หลังจากสถาปนาตัวเองเป็นโซวอน โดยที่ไม่มีใครแต่งตั้ง และยังแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร หึหึ
ใกล้วันที่เด็ก ๆ จะมาไทย...ต้องขอบอกว่ารู้สึกแปลก ๆ ไม่อ่าน ไม่ดู ไม่ติดตามข่าวเด็ก ๆ เลย ยิ่งวันที่ 12 วันคอนเสิร์ต ยิ่งปิดรับสื่อทุกสิ่ง นี่ฉันเป็นอะไรไป
แล้วหลังจากวันที่ 12 รู้ว่าเด็ก ๆ กลับไปแล้ว มันรู้สึกหวิว ๆ ในใจยังไงไม่รู้ มันคิดถึง
มันบอกไม่ถูกจริง ๆ ค่ะ ไม่รู้จะพูดยังไง
ช่วงนั้น ไม่อ่านพันทิป ไม่ดูคลิปอะไรที่เกี่ยวกับเด็ก ๆเลย ข่าวของเด็ก ๆออกก็เปลี่ยนช่อง
มีความรู้สึกว่าทนดูไม่ได้...น้ำตามันจะไหล ใคร ๆ ฟังก็คงจะว่าเว่อร์ไปปะ บ้าแล้วใช่มะ
แต่ตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง ตกใจตัวเองมากเลยค่ะ ว่าเฮ้ยนี่เราเป็นอะไรไป บอกตามตรงว่าซึมไปเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว
ที่ตกใจเพราะว่า ตอนนั้น ยังเอาชื่อกับหน้าของเด็กพวกนี้มาประกบกันไม่ถูกเลย แกจะไปอาลัยอาวรณ์อะไรกะเค้า
พอทำใจได้ซักพัก ก็เริ่มลงทะเบียน เข้าโรงเรียนพร้อมเด็ก ๆ ใหม่อีกครั้งใน Girl go to School ต่อด้วย Hello baby ดูสองรายการนี้จบ จำได้ละว่าใครเป็นใคร
หลังจากนั้น ก็ตามดูคลิปรายการต่าง ๆ ที่เด็ก ๆไปออก ก็ไปตามลายแทง ของโซวอนรุ่นพี่ในนี่นี่แหละค่ะ
จากคิดว่าตัวเองแค่ชอบ ตอนนี้พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า "รัก" รักความเป็น โซชิของพวกเธอทั้ง 9 คน พวกเธอทั้ง 9 คนทำให้ข้าพเจ้า ยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ ไปกับพวกเธอ
ไอ้เรื่องยิ้ม เรื่องหัวเราะ โซวอนทุก ๆ ท่าน คงเป็นเหมือน ๆ กันทุกคน คือเวลาที่ได้ดูเด็ก ๆ เชื่อว่าทุกคนต้องมีร้อยยิ้มบนใบหน้า ฟันธง !!!!!
ส่วนเรื่องร้องไห้เราก็คงร้องไห้ไปกับพวกเด็ก ๆ ในเหตุการณ์คล้าย ๆ กัน
ข้าพเจ้าไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องมานั่งร้องไห้ร่วมกันคนที่ไม่แม้แต่จะเคยคุยกัน ไม่รู้จักกัน เป็นคนต่างชาติต่างภาษา....
เฮ้ย เค้าเป็นนักแสดงนะ เป็นนักร้อง เค้าก็มีหน้าที่ทำให้เรามีความสุข มีความสุขเวลาดูเค้าแสดงก็พอแล้วสิ ทำไมต้องไปมีอารมณ์ร่วมขนาดนี้
ตอนเด็ก ๆ กลับไปใหม่ ๆ ขอบอกว่า ฟังเพลง Complete ไม่ได้เลย ไม่ฟังอยู่เกือบเดือน ทั้ง ๆ ที่ชอบเพลงนี้มาก เพราะฟังทีไร น้ำตาไหลทุกที
จากหัวใจโซวอนบ้าน ๆ{แตกประเด็นจาก C12250429}
