ความคิดเห็นที่ 1 จากคุณ : little bird v20 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:07:53

ความคิดเห็นที่ 2 ....   “ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ  อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว อาจเป็นคนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา  อาจเป็นแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง แม้เมื่อถึงเวลาก็จะรู้  เหตุผลที่ฉันนั้นทำให้เธอไป จะเขียนข้อความหนึ่งไปกับดอกไม้  ให้เธอเรียกฉันว่าสายลมที่หวังดี”       ตอนนี้เจ้าเหมือนนกน้อยที่ฝึกบิน  ต้องอาศัยความมุ่งมั่น & ความตั้งใจของตนเอง เหล่า DMFC จะเป็นสายลมที่ประคองปีกเจ้า ในวันที่เจ้าท้อแท้หรือหมดแรง อย่างน้อยสายลมที่ประคองปีก ก็ยังส่งเจ้ากลับรังไปพักผ่อน เพื่อที่จะตื่นขึ้นมาต่อสู้และฝึกบินใหม่ สายลมจะติดตามเจ้าไป คองประคอง คอยมองดู  และหวังที่จะได้เห็น ว่าซักวัน  เจ้าจะเป็นพญาอินทรีย์ บนท้องฟ้า   ................................................................   น้าไม่ค่อยได้ตาม ไม่ค่อยได้เป็นทัพหน้า ก็จะเลือกงานที่จะพอไปได้ซึ่งก็แค่ไม่กี่งาน แต่งานที่น้าประทับมากที่สุดในตอนนี้   ก็คืองานที่ไปสุพรรณบุรี     ซึ่งเป็นจังหวัดที่น้าไม่เคยขับรถไปเลย  แล้วสิ่งที่น้าคิดไว้ก็ไม่ผิด เรา 3 คน น้า แม่นกเล็ก พี่ตาล  ก็หลงไปหลงมา ซึ่งสาเหตุที่หลง นอกจากจะไม่คุ้นเส้นทางแล้ว  เรายังคุยกันไปตลอดทาง เหมือนกับไม่เคยเจอกันมาก่อน  ทำให้คนขับไม่สมาธิเท่าที่ควร   จนพี่นกเล็กบอกว่า ถ้าไปเรื่อยๆเราคงถึงสิงห์บุรี ก็เลยตัดสินใจกลับรถแล้วก็ขับกลับมาเรื่อยๆ จากอยุธยา มาปทุมธานีได้ไง  ทำไมมันไม่ถึงสุพรรณซักทีอ่ะ ไม่ได้การแล้วใช้เทคโยโลยีให้เป็นประโยชน์ดีกว่า ก็เริ่มเปิดไอโฟนให้พาเราไป ให้ถึงจุดหมายปลายทางซักที หลังจากเปิดแล้ว ก็ส่งให้พี่ตาลซึ่งนั่งข้างหน้า หลังจากแม่นกเล็กเห็นว่า ตัวเองไม่ได้การในการนำทาง ก็ให้พี่ตาลมานั่งข้างหน้าแทน     แต่พอส่งไอโฟนแล้วบอกพี่ตาล ให้ช่วยดูด้วยนะ  ว่ารถเราไปตามเส้นทางรึป่าว พี่ตาลก็ดูบ้าง ไม่ดูบ้าง  เพราะใจจดจ่ออยู่กับการติดแสตมป์ เซเว่น 5555 น้าก็เลยต้องเอามาดูเอง  แล้วรก็ขับไปเองจนถึงงาน เย่ เก่งสุดๆ       คุยถึงตอนมาถึงงานแล้วดีกว่า  หลังจากหาที่จอดได้แล้ว ก็นำป้ายไฟที่เตรียมมา เดินไปจองที่ ซึ่งเวลาที่เราไปถึงนั้น  เป็นเวลาเคารพธงชาติพอดี คนยังไม่เยอะ เราก็เลยได้จับจองแถวหน้า ตาลจัดป้ายไฟ แม่นกเล็กไปหาของกิน น้าถ่ายรูป รายงานสดในทวิต ให้น้องๆนำไปลงในบ้าน     ก็รายงานไป กินไก่ย่างข้าวเหนียวไป รอลูกหมูไปด้วย ระหว่างที่รองานเริ่มนั้น พี่ตาลปิดป้ายไฟ มีน้องๆมาขอถ่ายรูปอยู่เรื่อยๆ แล้วก็มีพี่ตู่ FC ลูกหมูจากสุพรรณ  เข้ามาทักทาย พวกเราก็เลยเชิญให้พี่ตู่นั่งรวมกัน รวมทั้งน้องอีก 2 คนคือน้องเน  และน้องเม่นด้วย ที่ซื้อเสื้อแล้วเปลี่ยนเลย ส่วนไอซ์ นั่งข้างหลังถัดไปอีก 2 แถว     จนประมาณ 2ทุ่ม กว่าๆ งานก็เริ่ม และพิธีกรประกาศ  เชิญพบกับเดอะสตาร์ แคนร้องก่อน ลูกหมูออกมาร้องต่อจากแคน  แล้วก็ร้องคู่กันอีก 1 เพลง  พอลูกหมูร้องเสร็จ แม่นกเล็กก็ทำสัญญาณ ให้มารับกล่องขนมและแสตมป์ไป     หลังจากนั้นก็ไปรอส่งลูกหมูหลังเวที ซึ่งตอนนั้น ลูกหมูกับแคน ก็ได้ให้สัมภาษณ์ทีวีอยู่ เออาร์วันนั้นใจดีมาก  ให้ FC และป้ายไฟเข้าฉากด้วย พี่ตาล พี่ตู่ แม่นกเล็กก็ถือป้ายไฟยืนอยู่ใกล้ๆลูกหมู ส่วนน้า ก็อยากเก็บรูปให้เยอะที่สุด  อีกอย่างน้าไม่ออกสื่อด้วย 555     จนสัมภาษณ์เสร็จ  ได้มีการพูดคุยนิดหน่อย  น้าก็เลยได้กอดลูกหมู สุดท้ายเกือบท้ายสุด  ก็ได้ถ่ายภาพ Dome กับ DMFC  มาฝากทุกคน พอถ่ายเสร็จ  ลูกหมูถามน้าว่าถ่ายมั้ยครับ น้าอ้าแขนแทนคำตอบ  แล้วก็ได้กอดลูกหมูอีกครั้ง ครั้งนี้ได้กอดนานมาก  ลูกหมูบอกน้าว่าขับรถดีๆนะครับ อีกซักพักรถตู้ก็เคลื่อนออกไป พวกเราก็ขับรถกลับกรุงเทพฯอย่างสวัสดิภาพ เพราะมีป้ายบอกทางเข้ากรุงเทพเป็นระยะ ก็เลยไม่หลง 5555  เล่าความประทับใจ เหมือนกับรายงานแห้งเลยเนาะ แต่ยังไงก็อยากให้โดมรู้ ว่าทุกคนรักโดมนะ น้าเจี๊ยบก็รักโดม รักบอล นะ พวกเราเหมือนครอบครัวเดียวกัน เราจะจูงมือกันเดินไปพร้อมกันนะ น้าเจี๊ยบจ้า   แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 55 22:22:10 จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:21:34

ความคิดเห็นที่ 3 Dome..... หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี่ http://www.youtube.com/watch?v=py_VqGxIERg (ทุกคนเปิดอันนี้ได้ค่ะ) แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 02:30:25 จากคุณ : auimommam เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:23:58

ความคิดเห็นที่ 4 เย้!!! ฉลองบ้านหลังที่ 200 "ขอบคุณเสียงน้องโดม ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน" ...  ดีใจมากที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกของบ้านโดม หลังนี้ เป็นบ้านหลังเล็กๆน่ารัก เจ้าของบ้านน่ารัก เป็นที่รักของทุกคน สมาชิกในบ้านก้อน่ารักมากๆ เช่นกันนะจ๊ะ ขอบคุณทุกคนที่มอบความสุข อัพเดทเรื่องราว ข่าวสาร คลิป ภาพ เรื่องเล่า การผจญภัย ความฝ่าฟันต่างๆ เพื่อจะได้เจอศิลปินที่รัก ผ่านทางบ้านหลังนี้ มันทำให้คนไกลคนนี้หายเหงาไปเลย มีความสุขมากๆ ได้มีเพื่อนใหม่ มิตรภาพใหม่ ที่ไม่จำเป็นต้องได้เห็นหน้ากัน แต่มันก้อมีความรู้สึกพิเศษจริงๆ ที่สัมผัสได้ ... ขอให้บ้านหลังนี้เติบโตต่อไปเรื่อยๆ จากบ้านหลังเล็กๆ ค่อยๆ ขยายขึ้นไปๆๆๆ นานเท่านาน รักทุกคนนะคะ แต่รักน้องโดมที่สุด อิอิ  รู้นะเจ้าของบ้านแอบอ่านอยู่ อยากจะบอกว่า น้องโดมมากๆนะครับ จะติดตามผลงาน และเป็นกำลังใจให้ตลอดไปนะครับ รอดู ดวงนี้เติบโตฉายแสงเจิดจ้า ตลอดไปนะ รักนะ จุ๊บุ จุ๊บุ จาก ส้มจี๊ด  (คนไกลที่ไม่เหงาแล้ว) จากคุณ : SoMjEeD_Ja เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:32:23

ความคิดเห็นที่ 5 รักแรกพบ จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่ตั้งตารอดู The star 8 ตั้งแต่หัววัน เนื่องจากว่าจากการประกวดครั้งที่ผ่าน ๆ มาการ audition ภาคใต้จะเป็นภาคที่น่าติดตามเสมอในความรู้สึกของตัวเอง แล้วก็ไม่ผิดหวัง ทันทีที่คุณแฟรงค์ยื่นไมค์เข้าไปสัมภาษณ์เด็กหนุ่มร่างยักษ์คนหนึ่ง เราก็เฮ้ยน่ารักอะ พูดจาสุภาพดูอ่อนน้อมถ่อมตน น่าสนใจแฮะ พอเด็กหนุ่มคนนั้นเริ่มร้องเพลง อุ้แม่เจ้า มันเป็นยิ่งกว่าความประทับใจอีก แล้วก็บอกกับตัวเองว่านี่แหละปีนี้ฉันจะเชียร์ผู้ชายคนนี้ หลังจากนั้นน้องก็ผ่านเข้าไปร้องต่อในรอบที่คัดตัวแทนภาคใต้ ซึ่งต้องร้องกับ piano นั่งดูไปก็น้ำตาไหลไป ยิ่งพอภาพตัดสลับกันระหว่าภาพน้องร้องเพลงกับภาพครอบครัวของน้องน้ำตายิ่งไหลไม่หยุดบอกไม่ถูกหรอกค่ะว่าเพราะอะไร รู้แต่ว่าความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลมันตีบอยู่ตรงคอ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก แล้วยิ่งพอได้ยินเสียงประกาศว่าน้องเข้ารอบเป็นตัวแทนภาคใต้ไปที่กรุงเทพฯ มันยิ่งดีใจจนบอกไม่ถูก มันตื้นตัน อิ่มใจ สุขใจ พอถึงวันที่น้องร้องเพลงนาฬิกาตาย ความรู้สึกคงไม่แตกต่างจากทุกคน คือประทับใจ สุขใจ ตื้นตันใจ อยากฟังซ้ำไปซ้ำมา ไม่รู้จบจริง ๆ ใจลึก ๆ ค่อนข้างมั่นใจทีเดียวว่าน้องต้องเข้ารอบเป็น 8 คนสุดท้ายอย่างไม่ต้องสงสัย(ก็แหมถึงขั้นคุณม้าออกปากว่าคุณร้องเพลงเพราะมาก ๆ แล้วก็ถือเป็นการส่งสัญญาณอย่างหนึ่งแล้วหละ) แต่สิ่งที่ทำให้ความประทับใจมันล้นแบบสุด ๆ ก็ตอนได้ยินประโยคที่น้องให้สัมภาษณ์ประกอบกับการฟังเพลง “ป่านนี้” ที่น้องร้อง ซึ่งมั่นใจได้เลยว่านี่ต้องเป็นบทเพลงแห่งความทรงจำของใครหลาย ๆ คน จำได้ว่าน้องพูดออกมาประโยคหนึ่งเกี่ยวกับครอบครัวว่า “จะสู้ไปด้วยกัน จะไม่ทิ้งกัน” มันช่างเป็นประโยคที่แสดงให้เห็นถึงข้างในที่งดงามของคนพูดอย่างที่สุด และนั่นถือเป็นประโยคแห่งความทรงจำของเราเลยทีเดียว "บอกไม่ถูก ว่ารักเจ้า สักเพียงไหน รู้แต่ใจ เฝ้าคิดถึง และห่วงหา คิดถึงเธอ ห่วงใยเธอ ทุกเวลา ไม่รู้ว่า จะหาใด มาเปรียบเปรย อยากบอกว่า รักเธอ รัก รัก รัก อยากบอกนัก ว่าที่รัก อย่าเมินเฉย อยากให้รู้ ว่ารักเธอ ยิ่งกว่าเคย อยากให้รู้ มิเคยเลย จะเปลี่ยนไป ตั้งแต่แรก ได้พบ ได้แอบรัก ยิ่งรู้จัก ยิ่งได้รัก ยิ่งสดใส ยิ่งได้พบ ยิ่งได้กอด ยิ่งประทับใจ รักแต่เธอ ตลอดไป นานเท่านาน" จากคุณ : เอ๋ (aeya1974) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:34:26

ความคิดเห็นที่ 6 บ้านหลังนี้มาถึงหลังสองร้อยแล้ว... ผมก็พึ่งจะเข้ามาในบ้านหลังนี้ได้ไม่นาน ความประทับใจ... ที่ได้เจอพี่โดมครั้งแรก(แบบไกลๆ)ที่เอสพนาดวันเปิดอัลบั้มเดอะสตาร์8อ้ะคับ ถึงแม้จะยืนไกลๆ...ไปแบบไม่รู้จักใคร แต่ก็เป็นงานแรกที่ได้ตาม จนกระทั่งได้เจอพี่ๆ #DMFC พี่ๆเค้าน่ารักมากเป็นกันเองสุดๆหลังจากนั้นก็ทำให้ผม รักและอยากเจอพวกพี่ๆ เหมือนครอบครัว พี่ น้อง ฯลฯ พวกเราไม่รู้จักกันมาก่อนแต่ใช้เวลาเพียงสั้นๆ ก็ทำให้ผมประหลาดใจ  หลังจากนั้นก็ตามมาเรื่อยๆคับ หลังจากนั้นก็ได้เจอพี่แบบ(แบใกล้ๆ) มันเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากคับ เจอพี่...เห็นพี่แล้วยิ้มตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลยคับ ผมเจอพี่ครั้งที่สองก็โชคดีได้ถ่ายรูปคู่กับพี่รูปแรกด้วย (เกร็งมากมายคับ) 555 วันนั้นที่ไปหาพี่ที่ตึก ตอนนั้นใกล้สอบแล้ว เลยไปขอพรขอให้สอบได้55 พี่ก็บอกผมว่า ‘’น้องต๊อบควรอ่านหนังสืออยู่บ้านน้ะคับ’’ ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ ฟินสุดๆไปเลยคับ (วันนั้นคงเป็นวันที่พี่จำชื่อผมได้) เพราะไปเจอกันที่งานสุพรรณ ผมเรียกพี่ๆ เพื่อจะถ่ายรูป(หลายครั้งมาก) พี่บอก ‘’กี่รูปแล้วเนี่ยต๊อบ’’ เป็นอีกวันที่ผมกับบ้านมานอนหลับฝันดี ... ผมก็ตามไปนู้นไปนี้ ไปส่งที่สนามบินบ้างอะไนบ้าง มันทำให้ผมมีความสุข(มาก)จิงๆ คับ จากนั้นผมก็ตาม เชียร์ เป็นกำลังใจให้พี่มาตลอดและจะเป็นแบบนี้ตลอดไปน้ะคับ ^_^  รักและคิดถึงเสมอ @spywalker – #DMFC ''มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง อยู่ทุกครั้งที่มองดาว มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง เรื่องวันวานและฝันของเรา มีแต่คิดถึง มีแต่คิดถึง และบ่อยครั้งก็ทำให้เหงา คิดถึงเธอ...คิดถึงเธอ'' แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 55 22:48:46 จากคุณ : topdome เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:35:24

ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อแรกพบเด็กอ้วนบนเวที กับแสงสีส่องสะท้อนอ่อนหัวจิต เจ้าจะสู้เขาไหวไหมใจครุ่นคิด ตกจริตคิดว่าไม่ไร้หนทาง หากได้ยินพลังเสียงเพียงครั้งแรก ใจแปลกแปลกแอบเชียร์ดั่งถือหาง ตามสไตล์คนไทยใครรองราง เราจะวางใจเชียร์ให้ได้ชัย... จนถึงวันที่ได้ชัยชนะ แสนที่จะยินดีเหมือนใครไหม อยากกู่ก้องตะโกนไปให้แสนไกล ฟ้าเห็นไหมชะตาคน...ที่เป็นดาว ต่อเมื่อเจอตัวจริงที่สัมผัส ได้กอดรัดเพื่อยินดีดั่งพี่สาว แต่พอเรียงลำดับรุ่นกับดวงดาว จากพี่สาวกลายเป็นป้าเริงร่าไป ได้พูดคุยแนะนำตามที่คิด อายุเจ้าน้อยนิดอย่าเฉไฉ แต่ความคิดเจ้าช่างดูห่างไกล เป็นผู้ใหญ่เกินตนคนแสนดี ได้ถ่ายภาพร่วมเรียงยืนเคียงคู่ พ่อโฉมตรูยังขัดเขินอยู่นะนี่ แต่เป็นภาพที่ตราตรึงในชีวี เหมือนต้องมีวิถีดีต่อกัน จากวันนั้นถึงวันนี้ไม่มีเปลี่ยน ไม่เอนเอียงไปไหนอย่าเสียขวัญ ยิ่งจะรักและห่วงขึ้นทุกวัน หวังดาวนั้นได้หยัดยืนสง่างาม ขอให้เจ้ามีแฟนคลับนับเรือนแสน มีขาแขนพยุงเจ้าเดินตามฝัน มีปัญญาที่ดีครบสิ่งอัน ถึงฝั่งฝันอย่างงดงามตามใจปอง...ฯ หากจะถามถึงความประทับใจ...รับรองว่าบอกไม่ได้ว่า ครั้งไหนคือที่สุด เพราะหลายๆ ครั้งที่ได้เจอ ได้พูดคุย มันเป็นความสุขและสนุกไปกับเจ้า...หลายๆ ครั้งที่ได้ นั่งคุยกัน ได้พูดถึงอนาคตในเส้นทางของเจ้า ได้พูดถึง เรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา และกำลังจะผ่านไป... เจ้าแสดงให้เห็นว่า...เจ้าเป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้รู้สึกว่า เจ้าคงเดินอยู่บน หนทางเส้นที่เจ้าเลือกอย่างไม่ยากนัก   หลายๆ ครั้งที่วิ่งตามไปให้กำลังใจ หลายๆ ครั้งที่ไปยืน แบกป้ายไฟ ไม่เคยที่จะมีความรู้สึกว่ามันเหนื่อยหรือ เมื่อยล้าเพราะว่า...ได้ความรู้สึกดีๆ ผ่านสายตาเจ้ากลับ มา รับรู้ได้ว่า...เจ้าก็รักป้าคนนี้เช่นเดียวกัน... ขอบคุณ จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม ขอบคุณเสียงเพลงของเจ้า ที่ทำให้คนอีกหลายๆ คนมีความสุขไปกับการร้องเพลง ขอบคุณครอบครัวเชี่ยวอร่ามทุกคน คุณพ่อ คุณแม่ และ น้องบอล...ที่เป็นกำลังใจและพร้อมจะอยู่เคียงข้างน้องโดม มาตลอด...อิฉันรักพวกคุณจริงๆ ค่ะ.... จากคุณ : เรยา (กลางตุลา) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:45:48

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์มาเยี่ยมเยียนบ้านหลังนี้ หลังจากที่หายหน้าหายตาไปนานมากๆ ไอซ์ดีใจจัง บ้านมาถึงหลังที่ 200 แล้ว ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนที่ดูแลบ้านปัดกวาดเช็ดถูอย่างดี จนบ้านสะอาด และนำผู้เยี่ยมเยียนหน้าใหม่ที่แสนน่ารักเข้ามาเสมอๆ ขอให้บ้านนี้เติบโตต่อไปจึงถึงหลังที่ 300 400 500 to infinity นะคะ ^^ ถ้าให้บอกถึงความประทับใจโดมเอาจริงๆในแรกเห็นโดมตั้งแต่ต้นแล้วที่มหาลัย หนีไม่พ้นเสียงที่มีเสน่ห์มากๆของเขา ฟังแล้วรักเลยค่ะ เคลิ้มจริงๆ ประทับใจในทุกๆเรื่อง ทั้งความอบอุ่น ความน่ารัก เสมอต้นเสมอปลาย เป็นกันเองตลอด เป็นคนที่ดี เป็นลูกที่ดี เป็นนักร้องที่ดี เป็นคนของแฟนคลับที่ดี และยังเป็นเพื่อนที่ดีมากๆ เชื่อว่าทั้งโดมและบ้านโดมเธียเตอร์จะเติบโตอย่างแข็งแกร่งและอบอุ่นไปพร้อมๆกันค่ะ ไหนๆก็ครบ 200 ขอเอารูปเก่าๆมาแปะหากินนะคะ รำลึกความหลังกันค่ะ ปล ชื่อไอซ์นะคะ อยู่ปีสาม วารสารฯ มธ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนค่า คงงงๆ ใครหว่า เข้ามา แนะนำตัวสักหน่อยดีกว่า ปลสอง ขอบคุณพี่จ็อดมากๆที่ส่งลิ้งบ้านหลังนี้ให้นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^ ดีใจค่ะที่นึกถึงกัน :) รักบ้านนี้นะคะ บ้านนี้น่ารักเสมอค่ะ :) จากคุณ : นุ้งไอซ์ปลาทอง เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 22:54:50

ความคิดเห็นที่ 9 ที่ตรงนี้นั้นมีแต่ความรัก?ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามา ที่ตรงนี้นั้นไม่เหงา ไม่ต้องมีน้ำตา เมื่อฉันได้พบเธอ ก็เปลี่ยนไป เธอทำให้โลกสวยงาม?กว่าในวันนั้น เธอเปลี่ยนแปลงฉันมากมาย เธอทำให้หัวใจเข้าใจความหมาย คำว่ารักที่แท้เป็นเช่นไร เมื่อได้รัก รักเธอถึงเข้าใจคำคำนี้ จะรักเธอไปจนตาย ทั้งหัวใจให้เธอไปหมดแล้ว ที่รัก เธอคือดวงใจของฉัน (คือดวงใจของฉัน) จะรักเธอไปนานนานจนรักใครไม่ได้ ที่รัก ฉันรักเธอได้ยินไหม เธอทำให้โลกสวยงาม?กว่าในวันนั้น เธอเปลี่ยนแปลงฉันมากมาย เธอทำให้หัวใจเข้าใจความหมาย คำว่ารักที่แท้เป็นเช่นไร เมื่อได้รัก รักเธอถึงเข้าใจคำคำนี้ จะรักเธอไปจนตาย ทั้งหัวใจให้เธอไปหมดแล้ว ที่รัก เธอคือดวงใจของฉัน (คือดวงใจของฉัน) จะรักเธอไปนานนานจนรักใครไม่ได้ ที่รัก ฉันรักเธอได้ยินไหม จะรักเธอไปจนตาย ทั้งหัวใจให้เธอไปหมดแล้ว ที่รัก เธอคือดวงใจของฉัน (คือดวงใจของฉัน) จะรักเธอไปนานนานจนรักใครไม่ได้ ที่รัก ฉันรักเธอได้ยินไหม จะรักเธอไปจนตาย ทั้งหัวใจให้เธอไปหมดแล้ว ที่รัก เธอคือดวงใจของฉัน (คือดวงใจของฉัน) จะรักเธอไปนานนานจนรักใครไม่ได้ ที่รัก ฉันรักเธอได้ยินไหม และฉันจะรักเธอตลอดไป เธอเคยเป็นใครไม่อยากรู้ แต่เธอคือนางฟ้าของฉัน จากคุณ : little bird v20 เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:16:51

ความคิดเห็นที่ 10 สวีสดีค่ะต้องตาสมาชิกใหม่สุดๆค่ะ ขอบอกก่อนเลยว่านี่เป็นครั้งแรกในการเข้าเวปพันทิป(ได้ความอนุเคราะห์จากพี่ๆหลายคนมาก ขอบคุณนะคะ)เพราะพี่ต้องเป็นคนโลว์เทคมากแต่ตั้งแต่ติดตามน้องโดมพี่ได้ทำอะไรที่เป็นครั้งแรกเยอะมากทั้งเล่นทวิต วิ่งตามศลป.( ทั้งทีใส่รองเท้าส้นสูง ) ยืนถือป้ายไฟตามห้างปรกติพี่ไปห้างจะเดินซื้อของสวยๆ ที่เด็ดสุดคือการตามไปที่ภูเก็ตเป็นอะไรที่สนุกมากยอมรับว่าเหนื่อยและร้อนแต่มีความสุขสุดๆดีใจที่ได้รู้จักน้องโดมเพราะไม่อย่างงันพี่คงไม่ได้เจอครอบครัวที่น่ารักอย่างครอบครังเชี่ยวอร่าม หลังจากนั้นพี่ก็ยังคงตามเชียร์ตามงานต่างๆที่พอจะไปได้ อาจจะไม่ทุกงานนะจ๊ะ แต่จะคอยให้กำลังใจตลอดไปและตลอดกาล พี่มีความสุขทุกครั้งที่ได้ฟังน้องร้องเพลง สุขมากที่ได้เจอ สุขมากๆที่ได้กอด และสุขม๊ากมากๆๆๆๆๆที่ได้...ที่ภูเก็ต^^ ขอบคุณนะคะ" เกิดขึ้นมาเมื่อไร เกิดเป็นรักได้งัย บอกตรงๆไม่รู้ รู้แค่รักเธอ" รักแล้วก็คิดถึงมากๆ จากคุณ : ต้องตา(ทุกลมหายใจ) (ทุกลมหายใจ) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:39:21

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณเสียงดนตรีที่ทำให้เราได้เจอกัน รายการเดอะสตาร์ เป็นรายการประกวดร้องเพลงรายการเดียวที่พี่ติดตามทุกวีคตั้งแต่ต้นจนจบ 7ปีที่ผ่านมาก็ติดตามมาตลอด แต่ไม่ได้ตามติด(เพื่อนพี่มันล้อพี่ว่า อย่างนี้เค้าไม่เรียกติดตามแล้ว เค้าเรียกตามติดมากกว่า ฮ่าาา)ขนาดนี้ ทุกเพลง ทุกวีค ที่ได้ติดตามชมและเชียร์ลูกหมู ไม่เคยผิดหวังเลย มีความสุขทุกครั้ง อิ่มใจค่ะ(ขอยืมคอมเม้นจากกรรมการหน่อย) ทุกวันนี้ก็ยังคงนั่งดูคลิปตอนประกวดจนจะจำบทสนทนาและคอมเม้นต่างๆของกรรมการได้หมดแระ :D นายจารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม(นามสกุลนี้เพราะ น่าใช้มาก เสียดายเกิดเร็วไปหน่อย) เหตุผลหลักๆที่ชอบนอกจากการร้องเพลงคือชอบนิสัยและบุคลิคที่อ่อนน้อมถ่อมตน มีมารยาท ให้เกียรติผู้อื่นเสมอ มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบ ดูจริงใจใสซื่อ มีความพยายาม ความตั้งใจ และที่สำคัญคือความกตัญญูรักครอบครัว  แต่พี่มีข้อที่เป็นห่วงอย่างนึงนะ พี่ห่วงว่าน้องจะเป็นโรคปวดหลังก่อนวัยอันควร เพราะน้องนางสาวไทยมากกกก 555 อ่ะล้อเล่งน้าาาา(ขำบ้างไรบ้าง กัวทิชชู่หมดคอนโด ;)) ความประทับใจแรกพบ ในพาร์ทนี้พี่มีประสบการณ์เดียวคือคอน 5678 ที่ประทับใจและรู้สึกว่าได้ใกล้ชิดน้องที่สุดแล้วคือ ได้โบกป้ายไฟ"คำอธิษฐาน"(คำว่าด้วยน้ำตาพี่อีกคนถือ)ตอนที่น้องร้องเพลงนี้ รู้สึกว่าได้ส่งกำลังใจผ่านไฟเขียวๆไปถึงน้องได้โดยตรงมันดีใจมาก อยากบอกว่ายังมีพี่อีกคน พี่อยู่ตรงนี้นะ พี่เชียร์น้อง ชื่นชมชื่นชอบน้อง และจะเป็นกำลังใจให้น้อง อยากให้น้องรู้ว่าพวกเรา DMFC จะสนับสนุนน้องตลอดไป เหมือนที่น้องพูดไว้กับครอบครัว เราจะเดินไปด้วยกัน เราจะไม่ทิ้งกัน เพราะเราคือครอบครัวเดียวกัน ในคอนตอนที่ทุกครั้งที่น้องออกมาแสดงบนเวทีแล้วพี่ๆไปถือป้ายไฟอันใหญ่โบก อยากลงไปช่วยใจจะขาด แต่เขิลอ่ะ >///< ถึงพี่จะไม่ได้ไปตามน้องตามงานต่างๆ แต่พี่ก็สามารถติดตามข่างสารน้องจากทุกสื่อ ทุกช่องทางที่ทัพหน้ารายงานทั้งสดทั้งแห้ง มันสนุกมากกกก มีอารมณ์ร่วมตลอด กว่าจะอ่านจบรู้สึกเหมือนจะเหนื่อยไปกะเค้าด้วยเลย >.< หลังจากนี้ไม่ว่าจะบ้านหลังที่เท่าไหร่พี่ก็จะอยู่เป็นกำลังใจให้ทั้งน้องและทัพหน้าทุกคน อย่างที่พี่เรยาบอก หนทางข้างหน้าของน้องยังอีกยาวไกล มันจะเหนื่อยทั้งกายและใจ แต่พี่เชื่อว่าคนที่ได้ติดตามน้อง ได้รู้จักตัวตนของน้องจริงๆ ไม่มีใครตัดใจจากน้องได้หรอก พี่เชื่ออย่างนั้น (หลักฐานหาได้จากข้อความที่แทะโลมน้องต่างๆนานาจากทุกช่องทาง ซึ่งพี่ก็แทะบ่อยๆในทวิตเตอร์ อิอิ) ปล.เขียนมาตั้งนานยังไม่ได้บอกเลย "รักนะค๊ะ จารุวัฒน์ของชั้น" จาก Fcนักเลงคีบอร์ด ^^ จากคุณ : PizzyWeasley เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:51:54

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีกับบ้านหลังที่ 200 ของพวกเราก่อน กอดครั้งแรกของเรา.. จำได้ว่าโดดงานไป Song Network เพื่อไปดูอัดรายการ   ไม่เคยได้เข้าใกล้ขนาดนี้มาก่อน ตื่นเต้นมากกกกกก เห็นหน้าแบบใกล้สุดๆ   หลังจากถ่ายรายการเสร็จ น้องโดมก็มาถ่ายรูปกับบรรดาป้าๆด้านหน้า การกอดครั้งแรกของเราก็เกิดขึ้น ประทับใจจริงๆ ฉากหลังเป็นสีฟ้าสวยมาก :))   มันเป็นการกอดศลป.ครั้งแรกในชีวิตเลยหล่ะ ตื่นเต้นที่สุด...(หลักฐานเป็นรูปโปรไฟล์ทวิตของพี่เอง) และมันได้ถือกำเนิดวงกอดเป็นครั้งแรก..โดยพี่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าวง (ภูมิใจจนน้ำตาไหล T.T) ความประทับใจอีกเรื่องคือปาฎิหารย์ชั้น9.... มันเป็นความบังเอิญ พรหมลิขิต โชคชะตา ที่บันดาลให้เราได้มาพบกัน มันเป็นเรื่องจริงยิ่งกว่านิยายที่พี่ชอบอ่านอีก 555 (และพี่ก็ต้องการให้มันเกิดขึ้นอีก สาูธุ..) หลายเดือนแล้วซินะที่ได้พบเจอกันมา ความสุขที่พี่ได้รับจากน้อง พี่จะเก็บเอาไว้ในใจตลอดไป และก็อยากแบ่งปันความสุขนี้กลับไปให้น้องโดมด้วย เพราะมันเป็นประสบการณ์แห่งความสุขของเราทั้งสองฝ่าย..เขิลลล ขอสัญญาว่าพี่คนนี้จะรักและติดตามผลงานของน้องโดมและจะตามกอดน้องโดมเรื่อยๆ ไปนะจ้ะ..ที่รัก.. แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 55 23:56:36 จากคุณ : พี่เปิ้ลค่ะ (เปเป้-อ้วนขาว) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:54:47

ความคิดเห็นที่ 13 -*- แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 55 23:58:20 จากคุณ : พี่เปิ้ลค่ะ (เปเป้-อ้วนขาว) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:57:03

ความคิดเห็นที่ 14 ลืมอีก -*- จากคุณ : พี่เปิ้ลค่ะ (เปเป้-อ้วนขาว) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 55 23:58:08

ความคิดเห็นที่ 15 ผมเป็นคนที่ชีวิตยุ่งมาก ทำงานวันละ 16-20 ชม. งานที่ผมทำส่วนใหญ่เกี่ยวกับชีวิตคนและค้นคว้าวิจัย ผมไม่เคยมีเวลากับอะไรที่ผมมองว่ามันไร้สาระ เพราะปกติเวลานอนในแต่ละคืนของผมก็ไม่เพียงพออยู่แล้ว จนเมื่อ 2 ปีก่อน ที่ผมเริ่มสงสัยว่าตัวเองน่าจะป่วยเป็นมะเร็ง ถึงแม้ว่าจะตรวจหลายอย่างแล้วพบว่ายังไม่ได้เป็น แต่ช่วงเวลาที่รอคำตอบอยู่ ทำให้ผมระลึกได้ว่า ยังมีอีกหลายอย่างในชีวิตที่ผมอยากทำแล้วยังไม่ได้ทำ ผมเริ่มกลับมาดูหนังฟังเหลงแบบที่ผมเคยหลงใหลตอนเด็กๆ ถึงจะยังให้เวลากับมันไม่ได้มากนัก แต่ผมก็ยังเป็นคนไม่ดูทีวีเหมือนเดิม วันหนึ่ง ผมยังเอิญได้ดู clip ที่เพื่อนส่งมาให้ดู เป็นเพลง ปาฏิหารย์ที่รอคอย ที่โดมร้องตอนรอบคัดเลือก ผมเห็นเด็กอ้วนๆดำๆคนนี้แล้วหลงรักทันที มันเป็นส่วนผสมของเสียงร้องกับอารมณ์แบบที่ผมไม่ค่อยได้เห็น บวกกับความสมจริงของชีวิตเด็กธรรมดาคนหนึ่ง ผมรู้สึกเหมือนเด็กคนนี้กำลังทำตามความฝันของผมไปด้วย ความฝันของผมที่ผมเคยอยากทำ หลังจากนั้น ผมก็ตามดูรายการ the star เพื่อตามฟังเพลงของเด็กคนนี้ ผมต้องรื้อทีวีออกมา ติดต่อ true ให้เชื่อมสัญญาณ ผมสนับสนุนเท่าที่ผมจะทำได้ พร้อมๆกับลุ้นให้คนอื่นๆทั่วประเทศชอบเด็กคนนี้เหมือนผม เวลาที่โดมผ่านไปแต่ละรอบเหมือนผมเข้ารอบตามไปด้วย ตอนที่โดมได้เป็น the star ผมดีใจเหมือนตัวเองได้ ทุกวันนี้ ผมก็ยังงานยุ่งเหมือนเดิม ผมก็ยังติดตามและสนับสนุนเงียบๆในแบบที่ผมทำได้ และหวังอยู่เสมอว่าเด็กคนนี้จะประสบความสำเร็จมากขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : คนเก็บฟืน เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:00:35 A:58.64.95.27 X: TicketID:360147

ความคิดเห็นที่ 16 ก่อนอื่นต้องบอกว่าดีใจมากที่บ้านมาถึงกระทู้ที่ 200 และสิ่งที่มีความสุขมากกว่านั้นคือรู้จักโดม และแฟนคลับ กิจวัตรประจำวันที่ทำคือเฝ้าตามลูกหมูผ่านหน้าจอคอมพิวเคอร์ทุกวัน พยามตามน้องเท่าที่พี่คนนี้จะทำได้ พยามยามกรี๊ดให้ดังที่สุดเท่าที่จะมีเสียงนะขณะนั้น ใครจะรู้ว่าจากคนไม่เคยวิ่งตามใคร จากคนที่รู้สึกงงทุกครั้งที่เห็นคนวื่งตามกรี๊ดศิลปิน ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตนเองจะมาเป็นคนที่รักศิลปินตัวอ้วนมากมายขนาดนี้ มีคนเคยถามว่าทำไมพี่ถึงรักลูกหมู พี่นั่งนึก แล้วก็บอกตัวเองว่าอาจเป็นเพราะลูกหมูเป็นเด็กดี อาจเป็นเพราะร้องเพลงเก่ง หร่ออาจเป็นเพราะลูกหมูเป็นเด็กน่ารัก ทุกอย่างคืออาจจะ แต่ไม่ว่าอาจจะเพราะอะไร ความรู้สึกจริงๆ คือรักลูกหมูมากนะค่ะ นับตั้งแต่วันแรกที่เห็นลูกหมูในทีวี กับตอนนี้ มันแตกต่างมากเหลือเกิน ลูกหมุกลายเป็นศิลปินตัวอ้วนกลมที่มีออร่าและน่ารักขึ้นมากกกกกกก ขอบอก แต่สิ่งที่ลูกหมุไม่เปลี่ยนแปลงเลยคือการเป็นเด็กที่อ่อนน้อม ถ่อมตน น่ารัก และแสนดี ขอให้น้องเป็นศิลปินที่น่ารักแบบนี้ตลอดไป อย่างที่ลูกหมบอกว่าอนาคตเป็นสิ่งไม่แน่ แต่สิ่งที่แน่สำหรับลูกหมูคือ DMFC LOVE U ka จากคุณ : ขนุน (พี่ยินดีค่ะ) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:11:29

ความคิดเห็นที่ 17 ให้กิฟท์คุณคนเก็บฟืนไม่ได้ ให้  แทนละกันค่ะ จากคุณ : CallMeGrape เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:15:25

ความคิดเห็นที่ 18 ให้กิฟท์เต้ย กับ พี่ขนุนไม่ได้ ให้ แทนค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 09:30:56 จากคุณ : CallMeGrape เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:16:19

ความคิดเห็นที่ 19 น้องโดมที่รัก   บ้านหลังที่ 200 แล้ว  ไชโย  บ้านที่แก้งค์เขียวสร้างมันด้วยความภาคภูมิใจ ปลื้ม ตื้นตันใจในตัวน้องโดม ครอบครัวน้องโดม    นับจากวันแรกที่ได้รู้จักน้องโดมในพันทิพ และได้ฟังน้องร้องเพลงในการออดิชั่นรอบภาคใต้ทางช่อง 9 พี่ดูน้องเรื่อยมาจนจบรายการเดอะสตาร์จนน้องได้เป็นแชมป์เดอะสตาร์คนที่ 8 ของเมืองไทย มินิคอนเสิร์ตวันเสาร์ 30 นาที ได้ฟังคำคอมเมนท์จากพี่บอย ถกลเกียรติ พี่เค้าได้กล่าวว่า เมื่อเราสนับสนุนเค้า ก็อย่าทิ้งเค้า เพื่อให้คนคุณภาพได้มีที่ยืนในสังคมนี้ ในวันนั้น พี่ฟังผ่านโทรทัศน์และพี่ได้สัญญาในใจว่า ในเมื่อพี่รักและสนับสนุนน้องแล้ว พี่ก็จะสนับสนุนต่อไป  เมื่อพี่ได้สัมผัสตัวตนน้องโดมและครอบครัวน้องโดม พี่บอกตามตรงเลยว่า พี่คิดไม่ผิดเลย ที่พี่รักและสนับสนุนน้อง และก็จะเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ     อยากบอกว่ารัก และรักตลอดไปนะคะ  ไม่เปลี่ยนแปลง จากคุณ : เม (memoona) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:25:41

ความคิดเห็นที่ 20 จา ลึกไว้ให้เห็นเป็นแบบอย่าง สู่หนทางการเป็นดาวพราวส่องแสง รุ ล่วงได้ด้วยความฝันอันสุดแรง ฝ่ากำแพงมุ่งมั่นไม่หวั่นกลัว วัฒน์ (เจริญ) ด้วยความอ่อนน้อมถ่อมในจิต มากด้วยมิตรเอ็นดู “หมู” “ เจ้าสัว” เชี่ยวอร่าม งามพร้อมหล่อหลอมตัว ขจรทั่วถิ่นไทยไปแสนนาน บ้านหลังนี้สำหรับตัวพี่เพิ่งจะเข้ามาอยู่ได้ไม่นานแต่สิ่งที่สัมผัสได้ก็คือความอบอุ่นและมิตรภาพในครอบครัวของเรา ซึ่งจุดศูนย์รวมของทุกคนในบ้านก็คือ จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม น้องโดมของพวกเรานั้นเอง ทุกครั้งที่ได้เข้ามาอ่าน หรือ พูดคุยไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามเกี่ยวกับตัวน้อง พี่เป็นต้องยิ้มแก้มปริทุกที สำหรับเดือนกว่าๆ ที่ผ่านมากับการเริ่มหัดเป็นทัพหน้า (อาจจะทำได้ไม่ดี ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย) มีเรื่องราวความประทับใจมากมาย ได้มีโอกาสใกล้ชิด ได้รู้จักเรื่องราวชีวิตของน้องมากขึ้น มันทำให้ยิ่งรักและเอ็นดูเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ขอบคุณเสียงดนตรีที่ทำให้เราพบกัน ....สัญญาว่าจะรักและให้กำลังใจน้องตลอดไป แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 01:17:38 จากคุณ : พงษ์ (Phoomkit10) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 00:55:08

ความคิดเห็นที่ 21 http://www.youtube.com/watch?v=TdN5GyTl8K0 จากคุณ : do_me_no เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:14:34

ความคิดเห็นที่ 22 น้องโดมม สวัสดีครับคิดถึงจัง นอนไม่หลับหล่ะสิ แอบอ่านอยู่ใช่มั้ย จากคุณ : SoMjEeD_Ja เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:22:21

ความคิดเห็นที่ 23 ผมขอใช้เพลงที่ผมโพสต์ไป... บอกความรู้สึกทุกอย่างนะครับ... อยากจะบอกว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา... บ้านทั้ง 199 หลังที่ผ่านมา ผมได้เข้ามาอ่าน ได้ยิ้ม ได้หัวเราะ ได้ร้องไห้ไปกับมัน... สิ่งหนึ่งที่ในบ้านทุกๆหลัง หรือสิ่งหนึ่งที่ทุกคนบอกกับผมอยู่เสมอ...นั่นก็คือ... "สู้ๆ อย่ายอมแพ้..." ผมยอมรับนะครับว่า...ในบางครั้ง ก็มีเหนื่อย มีท้อบ้าง... แต่ในเมื่อทุกคนคอยบอกผม ให้ผมสู้...เสียงเหล่านั้นเองก็ไม่ต่างไปจากยาชูกำลังชั้นดี... ที่ปลุกผมให้ลุกขึ้นมา...ทำในสิ่งที่รัก ทำเพื่อทุกคนที่มอบความรักให้ผมมาตลอด... และเพื่อจะตะโกนให้โลกรู้ว่า... "I WON'T GIVE UP!!!!!!" ป.ล. บ้านหลังนี้อบอุ่นนะครับ...ยังมีห้องว่างเยอะเลยครับ...ใครสนใจจะย้ายเข้า อย่าลังเลนะครับ...เพราะคนในบ้านนี้ น่ารักมากๆครับผม... ป.ล.2 Keep Moving Forward จากคุณ : do_me_no เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:27:09

ความคิดเห็นที่ 24 เมื่อก่อนไม่เข้าใจว่าทำไมใครบางคนต้องตามไปถือป้ายไฟ กรี๊ดๆ ให้กับใครอีกคนด้วย เคยมองด้วยสายตาที่สงสัย แอบงงอยู่ในใจ แต่มาวันนี้เข้าใจแล้วว่าทำไม เป็นความรู้สึกที่คนที่ไม่เคยเป็นแฟนคลับไม่มีทางเข้าใจได้ พี่เองไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีความอดทนในการรออะไรได้นานขนาดนี้ พยายามได้มากขนาดนี้ จนได้มารู้จักโดม ผ่านมาถึงบ้านหลังนี้แล้วความประทับต่อเจ้าของบ้านมากมายและเพิ่มขึ้นทุกวัน ตอนแรกไม่เคยคิดว่าจะได้มาเป็นทัพหน้าคอยตามให้กำลังใจแบบนี้   จุดเริ่มต้นมันมาจากปัจจัยหลายๆอย่างที่ลงตัวและถูกที่ถูกเวลาพอดีเป๊ะ เสียงเพลงของโดมทำให้คนอื่นมีความสุขมากนะ อย่างที่พี่เพชรเคยพูดในรายการเลยว่า คนแบบนี้หายาก มีโอกาสตามเป็นทัพหน้าหลายครั้ง ตามไปตามมา ก็มีโอกาสได้กอดด้วย วาระการกอดแต่ครั้ง ต่างที่ต่างเวลาแต่อบอุ่นเสมอ แต่ละครั้งที่ได้ตามให้กำลังใจก็จะมีเรื่องราวและเหตุการณ์ให้จดจำและพูดถึงตลอด พอมองย้อนกลับทีไรรู้สึกมีความสุขทุกที ความผูกพันระหว่างศิลปินและระหว่างแฟนคลับด้วยกันเริ่มชัดเจนและแน่นขึ้นเรื่อยๆ ได้รู้จักกับคนอีกกลุ่มนึงที่รักโดมพร้อมจะสนับสนุนโดมเหมือนกัน เหมือนเราคุยภาษาเดียวกัน ซึงถ้าไปคุยกับคนอื่นเค้าก็คงหาว่าเวิ่นเว้อ เพ้อเจ้อ 555 เราจะมีกันและกัน เป็นกำลังใจให้กันแบบนี้ไปเรื่อยๆนะจ๊ะ น้องรัก รักเจ้าของบ้านและสมาชิกในบ้านทุกคนมากค่ะ จากคุณ : ใหม่ (ซากุระสีเขียว) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:32:17

ความคิดเห็นที่ 25 สวัสดีน้องโดมที่น่ารัก พี่กำลังทำรูปอยู่ และก็ได้พบความจริงว่า เราเจอกันถี่มาก บางทีติดกัน 3-4 วันเลย การบ้านคงเสร็จไม่ทัน เพราะพี่ปวดตาซะแล้ว จะกลับมาแต่งต่อในเร็ววันจ้ะ สู้ๆ อย่ายอมแพ้นะ ศิลปินที่รัก แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 02:27:48 จากคุณ : CallMeGrape เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 01:37:18

ความคิดเห็นที่ 26 เจอครั้งแรกยังไง ก็เล่าแล้ว ความประทับใจ ก็เล่าแล้ว PjSweetpea เป็นใคร ก็เล่าแล้ว วันนี้ขอเล่าประสบการณ์บางอย่าง ละกันนะคะ ปีที่แล้วพี่ปิ่นอกหักอาการหนักเอาการ... เพื่อนเก่าซึ่งไม่ได้เจอกันเกือบสิบปี ต้องคอยโทรหาพี่ปิ่น สามเวลาเพื่อถามว่าเป็นไงบ้าง? วันนี้ไปทำอะไรมา? ออกไปไหนมาบ้าง?  คอยรับฟังเมื่อเราฟูมฟาย และ เล่าเรื่องฮาๆให้ฟังวันละนิดละหน่อย เพื่อนทำแบบนี้สม่ำเสมอเป็นเวลา 7วัน จนมีวันนึง หลังจากวางสายกันไป เค้าก็ text มาหา.. พออ่านจบพี่ปิ่นน้ำตาไหลพรากเลย... ผ่านมาปีกว่าแล้ว.. แต่ก็ยังทำให้ยิ้มทั้งน้ำตาทุกครั้งที่อ่าน ................................ น้องโดมเป็นคนที่น่าทึ่งมาก ด้วยอายุเท่านี้แต่รู้บทบาทและหน้าที่ของตัวเอง ไม่ว่าจะบทบาทของการ: เป็นลูกของพ่อแม่ เป็นลูกชายคนโตของบ้าน เป็นพี่ชายของน้องวัยรุ่น เป็นตัวแทนชาวภูเก็ต เป็นนักศึกษาปีสอง เป็นรุ่นพี่ชมรมโฟล์ค เป็นรุ่นน้องในวงการ เป็นศิลปินของมหาชน เป็นพี่โดม-น้องโดม ของแฟนคลับ เป็นนักเรียนการแสดง เป็นนักเรียนร้องเพลง เป็นหนึ่งในทีมงานเอ๊กแซ็กค์ เป็นคนรูปไม่หล่อ แต่ร้องเพลงเพราะ (อันนี้พ่อพูด อิอิ) เป็น... เป็น... เป็น... อะไรอีกเยอะมาก การเป็นบทบาทแต่ละอย่างที่ว่ามานั้น มันไม่ง่ายเลยเพราะมันจะมี "ความคาดหวัง" และ "หน้าที่" ต่างๆตามมาอีกเป็นหางว่าว เช่น การเป็นรุ่นน้องในวงการ -- ต้องนอบน้อม ต้องขยัน ซื่อสัตย์ ประหยัด อดทน ต้องเคารพรุ่นพี่ ต้องตรงต่อเวลา ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ต้องไม่เป็นภาระของคนอื่น ต้องตั้งใจทำงานเพื่อไม่ถ่วงคนอื่น ต้องรับแรงกดดัน ต้องนิ่งเงียบทั้งที่บางครั้งไม่ผิด ต้องรักษาน้ำใจคนรอบข้าง ต้องไม่ป่วย ต้องไม่อ้วน ต้องดูแลผิว ต้องแต่งตัวดูดี ต้อง...ต้อง... ต้อง... .................... น้องโดมผู้เป็นที่รัก.. ถึงน้องโดมจะไม่พูด ถึงน้องโดมจะมีแต่รอยยิ้มมาให้เสมอ เมื่อเราเจอกัน แต่จากประสบการณ์คนทำงาน พี่ปิ่นรู้ดีว่าโดมเหนื่อย โดมกดดัน โดมท้อ โดมพยายาม และโดมต้องปรับตัวอย่างมหาศาล... และพี่ปิ่นก็เชื่อมั่นในโดมนะคะ ว่ายูเป็นคนสู้ มีความมุ่งมั่น และไม่เคยยอมแพ้ต่ออะไรทั้งสิ้น พี่ปิ่นอายุขนาดนี้(ยี่สิบแปดแล้ว, เหรอ?? 555) ยังต้องนับถือโดมเลยค่ะ แค่อยากบอกโดมว่า ถ้าวันใด มันหนักนัก ก็แบ่งมาใส่ "ก๋วย" ของพี่ปิ่นบ้างก็ได้ เราจะช่วยแบกก๋วยของกันและกัน -- นะ นะ สัญญานะ :):) รู้ใช่มั๊ยว่า รักนะคะ พี่ปิ่น จากคุณ : พี่ปิ่น (Boonyakiate) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 02:00:50

ความคิดเห็นที่ 27 จำได้ว่าเคยเขียนในบ้านหลังที่ 100 จนตอนนี้บ้านแห่งนี้มาถึงหลังที่ 200 แล้ว ดีใจจริงๆที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของบ้านหลังนี้ เชื่อว่าบ้านแห่งนี้จะดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เหมือนกับความรักและความผูกพันที่โดมกับDMFCมีให้กัน ก่อนแรกเจอนายจารุวัฒน์ .... อยากบอกว่าไม่ได้รู้สึกหลงรักเด็กคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นในทีวี แต่รู้สึกว่าเด็กคนนี้มีดี น่าค้นหา น่าติดตาม ประทับใจอย่างบอกไม่ถูก พอยิ่งติดตามก็ยิ่งชื่นชม..ชื่นชมในความสามารถ ความกตัญญู ความตั้งใจของเด็กคนนี้ จนนานวันเข้าก็สั่งสมกลายเป็นความรัก .. เหมือนเพลงยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ ความประทับใจเมื่อแรกเจอนายจารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม .... พี่มีโอกาสได้เดินทางกลับไทยเพียงช่วงเวลาสั้นๆ และเป็นครั้งแรกที่เราได้พบกัน พี่ยังจำได้ดีเสมอกับการไปตามโดมครั้งแรกที่งานโตโยต้าพารากอน ก่อนไปร่วมงานพี่ก็ไม่รู้ว่าจะได้เจอน้องแบบใกล้ๆหรือไม่ แต่มันไม่สำคัญหรอก พี่ตัดสินใจต้องไปเชียร์น้องแบบทัพหน้าให้ได้ ถึงแม้จะมีโอกาสแค่ได้เห็นโดมไกลๆจากด้านล่างเวทีก็ถือว่าคุ้มแล้ว อย่างน้อยโดมก็คงพอจะเห็นว่ามีกำลังใจจากคนด้านล่างเวทีส่งไปให้ คิดแค่นั้นแหล่ะ พี่ก็ตัดสินใจว่าจะขอไปเชียร์ จารุวัฒน์ตัวเป็นๆ ทั้งๆที่ไม่เคยไปตามศิลปินคนไหนเลย โชคดีที่ได้เจอกับ DMFC หลายๆคนและทุกๆคนน่ารักมากๆ เป็นกันเองถึงแม้ว่าเราจะไม่เคยเจอกันมาก่อนก็ตาม ทำให้พี่ได้มีโอกาสได้ถือป้ายไฟโบกไปมาเมื่อน้องร้องเพลง การเป็นทัพหน้านี่มันมีความสุขจริงๆ มันเป็นความรู้สึกดีจริงๆที่ได้แสดงออกถึงความรักที่เรามีต่อศิลปิน และยิ่งมองเห็นศิลปินที่เรารักแสดงอยู่ต่อหน้าด้วยความรักและความตั้งใจของเขา ความรู้สึกเหล่านั้นมันถูกถ่ายทอดผ่านเสียงเพลงมายังผู้ชมที่อยู่ตรงนั้น และพี่เชื่อว่าทุกคนรับรู้ได้ มันเป็นความรู้สึกที่พิเศษจริงๆ มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย จากที่เคยติดตามฟังโดมร้องเพลงผ่านสื่อต่างๆว่าไพเราะแล้ว พี่ว่าฟังสดๆคือที่สุดจริงๆ โดมคือศิลปินมืออาชีพจริงๆ และที่สำคัญคือโดมเป็นคนน่ารัก นอบน้อม มีสัมมาคารวะและเอาใจใส่แฟนๆมากๆ นี่แหล่ะคือความประทับใจจากการได้พบเจอนายจารุวัฒน์ครั้งแรก ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะโชคดีได้มีโอกาสเจอศิลปินที่รักเป็นครั้งที่สองในวันเดียวกัน แถมเป็นแบบ Exclusive Surprise ซะด้วยสิ อิอิ นั่นเป็นความประทับใจแบบมโหฬารของพี่เลย ประการแรกคือได้รู้ว่าคนที่รักโดมทุกๆคนทำเพื่อโดมมากมายขนาดไหน ประการที่สองคือได้รู้ว่าศิลปินคนนี้รักและแคร์แฟนคลับของเขามากแค่ไหน และของแถมที่สำคัญคือพี่ได้มีโอกาสใกล้ชิดโดมแบบจริงๆ ได้ถ่ายรูปกับโดมด้วย พี่แอบเกร็งนะรู้มั้ย อยากกอดแต่ไม่กล้า ไม่ได้กลัวคนที่ไปด้วยนะ แต่มันตื่นเต้น ฮ่าๆๆ ได้แค่โอบน้องถ่ายรูปก็ดีใจมากแล้ว และที่สำคัญโดมจำพี่ได้ถึงแม้ว่าพี่จะเป็นคนไกลๆที่เคยมาเจอโดมเพียงครั้งเดียวตรงหน้าเวที มันคือความประทับใจที่ไม่รู้ลืมเลย รักโดมมากๆนะจ๊ะ พี่รู้สึกชื่นชมและยิ่งรักโดมมากขึ้นเรื่อยๆ รักโดมเหมือนน้องชายของตัวเอง อยากเห็นโดมเติบโตไปได้อย่างสวยงามบนเส้นทางสายนี้ เส้นทางสายนี้แม้มันจะเหนื่อยและหนัก แต่โดมยังมีคนรักโดมอีกมากมายที่คอยให้กำลังใจนะ โดมและ DMFC จะก้าวไปด้วยกันเรื่อยๆ ไม่ทิ้งกันตลอดไป พี่เองก็จะสนับสนุนและเป็นกำลังใจให้โดมเสมอ สู้ๆนะคะน้องชาย พี่รักน้องมากๆ สัญญาว่าพี่กลับไทยแล้วเราจะต้องได้เจอกันอีกเรื่อยๆแน่นอนจ้า จากคุณ : A UK (pushkin) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 03:03:40

ความคิดเห็นที่ 28 ขอแสดงความยินดีกับบ้านหลังที่ 200 นับตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอน้องโดมตัวเป็นๆ จนถึงวันนี้ ไม่เคยรู้สึกผิดหวังเลยสักครั้งที่ได้ฟังเพลง ได้ไปยืนถือป้ายไฟ แม้ว่าเมื่อก่อนมองว่าจะวิ่งตามดารานักร้องกันทำไม เป็นเรื่องไร้สาระมาก ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะทำได้ ฮ่าๆๆๆ แต่เป็นความรู้สึกที่บอกออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ รู้แต่ว่า รักน้องชายที่ชื่อ โดม จารุวัฒน์ คนนี้มาก จะให้ทำอะไรก็ยอม การไปเป็นทัพหน้าทำให้รู้ว่าเราทำอะไรได้หลายอย่างมากขึ้น จากที่ไม่เคยทำ ก็พยายามที่จะเรียนรู้เพื่อจะทำให้ได้เพื่อให้น้องโดมคนนี้มีเหมือนอย่างที่คนอื่นมี ถึงแม้จะเหนื่อยแต่มีความสุขมากที่สุด ยิ่งเห็นน้องโดมยิ้ม มีความสุข ยิ่งมีความสุขมากขึ้น ประทับใจที่สุดคือได้กอดน้องชายคนนี้ กอดครั้งแรกตื่นเต้นมาก มือสั่น ฮ่าๆๆๆ เขินนะแต่ก็กอด :) อยากให้รู้ว่าไม่ว่าจะเหนื่อย ท้อ สักแค่ไหน หันมาก็จะเห็นพวกพี่อ้าแขนรอมอบกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะ เราจะให้กำลังใจกันและกันแบบนี้ตลอดไป (ขอกอดอีกได้รึเปล่าจ๊ะ อิอิ) นอกจากรักและผูกพันกับศิลปินแล้ว ยังเกิดมิตรภาพที่งดงามขึ้นในบ้านแห่งนี้เสมอๆ จากต่างคนที่ไม่รู้จักกัน เหมือนปาฏิหาริย์ที่ทำให้พวกเราได้มาพบ รู้จัก ผูกพันรักกันเหมือนคบกันมาหลายปีแล้ว ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน คงไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ทั้งหมด รู้แต่เพียงว่า เราจะยืนอยู่ข้างๆ กันแบบนี้ไปตลอด ยิ่งรู้จัก ก็ยิ่งรัก ยิ่งรู้จัก ยิ่งผูกพัน มากขึ้นทุกวันๆ จากคุณ : auimommam เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 09:09:02

ความคิดเห็นที่ 29 แต่ล่ะคนมาแนวซึ้ง ไอ่ที่เค้าอยากพูดคนอื่นก็พูดไปหมดแล้ว เค้านั่งนอนคิดตั้งนานว่าจะเขียนอะไรดีฉลองครบ200 บอกตามตรงเค้าคิดไม่ออก -..- เมื่อคืนวนไปวนมาอ่านของคนนั้นคนนี้ไปทั่ว แต่ก็ยังคิดไม่ออก นั่งตาปรือ ง่วงก็ง่วง เค้าเลยปิดคอมกลิ้งขึ้นเตียงไปหาพี่ในฝันดีกว่า ตอนนี้สมองของเค้าโดนลักพาไปชั่วขณะ ส่วนหัวใจของเค้าโดนพี่ลักพาไปตั้งนานแล้ว เอางี้ล่ะกันเค้าขอเล่าความฝันเมื่อหลายเดือนก่อนให้พี่ฟังจ้ะ มันมีอยู่คืนหนึ่งเค้าหลับไปกรนไปตามปรกติของเค้านั่นแหละ แต่ที่ไม่ปรกติคืเค้าฝันถึงพี่จ้ะ ก่อนหน้าที่จะฝันถึงพี่คืนนั้น เค้าเห็นรูปพี่ที่แฟนคลับเอามาแปะๆให้ดู เค้าเห็นแก้มพี่อ่ะ มันเปล่งปลั่งมากเลยจ้ะ แก้มพี่มันเหมือนเต็มไปด้วยคอลลาเจน มันเต่งตึงและอวบเด้งน่าหอมมาก เค้าก็นั่งนึกๆนะ ถ้าพี่มานั่งใกล้ๆเนี่ย เค้าคงเผลอเอาจมูกแบนๆของเค้าไปกระแทกกับแก้มพี่แน่ๆ แก้มพี่ยั่วยวนเกินจนอดใจไหวจริงๆ แล้วพอตกกลางคืน เค้าก็ฝัน ในฝันนะจ้ะ พี่ขับรถเค้าก็นั่งข้างๆนะ ในฝันเค้าแอบมองแก้มพี่ ในใจคิด อยากหอมมากเลยแล้วในฝันนั่นนะเค้าแอบชอบพี่ด้วย พี่ก็เหมือนรู้ว่าเค้าคิดอะไร พี่ถามเค้าว่าอยากหอมแก้มพี่เหรอ พี่ก็ยิ้มๆ ส่วนเค้าก็อึ้งๆ ประมาณรู้ได้ไง แล้วเค้าอายมากๆจ้ะ แล้วในฝันนั่นพี่มีใจให้เค้าด้วยจ้ะพี่ ไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองนะจ้ะ เพราะเหมือนพี่เอื้อมมือมาจับมือเค้าด้วย เขิลเป็นบ้า ผู้ชายอะไรมือนิ่มสุดๆในสามโลก มือพี่อุ่นๆซ่าบซ่านมากจ้ะ พี่พูดอะไรไม่รู้กับเค้า เค้าก็จำไม่ได้หรอก แต่รู้ว่าพี่มีใจให้เค้า คำว่าฟินไม่พอบรรยายจริงๆจ้ะ ฮ่าๆ แล้วพี่ก็ขับรถพาเค้าไปหม่ำข้าวที่ร้านอาหาร พี่ตักโน่นตักนี่ให้เค้า ชวนคุย แต่พอตอนเข้าห้องน้ำ มีคนที่มากินข้าวที่ร้านนั้นมาทักว่านี่โดมนี่ คนพวกนั้นจำพี่ได้แล้วเค้ากลัวพี่จะเป็นข่าว เพราะพี่พาเค้ามากินข้าวด้วย เลยพากันกลับ เซ็งมากยังโรแมนติคได้นิดเดียวเอง แล้วต่อมาเค้าเห็นมันเป็นชายหาด พี่กับเค้าไปนั่งที่ชายหาด เค้านั่งซบไหล่พี่ที่ชายหาดนั่นด้วยอ่ะ คำว่าโรแมนติคไม่พอเอามาบรรยาความรู้สึกตอนนั้นจริงๆจ้ะ ฟินต่ออีกรอบ เปรมเลยไอ่ตุ๊ แล้วมันมีงานเลี้ยงอะไรไม่รู้จ้ะ คนเยอะแยะเลย มีคนที่เค้ารู้จักด้วยนะ ชวนเค้าคุย เค้าก็คุยๆ แต่สักพักพี่ก็หายไป เค้าออกตามหาพี่ในงานเลี้ยงนั่น แล้วมาอีกทีเค้าก็ตามพี่ไปในห้องโถงโรงแรมอะไรสักอย่าง พอขึ้นบันไดมา บันไดก็หายไป แต่พี่ลงบันไดไปก่อนที่บันไดจะหาย แต่เค้าติดอยู่ข้างบนนั้น คนที่อยู่ในโรงแรมกลายเป็นผีดิบ กะฆ่าเค้า ในฝันเค้าต้องเอาตัวรอด แล้วเค้าก็จำฝันคืนนั้นได้แค่นี้แหละ ฮ่าๆ เริ่มต้นเป็นโรแม้น ตอนจบแสนจะบ้าจริงๆ พี่จ้ะเค้าอยากบอกว่า ทุกสิ่งที่พี่ทำไม่มีสูญเปล่าจ้ะ อย่างน้อยรอยยิ้มแม่ล้านที่เค้าเห็น แม่ล้านยิ้มกว้างมากๆ พี่เคยเห็นคนที่เห็นอะไรเป็นสีชมพูไหมจ้ะแม่ล้านกำลังเห็นนะจ้ะ ส่วนพ่อของพี่ก็เกือบจะเดินได้แล้ว มันสุดยอดจริงๆ แล้วคนรอบตัวพี่มีแต่รอยยิ้ม และรอยยิ้ม พี่รักษาความดีที่พี่มีเอาไว้นะจ้ะ อย่าทิ้งความเป็นคนดี ความดีมันจะติดตัวพี่แล้วคุ้มครองพี่ ตอนเจออุปสรรคความดีก็จะอุ้มชูให้พี่ข้ามมันไป อย่าไปคาดหวังอะไรหรือใคร แม้แต่ตัวเองก็อย่าคาดหวัง แค่ทำทุกๆวันให้มันดีที่สุดก็พอ ที่เหลือเป็นผลพลอยได้จากการตั้งใจล้วนๆ ช่วงนี้พี่มั่นใจตัวเองขึ้นมาก เค้าพอใจนะที่พี่รับรู้ว่าตัวพี่ก็หล่อ คนเรามันไม่เหมือนกันคิดต่างกัน บางคนแบบนั้นถึงจะหล่อแบบนี้ถึงจะเท่ห์ แต่มันก็มีหลายคนมากๆ ที่ชอบสไตล์พี่ ใส่แว่นดูอบอุ่น สาวๆหลายคนอยากไดพี่เป็นเนื่อคู่นะจริงๆจ้ะ เค้าว่าพี่เวลาร้องเพลงพี่เท่ห์มากๆ พี่รู้ไหมครั้งแรกที่เค้าเห็นตัวจริงพี่ เค้าตื่นเต้นกว่าเห็นณเดชน์อีก ตัวจริงพี่เวลาเดินอย่างเท่ห์เลย เดินมาดอย่างกะพระเอกหนัง พี่ดูดี มีออร่าในตัวเลยจ้ะ มั่นใจไว้จ้ะพี่โดม พี่จ้ะทำงานเหนื่อยบ้างท้อบ้างมันก็ธรรมดา แต่เหนื่อยแล้วคุ้มก็ยอมเหนื่อยนะจ้ะ เค้าไม่ได้ไปตามเชียร์พี่หรอกจ้ะ บ้านเค้าไกล แต่ถ้าพี่มาใกล้ๆ จะไปตะโกนเรียกอีกนะจ้ะ เค้ายอมโดนเด็กวัยรุ่นด่าในใจว่าสลิดดก ดีกว่าให้พี่ยืนแบบไม่รับรู้ว่าใครมาเชียร์ มีบ้านหลังที่200 มันยืนยันได้ว่า ณ ตอนนี้พี่มีพวกเรา พวกเราก็มีพี่ พวกเรามีกันและกันนะจ้ะ คราวหน้าบ้านหลัง300 เค้าว่าจะทำการ์ดงานแต่งพี่กับเค้ามาแปะ หมั้นวันนั้นแต่งวันนั้นเลย ดีไหมจ้ะพี่โดม ปล.คลิปนี้ช่วยพี่ได้จ้ะ ขอร้องละพี่ กดดูซะแล้วพี่จะรุ่งในทางสายหล่อ http://www.youtube.com/watch?v=3kfe3Toth4A เป็นห่วงพี่แบบหน่วงๆในใจเสมออยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ตุ๊ จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 13:30:04

ความคิดเห็นที่ 30 ขอแสดงความยินดีกับบ้านหลังที่ 200 แล้วสินะ สวัสดีสมาชิกบ้านโดมทุกท่าน ปกติเป็นขาสุ่ม และดูดคลิปงานต่าง ๆ ของน้องโดม ขอบคุณทุกๆคน ที่อัพเดทเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับน้องโดม เข้ามาดูเป็นประจำ ขอบอกว่าชื่นชมความรักของทุกคนที่มีต่อน้องโดม ลงเงิน ลงแรง วางแผน เป็นทีมในการตามงาน เฝ้าติดตามอัพเดท เรื่องเกี่ยวกับน้อง ใ้ห้ขาสุ่มอีกหลายคน ที่ไม่เปิดเผยได้ัทราบ พวกคุณสุดยอดมาก ๆ ขอเป็นแรงใจว่ามีขาสุ่ม อีกหนึ่งที่เฝ้าติดตามอยู่ ปกติไม่ตามเดอะสตาร์เลย ครั้งแรกที่ได้ยินเสียงโดมร้องเพลง ปาฏิหารที่รอคอย ในรอบภาคใต้ แค่ได้ยินเสียงต้องหันมาจ้องโทรทัศน์อยากเห็นหน้าคนร้องทันที ตอนนั้นรู้สึกว่าทำไมเด็กอ้วน คนนี้ร้องเพลงดีมาก ๆ เริ่มลุ้นว่าจะได้เข้ารอบไหม ต่อมานั่งลุ้นรอบ8คนสุดท้าย โดมร้องเพลง นาฬิกาตาย แทบจะตายตามเพลงเลย พี่เพชรยังหาคำมาวิจารณ์ ไม่ได้เลย ที่งมากไม่เคยเห็น พี่เพชรทำอย่างนี้มาก่อนปรบมือให้อย่างยอมรับความสามารถ หลังจากนั้นก็ตามลุ้นเมื่อขึ้นเวทีครั้งแรก โอ้โห จับใจ เริ่มกังวลกับวีคแดนซ์ กลัวเด็กอ้วนจะแดนซ์ ได้ไหม แต่โดมทำให้นั่งยิ้มเลย น่ารัก และเต็มที่มาก ๆ หลังจากนั้นเฝ้าตามตลอด มาสัปดาห์มินิคอน โดมทำได้ดีมาก ๆ เพลงทุกเพลงที่แสดงมีความหมายทุกเพลง เพลงคนสุดท้าย ที่ร้องก้บแก้มสุดยอดจริง ๆ เพลงขอบคุณที่รักกัน ลงมาขอบคุณทุกคน ช่างลงตัวเหลือเกิน ทำเอา พี่โจ้ พี่ม้า พี่เพชร ซาบซึ้งน้ำตาซึมกันที่เดียว ใจลุ้นว่าเอ็งนั้นแหละ เดอะสตาร์ในใจข้าแล้ว พี่โจ้เคยบอกว่าโดมไม่มีเสน่ห์ แต่เราเห็นเสน่ห์ในตัวโดมมากมาย จากคนรอบข้างจะรักและเอ็นดูโดม ทุกคน ความอ่อนน้อม ถ่อมตน ความเป็นลูกกตัญญู โดมเป็นคนที่เด็มที่กับงาน จากที่เฝ้าดูคลิปออกงานต่างๆ เสียงร้องไม่มีตก ฟังทุกครั้ง ไพเราะทุกครั้ง ความอ่อนน้อมในตัวโดมยังปกปิดความสามารถอีกมายมายในตัวโดม ซึ่งหลายคนอาจจะมองข้ามและ คาดไม่ถึงว่า โดมทำได้   อยากฟังอัลบั้มเต็มของน้องโดมแล้วจ้า ปล.ขอให้บ้านโดมฉลอง 300 400 500 .............. จากคุณ : ONLY STRONGEST เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 14:56:42

ความคิดเห็นที่ 31 เย้ๆๆ 200 แล้ว ขอบคุณ ทัพหน้า และ ทัพหลัง ที่ทำให้บ้านหลังนี้ มีแต่ความสุข จากคุณ : ปูกิ (kapoonaka) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 17:48:52

ความคิดเห็นที่ 32 ดู รายการเดอะสตาร์มาตั้งแต่ เดอะสตาร์ 1 แต่ก็ไม่เคยดูทุกวันเหมือน ปี 8 น้องโดม คือคนแรก ที่ ทั้งเชียร์ ทั้งโหวต ตั้งแต่ที่ รายการ เดอะสตาร์8 เริ่มออกอากาศ มีแค่ วีคเดียวที่ไม่ได้โหวต คือ วีค 3 คน สุดท้าย เพราะไป ต่างจังหวัด ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าน้องโดม จะเข้ารอบ 8 คนสุดท้าย (เพราะอะไรหลายอย่างๆทำให้คิดแบบนี้) แต่สุดท้ายก็ได้เข้ารอบ 8 คนสุดท้าย   วีคแรกกลัวมากเลยว่าน้อง จะตกรอบ กระหน่ำโหวตอยู่คนเดียว  จนน้องก็ผ่านฉลุย 555 (แอบสุ่มเงียบอยู่คนเดียว ไม่กล้าบอกใครว่าเราโหวต 555)ผ่านเรื่อยๆ ๆ จนได้ เป็นเดอะสตาร์ 5555 ภูมิใจคนที่เราเชียร์และโหวตให้ได้เป็นเดอะสตาร์ วันที่ประกาศผล  ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ทั้งดีใจ ยังไงบอกไม่ถูกน้ำตามันไหลออกมาเองอ่ะ หลังจากนั้นก็เริ่ม เข้า เวป ต่างๆที่มีการรายงานข่าวสาร ที่เกี่ยวกับน้องโดม อยู่เรื่อยๆ เพราะว่า บ้านอยู่ ตจว. ไม่สามารถ ตามเชียร์และให้กำลังใจน้อง ถึงแม้จะไม่มีโอกาส ได้เจอ ตัวเป็นๆ  ก็จะค่อยติดตามน้อง และเป็นกำลังใจน้องผ่านบ้าน ในพันทิพและในเว็บไซม์ Dome the Stat อย่างนี้ไปก่อน ถ้ามีโอกาส เราคงได้พบกัน ปล.ขอบคุณ DMFC ทัพหน้า ทัพหลังทุกท่านมากๆค่ะ ขอให้บ้าน เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆๆ เป็น 300 400 500สู้ๆๆๆ แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 18:24:13 แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 55 18:23:59 จากคุณ : ปูกิ (kapoonaka) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 18:23:48

ความคิดเห็นที่ 33 .. จากคุณ : ปูกิ (kapoonaka) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 55 18:25:13

ความคิดเห็นที่ 34 ความรักมันมีหลายรูปแบบ ความรักที่มีให้กับลูกหมูเป็นรักที่บริสุทธิ์ รักแบบแม่คนนึงที่มีให้กับลูกชาย รักลูกหมูนะครับ จากคุณ : little bird v20 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 01:12:14

ความคิดเห็นที่ 35 ยินดีกับบ้าน 200 ด้วยจ้า ไม่ค่อยได้เข้าบ้านเพราะว่างานยุ่งมาก แล้สก็เครียดด้วย แต่พอเข้าบ้านพันมาอีกที พบว่าแฟนคลับเจ้าสัวเพิ่มมากขึ้นมากๆ รู้สึกดีใจมากๆเลย สุดท้ายอยากจะบอกน้องโดมว่า มีความสุขทุกครั้งที่ได้ฟังเพลงที่โดมร้อง มีความสุขทุกครั้งเวลาเห็นโดมยิ้ม สุดท้ายของสุดท้าย ขอบคุณน้องโดมที่สร้างความสุขให้คุณนายคนนี้เสมอ แม้ว่าจะงานยุ่งจนไม่ได้เข้าบ้านพันมาก แต่ก็ยังติดตามจากเฟส ติดตามจาก แฟนคลับคนอื่นอยู่น้าาาา   รักน้องโดมจ้า                   จากคุณ : noncu03 เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 20:52:23

ความคิดเห็นที่ 36 ยินดีกับบ้านหลังที่ 200 ด้วยนะคะ ^^ ความประทับใจที่มีต่อน้องโดม ด้วยความที่เป็นทัพหน้าบ่อยครั้ง ไปดักที่ตึกและสนามบินหลายหน ความประทับใจเลยมีหลายเหตุการณ์จนบรรยายไม่หมด ^^ ส่วนใหญ่พี่จะดีใจทุกครั้งที่เห็นมหาชนชื่นชมโดม เข้ามาขอถ่ายรูปขอลายเซ็นต์ มาบอกว่าโหวตให้ พี่ว่ามันเป็นกำลังใจอย่างดีที่น่าจดจำไว้ วันไหนที่โดมท้อ นึกถึงภาพเหล่านี้ไว้ให้มากๆ โดมยังมีคนรักและหวังดีอยู่รอบๆตัวเสมอนะคะ พี่เคยถามโดมว่า โดมจำได้มั้ยว่าพี่ชื่ออะไร (โดมคงจะงง ชื่อตัวพี่เอง มาถามทำไม 555) แล้วโดมก้อบอกว่า ทำไมถึงคิดว่าโดมจะจำพี่ไม่ได้ 555 พี่ดีใจมากน้ำตาจะไหล จริงๆไม่ได้อยากให้โดมจำชื่อได้ (จำได้ก้อดี แหะๆ) แต่อยากให้จำโมเม้นที่เราเจอกันให้กำลังใจกันได้บ่อยๆ อยากให้โดมรู้ว่า We always support U นะคะ ตั้งแต่เจอน้องโดมตัวจริงครั้งแรกในวันเปิดอัลบั้มเดอะสตาร์ 8 จนทุกวันนี้ ความรักและความหวังดีที่มีให้น้องโดมไม่เคยลดลงเลย แต่มันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตลอดมา และจะอยู่ตรงนี้ตลอดไปเพื่อส่งน้องโดมไปสู่ความสำเร็จตามที่น้องโดมตั้งใจ "ไม่มีรักครั้งไหน รักมากแค่ไหนยิ่งใหญ่เกินที่ให้เธอ เหนื่อยแค่ไหนไม่ท้อ ทนได้เสมอ ขอให้เธอมีความสุข....ให้เจ้าเดินต่อไป ไม่น้อยหน้าใครๆ....." จากคุณ : Cherry เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 21:01:17

ความคิดเห็นที่ 37 สวัสดีจ๊ะโดม เนื่องในโอกาสบ้านโดมพันทิปครอบ 200 หลัง พี่ในฐานะคุณนายที่สี่ จึงจัดโปรเจกต์พิเศษร่วมกับคนสวนเพื่อความบันเทิงของเจ้าสัว (และลูกบ้านพันทิป) โดยเฉพาะ รับรองว่า "เซอร์ไพร้สสสสสสสสสสส์" ฟังแล้วหลับฝันดีแน่นอน ^____^ http://www.mediafire.คอม/?dcgoi48xj0cdhiu (แก้ คอม เป็น com ด้วยค่ะ) รักโดมเสมอนะจ๊ะ และจะรักตลอดไป แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 55 22:54:49 จากคุณ : คุณนายที่สี่ & คนสวน (Viridian) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 55 22:46:21

ความคิดเห็นที่ 38 ในที่สุดก็ทำรูปเสร็จซะที พบกันครั้งแรก 17 พ.ค.55 ในงานเปิดตัวอัลบั้ม The Star 8 ที่เอสพลานาด เป็นวันที่พี่องุ่นตัดสินใจออกจากที่ซุ่ม วันนั้นก็ลางานแล้วก็คอยแอบไปส่องๆดู เอ๊ แฟนคลับเสื้อเขียวเป็นไงกันบ้างน้า พบว่าอยู่กระจายกันทั่วไป เสร็จแล้วพี่ก็คิดว่า เอาวะ เดินดุ่มๆเข้าไปทักพี่ตาลก่อนเลย ความประทับใจก็คือทุกคนน่ารักมาก การที่เรารักโดมมันเป็นจุดเชื่อมสำคัญ ที่ทำให้คนที่แตกต่างกัน ได้มาพบ ได้มาเจอ ได้มาคุยกัน ได้มาหัวเราะ ร้องไห้ ร่วมกัน พี่ได้คุยกับหลายคนในวันนั้น จนวันนี้หลายคนก็ยังได้พบปะพูดคุยกัน ปกติพี่เป็นคนค่อนข้างเงียบ และเรียบๆมาก อารมณ์ค่อนไปทางคงที่ เพราะงานการที่ทำ ทำให้ต้องพยายามรักษามาดนิดหน่อย จะตื่นเต้น ตกใจ ดีใจ เสียใจ มักไม่สุด ต้องเก็บอาการ หมู่เพื่อนๆพี่ก็จะเป็นผู้ชายส่วนใหญ่ ทำให้พี่ไม่สามารถออกตัวได้มาก กับการบ้าดารานักร้อง ถ้ารู้ว่าเป็นแฟนคลับโดม พี่คงโดนล้อชั่วนาตาปีแน่ (อันนี้พี่รู้ เพราะบางคนยังคงโดนแหย่ในเรื่องที่ผ่านมาเป็นปีๆได้เลย 555) ตั้งแต่มาเป็นแฟนคลับโดม พี่เพิ่งรู้ตัวว่าพี่มีความเป็นผู้หญิงมากกว่าที่คิด และนี่เป็นสังคมที่เหมาะสมกับผู้หญิงมากกกก เป็นความสุขแบบนึงที่พี่องุ่นห่างหายไปนาน จากครั้งแรกที่ไปเป็นทัพหน้า ใครจะรู้ พี่องุ่นซึ่งซุ่มอ่านมานาน วันนึงจะกลายมาเป็นทัพหน้ากะเค้าได้ขนาดนี้ จากวันที่ไม่กล้าสบตาน้องโดม มาเป็นวันนี้ที่เรากล้าพูดคุยกันมากขึ้น จากวันที่ไม่กล้าจะสัมผัสโดม มาเป็นวันที่เรามีวงกอด (วงนี้ไม่จำกัดสมาชิกนะคะ อย่ารีรอที่จะมาร่วมวง) จากคนที่นั่งค้นหาคลิปโดม กลายมาเป็นคนอัพคลิปโดม โดมทำให้พวกเราเก่งขึ้น อดทนขึ้น เข้มแข็งขึ้น พี่คงไม่ต้องบอกว่าทำไมรักโดม เพราะมันคงไม่สำคัญเท่ากับพี่รักโดม และจะเป็นกำลังใจให้โดมต่อไป (เผื่อเก็บไว้บ้านที่ 300 400 500...) ขอทิ้งท้ายด้วยสิ่งที่พี่เคยได้ยินมา หัวใจสำคัญของการมีความสุข คือการที่เราสามารถแยกได้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่เราควบคุมได้ อะไรเป็นสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ แล้วเราทำสิ่งที่เราควบคุมได้ ให้ดีที่สุด ส่วนอะไรที่เราควบคุมไม่ได้ ก็จงปล่อยให้มันเป็นไป Do it best, and let it be. ขอให้โดมมีความสุขกับเส้นทางที่เลือกเดิน โดมจะมีพวกเราเป็นกำลังใจให้เสมอ ป.ล. พอดีมันมีรูปด้วย เลยต้องมาโพสต์อีกความเห็นนึงน่ะค่ะ จากคุณ : CallMeGrape เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 02:50:52

ความคิดเห็นที่ 39 เข้ามาแสดงความยินดีกับบ้านหลังที่ 200 ของโดมและ DMFC ค่ะ  :) ติดตามข่าวสาร ความเคลื่อนไหว ผลงานของโดมมาตลอด สนับสนุนกิจกรรมของ DMFC ตามกำลัง มั่นใจว่าโดมต้องมีที่ยืนที่สง่างามและยั่งยืนในวงการนี้ โดมเป็นคนมีเสน่ห์ที่มาจากความสามารถ มุมมอง ความคิด ความตั้งใจและเต็มที่ในสิ่งที่ทำ ซึ่งเป็นการผสมออกมาได้น่าสนใจ ไม่พบบ่อย พี่ชอบแววตาสุกใส มีความสุขของโดม ก็รู้อยู่นะว่าโดมโตแล้ว แต่ทำไมรู้สึกว่าโดมน่ารักน่าเอ็นดูตลอดเลยก็ไม่รู้ จะตามเชียร์และสนับสนุนน้องคนนี้ตลอดไปนะ รักโดมมากๆ จ้า ปล อยากบอกโดมว่า คนรักโดมอีกเยอะเลยนะที่ไม่สะดวกแสดงออก วันก่อนในงานเลี้ยงผู้ใหญ่ท่านหนึ่งอายุ 50 กว่าแล้วมาเปิดงาน คำพูดบนเวทีเป็นสำนวนที่โดมชอบพูดบนเวทีแบบเป๊ะๆ เลย เล่าละเอียดไม่ได้เดี๋ยวเค้ามาซุ่มแล้วรู้ตัว ปล 2 โดมยึดเพลงนิยามคำว่าพอ มาเป็นเพลง signature ของตัวเองเลยได้ป่ะคะ ใส่ไว้ในอัลบั้มใหม่เลย พี่ว่าเวอร์ชั่นที่โดมร้องต้องเป็นเพลงฮิตที่อมตะ ปล 3 DMFC สุดยอดมาก ตามดูทีหลัง มีแปรอักษรในงานคอนเสิร์ตด้วย ขอบคุณองุ่นสำหรับคลิป surprise โดมวันเกิด (แกล้งนั่นแหละ) แอบสงสารน้อง ชอบดู DMFC คุยกัน ฮามาก แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 16:49:39 จากคุณ : Hulky เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 16:43:16

ความคิดเห็นที่ 40 200 แล้วเหรอ เราไมไ่ด้เข้ามาในบ้านหลังนี้นานเท่าไหร่แล้ว ... ไม่เข้ามาไม่ใช่ว่าเราลืมนาย...เราไม่มีทางลืมนายได้หรอก เพราะอะไรเหรอ ... ตั้งแต่วันแรกที่ได้ฟังเสียงของนายสดๆ... ตั้งแต่เริ่มตาม ติ่ง และ เกรียนใส่นาย ครั้งแรกเราแค่ไม่ได้นอน 3 วันติดเองหลังออกจากบ้าน 555 ... "บางทีก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์ ที่ทำให้เราได้พบกัน ได้รู้จักกัน ได้เป็นเพื่อนกัน ทั้งที่ผู้คนบนโลกนี้มีตั้งมากมาย ... เป็นความบังเอิญหรือตั้งใจไม่รู้ (แต่เราตั้งใจ555) และเราก็รับรู้ได้ว่า มันไม่ใช่ความฝันที่ "เรา" ได้เป็นเพื่อนกัน !!! " เรายังดีใจทุกครั้งที่เราได้เจอได้ติ่งได้ถ่ายรูปนาย ได้เก็บบันทึกภาพความทรงจำดีๆเหล่านั้น ถ่ายทอดออกมาเป็น "รูปภาพ" เหล่านี้ สู้ต่อไปนะ นายทำได้ นายทำมันออกมาได้ดีมากด้วย เราจะคอยเป็น ติ่ง เป็นกำลังใจให้นายเสมอ !!! ไม่ว่าเราจะอยู่ใกล้หรือไกลกัน ยังไง "หัวใจของเราผูกกันเสมอนะ" !!! ขอบคุณบ้านหลังนี้ที่สร้างความทรงจำดีๆให้เสมอ :))) แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 21:00:52 แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 55 21:00:11 จากคุณ : Eung CFC เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 20:59:03

ความคิดเห็นที่ 41 แวะมาให้กิ๊ฟจนหมดตัวแล้ว ทุกคนน่ารักมากกกกกกกกก เดี๋ยวค่อยมาเขียนความรู้สึกทีหลังนะคะ รอป้าด้วยนะอ้วน จากคุณ : น้องดาด้า เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 55 21:13:29

ความคิดเห็นที่ 42 200 แล้วหรอ ไมค่อยได้เข้ามาเลย แต่ไม่เคยมีวันไนหที่ไม่เคยรักโดมเลยนะ  เพราะมันอยู่ในหัวใจเราสมออยุ่แล้ว  ขอให้โดมมีความสุขมากๆนะคะ ยังไงก้อติดตามผลงานตลอดค่ะ  ชอบฟังเพลงที่โดมร้อง ทุกเพลงเลย ... รักเสมอนะโดมเรมอนของพี่ แก้ไขเมื่อ 28 ส.ค. 55 12:45:06 จากคุณ : nuvar เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 08:35:29

ความคิดเห็นที่ 43 ความในใจถึงโดม ป้าได้พบได้ฟังโดมร้องเพลงครั้งแรกเมื่อคืนวันเสาร์ที่ 3 มีนาคม 2555 จากการแนะนำของเพื่อนรุ่นน้องที่ทำงานด้วยกันว่าการประกวดเดอะสตาร์ปี 8 เริ่มแล้วให้ลองติดตามดูสิ ป้าไม่ค่อยได้ติดตามรายการประกวดอะไรแบบนี้มากนักและไม่ได้ดูจริงจังอะไรมากมาย แต่ในคืนนั้นเมื่อได้ฟังโดมร้องเพลงก็รู้สึกเหมือนถูกมนต์สะกดให้ต้องตั้งอกตั้งใจฟังตั้งแต่ต้นจนจบ ทำไมมันช่างไพเราะนัก ดูสิน้ำเสียงก็มีพลังอย่างยิ่ง หลังจากนั้นป้าจึงได้หาข้อมูลของเจ้าหนุ่มน้อยผู้เข้าประกวดหมายเลข 1 จากเพื่อนรุ่นน้องคนเดิมว่าเขาเป็นใครมาจากไหน ซึ่งเธอก็ยินดีตอบคำถามด้วยความเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้ย้อนไปดูช่วงการคัดเลือกตัวผู้เข้าประกวดและได้ทราบข้อมูลการฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหลายทั้งปวงของโดม ทำให้ป้าทั้งรักและสงสารพร้อมกับตัดสินใจว่า จะต้องเชียร์เจ้าหนุ่มอ้วนแก้มยุ้ยคนนี้ให้ไปถึงฝั่งฝันให้จงได้ เพื่อตัวโดมและครอบครัว ในช่วงประกวด ป้าได้เฝ้าดูโดมทุกวันทั้งในรายการเดอะสตาร์เดลี่ และการประกวดในวันเสาร์-อาทิตย์ บางสัปดาห์หัวใจป้าพองโตเพราะโดมทำผลงานออกมาโดดเด่นกว่าเพื่อน ๆ และมีคะแนนดี แต่บางสัปดาห์ก็ต้องพบกับความเครียดและลุ้นเพื่อให้โดมได้อยู่ต่อ แล้วในที่สุดความฝันของป้าและใครหลายคนก็เป็นจริงโดมเป็นดาวแล้วดีใจจริง ๆ เอ๊ะ ! แล้วต่อไปนี้เราจะได้ฟังโดมร้องเพลงได้อย่างไรอีก นอกจากเพลงคำอธิษฐานด้วยน้ำตาที่วิทยุเปิดให้ฟังอยู่บ่อย ๆ แต่เรายังอยากพบอยากเห็นอยากฟังโดมร้องเพลงที่ใช้ในการประกวดอีก แล้วเราจะทำอย่างไรดีหล่ะ ในใจคิดอยากให้โดมมาร้องเพลงให้เราฟังทุกคืนก่อนนอนเลย ป้าจึงไม่รีรอที่จะซื้อเจ้าเครื่องมือที่จะทำให้ป้าได้พบกับโดมได้ฟังโดมร้องเพลงทุกวันทุกคืนทุกเวลาที่ต้องการ จากนั้นจนบัดนี้ไม่มีเลยสักวันที่เราไม่พบกัน ป้าขอบคุณโดมที่ทำให้หัวใจได้มีเสียงเพลงขึ้นมาอีกครั้ง ขอบคุณที่ทำให้ได้พบเพื่อนใหม่ ๆ จาก DMFC ที่มีหลากหลายวัย ตั้งแต่วัยเพื่อน พี่ น้อง ลูก หลาน มันทำให้ได้พบกับประสบการณ์ใหม่ ๆ ในการวิ่งตามศิลปินซึ่งเป็นเด็กผู้ชายอายุคราวหลานจนแทบหกล้มหกลุกสดุดบันไดเลื่อนในห้าง เพื่อที่จะได้ไปส่งขึ้นรถกลับหลังเสร็จภาระกิจ ซึ่งเมื่อหวลคิดไปแล้วก็รู้สึกขำตัวเอง และได้ตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไปเพื่ออะไร คำตอบที่ได้ก็คือ ป้ารักเจ้า ป้าสัญญาว่าจะรัก และสนับสนุนหลานของป้าคนนี้ให้เป็นดาวที่สุกสกาวบนท้องฟ้าต่อไปนานเท่านาน ท้ายนี้ขอฝากบทกลอนเพื่อเป็นกำลังใจ และถึงแม้บางเวลาที่โดมขึ้นเวทีมีแฟนคลับไปให้กำลังใจน้อยหรือไม่มีเลยเพราะภาระกิจทำให้ไม่อาจตามไปได้ทุกที่ทุกเวลา แต่ขอให้โดมรู้ว่ายังมีกำลังใจส่งมาให้อยู่เสมอทุกที่ทุกเวลาเช่นกัน............ สุขทุกครั้ง ยามได้ฟัง เพลงเจ้าร้อง สุขทุกครั้ง ยามได้มอง เจ้าขับขาน สุขทุกครั้ง ยามเจ้าเต้น ท่วงท่างาม สุขทุกครั้ง ยามได้ตาม ดาวชื่อโดม สุขทุกครั้ง ยามได้คิด พิตรเพ่งหา สุขทุกครั้ง ยามได้มา หาที่ตึก สุขทุกครั้ง ยามได้ยิน คนระลึก สุขทุกครั้ง ยามได้นึก เจ้าเป็นดาว ต่อแต่นี้ เจ้าจะเป็น ดาวสูงส่ง ต่อแต่นี้ เจ้าต้องคง ความเข้มแข็ง ต่อแต่นี้ จิตของเจ้า ต้องแข็งแรง ต่อแต่นี้ ดาวมีแสง จะส่องไกล ต่อแต่นี้ ดาวดวงน้อย จะคล้อยเคลื่อน ต่อแต่นี้ ดาวลอยเลื่อน สู่เวหา ต่อแต่นี้ ดาวดวงน้อย จะจรัสพราว ต่อแต่นี้ จะสุกสกาว ดาวชื่อโดม .................. ด้วยรัก ............... จากคุณ : ป้าต้อย เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 13:56:28 A:110.77.229.173 X: TicketID:358926

ความคิดเห็นที่ 44 วันนี้ครบรอบวันเกิดบ้าน Dome Theatre อายุครบ 6 เดือนแล้วค่ะ บ้านเราก่อตั้งเมื่อวันที่ 28 ก.พ. 2555 ไปย้อนอดีตกันดีกว่า เย้ๆ [TS8]*1 ::{Dome Theatre}:: ร้อง เล่น เต้น โดม #โรงที่ 1: เปิดบ้านโดมแล้ว มาช่วยโหวตและเตรียมไปเชียร์โดมที่มูนสตาร์กัน http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2012/02/C11764577/C11764577.html จากคุณ : น้องดาด้า เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 14:10:19

ความคิดเห็นที่ 45 ไม่ได้เข้ามาบ่อยๆ แต่ก็รักนะ ชอบตั้งแต่แรกฟังเสียงในรอบออดิชั่น จนถึงทุกวันนี้พอได้ยินเพลงโดม ได้เห็นมิวสิคที่ไหน เราจะดีใจสุดๆ ขอให้โดมตั้งใจพัฒนาคุณภาพในการร้องเพลงที่ดีอยู่แล้วให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป และรักษาความดีและความกตัญญูไว้เสมอนะ ไว้ถ้ามีโอกาสจะไปตามกรี๊ดถึงขอบเวที อิๆๆ จากคุณ : แมวบนหลังคา เขียนเมื่อ : 28 ส.ค. 55 16:04:58

ความคิดเห็นที่ 46 7 เดือนแล้วได้ทำความรู้จัก 6 เดือนแล้วที่ใจรักเป็นทัพหน้า 4 เดือนแล้วโดมเป็นแชมป์เดอะสตาร์ ขอหลับตาย้อนนึกไป...เป็นไงกัน เฮ้ย! ไม่ต้องย้อนนานขนาดน้าน ถ้าอยากย้อนให้กลับไปอ่านกระทู้ที่ 100 ยังกะตำนานแหน่ะ เอาตั้งแต่คืนวันเป็นเดอะสตาร์คนที่ 8 ของเมืองไทยเลยดีกว่า เพราะว่ามันมีความประทับใจเยอะและต่อเนื่องมากๆ เหมือนเอิงบอกไว้ข้างบนว่า มันเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ไม่ได้นอนกันเลยสามวันสามคืน คืนวันที่ 29 เม.ย. 2555 หลังจบคอนเสิร์ตวันประกาศผลว่าเดอะสตาร์คนที่ 8 ของเมืองไทยคือ โดม จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม เราก็ไปรอรับโดมออกมาอย่างใจจดจ่อ กลัวน้องไม่เห็น ก็สาดแสงจากป้ายไฟ พร้อมเคาะกระจกที่กั้นอยู่เพื่อเรียกร้องความสนใจ เจ้าอ้วนกลับหันมาดุ "อย่าเคาะ" เล่นเอาคุณนายที่หนึ่งและเรางงไปเลย เออ ศิลปินเราแปลกดีเนอะ แต่ก็เข้าใจ เขาคงกลัวเราถูก AR ดุ หลังจากส่งน้อง กลับถึงบ้านตีสามตีสี่ ระหว่างทางกลับบ้านพร้อมกับปรัณ และเอิง ปรึกษากันว่าเช้าพรุ่งนี้ ซึ่งน้องต้องไปออกรายการเช้าดูวู้ดดี้ และถ่ายรายการตลอดทั้งวันที่ตึก GMM ยาวไปถึงรายการ 5 Live จะทำอย่างไร จะมีคนไปให้กำลังใจเดอะสตาร์คนใหม่ของเมืองไทยไหม ต่างคนต่างแบ่งรับแบ่งสู้ เพราะไม่รู้ว่าจะตื่นกันไหวไหม แต่เชื่อว่าในใจทุกคนคิดเหมือนกันว่าต้องไปให้กำลังใจน้อง เช้าวันที่ 30 เสียงโทรศัพท์ดังตอนตีห้ากว่าๆ งัวเงียตื่นไปรับ ทั้งที่ยังไม่อยากตื่น ปลายสายบอกว่า "นี่บอลนะ" "บอลไหนอะ" เราตอบไป "บอล น้องพี่โดมไง" "อ๋อ.....เออ ว่าไงล่ะ" "พี่ตาล ไปรายการวู้ดดี้ไหม" "ไปสิ ดีจังที่โทรมาปลุก อ้าว แล้วรู้ได้ไงว่าพี่ตาลจะไปอะ" "บอลไม่รู้ แต่บอลโทรหาใคร แล้วไม่มีคนรับเลย บอลกลัวไม่มีคนไปเชียร์พี่โดม" โอ นาทีนั้นสัมผัสได้ถึงความรักของน้องชายที่มีต่อพี่ชายเลย บอลเค้ารักโดมมากนะตัวเอง ถ้าได้ผ่านมาอ่านขอให้รับรู้ไว้ด้วยนะคะ แต่ก็คงรู้อยู่แล้วแหล่ะเนอะ ครอบครัวนี้น่ารักมากๆ (ได้มีโอกาสคุยกับบอลทีหลัง บอลบอกว่าพี่ตาลรู้ไหม ตอนที่พี่ตาลบอกว่า "บอลไหนอะ" ใจบอลหล่นวูบเลย กลัวมากว่าคงมีบอลไปเชียร์พี่คนเดียวแหงๆ ต้องขอโทษบอลมากๆ คือ พี่ยังไม่ตื่นน่ะ มันงัวเงียมากจริงๆ) รายการเช้าดูวู้ดดี้ ก็เลยมีบอลและญาติ 1 คน และแฟนคลับ 3 คน ไปดู หันมาเห็นบ้านแกงแล้วตกใจ มากันเยอะเลย แต่ไม่เป็นไร บ้านแกงช่วยถือป้ายไฟ ช่วยกรี๊ดให้ด้วย ระหว่างรออัดรายการ น้องสดใสตลอดเวลา แต่ฮาตอนแกงออกมาซ้อมเพลง รักเธอ 24 ชั่วโมง โดมนั่งเต้นพร้อมแกงไปด้วย เอิงรีบส่องเก็บภาพ เจ้าตัวหยุดทันที เออ เจ้านี่ แปลกอีกละ ไม่เล่นกล้องแฟนคลับเลย จบรายการเช้าดูวู้ดดี้ น้องก็เข้าตึกอัดรายการยาวตลอดทั้งวัน พอทีมงานขอให้แฟนคลับไปเข้ากล้อง ไอ้เราก็รีบถลาไปถ่ายรูปกะน้อง โดมบอก "ถ่ายกับผมเยอะแล้ว ไปถ่ายกับน้องแกงบ้างนะ" นั่น โดนไปอีกดอก น้องคงเขินเนอะ วันแรกของการเป็นศิลปิน ป้าเริ่มชินตั้งแต่ "อย่าเคาะ" แล้วล่ะ เล่ามาซะยาว ก็แค่จะบอกว่านั่นคือความประทับใจที่ได้เห็นโดมในมุมที่เป็นธรรมชาติมากๆ เหมือนได้เฝ้าดูพัฒนาการของเด็กคนนึง ตอนไปเชียร์ที่มูนสตาร์ ได้คุย ได้สัมผัสตัวน้องบ้าง แต่เพราะอยู่ในช่วงการแข่งขัน น้องจะเข้าถึงยาก ได้แต่แอบกระซิบบ้าง แอบเขียนนู้นนี่ไว้ที่กล่องขนมบ้าง เพราะน้องจะรู้ข้อมูลภายนอกไม่ได้ ข้อความที่เขียนส่วนใหญ่คือข้อความให้กำลังใจ พอ AR เผลอก็รีบบอกว่าวีคนี้โชว์แบบนั้นแบบนี้นะ โดมก็ได้แต่พยักหน้า พูดแต่ว่า "ครับ ครับ ครับ" พอจบการแข่งขัน เข้าถึงได้ง่ายขึ้น แต่วันแรกๆ มันเป็นช่วงปรับตัว เราเลยได้เห็นความเคอะเขินของเด็กธรรมดาคนนึงที่กำลังจะกลายเป็นสตาร์ที่ใครๆ ก็รู้จักในวันนี้ มันน่ารักน่ะ อยากบอกโดมว่าที่คนรักโดมก็เพราะความที่โดมเป็นธรรมชาติ ไม่ประดิษฐ์นี่ล่ะ อีกอย่างที่ประทับใจ คือความใส่ใจแฟนคลับ แม้เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ หลายครั้งที่พี่ตาลได้ออกสื่อบ้างไรบ้าง มักจะมีคำถามจากคนสัมภาษณ์ตลอดว่า "ถ้าศิลปินที่เรารักเปลี่ยนไป จะทำยังไง จะรักอยู่ไหม" เราก็ตอบไปอย่างเชื่อมั่นเหลือเกินว่า "ยังคงรักต่อไป เพราะโดมไม่เปลี่ยนไปแน่ๆ" จนวันนึง น้องก็เขียนข้อความไว้ที่หลังรูปคู่ของเราว่า เขาสัญญาว่าเขาจะไม่เปลี่ยนไป และเขารับรู้ทุกอย่างที่เราทำให้ และจะไม่ลืมในบุญคุณนี้เลย (อันนี้ต้องขอบใจเอิง ที่แอบเตรียมรูปคู่พี่ตาลกับโดมไปให้น้องเซ็นไว้หลังรูป) เราอ่านแล้ว รับรู้ได้เลยว่า น้องรู้ว่าเราเคยให้สัมภาษณ์ไป และเขาพยายามให้ความเชื่อมั่นเราว่า "เรารักคนถูกนะ" ทุกสิ่งทุกอย่างที่แฟนคลับหรือคนที่คอยเชียร์โดมมาตลอดจะได้มั่นใจว่า เวลาทุกนาทีที่เสียไป หรือทุกบาททุกสตางค์ที่ท่านเสียเงินโหวตให้โดมไป จะไม่สูญเปล่าอย่างแน่นอน จนถึงวันนี้อ้วนของพวกเรา น่ารักมากขึ้นๆ ทุกวัน ขอบใจโดมมากนะจ๊ะ เราจะมีกันและกันแบบนี้ ช่วยกันสร้างบ้านน้อยๆ หลังนี้ต่อไปนะ ปล. ขออนุญาตแปะเพลง ซึ่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกระทู้เลย แต่เป็นเพลง feel good ที่ฟังทีไร มีความสุข นอนหลับฝันดีทุกที เผื่อวันไหนโดมไม่สบายใจ ก็เปิดฟังได้นะจ๊ะ ใจจริงก็อยากให้โดมร้องให้ฟัง แต่คงยาก เพราะมันต่างค่ายเนอะ จากคุณ : น้องดาด้า เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 15:07:32

ความคิดเห็นที่ 47 ยินดีกับกระทู้บ้านหลังที่ 200 นะครับโดมและคนรักโดม ทุกครั้งที่นึกถึงโดม เรามักจะนึกถึง KFC สั่งเช้าแต่โดมได้กินเกือบเย็น(เงินพี่ตาลฝากให้ซื้อ) ตอนที่เรายืนรอส่งเสบียงให้โดม (เราน่าจะคนเดียวมั้งนะที่รอส่งโดมในวันนั้น) เพราะเหมือนวันนั้นเป็นวันอาทิตย์แล้ว TheStar8 ต้องถ่ายแบบแล้วมาซะบ่าย2-3เลย ก่อนที่จะมาที่มูนสตาร์ จำวันไม่ได้ รู้แต่ว่าวันนั้น ตูมตาม ไปร้องเพลง วันนั้นแดดร้อนมากกกกกกก ถอดใจหลายรอบมากว่าจะกลับ แต่ก็แบบอยากรอให้กำลังใจ สิ่งนึงที่เราดีใจมาก คือโดมไม่เคยลืมว่าใครทำอะไรให้โดมบ้าง ซึ่งจริงๆเราว่าคนที่ทำให้โดมในทุกๆเรื่องก็ไม่เคยหวังผลอะไรตอบแทนอยู่แล้ว แค่หวังให้โดมได้รับสิ่งดีๆให้กับตัวของโดมเอง แต่โดมก็จะมีคำพูด การแสดงออก ที่รู้สึกขอบคุณคนๆนั้นหรือคนเหล่านั้นเสมอ ซึ่งขนาดเรามองดูห่างๆเราก็ยังรู้สึกได้ เส้นทางนี้ แน่นอนว่ามันไม่ง่ายเลย บางสิ่งมันเป็นของเรา เพียงแต่ มันยังไม่ถึงเวลา สิ่งนึงที่โดมทำได้ และเราเชื่อว่าโดมทำได้ ก็คือรักษาความน่ารัก ความน้อบน้อมแบบนี้ไว้ และหมั่นพัฒนาในสิ่งที่เราิคิดว่าเรามีดี ให้มั่นคงแข็งแรงยิ่งขึ้น วันนี้อาจไม่มีใครมองเห็น หรืออาจจะมีคนมองเห็นแต่เขายังไม่ได้ให้โอกาสเรา อย่าไปท้อแท้นะ ให้มองถึงสิ่งที่เราได้รับและเคยได้รับ มันจะเป็นพลังให้เราสู้ต่อไป ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็รอผลงาน และเป็นกำลังใจให้เสมอนะครับ เบียร์ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 16:42:38 แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 16:42:05 จากคุณ : รถโรงเรียน เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 16:40:43

ความคิดเห็นที่ 48 CONGRATULATION ! ค๊าาาาาาาาาา น้องโดม และ DMFC จากคุณ : ต้องตาหรือ เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 18:37:36

ความคิดเห็นที่ 49 สวัสดีค่ะน้องโดมและแฟนคลับน้องโดมทุกคนนะคะ วันนี้ขออนุญาตเข้ามาขอใช้พื้นที่ในบ้านหน่อยนะคะ""แค่อยากจะบอกว่าขอบคุณน้องโดมมากๆสำหรับเพลง Stay เมื่อคืนวันCoverNightplus ส่วนตัวชอบเพลงนี้มากๆอยู่แล้ว และเคยขอไปกับทางกรีนเวฟว่าอยากให้น้องๆเดอะสตาร์นำเพลงนี้มาcover และก็ได้ฟังจริงๆ ยิ่งตอนที่รู้ว่าน้องโดมจะได้ร้องเพลงนี้ ยิ่งอยากดู ยอมรับเลยว่าเป็นโชว์ที่รอและอยากดูมากที่สุดในคอนเสิร์ตครั้งนี้..และก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวังเลย ไพเราะและซึ้งกินใจมากๆ ขอบคุณจริงๆ นะ น้องเกิดมาเพื่อจะเป็นนักร้องจริงๆ มีนักร้องไม่กี่คนนักที่ร้องเพลงแล้วจะทำให้คนฟังสามารถเข้าไปอยู่ในบทเพลงนั้นได้ และน้องโดมเป็นหนึ่งในนั้น.. ขอให้น้องประสบความสำเร็จบนเส้นทางนี้ และทำผลงานดีดีออกมาอีกเยอะๆนะคะ จะคอยติดตาม ที่จริงแล้วชื่นชมน้องมาตั้งแต่ออดิชั่นนะคะ แต่ไม่เคยได้เข้ามาชื่นชมในบ้านเลย ครั้งนี้มันสุดยอดจริงๆค่ะ และถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นสมาชิกบ้านโดม แต่ก็เป็นอีกคนหนึ่งนะคะที่ชื่นชมน้องจากใจ นั่นเพราะความสามารถและตัวตนของน้อง เคยเจอตัวจริงมาหลายครั้งแล้ว น่ารักมากๆนะคะ ขอให้รักษาสิ่งที่น่ารักแบบนี้ไว้กับตัวตลอดไปนะ สุดท้ายขอบคุณบ้านโดมที่ให้พื้นที่ตรงนี้แชร์ความรู้สึกนะคะ และอยากบอกว่าพวกคุณก็น่ารักมากๆเช่นกัน LOVE LOVE :D^^ แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 55 05:16:55 จากคุณ : Orange Queen   เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 05:13:25 จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 09:03:43

ความคิดเห็นที่ 50 เป็นอีกคนหนึ่งที่ประทับใจ ในความมุ่งมั่น ตั้งใจ ของเด็กคนหนึ่งที่คิดว่าตัวเอง อ้วน ดำ ไม่ใช่พิมพ์นิยม แต่ขอยืนยันว่า ไม่ได้เป็นอย่างที่เจ้าตัวคิดเลย แค่เป็นเด็กหนุ่มที่อวบ ผิวสีแทน และก้อเป็นที่รักของใครหลายๆๆๆๆๆๆๆคน รวมถึงน้าตู่ด้วย และด้วยความสามารถและความทุ่มเท ทำให้เขาก้าวข้ามจุดนั้นมาเป็น the star 8 ได้อย่างสวยงามและไร้ที่ติ จากนี้ไป ขอให้ทุกๆก้าว ก้าวไปด้วยความมั่นใจ ตั้งใจทำให้เต็มที่ มีความสุขกับงานที่ลูกหมูรัก น้าตู่เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ หนึ่งความห่วงใยที่มีให้ลูกหมูนะลูก แค่ไม่ท้อ ก้อไม่แพ้[/u] งานเรกที่เจอวันที่ 17 สิงหาคม 2555 งานทีวีสัญจรสุพรรณบุรี หลังจากที่พลาดจากโรบินสันสุพรรณบุรี เพราะคิดว่าลูกหมูจะมาประมาณ 1-2 ทุ่ม นัดกับครอบครัว 6.30 ออกจากบ้าน ไปถึงโรบินสันเกือบ 1 ทุ่ม แห้วรับประทาน ไม่เจอผู้ใดเลย เดินช๊อปอย่างเซ็งเป็ด ลูกสาวคงรับรู้ถึงอารมณ์ บอกว่าแม่อย่าร้องให้นะ (กำลังซึมอยู่ฮาเลย)เดี่ยวรองานหน้า(นึกในจัยคงไม่มีแล้วหล่ะงานหน้า) และแล้วงานหน้าของลูกสาวก้อมีจิงๆ วันศุกร์ที่ 17 สิงหาคม 2555 ลูกหมูมาสุพรรณ กว่าจะเคลียร์งานเสร็จ หกโมงกว่าๆ ความที่กล้วแห้วจะรับประทานรอบสอง ไม่รอใครแล้วไปหาเพื่อนเอาข้างหน้าแล้วกัน นั่งรอพักใหญ่เหมือนกัน กว่าจะเจอกะแก๊งค์เสื้อเขียว คุงแม่นก น้าเจี๊ยบ ตาล หลังจากแนะนำตัวอะรัยกันเรียบร้อยได้เสื้อ 1 ตัว เข็มกลัด 1 อัน มีเด็กที่เป็นแฟนๆของลุกหมูได้เสื้อด้วย เลยพากันไปเปลี่ยนเสื้อแล้วมานั่งคุยกันต่อสักพักหนึ่ง ก้อถึงคิวลูกหมู คุงเม่นกเอาของไปให้ลูกหมู น้าเจี๊ยบถ่ายคลิป ตาลกะน้าตู่วิ่งพร้อมป้ายไฟไปข้างเวที แล้วค่อยๆขยับไปใกล้เวทีมากที่สุด(สำหรับน้าตู่เกิดมายังไม่เค๊ยไม่เคยทำอย่างนี้เลย ) ซักพักอยากจะไปจับมือลูกหมูจัง เลยฝากป้ายไว้กับตาล แล้วก้อพาตัวเองเบียดคนเข้าไปหน้าเวทียืนอยู่ข้างคุณแม่นก และก้อได้จับมือลูกหมูจนได้ ต้องขอโทษตาลนะที่วันนั้นน้าตู่ให้ตาลอยู่คนเดียว หลังจากนั้นแก๊งค์เสื้อเขียวก้อพากันไปหลังเวที่ คุงแม่นกบอกไว้ว่า เวลาเขาเรียกถ่ายรูปวิ่งเลยนะ น้าตู่เตรียมพร้อมพอคุงแม่นกพาไปแนะนำตัวกะลูกหมู ลูกหมูอ้าแขนรับจะเหลือเหรอเข้าไปในวงกอดหนึ่งกอด แถมด้วยแก้มชนแก้ม อีก 1 (สุดย๊อด )หลังจากนั้นทีมงานเข้าก้อเรียกแก๊งค์เสื้อเขียวไปยื้นข้างๆลูกหมูเพื่อทำสกู๊ปอะรัย ซักอย่าง(พึ่งจะรู้ว่าเอาไปออกทีวี เต็มจอขนาดนั้น) ก่อนจะกลับน้าตู่ก้อได้กอดลูกหมูอีกหลายๆๆกอด และจบด้วยแก้มชนแก้มอีก 1 รวมเป็น แก้มชนแก้ม 2 กับหลายๆๆๆๆกอด เป็นอะรัยที่ประทับจัยมาก อยากขอบคุณที่ทำให้น้าตู่ได้เจอเพื่อนๆที่น่ารัก ยังงัยก้อจะไม่ลืมและหวังว่าเราจะได้เจอกันอีก รักกันให้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ให้กำลังใจกันบ่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แค่นั้นก้อรับรู้ได้ถึงความรู้สึกดีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่มีให้กัน แล้วเจอกันนะ คิดถึงทุกๆๆๆๆคนจ้า น้าตู่ จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 10:00:16

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณคุณองุ่นค่ะ ประทับใจน้องโดมที่ น้องเป็นเด็กดีมาก นิสัยดี มีความอ่อนน้อมถ่อมตน กิริยามารยาทเรียบร้อยน่ารัก เอาใจใส่ และแคร์ความรู้สึกของคนอื่นๆ ขอให้น้องโดมเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไปนะคะ จะคอยสนับสนุนผลงานของน้องโดมตลอดไปค่ะ ปล. อยากใส่รูปแต่ใส่ไม่เป็น (รูปที่น้องแบกตะกร้าดอกกุหลาบสีแดงใส่หลัง ชอบมากค่ะ) คุณมะเขือ จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 10:27:46

ความคิดเห็นที่ 52 ขอบคุณสำหรับclipและขอบคุณโดมและDMFCทุกๆคน ผมเป็นขาสุ่มตัวจริงเสียงจริงที่เล่นอะไรกับคอมไม่ได้มากเพราะความที่ไม่รู้(low เทคฯ)จึงไม่สามารถโพสต์อะไรในพันทิพฯ ทำได้แต่อ่านอย่างเดียว ติดตามอ่านตั้งแต่กระทู้แรกๆ(หลังจากมีการโหวดตั้งชื่อบ้าน) ที่มีfcไม่กี่คน และแต่ละกระทู้เดินไปช้ามาก จนขณะนี้ถึงกระทู้ที่ 200 ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ผมอยากจะบอกว่าครั้งแรกที่เห็นโดม (เด็กอ้วนตัวดำใส่แว่นเสื้อลายสก๊อตสีแดงใส่หมวก) มาออดิช้่นก็มีความรู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้มาก ได้ฟังโดมร้องเพลงปาฎิหารที่รอคอยกับนาฬิกาตาย เฮ้ย!มันร้องเพราะว่ะ ไม่แปลกใจที่โดมจะเข้ารอบ8คน มีช่วงเวลาหนึ่งที่โดมโทรศัพท์แจ้งผลกับทางบ้าน คำพูดแรกที่บอกว่า "หนูทำได้แล้ว" ประโยคนี้ทำเอาน้ำตาซึมเลยประทับใจมาก ต้องเชียร์และโหวดคนนี้แน่นอนเท่าที่ทำได้ ผ่านมาจนโดมได้แชมป์ก็ไม่แปลกใจ ด้วยคุณภาพเสียงร้องในแต่ละ week ที่โดมตั้งใจทุกครั้ง(พิมพ์ไม่กี่บรรทัดแต่ใช้เวลาร่วมชั่วโมงครึ่ง) ณ.เวลานี้และต่อไปก็ขอให้โดมประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน ให้เต็มที่กับการร้องเพลงไม่ว่างานเล็กหรือใหญ่ ให้ความโชคดีจงอยู่กับตัวโดมเสมอตลอดเวลา ขอบคุณครับ     norasingh แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 55 16:50:01 จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 10:55:44

ความคิดเห็นที่ 53 มาช่วยพี่เจี๊ยบขนความรู้สึกดีๆ จ้า ............................................... ขอฝากไปด้วยคนนะคะ หนูไม่มีล็อกอินพันทิพ ^^ งานแรกที่ได้เจอกัน คืนวันประกาศผลเลยค่ะ ไปวิ่งเย้วๆ เคาะกระจก จนโดนศิลปินดุว่า "อย่าเคาะ" จากนั้นก็ติดตามมาเรื่อยๆ พยายามจะไปตามทุกงานที่มีเข้ามา แต่ด้วยหน้าที่ที่ยังต้องเรียนและต้องย้ายไปอยู่ชลบุรี โอกาสในการตามก็น้อยลง จำได้ว่างานสุดท้ายก่อนที่หนูจะย้ายมาอยู่ที่ชลฯ คือ อัดรายการโชว์มีเฮ ขากลับออกมาก็รอส่งกัน หนูได้เข้าไปกอดพี่โดมแล้วก็บอกว่า "หนูจะไปอยู่หอแล้วนะ" แล้วพี่โดมก็บอกว่า "ไปอยู่หอแล้วดูแลตัวเองดีดีนะ" มันเป็นอะไรที่ประทับใจมาก พี่โดมใส่ใจแฟนคลับตลอดๆ ถึงแม้ตัวจะอยู่ไกลกัน แต่หนูก็ไม่ละความพยายามนะคะ งานไหนที่หนูไปตามได้ หนูก็พยายามไปค่ะ 55555 ก็ศิลปินของเราน่ารักนี่เนอะะะ อดใจไม่ให้ไปหาไม่ไหววว >.< อยากจะขอบคุณพี่โดมนะคะ ที่พี่มอบความสุข เสียงเพลงเพราะๆให้พวกเราตลอด ทุกครั้งที่ได้ไปฟังพี่ร้องเพลง รู้นะคะว่าต้องมีบ้างที่เหนื่อย ที่ท้อ ที่หมดกำลังใจ แต่หนูอยากจะบอกว่า พื้นที่ตรงนี้ บ้านพันทิพ เว็ปบ้าน ทวิตเตอร์ เฟสบุ้ค มีกำลังใจที่จะมอบให้พี่โดมเสมอ จะติดตามผลงานของพี่โดมต่อไปเรื่อยๆ ขอบคุณเสียงดนตรีที่ทำให้เราได้พบกัน minestitchyDMFC จากคุณ : น้องดาด้า เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 15:04:49

ความคิดเห็นที่ 54 ดีใจกับบ้านหลังที่ 200 นะคะ คงไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ สักคำให้ลึกซึ้ง รู้แต่ว่า จากที่ได้เชียร์น้องตั้งแต่อยู่ในบ้าน จนถึงน้องได้เป็นเดอะสตาร์ ไม่เคยเสียใจเลย และยิ่งรู้จัก ยิ่งรักโดมจริง ๆ พี่อี๊ด ไม่มีโอกาสได้ตามน้องเหมือนเหล่าทัพหน้า ทั้งหลาย แต่ก็พยายามทุกครั้งถ้ามีโอกาส ถือเป็นความสุขเล็ก ๆ ความสุขน้อย ๆ จริง ๆ ครั้งแรกที่งาน money expo ที่เมืองทอง แล้วก็เริ่มตามโดมทุกช่องทาง เฟซ เว็บโดม เริ่มตามอ่านกระทู้ในพันทิป แต่ไม่ได้สมัคร อยากได้เสื้อ FC ได้ติดต่อน้องตาล ครั้งที่สอง คอนเสิร์ต 5678 บอกตัวเองว่า ไม่ประทับใจเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะเหล่าเดอะสตาร์ เยอะเกินไป อยากฟังน้องโดมร้องมากกว่า ครั้งที่สาม งาน Luck fun fair เซ็นทรัลลาดพร้าว ได้ไปช่วยเหล่า FC ประมูลของด้วย จบงานรีบเดินไปหาน้อง อยากถ่ายรูปด้วย แต่ก็ไม่มีโอกาส โอ๊ย ทำไมมันยากแท้เนาะ เห็นแฟนคลับคนอื่น เค้าได้กอดน้องถ่ายรูป อยากมีมั่งอะ ทำไงดีแว้ ล่าสุด ชวนลูกไปดูน้องที่สยามพารากอน งาน รพ.กรุงเทพ ระหว่างรอน้องขึ้นเวที และแล้วฝันของพี่ก็เป็นจริง นั่นน้องโดมนี่ อร๊ายยยย จริง ๆ ด้วย ไม่ต้องคิด ไม่ต้องรออะไร น้องโดมคะขอถ่ายรูปด้วยได้ไม้คะ พี่หาโอกาสยากมากเลยอะ และแล้วก็โอบน้อง ยื่นมือถือให้เออาร์ 555 ถ่ายให้หน่อยค่ะ เย้ เย้ เย้ ในที่สุดพี่อี๊ดก็ได้ถ่ายรูปกะ น้องโดม เหมือนคนอื่น ๆ เค้าบ้าง ดีใจที่สุด ตื่นเต้น บอกไม่ถูก รับรูู้ถึงความรู้สึกเหมือน FC คนอื่น ๆ ที่เค้าเคยบรรยายไว้ในกระทู้ ขอบคุณนะครับน้องโดม ที่ทำให้พี่ได้ฟังเสียงร้องเพลงเพราะ ๆ ของน้อง ได้รู้จักวิถีชีวิตของบรรดา FC เค้า ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า เค้าต้องทุ่มเทกันขนาดนั้นเลย ถ้าไม่รักกันจริง ทำไม่ได้ นะเนี่ย ภูมิใจแทนน้อง และครอบครัวน้องด้วยที่มีคนรักมากขนาดนี้ สำหรับพี่เรียกว่าปลื้ม จะเหมาะกว่า จากคุณ : eed eed (eed eed) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 00:51:51

ความคิดเห็นที่ 55 โอ้ว. ต้องกล่าวคำว่า...สวัสดีคร้าบบบบ..ก่อนอื่นต้องขอบคุณพี่ตาลมากๆที่สุดเลยนะครับที่ชี้ทางสว่างมาทางนี้ งมหาตั้งนานกว่าจะเจอบ้านในพันทิพ ยากกว่างมปลาในหนองอีก 555 ผมชื่อ ราม นะครับ อายุ 27 เป็นเด็กวัดตั้งแต่อายุ 14 ปีตอนนี้เป็นทหารรับราชชการนะครับ (หวังว่าคงไม่มีใครไม่ชอบทหารตอนนี้นะครับ) เดียวผม ToT นะ สวัสดี น้องโดม พี่น้องทุกคนในบ้านยินดีที่ได้รู้จัก และรู้สึกภูมิใจมากที่ได้มาติดตามนักร้องที่มีชื่อว่า จารุวัฒน์ เชี่ยวอร่าม เพราะโดยส่วนตัวเป็นคนชอบฟังและร้องเพลง (เคยไปประกวด AF2 ด้วยน้า) ตั้งแต่ฟังเพลงมาซื้อของแท้โหลดของแท้ก็มีที่น้องโดมคนแรก เพราะว่าผมมีความประทับใจน้องที่เป็นเด็กดี มีความอดทด จริงใจ และไม่ย่อท้อต่อสิิ่งยากลำบากฯลฯ เกินบรรยาย มีโอกาสได้ไปเจอน้องแค่ครั้งเดียวที่ แหลมทอง ระยอง จะเข้าไปทักทายกลุ่มแฟนๆแต่เข้าไม่ถึงอ่ะคนเยอะมาก ตอนแรกจะไม่ได้ไปแล้วละครับเพราะที่บ้านติดงานศพญาติห่างๆ ใจไม่ดีเลย เลยบอกทางบ้้านว่าวันนี้น้องจะมาระยอง 1530 น.จะทันมั้ย ที่บ้านเค้าเงียบไปซักพัก แล้วเค้ามาบอกผมว่าอาบน้ำแต่งตัวเดียวไม่ทัน โอ้มายก้อด *0* ^-^ อารมณ์ดีใจจนออกนอกหน้า555 ถามคนในบ้านว่าอาบน้ำกันยัง ทั้งที่ตัวเองยังไม่ได้อาบเลย ตอนนั้นเวลา1430 น.กว่าจะไปถึงห้างรถก๊ติดตอนนั้นใจไปอยู่ที่ห้างแล้วอ่ะครับ ไปถึงห้างรีบเดินนำขบวนเลย555 ข้างหลังตามมาบ่นว่าจะรีบอะไรนักหนา ผมเลยบอกว่าโห้ โอกาสดีๆแบบนี้หายากน่า เพราะผมมาปฏิบัติหน้าที่ที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้เป็นเดือนๆนะครับกว่าจะได้กลับไปพักผ่อนที่บ้าน พอเจอน้อง โอ้ทำไมผอมกว่าในทีวีตั้งเยอะ ดูดีมากเลยทีเดียว นั่นคือครั้งแรกและยังเป็นครั้งเดียวที่ได้เจอน้องตั้งแต่รู้จักน้องมา  อยากมีโอกาสไปร่วมดูฟังน้องร้องเพลง กับพี่น้องบ้านโดมจังเลย ขอบคุณน้องโดมที่ช่วยสร้างแรงบรรดาลใจในการทำงานของผม ก่อนออกไปลาดตระเวน จะฟังเพลงน้องก่อนออกไปทุกครั้ง เพื่อที่ออกไปแล้วจะมีความสุขกับการทำงาน ขอบคุณพี่น้องโดมเอฟซี ที่ให้การต้อนรับทหารอย่างผมมาเป็นส่วนหนึ่งในนี้ ขอบคุณทัพหน้าที่นำเอาผลงานของน้องมาให้ผมได้ติดตาม และขอบคุณพี่ตาลแสนน่ารักที่ทำให้เรามาเจอกันจ้า มีเวลาจะเข้ามาคุยด้วยใหม่นะครับ ถ้ามีใครอยากถามอะไรผม เข้ามาทักทายได้นะครับ ผมมีทวิตด้วยน้า @rarmluy16 จากคุณ : rarm (luyrarm) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 00:02:25 [แก้ไข] จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 15:08:23

ความคิดเห็นที่ 56 จากคุณยาย คุณยายขอขอบคุณหนูเชอรรี ที่อัดคลิปที่โดมร้องเพราะมาให้คนอยู่ห่างไกลได้ดูได้ชม โดย เฉพาะคุณยาย โดมร้องได้เพราะมากจริงๆ ไม่ว่าจะหยิบเพลงของใครมาร้องก็ร้องได้น่าฟังจริงๆเหมือนคำพูดของคุณม้าที่พูดไว้ว่า "พระเจ้าส่งเธอมาหรือนี่" คุณยายอยากบอกว่าโดมเป็น "เจ้าหมูอ้วนมหัศจรรย์ของคุณยายจริงๆ" แต่เดียวนี้โดมไม่อ้วนแล้วแค่อวบๆแต่น่ารักมากๆ ยิ่งเวลายิ้มให้เห็นฟันเหมือนโลกทั้งใบนี้มีแต่ความสดชื่นน่ารัก ไม่ผิดหวังเลยที่รักและเชียร์โดมมาตั้งแต่แรกเห็น เสียอย่างเดียวที่หอประชุมธรรมศาสตร์เปิดซาวว์เสียงดังไปหน่อยกลบเสียงอันไพรเราะของ โดมไป และลดซาวว์อีกนิดนะสุดยอดมาก สุดๆๆๆเลย โดมร้องเพลงใครก็เพราะหมดอยากให้ต้นสังกัดจัดคอนฯให้โดมเร็วจัง คุณยายขอขอบคุณในความน่ารักของแฟนคลับที่ช่วยเหลื่อโดมทุกอย่าง รออีกสักพักนะถ้าคุณยายมีที่พักที่กรุงเทพฯ คุยยายจะมาช่วยเป็นทัพหน้าคอยช่วยอีกแรง รอก่อนนะ คุณยายไม่มีญาติที่กรุงเทฑฯ (สงสัยต้องรอคุณยายตายไปเกิดมาใหม่แน่ แต่นี้ก็คือความจริงใจที่อยากบอก) ความในใจอีกอย่างที่อยากจะบอกให้แฟนคลับโดมได้รู้คือ คุณยายมีโรคปรจำตัวคือ ความดันสูง หัวใจโต(เหนื่อยง่าย) ภูมิแพ้ ไขมันในเส้นเลือด ต้องหาหมอและกินยาประจำทุกๆวัน แต่คุณยายก็ยังแข็งแรง คนในบ้านก็เลยไม่ให้คุณยาย ขับรถ หรือว่าไปไหนคนเดียว เรื่องก็เลยไม่สามารถทำอะไรเปิดเผยได้ หาแนวร่วมไม่ได้ เพราะใน บ้านเขาชอบ Af กัน ทุกครั้งที่คุณยายเห็นแฟนคลับของคนหล่อ เขาเชียร์ เขาชื่นชมคนของเขาว่ามีงานเยอะ ได้ออกงานเดินแบบ ออกงานอีเว้น ได้เล่นละครบ้าน คุณยายยอมรับว่าใหม่ๆ ปวดใจมากๆ.......คนทื่เราเชียร์นี้ได้ที่ 1 นะ เสียงใครก็บอกว่าขั้นเทพ แล้วทำไมอยู่แค่นี้หรือ คุณยายจะรู้สึกอ่อนแรง ทำอะไรไม่ได้สักพัก พอคุณยายก็คิดทบทวนได้ว่าเป้าหมายของพวกเราที่เชียร์โดมกัน ช่วยกันโหวดโดยไม่มีใครจ้าง โหวดกันจนสุดกำลังของแต่ละคน ไม่มีใครชี้นำ ไม่ไค้โหวดเพราะหล่อเสียงไม่ดีก็รอไปเรียนเอาที่หลัง ไม่ได้โหวดเพราะมีบารมีพ่อแม่มาช่วย คนทางบ้านโหวดก็เพราะเป้าหมายเดียว เพราะต้องการให้โดมได้เป็นเดอะสตาร์ 8 แชมป์ ของการร้องเพลงดี ร้องเพลงเพราะ เป็นที่สุดในการแข่งขัน เป้าหมายของเราอยู่ตรงนี้ต่างหาก นายแบบเดินแบบ หรือเป็นดาราเป็นพระเอกละคร ไม่ใช่เป้าหมายของเรา ไมใช่เป้าหมายของคุณยาย คุณยายด้องการฟังโดมร้องเพลง โดมต้องเป็นนักร้องที่คนไทยรู้จักทั้งประเทศและยอมรับในเสียง โดมต้องเป็นนักร้องที่ได้นั่งอยู่ในกลางใจของทุกคนที่โหวดให้โดมจนชนะ โดมชนะไม่ใช่คะแนนน้อยๆนะ ตรงนี้ต่างหากถ้าไม่มีแฟนคลับที่เป็นพลังเงียบที่อยู่ทางบ้าน คงไม่ชนะได้มากมายขนาดนี้หลอกนะ แฟนคลับของโดมที่เผยตัวตนอยู่ขณะนี้ต้องอดทน ต้องสู้ๆ ถึงคนจะน้อยก็ต้องสู้ต่อไปนะลูก อย่ายอมแพ้ ..... เราชนะมาแล้ว เราต้องไม่แพ้....จำไว้นะ สักวันคุณยายจะออกมาร่วมต่อสู้กับพวก คุณๆทุกคน สำหรับหลานโดมจงเป็นเด็กดีน่ารักอย่างที่เป็น อ่อนน้อมถ่อมตน ยกมีอไห้วให้เป็นเอกลักษณ์ประจำตัวดีแล้ว ไปไหนพบเจอะแฟนคลับใครก็ยกมือไห้วให้เหมือนเป็นแฟนคลับตนเอง ถ้าโดมไปงานไหนแฟนคลับโดมไปไม่ได้ก็อย่าเสียใจน้อยใจนะหลาน แฟนคลับทัพหน้าโดมมีน้อย มีงานทำ อาจไม่ได้ตามก็ขอให้หลานโดมนึกเสียว่าทุกคนที่มาในงานนั้นเขาก็ตั้งใจมาฟังโดมร้องเพ ลงเป็นแฟนคลับโดมเหมือนกัน ทำให้เต็นที่เลยนะ ไม่ใช่มีคนที่ฟังเราอยู่ตรงหน้าเท่านั้นยังมีคนที่รอฟังโดมอยู่ที่ทางบ้านอีกมากมาย ที่เขาเป็นแฟนคลับโดมแต่เขามาไม่ได้ เช่นคุณยาย ต้องค้นหาดูทุกงานที่โดมไป มันเป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูก เพราะนี้คือนักร้องที่เราเชียร์มาตั้งแต่วินาทีแรกของโดม สู้ๆ....นะโดม ลูกหมูอ้วนมหัศจรรย์ของคุณยาย rolleyes: รักแฟนคลับโดมทุกๆคนถึงเราจะยังไม่เคยเห็นไม่รู้จักกันแต่เหมือนเรารู้จักกันมานานแส น.....นาน รักค่ะ คุณยาย จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 21:51:06

ความคิดเห็นที่ 57 มายินดีกับบ้านหลัง 200 จ้า ช้าไปหน่อย ป่วยหลายอาทิตย์เลย อ่านของหลายๆคน แล้วไม่รู้จะบรรยายอะไรของตัวเองดี 555 อ่านแล้วก็น้ำตาปริ่มๆ 55 อืม พี่มีโอกาสได้ไปเป็นทัพหน้าบ้างถ้ามีโอกาสนะ ใจจริงพี่อยากไปมากทุกงาน แต่มันก็ไปไม่ได้ทุกครั้ง ยิ่งวันธรรมดานี่ไม่มีทางเลย แต่พี่ก็ลางานไปวันเปิดอัลบั้ม ดาว 8 อิอิ วันสำคัญมากนี่นา แต่ที่ประทับใจเลยคือ วันไปอัดรายการ ล้วงลับตับแตก ที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดน้องสุดๆ พี่ก้อยที่นั่งหลังโดมพอดีไงจ๊ะ อิอิ โดมก็น่ารักมาก พี่ๆจะทำอะไรก็ได้หมด ขอจับแก้ม ได้คร้าบ ขอจับมือ ได้คร้าบ ถ่ายรูปฟินๆกันไป 555 คุ้มที่ตัดสินใจลางานไป แล้วก็เป็นการขับรถเข้า กทม ครั้งแรกในชีวิต บึ่งจากชลบุรีไป 55 ไม่เคยขับไปเองเลยนะ ดีที่ไม่หลง อิอิ และอีกครั้งที่ได้ใกล้ชิด คือพี่มีโอกาสไปรับโดมที่สนามบินครั้งนึง เลิกงานปุ๊บ ไม่สนใจสิ่งใด บึ่งออกจากที่ทำงานกับใหม่ 2 คน ดีนะที่ไปทัน เพราะน้องลงเครื่องแต่พี่ยังไม่ถึงเลย ดีวันนั้นกระเป๋าช้า 555 แต่พี่ก็ยังไม่กล้ากอด เจอกันครั้งหน้าพี่จะบอกตัวเองว่าอย่าเขิน 555 เขากอดกันหมดแล้ว พี่ยังไม่ได้กอดเลย เสียใจอ่ะ ครั้งหน้านะจ๊ะ พี่จะเป็นกำลังใจให้โดมตลอดนะครับ วันไหนท้อเหนื่อย อย่าลืม DMFC ทุกคนรักโดมที่สุด รอฟังอัลบั้มเดี่ยวนะจ๊ะ อยากฟังมาก ทุกคนรู้ว่าโดมตั้งใจกับการทำงาน และพี่เชื่อว่ามันต้องมาสุดยอด เพราะโดมไม่เคยทำให้พวกเราผิดหวัง แต่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองมากๆนะ ช่วงนี้ไข้หวัดระบาด มีเวลาก็พักผ่อนนะจ๊ะ รักโดมคนนี้ที่สุด จากคุณ : ก้อย (koy_haruna) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 18:18:22

ความคิดเห็นที่ 58 สวัสดีครับทุกคน ผมโบ๊ทครับ อยากฝากข้อความไปให้บ้านพันทิพย์หลังที่ 200 นะครับ พอดีไม่มี login ครับ ต้องบอกก่อนเลยครับว่าผมไม่ได้ตามน้องโดมเค้าตั้งแต่อยู่ในบ้านนะครับ แต่มีอยู่วันหนึ่งผมนั่งทำงานแล้วเปิดวิทยุฟังได้ยินเพลงคำอธิฐานด้วยน้ำตา ถึงกับน้ำตาไหลเลยทีเดียวแต่ก็ไม่รู้ว่าใครร้อง (555) แต่พอรู้ชื่อน้องโดมก็ทำการถามหาอากูเกิ้ลเลยว่านักร้องคนนี้เป็นใคร และก็ได้ตามดูคลิปย้อนหลัง ตั้งแต่ภาคใต้ จนถึงสัปดาห์สุดท้าย น้องร้องเพลงได้สุดยอดมากๆ จนถึงตอนนี้ยังนั่งดูนั่งฟังเพลงที่น้องร้องอยู่ทุกวัน (ขอบอกว่ามีความสุขมาก) ขอบคุณที่น้องเป็นคนสู้ เพราะถ้าน้องไม่สู้เราคงจะไม่ได้มีโอกาสฟังเพลงที่เพราะจับใจ จะเป็นกำลังใจให้เสมอ จาก login Boatza ขอบคุณคนที่เอาข้อความไปแปะให้ด้วยครับ จากคุณ : jink_ja เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 14:07:58

ความคิดเห็นที่ 59 ป่วยซะนานเลยเพิ่งได้มาเขียน It must have been cold there in my shadow, to never have sunlight on your face. You were content to let me shine, that's your way. You always walked a step behind. So I was the one with all the glory, while you were the one with all the strength. A beautiful face without a name for so long. A beautiful smile to hide the pain. Did you ever know that you're my hero, and everything I would like to be? I can fly higher than an eagle, 'cause you are the wind beneath my wings. It might have appeared to go unnoticed, but I've got it all here in my heart. I want you to know I know the truth, of course I know it. I would be nothing without you. Love you always!!! จากคุณ : lynncafe เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 05:41:41