วันนี้วันที่ 17 แล้วครบรอบ 1 ปีที่น้องต้นได้เป็น The Winner 
รักเด็กคนนี้ก่อนที่จะเข้าบ้านจำได้ว่า หลงรักตังแต่เพลง ที่สูง ตอนน้องต้นออดิชั่นก่อนเช้าบ้าน
หลังจากนั้นก็ติดตามมาตลอด ไม่กล้าดูทุกครั้งที่ถึงเวลาที่เรียกน้องๆไปยืนปากเหว จะเบาเสียงโทรทัศน์ จะแอบดูว่ามีใครออกไปยืนแล้วบ้าง ถ้าครบ 3 คนโดยที่ไม่มีน้องต้นอยู่ด้วยถึงได้กลับมาเปิดเสียงดั่งเดิม
วีคทีน้องต้นมายืนปากเหวเป็นอะไรที่ปิดโทรทัศน์ไปเลย กลัวมากมือเท้าเย็นไปหมด สัก 5 นาทีค่อยๆย่องเข้ามาในพันทิพเพื่อดูว่าใครออก พอรู้ว่าไม่ใช่น้องก็ดีใจมาก แต่ยังใจสั่นไม่หาย ทำไมนะ ก็เบี้ยน้อยหอยน้อย อยากรวยสักพันล้านจะได้เอามาโหวตน้องไม่ให้ยืนปากเหวได้
วีที่ 9 น้องปากเหว วีคที่ 10 น้องได้ท็อปโหวต ดีใจเป็นทีสุด ทั้งที่วีคนั้นเสียวกับเพลงน้องมาก ชื่อไม่เป็นมงคลเลย เพลงสุดท้ายและก็สงสารน้องด้วย แสดงแค่ความโกรธโดยไม่มีที่มาที่ไป ไม่มีตัวเชื่อมอะไรเลยให้แสดงอารมย์ แต่น้องก็ผ่านมันไปได้แถมได้ท็อปโหวตด้วย ดีใจที่สุด ที่เห็นความมั่นใจน้องต้นกลับมา
วีค 11 เป็นวีคที่มีความสุขที่สุด น้องร้องได้อย่างมีออร่ามกกๆ เจิดมาก
วีคสุดท้ายเริ่มเปิดเพลงแรกโดยน้องต้น Your Song ประทับใจสุดๆ เหมือนที่พี่ไก่บอกเป็นเพลงเปิดวีคชิงที่ดีที่สุดในใจเลย
แล้วน้องต้นก็เป็น The Winner ใจซีซั่นที่ร้ายกาจที่สุด
ตลอดระยะเวลา 1 ปีที่ผ่านอยากบอกน้องต้นว่า ภูมิใจทีเชียร์คนไม่ผิด ภูมิใจในทุกๆสิ่งที่น้องต้นทำ น้องต้นเป็นคนที่มุ่งมั่น พัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา รักษาตรงนี้ไว้อย่าหยุดที่จะเรียนรู้นะคะ
สุดท้ายนี้สิ่งที่เป็นห่างคือเสียงของน้องต้น น้องต้นเป็นคนที่ร้องเพลงที่ต้องใช้เสียงเยอะมีพลัง บางครั้งเสียงเลยแหบง่าย อยากให้ถนอนครงนี้ให้ดีๆนะ
สุดท้ายอยากบอกน้องต้นเหมือนที่น้องต้นบอกในคอนเดี่ยว 4 ว่า ไม่สัญญาว่าจะรักไปได้นานแค่ไหนแต่จะทำให้เห็นว่าเป็นเช่นไรนะคะ