เรียงความบางส่วน ยังไม่น่าจะจบ หรือจบไม่แน่ใจ รีบมาส่งก่อน อิอิ
วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม 2555 พี่ทีมีคอนเดี่ยวครั้งที่ 5 ซึ่งทราบล่วงหน้ากันนานทีเดียว งานนี้จัดที่Funky Villa ทองหล่อซอย 10 ที่เดียวกับคอนเดี่ยวของน้องนิกครั้งที่ 2
คอนเดี่ยวพี่ทีครั้งที่ 4 กับคอนเดี่ยวน้องนิกครั้งที่ 2 จัดวันเดียวกันเลยของพี่ทีจัดที่เอกมัยตอนบ่ายแก่ๆ ส่วนของน้องนิกจัดตอนบ่ายอ่อนๆ สถานที่ใกล้ๆกันเลยสามารถไปงานพี่ทีต่อได้แต่แบบฉุกละหุกมาก
ครั้งนี้ก็เช่นเดียวกันพี่ทีมีคอนเดี่ยววันเดียวกับที่มีการเลี้ยงส่งน้องนิก คอนพี่ทีตามกำหนดการเริ่ม 4 โมงเย็น ส่วนของน้องนิกแม่น้อยได้รับการบอกกล่าวหลังไมค์ล่วงหน้า 1 วัน และมีโทรบอกตอนเย็นก่อนวันเลี้ยงส่ง แม่น้อยเพิ่งรู้ว่าตกลงน้องนิกไปแน่แต่ก็ไม่รู้วันไหน
เออนะทำไมช่างมีงานวันเดียวกันให้ฉุกละหุกอยู่เรื่อย เหมือนกับคอนครั้งที่ 3 ของพี่ทีน้องนิกก็มีงานที่สนามกีฬ่าวันนั้นชีพจรลงเท้ากันเลยทีเดียว ไปทำบุญวันเกิดพี่ทีตอนเช้าแล้วก็ไปงานน้องนิกที่สนามกีฬาแล้วก็ต้องกลับมาก่อนเพื่อไปคอนเดี่ยวพี่ทีตอนเย็น
เนื่องจากงานพี่ทีรู้ล่วงหน้านาน จะมีกระแสไปไม่ไปตลอด ที่ไม่ไปไม่ใช่ว่าไม่ได้รักพี่ทีนะแต่ละคนมีความจำเป็นไม่เหมือนกัน มีหลายสาเหตุแล้วแต่แต่ละบุคคล บางคนเงินน้อยชักหน้าไม่ถึงหลัง ค่าใช้จ่ายในการตามเอเอฟเยอะเหลือเกินเพราะชอบหลายคน บางคนอยู่ไกลค่าใช่จ่ายในการมาดูค่อนข้างจะสูง
ไม่ได้มีเงินถุงเงินถังแค่พอกินไปเดือนๆ กว่าจะไปงานไหนได้ต้องเก็บเงินกันอยู่นาน ยังต้องทำงานในวันหยุด ต้องสอบต้องเรียน ไม่มีแม่ยกสนับสนุนเรื่องบัตร มีภาระหน้าทีต้องดูแลเลี้ยงดูครอบครัว ดูแลพ่อแม่ อื่นๆอีกมากมาย
บางคนก็เพราะความเกลียดไม่อยากไป
(ท่าทางจะเกลียดแม่น้อยมากเลยเนี่ยหรือไม่ก็หมั่นไส้แม่น้อยมาก .....อื๋อคุณแม่พี่ทีหมั่นไส้ อิอิ )
แม่น้อยก็คิดว่าตามสบายแล้วแต่ความคิดใครความคิดมัน ใจใครใจมันสบายใจยังไงก็ทำไป ไม่คิดจะว่าหรือบังคับใครเลย รู้แต่ว่ามีคนไปแน่ๆ 4 คน
จิต(งานน้องรักไม่ติดอะไรมาได้ความรักเหนือสิ่งอื่นใด)
อัน(คนนี้เค้าบอกกับแม่น้อยว่าเค้ารวย จริงๆเค้ารักคู่จิ้นใหม่เค้ามากความรักเหนือสิ่งอื่นใดเช่นกัน)
แอนนี่(เดือนนี้พอจะมีเงินมาดูได้เพราะละครเวทีไม่มีแล้วมือคลิบของเราหมดไปกับละครเวทีทุกรอบเยอะมาก แล้วก็ความรักเหนือสิ่งอื่นใดเช่นกัน)
แม่น้อยไม่ไปได้ไง ถ้าไม่ไปงานคอนพี่ทีก็เล่นไม่ได้อะสิ เฮอ เฮ่อ เฮ้อ ถ้าช่างกล้าพูดนะไม่อายฟ้าดินเลย อิอิ55555
แต่สุดท้ายที่คิดว่ามี 4 คน ก็กลายเป็น 6 คน ป้าตุ่น (ป้าตุ่นโทรมาหา ณ วันคอน ว่าวันนี้ไปนะซื้อบัตรให้ด้วย ในที่สุดความรักก็ชนะทุกสิ่ง)
น้อยหน่อย (ไม่คิดเลยว่าจะมาเพราะอยู่ต่างจังหวัดมีภาระต้องเลี้ยงหลาน หน่อยบอกว่ารู้ข่าวว่าพี่ทีมีคอนเลยมา แต่ไม่รู้เรื่องเลี้ยงส่งนิกกี้)
เนื่องจากสถานที่จัดงานอยู่ใกล้บ้านแม่น้อยเลยไม่ได้รีบไป ตอนแรกกะว่าพี่ทีน่าจะไปตอนบ่ายโมงคิดว่าจะไปถึงก่อนแล้วไปหาอะไรแถวนั้นกิน แต่ก็เปลียนใจเพราะว่าต้องไปรอนานดูว่าน่าจะร้อนเลยไปใกล้เวลา ไปถึงเจอจิตนั่งอยู่กับโน๊ตบุ๊ค
จิตบอกว่ามาตั้งแต่บ่ายสองแล้วร้อนมาก แม่น้อยถามว่า
แล้วทำไมไม่เข้าไปนั่งข้างในเหมือนคอนเดี่ยวน้องนิกที่เข้าไปนั่งแล้วก็ทานของว่างแล้วก็น้ำไปด้วยจิตบอกว่าเค้าปิดเข้าไม่ได้ แม่น้อยนั่งอยู่กับจิตพักนึงอันก็มา อันบอกว่าเดี๋ยวแอนนี่มา แม่น้อยก็เลยบอกว่าป้าตุ่นมาดีใจกันใหญ่เลยสองคน แต่แล้วก็ยิ่งดีใจกันใหญ่น้อยหน่อยเดินมาพร้อมโน๊ตบุ๊ค พวกเราไม่ได้เจอน้อยหน่อยกันนานแล้วแต่แม่น้อยยังพอได้เจอบ้าง
และเนื่องจากใกล้เวลาแล้วก็เลยจะเข้าไปซื้อบัตร แม่น้อยให้จิตเป็นทัพหน้าไปซื้อบัตร เราเห็นพ่ออั๋นเลยถามว่าเข้าไปซื้อบัตรได้มั้ย พ่ออั๋นเดินพาเราไปแม่น้อยอยู่หลังสุดยังไม่ได้เห็นประตูเลย ได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ไม่น่าฟังเลย
แล้วจิตก็บอกว่าเค้ายังไม่ขายบัตรด้วยสีหน้าเรียบเฉย (เพราะเธอเป็นอุบาสิกา อิอิ) ตอนนั้นในสมองแม่น้อยเหมือนคอมพิวเตอร์ไม่ขายบัตรทำไมต้องมีเสียงไม่น่าฟังด้วย เราไม่ได้มาขอดูฟรีน้า เราไม่ได้ขอไปถ่ายรูปพี่ทีน้า เราไม่ได้ขอไปยุ่มย่ามในนั้นน้า จิปาถะ (ม่ายหน่อสงสัยเข้าใจอาจิตผิด55555)ทำไมทุกคอนที่ไปไม่เห็นเป็นแบบนี้ เลย น่ารักกันมากมีแต่เสียงที่น่าฟัง ทำให้รู้สึกรักศิลปินวันนั้นไปด้วย
แล้วแม่น้อยก็รู้สึกฉุนๆอะไรก็ไม่รู้ กะทันหันรู้สึกอยากกลับบ้าน ก็เลยหนูอยากกลับบ้าน แล้วก็กลับมานั่งที่เดิมบ่นๆเออหายฉุนแหะ แต่หิวอิอิ เพราะเป็นเบาหวานต้องกินได้เวลากินของแม่น้อยพอดี คนอื่นยังไม่ได้กินเลย
แม่น้อยยอมกินถึงแม้ของกินไม่เหมาะกับคนเป็นเบาหวาน กินไม่หมดต้องไปกินต่อข้างใน
ในที่สุดเราก็เข้าไปนั่งข้างในกัน แม่น้อยเคยเขียนไปบ้างแล้วว่านั่งกันยังไง
สรุปขั้นต้น แม่น้อยชอบครั้งที่ 4 มากกว่า ถึงแม่น้อยไม่ได้ชอบร็อคจ๋า
แต่ก็ถือกีต้าร์แล้วดูเท่ห์เข้าทีดีกว่าเต้นแบบนี้ แขกรับเชิญเข้าขากันดีกว่า มุขบนเวทีลื่นไหลกว่าสนุกกว่า
ไม่ใช่ครั้งที่ 5 ไม่ดีน้า ผ่านจ้า (แต่ชอบครั้งที่4สนุกกว่าไม่ต้องเต้นก็สนุกได้) ครั้งที่5ได้เพลงอินๆซึ้ง ๆนี่แหละช่วยเยอะเลย อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวโปรดใช้วิจารณญาณอิอิ ไม่ใช่ผุ้ทรงคุณวุฒิ แล้วก็ความชอบคนเราไม่เหมือนกัน งานนี้ดีกว่าครั้งที่ 4 ตรงที่เสื้อผ้าหน้าผม แสงสีบนเวที
อีกอย่างพี่ทีเคยบอกว่า เวลาอยู่ข้างในคอนจะมืดมองไม่เห็นหน้าคน พี่ทีคงอยากเห็นหน้าก่อนเลยขอให้เปิดไฟป้าตุ่นโบกไม้โบกมือให้หย่อยๆอยู่ข้างหลัง ยังนึกไม่ออกจะเขียนยังไงต่อไปดี ไว้นึกได้จะมีต่อ
TO Be Continue
เ