V1 โซ่ :: บทเรียนสอนใจ - ภูสมิง หน่อสวรรค์
ยามอยู่ในความเงียบเหงา เหมือนเราอยู่เพียงเดียวดาย หัวใจพร่ำเพรียก ถึงใครคนหนึ่ง อดีตฝังตรึง แนบทรวงมิคลาย คิดถึงวันที่เคยสุขสม เหมือนคมมีดกรีดย้ำอารมณ์ เวลาผันเปลี่ยนใจเธอเป็นอื่น ให้เรากล้ำกลืนฝืนใจเศร้าตรม ทำไมต้องเป็นตัวเราที่เศร้า ทั้งที่เราทุ่มเทความภักดี รักที่มอบ กลับต้องชอกช้ำฤดี ทำเช่นนี้ ผิดหรือไร ช้ำนี่จดจำเอาไว้ สอนใจให้เป็นบทเรียน รักใครควรชั่งยั้งใจไว้บ้าง เพื่อเป็นหนทาง ยามเราผิดหวัง ทำไมต้องเป็นตัวเราที่เศร้า ทั้งที่เราทุ่มเทความภักดี รักที่มอบ กลับต้องชอกช้ำฤดี ทำเช่นนี้ ผิดหรือไร ช้ำนี่จดจำเอาไว้ สอนใจให้เป็นบทเรียน รักใครควรชั่งยั้งใจไว้บ้าง เพื่อเป็นหนทาง ยามเราผิดหวัง
จากคุณ |
:
heureux
|
เขียนเมื่อ |
:
6 ส.ค. 55 10:12:35
|
|
|
|