ตำนานหมีถึงหมี หมีผ้าขาวม้าที่ชื่อว่า"บักอ้าย" ถึงหมีฮั่น มันเกิดขึ้นที่เมืองอุดร
|
 |
ก่อนอื่นผมขอบอกว่ามันเป็นความฟินน ฟินมากกกกก (ฟินส่วนตัว)
เป็นความประทับใจที่อยากถ่ายทอดให้ FC ช่วยกันแบ่งปันความประทับใจ
ผมตั้งใจทำมากกกก พอรู้ว่าหมีจะมาอุดร (แอบนอยด์เล็กน้อยเพราะน้องชายไม่มาด้วย) แต่ไม่เป็นไร รักพี่ต้องรักน้อง รักน้องต้องรักพี่
เพื่อหมี เรา FC ต้องทำได้
เรื่องมันเริ่มขึ้นตอนที่รู้ว่าหมีจะมาอุดร ในสายๆของวันเสาร์ ประมาณนั้น
ผมก็คิดทันที่ว่า เฮ้ยนี่เราจะทำอะไรให้น้องประทับใจและไม่เหมือนใคร แว็ปแรกคืออยากให้ตุ๊กตาหมี แต่ถ้าจะซื้อก้คงมีทั่วๆ ไป ในใจอยากให้มันแตกต่างจากคนอื่นเพื่อเป็นภาพจำตลอดไป(ประมาณพี่ชายเซอร์ไพส วันเกิดน้องชาย) พอเห็นน้องเห้นปุ๊ป จะได้คิด อ๋อของสิ่งนี้ได้มาตอนทัวว์เมืองอุดร
คิดอยู่หลายตลบมาก บ้านเรามีอะโดดเด่น
บ้านเชียงไหแตก ว้า ถ้าเราจะเอาไหมาให้น้องแล้วจะเอากลับกรุงเทพงัยวะ ไม่ผ่าน คิดใหม่
นึกถึงคำขวัญเมืองอุดร ธานีผ้าหมีขิด ใช่ๆ หมีขิด (แต่ส่วนใหญ่เขาเอาไปทำผ้าถุง)ไม่ได้จะเอาผ้าถุงมาทำหมีหรือ ยิ่งไม่ผ่าน ผ้าถุงหมี หมีผ้าถุง ฟังดูแปลกๆนะ คิดใหม่
แล้วอะไรล่ะที่เป็นผ้า และมีในบ้านด้วย ทันใดนั้นเห็นผ้าขาวม้าพ่อพาดอยู่ราวตากผ้า ใช่แล้ว ผ้าขาวม้า หมีผ้าขาวม้า น่ารักดี
ยิ่งถ้าเย็บเอง น้องคงดีใจ (มโนสุดฤทธิ์) เอาวะ ตอนประถมครุเคยสอนด้นถอยหลัง เอางัยเอากัน
เริ่ม
อันดับแรกต้องอาสัยเน็ต(ที่บ้านมีเน็ต บอกทำไม) ผมก็หาแบบหมีที่เย็บด้วยผ้า และต้องมีวิธีทำด้วย ใจจริงอยากเข้าเมือง เพราะถ้าไปเรียน คงทำได้ แต่บ้านช่างห่างไกลเมืองอุดรเหลือเกิน แถมมีเวลาน้อยมากกกกสำหรับคนพึ่งเริ่ม และมีงานประจำ แถมมีเวรนอกเวลาอีก เหลือเวลาไม่กี่วัน วันศุกร์ 22 มิย. น้องจะมาแล้ว
พอได้แบบ ผมก็แอบไปขโมยผ้าขาวม้าแม่ที่อยู่ในตู้ (ผืนใหม่นะ)
แบบมี ผ้าได้ แล้วอุปกรณ์ล่ะ ต้องมีไรบ้างวะ
วันจันทร์ ตอนเช้าทำงานประจำ เที่ยงเข้าตลาด หาซื้ออุปกร์ บ่ายขึ้นเวรถึงเที่ยงคืน
แล้วเราจะเอาเวลาไหนเย็บหมีดีนี่ แต่ถ้าไม่ทำไม่เสร็จแน่นอน
ตัดสินใจทำตอนขึ้นเวร ไม่มีผู้รับบริการ แถมยังมีเพื่อนร่วมงาน(ผู้หญิง) ให้คอยปรึกษา (แต่ นางบอกว่า ถ้าพี่ทำเป็นอย่าลืมสอนหนูด้วยนะ อ้าว แล้ววววววว ตรูจำทำไงวะเนี่ย )
เอาวะ ตัดผ้าก่อน ตัดตามแบบในเน้ตเลยดีกว่า ง่ายที่สุด แบบหมีจะได้ไม่เพี้ยน เริ่ม แปปเดียวเสร็จ
พอผ้า กลายมาเป็น ชิ้นส่วน
แล้วตรูจะเริ่มชิ้นใหนก่อนดีวะ หูหมี ง่ายที่สุด เริ่มที่หู เสร็จหู ก็ต้องเป็นหัว (แต่หัวมี สามชิ้น และตูจะเย็บงัยวะ) และหัวหมี เป็นชิ้นที่ผมคิดว่ายากที่สุด เพราะจะเย็บอย่างงัยให้มันเป็นหมี ตอนเย็บเสร็จใหม่ๆ มีพี่คนนึงถามว่า เราเย็บไก่หรา ๕๕๕๕๕๕ ไก่ที่ไหน มัน หมีชัดๆๆ พี่มองให้เป็นหมีสิคร้าบบบบ
วันแรก ผมได้ส่วนหมีท่อนบนเหลือ ขาหมีกับผ้าพันคอหมี (ฟินมากกกก วันแรกได้เยอะ)
งั้นเด่วเราทำให้น้องชายหมีด้วยดีกว่า
บระเจ้า วันอังคาร ที่ทำงานยุ่งมากกกกก แถมที่บ้านก็ยุ่งอีกไม่ได้ทำอะไร เลย
เฮ้ย เราต้องมีอะไรซักอย่างฝากพี่หมีให้น้องชายพี่หมีด้วย งั้น เอางานที่เราถนัด ถักผ้าพันคอลายกระดูกงู (คิดเอง เห็นมันเหมือน) และต้องเป็นสี ชมพูส้ม ส้มชมพู เริ่ม
วันพุธ ทั้งถักผ้าพันคอตอนเที่ยง และตอนเย็น จนเสร็จ หนึ่งผืน
ตอนกลางคืนทำหมีต่อขา ถักผ้าพันคออันเล็กให้หมีด้วย เสร็จประมาณตีสองได้ โอ้ยนี้มันน่ารักขนาดนี้เลยหราฝีมือเรา (มโนเองล้วนๆ)
เช้าวันพฤหัส เดินถือหมีอวดทั่วที่ทำงาน ทุกคนก็ถามว่า เราทำให้ใคร เราก็ตอบชัดเจนว่า ให้ หมี เดอะสตาร์8 (คือชัดเจนเหมือนน้องชายพี่หมีอ่ะแล่ะ) และให้เขาช่วยกันตั้งชื่อ สรุปได้ว่า หมีตัวนี้ ชื่อ "บักอ้าย" (เป็นภาษาอีสาน แปลว่า พี่ชาย)
มีทั้งชื่นชม มีทั้งหัวเราะ และมีท้ังเตือน(แอบนอยด์อันหลัง)
ตอนบ่ายต้องขึ้นเวรถึงเที่ยงคืนอีก ตอนนี้แล่ะครับ ต้องถักผ้าพันคออีกผืน เพื่อ พี่หมีและน้องชาย แถมยังนอยด์เรื่องตอนกลางวันอีก
จะทำอย่างงัยล่ะ เราทำขนาดนี้แล้ว ถ้าไม่ได้ให้เราจะเสียใจไหม (ถามตัวเอง และมีคนอื่นถามด้วย)
จะทำอย่างไร ถ้าให้น้องแล้วน้องลืมบนเวที
จะทำอย่างไร ให้แล้ว น้องลืมไว้ที่อุดร โอ้ยนอยด์
สุดท้ายพรุ่งนี้แล้ว น้องจะมาแล้ว เอางัยเอากัน ให้ไม่ให้ รับไม่รับ ได้ไม่ได้ เราต้องไม่เสียใจ ห้ามนอยด์นะ (บอกตัวเอง)
FC ต้อง "แข็งแรง" ทั้ังร่างกาย และจิตใจ
ตีสามมมมมมครับ กว่าจะหลับ เพราะมัวแต่คิด (แถมมีแอบ มโนว่า น้องจะกอดหมีบักอ้ายขึ้นเครื่องบ้างเหมือนที่เชียงใหม่)
วันศุกร์ เช้านัดพี่สาวมารับที่ทำงาน เจ็ดโมงครื่ง แต่ผมตื่นสายครับ เพราะไม่ได้นอนมาหลายคืน พี่สาวคนนี้ เมนคนน้อง#8 (แต่ก็รักพี่หมีไม่น้อยเหมือนกัน) พี่สาวลางานทั้งวันเพี่องานนี้ แต่ผมต้องมีประชุมในเมืองอุดร ครึ่งวันเช้า (ใจอยากลางานมากกกก)แถมวันนี้ต้องกลับมาอยู่เวรบ่าย (แต่เหมือนบุญมีวาสนาส่ง ขอเปลี่ยนเวรกับหัวหน้าได้ รอดตัว) ทำให้มีเวลากับพี่หมีตั้งแต่บ่ายยันเย็น และยังมีเวลาไปส่งพี่หมีที่สนามบินอีก โอ้ย แค่คิดก็ฟินแล้ว
เช้านี้ฝนตกครับ และระยะทางจากที่ทำงานถึงอุดร 100 กิโล สองพี่น้องขับรถไป คุยกันไป ฟินมากกกก เพราะตั้งแต่มีดาวแปดผมกับพี่สาวคนนี้ เราก็คุยกันอยู่เรื่องเดียว คุยได้ทั้งวี่ทั้งวัน ทั้งคลิป ทั้ง OPV ทั้งรูป ทั้งกระทู้ในพันทิพ (อ่อ พี่สาวผมคนนี้ เป็นคนสมัครพันทิพให้ผมด้วยเพื่อ พี่หมีกับน้องชายโดยเฉพาะ) จนไอโฟนของเราสองคน กลายเป็นไอโฟนรุ่นฮั่นแกงไปเรียบร้อยแล้ว หน่วยความจำเกือบ 80 % ยกให้เขาท้ังสอง อิอิ
อากาศดีมากกก แอบคิดว่าแล้วถ้าฝนตกไม่หยุด จะทำงัยวะ (ชอบคิดให้ตัวเองนอยด์)
ปล.(เห็นใครต่อใครบอกต้องมี ปล. เด่วมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ เก็บของ ลงเวรก่อนครับ)
| จากคุณ |
:
BeeBeeWang 
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 มิ.ย. 55 23:48:59
|
|
|
| 
น่ารักจังเลยค่า จขกท.เก่งจังค่ะ
