น้องๆในบ้านมีข้อสงสัยถามพี่แพรวว่า พี่เลือกเรียนดนตรีไทยทำไม?
คำตอบที่ได้คือ บางที เราก็ต้องทำในสิ่งที่เราคิดว่าเราทำได้ดี
พี่คิดว่าพี่มีความสามารถ มีความรู้ด้านนี้ พี่ไม่อยากทิ้งมัน พี่เสียดาย
พี่คิดว่าความสามารถที่พี่มี มันอาจทำให้ชีวิตของพี่ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
แล้วก็มีผู้ใหญ่บอกแบบนี้เหมือนกัน
ฟังแล้วรู้สึกดีมากจริงๆ
ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ บางทีสิ่งที่ชอบ สิ่งที่ต้องทำ มันมักสวนกันตลอด
และแล้ว ทุกคนก็ค้นพบว่า ที่น้องได้โจทย์เพลงนี้เพราะสาเหตุ คือ
"ทำให้คนรุ่นใหม่รู้ว่ายังมีเพลงที่ไพเราะแบบนี้อยู่"
พวกเราจะได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของน้องต่อไปทุกๆวีค
เดี๋ยวนี้เดินใส่ส้นสูงสวยขึ้น แถมมีเดินสะบัดสะบิ้งด้วยนะ แล้วทำท่าพริ้วๆ เหมือนสาหร่ายใต้น้ำ
หนูต้องทำตัวเป็นสาหร่ายใช่ไหมคะ คุณครู?"
สิ่งที่เกิดขึ้นทุกวีคอีกอย่างคือ การเป็น สิงค์สนามจริงหมูสนามซ้อม ของน้องแพรว
แล้ววันเสาร์ก็มาถึง
พาป้าๆเครียดกันอีกแล้ว เพราะน้องร้องเป็นคนท้ายๆ พวกเราต่างกลัวคนลืมโหวตให้น้อง
ผิดไหม น้องใช้เสียงร้องได้แปลกและแตกต่างไปกว่าทุกครั้ง น่าฟังมาก
น้อยใจรัก บอกได้คำเดียว อย่างอื่นไม่สน ไพเราะเพราะพริ้งมาก
กลับบ้านแมคกันเถอะน้องแพรว
จบ แพรว 8