ความคิดเห็นที่ 1 มีนัดกันว่าศิลปินและทีมงานจะมาถึงอย่างช้าประมาณบ่ายโมง  จัดให้ไปห้องรับรองในโรงแรมของบริษัทก่อน  รอแล้วรอเล่า  อืมมม ยังไม่มาแฮะ  ได้รับแจ้งว่ารถข้างนอกติดกว่าทุกวัน  ว๊าววววว คิดเข้าข้างตัวเองสงสัยคนจะอยากมาเจอตัวจริงฮั่น-แคนที่นี่แหง็ม ๆ เลย   มินิคอนต้องเริ่มเล่นบ่ายสองโมงตรง  เอ่อออ บ่ายโมงกว่าก็ยังไม่มาวุ๊ย ไม่ธรรมดาละ ... ตอนนั้นกำลังเตรียมอะไรจุ๊กจิ๊กที่หน้าเวที และในที่สุดได้รับ ว. แจ้งว่าศิลปินมาถึงโรงแรมเรียบร้อยแล้ว เราวิ่งจากเวทีไปโรงแรมทันที [มันใกล้ๆ กัน]  เพื่อไปรับทีมงานส่วนหนึ่งมาเตรียม Sound check หน้าเวที  ตอนนั้นเรายังไม่เจอแคน-ฮั่นนะคะ  ทราบว่าน้อง ๆ รีบขึ้นห้องพักไปเตรียมตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า  แหมๆๆ  เริ่มแคล้วคลาดกันตลอด way - -“   เรากลับมาที่ Lobby อีกครั้งเพื่อรอรับทุกคนไปที่เวที  สอบถาม front ได้ความว่า ทุกคนดูไม่มีเวลามากนัก มาถึงโรงแรม AR ไม่รอช้าพาน้องๆ เข้าลิฟต์ขึ้นห้องไปทันที  ฮั่นตอนมาใส่เสื้อลายๆ .. ทราบข้อมูลแค่นี้เอง มองนาฬิกาใกล้เวลานัดแล้วสินะ ...ใกล้เวลาที่เราจะต้องพาทุกคนไปหน้าเวทีแล้ว  ในใจแอบตื่นเต้นชะมัด แต่อย่างที่บอกเราไม่ควรออกอาการมากจะดูไม่งาม.... เลยนั่งปล่อยอารมณ์สบายทำใจว่าง ๆ รอที่โซฟาหน้าลิฟต์ประหนึ่งกำลังจะเข้าถึงนิพพาน   และแล้ว จนท.โรงแรมช่างมีน้ำใจเดินมาแจ้งว่า  ลิฟต์กำลังลงมาแล้วนะครับ [พอรู้แล้วตื่นเต้นกว่าเดิมง่ะ]  เราหันไปมองเลขลิฟต์ที่ค่อยๆ เลื่อนลงมาช้าช้า จากชั้น 5-4-3-2 จนหยุดที่ชั้น 1   ประตูลิฟต์เปิดออกช้า ๆ   เราลุกขึ้นยืนทันที  ในนั้นมีคน 5  คน  วินาทีนั้นสายตาเราจับจ้องภายในลิฟต์นิ่ง ๆ ไม่ต้องเพ่ง ไม่ต้องค้นหาอีกแล้ว .. ผู้ชายชุดสีดำแสนคุ้นตาคนนั้นยืนอยู่มุมขวาด้านใน  ตอนนั้นเรายืนนิ่งก้าวขาไม่ออกเลย  คำสั้น ๆ แว่บแรกที่ผุดมาในหัว  “ฮั่น ... ฮั่นจริง ๆ ด้วย”   เสียงในหัวเราเริ่มทำงานต่อทันที ทำไมไม่ค่อยเหมือนในรูป  หน้าตาโคตรดี หน้าเล็กนิดเดียวเอง เครื่องหน้าอย่างเป๊ะ จมูกโด่งเป็นสันนำมาเลย  และฮั่นดูนิ่งสุขุมมากค่ะ ....  ตอนนั้นเราเลือกแอบมองดวงหน้านั้นนิ่ง ๆ  ขอประทับภาพความทรงจำนี้ไว้ในดวงจิตกันเลยทีเดียว  พอดี AR เดินมาคุยงานกะเรานิดหน่อยเลยต้องละสายตามาชั่วคราว  พนักงานโรงแรมยืนรอต้อนรับที่เคาน์เตอร์หลายคนอยากจะมีโอกาสถ่ายรูปกับฮั่น-แคนเหมือนที่เคยได้ถ่ายรูปกับศิลปินอื่น ๆ ที่มาพัก  แต่เวลานั้นจังหวะโอกาสไม่มีเลยค่ะ  ออกจากลิฟต์มาทุกคนต้องรีบไปขึ้นรถตู้ทันที ไม่มีเวลาแล้วจริง ๆ เรามีสตินึกได้ว่าเราต้องไปด้วยนี่หว่า เลยรีบจ้ำตามไปทันที  ฮั่นเดินรั้งท้ายสุดค่ะ  ในมือขวาเราถือกล้อง ก็เลยได้ถ่ายรูปด้านหลังมารูปนึง  ไม่เต็มตัวค่ะเท้าหายเพราะถ่ายไปวิ่งตามไป จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 03:48:27

ความคิดเห็นที่ 2 ทุกคนรีบขึ้นรถตู้  เราขึ้นไปนั่งหน้าคู่คนขับ รถตู้สูงมากแทบจะปีนขึ้น นี่มันรถบรรทุกน้อยรึไงยะ รองเท้าส้นสูงอิชั้นติดบันไดประตูค๊า  +_+ ระหว่างชักเท้าขึ้นมาและปิดประตูรถ  ได้ยินเสียงทักทายจากใครคนนึงที่นั่งด้านหลังคนขับพูดกับเรา ... “สวัสดีค๊าบ”  เสียงนั้น...น้ำเสียงที่เราคุ้นหูคุ้นเคยมานานหลายเดือน....  เราหันไปมองหน้าเจ้าของเสียงในทันที หัวใจสงบนิ่งบอกไม่ถูก  มองชัดชัดเต็มตา  ผู้ชายแววตาเป็นมิตรยิ้มให้อยู่ใกล้ ๆ ตรงหน้านี่แล้ว  ชาตินี้เราได้สื่อสารกับฮั่นตัวเป็น ๆ คำแรกแล้ว  [อย่าลืม..เราเป็นทัพหลังค่ะ] น่ารักมากกกกก  เรายิ้มตอบแบบเขินๆ นิดหน่อยพร้อมตอบสวัสดีกลับไปเบา ๆ  ส่วนแววตาเราตอนนั้นไม่รุสิ คาดว่ามันคงยิ้มได้สุกสกาววาวแววมากเช่นกัน  คนเราเก็บอะไรเก็บได้แต่สายตาคงเก็บไม่มิดใช่มั๊ย  หุหุ   ทันใดก็มีโทรศัพท์จากหน้าเวทีโทรเข้ามาประสานงาน [แหมๆ ช่างโทรมาถูกจังหวะเหลือเกิ๊นนนนน  งอน!!]  ก็เลยทำงานๆๆๆ ก่อน ประสานหน้าเวที  และประสานทีมการ์ดอีกไม่เกิน 2 นาทีน่าจะถึงจุดหมายให้ล็อคลิฟต์รอไว้  การ์ดกี่คนๆๆๆ  มีแฟนคลับมาหน้าลิฟต์บ้างมั๊ย บลาๆๆๆๆ  พอประสานงานเสร็จเรารู้ตัวว่า คงมีเวลาเพียงแค่จังหวะภายในอะฟิวมินิทนี้เท่านั้นก่อนรถจอด   เราหยิบถุงของที่เตรียมไว้ยื่นส่งไปให้ผู้ชายที่นั่งหลังคนขับ  “ ฮั่น ....ให้ค่ะ”  ตอนนั้นเราพูดได้แค่นี้จริง ๆ ในหัวไม่เหลือคำพูดอะไรเลย  ฮั่นหันมองแบบงงนิดนึง คงไม่ทันตั้งตัวจะมีใครมาให้อะไรกันในนี้  จากนั้นยิ้มและขอบคุณสไตล์หมี  “ขอบคุณค๊าบบ”  พร้อมรับไปวางไว้คู่กับกระเป๋าสีน้ำตาลคู่ใจ   เรารู้ด้วย sense  ว่าระหว่างนั้นทู๊กกกกคนในรถหันมามองเราพรึบเป็นตาเดียว  เราก็ทำเฉย ๆ ไม่ได้แสดงท่าทีบ้าบออะไรมากไปกว่านั้น เขินฟ่ะ  หันกลับมาอมยิ้มกับตัวเองเบา ๆ   สำเร็จแล้วของที่เราเตรียมมาให้ถึงมือฮั่นแล้ว   YES!! นึกได้อีก  เราต้องถ่ายรูปในรถตู้ติดไปบ้าง ยกกล้องคู่ใจขึ้นมาหันไปถ่ายรูปในรถ โอ้วว พระเจ้าช่วย!! กล้องขึ้น ERROR !!  ทุกอย่างอยู่ตำแหน่งเดิมนี่นา  ไหนเช็คซิ ๆๆๆ  เช็คลิสต์ ๆๆๆ ชั้นไม่ได้ปรับโหมดอะไรเลย ถ่ายมาเป็นพัน ๆ รูปไม่เคยเจออาการนี้ เราปิดแล้วเปิดใหม่หลายยยยรอบ  อาการยังคงเดิมไม่กลับคืนสภาพพร้อมใช้  จ๊ากกกกกกก เฮ้ยยยย ไม่นะ ๆๆๆๆ  ในใจกรีดร้องเสียสติประหนึ่งร่างกำลังจะแตกดับ   ตอนนั้นคาดว่าน้องแคนคงสงสัยแน่ ๆ  เราเป็นอะไร เห็นยกกล้องถ่ายอยู่หลายครั้ง น้องแคนอุตส่าห์ยิ้มเก้อรอให้ถ่ายใช่มั๊ยคะ 5555  สงสัยหน้าเหวอแน่เลยเรา  กรี๊ดดด ๆๆ ชั้นลืมวางฟอร์ม  แต่ไม่สนแล้วนาทีนั้นตัดสินใจตั้งจิตขอกับใครซักคน ซักตน หรืออะไรซักอย่าง  ขอให้เราได้รูปภายในรถตู้นี้ไปบ้าง  ปาฏิหารย์มีจริงเจ้าค่ะ .... กล้องกลับมาสู่อาการปกติทันทีทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไร  โว๊ยยยยยยยยยยยย  ของเค้าแรงจริง ๆ  ถ่ายในรถตู้ได้มาแค่ 1 รูปค่ะ  ใครเคยมีอาการกล้องตายอย่างสงบฉับพลันต่อหน้าฮั่นเหมือนเราบ้างมั๊ยคะ? จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 03:52:49

ความคิดเห็นที่ 3 จากนั้น ได้ยินเสียงใครคนนึงร้องเพลงดัง ๆ เต็มเสียงขึ้นในรถ “แค่ได้มองตาเธอในวันนั้น จากที่เราเจอกันแค่ครั้งเดียว เปลี่ยนชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวให้มีความหมาย”  ไม่ต้องถามไม่ต้องบอกนะคะว่าเสียงใคร... เสียงสด ๆ ไม่ต้องมีดนตรีประกอบ  ไม่มีเสียงภายนอก .....เพราะมากอ่ะ [ขอลำเอียงให้ว่าเป็นร้องสดที่เพราะแบบมีพัฒนาการมากที่สุดในโลกของเรา 555]  มายฮั่นร้องเพลงดีขึ้นแล้วจริงๆ  ปลื้มอ่ะ   ตอนนั้นเราขอนั่งฟังนิ่ง ๆ เก็บสัมผัสเข้าโสตประสาทบริสุทธิ์แต่ฮั่นก็ไม่ร้องต่อซะงั้นเงียบไปดื้อ ๆ   เราเลยหันไปถามว่า “วันนี้จะร้องเพลงนี้ด้วยคะ?  ฮั่นร้องเพลงดีขึ้นแล้ว...จริง ๆ นะ”  “คร๊าบบ ขอบคุณคับ” เสียงตอบขอบคุณจากหมีฮั่น  จ๊ากกกกกก เราได้คุยกันอีกประโยคแล้ว [ดูเราจะบ้าเกินใช่มะคะ]  ส่วน AR ทวงฮั่นเรื่องของประมูลที่เตรียมมา  ฮั่นหยิบหมวกออกมาต่อหน้าต่อตา  โอ๊วววว อั๊ยย่ะ  หมวกใบนี้!! ที่เห็นในบ้าน  อยากได้จัง  ดีใจแทนคนที่ได้ไปด้วยนะคะ  คุณโชคดีมากจริง ๆ   ^^  อีกอย่างเรานึกได้ว่าจะต้องบอกศิลปินเกี่ยวกับชื่องานและชื่อสถานที่ เด๋วเผลอเรียกผิดจะดูไม่ดี  เราหันไปบอกฮั่นแคนว่า คนพื้นที่มักจะเรียกที่นี่ติดปากว่าโรบินสัน  แต่ที่ถูก ต้องเรียกว่า แปซิฟิคพาร์ค  ศรีราชา  เพราะเห็นเมื่อวานทั้งคู่เขียนในทวิตว่าแปซิฟิกชลบุรี  ทั้งสองคนพยักหน้าอือออรับทราบและนั่งท่องชื่อให้ติดปากตลอดทาง  โมเมนต์ตรงนี้น่ารักดีค่ะ  ได้ยินเสียงท่องจำว่าแปซิฟิคพาร์ค ๆๆๆ จากสองหนุ่มเป็นระยะตลอดทางเลยเชียว   ถึงเป้าหมายรถจอดที่หน้าลิฟต์ชั้น B  เห็นแฟนคลับน้องแคนมายืนรออยู่ 4-5 คน เรียกพี่แค๊น พี่แคนๆๆๆๆๆ พอพี่ฮั่นลงรถก็กรี๊ดพี่ฮั่นๆๆๆๆๆๆ  เราลงจากรถตู้เดินไปด้วยกันพร้อมกับฮั่น  ยกกล้องถ่าย พระเจ้า!! หมีหันมายิ้มให้กล้อง แน่สิคะ  จะเหลือเหรอคะ!! เจอยิ้มแบบนี้เรามือสั่นแบบ automatic  ระยะทางสั้น ๆ 5 เมตรได้มารูปเดียวแถมรูปไม่ชัดอ่ะ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ   พาเข้ามาในลิฟต์แล้ว  เห็นมีช่องว่างนิดนึงประมาณ 1 ตัวคนระหว่างฮั่นและแดนเซอร์    คุณผู้ชมคะ...เสียงในหัวบอกให้เราสวมวิญญาณแกงส้มเดี๋ยวนี้   ตัดสินใจยืนมือประสานเนียน ๆ และก้าวถอย ก้าวถอยไปถึงผนังลิฟต์ด้านหลังจนยืนข้างฮั่นจนได้  ขอโทษน้องแดนเซอร์ค่ะ  พี่จำเป็นจริง ๆ   แต่ เฮ้ยยยย อย่าเพิ่งปลื้ม  เราต้องถ่ายรูป  คราวนี้หมีรู้หน้าที่แล้ว ยิ้มตาหยีให้กล้องเลย  รูปนี้มัวแต่พอไหว  ถึงมันจะมัวซัวภาพนี้ก็จะสวยมากในความรู้สึกของเรา  เพราะเป็นถ่ายจากกล้องของตัวเองที่ผสมความทรงจำอยู่เต็มเปี่ยม จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 03:57:07

ความคิดเห็นที่ 4 ทุกคนเข้ามารวมกันในลิฟต์ ขึ้นไปแค่ชั้นเดียว  รปภ.ออกไปก่อนเพื่อกันพื้นที่  ตามด้วยทีมงานและแดนเซอร์ จากนั้นเป็น AR ไปคู่น้องแคน   หมีฮั่นและเราเดินรั้งท้าย  ....  พวกเราพาศิลปินเข้ามาจากด้านหลังก่อนที่จะเข้าโซนหน้าเวที  คนที่มาดูกำลังสนใจพิธีกรบนเวทีมากกว่า ยังไม่ค่อยมีใครหันมามอง  ... นัดแนะกับฮั่นแคนให้เดินไปเรื่อย ๆ อย่าหยุดเด็ดขาด  จุดหมายไปที่ซุ้มสีขาวข้างเวที   พร้อมขออนุญาตจับแขนฮั่นเพื่อพาเดินไป [เราก็ต้องมีมารยาทนิดนุงส์จิคะ] พอฮั่นตอบ “ได้ครับ” เราจับหมับที่กล้ามแขนเลยค่ะ  กรี๊ดดดดดดด  แต่นาทีนั้นไม่ได้คิดแล้วว่ากล้ามแข็งกล้ามนิ่มขนาดไหน  คิดแต่ว่าเหตุการณ์จะเป็นไงต่อจากนี้ฟะ   ผู้คนเริ่มหันมามองพร้อมเสียงกรี๊ดดังสนั่น  สารพันมือและตัวคนเริ่มมาจากทุกสารทิศ รปภ.และเราต้องเอาตัวบังกางกั้นสุดฤทธิ์...  ศิลปินจะมีแผลไม่ได้ .... AR เห็นน้องแคนรอดแล้วจึงหันกลับมาช่วยประคองฮั่นไป  ส่วนเรารีบก้าวตามไปสุดท้ายเข้าซุ้มขาวข้างเวทีค่ะ   ง่า  ขาเข้ายังเท่านี้  ขากลับจะเป็นไงอ่า  ~>_<~ เข้ามาในซุ้ม  ต้อนรับด้วยน้ำดื่ม น้ำหวาน  เปิดซุ้มออกมาทีไรมีเสียงกรี๊ดข้างนอกไม่ขาดสาย  คิวน้องแคนต้องออกไปแสดงก่อน  ก่อนแสดงศิลปินต้องเงียบ ๆ ทำสมาธิไหว้ครูนิดนึงด้วย  ก่อนออกไปเวทีน้องแคนคงตื่นเต้นดูเงียบนิ่ง ๆ  มีรอยยิ้มสดใสทดแทน   ทีมงานยกมือเลิฟเลิฟให้กำลังใจน้องแคนกันใหญ่  เป็นมินิคอนที่น่ารักสดใสมากก  เรายังมายืนเต้นเบา ๆ อยู่บันไดข้างเวที เห็นคนดูสนุกหัวเราะก็ยิ่งปลื้มกับน้อง  ส่วนในซุ้มให้หมีและแดนเซอร์เค้าซ้อมเต้นกันไป เตรียมตัวกันให้แม่น  เห็นจากท่าซ้อมแว๊บ ๆ น่าจะกำลังซ้อมเพลง ชอบก็จีบนะคะ  หมีฮั่นที่เราเห็นนอกเวทีเค้าดูหน้าเด็กมากกกนะคะ เหมือนเด็กนิ่ง ๆ สุขุมคนนึง  ผิวหน้าละเอียด  แววตาฮั่นที่เราเห็นข้างล่างแตกต่างกับตอนอยู่บนเวทีเลยมากพอสมควร ... เราเห็นแววตาใส ๆ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:01:02

ความคิดเห็นที่ 5 2 หนุ่มก่อนโชว์ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:02:26

ความคิดเห็นที่ 6 ระหว่างนั้นบางช่วงเราก็เช็คอุณหภูมิข้างในซุ้มไปด้วย  โผล่หัวเข้าไปถามว่าร้อนกันไหมคะ  “ไม่ร้อนค๊าบ ขอบคุณคับ” ฮั่นตอบพร้อมยกมือขอบคุณทุกครั้งที่ถามไถ่  สังเกตตลอดว่าหมีฮั่นมารยาทดีมาก ๆ ค่ะ  วันนั้นเราประทับใจ ณ จุดนี้จริง ๆ  มายฮั่น มายฮั่น...ว่าที่ซุปตาร์ของชั้น   ถามกี่ทีก็บอกไม่ร้อน  ถามน้องแดนเซอร์เค้าก็บอกไม่ร้อน  แล้วทำไมชั้นรุสึกว่าร้อนฟะ!! หรือจะเป็นอุณหภูมิร้อน ๆ ในใจ อิอิ  ไม่ได้การละแจ้งการ์ดเอาพัดลมเข้ามาเพิ่มด่วนๆๆๆๆ   เห็นฮั่นยกมือไหว้ขอบคุณทู๊กคนที่เข้ามาดูแล   ขอบคุณทุกคนตลอดทุกครั้งที่มีโอกาสจริง ๆ ค่ะ  จนเราต้องแซวขำ ๆ ว่าไม่ต้องไหว้แล้ว  ทีมงานรับไหว้กันทั้งวันแล้วค่ะ   ฮั่นยิ้ม.... พอทีมงานติดเพิ่มพัดลมในซุ้มเล็ก ๆ นี้เสร็จ   ตอนนี้ปลอด AR เว้ยเฮ้ยย  มีแค่น้องแดนเซอร์อีก 2 คน เรายืนอยู่ข้าง ๆ กันเลยหันไปคุยกะฮั่น [ต้องสบตาอีกหนึ่งช็อต โอ่ยยย] และบอกว่า “ ของที่ให้ในรถเมื่อกี๊ถุงสีส้มน่ะค่ะ  บลาๆๆๆ”  และแล้วใครจะคิดว่าประโยคต่อไปคือ  “อะไรนะครับ  ไม่ค่อยได้ยิน”  พร้อมยื่นหน้ามาฟังใกล้ๆ อีกนิดนึง  ในใจเรากรี๊ดดดดดดดด โอ้ว มายก็อชชช พ่อจ๋าแม่จ๋า!!  วินาทีต่อจากนั้นเหตุการณ์พาไปให้จำเป็นต้องกระซิบบอกใกล้ ๆ ที่ข้างหูฮั่นค่ะ ........................ (. . “)     ถ้าถามเรา เราไม่รู้ว่าตอนนั้นเสียงข้างนอกดังมากหรือเปล่า  หรือคนดูกรี๊ดน้องแคนพอดี  หรืออะไรยังไง ตอนนั้นโลกของเราหยุดหมุนไปแล้ว  เรามั่นใจว่าตัวเราปกติเป็นคนพูดจาชัดเจน เสียงไม่เบา ชัดถ้อยชัดคำปกตินะคะ  จากที่มีโอกาสได้คุยกันสั้น ๆ วันนั้นสังเกตว่า ฮั่นเป็นคนใส่ใจและเอาใจใส่ทู๊กกกกคนที่คุยด้วยเสมอ  เปรียบเทียบคนทั่วไปที่ถูกเรียกหรือคุยด้วยจะหันหน้ามาคุยเฉย ๆ ตามปกติ  แต่หมีฮั่นหันทั้งตัวค่ะ  ถ้าพูดด้วยตอนที่นั่งอยู่ก็จะยืนและเดินเข้ามาหาทันที  ที่สัมผัสได้เวลาพูดฮั่นจ้องตาคนที่คุยด้วยตลอด  วันนั้นทำเอาเราไม่ค่อยกล้าสบตานาน ๆ อ่ะ แอบเขินซะเอง  อายคอนแทคแบบไหนอธิบายไม่ถูก  ไม่ใช่สายตาคนตาเจ้าชู้นะคะ  สายตาคนละแบบเลย  แบบว่าใส่ใจ....... เค้าใส่ใจกับทุกคนจริง ๆ    อ่านถึงตอนนี้รู้สึกว่าหมีฮั่นน่ารักมั๊ยคะ ?? จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:06:16

ความคิดเห็นที่ 7 พอน้องแคนแสดงจบ  ถึงเวลาของฮั่นบนเวทีแล้ว  เรายืนดูอยู่ตรงบันไดข้างทางขึ้นเวที  ใจอยากไปข้างหน้าเวทีกะเค้าเหมือนกันแต่ไม่มีรูให้เสียบตัวเองในพื้นที่นั้นได้เลยแม้แต่นิดเดียว  ปริมาณคนฮือมาจากไหนเพิ่มขึ้นกันนั่น  แฟนคลับทั้งฮั่นและแคนที่นั่งพื้นดูตอนแรกลุกขึ้นยืนกรี๊ดกันหมด นั่งไม่ได้อีกแล้ว  ผ่านไป 2 เพลง บิด..จากนี้ไปจนนิรันดร์..  ตอนนั้นเรายืนกับ AR และแดนเซอร์  หูบังเอิญได้ยิน AR นัดคิวเพลงต่อไปคำว่า “เพลงคืนนี้”  เราร้องฮึ้ยย ห๊า!! เอาจริงง่ะ  AR หันมายักคิ้วให้ยิ้มขำ ๆ ให้คอยดูบนเวที  ฮ่าๆๆๆ  หมีฮั่นจัดเต็มมมมมมค่ะ  ใส่เต็มแบบไม่บันยะบันยัง  เรายืนดูข้างเวทีถ่ายรูปไปยังอดกรี๊ดไม่ได้   ไม่ต้องถามว่าคนดูหน้าเวทีจะรับเต็ม ๆ ขนาดไหนและรับไปกี่ครั้ง ...  เสียงกรี๊ดดังสนั่นห้างแตก  ทราบตอนหลังมีคนบอกว่า เหมือนพื้นสั่นหน่อย ๆ ด้วย เฮ้อออ ของเค้าแรงจริง ๆ   ส่วนเพลงชอบก็จีบ  เรายืนข้างเวทีเห็นไม่ชัดเท่าคนข้างหน้า  ได้มาดูในคลิปเหมือนคนไกลทัพหลังทุกคนค่ะ  กรี๊ดหน้าคอมซ้ำไปซ้ำมา หมีแบ๊วน่ารักมากจริง ๆ  หมีเผ่าพันธุ์ไหนเนี่ย  ตัวขาวหน้าตาขี้เล่นจนอยากตะปบหมีมาทำต้มยำหม่ำๆๆๆๆ มากเลย     เมื่อแสดงจบมอบของประมูลเสร็จแล้ว  พอฮั่นเดินลงบันไดเวทีก็ไม่มีเวลาตั้งตัวอะไรเลยค่ะ  พี่ทีมงานเสื้อฟ้าของค่ายล็อคคอฮั่นออกไปทันที  เราอยู่ด้านหลังคอยประกบตามหลังยังเอาตัวเองแทบไม่รอด  คนฮือเข้ามาผลักเรากระเด็นถอยหลังซ้ายขวาไปเหมือนกัน   การ์ดคุมด้านหลังแทบเอาไม่อยู่  เราโดนหางเลขถูกจิกถูกกระชากที่แขนขวาเยอะเลยได้รอยข่วนแผลยาวประมาณ 3 ซม.มาด้วย  ที่ไม่ขึ้นรอยให้เห็นก็เจ็บไม่แพ้กันเลย  ช่วงชุลมุนเราต้องฝ่าด่านกางกั้นของการ์ดของตัวเองเหมือนกันค่ะ  วิ่งกันหูดับไปที่ลิฟต์อย่างเดียว  พอมาถึงลิฟต์ด้านในที่เปิดล็อครอไว้  พี่เสื้อฟ้าที่ล็อคคอฮั่นรีบวิ่งกลับไปพาน้องแคนออกมาจากเวทีค่ะ   พอบรรยากาศเงียบถึงเพิ่งรู้สึกตัวว่า มีเราอยู่กับฮั่นในลิฟท์ 2 คน   การ์ดส่วนนึงกันพื้นที่อยู่ด้านนอก  ตอนนั้นจิตวิญญาณในหน้าที่มาก่อน ถามฮั่นทันทีว่าโดนอะไรไหม ได้แผลไหมคะ ?  ฮั่นบอกว่า ไม่เป็นไรครับ นิดเดียว ผมโดนจนชินแล้ว ไม่เป็นไรจริง ๆ  พร้อมบอกขอบคุณเราที่ได้ร่วมงานกัน  หวังว่าจะมีโอกาสได้ทำงานร่วมกันอีก [ปลื้มอ่ะ]  และคุยกันนิดหน่อยเรื่องรอยแผลที่ต่างคนได้มา  แอบสังเกตว่าแขนหมีฮั่นออกจะคล้ำกร้านๆ ขึ้นนิดนึงค่ะ  อาจโดนแสงไฟคล้ำหรือมีแผลรอยเดิมเล็ก ๆ เต็มไปหมด อันนี้ไม่แน่ใจ   จบเรื่องรอยแผล ....เราเห็นภาพตัวเองยื่นมือขวาออกไปหาฮั่นที่ยืนอยู่ตรงหน้า  ไม่มีคำพูดอะไรแม้คำเดียว   ฮั่นก้มหน้าลงมองที่มือเรานิดนึง ...ยิ้ม... และยื่นทั้งสองมือมาประกบมือเราไว้... [กรี๊ดค่ะกรี๊ดดด มือนิ่มมากๆๆๆๆ ] วินาทีนั้นเจอยิ้มแบบนั้นและความนิ่มของมือฮั่นแบบนั้น  เราตัดสินใจจบเรื่องโมเมนต์เรื่องงานด้วยตัวเองทันที  ได้มีโอกาสบอกอะไรสั้น ๆ ที่ไม่ได้เตรียมมาก่อน  ประมาณว่าเราเชียร์ฮั่นคนเดียวมาตลอดตั้งแต่แรกรอบคัดเลือก  อย่าคิดว่าตอนนั้นไม่มีใครเลย  บลาๆๆ  สารภาพว่าเราก็จำไม่ได้เป๊ะ ๆ ว่าพูดอะไรออกไป  แต่ไม่มีคำว่ารักนะคะ  เก๊าไม่บอกรักฮั่นง่าย ๆ หรอก ....  ส่วนไอ้ประโยคสั้น ๆ ที่เคยคิดเตรียมไว้ก่อนวันงานมันหายไร้ร่องรอยจากสมองอย่างเกลี้ยงเกลามาก   สำหรับเราโมเมนต์ในลิฟต์ปลื้มมาก  เป็นอะไรที่ไม่คาดคิดเลยจริง ๆ ....  ลิฟต์ตัวนี้ค่ะ  ฮ่าๆๆ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:11:38

ความคิดเห็นที่ 8 พอจบโมเมนต์นี้  การ์ดและทีมงานทั้งหมดก็พาน้องแคนวิ่งเข้ามาในลิฟต์ทันที  ช่วงชุลมุนระหว่างทางน้องแคนถูกจิ้มตามาค่ะ  เห็นน้ำตาไหลตาแดงก่ำเลย  คงเป็นจังหวะพลาดที่ไม่มีใครตั้งใจ  ตาแดงเพราะความรักที่คนไทยมีให้แคน  น้องแคนยังหันมาพูดขำ ๆ แซวพี่ฮั่น “ผมว่าผมเข้าใจพี่ฮั่นแล้วนะว่าอารมณ์นี้เป็นยังไง” ....ได้อมยิ้มกันทั้งลิฟต์ค่ะ   พอลิฟต์เปิดมีแฟนคลับมารอหน้าลิฟต์เพียบเลย กรี๊ดดังสนั่น  ทุกคนกระโดดขึ้นรถตู้   เรายืนส่งที่ประตูรอปิดประตูรถให้  มีของขวัญที่แฟนคลับเตรียมมายื่นให้จัดการส่งๆๆๆๆ เข้าไปกองสุมอยู่บนตัก AR  และน้องแคน ฮ่าๆๆๆ  เป็นช่วงชุลมุนเหลือเกิน ตอนนั้นฮั่นนึกได้ว่าลืมของที่หน้าเวที  ดูหน้าเสียเล็ก ๆ แต่ไม่ยอมบอกว่าลืมอะไร  เหตุการณ์ตอนนั้นรอไม่ได้แล้ว  ทราบว่าน้องมีงานที่อื่นต่อด้วย  เลยสรุปด่วนกับ AR ว่า ค่อยมาเคลียร์ตอนหลัง  ได้มีโอกาสขอบคุณ บ๊ายบายร่ำลาทุกคนและปิดประตูให้ พร้อมมองรถตู้ค่อย ๆ เคลื่อนออกไปจนลับตา  ภาระหน้าที่วันนี้เสร็จแล้วสินะ... เราเดินกลับไปที่หน้าเวที  น้องทีมงานตากล้องถามว่า พี่เห็นมั๊ยว่าบนเวทีมีอะไรวางอยู่  มีขวดน้ำ 2 ขวดของฮั่นและแคน  เราเดินขึ้นไปเวทีเงียบ ๆ เก็บมาทั้ง 2 ขวดเลย  มีชื่อเขียนประจำติดไว้ด้วย  ตอนที่หยิบน้ำเห็นมีกระดาษทิชชู่ใช้แล้วก้อนนึงวางใกล้ ๆ แต่ไม่ได้หยิบมาค่ะ  ไม่สนใจเลยด้วยซ้ำ  พอมาดูคลิปย้อนหลังถึงรู้ว่าทิชชู่ซับเหงื่อนั่นน่ะของฮั่น   ฮ่าๆๆๆๆ   น้ำขวดนี้ ..... ตอนนี้ตั้งไว้หัวเตียงประดุจน้ำมนต์เชียวหล่ะ  หวังว่าจะได้ฝันดีทู้กกกกคืน  และตั้งแต่ได้มาเราไม่เคยฝันอะไรเลยนี่สิ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:13:06

ความคิดเห็นที่ 9 ดูดน้ำในขวด หน้าตาแป้นแล้น จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:15:15

ความคิดเห็นที่ 10 จบงานทั้งหมดทีมงานแจ้งว่า เก็บสาย Sony walkman สีชมพูในซุ้มได้ เห็นวางอยู่บนเก้าอี้ ไม่รู้ของใคร ... ซึ่ง HFC อย่างเราก็จำได้แม่น   เก็บรักษาไว้ให้และส่งคืนให้ฮั่นไปใน 2 วันหลังจากนั้น  ฝากคืนไปกับ AR ที่ได้เจอกันอีกครั้งวันจันทร์ค่ะ [งานวันจันทร์มินิคอนตูมตาม TS7]   เราไม่แน่ใจหรอกว่าของที่ฮั่นบอกว่าลืมหน้าเวทีคือสิ่งนี้หรือเปล่า ตอนมาก็เห็นเสียบหูฟังอยู่  โชคดีที่เก็บไว้ได้  ของใช้เป็นประจำหากหายไปก็คงมีอารมณ์เสียดาย เผื่อต้องใช้ในงานด้วยค่ะ   เรารู้สึกดีมากกว่าที่ฮั่นน่าจะดีใจที่ได้มันกลับคืนไปใช้อีกครั้ง ตอนนี้ walkman สีชมพูได้กลับคืนไปถึงเจ้าของตัวจริงแล้วค่ะ   คืนนั้นฮั่นเข้าพันทิปด้วย เราไปตั้งกระทู้ฝากบอกไว้ ไม่รุจะได้อ่านไหม? http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topic/C12150291/C12150291.html จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:17:47

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบเรื่องเล่าคุณมากค่ะ และรักฮั่นมากขึ้นทุกวันจริงๆ จากคุณ : BEE-MOOMIN เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:21:31

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบอ่ะ เล่าได้แบบว่่า ทำให้เรามโนว่าอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วย อิจฉา มากกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : April Fool Day เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:22:08

ความคิดเห็นที่ 13 มีรูปที่ทางทีมงานถ่ายอีกเยอะแยะและเราเพิ่งมีเวลาดู วันหน้าถ้าไม่เบื่อหน้าฮั่นกันซะก่อนว่าจะเอารูปมาลงที่พันทิปนี้ค่ะ  จนป่านนี้เราก็ยังไม่ได้ลายเซ็นของหมีฮั่นเลย  ถึงอยู่ใกล้กันแต่จังหวะวันนั้นไม่ได้จริง ๆ เกรงใจที่ต้องซ้อมเพลงซ้อมเต้น และต้องให้เวลาทำสมาธิก่อนการแสดง ฮั่น..คนที่เราเห็นข้างล่างเวทีกับบนเวทีมีความแตกต่างในบางมุม  ....  ซึ่งแค่ความทรงจำที่ได้มาก็น่าปลื้มไม่แพ้กันแล้วเนอะ  บางคนที่ฝากถ่ายรูปหรือฝากขอลายเซ็นเราก็ไม่สามารถสนองตอบให้ได้ทุกคน ต้องขอโทษมาทางนี้ด้วยค่ะ   เพิ่งเห็นว่ารูปใหญ่เป้งมาก ครั้งต่อไปจะลดขนาดลงให้สบายตาค่า ^^ เรื่องราวเล่าสู่กันฟังยาว ๆ จบแล้วนะคะ คงเป็นโอกาสเดียวในชีวิตของเราที่ได้ใกล้ขนาดนี้   หวังว่าทุกคนคงรู้สึกดีกับฮั่นและแคนเพิ่มขึ้นบ้าง  พวกเค้าน่ารักมากจริง ๆ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:23:27

ความคิดเห็นที่ 14 สารภาำำพมาซะดีๆ ว่าคืนนั้น หูฟังอันนี้ จขกท แอบเอาไปนอนกอด ก่อนจะถึงมือหมีฮั่น ชิมิ จากคุณ : April Fool Day เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:24:02

ความคิดเห็นที่ 15 เล่าได้สนุกจังค่ะ ยิ่งได้อ่านเรื่องที่คุณเขียนมายิ่งรักฮั่นมากกว่าเดิม ชอบรูปฮั่นใน คห.6ที่สุด น้องดูใสๆ เขินๆเล็กๆ น่ารักมากกกกกกกค่ะ ปล. เก๊าให้กีบตัวเองไปเยอะเลย เก๊าขอหลอดดูดน้ำของฮั่นตอบแทนได้ไหม (ล้อเล่งน้าาาา) จากคุณ : Elspeth เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:33:38

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณจขกท.มากๆนะคะ อ่านแล้วมีความสุขจัง รักหมีฮั่นเสมอค่ะ จากคุณ : Aqua_sai เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:44:36

ความคิดเห็นที่ 17 คืนนั้น อารมณ์เพลงนี้มาเลยค่ะ  ฮ่าๆๆๆๆๆ   ทู้นี้เราเขียนแนวหวาน ๆ ตามอารมณ์เล่าเรื่อง  มาหวานให้สุดกันไปเลยดีก่า จะเป็นเพียงแววตาของเธอทั้งคู่ฉายมาสะกดหรือเปล่า อาจเป็น"ดาว"ดวงใดใช้เธอมาหลอกเล่นกล ... เป็นไปไม่ได้ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 04:56:01

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วเห็นภาพและยิ้มไปด้วยตลอด และแอบอิจฉาทำให้คิดว่าถ้าเป็นเราสงสัยจะทำตัวไม่ถูกแน่ๆแต่อย่างหนึ่งต้องขอบคุณมากน่ะค่ะที่เอาเรื่องดีๆแบบนี้มาเล่าสู่กันฟังทำให้เรารักเด็กคนนี้เพิ่มขึ้นๆๆอีก จากคุณ : jerawan123 (Jerawan123) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 05:46:18

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วอิจฉาจขกท.มากกก ชาตินี้เราไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดขนาดนี้ เข้าใจความรู้สึกที่อยากจะกรี๊ดดดดดดด แต่ต้องรักษาลุคเอาไว้ 555 จากคุณ : punkrubpom เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 06:15:50

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณ จขกท มากนะคะที่แชร์เรื่องที่น้อยคน(HFC)จะมีโอกาสได้ทำงานใกล้ชิดกับฮั่น ถ้ายังมีเรื่องราวเพิ่มเติม เอามาเล่าอีกนะจ๊ะ จากคุณ : Homeyplace เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 06:25:45

ความคิดเห็นที่ 21 โอ๊ยยยยย!! อิจฉาคร่าาา 55555 ชาตินี้จะมีโอกาสได้ใกล้ชิดหมีแบบนี้มั้ยนี่ ^^ ปล. อ่านไปก็ยิ้มไป ^^ มีความสุขแต่เช้าเลย ขอบคุณ จขกท ที่นำความประทับใจมาแบ่งปันนะคะ จากคุณ : ABigPinkBear เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 06:58:30

ความคิดเห็นที่ 22 ดีใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยนะ ปลื้มแทนจริง จขกท โชคดีมากกกๆๆๆค่ะ จากคุณ : เจน B4081 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 07:17:15

ความคิดเห็นที่ 23 อยากสิงร่างคุณ จขกท ณ เวลานั้น กำ ลืมกรี๊ด กรี๊ดดดดดดดดด >.< แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 07:48:27 จากคุณ : ตอบแทนวันนี้ที่ชั้นมีเธอ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 07:31:06

ความคิดเห็นที่ 24 กรี๊ดดดดอิจฉา จขกท. ที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดน้องฮั่นขนาดนี้ อิอิ ได้ถ่ายรูปคู่กับน้องฮั่นมาด้วยหรือป่าวค่ะ จากคุณ : Peanuts เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 07:41:02

ความคิดเห็นที่ 25 ดีใจด้วยนะคะ ^^ จากคุณ : Zenra เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:03:03

ความคิดเห็นที่ 26 #24  ถ่ายมา 2 รูปในซุ้มค่ะ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:10:11

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าน่ารัก ๆ ค่ะ จากคุณ : FinGirl เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:10:21

ความคิดเห็นที่ 28 โอ๊ยยยย อ่านเเล้วมีความสุขเเทนคุณเจ้าของกระทู้จังเลย ขอบคุณนะคะที่มาเล่าให้ฟัง ยิ่งอ่านยิ่งรักฮั่นเนาะ ^^ ปลื้มใจอ่ะ ดีใจเเทนเจ้าของกระทู้มากน้า โมเมนท์ในลิฟท์นั้นเลอค่ามาก ถึงกับขนาดต้องถ่ายรูปลิฟท์เปล่าไว้ เข้าใจเลยอ่ะ 55555 จากคุณ : ในภวังค์ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:16:34

ความคิดเห็นที่ 29 กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อิจฉาอย่างแรงค่ะ ดีใจด้วยนะค่ะได้ทำงานร่วมกับเจ้าหมีฮั่นด้วย ปล จขกท สารภาพมาเลยค่ะคืนนั้นนอนฝันหวานแบบไม่ได้อาบน้ำด้วยใช่ปะค่ะ ฮาๆๆๆ จากคุณ : nuupair_2552 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:18:29

ความคิดเห็นที่ 30 ประทับใจจังค่ะ อยากมีโมเมนต์ดีๆกับหมีฮั่นอยากงี้บ้างจังน้อออ  ^_^ จากคุณ : Nothing can bring Me down เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:25:28

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบอ่ะ อ่านแล้วเสมือนหนึ่งว่าเราอยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยเลยหะ ดูจากการเขียนบรรยายเราว่า จขกท. จะต้องเป็นคนที่มีความตั้งใจในการทำงาน มุ่งมั่น มีความละเอียดรอบคอบ  ขยัน อดทน แน่นอนเลย ดีใจแทนองค์กรของคุณที่มีพนักงานแบบคุณนะจ๊ะ  อยากให้องค์กรของเรามีคอนฯแบบนี้บ้างจัง แต่ด้วยภารกิจงานขององค์กรกับคอนฯของฮั่นมันสวนทางกันโดยสิ้นเชิง จากคุณ : unokadae เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:25:34

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับประสบการณ์ที่น่าประทับใจเช่นนี้ พอได้อ่านแล้ว รู้สึกรักฮั่นมากขึ้นเรื่อยๆ จริงๆ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : angle_arm เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:29:09

ความคิดเห็นที่ 33 ขอบคุณ จขกท. คะ ที่มาแชร์ประสบการณ์เจอหมีให้พวกเราได้อ่าน เราอ่านไปยิ้มไป จนพี่ที่ทำงานถามว่าบ้าเปล่านั่งยิ้มให้คอมอยู่ได้ 555+ อ่านแล้วเราอิจฉา จขกท.มาก แล้วก็ยิ่งทำให้เราประทับใจในตัวฮั่น แล้วก็รักน้องฮั่นมากกว่าเดิมอีก น่ารักมากกกกกกกกกคะ จากคุณ : yim_patsarisa เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:31:15

ความคิดเห็นที่ 34 คำเดียวสั้นๆ     กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   ด เด็ก 150 ตัว อิจฉาคุณผมม้ามากๆ จากคุณ : Sorry I'm late. เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:32:10

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านแล้วซึ้งอ่ะ  ประทับใจ อยากเจอพี่ฮั่นตัวเป็นๆบ้างจัง “ฮั่น ... ฮั่นจริง ๆ ด้วย” อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ขอบคุณที่มาแบ่งปันความน่ารักของพีหมีนะค่ะ จากคุณ : skyevit1412 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:32:45

ความคิดเห็นที่ 36 อิจฉา และก็ขอบคุณมากที่ดูแลน้องๆๆอย่างดี กรี๊สสสสสสสส จากคุณ : NooNooDeaw เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 08:44:25

ความคิดเห็นที่ 37 อิจฉาจขกท.ที่สุดดดดดดดดดดดดด ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอจริงๆ อิสริยะ จากคุณ : muaewloveyou เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:10:18

ความคิดเห็นที่ 38 จขกท เล่าได้น่ารักมากเลยค่ะ   อิจฉา จขกท กับโมเม้นท์ในลิฟท์มากกก ชอบจัง เวลาอ่านอะไรแบบนี้ มันให้ความรู้สึกประหนึ่งเหมือนอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : tempura เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:16:39

ความคิดเห็นที่ 39 เขียนได้น่ารักจังเลยค่ะ อยากเจอฮั่นมั่งจัง เห็นใครๆก็บอกว่าหล่อกว่าในรูปอีก น้องที่เรารู้จักตอนแรกเค้าเชียร์โดม พอเค้าเจอฮั่นกลับมาเพ้อใหญ่เลย เรายังแซวๆเลยว่า อ้าวแล้วโดมหล่ะ เค้าหัวเราะบอกว่าเก็บไว้ก่อน เพิ่มฮั่นอีกคน ฮาเลยทีเดียว 5555 จากคุณ : พ่อหนูอยู่เบตง เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:23:15

ความคิดเห็นที่ 40 เหมือนอ่านซีรี่เกาหลีอ่ะ แบบ ช๊อตเจอศิลปินเหมือนในหนังเลยเฮ้ยยยยยยยยยยยย จากคุณ : hiromihero84 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:34:10

ความคิดเห็นที่ 41 ยิ่งอ่านยิ่งรักผู้ชายคนนี้มากขึ้น จากคุณ : yuri_yuri เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:35:30

ความคิดเห็นที่ 42 อยากมีโมเมนต์นั้นบ้างจัง เราอยู่ ตจว. โอกาสเจอคงยากมากๆๆ แต่จะพยายามทุกๆๆๆทาง 55 จากคุณ : tiffany_tiffy เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:39:44

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านทู้นี้แล้วปลื้ม + ตื่นเต้นแทน จขกท อย่างแรงงงง คำบรรยายเห็นภาพมากๆ เราอ่านแล้วเหมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้นเลย จขกท โชคดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้ใกล้ชิดกับฮั่นอย่างรุนแรง แถมได้พูดคุยบอกความในใจดีๆ ได้สัมผัสมือฮั่น ได้เก็บของสำคัญของฮั่นได้และนำไปคืน ได้สบตาฮั่นตรงๆ ชัดๆ โอ๊ยยยยย อยากจะบอกว่าอิจฉาค๊าาาาาาาาา จากคุณ : snoopy21 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:52:17

ความคิดเห็นที่ 44 เล่าเรื่องได้น่ารัก ประทับใจมากเลยค่ะ อิจฉา จขกท สุด ๆ จากคุณ : สาวราศีกุมภ์ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:58:18

ความคิดเห็นที่ 45 "เราทราบเรื่องนี้ตั้งแต่วันที่ 23 เมษา  ... 1 วันหลังหมีฮั่นออกจากบ้านดาวค่ะ" พออ่านแล้วมาคิด ๆ ดูนี่เขามีการจองตัวล่วงหน้าไว้นานขนาดนั้นเลยเหรอคะ 23 เม.ย. - 26 พ.ค. ก็ประมาณเดือนเศษแหนะ จากคุณ : yim_patsarisa เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 09:59:35

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณจขกท.มากค่ะ น้องน่ารักเนอะ เก๊าอยากเข้าอยู่ในลิฟท์ด้วย จากคุณ : Arom_rai_mak เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:01:19

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านแล้วซึ้งงงง ...รักฮั่นมากขึ้นไปอีก ช่วงแรกๆ ที่คุณ จขกท บรรยายความรู้สึกทัพหลังนี่ เข้าใจเลยค่ะ เราก็ประมาณนั้น ถึงอยู่กรุงเทพ แต่ด้วยหน้าที่การงานและอะไรหลายอย่าง คิดเหมือนกันว่าชาตินี้จะได้เจอใกล้ๆ บ้างไหม ดีใจด้วยนะคะที่มีโมเม้นท์ดีๆ แบบนั้น ขอบคุณด้วยที่เอามาเล่าให้ฟัง ยิ้มได้แต่เช้าเลย ^^ จากคุณ : Rainnie the pooh (น่ากิน) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:07:07

ความคิดเห็นที่ 48 # 45 ใช่ค่ะ รู้ล่วงหน้าเดือนกว่า จองคิวตั้งแต่อยู่ในบ้าน จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:38:35

ความคิดเห็นที่ 49 บอกได้คำเดียวว่า อิจฉามากกกกกกกก จขกท.โชคดีจังเลยค่ะ ได้ใกล้ชิดหมีฮั่นขนาดนี้ จากคุณ : SoYeonLoveKiHae เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:39:23

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณ จขกท.มากค่ะ นำเรื่องเล่าน่ารักๆที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดฮั่นมาฝาก  เล่าเรื่องได้น่ารักมาก  เห็นภาพเลยค่ะ  อ่านไปยิ้มไป  น่ารักทั้ง ฮั่นและแคน ค่ะ  ^^ จากคุณ : พลอยหยก เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:46:41

ความคิดเห็นที่ 51 อิจฉา จขกท มากที่มีโอกาสได้ร่วมงานกับน้อง อยากมีวันนั้นบ้างจัง 5555 คงจะยากโดยสายงานไม่มีโอกาสจะเจอกันได้เลยยยยยยย จากคุณ : ซีเอ็นบลู เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 10:53:31

ความคิดเห็นที่ 52 สุดยอดดค่ะ ดีใจปนอิจฉาค่ะ เล่าเรื่องสนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ^____^ จากคุณ : koi_purple เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:02:15

ความคิดเห็นที่ 53 ดีใจด้วยนะคะ ชอบโมเม้นที่อยู่ลิฟท์กัน 2 คนมากค่ะ ^^ "เราเห็นภาพตัวเองยื่นมือขวาออกไปหาฮั่นที่ยืนอยู่ตรงหน้า  ไม่มีคำพูดอะไรแม้คำเดียว   ฮั่นก้มหน้าลงมองที่มือเรานิดนึง ...ยิ้ม... และยื่นทั้งสองมือมาประกบมือเราไว้..." ลุ้นเหมือนกันนึกว่า จขกท. จะไม่ได้บอกฮั่นซะแล้วว่าเชียร์ฮั่นมาตลอด ดีใจกับ จขกท. อีกครั้งนะคะ จากคุณ : สิ่ว (ซังกุงฝึกหัด) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:07:09

ความคิดเห็นที่ 54 เล่าจนรู้สึกเหมือนผมไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลย แอบอิจฉาเหมือนกัน อิอิ ดีใจด้วยนะครับ ที่ได้เจอฮั่นใกล้ชิดขนาดนี้ จากคุณ : relavant เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:08:28

ความคิดเห็นที่ 55 อ่านไปยิ้มไป ทำไมถึงตื่นเต้นได้ขนาดนี้ ถ้าเป็นเรา ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังงัย ถ้าอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับ จขกท. อ่านจบบอกได้คำเียว โคตรรักหมีฮั่นเลยอ่ะ จขกท.ก็น่ารักที่สุดที่มาแชร์ให้ฟัง จากคุณ : punfreedom เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:19:57

ความคิดเห็นที่ 56 จขกทเล่าเรื่องได้น่ารักน่าติดตามมากๆ เป็นคนเขียนเล่าเรื่องเก่งมากๆเลยนะ เห็นภาพชัดเจนทุกตัวอักษร HFC แต่ละคนนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ อ่านแล้วทั้งหวานทั้งซาบซึ้ง ทั้งอิจฉา อยากให้กิ๊ฟทุกคห แต่มีน้อยต้องใช้สอยอย่างประหยัดอ่ะนะ เป็นกระทู้ที่ไม่รีรอ กดส่งเข้าคลัง ทันที แถมยังต้อง Save เก็บไว้อ่านส่วนตัวอีก อยากอ่านซ้ำๆหลายๆรอบ ^^ จากคุณ : backpack_world เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:22:10

ความคิดเห็นที่ 57 “แค่ได้มองตาเธอในวันนั้น จากที่เราเจอกันแค่ครั้งเดียว เปลี่ยนชีวิตที่เคยโดดเดี่ยวให้มีความหมาย”   ร้องเพลงนี้ขึ้นมาดังๆ หลังจากได้สบตากับใครคนหนึ่งที่ก้าวขึ้นรถตู้มา !!! แอร๊ย..ยยยยย   เค้าจิ้นอ่ะ จขกท. จากคุณ : ช็อปยันเช้า เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:29:17

ความคิดเห็นที่ 58 ดีใจกะ จขกท. ด้วยนะคะ ทัพหลัง(มากๆ) อย่างเราเข้าใจโมเม้นนั้นเลยอ่ะ อ่านไปก็ยิ้มไปด้วยซึ้งไปด้วย ฮั่นน่ารักมากจริงๆ ^ ^ จากคุณ : LoveisTears เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 12:11:35

ความคิดเห็นที่ 59 แต่ละคนล้วนมีวาสนากะฮั่นแตกต่างกันไป ปลื้มด้วยคนค่ะ หวังว่าซักวันคงได้มีโอกาสได้คุยกะฮั่นใกล้ชิดแบบคุณบ้าง จากคุณ : ขออยู่ในใจเธอ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 12:39:07

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ปลาบปลื้มแทน จขกท จริงๆค่ะ เข้าใจอารมณ์เลยค่ะ *-* จากคุณ : GuitarCute เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 12:40:35

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านแล้วยิ้มตลอดเลยเรา ขอบคุณที่มาเล่าโมเมนท์น่ารัก ๆ ให้ฟังนะคะ จากคุณ : sannming เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:13:50

ความคิดเห็นที่ 62 หูฟังยังเป็นสีชม หวานแววอะไรป่านนั้น   ^_____________________^ จากคุณ : NaNnY SK เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:15:30

ความคิดเห็นที่ 63 เเอบอิจฉาเบา  ๆ   หมีน่ารักตลอด แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 13:17:02 จากคุณ : NaNnY SK เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:16:34

ความคิดเห็นที่ 64 กรี๋ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อิจฉาาาาาา จากคุณ : ช้อนเงิน ถุงทอง เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:18:07

ความคิดเห็นที่ 65 ฮ่าๆๆๆๆ   ลอง search คำว่า อิจฉา ในทู้นี้ได้ตั้ง 18 คำ อิจฉาแบบแจกรอยยิ้มกันใช่มั๊ยคะทุกคน   HFC ยังน่ารักมากๆๆ ^_^ หลายคนแสดงความยินดี ปลื้มไปด้วยกัน ยิ้มไปด้วยกัน มีความสุขไปด้วยกัน [เอ๊ะ คุ้นมั๊ย? ใครเคยพูดคำนี้] แค่บอกว่ารักฮั่นมากขึ้น เห็นฮั่นน่ารักมากขึ้น  เราดีใจมากแย้วววว อยากให้หมีเข้ามาอ่านในพันทิปบ่อย ๆ เหมือนกันค่ะ ....แต่คงเป็นไปไม่ได้... วันนั้นเค้าคงไม่รู้ตัวหรอกว่าให้อะไรที่มีคุณค่าทางจิตใจกับเราแค่ไหน หมีฮั่นสู้ๆๆๆๆ นะ วี๊ดบึ้มมม จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:20:31

ความคิดเห็นที่ 66 อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยอะ รู้สึกว่ารักฮั่นมากๆๆๆๆๆ มากกว่าเดิมเยอะเลย จากคุณ : Hnoonks (Hnoonks) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:33:02

ความคิดเห็นที่ 67 เราอ่านแล้ว น้ำตาไหลลอ่ะะะะะ รุสึกไป กับ จขกท จริงๆ จากคุณ : d2bill เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:54:11

ความคิดเห็นที่ 68 อ่านแล้วน่ารักมากเลยค่ะ ทั้งฮั่น ทั้งจขกท วันนั้นเก๊าก็ไปเชียร์ฮั่นหน้าเวทีเหมือนกัน บรรยากาศสนุกมากกก แอบอิจฉา และปลื้มแทน จขกท จริงๆที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดเจ้าหมีขนาดนี้ นี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีก็ได้นะคะ งานครั้งหน้าๆๆๆ คุณอาจจะได้เจอ ได้ร่วมงานกะเจ้าหมีอีกก็ได้ (เฮ้อออ อยากเปลี่ยนงาน มาสมัครเป็น PP ด้วยจะได้มั๊ยเนี่ย 555) ขอบคุณนะคะที่มาแชร์ประสบการณ์ที่น่าประทับใจให้พวกเราฟัง จากคุณ : ดาว (CK-DAO) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 13:55:56

ความคิดเห็นที่ 69 ให้กิฟท์คุณผมมากะลาครอบแบบไม่เสียดายเลย เราประทับใจทั้งเรื่องเล่าและตัวคุณด้วย เป็นHFCที่น่ารักมาก เป็นโชคดีของหมีฮั่นจริงๆ อ่านเรื่องของคุณแล้วรับรู้ได้เลยว่าเด็กคนนี้นิสัยดีและน่ารักจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่มาเล่าเรื่องราวให้ฟัง แอบอยากฟังเรื่องราวแบบนี้ของน้องแกงส้มมั่งจัง เรารักพี่น้อง2*8มากค่ะ จากคุณ : I love you with all my heart เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 14:56:37

ความคิดเห็นที่ 70 อ่านแล้วเราดีใจกับ จขกท มากกกกจริงๆค่ะ เป็นความทรงจำที่มีค่าสุดๆเลยเนอะ ทั้งขวดน้ำ ของใช้ประจำตัวฮั่นที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่กับเรา สถานที่ที่มีไออุ่นของความทรงจำ มันเป็นอะไรที่เรียกรอยยิ้มของเราได้ตลอดสินะ ขนาดแค่คนที่อ่านเฉยๆอย่างเรายังยิ้ละมีความสุขไปกับ จขกท เลยอ่ะ ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีดีที่เอามาแบ่งปันกันนะคะ ^^ จากคุณ : Cinderalla Midnight เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 15:04:58

ความคิดเห็นที่ 71 ทำไมเราอ่าน แล้วรู้สึกตื่นเต้น เหมือนน้ำตาจะไหล  อยากเจอฮั่นแบบจขกท.บ้าง อยากพูดสั้นๆ จากคุณ : superstraw เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 15:23:18

ความคิดเห็นที่ 72 กระทู้นี้มีมนต์ค่ะ   เรียบเรียงถ่ายทอดจากใจส่งผ่านออกมา สิ่งที่ทุกคนสัมผัสได้อาจจะไม่ใช่แค่ตัวหนังสือ บอกแล้วไงว่าฮั่นเค้าแรงงงงงจริง ๆ ^_^ จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 15:30:46

ความคิดเห็นที่ 73 อ่านแล้วแอบกรี๊ดตาม บรรยายได้อารมณ์มากค่ะ รู้สึกเหมือนเข้าไปสิงร่างจขกท. ^^ 555 อยากเจอฮั่นจะๆ บ้าง แต่คิดว่าคงคงสติไม่ได้แน่ ละลายมันอยู่ตรงนั้นแหละ จากคุณ : Crystaldice เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 15:50:33

ความคิดเห็นที่ 74 พึ่งมาอ่านตอนตลาดวาย เก๊าเสียใจ  อ่านแล้วประทับใจมากค่ะ รู้สึกเหมือนได้สิงร่างจขกท.ในทันใด  ปลาบปลื้มจริงๆ  อยากมีโมเม้นร่วมกับหมีฮั่นบ้าง จากคุณ : Miss Vivienne เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:05:03

ความคิดเห็นที่ 75 โหยยยย เล่าได้สนุกมาก เหมือนตัวเองได้ไปอยู่นะจุดๆนั้นเลยอ่ะ เขินแทนจขกท.^^ จากคุณ : Phakamas11037 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:10:12

ความคิดเห็นที่ 76 อ๊ายยย เล่าได้น่ารักมากเลยค่ะ อิจฉา จขกท มาก ได้มีโมเมนต์แบบนี้ ถ้าเป็นเรามันคงเป็นโมเมนต์ที่เราจะจดจำไปตลอดชีวิตเลยค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งรักฮั่นแม้ไม่เคยเจอตัวจริงก็ตาม ขอบคุณนะคะที่นำโมเมนต์น่ารักๆแบบนี้มาแชร์ให้ฟัง:) จากคุณ : minnava55 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:20:18

ความคิดเห็นที่ 77 อ่านจบได้อารมณ์ซีรีสย์เกาหลีอย่างแรงค่ะ โรแมนติกมากๆ ค่ะ จากคุณ : Pride เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:43:07

ความคิดเห็นที่ 78   สนุกมากๆคุณผมม้า เล่าได้สุดยอดจริงๆเลย อ่านเองยังปลื้มขนาดนี้ เป็นเราทำอะไรไม่ถูกแล้ว ณ จุดนั้น  ขอบคุณมากๆน้า ^_^ จากคุณ : สาวแกร่ง เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 16:46:54

ความคิดเห็นที่ 79 # 77 อั๊ยย่ะ  ไม่นะๆๆๆๆๆ ไม่ได้โรแมนติกเลย  เราโรฯ อยู่ฝ่ายเดียวอ่ะค๊า หมีไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย ก็แค่คุยกันเฉย ๆ ธรรมดามากกก   เราแค่เก็บรายละเอียดบรรยายภาพที่เกิดขึ้นผสมกับความคิดในใจ ในใจเราแอบกรี๊ดไปเองง่ะ ภาษามันเลยออกมาหวานซะงั้น   อีกฝ่ายท่าจะประมาณเนยจืด ๆ นะ (. . ) (". .) จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 17:07:13

ความคิดเห็นที่ 80 ขอบคุณ จขกท  ค่ะที่เอาเรื่องดีๆอ่านแล้วยิ้มตาม เหมือนกำลังอ่าน นิยาย หรือ บทละครอะไรสักอย่าง น่าติดตามมากกกก  เหมือนประมาณพระเอกนางเอก อ่านแล้วอยากรู้ตอนจบ และแล้วก็จบอย่าง Happy Ending ฮ่าๆ  อยากบอกว่า จขกท โชคดีมากๆนะคะ ถ้าเรามีโอกาสแบบนั้น เราอยากบอกฮั่นเหมือนกันว่าที่ฮั่นบอกว่าวันนั้นไม่มีใครเชียร์น่ะ มันไม่จริงเลย  เราเชียร์ฮั่นตั้งแต่แรกที่รายการออนแอร์   ที่ผ่านมาเราไม่เคยดูเดอะสตาร์จริงจังดูแค่ผ่านๆ  แต่ปี8นี้อยากบอกว่าเราตามดูตั้งแต่ต้นจนจบเพราะฮั่นคะ   เป็นทัพหลังเหมือนกันค่ะ อยู่ต่างจังหวัดยังไม่มีโอกาสได้เจอจริงๆ แต่ติดตามทุกสิ่งอย่างของฮั่นค่ะ นิตยสาร กดโหวต ดูMV ดูรายการสด ทุกอย่างที่ตัวเองพอจะทำได้ยินดีทำถึงแม้จะเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆก็ตาม เราก้ไม่เคยเป็นแบบนี้กับดาราคนไหนเลย  เราเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรและเกิดขึ้นมาได้ยังไง  รู้แต่ว่านับวันยิ่งนานมากขึ้นเท่าไหร่ "เรายิ่งรู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา  ที่เราไม่สามารถละสายตาจากเขาได้เลย  อิสริยะ"   ((ปล. มีอยู่ฉากนึงที่เราอ่านตั้งแต่ต้นจนจบแล้วลุ้นให้มีคือ  ฉากถ่ายรูปคู่กัน  อยากรู้ว่า จขกท ได้ถ่ายรูปคู่กะหมีมั้ยคะ?? ^^)) จากคุณ : i SuGaR HFC เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 18:40:27

ความคิดเห็นที่ 81 จขกท เป็นทัพหลังที่โชคดีมากๆเลยค่ะ มีบางจุด เราอ่านแล้ว น้ำตาแทบจะไหล หวังว่าวันใดวันนึง เราจะได้เจอฮั่นบ้าง  : ) จากคุณ : daros เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 18:49:29

ความคิดเห็นที่ 82 #80  ได้ถ่าย 2 รูปในซุ้มเก็บตัวค่ะ   เกรงใจ ไม่กล้ากวนมาก ต้องให้เวลาน้องซ้อมเต้น ทำสมาธิ และไหว้ครูด้วย พอขึ้นเวทีก็ไม่มีโอกาสแล้ว ลงเวทีก็กลับเลย ในลิฟต์เวลาแว๊บบบเดียวนะคะ  จึ๋งเดียวเอง ไม่หวานหรอกกกกกกก เราบรรยายจนดูหวานเกินรึป่าวเนี่ย O_o เริ่มสงสัย ทำไมหลายคนบอกว่าน้ำตาจะไหลอ่ะ อ่านตรงไหนกันเหรอคะ ??? จากคุณ : ด.ญ.ผมม้ากะลาครอบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 19:53:43

ความคิดเห็นที่ 83 จขกท จะว่าเราเว่อร์มั้ย วันนี้เราแอบเจ้านายอ่านกระทู้นี้ของ จขกท ตอนเจ้านายไปเข้าห้องน้ำ (วันนี้ไป ตม ต่อวีซ่าให้นาย) น้ำตารื้น ปลื้มปริ่ม รักทั้ง จขกท รักทั้งหมีฮั่น ... เจ้านายเดินกลับมาเมื่อไรไม่รู้ ... ยืนมองเรา หน้างงๆ ลูกน้องตรูเป็นอะไร นั่งอ่านไอโฟนแล้วน้ำตาคลอ ก้มหลบแทบไม่ทัน 55+ คืออยากจะบอก จขกท ว่าขอบคุณมากๆ เรื่องที่ จขกท เล่า มันไม่ยาวหรอกค่ะ เราเรียกว่า มันอัดแน่น มากกว่า ขอบคุณ จขกท มากจริงๆที่สละเวลามาเล่าให้ฟัง เราดีใจอ่ะ ... (แล้วตูจะน้ำตาคลอไป พิมพ์ไป ทำไมฟระ) เราดีใจที่ จขกท ได้มีโมเม้นต์อย่างนี้กับน้องฮั่น เราดีใจที่ จขกท ได้พูด ได้กระทำอะไรแทนหลายๆคนที่ไม่มีโอกาสได้ทำ ได้พูด เราดีใจที่น้องเป็นคนที่น่ารักมากมายจริงๆ ไม่ว่าในยามอยู่หลังกล้อง หลังเวที หรือแม้ในยามที่อยู่กันเพียง สองคน กับ จขกท ในลิฟท์ (เริ่มจุก ... น้ำตาจะไหล) เอ่อ .... ไม่รู้จะบอกว่าอะไร แต่อยากจะบอกว่า ขอบคุณมากๆ และ ดีใจมากๆ จากคุณ : กระโดดหลบ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 21:01:23

ความคิดเห็นที่ 84 เป็นกระทู้ที่มีครบทุกอารมณ์  ซึ้งใจ  อ่านไปยิ้มไป  แถมบางช่วงอินเนอร์แรง ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรงตามไปด้วย แอบกรี๊ด น้ำตาซึมก็มี  ซึ้งใจจนน้ำตาซึมจริงๆ   ช่างเป็นโมเม้นท์ในความทรงจำจริงๆ  เราอ่านแล้วก็รู้สึกตามคุณไปด้วยทุกตัวอักษรเลยทีเดียว  ขอบคุณมากค่ะที่มาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ เช่นนี้ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 55 22:37:42 จากคุณ : จิ๊บเองค่ะ (nokyoong_kk) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 22:36:27

ความคิดเห็นที่ 85 อ๊ายยยยยย  อ่านไปยิ้มไป <div><br></div><div>ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าพวกเรารักคนไม่ผิด  รักเธอนะ ''อิสริยะ'' ^___________^</div> แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 55 10:22:19 จากคุณ : Inspiration bHz เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 55 10:21:52