 |
เอาความทรงจำครั้งสุดท้ายของน้องที่ TTD มาแปะอีกทีค่ะ T______T
--------------------------------------------------------------------------------
....ในวันที่พายุ ดับแสงสุริยะ ....
เหมือนจะเป็นลางบอกเหตุ เมื่อวานนี้ พายุเข้า ฝนกระหน่ำ มืดฟ้ามัวดิน ตั้งเค้ามาตั้งแต่บ่ายแก่ๆ และกระหน่ำลงอย่างหนักหน่วงตอน 4 โมงเย็น ถึง 1 ทุ่ม
พอมี่ประชุมเสร็จไล่เจ้านายกลับบ้าน ก้รีบเผ่นออกจากออฟฟิศ ตอน 4 โมงครึ่ง ฝนตกหนักมากกกกกกกกกกกกกและรถติดสุดๆ!!! ใช้เวลาเดินทางจากออฟฟิศถึงเมืองทองก็เบาๆค่ะ 4 โมงครึ่ง ถึงเมืองทอง 6 โมงครึ่ง และกว่าจะได้ที่จอดรถก็ขับวนกันไปอิกร่วม 20 นาที สุดท้าย ได้ไปจอดฝั่งทะเลสาป ซึ่งไกลจากฮฮลล์ TTD มว้ากกกกกกกกกกกกกก!!!! กรำ.. ฝนยังตกไม่หยุด ในรถร่มก้ไม่มี แถมต้องเดินจากลานจอดรถไปที่ฮอลล์ร่วม 3 กิโล!! (เว่อ แต่ใกล้เคียงนะคะ ) ...ก็ใช้ผ้าบังแดดในรถ เอามากางแทนร่ม แล้วก็เดินสวยๆบนรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วครึ่ง ฝ่าดง "บุรีรัมย์ กับเมืองทอง ยูไนเต็ด" กันไป
พอไปถึงที่ซุ้มก็เห็นเหล่าสาวกมากมายมาถึงกันก่อนหน้าแล้ว นับถือน้ำใจทุกคนจริงๆคะ เพราะฝนตกรถติดแถมน้ำท่วมเป็นแห่งๆ การเดินทางค่อนข้างลำบากแต่ทุกคนก็หน้าเปื้อนยิ้มกันตลอดเวลา ..ถึงจะหัวเราะร่าน้ำตารินเพราะคะแนนอิเทพก็เหอะ TT พอสองทุ่มโดยประมาณ สาวกก็มากขึ้นเรื่อยๆค่ะ ทั้งผู้ใหญ่ใจดี เด็กน้อยวัยเพิ่งหย่านม หนุ่มน้อย หนุ่มเยอะ สาวน้อย สาวเยอะ ฯลฯ มากันให้คับคั่งเลยค่ะ
สองทุ่มครึ่งทัพหน้าบางส่วนก็เข้าไปในฮอลล์ตระเตรียมสแตนด์กัน แต่ขลุกขลักมากค่ะกว่าจะได้บล็อกสแตนด์ตามรูปที่เห็นกันเมื่อคืน ... คนเริ่มทะยอยเข้าฮอลล์เรื่อยๆ ต้องขอบอกว่าตกใจมากค่ะ คนมาสแตนด์เชียร์ซันนี่เยอะมากๆค่ะ ไม่คาดคิด!! ที่สำคัญวีคนี้ไม่มีการเกณฑ์คนนะคะ 555 พอได้จำนวนคนประมาณนึงทัพหน้าเราก็แจกจ่ายป้ายไฟค่ะ ...นังมี่อยู่ข้างบนสุดของสแตนด์ มองไม่เห็นภาพป้ายไฟค่ะว่ามันอลังการแค่ไหน แต่ดูจากเบื้องหลัง ก็ให้ปลื้มปริ่มที่คนบนสแตนด์เชียร์ซันนี่ มีมากขึ้นในทุกๆสัปดาห์ แม้กระทั่ง staff ทรู ที่จัดพื้นที่สแตนด์ ยังไม่อยากจะเชื่อว่ากองเชียร์ของซันนี่จะเต็มบล็อก จุดนี้ขอชาบูทุกท่านค่ะ __/\__
พอตอนเข้ารายการ อาต้อยขอเสียงกองเชียร์นักล่าฝันแต่ละคน เสียงกองเชียร์พลังมดเทวะของเรา แพ้พลังช้างแค่นิสสสสเดียวจริงๆ นังมี่ยืนน้ำตาปริ่มอยู่ชั้นบนสุดของสแตนด์ ปลาบปลื้มสุดๆ (อะไรจะดราม่าตั้งแต่ยังไม่เริ่มคอนฯ ) .. ตัดมาที่เพลงตีมนะคะ อิเทพหล่อชนะเริ่สสส เท่ห์ทุกองศาเดือด เป็นคนที่ตรึงสายตาคนดูบนเวทีได้ชะงัดนัก แม้จะมีน้องๆอีกมากมายบนเวที แต่มูฟเมนท์เทพเรามีมนต์ค่ะ (ไม่ได้อวยเน่อ หลักฐานมันเห็นๆอยู่ อิอิ) เพลงตีมจบ เสียงปรบมือกระหึ่ม อิเทพเอาแระ ทั้งมอง ทั้งโบกไม้โบกมือให้แฟนคลับบนสแตนด์ ท่านางเยอะมากค่ะ มองแต่สแตนด์จนตัวเองสะดุดสายไฟหน้าทิ่มตอนจะกลับเข้าหลังเวทีค่ะ ฮามากกก ช็อตนี้ในฮอลล์เห็นกันทุกคน ก็เรียกเสียงฮือฮาขำๆได้ทีเดียวค่ะ (ตลกมันอ่ะ 555 - นางบ้าเห่อแฟนคลับม้ากก)
(ต่อ)
... คอนฯก็แสดงรันกันไปตามคิวที่ทุกคนเห็นเมื่อวานนะคะ พอมาถึงคิวเทพท่านกองเชียร์บนแสตนด์ก็ลุกขึ้นมารอเต้นให้กำลังใจน้องกันสุดเหวี่ยงค่ะ พอซันนี่ออกมาเท่านั้นแหละ โอ๊ยยยยยยยยยยย!!! นั่งมี่กรี๊สสสสสสสสุดเสียง กรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง 5555 ไม่รู้จะเวิ่นยังงัย คนมันเทพอ่ะ ขอบอกว่าซันนี่ perform ได้เกินคำว่านักล่าฝันไปแล้ว น้องทำโชว์ได้เป็นมืออาชีพมากๆ เป็นงานศิลปะที่มีลายเซ็นต์ของน้องเอง ทั้งเสียงร้อง ท่าเต้น การแสดงโดยรวม มันลงตัวไปหมด เหมือนไปดูคอนเสิร์ต live ดีๆจากศิลปินเลยค่ะ พอน้องแสดงจบ เสียงปรบมือกึกก้องมากกทีเดียว ปล. เนื่องจากนังมี่อยู่ไกล แถมโดยความขาวอวบของช่วงลำตัวน้องกระแทกเข้าตาอย่างจังเลยมองไม่เห็น ว่ามีครูๆหรือใคร standing over ให้โชว์น้องรึเปล่านะคะ ..แต่ตัวเองดูเสร็จ ฟังคอมเมนต์เสร็จก็น้ำตาคลอ (อีกแล้ว) ปลาบปลื้มภูมิใจกับคำชมที่น้องได้รับจากคอมเมนต์ฯทั้ง 3 ท่านมากๆค่ะ โดยเฉพาะพี่ไก่
...นั่งอยู่ไม่นาน ก็ตัดสินใจกลับบ้านค่ะ ! 5555555555 แบบว่า.... ไม่เอาอ่ะ ไม่สามารถนั่งฟังประกาศผลได้ ก็สะกิดคนข้างๆให้ช่วยถือป้ายไฟ แล้วก็บอกเค้าว่า จะไปเข้าห้องน้ำค่ะ แห่ะๆ
แต่ด้วยระยะทางจากฮอลล์ไปที่จอดรถมันไกลมากกกกกกกกกกกกกก อีกทั้งก็ what's app กับสาวกกันตลอดเวลา ทำให้นังมี่รับรู้ข้อมูลแบบ real time ม้วากกกกกก กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสส ชั้นเพิ่งจะถึงลานจอดรถเองตอนที่เค้าประกาศผลแล้ว!!!!!
โอ๊ยยยยยย!!!! ................................. อึ้ง............................จุก ......................... มือสั่น หายใจไม่ออก ....ขับรถไม่ได้ค่ะ!!
คือ.... ไม่รู้อ่ะ ... เหมือนวิญญาณหลุดจากร่าง พยายามตั้งสติ ขับรถออกมาจากลานจอดรถ ซักพัก ขับต่อไม่ไหวจริงๆค่ะ ต้องจอดรถข้างถนนเพื่อตั้งสติ โอยยยยยยยยยยยยยยยย..... ไม่ไหวอ่ะ มันเจ็บ มันจุก มันคิดอะไรไม่ออก จำทางกลับบ้านไม่ได้เรยทีเดียว ไม่ได้เว่อนะคะ มันงงๆงวยๆ อยู่ดีๆก็โง่ขึ้นมาซะงั้น ...
นั่งอึ้งๆหน่วงๆอยู่ในรถ สองจิตสองใจว่าจะขับเข้าไปในลานจอด TTD รวมกลุ่มกับครอบครัวสาวกดีมั้ย? คิดอยู่นานมากกกกกก อีกทั้งมือสั่น ตัวชา ขับรถกลับบ้านไม่รอดแน่ เลยตัดสินใจกลับเข้าไปรวมกลุ่มกับสาวก เพื่อรับสภาพความเป็นจริง...
พอไปถึงก็เห็นทุกคนร้องไห้ ตาแดงกันหมด นังมี่จะเหลือเหรอคะ จริงๆตอนนั้นน้ำตายังไม่มีแรงจะไหลเลยค่ะ มันหน่วงมากกก น้ำตามาแบบเบาๆ ไหลแบบมีมารยาท เหลียวไปมองรอบๆ คนมารอรับซันนี่เยอะมากกกกกกกกกกกกกกก ลูกเด็กเล็กแดงกระจองอแง อยากเห็นพี่ซันนี่ชัดๆ มาขอแทรกเข้าไปยืนติดรั้ว นังมี่เปิดทางให้ด้วยความยินดี โอ๊ยยย!!! หลายอารมณ์นะ ... ดีใจ ปลาบปลื้มแทนน้อง น้ำตาก็ไหล เหลียวมองคนใกล้ตัวครอบครัวสาวก ทุกคนน้ำตานองหน้ากันหมด มันเศร้าอ่ะ เศร้ามาก ... อึ้ง จุก ไร้คำพูด หมดสภาพ แต่....ทุกคนเข้มแข็งมากๆที่มุ่งมั่นอยู่ให้กำลังใจน้อง ไม่เหมือนนังมี่ที่ตั้งท่าจะหนีกลับบ้านลูกเดียว
และแล้วเทพซันก็ปรากฎ! โอ๊ยยยยยยยย!!! เสียงกรี๊สสสสสสสสสสสสสสสส ดังมว้ากกกกกกกกกกกกกก ตากล้องมาถ่ายรุป ทำข่าวสัมภาษณ์น้องก็เยอะกว่าปกติ ทั้ง staff ทรู ทั้งการ์ด เหมือนทุกคนนอกจากจะมาทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว เค้ายังตั้งใจมาดูน้อง ให้กำลังใจน้องมันด้วยอ่ะค่ะ ทีมงานชอบน้องจริงๆ เราสัมผัสได้ พอน้องให้สัมภาษณ์เสร็จก็เดินมาจับมือกับแฟนคลับที่อยู่นอกรั้วกั้นค่ะ คือ...บรรยากาศมันบ้าคลั่งมากเลยอ่ะ เหมือนมากรีดร้องรับแชมป์ 5555 .. (ก็แบบว่าขอมโนบ้างไรบ้าง)
..ในที่สุด ความฝันอันสูงสุดของนังมี่ก็เป้นจริง .... กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส แอร้ยยยยยยยยยยยยยยย นังมี่ได้สัมผัสมือน้องค้า((((((((((((((((((((( เต้นเร่าๆๆ อิเทพมันมายืนยื้มเทพๆอยู่ตรงหน้า ปากก็พร่ำขอบคุณ นังมี่ก็ไขว่คว้ามือน้องไป ..ตอนนั้นพูดไรไปมั่งไม่รู้ จำได้แค่ว่าพูดว่า 'สุ้ๆนะ รักซันนี่มากๆ' .. น้องหล่อนะคะ น่ากินทีเดียว กร๊ากกกกกก ออร่าแรงมากกกกกกกกก บุคลิกก็เทพ เทพแม้กระทั่งตอนเดินหันหลังกลับเข้าข้างใน ..คือยังงัยดี อารมณ์วัยทองแปรปรวนสุดริด!! เด๋วปลาบปลื้ม เดี๋ยวหื่น เดี๋ยวโศก อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ชั้นรับอารมณ์ตัวเองไม่ด้ายยยย!!!
หลังจากนั้น สาวกเทพส่วนใหญ่ก็สลายตัวค่ะ แยกย้ายกันกลับไปเลียแผลใจ TT .. เหลือก็แต่คนคุ้นเคย รอส่งน้องกลับบ้านเล็ก (ไปเก็บของ) ซึ่งมีอยู่ประมาณ 20 กว่าชีวิตค่ะ พวกเราก็เคลื่อนขบวนไปรอน้องตรงประตูที่น้องเข้าฮอลล์ตอนเช้าน่ะค่ะ ระหว่างนั้นการ์ดก็ยังคุมพื้นที่อยู่เยอะแยะ นังมี่ไม่รู้จะมองอะไร ก็เลยมองพี่การ์ด เลยได้เห็นเค้าแอบคุยกันนิดนึงค่ะ พี่การ์ดคุยกันบอกว่าเสียดายเนอะ ไม่น่าออกเลย ..โอยยยยย จุดนี้อยากวิ่งเข้าไปจูบปากม้ากกกกก ไม่คิดว่าแม้แต่พี่การ์ดก็เชียร์และปลาบปลื้มน้องมันด้วยอ่ะค่ะ
..จะบอกว่าพวกเรายืนรอน้องนานมากกกกกกกกกกกกก ร่วมชั่วโมงได้มั้งคะ (ไม่ถึง แตใกล้เคียง) ซักพักซันนี่ก็ออกมาพร้อมป้าแจ๋วค่ะ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ..เรากรี๊ดไม่เท่าไหร่ แต่ทีมงานมีโห่ร้องต้อนรับด้วยนี่มันปลื้มมากอ่ะ แถมมีพี่ทีมงานคนนึงตะโกน "เทพซัน" อยู่ 3-4 รอบ เราชอบมาก ระหว่างนั้นอิเทพก็เข้าไปกอด คุณบอย ครูรัก และบลาๆ ตามคลิปที่ได้เอามาลงไว้แล้วน่ะค่ะ...
จบแล้วค่ะ
ปล. 1 ) น้องมาร์ค หุ้นส่วนร้านอิซัน หน้าตาดีจริงๆ ..เอิ่มม ไม่เกี่ยว
ปล. 2 ) ยืนยันว่าซันนี่หล่อ ออร่าแรง และมีพลังดึงดูดจริงๆค่ะ
ปล. 3) นังมี่ไปต่อร้านข้าวต้ม พร้อมซดเบียร์ย้อมใจไป 2-3 ขวด
กลับถึงบ้านเกือบตีสี่ และร้องไห้จนปวดหัวหลับไปตอนตีห้าครึ่งค่ะ
The end!
จากคุณ : Give Me Your First Kiss เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 55 22:53:57 ถูกใจ : เพียงเรา2, iaebaby, what zup, พีราว, พ่อดอกมะลิ, mueminicarlover
----------------------------------------------------------------------------------
ขอบพระคุณทุกกีบจากทู้ที่แล้วค้า _/\_
จากคุณ |
:
Give Me Your First Kiss
|
เขียนเมื่อ |
:
20 ส.ค. 55 12:42:04
|
|
|
|
 |