 |
165
ตอนนั้นก็นึกคุ้นหน้าอาจารย์แต่นึกไม่ออกว่าชื่ออะไร คุ้น ๆ ว่าเป็นศิลปินแห่งชาติ
เปิดเฟสเล่น ๆ ไปเจอบันทึกที่เคยเขียนลงเฟส เมื่อกาลกระโน้นนนนนนนน
เคยเจออาจารย์แล้วหนนึง ที่งานหุ่นละครเล็กโจ-หลุยส์ ที่มศว. ตามบันทึกนี้ (ใครสนใจเรื่องหุ่นละคร หรือ แนวคิดในเรื่อง พระมหาชนก ก็เข้าไปอ่านได้นะคะ)
https://www.facebook.com/notes/pornpimol-angsakularporn/%E0%B8%84%E0%B8%95%E0%B8%B4-%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%84%E0%B8%B4%E0%B8%94-%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9D%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B9%84%E0%B8%A7%E0%B9%89%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87-%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%99%E0%B8%81/1883480091596
----------------------------------------------------
คติ ข้อคิด สิ่งที่ในหลวงฝากไว้ในเรื่อง พระมหาชนก
.by Pornpimol Angsakularporn on Monday, August 1, 2011 at 7:12pm
ขอจงมีความเพียรอันบริสุทธิ์ ปัญญาที่เฉียบแหลม กำลังกายที่สมบูรณ์"
.
วันศุกร์ที่แล้ว โชคดีได้มีโอกาสไปดูหุ่นละครเล็ก เรื่อง พระมหาชนก ที่โรงละครอโศกมนตรีนาฎยศาลา ..ชื่อฟังอลังการ อาจไม่รู้จัก แต่ถ้าบอกว่า อยู่ที ชั้น 4 อาคารนวัตกรรม มศว. ข้าง ๆ ตึกแกรมมี่ หลายคนอาจไม่รู้ว่า โรงละครโจหลุยส์ ย้ายไปที่นั่นแล้ว (เหอ ๆ ข้าพเจ้าก็เพิ่งรู้เหมือนกันนน)
.
ที่มาเขียนเพราะ มีเกร็ดความรู้ดี ๆ รวมไปถึง สิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน จะมาบอกเล่าให้เพื่อน ๆ ที่น่ารัก ได้อ่านกันค่ะ
.
ก่อนเข้างานมีการเสวนา กับอาจารย์ผู้ทรงเกียรติ (ขออภัยจำชื่ออาจารย์ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ) ได้เล่าถึงความเพียรในชีวิต และอีกท่านหนึ่ง คือ อาจารย์ปรีชา เถาทอง ศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ปี 2552 ก็เล่าถึง ความพยายามในการสร้างการ์ตูนพระมหาชนก ซึ่งในหลวงของเราท่านได้ทรงมาดูงานเองทุกอย่าง เพื่อให้ทีมงานสร้างสรรค์ได้แสดงผลงานออกมาอย่างตรงตามเจตนารมณ์มากที่สุด...เรียกได้ว่า เป็นความเพียรของทั้งพระองค์และทีมงาน อย่างหนึ่งทีเดียว
.
แสง สี เสียง โดยเฉพาะฉากเรือ ที่ฝ่าลมพายุ แล้วกำลังจะล่ม เป็นส่วนที่ดีที่สุดของการแสดงชุดนี้ค่ะ มันสามารถตรึงอารมณ์คนดู ให้รู้สึกตื่นเต้น ลุ้น ว่าเรือจะล่มเมื่อไหร่ แถมยังสอดแทรกมุขตลก ฮา ๆ ของพ่อค้าสำเภาจีน อีก 3 คนไว้ด้วย...อยากให้เพื่อน ๆ ไปดูด้วยตาตัวเองนะ
.
แก่นของเรื่อง อยู่ตรงคำพูดที่โปรยอยู่หน้าสูจิบัตร ก็คือ "ขอจงมีความเพียรอันบริสุทธิ์ ปัญญาที่เฉียบแหลม กำลังกายที่สมบูรณ์" เพราะหาก มีความเพียรแล้ว แต่ไม่มีปัญญาตรึกตรองปัญหา ก็คงผ่านพ้นความลำบากไปได้ยาก แล้วก็หากความเพียรนั้นไม่บริสุทธิ์ก็ไม่ประสบความสำเร็จเช่นกัน (ฟังแล้วนึกถึงความเพียรที่ไม่บริสุทธิ์ เช่น ความเพียรที่จะหาวิธีขนยาบ้าอย่างไร ไม่ให้ตำรวจค้นเจอ...อันนี้ก็คงเพียรแบบเลว ดังนั้น เรียกว่าไม่บริสุทธิ์ ยังไงก็โดนจับได้แน่นอน..55 เรียกได้ว่า ต้องเพียรอย่างถูกต้อง ถูกกฎหมาย และถูกศีลธรรมด้วยดีกว่า) แต่ถ้าหากมีทั้งความเพียร มีปัญญา แต่กำลังกายไม่แข็งแรง ก็ยากที่จะก้าวข้ามอุปสรรคต่าง ๆ ไปได้....
ฉากสำคัญ ที่เป็นความตั้งใจของพระเจ้าอยู่หัว (ราชาศัพท์อาจไม่เหมาะสม ขออภัยด้วยนะคะ) ก็คือ ต้นมะม่วง 2 ต้น ต้นหนึ่งมีแต่ใบรกทึบแต่ไม่มีผล ส่วนอีกต้นมีผลงาม อร่อย ใคร ๆ ก็อยากกิน พอรู้ว่ากษัตริย์ได้เสวยผลมะม่วงนั้นแล้ว ชาวบ้านจึงมารุมทึ้ง รุมแย่งผลมะม่วงกันใหญ่ (ฉากตรงนี้ก็ขำดีค่ะ เพราะมีการตบตีแย่งชิงกันน่าเอ็นดูเชียว 55 แต่ขณะเดียวกันก็ตรึงใจได้ เพราะสามารถสื่อสารออกมาได้ชัดเจนทีเดียว) ผลเป็นไงล่ะ ก็ตามคาด คือ ต้นมะม่วงหักโค่น ผลหมดต้น ตายไม่เป็นท่า ส่วนต้นไม่มีผลยังคงเหมือนเดิม ตั้งอยู่ได้อย่างสง่างาม
.
พระมหาชนกเห็นดังนั้น ก็ทรงคิดว่า ราชสมบัติ เปรียบเหมือนต้นไม้มีผลอาจถูกทำลาย แม้ไม่ถูกทำลายก็ต้องคอย ระแวดระวังรักษา เกิดความกังวล พระองค์ประสงค์จะทำตนเป็นผู้ไม่มีกังวลเหมือนต้นไม้ไม่มีผล แต่ก็ไม่ทรงทำเช่นนั้นเพราะคิดว่าเป็นหน้าที่ของพระราชาที่จะทำให้สังคมอยู่รอดพ้นก่อน เพราะสังคมยังขาดสติปัญญาเห็นแก่ประโยชน์เฉพาะหน้าจึงทำลายต้นมะม่วงมีผล คิดดังนั้นจึงเห็นควรทำนุบำรงต้นมะม่วงด้วยหลักวิชาการทางการเกษตร และจัดตั้งสถานศึกษาชื่อ ปูทะเลย์มหาวิชชาลัย เพื่อให้คนเป็นคนดีมีสติปัญญา
.
จุดนี้เอง สิ่งที่ในหลวงท่านอยากให้คนไทยเป็น นั่นก็คือ การใช้สติปัญญา ระงับความเห็นแก่ตัว รวมถึงทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
.
เป็นการแสดงหุ่นละครที่แฝงแง่คิดดี ๆ อีกทั้งยังเป็นการสืบสานศิลปะการแสดงของไทย ให้คงอยู่ต่อไป อยากให้เพื่อน ๆ ลองมาดูกันนะคะ
แก้ไขเมื่อ 21 ส.ค. 55 18:12:31
| จากคุณ |
:
มุกมรกต 
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ส.ค. 55 18:11:14
|
|
|
|
|
[TS5] DEWgusso Gallery # 2385 "ในชีวิตที่ล่วงเลยมา ไม่กี่คนที่ฉันไว้ใจให้กุมมืออยากฝากชีวิต และหนึ่งในนั้นก็คือเธอ"{แตกประเด็นจาก C12540795}
