|
อันนี้ จิงๆเป็นภาพในความทรงจำมากกว่าค่ะ T_T ดีนะที่ไม่เป็นอะไร ตอนนี้ปกติมาก ร่าเริงสุดขีด ^^
จอนจิน มีครั้งนึงผมได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมถูกหามส่งห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล
จอนจิน คุณหมอห้ามเลือดที่ไหลออกจากศรีษะได้สำเร็จ แต่ก็ผมก็ยังไม่พ้นขีดอันตราย
จอนจิน สมาชิกทุกคนต่างเป็นกังวลสุดสุด พี่ดงวาน เอาแต่ร้องตะโกนเรียก 119, 119 (เบอร์แจ้งเหตุด่วนเหตุร้ายของประเทศเกาหลี) พอผมฟื้นขึ้น ผมก็อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว พี่เอริคนั่งรออยู่ตรงนั้นนานนับชั่วโมง....ในท่าคล้ายคนเข้าฌาน ...ในขณะที่พี่มินอูกำลังเดินกลับไป – กลับมา และพี่เฮซอง ร้องไห้อย่างหนัก "นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็น จินนี่บาดเจ็บขนาดนี้...” เฮซอง ผมคิดว่าเขาไม่รอดแน่…
เฮซอง ตอนที่จอนจินบาดเจ็บ ผมเข้าไปในห้องฉุกเฉิน แล้วหมอก็บอกว่า อาการเค้าน่าเป็นห่วงมาก เพราะเสียเลือดเยอะจากบาดแผลที่ศรีษะ หมอบอกเราว่า “เค้าอาจจะอยู่ไม่พ้นคืนนี้”... ตอนผมได้ยินแบบนั้น...ผมรู้สึก...รู้สึกช็อคมาก.... ผมเดินออกมาด้านนอก....ขณะนั้นฝนกำลังตกหนัก....ผมเองก็ร้องไห้หนักเช่นกัน...ผมรู้สึกเหมือนว่า น้องชายที่สนิทมากๆกำลังจะจากผมไป ผมไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ จินนี่ นายต้องระวังตัวให้มาก อย่าทำให้ชั้นต้องร้องไห้อีก เอริค ใช่ นายต้องดูแลตัวเองให้ดีกว่านี้ นายเป็นแบบนั้นเสมอ แต่ละครั้ง...ไม่ใช่สิ..ทุกครั้งที่เราทำการแสดง นายมักจะได้รับบาดเจ็บเสมอเลย
แปลไทย: เรเชล & อลิศ In the Forest of Shinhwa's Village @pantip
จากคุณ |
:
Seasons of LovE
|
เขียนเมื่อ |
:
2 เม.ย. 55 01:09:10
|
|
|
|
|