 |
แต่อย่างที่เราทราบกัน ทะเลเสมอด้วยตัณหานั้นไม่มี แหะ แหะ แน่ละ! ผู้เขียนจึงตัดสินใจสั่ง SF + RJ -- Munch (1961, 1962)/ Boston SO/ RCA Red Seal 2CD Tandem ในราคาเยาวชนเที่ยวงานวันเด็ก เพื่อยุติการรอคอยอันไร้ความหมายของผู้เขียนเสียที -- ผู้เขียนร้องไห้พร้อมบอกลาภาพแสนเศร้ารัญจวนของโรมิโอกับจูเลียตด้วยการคลิก Checkout สั่งแผ่นบนเว็บไซต์แห่งหนึ่งในที่สุด (พิมพ์ไป อ้วกไป HA HA)
จนกระทั่งไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง ผู้เขียนจึงได้รับซีดี SF + RJ -- Munch (1961, 1962)/ Boston SO/ RCA Red Seal 2CD Tandem :-)
เมื่อผู้เขียนอาบน้ำถูสบู่ ทาแป้งเย็น เปิดพัดลม เปิดเครื่องเล่นซีดีและเครื่องขยายฯ และเดินมานั่งเก้าอี้กึ่งเก้านอนแล้ว มือที่แห้งสะอาดสะอ้านและหูที่กระแดะของผู้เขียนก็ได้เวลาบรรเจิดบรรจงกับแบร์ลิโอซน้องใหม่เสียที (เล่าทำไมให้ละเอียดวะครับ? HA HA)
วาว ผู้เขียนพบว่า ซีดีสองแผ่นคู่นั้นอยู่ในกล่องพลาสติกแบบ Jewel case ที่ถูกห่อหุ้มไว้ด้วยกล่องกระดาษอีกชั้นหนึ่ง แน่น็อง รูปบนกล่องกระดาษนั้นก็คือรูปปกหน้าเกลียดดังปรากฏในเว็บตอนขาย -- ผู้เขียนจีบมือใช้สำลีชุบแอลกอฮอล 70% ของศิริบัญชาเช็ดไล้ไปทั่วทั้งกล่องซีดีซึ่งถูกซีลไว้อย่างดีด้วยพลาสติกใส เมื่อผู้เขียนเช็ดทำความสะอาดด้วยสำลีอีกครั้ง ผู้เขียนก็ได้ใช้มีดคัตเตอร์ปลอดสนิมกรีดพลาสติกใสด้านขอบข้างเพื่อดึงเอากล่องพลาสติกใส่ซีดีออกมาจากกล่องกระดาษหุ้มอย่างเบามือ...
ตอนนี้ผู้เขียนถึงกับร้องว่า โอ้ จูเลียตของโรมิโอ! (HA HA) เมื่อผู้เขียนพบว่า ภายในกล่องกระดาษ มันคือ ซีดี SF + RJ -- Munch (1961, 1962)/ Boston SO/ RCA Red Seal 2CD Twofer ที่ได้ Out of Stock ไปนานแล้วปรากฏอยู่!! -- ให้ตายเถอะ! นั่นเป็นซีดีที่เราตามหาอยู่นานนับเกือบ 10 ปี -- นี่มันได้จำแลงแฝงเร้นกายอยู่ภายในปกกระดาษที่เราพาลพาโลไม่ชอบอยู่หรือนี่? -- BMG ของฝรั่งเศสคงคิดจะลองใจรจนาให้จำเพาะเลือกเจ้าเงาะที่มีพระสังข์อยู่ภายในด้วยเดิมพันทางธุรกิจเสียแล้ว!?! (HA HA :-D)
ตอนนี้ผู้เขียนมีความสุขไปตามประสาและคิดย้อนหลังไปว่า -- จริงๆ แล้ว ผู้เขียนเองได้ตัดสินใจสั่งซื้อซีดีจากผลงานภายในหรือจาก Love at First Sight บนปกซีดีกันแน่? ผู้เขียนคงเลือกทั้งสองประการ เพราะผู้เขียนคิดว่า ผู้ผลิตผลงานศิลปะจากการฟัง ในความเป็นจริงแล้ว พวกเขามีความรู้ในศาสตร์ที่พวกเขาคลุกคลีอยู่อย่างช่ำชองอย่างแน่ๆ
ความจริง ผู้เขียนทึ่งและชื่นชมพวกเขาอย่างมาก เมื่อบ่อยครั้ง ปกซีดี (หรือแผ่นเสียง) ได้แสดงภาพซึ่งบ่งชี้ความหมายของดนตรีที่แปลงรูปอยู่ในแผ่นอย่างแหลมคม -- และในจำพวกปกซีดีใน Genre ประเภท Classical music ผู้เขียนก็มักจะพบว่า เกือบ 70-80% ในปกซีดีในยุคหนึ่งก็มักจะเป็นจิตรกรรมที่สวยงามมีคุณค่าในแบบตะวันตก และมีความหมายทางศิลปะส่อไปทางที่คล้ายคลึงกับเนื้อหาทางดนตรีที่บันทึกมา -- ศาสตราจารย์เจตนา นาควัชระอ้างจากทฤษฎีทางตะวันตกว่า ศิลปะย่อมส่องทางให้แก่กัน...
หากแต่เมื่อปกซีดีที่มีเรื่องของธุรกิจกอปรอยู่ด้วย ซึ่งซับซ้อนจนผู้เขียนนึกไม่ออกแล้ว ผู้เขียนก็คงได้แต่เดาว่า ซีดีที่ต้องขายในราคา Bargain price ส่วนใหญ่มักจะเป็นงานบันทึกที่รวบรวมมาหรือทำซ้ำอยู่บ่อย พวกเขาจึงอาจจะต้องลดต้นทุนการออกแบบหรือต้นทุน Art work ลงไป ซึ่งคุณผู้อ่านพบเห็นได้บ่อยครั้งไม่ว่าจะเป็นสังกัด DG, Decca, EMI, Warner หรือ Sony ซึ่งสังกัดเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ใหญ่โตและมีงานมาสเตอร์งานบันทึกจำนวนมหึมาตั้งแต่ยุค 50’s ดังนั้น การทำซ้ำในภายหลัง ความเข้มข้นในส่วนของอาร์ตเวิร์คจึงลดทอนลงไปมากทีเดียวตามเหตุผลทางธุรกิจ...
เรื่องของปก ผู้เขียนอาจจะโชคดีที่เจ้าเงาะของผู้เขียนได้ถอดรูปออกมาเป็นพระสังข์ทองสมใจรจนา -- แม้สำหรับดนตรี SF + RJ ของมุนช์แล้ว ผู้เขียนต้องกล่าวไว้ด้วยว่า มุนช์เป็น Second to none Berliozian -- ด้วยเขาทำให้ชายพร่องเกศาคนหนึ่งได้อิ่มเอมเปรมปรีดิ์ทั้งโสตและวิญญาณ (ว่าเข้าไปนั่น HA HA) ทั้ง SF (1962) และ RJ (1961) ในคืนๆ หนึ่งอันร้อนอบอ้าว -- กุศลกรรมที่มุนช์ให้ไว้กับโลกย์เพียงเท่านี้ สวรรค์ก็คงเป็นที่ๆ เดียวเท่านั้นที่เขาจะสถิตเสถียรอยู่ชั่วกัปกัลป์...
วาว :-)
ผู้เขียนตั้งกระทู้ชวนคุยไปอย่างนั้นเอง...ไม่มีอะไร -- จบดีกว่าเนาะ! (HA HA)
^________________^
แก้ไขเมื่อ 15 พ.ค. 55 22:38:57
| จากคุณ |
:
St@rGazer  
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 พ.ค. 55 22:29:00
|
|
|
|
|
### === > "ปก" ใครคิดว่าไม่สำคัญ? < === ###
