เรื่องเล่า(ดีเลย์) ของเมื่อวานช่วงเช้า
เมื่อวานมีโอกาสได้ไปส่งกำลังใจให้จ้อย ไปถึงพารากอน 10 โมง โอ้ววว ไม่เคยมาพารากอนเช้าขนาดนี้มาก่อน ฮ่าๆ
พอมาถึงก็ช่วยพี่ รปภ เปิดห้างกันไป

จากนั้นก็ไปเดินหาซื้อขนมให้จ้อยเพราะกลัวน้องหิว (แต่ตอนน้องมาถามว่ากินอะไรมาหรือยัง
น้องบอกกินขนมปังโฮววีท แล้วตามดัวยข้าวมาแล้ว -_-! แทบอยากจะเอาของที่ให้คืนเลย ฮ่าๆ)
เหมือนเดิม เดินผ่านร้านขนมเค้กน่ากินหลายร้านเลย แต่ก็ได้แต่เดินผ่าน

สุดท้ายก็จบที่ S&P
ตัดภาพมาตอนที่จอยมาถึงเลยดีกว่า เมื่อวานป๊าขับรถมาส่ง ทันทีที่จ้อยลงจากรถสิ่งแรกที่เห็น โอ้ววว ซีทรูที่รอคอย ฮ่าๆ เริ่มเพลียกะตัวเองล่ะ
น้องมาถึงประมาณ 11 โมงนิดๆ น้องไม่ได้มาสายนะค่ะ เพราะทีมงานนัดน้อง 11 โมงครึ่ง จ้อยเล่าให้ฟัง แต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก
(ไม่ใช่จ้อยพูดไม่รู้เรื่องนะ เพราะพี่ฟังไม่เข้าใจเอง

)
คุยกันเรื่องผมน้องเสีย จ้อยเลยบอกว่า พี่ช่างทำผมบอกว่าผมเสียจะทำทรงผมง่ายดี จอยก็เลยทำผมตัวเองให้เสียเพื่อพี่ๆเขาจะได้ไม่ลำบาก เออคิดได้เนอะ
จริงๆ คุยกันหลายเรื่องแต่ไม่มีสาระเท่าไหร่ เวิ่นกันไปเรื่อยเปื่อย พอดีพี่เออาร์มา จอยก็เลยขอตัวขึ้นไปทำงาน
เมื่อวานมีเรื่องหน้าแตกนิดหน่อย พอจ้อยมาถึง ตื่นเต้นรีบหยิบกล้องขึ้นมาจะถ่ายรูปน้อง ทำท่าถ่ายแต่ยังไม่ได้ถ่ายเพราะมันถ่ายไม่ได้ ก็ยืนงงๆอยู่ ว่ากล้องเป็นไร
จ้อยที่กำลังยิ้มให้กล้องเลยทักขึ้นมาว่า พี่นกเปิดหน้ากล้องด้วยค่ะ
อายมากอ่ะ ก็เลยต้องเนียนๆบอกน้องไปว่าอยากให้จอยทักเลยแกล้งลืม

จบเรื่องเล่าในช่วงเช้าแล้ว จบแบบงงๆๆ เหมือนเดิม

กะบ่ายมารายงานต่อด้วยนะค่ะ ไปเกี่ยงกันเองว่าจะเป็นใครดี พี่พู่ พี่พิม พี่บี ฮ่าๆๆ