วันนี้เป็นฟิคสั้นจริงๆล่ะค่ะ จากการฟินที่บังเกิดในหลายงานแล้ว 555
รุจ-ดิว จึงยังให้ป้าๆฟินต่อไป
*****************************
5/6/2555
[20:20 น.]
[Dew's]
วันนี้ผมออกมารับแสงสียามค่ำคืนที่แถวๆเสาชิงช้าครับผม ตอนนี้ดันหิว
เลยไปแวะกินขนมปังนุ่มๆที่ร้านมนต์นมสด แต่เหมือนโลกหมุนไม่เป็นใจกัน
เลยทำให้ผมเจอกับพี่ชายกวนประสาทมาดนิ่งคนเดิมอีกแล้ว
"พะ....พี่รุจ ทำไมช่วงนี้ผมบังเอิญเจอพี่บ่อยจังเลยอ่ะ?"
พี่รุจตอบด้วยคำตอบที่ทำเอาผมเขินแทบเอาตัวแทรกพื้นร้านหนี
"คงเพราะว่า...พรหมลิขิตมันถูกกำหนดไว้แล้วล่ะมั้งครับน้องดิว ให้พี่ได้
เจอหน้าน้องดิวบ่อยๆนอกจากเจอกันในงานอีเวนต์ ^_^"
"อ่ะ....=///="
ขอโทษครับพี่น้อง เจอหยอดคำหวานแบบนี้เข้าไปทำเอาอรุณพงศ์คนนี้
ไปไม่เป็น แทบจะเซหลงทางเลยทีเดียวล่ะคร้าบบบบ งานนี้ผมเลยนั่งนิ่งเงียบ
ปล่อยให้พี่รุจพูดต่อไป
"น้องดิว...พี่รู้สึกแปลกๆเวลาที่ยืนใกล้ๆตอนออกงานอีเวนต์ด้วยกันอ่ะ"
"ทะ..ทำไมเหรอครับพี่รุจ?"
"เพราะว่า...พี่เหมือนได้ยืนข้างๆคนพิเศษที่พี่ตัวมานานยังไงล่ะคร้าบบ
อย่าคิดว่าพี่พูดเล่นนา...พี่รุจคนนี้พูดความจริงทุกอย่างนะครับ เชื่อพี่ป่ะล่ะ?"
"ผม...ผม....เชื่อพี่รุจ โอเค้!? หยุดคุยก่อน ผมไปสั่งขนมปังมาก่อนล่ะ
รอผมตรงนี้เลยนะ =_=;;"
"โอเคครับน้องดิว แต่สั่งขนมปังมาอย่าลืมป้อนพี่ด้วยนะ ^^"
"บ้าเรอะพี่รุจ?? กินด้วยตัวเองเลยพี่ ไม่ต้องมารบกวนผม =o=;;"
************************
ฝันอรุณค่า สวัสดีค่า