ซันเซียวหงส์ ที่ข้าพเจ้ารุจัก
|
 |
อ่า....
ข้าพเจ้าอีกครา ที่เสนอหน้าออกมาอีกครา
ข้าพเจ้ามีวาจามากมายใคร่คิดกล่าว
ท่านที่นับถือทุกท่าน โปรดรับฟังข้าพเจ้าสักสองสามคำ......
ดั่งที่ท่านทั้งหลายได้ทราบ เส้นทางสู่ยอดเขาอิมแพคซาน
ได้ถูกเผยออกมา จอมยุทธ ทั้ง 8 ท่านได้เริ่มมุ่งหน้าสู่อิมแพคซาน
ท่านต่างล้วน ออกเดินทาง
สูงๆ ต่ำๆ ล้วนจากไปอย่างงดงาม
บ้างบางท่าน หัวเราะร่า ขี่ม้าควบผ่านสายลม ร่วมกับคนรู้ใจ
บางท่าน ขึ้นวอ มีบ่าวไพร่ แบกหามสบายตัวไป
บางท่าน ก็ต้อง เดินย่ำผ่านราตรี ไปเพียงลำพัง
และสุดท้าย ท่านซันเซียวหงส์ ของข้าพเจ้าเท่านั้น
ทั้งเดียวดาย โดดเดี่ยว ทั้งลมปราณแตกซ่าน
ดั่ง มีสหายมากมาย กลับไร้คนรู้ใจ
มีสหายกลับไร้กับแกล้ม น่าเสียดายนัก!!!
ท่านมุ่งมั่นนักหนา แต่เส้นทางยาวไกล
มากๆน้อยๆ ย่อมลำบาก
หัวใจท่านยังเหี้ยมหาญ
วิญญาณท่านยังไม่ขลาด ต่อความพ่ายแพ้
เวลาที่ผ่านมา.... อาการบาดเจ็บของท่านยังไม่ทุเลา
ออกเดินทางครั้งนี้ ย่อมสร้างความบอบช้ำกับอวัยวะภายในของท่านแน่
ข้าพเจ้า ล่วงหน้ามาหนึ่งก้าว มากรุยทาง
ขอพลังใจ ให้แก่นายของข้าพเจ้า
พลังใจที่จะให้แก่ท่าน
ยามเพียงพบพานท่านซันเซียวหงส์
แม้สักเพียง สายตาชื่นชอบ
รอยยิ้มอบอุ่น หรือน้ำชาอุ่นๆล้วนดีงามต่อนายข้าทั้งสิ้น
ในยามที่ โดดเดี่ยว น้ำใจอบอุ่นของท่านทั้งหลาย
ย่อมงดงามย่อม สหายนับร้อย มากกว่า สตรีดีงามนับพัน
ข้าพเจ้าไม่หวัง เงินทองสักอีแปะ ของท่าน
รู้ว่าพวกท่าน ตึงมือนักในยามนี้
หากแต่ หมั่นโถวในมือท่าน
สุราสักไห ...ที่ท่านร่ำ
เปลี่ยนเป็นแรงโหวต จะดีมั้ย โฮะๆๆๆๆ
ขอบคุณท่านนัก น้ำใจของท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าจะจดจำเอาไว้
ไม่ผิดจริงๆที่ข้าพเจ้าบากหน้ามา คุกเข่า ครานี้
และมีพวกท่านเป็นสหาย ร่วม ทาง นับถือๆๆ
แล้วเราจะเจอที่ยอดเขาอิ๊มแพคซาน ทุกคน
โฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จากคุณ |
:
หวานใจกิมลี
|
เขียนเมื่อ |
:
11 ส.ค. 55 07:16:57
|
|
|
|