|
ได้ไปดูวันเสาร์ที่ 25 เพราะเลื่อนงานได้
มีความเห็นดังนี้ครับ
1. ปาน ร้องได้ประทับใจ ใน 3 เพลงหลัก (And I'm telling you, I'm not going, i am changing, One night Only) คือ ร้องได้ดีจนขนลุกอ่ะ อีกทั้งยังเล่นได้ดี ไม่มีที่ขัดเขินเลย 2. ลูกหว้า เสียงเคลียร์ ร้องเพลงเร็วได้ดี ที่สำคัญลีลาสวยมาก 3. คนอื่นๆ ก็ร้องได้ดี มีมาตรฐาน
สำหรับผมเรื่องนี้ให้คะแนนดีกว่า fame แต่ยังไม่ถึงกับละครเพลงไทย ที่ได้ดูทุกเรื่อง (ของดรีมบอกซ์) กล่าวคือ
- เปิดฉากได้เรียบ และเรื่อยเกินไป ไม่เหมือนกับละครเรื่องอื่นของดรีมบอกซ์ที่มักเปิดตัวแบบตื่นเต้น อลังการ หรือน่าฉงน โดยผมถูกปลุกให้ใจเต้นได้ก็เมื่อถึงฉากที่ CC ร้องเดี่ยวก่อนเข้าเพลงทางที่ไม่มีศีลธรรมแล้ว
- เพลงหลักทุกเพลง นักแสดงร้องได้ดี-ดีมาก แต่เพลงสนทนาทุกเพลงผมก็ยังไม่คุ้นอยู่ดี ซึ่งคิดว่าอยู่ที่เมโลดี้และทำนองของเพลงเป็นหลัก
แต่ก็ต้องยอมรับว่าเพลงยากจริงๆ
- บทละครฝรั่งทั้งเรื่องดรีมเกิลส์ และเฟม ที่เกี่ยวข้องกับคนในวงการ มันไม่สามารถทำให้ผมอินได้เท่ากับเรื่องราวง่ายๆ ในละครเพลงไทยเลยครับ
แต่ถึงอย่างไร ละครทุกเรื่องที่ได้ดูก็อยู่ในขั้นประทับใจ ไม่เสียดายค่าบัตรครับ
ป.ล. ได้ลองซื้อบทละครทึนทึก เล่ม 2 มาอ่านเล่นดู พบว่าสนุกมาก คราวหน้าคงกล้าลงทุนไปดูละครพูดของดรีมบอกซ์บ้างแล้ว
จากคุณ |
:
ลำปาว
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ส.ค. 55 15:29:51
|
|
|
|
|