### === > บทบาทของวาทยกรในความคิดเห็นของวาทยกรท่านหนึ่ง -- ผ่าน Computer simulation < === ###
|
 |
เมื่อผมชมคลิปล่าสุดที่แนบมาจากหนังสือพิมพ์ (อิเล็กทรอนิกส์) The New York Times ด้านล่างแล้ว...
ผมแปลกใจว่า เกี่ยวกับบทบาทของวาทยกรนั้น --
1. เหตุใดจึงไม่มีคำถามและความคิดเห็นจากนักดนตรีเบื้องหน้าท่านวาทยกรบ้าง?
2. ชะรอย Interpretation คงไม่ได้มาจากท่าทางของท่านวาทยกรแหนมๆ (HA HA)
3. ผมเคยพบเห็นวาทยกรยุคร่วมสมัยที่มีสีหน้าในระหว่างการกำกับเช่นเดียวกันกับ Alan Gilbert มาแล้วอย่างน้อยสองท่าน -- และนั่นทำให้ผมคงต้องใช้อัตตวิสัยพิ'ณาเอาเองว่า แม้สามท่านนั้นจะมา De-mystify อะไรเกี่ยวกับบทบาทของพวกเขา ผมก็คงจะไม่รู่ซึกอินังขังขอบอะไรแน่ๆ นั่นก็เพราะว่า ผมไม่เคยยักกะรู้สึกถึงเสียงแบบ Mystical จากการนำวงของพวกเขาเลยแม้เพียงนิดเดียวหรือแม้แต่ครั้งเดียว แล้วท่านจะมา Demystifying บทบาทของพวกท่านหาอะไรกันมิสะราบ?
ทั้งสามข้อ ผมจึงไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมวาทยกรยุคนี้ (ที่หลายท่าน "คิดว่า" ตัวเองดัง) จึง Nothing at all ในความรู้สึกของมหาชนหลังรับชมการร่ายรำของพวกท่านในทุกๆ ค่ำคืนแห่งดนตรีการแล้ว...
ปล. กิลเบิร์ตโด่งดังมากในการกำกับงาน Mahler 9 -- ปัญหาคือ ความโด่งดังของเขามาจากการที่มีโทรศัพท์เคลื่อนที่ดังเป็นเวลายาวนานและซ้ำๆ ในระหว่างการบรรเลงกระบวนหนึ่งของงานชิ้นดังกล่าว -- ท่านวาทยกรหยุดทุกอย่างในบัดดล แล้วเมื่อ Sound of Silence สำแดงบทบาทในโถงคอนเิสิร์ตอีกครั้ง ท่านวาทยกรกิลเบิร์ตจึงออกมานำการบรรเลงกระบวนดังกล่าวซ้ำเพื่อชดเชยสุนทรียารมณ์อันขาดผึงไปก่อนหน้า...
อย่างไรก็ดี ในวิชาชีพวาทยกร -- มิสสะเตอกิลเบิร์ต ท่านคงไม่ได้อยากจะดังอะไรแบบนี้ แหนม แหนม (HA HA) :-p
^_________________^
| จากคุณ |
:
St@rGazer  
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันจักรี 55 23:43:45
|
|
|
| 
