ลงล็อคเหมาะคาแร็คเตอร์ท่านชายพจน์อยู่เสียเล็กน้อย ส่วนหนึ่งเพราะวัยและลุคของเขานั้นใกล้เคียงกับนักแสดงคนอื่นๆ มากกว่าจะเป็นภาพของชายที่ดูสูงวัยกว่า แต่แม้ว่าเขาอาจจะไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าท่านชายเวอร์ชั่นนี้ขรึมและหล่อลึกแบบภาพจำที่เราเคยมี แต่เขาก็ยังไม่หลุดไปจากคาแร็คเตอร์ของตัวละคร แถมในขณะเดียวกัน หลายคนก็คงจะมองข้ามส่วนเล็กน้อยที่เขาอาจจะไม่ได้เหมือนชายพจน์แบบร้อยเปอร์เซนต์ไปเมื่อได้ฟังเขาร้องในเพลงหลักอย่าง “เหตุผล 12 ประการ” และ “Serenade” สำหรับนักแสดงรุ่นหนุ่มสาวคนอื่นๆ ที่รับบทเด่นอย่าง ณัฏฐ์ ทิวไผ่งาม (นัท AF5) คนึงพิมพ์ พรมกร (หนิม AF5) ณัฏฐ์ณัชชา นำเจริญสมบัติ (แอน AF 6) มณีรัตน์์ ศรีจรูญ ก็ถือว่าทำหน้าที่ได้ดีทั้งการร้องและการแสดงที่ดูเป็นธรรมชาติ ไม่มีอะไรให้เรารู้สึกติดๆ ขัดๆ หรือหงุดหงิดแต่อย่างใด ในขณะเดียวกัน นักแสดงรุ่นใหญ่อย่าง ศิรินทรา นิยากร นรินทร ณ บางช้าง ที่แม้จะมีบทบาทน้อยแต่ก็ใช้โอกาสเพียงน้อยนิดนั้นแสดงฝีไม้ลายมือที่เหนือชั้นให้ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้กับพวกเธอ จะว่าไปแล้ว แคสต์ของปริศนา เดอะ มิวสิคัลเองนั้นยังรวบรวมนักแสดงรุ่นใหม่อีกมากมายที่เริ่มเข้ามามีผลงานการแสดงมากขึ้นเรื่อยๆ และเราอาจจะคุ้นหน้ากับหลายๆ คน โดยแม้พวกเขาอาจจะไม่ได้รับบทบาทที่โดดเด่นอะไร แต่ก็ถือว่าเป็นเวทีที่ได้แสดงความสามารถอย่างดีและเห็นพัฒนาการที่มากขึ้นจากงานก่อนๆ ของพวกเขา ในส่วนขององค์ประกอบการแสดงนั้น ปริศนา เดอะ มิวสิคัล ก็ยังคงเป็นละครที่เดินตามมาตราฐานเดิมของละครจากค่ายดรีมบอกซ์ ตั้งแต่เรื่องการให้ความสำคัญของบทละครอันเป็นฐานที่มั่นคง หนักแน่นของละคร ก่อนจะต่อยอดด้วยการประพันธ์เพลงที่ไพเราะและคล้องไปตัวเรื่องอย่างลงตัว (ฝีมือการกำกับดนตรีและประพันธ์ทำนองโดย สุธี แสงเสรีชน) ซึ่งเมื่อโครงสร้างพื้นฐานของละครแข็งแรงแล้ว การต่อยอดด้วยนักแสดงที่ผ่านงานละครเพลงหรือการแสดงมาก่อนหน้าจึงทำได้ค่อนข้างไหลลื่น ไลน์การออกแบบลีลาต่างๆ บนเวทีในปริศนา เดอะมิวสิคัล อาจจะไม่ได้โดดเด่นหรือฉูดฉาดเท่ากับงานก่อนๆ อย่าง Fame the Musical แต่ก็ดูน่ารัก สดใส และคล้อยไปได้กับโทนเรื่องเและไม่ได้พุ่งโดดเสียจนกลายเป็นโชว์ที่ฆ่าตัวเรื่องละครไป จุดที่อาจจะเป็นจุดน่าเสียดายของโปรดักชั่นซึ่งก็น่าจะเป็นจุดอ่อนเดิมของดรีมบ๊อกซ์คือทุนสร้างของโปรดักชั่นที่กลายเป็นอุปสรรคในการสร้างองค์ประกอบศิลป์โดยเฉพาะฉากที่จำต้องมีเยอะเป็นพิเศษด้วยแล้ว ทำให้ข้อจำกัดของกลไกและเทคนิคฉากยังไม่สามารถสร้างมนต์เสน่ห์ของเวทีจากองค์ประกอบนี้ได้เท่าที่ควร ซึ่งก็น่าเสียดายที่แม้มันจะตอบโจทย์ในเรื่องฟังก์ชั่นพื้นฐานกับการเป็น “สถานที่” ของเรื่อง แต่ยังไม่สามารถกลายเป็นส่วนเสริมที่เพิ่มอรรถรสให้กับการชมละครได้เท่าไรนัก น่าเสียดายอยู่เสียหน่อยที่ปริศนา เดอะ มิวสิคัลจัดแสดงเพียงสองอาทิตย์เท่านั้น เพราะการหาตัวอย่างการนำวรรณกรรมไทยมาดัดแปลงเป็นละครเพลงที่ค่อนข้างสมบูรณ์ด้วยตัวเนื้อหาพร้อมๆ กับดูสนุกสนานด้วยเครื่องเคราของการเป็นละครเวทีนั้นไม่ได้หาดูกันได้บ่อยๆ นัก ดรีมบอกซ์ยังเป็นผู้สร้างละครที่ยังคงคุณภาพในระดับมาตราฐานของตนเอง แม้ว่าผลงานเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องที่ดีที่สุดในบรรดาละครแบบมิวสิคัลที่เคยสร้างกันมา แต่ก็ถือว่าเป็นงานออริจินัลของคนไทยที่ดูดี ดึงเสน่ห์และเอกลักษณ์ของความเป็นไทยที่แฝงอยู่ในวรรณกรรมคลาสสิคของไทยเอาไว้ได้อย่างลงตัว ซึ่งก็คงจะดีไม่น้อยว่าการดัดแปลงวรรณกรรมที่ทรงคุณค่าทั้งในอดีตและปัจจุบันนั้น จะสามารถเดินตามคุณภาพในแบบเดียวกัน โดยยังสามารถส่งต่อคุณค่าที่ได้จากเรื่องราวอมตะ จากคนรุ่นหนึ่งสู่คนอีกรุ่นได้ไม่สิ้นสุด จาก: http://www.barkandbite.net/2012/03/prisana-the-musical/ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 22:12:48 จากคุณ : surviorx เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:06:50

ความคิดเห็นที่ 66 รออ่านรีวิวของคุณ suviorx ตั้งนาน ขอบคุณครับ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 22:26:44 แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 55 22:24:21 จากคุณ : ชีวารมย์ เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:21:45

ความคิดเห็นที่ 67 555 สงสัยผมโพสต์จนเบอลครับ ^^" จากคุณ : surviorx เขียนเมื่อ : 22 มี.ค. 55 22:26:37

ความคิดเห็นที่ 68 เครดิตคุณ @Yamed_19: จากมติชนวันนี้ค่ะ "รตีเวอร์นี้ได้ใจคนดูไปเต็ม" ^^ pic.twitter.com/ytsPA4AC จากคุณ : auing เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 12:47:30

ความคิดเห็นที่ 69 ปริศนา เดอะ มิวสิคัล สุข ซึ้ง แซ่บ ซ่าส์ ฮาครบรส เคยเขียนแนะนำว่า  ช่อง3  น่าจะเอาบทประพันธ์ของ ว. ณ ประมวญมารค  นักเขียนอมตะคลาสสิคของไทยมาสร้างเป็นละครซีรีย์  โดยเฉพาะนวนิยายซีรีย์เรื่อง ปริศนา , รัตนาวดี และ เจ้าสาวของอานนท์  ที่มีตัวละครเกี่ยวโยงกัน  เหมาะที่จะนำมาสร้างเป็นละครซีรีย์อันเป็นสไตล์ฮิตที่ ช่อง3 นิยมสร้างในพักหลัง  อย่างละครชุด  4หัวใจแห่งขุนเขา หรือ เดอะ ซิกเซนส์ ที่กำลังสร้างอยู่ในขณะนี้     แต่ดูเหมือนจะไม่ทันซะแล้ว ด้วยว่าทางค่ายละครดรีมบ็อกซ์มือไวใจเร็วกว่า นำมาดัดแปลงสร้างเป็นละครเวทีเรียบร้อยและกำลังเปิดม่านแสดงอยู่ในขณะนี้  ณ วิก เอ็มเธียเตอร์  ถ.เพชรบุรี     ตอนที่ ค่ายดรีมบ็อกซ์  ประกาศตัวว่าจะทำละครเวทีเรื่อง  ปริศนา เดอะ มิวสิคัล  ก็คิดว่า จะออกมาเป็นอย่างไรหนอ เพราะดูไม่น่าจะใช่เรื่องง่ายเลย  เรื่องนี้น่าจะเหมาะที่จะสร้างเป็นละครโทรทัศน์เสียมากกว่า  จึงถือเป็นงานที่ท้าทายมาก       เข้าไปชมละครเรื่องนี้ด้วยความรู้สึกว่า  ปริศนา เดอะ มิวสิคัล  น่าจะออกมาในแนว โรแมนติก ดรามา  ที่เน้นจุดขายที่ความโรแมนติกชวนฝัน  ซาบซึ้งประทับใจ เรียกน้ำตา  ตามสไตล์ที่เคยสร้างกันนา  ซึ่งจัดเป็นบทประพันธ์อีกเรื่องที่  "สร้างทุกครั้ง ดังทุกที"  แจ้งเกิดให้กับทุกคนที่รับบท ปริศณา  ตั้งแต่ยุคที่เป็นภาพยนตร์  รับบทโดย อมรา อัศวนนท์ เวอร์ชั่นละครโทรทัศน์ที่รับบทโดย ลลิตา ปัญโญภาส และ  เทย่า โรเจอร์ ตามลำดับ ทุกคนล้วนดังสนั่นด้วยบท ปริศนา     แต่หลังจากที่ได้ชม ปริศณา เดอะ มิวสิคัล ในเวอร์ชั่นผลงานกำกับของ  สุวรรณดี จักราวุธ  , บทและคำร้องโดย ดารกา วงศ์ศิริ  ก็พบความเซอร์ไพรซ์ที่น่าประทับใจ     ปริศนา เดอะ มิวสิคัล  เวอร์ชั่นนี้ ปรากฏโฉมในแนวทาง โรแมนติก คอมเมดี้  ที่สนุกนักหนาฮาปลิ้น ในแบบคาดไม่ถึง  และถ้าหากไปบอกใครๆว่า  ละคร ปริศนาฯ เป็นละครรักตลก  หลายคนอาจนึกภาพไม่ออก  ซึ่ง  ณ  จุดนี้  คุณคงต้องมาพิสูจน์ด้วยตัวคุณเอง     ความโดดเด่นของปริศนาฯเวอร์ชั่นคือ การตีความตัวละครให้ออกมาอย่างสดใส น่ารักน่าเอ็นดู และมีเสน่ห์อย่างมากมายสไตล์การ์ตูน ผสมอารมณ์ซีรีย์เกาหลี  ผลลัพธ์ออกมาเหมือนเรากำลังนั่งดู หนังแอนิเมชั่นฝรั่งแนวโรแมนติก คอเมดี้  ประเภท เจ้าชายสุดหล่อขี้เก็ก กับ นางเอกจอมแก่นแสนซนคนสวย  ที่มาพร้อมความสดใส  น่ารัก  มองโลกในแง่ดี  และจบลงด้วยอารมณ์ "ฟิลกู้ด"     แต่ขณะเดียวกัน  นส่วนของเนื้อหาที่เป็น "สาระสำคัญ" ตามต้นฉบับเดิม ก็ยังถูก "คงเอาไว้" อย่างให้ความสำคัญ นั่นคือ การสะท้อนสังคมไทยในอดีต  ในมุม  "ผู้หญิงกับการเลือกคู่ครอง"   โดยนำเสนอผ่านครอบครัวของ  คุณนายสมร  ที่มีลูกสาว 4 คนคือ  อุบล, สิรี,อนงค์  และ ปริศนา  ที่ต่างก็มีแนวทางการเลือกคู่ครอง   และการใช้ชีวิตที่แตกต่างกันไป     อุบล  เป็นเหมือนผู้หญิงไทยชาวบ้านธรรมดาทั่วไป  ที่พอถึงวัยอันควรก็มีสามีใช้ชีวิตมีความสุขกันไปตามอัตภาพ, สิรี  พบและรักกับชายหนุ่มในเวลาอันรวดเร็ว  คาดหวังว่าจะจบลงอย่างสวยงามชวนฝัน  แต่แล้วกลับไม่เป็นดังคาด   เมื่อจู่ๆเธอโดนสลัดรักด้วยเหตุผลที่ไร้สาระ,  อนงค์  หญิงสาวเรียบร้อยตามแบบไทยแท้แต่โบราณ  ที่รักนะแต่ไม่กล้าแสดงออก  ได้แต่เก็บซ่อนไว้ในใจ  จนกว่า...จะมี "ใครสักคน" มองเห็น "หัวใจรักแท้"ของเธอ     และ  ปริศนา   ตัวแทนของ  ผู้หญิงไทยสมัยใหม่  ที่นำเสนอผ่านคาแรคเตอร์ของตัวละคร ที่ไปร่ำเรียนจบจากเมืองนอก  แล้วกลับมาเมืองไทย  แต่งตัวทันสมัย  นุ่งกางเกงขาสั้นในยุคสมัยที่หญิงไทยคนอื่นๆนุ่งกระโปรงคลุมเข่า  แสดงออกทั้งคำพูด กิริยา การกระทำอย่างตรงไปตรงมา คิดอะไร ก็พูดออกมาอย่างนั้น  ฉีกแนวไปจากหญิงไทยโดยทั่วไป       ต้องขอชื่นชม  ดารกา วงศ์ศิริ   ในฐานะผู้เขียนบทและคำร้อง   สุวรรณดี จักราวรวุธ  ผู้กำกับการแสดง  ที่ผสานฝีมือกันได้อย่างลงตัวมากๆ  บทละครสะท้อนถึง "การมองโลกในแง่ดี" ของผู้เขียนบท  ที่ตีความตัวละครออกมาได้น่ารักน่าชัง  และการเลือกตัวนักแสดงได้ "เป๊ะมาก" ทุกตัวละคร     โรส - อลิซาเบธ  สิทธิเจริญยศ   นักแสดงหน้าใหม่  เธอทำให้ตัวละคร ปริศณา  ดูสดใสมีชีวิตชีวา  เฮี้ยว แสบ ซ่าส์  น่ารักน่าหยิก โรแมนติก อ่อนไหว เข้มแข็ง  ครบรส  ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่นักแสดงหน้าใหม่จะสามารถปล่อยเสน่ห์ตรึงใจผู้ชม ได้ตลอดเรื่องขนาดนี้       จอมขโมยซีน  ในเรื่องนี้ตกเป็นของ  ลูกโป่ง - ภคมน บุณยะภูติ   ที่พลิกมาเล่นบท นางร้ายจอมโอเวอร์ในบท  รตี    ได้อย่างมีสีสันแซบเวอร์    บทนี้คือ  ความสำเร็จที่เด่นชัดที่สุดในแง่ของ "การตีความใหม่" ให้กับตัวละคร  ให้ออกมาสไตล์การ์ตูนเวอร์ๆ  ร้ายแบบน่ารักน่าหยิก  ลูกโป่งปล่อยหมดแม็กในแบบ  "ออกมาฮาทุกฉาก"    บอกตรงๆว่า เธอคือเซอร์ไพรซ์ประจำเรื่องนี้  เธฮเล่นได้ "อร่อยเกินคาด"    เห็นแล้วอยากจะบอกบรรดาผู้จัดละครละครทั้งหลายว่า    ถ้าคุณกำลังมอง  นางร้ายรสแซบ สักคน   ลูกโป่ง คือตัวเลือกสดใหม่ที่น่าลิ้มลองเป็นที่สุด     หนุ่มเจ้าเสน่ห์  ประจำเรื่องต้องยกให้กับ นัททิว - ณัฏฐ์ ทิวไผ่งาม  ที่หน้าตาหล่อหวานของเขาเหมาะกับละครแนวโรแมนติกพาฝันเป็นอย่างยิ่ง   และเหมาะกับบท ประวิช มากๆ  เขาทำให้ ประวิช ออกมาเป็น หนุ่มน้อยวัยเจริญพันธ์ที่ฮอร์โมนกำลังพลุ่งพล่าน โรแมนติกฟุ้งฝัน  เขาเป็นเหมือน  "โคถึกที่กำลังคึกจัด"   พร้อมจะโลดออกจากคอกอยู่ตลอดเวลา เวลารักใครก็ปล่อยใจเต็มเหนี่ยว  เวลาถูกปฏิเสธก็เหมือนจะตายเสียให้ได้  จากบทนี้เชื่อว่าจะทำให้มีแฟนคลับ กด Like ให้เขาเพิ่มขึ้นอีกมากมายแน่ๆเชียว     ตู่ ภพธร   เมื่อต้องมาถูกแวดล้อมด้วย  ตัวละครที่เปี่ยมสีสันอย่าง  ปริศนา, รตี และ ประวิช  ทำเอาเขาเกือบหมองไปเหมือนกัน  โชคดีที่คาแรคเตอร์ หล่อแบบอบอุ่น กับเสียงร้องเพลงเพราะๆของเขา ทำให้เขาเอาตัวรอดไปได้ด้วยดี     ออกมาน้อยแต่อร่อยไม่แพ้กันคือ  นรินทร ณ บางช้าง ในบท คุณหญิงชื่น ที่มีฉากให้ปล่อยฮาได้อย่างเด็ดดวงอย่างน่าจดจำ  เห็นเธอจากเรื่องนี้แล้ว ต้องบอกว่า  เธอน่าจะเอาดีกับบทตลกได้อีกทาง  และ  ตี๋ - วิวิศน์ บวรกีรติจร  ก็น่ารักกับบท  "อานนท์"  ที่เป็นหนุ่มหล่อออกแนวกวนๆ  ซึ่งตี๋เหมาะกับบทคาแรคเตอร์อย่างนี้มากๆ     รวมทั้ง แม่ลูก  ศิรินทรา นิยากร   เป็นตัวเลือกที่ต้องบอกว่า  ต้องขอชมคนเลือกที่ยังอุตส่าห์นึกถึงเธอ  ทั้งที่เธอหายหน้าไปนาน  และเธอเหมาะมากกับคุณแม่ที่  "มองโลก"  และ  "มองลูก"  อย่างเข้าอกเข้าใจ  และพยายามจะค่อยสอนให้ลูกๆได้เรียนรู้ด้วยตัวเอง   โดยเธอขออยู่ข้างๆพร้อมจะเข้ามาปลอบโยนให้กำลังใจในวันที่ลูกก้าวพลาดเสมอ และลูกสาวอีก 3 คนที่เหลือคือ  ณัฏฐ์ณัชชา นำเจริญสมบัติ ในบท อุบล, มณีรัตน์ ศรีจรูญ ในบท สิรี และ คนึงพิมพ์ พรมกร  ที่เหมาะมากกับบท อนงค์       เห็นละครเรื่องนี้แล้ว  อยากจะบอกว่า  ถ้า ช่อง3 คิดที่จะทำละครเรื่อง  "ปริศนา"  ในเวอร์ชั่นละครทีวี  ขอแนะนำให้มาศึกษาการตีความบทจากละครเวทีเรื่องนี้   โดยเฉพาะในมุม "สาระแฝงเร้น"  ขณะที่ดูไปก็นึกถึงภาพเวอร์ชั่นละครทีวีไปด้วย  ผมนึกถึงภาพ  ติ๊ก - เจษฏาภรณ์  ผลดี ในบท ท่านชายพจน์ปรีชา, ญาญ่า อุรัสยา   ในบท ปริศนา  และ  ณเดชน์  ในบท ประวิช เจอ 3 คนที่เข้าไปรับรองว่าเรตติ้งกระฉูดแน่นอน     เคยเขียนไปแล้วและขอย้ำอีกครั้งว่า ที่อยากให้นำนวนิยายชุดนี้มาสร้างเพราะว่า ซีรีย์เรื่องนี้มีตัวอย่างดีๆของ ผู้หญิงไทยในแบบดั้งเดิม และ ผู้ชายในแบบสุภาพบุรุษแท้ๆ  ที่หาได้ยากในปัจจุบัน  เป็นภาพตัวอย่างดีๆที่น่าจะนำมาสร้างเพื่อให้เด็กรุ่นใหม่ได้เห็นและ  "เอาเยี่ยงอย่าง"  เป็นอย่างยิ่ง     ปริศนา เดอะ มิวสิคัล  สรุปได้ว่า กำกับเยี่ยม บทเริ่ด  นักแสดงเป๊ะ  เพลงเพราะมาก บทตลกเฮฮาก๋ากั่นมาก ผมชอบ "มุขตบท้าย" ในหลายฉากที่ วางจังหวะได้สวย  นักแสดงเล่นได้ฮามาก   ฉากตีเทนนิส กลายเป็นฉากที่เฮฮาน่ารักเข้าใจคิด         งานด้านฉากในระดับมาตรฐานของ ค่ายดรีมบ็อกซ์  ที่น่าเสียดายคือ ด้านเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย ที่ดูไม่ค่อยเสริมส่งให้คาแรคเตอร์ตัวละครโดดเด่นขึ้นสักเท่าใด  แทบทุกตัวละครออกมาในโทนสี ขาว น้ำตาลอ่อน ฟ้าอ่อน ดูขาวๆซีดๆ หม่นมัวขาดสีสันขาดชีวิตชีวา ทั้งที่การเป็น ละครแนวโรมแนติกพาฝัน  เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายก็เป็นองค์ประกอบสำคัญที่มีส่วนจะช่วยให้เติมฝันให้ผู้ชม เดินสู่ฝันได้อย่างเต็มอารมณ์เต็มความรู้สึก     ท่านชายพจน์ น่าจะอยู่ในเสื้อผ้าที่ดูเนี้ยบหรูดูดีกว่าที่เห็น เสื้อผ้าไม่ทำให้เขาได้ปล่อยรัศมีของการเป็น "ท่านชาย" ออกมาได้เลย         ปริศนา อุตส่าห์ไปอยู่เมืองนอกเมืองนามานาน  แต่กลับเหมือนแต่งตัวไม่เป็น  ไม่รวมหัวฟูๆที่เป็นไปตามคาแรคเตอร์แล้ว  แต่ละชุดของเธอดูไม่ขับเน้นให้เธอออกมาดูดีเลย  เธอดูขะมุกขะมอมเหมือนไปซื้อเสื้อผ้ามือสองมาใส่ยังไงชอบกล  เสียลุค "สาวโตเมืองนอก"  หมด   แต่เหมือน "โตแถว ห้างซิตี้ประตูน้ำ" ซะมากกว่า     หนุ่มช่างฝันอย่าง  ประวิช   ก็น่าจะใส่เสื้อผ้าที่ดูดีมีสีสันกว่านั้นมั๊ย   ที่เล่นใส่แต่สีขาว น้ำตาล  ดูจืดชืด เฉิ่มเชย  โชคดีที่ นัททิว เอาความหล่อ  รอยยิ้มพิมพ์ใจ  (กับเสียงเหน่อที่มีเสน่ห์แบบแปลกๆไปอีกแนว)  เอาตัวรอดไปแบบช่วยตัวเองล้วนๆ         หลังจาก  แม่นาคพระโขนง เดอะ มิวสิคัล ที่ผ่านมา  "ปริศณา เดอะ มิวสิคัล" คือ อีกหนึ่งผลงานมาสเตอร์พีซของ ค่ายดรีมบ็อกซ์  ที่น่าจดจำ. จากหนังสือพิมพ์ สยามรัฐ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 21:06:47 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 21:03:54 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 21:03:18 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 55 21:02:11 จากคุณ : auing เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 21:01:24

ความคิดเห็นที่ 70 อยาดูแล้วค่าาา (ดูพรุ่งนี้) จากคุณ : keylime เขียนเมื่อ : 23 มี.ค. 55 23:01:07

ความคิดเห็นที่ 71 คหสต ได้มีโอกาสไปดูแล้ว ไม่ค่อยชอบละครเวทีอันนี้นะ ดูมันขาดๆ เกินๆ ยังไงไม่รู้ ไม่ flow แต่เพลงเพราะใช้ได้เลย ถ้าถามว่า แนะนำไหม ก็กลางๆ ถ้าคิดว่าไปดูอะไร entertain แต่ถ้าคิดว่าจะไปดูระดับ broadway หรือละครเวทีไทยสเกลใหญ่ๆ อย่างบังลังก์เมค คิดว่า ยังไม่ดีหรือคุ้มขนาดนั้น ขอโทษนะ คหสต อยากแชร์ความรู้สึกจริงๆ จากคุณ : hyphens_eight เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 11:22:56

ความคิดเห็นที่ 72 เพิ่งไปดูมารอบวันศุกร์ ออกตัวก่อนว่า ชอบดูละครเวทีมากนะคะ  ดูมาหลายเครือ แม้กระทั่ง ของพวกคณะต่าง ๆ ตามมหาวิทยาลัย ไปดูอย่างไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก เพราะเพิ่งดูของ DB เป็นเรื่องแรก ก่อนอื่น ขอพูดถึงตอนรับบัตรก่อนนะคะ  จริงๆ ก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรมาก (คือเราจองในเว็บ แล้วไปรับบัตรจริงหน้างาน)  แต่มันไม่ค่อยมีระเบียบ  อาจเพราะเราดูเด็กๆด้วย มาคนเดียว (แต่ละคนที่มาก็แต่งตัวดี ภูมิฐาน) ละมั้งคะ  เราโดนแซงคิวเยอะมาก  พนักงานจะถามคนที่ดูภูมิฐานกว่าเราเสมอว่ามีอะไรให้ช่วยไหมครับ  ทั้ง  ๆที่เราต่อแถวก่อน ยืนอยู่หน้าสุด (บ่นค่ะบ่น ๆ ๆ ) พูดถึงเรื่องโรงละคร  เราชอบนะ  เบาะ-เก้าอี้  พื้นที่ระหว่างแถวก็กว้างดี อาจไม่มาก แต่ก็กว้างดี  ขนาดโรงละครก็กำลังดี ไม่ใหญ่เกินไป นั่งแถวหลังก็ยังเห็นหน้านักแสดง มาถึงเรื่องปริศนาบ้างดีกว่า  หลายคนบอกว่ายาวไป  แต่เราค่อนข้างชอบนะ ยาวดี  รู้สึกคุ้ม 5555+  เอาจริง ๆ คือ เรารู้สึกได้ว่าละครเวทีเรื่องนี้ค่อนข้างใส่ใจรายละเอียดทีเดียว  อย่างบทที่ สิรีกับอุบล ที่จันทบูรณ์  เราว่าใส่มาก็ไม่เสียหาย  ประมาณ พี่ให้กำลังใจน้องสาว ให้ก้าวผ่านไปได้ เราอินนะ (เรามีพี่สาว  รับรู้ได้ถึงความห่วงใยของพี่เลย) เพลงแต่ละเพลงก็เพราะจริง ๆ  มีกลิ่นอายของเพลงยุคเก่า ๆ นิด ๆ   นักแสดงแต่ละคนก็ร้องเพลงออกมาดีเยี่ยมจริง ๆ  เพลินมาก ๆ แต่อินเนอร์ตัวละครบางตัว ก็ยังไม่เยอะพอที่จะแสดงแล้วให้เชื่อได้  บางฉากจึงดูประดักประเดิก  แต่เราก็เข้าใจนะ  เพราะส่วนมากเป็นนักร้อง ไม่ได้เป็นนักแสดงกัน แล้วประวิทย์ กับ อนงค์นี่รักกันง่ายไปไหม ?  ท่านชาย กับ ปริศนาอีก ?   ขาดไม่ได้ คือ รตี บุ๊ค ๆ ๆ  นู่นก็บุ๊ค ๆ ๆ  ชอบมากกกกก  เล่นแล้วไม่หมั่นไส้เลย  รอคอยตลอดว่าเมื่อไหร่จะออกมาอีก อ่อ  ขอติอีกอย่างนึง  บทพูด จำได้มีอยู่ฉากนึง  ที่ปริศนา พูด ออกมา จำไม่ได้เป๊ะ ๆ ว่าฉากไหน แต่ 2 หนุ่มที่นั่งข้าง ๆ เรายังแอบ อ้าปากค้างเลย  คือมัน แรงมาก   แล้วก็ ฉากที่ปาข้าวของใส่พระเอก ในชีวิตจริง เราทำอย่างนี้กับเจ้าได้ด้วยหรอคะ สงสัยเฉย ๆ นะ  แอบคิดว่า ปริศนาเธอ อิโมชั่นจัง - -* พูดรวม ๆ เลยละกัน  ว่าเราค่อนข้างชอบนะคะกับละครเวทีเรื่องนี้  ฉากเต้นรำเยอะดี  เราชอบดู ^^ จากคุณ : XinPing* เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 19:04:12

ความคิดเห็นที่ 73 เห็นในทวิตดรีมบอกซ์ บอกจะรีสเตจเดือน พ.ค. ดีใจจังอาจได้เห็นอะไรที่ต่างจากครั้งนี้ จากคุณ : อย่าอิจฉาถ้าฉันสวยกว่าเธอ เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 23:56:00

ความคิดเห็นที่ 74 คห 73 เพิ่งประกาศตอนจบละครรอบทุ่มคืนนี้เองครับ จากคุณ : ขายหัวเราะ เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 01:00:19

ความคิดเห็นที่ 75 เพิ่งไปดูมา เวลา 4 ชั่วโมง  ผ่านไปเร็วมาก ละครสนุก ไม่น่าเบื่อ เพลงเพราะ  ฉากดูดี (แม้จะไม่อลังการ) นักแสดงเก่ง ทุกคนลงตัวมากกับบทบาทที่ได้รับ  โดยเฉพาะประวิชกับ รตีชอบมากเป็นพิเศษ  ขำทุกครั้งที่สองคนนี้ออกมา วันนี้นั่งไกลไปหน่อย  ถ้ารีสเตจจริง  คราวนี้จะนั่งดูใกล้ ๆ เลย จากคุณ : nearfa เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 21:34:47

ความคิดเห็นที่ 76 ไปดูมาหลายรอบ และเมื่อบ่ายเป็นรอบสุดท้ายที่ไปดู ชอบมากประทับใจสุดๆจะไปดูกี่ทีก็ชอบค่ะ จากคุณ : jaijay เขียนเมื่อ : 25 มี.ค. 55 22:31:24

ความคิดเห็นที่ 77 #74  ตอนจบรอบบ่ายก็ประกาศค่ะ  คนดูชอบใจกันใหญ่ ^^ ละครสนุกมาก เพลงก็เพราะ ดีใจจริงๆที่รีสเตจ  ไปดูอีกแน่นอนค่ะ จากคุณ : Plume เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 00:09:24

ความคิดเห็นที่ 78 ไม่มีใครชอบเพลง เหตุผล 12 ประการ เหมือนเราเลยเหรอเนี่ย เพลงนี้ทำให้หนูหลงรักท่านชายพจน์หมดหัวใจเลย ยิ่งเซเรเนดด้วยแล้ว >//< โดยส่วนตัวดูเรื่องนี้เพราะว่าเป็นปริศนา ยังไม่ทันเห็นชื่อคนเล่นเลยก็ตกลงทันที พอรู้ว่ามีพวก AF เล่น ยังกลัวว่าจะไม่ชอบ แต่สรุปแล้วชอบมากกกกกกค่ะ ฮาได้ใจ โดยเฉพาะลูกโป่ง ^^ เห็นด้วยเหมือนกันค่ะว่าละครยาวไปหน่อย (ถึงแม้ใจจริงอยากดูไปเรื่อยๆ ไม่อยากให้จบก็ตาม 555) เรื่องนพไม่ได้ไปเรียนต่อเมืองนอกนี่ จริงๆ ไม่ต้องใส่ก็ได้นะ คนที่ไม่เคยอ่านคงจะงงว่ามาบอกทำไมกัน ยังไงก็ตามแต่ ....รอบ  Restage ต้องไปดูอีกให้ได้ จากคุณ : ก้างปลาทอง เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 09:24:25

ความคิดเห็นที่ 79 ในความเห็นที่ 23 ผ้าที่ห้อยแขนของรตี มีรอยต่อตามขวาง ดูแล้วเหมือนเป็นผ้าราคาถูกเอามาต่อ ไม่เข้ากับบุคลิกลูกคุณหญิงเลยครับ พ.ค. นี้ เปลี่ยนได้ก็เปลี่ยนเถอะนะครับ จากคุณ : ฯดิ้วฯ เขียนเมื่อ : 5 เม.ย. 55 17:42:24