ไหนๆ ก็ทู้แห่งความทรงจำดีๆ ยกมาให้อ่านกันอีกที แล้วกันเนอะ
---------------------------------------------------------------------- :: นี่ไม่ใช่เรื่องเล่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของคนเขียนล้วนๆ ::
ย้อนกลับไป 5 ปี ก่อน ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตหลังจากดูรายการทางทีวีแล้ว ชีวิตจะต้องเข้าไปเกี่ยวพันกับคนๆนั้น แต่มันก็เป็นไปแล้ว คิดว่ามันคงเป็นโชคชะตาหรืออะไรบางอย่างที่ทำให้พวกเราทั้งหมดได้มาเจอกันโดยมีศุนย์รวมอยู่ที่แจ็ค
ช่วงปีแรก ที่เข้ามาเป็นแฟนคลับ โลกนี้มีแต่สีชมพู เป็นมือใหม่ในโลกของแฟนคลับ เราไม่รู้หรอกว่า เราจะต้องเจออะไรบ้าง ต้องทำอะไรบ้าง มีแต่ความรักที่เรามีเป็นสิ่งนำทางเข้ามา ได้เจอผู้คนเยอะแยะมากมาย ได้เรียนรู้ ได้ประสบการณ์ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับเรา ตื่นเต้น มีความสุข
ถ้ามองย้อนกลับไปไม่ใช่แต่เราที่มาเป็นแฟนคลับเท่านั้นที่เหมือนได้เปิดโลกใหม่ แต่ตัวแจ็คเองก็ได้เปิดโลกใหม่ด้วยเช่นกัน เริ่มเรียนรู้ที่จะรู้จักกันไป
ผ่านพ้นปีแรก เราไม่รู้ว่า แจ็คต้องพบเจอกับอะไรบ้าง ? ส่วนตัวเรารู้สึกว่า มีกำแพงสูงเกิดขึ้นระหว่างแจ็คกับแฟนคลับ ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแจ็คกับแฟนคลับเกิดขึ้นน้อยมาก ไม่มีการโพสโต้ตอบใดๆกันในบอร์ด นอกจากคนไปเจอแล้วกับมาเขียนเรื่องเล่าว่าแจ็คเป็นยังไง นานๆทีแจ็คถึงจะมาโพสบ้าง สั้นๆ
ไม่น่าเชื่อว่าจะยังมีแฟนคลับอยู่ แต่เราก็อยู่กันมาได้ด้วยความเข้าใจแบบไหนก็ไม่รู้ เหมือนกับว่า แจ็คก็อยู่ส่วนแจ็คทำงานไปเรียนไป ส่วนแฟนคลับก็อยู่ส่วนของเราไป เจอกัน คุยกัน สนุกกัน มีความสุขกันด้วยเรื่องของแจ็คทั้งสิ้น แต่แจ็คไม่ได้มีส่วนร่วมด้วย 5555
จะบอกได้ว่าแฟนคลับแจ็คเนี่ย โคตรจะเป็นแฟนคลับที่ไม่เรียกร้อง ได้เจอแค่ไหนก็แค่นั้น ได้คุยแค่ไหนก็แค่นั้น แต่เรื่องถ่ายรูปเราไม่ยั่น แจ็คมายืน 5นาที แฟนคลับแจ็คอาจจะกดกันได้เป็นร้อยๆรูปต่อกล้อง ส่วนเรื่องถึงเนื้อถึงตัวเราก็ไม่มี เราต่างหวงเนื้อหวงตัวกันทั้งแฟนคลับและศิลปิน :P
เราอยู่ของเรากันแบบเงียบๆ แจ็คมีงานเราก็ไป ใครเบื่อ ใครเหนื่อย ใครมีธุระ ก็หยุดพัก ใครยังมีแรงก็ไปต่อ จะเห็นได้ว่า งานแจ็คทุกงานแทบจะไม่ขาดรูป ขาดคลิป นอกจากว่าแจ็คไปที่ๆไกลมากๆ ตามกันไม่ไหว แต่ก็จะมีแฟนคลับใจดี บางทีอยู่ใกล้กับที่แจ็คไป ตามไปถ่ายรูปให้ เอามาลงให้ดู เป็นความน่ารักอีกอย่างของสังคมแฟนคลับแจ็ค
ไม่เคยคิดว่าจะอยู่กันมานานขนาด 5 ปี งานมินิคอนเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ไปแล้วก็เจอแต่คนที่เราเห็นมาตั้งแต่ปีแรกๆ คุยกันได้ทุกคน อาจจะได้คุยกันมากบ้าง น้อยบ้าง แต่เห็นหน้าแล้วก็คุ้นเคย คิดว่าแจ็คก็คงรู้สึกได้เหมือนกัน
ด้วยความสัมพันธ์แบบแปลกๆที่คลับอื่นคงไม่มีใครระหว่างพวกเรากับแจ็ค บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่า แจ็คจะรับรู้ถึงความรักที่พวกเรามีให้เค้าบ้างไหม?
รูปที่ถ่ายกันหลายร้อยรูป มานั่งเลือก นั่งย่อรูป ทำรูป โพสรูป แจ็คจะเข้ามาดูบ้างไม๊ ? ข้อความที่โพสกัน แจ็คจะเข้ามาอ่านบ้างหรือเปล่า ?
มีแต่ความคาดเดาว่า แจ็คก็คงอยากจะรู้ อยากจะดู เรื่องตัวเองบ้างล่ะ และถึงแม้แจ็คจะไม่รับรู้ แต่พวกเราก็คงหาได้แคร์ไม่ 555
แต่...วันนึงก็มีหลุดปากออกมาว่า รูปที่โพสอ่ะ ไม่ใช่รูปกองถ่ายทัดดาวหนิ เท่านั้น พี่ๆถึงรู้ว่า จริงๆก็เข้ามาดู มาอ่าน แล้วก็ออกไปเงียบๆ อ่ะนะ - -"
5 ปีมานี้ แจ็คโตขึ้นมากมีความเข้าใจในชีวิตมากขึ้น พวกพี่ๆที่เป็นเอฟซีก็เหมือนกัน พวกพี่ก็ได้โตขึ้น ได้เรียนรู้ชีวิตในอีกแง่มุมนึง เข้าใจโลกในอีกมุมนึง ต่างคนต่างโตในวิถีทางของตัวเอง
เหมือนเรียนรู้กันไปแล้วก็ต่างเติบโตกันขึ้น
ถึงตอนนี้แจ็คพร้อมที่จะออกไปเจอโลกข้างนอก โดยที่พี่ๆไม่ต้องไปถือป้ายไฟเชียร์แล้ว
ไปไหนๆ พวกพี่ๆก็ไม่ต้องห่วงแล้วว่าจะมีอะไรกินไม๊ จะกินข้าวแบบที่คนอื่นเค้ากินได้หรือเปล่า ?
ช่วงที่ผ่านๆมาพี่ได้แต่ฟังเรื่องเล่า พอไปเห็นแจ็คเองเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาพี่ถึงได้รู้ว่า แจ็คตอนนี้โตขึ้นแล้วจริงๆ ดีใจมากกับภาพที่พี่ได้เห็น มันเหมือนเด็กน้อยที่เราได้รู้จัก มาวันนี้เด็กคนที่เราได้เห็นได้โตขึ้น มันเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ
กำแพงที่เคยเห็นมันก็ลดน้อยลงมาก แจ็คยิ้มมีความสุขที่ได้เจอแฟนคลับ แฟนคลับก็มีความสุขที่ได้มาเจอกัน 5555 เอ่อ...มีความสุขที่ได้มาเจอแจ็คด้วย
ขอให้เติบโตอย่างแข็งแรงไปเรื่อยๆบนเส้นทางที่แจ็คเลือกเดินนะ
พวกพี่ก็ยังคงอยู่กันตรงนี้ อยุ่ข้างหน้า ข้างหลัง ข้างซ้าย ข้างขวา ทั้งแบบที่มองเห็นและมองไม่เห็น มืออีกหลายๆคู่ ที่จะอยู่ช่วยกันตรงนี้แบบห่างๆอย่างห่วงๆ
ขอบคุณสำหรับคำว่า " รัก " ที่ทำให้พวกพี่ได้เป็นคนที่ "ถูกรัก " บ้าง
และสำหรับคำว่า " ขอโทษ " พวกพี่ๆให้อภัยกับแจ็คเสมอนะ
และ..ขอบคุณสำหรับ 5 ปีที่พวกเราได้เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตที่ดีต่อกันและกัน
รักแจ็ค
จากคุณ : คุณก็รู้ว่าใคร
จากคุณ |
:
nu_ninny
|
เขียนเมื่อ |
:
20 ก.ย. 55 21:04:29
|
|
|
|