เรื่องเล่าจากแฟนคลับโดม เมื่อไปเจอแก้งค์ดายกระแจกที่สตาร์บั้คมอเตอร์เวย์ฮ้าบบบบ
|
 |
เริ่มต้นจากแก๊งค์สาวสยามบ้านโดมนัดกันไปงานที่แหลมทอง
เรื่อง พี่เรยา(กลางตุลา)
ภาพ โดมเดอะสตาร์ กร้าสสสส
อ่านแล้วน่ารักดี เลยเอามาแบ่งปันทุกคนจ้ะ
ปล. พี่เรยา(ป้าชิด) จ้อด และพี่ปิ่น เป็นชื่อแฟนคลับในเรื่องนะจ้ะ
ความจริงวันนี้ เรยาต้องไปกับรถน้องต้องตา...แต่ตอนเช้าเจ้าจ๊อด
โทร.มาแต่เช้า...บอกว่าขนุนอยากไปด้วย
เอาละซี...รถมีที่นั่งเจ็ดที่...แล้วรู้สึกว่าที่คุยไว้เมื่อวานมันพอดี
"ยาย...พอดีพี่ปิ่นก็บ่นๆ ว่าชักอยากไป เดี๋ยวจ๊อดถามอีกทีนะ"
เธอหายไปพักนึงกับคำตอบว่า...
"พี่ปิ่นบอกว่าจะไปแต่ต้องไปส่งพี่สาวก่อน คง 11 โมงกว่าๆ ถึงจะมารับจ๊อดได้"
กรี๊ดส์...แล้วจะทันไม๊อ่ะ เพราะว่าจากกรุงเทพ ถึงระยองสองชั่วโมงครึ่ง...แต่ปิ่น
ขับรถเร็วอาจจะใช้เวลาแค่สองชั่วโมง 555
เอาไงเอากัน เลยให้จ๊อดประสานไปว่า เรายอมสละที่นั่ง น้องจะได้มีคนไปกรี๊ดส์
ในฐานะแฟนคลับเยอะๆ จะได้เลิกคิดเสียทีว่า...ผมมันคนไม่เข้าตา...555
ที่สุดกว่าน้องปิ่นกับจ๊อดจะมาถึงบ้านเรยาก็ปาเข้าไปเที่ยงวันพอดิบพอดี...
ไม่รอช้าค่ะ เรยาถามปิ่นทันทีว่าจะไปทางบางนา-ตราด หรือมอเตอร์เวย์
แต่ถ้าที่เคยใช้มอเตอร์เวย์จะเร็วกว่า...ที่สุด เรยาก็ตัดสินใจเองเพราะคุณนายปิ่น
อนงค์ทรงศรีเธอลังเลเสียเหลือเกิน อีกทั้งเธอก็นักหลงระดับตัวแม่...ป่ะ...ไปกันเลย
ปิ่นนักซิ่ง จ๊อดนั่งคู่คนขับ..แต่ไม่ใช่เนฯ นะจ๊ะ เรยาต้องนั่งชะเง้อ
ชะแง้คอยบอกทางตล๊อด..ตล๊อด...อิอิ
ตกลงด้วยการตัดสินใจที่เด็ดขาดของเรยา เราใช้เส้นทางมอเตอร์เวย์
ระหว่างทางน้องจ๊อดที่นำไก่ KFC มาด้วยก็ส่งมาให้เราแกะเอาซอสใส่
กล่องพลาสติค..แล้วเราก็หม่ำกันไปคุยกันไป...หาได้คิดไม๊ว่า..เราไม่
มีน้ำเลยแม้แต่ขวดเดียวในรถ นอกจาก COKE ที่ไม่ได้แช่อยู่ท้ายรถ
น้องปิ่น...555
พอกินเสร็จเราก็ต้องนั่งอดทนหิวน้ำกะมือเหนียวๆ มาตลอด(ยกเว้นปิ่น
ที่มีคนคอยป้อน อิอิ) จนกระทั่งถึงจุดพักรถบนมอเตอร์เวย์...พอเลี้ยว
เข้าไป เรยาบอกว่าจะเข้าเซเว่น แต่น้องปิ่นถามหาร้านสตาร์บัค เพราะ
จะกินชาเขียว เราก็กวาดตาไป...
"นั่นไง"
เสียงน้องปิ่นมีชัยที่เห็นร้านสตาร์บัคอยู่ด้านหน้า...ว่าแล้วเธอก็เหยียบ
คันเร่งพุ่งไป แต่ฝั่งสตาร์บัคไม่มีที่จอดมีแต่อีกฝั่ง...พอจอดรถเราก็นัด
แนะกันว่า เดี๋ยวซื้อน้ำเสร็จก็จะไปเข้าห้องน้ำก่อน เพราะรู้สึกอยากจะ
ปล่อยน้ำเสียในร่างกายกันอย่างยิ่ง
ว่าแล้วก็ชวนกันข้ามถนนมาฝั่งตรงข้าม...โดยน้องปิ่นเดินเข้าสตาร์บัค
ไป ส่วนเรยาก็พุ่งตัวย้อนหลังเพื่อจะไปเซเว่น...
พลันสายตาที่มองผ่านกระจกสตาร์บัคไปถึงนอกร้านที่เป็นหัวมุมอยู่นั้น
ก็เห็นเงารางเลือนเงาหนึ่ง อ้วนๆ อวบๆ กำลังจะอยู่กับสาวนางหนึ่ง ทีท่า
ว่ากำลังถ่ายรูปโดยมีสาวอีกสองนางเป็นผู้ถ่าย
นึกในใจว่า...เหมือนเจ้าอ้วนของเราจัง ใส่หมวกเสียด้วย...เอ๊ะ..หรือว่าใช่
เร่งฝีเท้าเพื่อให้พ้นหัวมุมร้านที่เป็นกระจกเพราะอยากเห็นหน้าชัดๆ
แต่...บัดดลที่โผล่หน้าออกไป..ด้วยความตกใจ เรยาชี้มือแล้วตะโกนว่า
"เฮ้ยยย อ้วน"
พร้อมทั้งเต้นแร้งเต้นกา กระทืบเท้าปานเด็กอยากได้ของเล่น หันไปเรียก
เจ้าจ๊อดที่กำลังอุ้ยอ้ายตามมา...
"อ้วน จ๊อด อ้วน"
เจ้าจ๊อดที่กำลังก้มหน้าก้มตาก็เงยหน้าทันทีที่ได้ยินคำว่า "อ้วน" รีบเผ่น
มาถึงจุดที่เรยายืนเต้นซอยเท้ายิกๆ พร้อมมองไป...
ตอนนั้นเจ้าอ้วนกำลังมองมาทำตาโตแบบเหวอๆ ตามสไตล์ แต่ท่านก็ไม่
ละทิ้งหน้าที่ คงให้สาวๆ ถ่ายรูปจนสำเร็จ
แต่เจ้าจ๊อดสิคะ...เจ้าจ๊อดหันหลังกลับวิ่งปุเลง ปุเลงเพื่อไปเรียกน้องปิ่นที่
เปิดประตูสตาร์บัคเข้าไป ส่วนเรยาก็รีๆ รอๆ จะวิ่งไปก็ห่วงอ้วนจะหาย จะ
วิ่งเข้าไปหาอ้วนก็กลัวจ๊อดหาย...
หากที่ขำกว่านั้น...น้องปิ่นก็ถลาออกมาจากสตาร์บัคเหมือนโดนผลักออกมา
เรียกเจ้าจ๊อด...
"แคน แคน"
5555 นาทีนั้น หากใครมาเห็นอีปร้าสามคนคงขำกันกลิ้ง เพราะเหมือนคนบ้า
พอเห็นน้องปิ่นถลาออกมา เจ้าจ๊อดก็ละล้าละลังแทน หันไปหันมา
"แล้วเข้าทางไหนอ่ะ"
เสียงแหลมๆ ของสามปร้า คงทำให้เจ้าอ้วนอายคนแถวนั้น รีบบอกเสียงเรียบๆ
เบาๆ พร้อมผลักประตูตรงกระจกที่ยืนถ่ายรูป
"เข้าทางนี้ครับ"
แล้วพ่อเจ้าประคุณก็ยืนยิ้มเปิดประตูให้อีปร้าสองคนวิ่งกระหืดกระหอบหน้าตา
แบบว่า บ้าดาราสุดฤทธิ์เข้าไปในสตาร์บัค
ยังไม่จบค่ะ พอเข้าไปได้ เราสองคนก็ตุ๊บตั๊บวิ่งไปที่ปิ่นที่เข้าทางด้านหน้ามาป๊ะ
กันตรงเคาเตอร์ของร้านที่น้องฮั่นยืนหลบเสา โดยมีน้องแคนเคียงข้าง...
ขอ...ยืนหอบสักแป๊ป...555
พอสามหนุ่มกับสามปร้ามาป๊ะกัน...ไม่อยากเหลาเลยว่า...
พวกอิฉันจะโดนสามหนุ่มมันร่วมหัวกันเม้าท์ในรถตู้ตลอดทางหรือเปล่า...เพราะ
"น้องฮั่น...วันนี้หล่อมว๊ากกกกกกกก"
เสียงเรยานำขึ้น ซึ่งเสียงที่ซ้อนขึ้นมาเป็นเสียงยัยปิ่น(ขอหน่อยเหอะ)
"น้องแคน...วันนี้หล่อที่สุด ลุ๊คนี้ใช่เลย แอร๊ยยย"
ชิส์...อ่าว...แล้วทำไมไม่มีใครทักอ้วนเลยฟระเนี่ย 555
"โดม...ถ่ายรูปให้พี่ปิ่นหน่อย"
ว่าแล้วเธอก็ส่งโทรศัพท์ในมือให้น้องโดม ส่วนเรยาจะเหลือรึ...
พอเห็นสาวปิ่นโดนกระหนาบข้างด้วยสองหนุ่ม เรยาก็เสยเข้าไปที่อก
พ่อคนเสื้อแดงที่อยู่ใกล้ๆ ทันที 555 (ไม่มียอมกัน)
เจ้าอ้วนทำท่าเม้มปากแบบ...แบบอะไรดีอ่ะ...แบบเด็กโดนใช้งานน่ะ
ขัดใจพ่อยิ่งนัก แต่ก็ต้องทำเพราะอิปร้าใช้ 555
พอเสร็จสรรพ เจ้าจ๊อดก็ถลามาที่น้องแคน...
"แคนๆ มาขอถ่ายรูปรายงานสดให้บ้านแคนหน่อยครับ"
จังหวะที่น้องแคนกำลังทำเก็กหล่อ เจ้าอ้วนก็มาเกะกะอยู่ในไลน์กล้อง
"อ้วน...หลบหน่อย"
เสียงสั่งแหลมๆ ของเจ้าจ๊อด พอนึกออกไม๊ แบบดุๆ อ่ะ...เจ้าอ้วนก็ทำ
หน้าเหวอๆ แบบว่า...ไรว๊าาาาา 555 แต่ก็ต้องรีบกระโดดหลบเดี๋ยวติด
อยู่ในกล้อง กร๊ากกกกกก
พอเสร็จแล้วก็ทำท่าจะยุติ
"เฮ้ย...ไอ้จ๊อด แล้วน้องอ่ะ ไรวะ รายงานสดแต่บ้านแคนได้ไง บ้านเรา
ด้วยเด่ะ"
เจ้าจ๊อดหัวเราะกร๊ากๆๆ แต่เจ้าอ้วนนี่สิ รีบมาตั้งท่าพร้อมทั้งดึงคาดิแกน
สีเทาเข้ม
"เสื้อใหม่ครับ เสื้อตัวใหม่"
โอ๊ยยย เจ้าอ้วน...แกจะเบอร์ห้าไปถึงไหนเนี่ย รอจังหวะอยู่อ่ะดิ...อิอิ
แล้วน้องจ๊อดก็หันไปขอพี่ฮั่นอีกคน...
จังหวะนั้นน้องฮั่นก็ได้รับชาเขียวที่สั่งเอาไว้ ก็เลยรวมตัวกันเดินออกจาก
ร้านอย่างหน้าตาเฉย...ส่วนเรยาเพิ่งสำนึกได้ว่า...เราไม่ได้อยู่ลำพัง หัน
ซ้าย หันขวา...จ๊ากกก สายตาของทั้งพนักงานและคนที่นั่งอยู่มองมาที่
พวกเราเป็นตาเดียว...โอยยย สาธุ..ขอให้เค้ามองแต่ศิลปินแล้วจดจำนะ
อย่ามาจดจำอิปร้าหน้าเหี่ยวๆ เลยนะ...ขอเหอะ...แต่ท่าทางจะไม่ทัน
เพราะอ่านสายตาประมาณระอาๆ ว่า...อิพวกนี้บ้าดารา 555
แต่ก็ยังไม่เลิกรานะ..เดินตามศิลปินเป็นลูกเป็ดเลยทีเดียว...สวนกับน้อง
แพรว เออาร์ที่เข้ามาบอกว่า รถเลื่อนมาหน้าร้านแล้วนะลูก...พวกเราก็
ทักทายน้องแพรวนิดหน่อยเพราะจะกลายเป็นลูกเป็ดเดินตามพ่อเป็ดไป
ที่รถ....
น้องแคนขึ้นไปก่อน ตามด้วยฮั่นที่นั่งอยู่แถวหน้าสุด น้องโดมขึ้นคนสุดท้าย
แต่จะมุดเข้าไปด้านใน จังหวะนั้นเรยาก็เกิดอยากคุยเลยบอกน้องฮั่นด้วย
เสียงอันดังนิสๆ
"น้องฮั่น ฝากผมน้องโดมด้วยนะจ๊ะ"
พอสิ้นเสียงเท่านั้นค่ะ ตูดน้องโดมที่กำลังจะมุดเข้าไป กลายเป็นหน้าที่โผล่
ออกมาแทน...
"ทำเป็นครับ ทำเป็นครับ"
แล้วก็ผลุบเข้าไปแบบฮาเต็มที่...กรี๊ดดดดดดดดส์
รถตู้ลับตาไปแล้ว แต่เราล่ะ...น้องปิ่นหันกลับไปที่สตาร์บัค ส่วนเราก็เพิ่งรู้ว่า
เซเว่นที่เมื่อกี้เราเดินย้อนไปมันผิดทาง ต้องเดินหน้า...555
ซื้อน้ำท่าเรียบร้อย เดินลอยๆ มาขึ้นรถ โดยลืมเข้าห้องน้ำ...แล้วเราก็แย่งกัน
พูดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาสดๆ ร้อนๆ ตลอดเส้นทาง...
แค่ไม่ถึงสิบนาทีที่เวิ่นเว้อเหมือนคนบ้า ไม่มีใครฟังใคร ต่างคนต่างแย่งกันพูด
ต่างคนต่างสั่งเจ้าเด็กๆ เสร็จแล้วก็มานั่งขำกันว่า...เมื่อกี้มันโคตรฟิน...
เสียพิคเจอร์ของป้าแสนดีเสียสิ้นก็งานนี้...ป้าชิดเอ้ยยยยย
รูปประกอบการเล่า ถ่ายโดยโดมเดอะสตาร์ ฮ่าๆๆๆๆ
| จากคุณ |
:
ตุ๊มาแว้ว  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ส.ค. 55 11:28:43
|
|
|
| 
น้องๆๆทุกคนนะคะ
