ขอเล่าหน่อยนะ
พอไปถึงร้านทุ่มกว่าๆ คนเต็มเลย มีทั้งรู้จัก และไม่รู้จัก หน้าตาขี้เมาชัดๆ
ทักทายและพูดคุยนิดหน่อย เค้าก็เริ่มลงมือรับประทานอาหาร แบบไม่สนใจใคร
ส่วนคนเหล่านั้นก็เริ่มร้องเกะ และแซวกันอย่างสนุกสนาน
ในใจเค้านึกคำพูดป้าวัชร์ไว้อย่างเดียว "มีห่วงรออยู่ที่บ้าน"
เค้าจึงเร่งทำเวลา อิ่มก่อน กลับก่อน 
ขอเมาท์อีกนิด
พอเหล้าเข้าปาก ท่านๆทั้งหลายก็แย่งกันร้องเกะ อย่างเมามัน
แต่เสียงร้องเหมือน..ปลาบู่ถูสังกะสี....

เห็นสมควรแก่เวลา เค้าก็รีบขอตัวกลับก่อนเลย อ้างว่าพรุ่งนี้มีงานอ่ะ
พอกลับถึงบ้าน เค้าก็รีบเข้าหย่อมเลยนะ คิดถึงป้านะเนี่ย