"เป็น โซวอน ต้องอดทน" จริง ๆ ค่ะ
หลังจาก 6 โมงครึ่งแล้วประตูยังไม่เปิดอีก จนแฟน ๆ ต้องตะโกนให้เปิดได้แล้ว
(เรามารอตั้งแต่ประมาณบ่ายโมง แต่บางคนเค้ามาตั้งแต่เืมื่อคืน น่าสงสารมากค่ะ)
พอประตูเปิด เราเข้ามาแล้วก็ต้องไปจับจอง ยื้อแย่ง ที่ที่คิดว่า เป็นมุมที่ดีที่สำหรับตัวเอง
พอได้จุดที่เราต้องการแล้ว เราก็ยืนยิ้ม ด้วยความดีใจ ท้องฟ้าสดใสขึ้นมาทันที ในใจก็พลางนึก เดี๋ยวเราก็จะได้เจอสาว ๆแล้ว
ตึบ ๆ ๆ หัวใจเต้นตามจังหวะเพลงที่ DJ เปิด วู๊วว เพลงมันส์วุ๊ย!
MC ก็ออก มาเล่นด้วย I Say Ho, U Say Hey!! Ok??
OK!! ให้ทำอะไรตอนนี้ทำหมดอ่ะ
เวลาผ่านไป 20.30 น. เวลาที่เรารอคอยก็มาถึงแล้วววว
แต่ MC สาว ก็ออกมาทักทาย เดี๋ยวก็ให้พักก่อน เดี๋ยวก็หลอกล่อ อย่างโน้น
คิดว่าคงมีปัญหาอะไรสักอย่างแน่ๆ
เราได้ยินแฟนคลับจีนคนนึงหิวมากกก เธอพูดว่า "เราอยากกิน บักกุตเต๋ (ขาหมูต้มพะโล้) แล้ว" 5555+ รอจนหิว
จนแล้วจนเล่าสาวๆ ก็ยังไม่ออกมา
แฟนคลับเริ่มคลั่ง ตะโกนต่อว่า MC เริ่มเอาไม่อยู่แล้ว
I Say Ho, U Say Hey Ok??
แฟนคลับ : บูวววววว์ เริ่มไม่พอใจอย่างรุนแรงแล้วค่ะ
======
สุดท้าย คงเคลียร์อะไรเรียบร้อย สาว ๆ จึงได้ออกมาค่ะ จำเวลาไม่ได้ แต่ในความรู้สึกคือมันนานมากๆๆ แล้ว
ตากแดด ตากฝน ทั้งวิ่งวน ทั้งยืนรอ ร่างกายขาดน้ำ เลย 6 ชม. ไปแล้ว เป็นใครจะไม่ล้า
แต่ถามว่ารักไหม เหนื่อยนักแล้วรักไหม
ฉันคง ยังมีใจ ตอบว่า " รัก!!!! " (ป้องปากตะโกน)
แต่ถามว่า ท้อมั๊ย...?
ฉันตอบเลยว่ามากกกกกก (เสียงต่ำอยู่ในลำคอ.....)
ณ ตอนนั้นเรา เริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ แต่ก็ถามตัวเองอยู่ อุตส่าห์ออกมาถ่ายรูป ซื้อบัตร วิ่งรอบ KLCC ยืนรอคิวทั้งวัน
จะยอมแพ้แค่นี้เหรอ? คำตอบที่ออกมาคือ "ไม่ยอมอ่ะ"
เราเลยเกิดแรงฮึดอีกรอบ เอาวะ!! ถ้ามันจะเป็นลม ถึงสติมันดับวูบ ก็ขอให้สุดท้ายสู้จนถึงที่สุด และเราได้บอกตัวเองว่า "ใจชั้น ไม่ได้ยอมแพ้ว่ะ"
.
.
.
.
Finally, we meet..
SNSD Twin Towers @Live 2012 on March 23
