[one moment]คิดถึง..BARAMEE&SONY (สั้นๆเล็กๆน้อยๆ)
|
 |
เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับความห่วงหา..
บารมีหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเข้มตามแบบฉบับชายไทยแท้ที่กำลังนอนไม่หลับเพราะแปลกที่แปลกถิ่น และอีกเหตุผลนึงคือยังไม่ชินกับการที่ต้องนอนคนเดียวโดยไม่มีน้องตัวเล็กจอมป่วนมาคอยวุ่นวาย
เหงาคำๆนี้ผุดขึ้นในใจไม่รู้กี่ครั้งของวัน ทุกทีจะมีคนร่างเล็กมาวนเวียนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลสายตานัก
ภาพที่น้องกำลังพูดคุยเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง บารมียอมรับว่าชอบฟังน้องพูดมากกว่าใครทั้งหมด
ภาพที่น้องกำลังอ้อนเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังทำให้เขาเคือง
เสียงน้องที่บอกให้เขาสู้ในยามเขาท้อ
บารมีชอบที่จะปลอบโยนเวลาน้องชายตัวเล็กคนนี้มีเรื่องไม่สบาย และกำลังร้องไห้
เพียงแค่ได้สบตาก็สามารถรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
พอคิดถึงก็อดจะยิ้มบางๆที่มุมปากไม่ได้
'ไม่เป็นไรหรอก..พี่เอิร์ทเข้าโซนี่ก็ดีใจแล้วทำแทนโซนี่ด้วย' เป็นกอดและคำพูดสุดท้ายก่อนที่น้องจะถูกแยกไปที่อื่น ทิ้งไว้เพียงความอบอุ่นที่บารมีอยากจะซึมซับเอาไว้
เวลาผ่านไปสักพักชายหนุ่มก็ลุกขึ้นมาแปะกระดาษโพสอิทที่หน้ากระจก เขียนชื่อเพื่อนที่ละคน และคนแรกที่คิดถึงก็ยังเป็นน้องชายคนสนิทคนเดิม 'SONY'
'ไหนพูดกับพี่ว่าจะกลับมาด้วยกันไง' พึมพัมคนเดียวในใจ แม้จะมีเพื่อนในบ้านอีกสิบเอ็ดคน แต่มันกลับเหงาเหมือนอยู่แค่ตัวคนเดียวเมื่อขาดคนรู้ใจ ....
'พี่จะทำให้ดีที่สุด แล้วสักวันนึงเราคงได้เจอกัน อย่าลืมพี่ไปก่อนละ' ตอนนี้เขาเหมือนคนบ้าไม่มีผิด.. พูดในใจคนเดียว ถามเองตอบเองจนเคลิ้มหลับไปในที่สุด
เป็นคืนที่นอนหลับยากนับตั้งแต่ได้เข้าบ้านเอเอฟมา
..คิดถึง คนที่จากไป..
ป.ล คิดถึงน้องโซนี่ ที่สุดเลย
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 55 16:27:30
| จากคุณ |
:
redhairing  
|
| เขียนเมื่อ |
:
25 มิ.ย. 55 16:26:37
|
|
|
| 
แทน
