และกระทู้ที่แล้วมีคนทวงฟิค หึๆๆๆ จัดไปเลยละกันค่า
ปล. เตรียมถังออกซิเจนไว้ด้วยก็ดีนะคะ กร้ากกกกก
***********************************************
Chapter 16 : 'เซอร์ไพรส์กลางสายฝน'
[21:10 น.] @ ถนนชายโขง เชียงคาน
[Dew's]
เกือบชั่วโมงผ่านไป ผมกับคุณศุภรุจก็ได้เวลาเดินกลับที่พักกันซักทีครับ
หลังจากที่ผมพยายามตื๊อให้คุณศุภรุจใส่ชุดกันฝนที่ผมซื้อมาให้ตั้งนาน
ตอนนี้ฝนกำลังตกปรอยๆ ทำเอาบรรยากาศของเชียงคานในยามค่ำคืนนี้
ดูสวยงามขึ้นมาทันตาเห็นเลยอ่ะ *0* ว้าว---!!! ผมชอบสถานที่แบบนี้จริงๆเลย
และในขณะที่ผมกำลังเดินมองบรรยากาศน่ารักอย่างสบายใจอยู่นั้น จู่ๆก็เกิด
ฝนตกหนักลงมาอีกครั้ง แถมงานนี้ตกแรงกว่ารอบแรกด้วย ผมเลยตัดสินใจ
ฉุดมือลากร่างสูงของเจ้านายปากเสียให้รีบวิ่งตามผมมาทันทีโดยไม่คิดอะไร
แต่...จู่ๆ คุณศุภรุจก็บอกให้ผมหยุดวิ่งลากตัวเองไปซะงั้น
"เฮ้ย!!! เดี๋ยวๆๆ เจ้าดิว...หยุดวิ่งลากฉันตามแกไปก่อนได้มั้ยเนี่ย?"
ผมชะงักทันทีพร้อมถามขึ้นมาด้วยความสงสัย
"โอเค...มีอะไรจะคุยงั้นเหรอครับคุณศุภรุจ?"
ผมถามเสร็จ แล้วยืนรอตามปกติเหมือนที่เคยทำเพื่อรอคำตอบจากปาก
ของคุณศุภรุจ พอได้ยินคำตอบจากปากผมก็แทบอยากจะบินหนีเลยทีเดียว
"ฉันจะขอ....จูบแกจะได้มั้ย? เจ้าดิว...ไอ้ลูกน้องตัวแสบ ^^"
เสร็จคำ...ยังไม่ทันที่ผมจะคิดอะไรต่อไป คุณศุภรุจก็พุ่งเข้ามายืนประชิด
ตรงหน้าผมอย่างว่องไวแบบที่ผมคาดไม่ถึงแล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาจับที่
หน้าของผมเหมือนจะล็อกเอาไว้ไม่ให้หันหนี จากนั้นก็ยื่นหน้าเข้ามาประกบ
ริมฝีปากของผมเข้าอย่างจัง!!! OxO////
ผมยืนเหวอกินทันทีเมื่อโดนรุกแบบไม่ทันตั้งตัว...พยายามที่จะใช้มือของ
ตัวเองผลักร่างของคุณศุภรุจให้ออกห่างแต่เหมือนประสาททั้งหมดโดนกีดกัน
ทำให้ผมหมดแรงเอาดื้อๆไปเลย....ผมไม่มีแรงขืนคุณเจ้านายตัวแสบคนนี้เลย
เป็นไปได้ยังไงกันเนี่ย....!?
ท่ามกลางสายฝนที่กำลังกระหน่ำตกลงมาอย่างเย็นเฉียบนั้น ผมกลับไร้
ความรู้สึกแบบนั้นไปเลย....ผมกลับรู้สึกว่าข้างในร่างมันร้อนผ่าวไปหมดเลย
มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่นะ....ใครก็ได้บอกผมที.....
******************************************
เหอๆๆๆ จัดหนักจัดเต็มหลังจากหายหน้าไปนานค่า อ้อ....ซินขอฝาก
รูปถ่ายของตัวเองอีกภาพนึงจากงานเมื่อวันอาทิตย์ด้วยนะคะ เป็นยังไงมั่ง
ช่วยแนะนำกันด้วยเด้อ สวัสดีค่า