และแล้ว ฟิคตอนต่อของ My Coffee Prince ก็มาลงแล้วนะคะ T^T
มาสนุกกับการท้าทายของเจ้านายและลูกน้องกันเหอะจ้า
**************************
Chapter 8 : 'ศึกชิงจีบสาว (3)'
[08:45 น.]
หลังจากที่ผมท้าแข่งจีบน้องเต้ยกับคุณศุภรุจเรียบร้อย ผมก็เริ่มเกมก่อน
โดยการเดินเข้าไปคุยกับน้องเต้ยโดยการแนะนำตัวก่อนทันที
"สวัสดีครับน้องเต้ย พี่ชื่อว่าดิว เรียกพี่ว่า...พี่ดิว ตามสบายเลยนะคร้าบ"
"อืม!! ^_^ "
ยังไม่ทันที่ผมจะแนะนำตัวเสร็จดี คุณศุภรุจก็มาผลักผมให้ออกมาจากโต๊ะ
แล้วพูดแนะนำตัวทันทีด้วยมาดเจ้าชายที่ใครๆก็หลงใหล (ยกเว้นผมนะ -_-)
"สวัสดีครับน้องเต้ย...พี่ชื่อ 'รุจ-ศุภรุจ' ถ้ามีเค้กหรือกาแฟที่อยากจะกินก็
สั่งพี่มาได้เลยนะครับ โอเคมั้ย? ^__^"
"ค่ะ...พี่รุจ อืม...จะว่าไปพี่นี่เหมือนเจ้าชายเลยนะคะ ดูเอาอกเอาใจเก่งดี
แล้วพี่เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่ร้านนี้ด้วยใช่มั้ยคะ?"
"ใช่ครับ น้องเต้ย...ขอฝากตัวฝากใจให้ด้วยนะ ไม่ต้องคืนนะ ^__^*"
"555+ >< เล่นงี้เลยอ่ะ...เขินเป็นนะคะ ^////^"
เมื่อเสร็จการเล่นมุกแล้ว คุณศุภรุจก็หันมายิ้มพร้อมปริบตาใส่ผมเหมือน
จะบอกผมออกมาว่า 'เจ้าดิว...ฉันนำหน้าแกแล้วนะ รีบทำคะแนนตามให้ทันล่ะ
ไม่อย่างนั้นล่ะก็...เตรียมตัวทำความสะอาดร้านกับฉันได้เลย!!!'
เฮือก!? OoO;; เห็นอย่างนี้แล้วผมเลยทนไม่ได้ เดินไปลากตัวคุณศุภรุจ
ให้กลับมายืนเฝ้าแคชเชียร์ของร้านทันที แล้วรีบไปปล่อยมุกเด็ดน่ารักใส่ต่อ
น้องเต้ยทันทีด้วยน้ำเสียงสนุกสนาน
"น้องเต้ยคร้าบ ><"
"คะ...พี่ดิว? มีอะไรจะคุยกับเต้ยหรือเปล่าคะ?"
"รู้อะไรมั้ย...ความรักน่ะไม่ใช่หนังสือที่จะซ่อมแล้วกลับเหมือนเดิมทันที
แต่มันเป็นเหมือนการผลิตหนังสือที่ต้องใช้ความระมัดระวังต่างหากถึงจะรอด"
"*0* สะ...สุดยอดเลยพี่ดิว พี่คิดคำพูดนี้เองใช่มั้ยคะ?"
"อืม!! แค่พี่ได้พูดให้น้องเต้ยฟังก็พอใจแล้วล่ะครับ ^o^"
"อะ...อ้วกกก!! ={}=;;"
เสียงอ้วกดังขึ้นมาจากทางแคชเชียร์ทันทีที่ผมพูดคำพูดซึ้งๆให้น้องเต้ย
ผมหันขวับไปมองก็เห็นคุณศุภรุจกำลังทำหน้าอ้วกแตกใส่ผมอยู่พอดีครับผม
เหอะ...กลัวสู้ผมไม่ได้ล่ะสินะครับ เหอๆๆ งั้นก็คงต้องตัดสินศึกครั้งนี้ด้วยมุกที่
เป็นที่สุดของตัวเองแล้วล่ะครับ!!!
"เอิ่ม...น้องเต้ยครับ เห็นทีตอนนี้พี่ต้องไปแล้ว แต่น้องอย่าลืมพี่ดิวนะครับ
พี่เองก็จะไม่ลืมน้อง...จะยังห่วงใยเสมอนะครับ โอเค้??"
"^^// อืม...เต้ยจะมาที่นี่บ่อยๆเท่าที่จะทำได้นะคะ"
เมื่อผมบอกลาเรียบร้อยแล้ว ยังไม่ทันที่ผมจะตีตัวออกห่างจากน้องเต้ยก็
โดนคุณศุภรุจเดินมาโอบไหล่เอาไว้เรียบร้อยแล้วอ่ะจิ O////o อ่ะ...ทำอะไรน่ะ?
พอได้ยินคำพูดต่อมาของคุณศุภรุจก็แทบอยากแทรกแผ่นดินหนเลยคร้าบบบ
"อ้อ...น้องเต้ยครับ พี่รุจลืมบอกน้องอย่างนึง ว่าที่เจ้าดิวมันมาจีบน้องน่ะ
เพราะว่ามันอยากจะนอกใจผม อยากจะมีแฟนเป็นคนน่ารักอย่างน้องเต้ยครับ
โชคดีนะครับที่พี่มาเตือนน้องก่อน ไม่อย่างนั้นน้องต้องขายหน้าทุกคนแน่ๆ
ว่ามีแฟนเป็นผู้ชายที่ไม่ได้รักผู้หญิงน่ะ ^_^"
"ง่ะ...!? OoO;;; จะ...จริงเหรอ..คะ พี่รุจ ???"
"อืม!!"
"เดี๋ยวสิครับน้องเต้ย...จริงๆแล้วพี่ไม่ใช่...."
ยังไม่ทันที่ผมจะท้วงกลับก็โดนน้องเต้ยตอบปฏิเสธอย่างไม่ไยดีเข้าจังๆ
ด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความโกรธขั้นน่ากลัว
"ไม่ต้องเอาเรื่องอะไรมาอ้างหรอกค่ะพี่ดิว....เต้ยเกือบจะชอบพี่ดิวแล้วนะ
ดีนะที่พี่รุจเขามาเตือนเต้ยก่อนน่ะ...เต้ยคงต้องขอตัวล่ะค่ะ อย่าเจอกันอีกเลย
ผู้ชายหลอกลวง....=^+"
น้องเต้ยตัดบทแล้วเดินตึงตังออกจากร้านทันทีด้วยความโมโหขั้นสยอง
ปล่อยทิ้งให้คุณศุภรุจยืนโอบไหล่ผมไม่ยอมปล่อยท่ามกลางสายตาลูกค้าที่
ที่กำลังหันมามองเราสองคนอย่างสนใจ ท่าทางคุณศุภรุจจะไม่อายใครเลยที่
โดนจับตามองในความเข้าใจผิดแบบนี้อะ TT^TT แงๆๆๆ ซวยดีจริงเล้ยผมนี่
ผมถือว่า...ผลการแข่งเป็นโมฆะละกัน!!! ไม่มีเรื่องอะไรต้องทำกันทั้งนั้น
โอเค...แค่นี้น่าจะจบอ่ะนะ ^^;;;
เฮ้อ...ผมคงได้ซวยหนักกว่านี้แน่เลย ชักรู้สึกลางไม่ดีแล้วสิเนี่ย
****************************************
งานนี้้ขอฝากด้วยนะคะ พรุ่งนี้ขอส่งกำลังใจไปที่คอนฯ 5678 ด้วยนะคะ
[TS5] DEWgusso Gallery # 2298..พร้อมเชียร์ดาว 5 เบอร์ 5 ใน " 5678 The Star In Concert" ......{แตกประเด็นจาก C12334849}
