ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนตัวดูแล้ว เรื่องนี้ทุกตัวละครเป็นตัวหลักไม่มีพระเอกนางเอก มีผู้ร้ายหรือตัวอิจฉาเหมือน ละครแบบไทย แต่ทุกตัวแค่เป็นตัวละครตัวหนึ่งที่โลดแล่นทำให้เกิดอะไรตามมาหลังจากนั้น ดังนั้นเรื่องนี้บอกได้คำเดียวต้องอาศัยการทำงานเป็นทีมและทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดให้ได้ ทุกคนจึงจะประสบความสำเร็จ คนที่ได้นอนกับคริสก็ไม่ได้เรียกนางเอก คนที่แต่งงานกับคริสก็ ไม่ใช่นางเอก คนที่มีความเป็นฮีโร่แบบพระเอกก็ไม่ใช่คริส แต่จอห์นเพื่อนคริสกลับมีความเป็นฮีโร่ คนที่เป็นผู้ร้ายก็ไม่ใช่แฟนคิมหรือเอนจิเนียร์ ตัวอิจฉาก็ไม่ใช่เมียคริส ตัวคริสเองก็ไม่ใช่พระเอก แต่ทุกตัวละครเป็นตัวเอกด้วยตัวของบทที่ได้รับ จึงเข้าใจที่คุณบอยพูดจริงๆว่า  ฝรั่งเขาทำตัวละคร ทุกตัวได้กลมมาก ไม่มีดีมีเลว ไม่มีเด่นไม่มีด้อย ไม่มีพระเอก ไม่มีนางเอก ไม่มีผู้ร้าย ไม่มีตัวอิจฉา ดังเช่นละครไทย ดังนั้นหากผู้ใดวิจารณ์ว่าใครบทมาก บทน้อย ไม่มีตัวตน ไม่มีความสำคัญ แล้วล่ะ ก็คิดได้เลยว่าคนเหล่านั้นเคยชินแต่การเสพละครแบบไทย ดังนั้นการเข้าใจธรรมชาติของตัวละครนั้นสำคัญมากในการที่จะบอกว่าละครเรื่องนี้สนุกหรือไม่ หากคาดหวังว่าจะเจอ"นางเอก" ที่ออร่าโดดเด้งออกมาหน้าเวที หรือคนที่คาดหวังว่าจะไปเจอ "พระเอก"ที่เป็นพระเอกแบบไทย คิดแบบไทย ตัดสินใจแบบไทย โครตแมนแบบไทยๆรับรอง ไม่เจอในเรื่องนี้แน่นอน กับบางคนไปดูด้วยการนำแต่ละตัวละครหลักไปเปรียบเทียบกันเอง ว่าบทมาก บทน้อย สำคัญมากสำคัญน้อยนั้นดูจะไม่ใช่ประเด็นเป้าหมาย เพราะการแคสนักแสดง ในเรื่องนี้นั้น เขาเอาที่ความสามารถเท่าเทียมกัน ร้องเพลงได้ทัดเทียมกัน เล่นได้ทัดเทียมกัน อินเนอร์ทัดเทียมกัน บทสำคัญทัดเทียมกัน  มีความกลมกลืนกันแต่ละตัวละคร ทุกตัวมีลักษณะ เด่นชัดเจน หรือมีคาร์แรคเตอร์ที่ชัดเจนของตนเองเมื่อเปรียบเทียบตัวละครกันเอง บนเวที เดียวกันนะไม่ใช่ นำคริสไทยไปเปรียบกับคริสนอก คิมไทยไปเปรียบเทียบกับคิมนอก ทุกตัว ละครไม่มีคำว่า เก่งกว่า ดีกว่า ทุกตัวละครไม่มีคำว่าสุดๆสักทาง เพราะทุกคนร้องได้ดีมาก เหมือนกัน เล่นได้ดีมากเหมือนกัน คำว่า เก่งกว่า ร้องดีกว่าจึงไม่มีในเรื่องนี้ ทั้งพระเอกนางเอก อย่าหวังจะเห็น "ออร่า"กระจายบนเวทีนี้เหมือนที่เคยเห็นในละครไทย รับรองว่าหาไม่เจอแน่นอน เพราะเรื่องนี้ ไม่ได้ต้องการ "นางเอก"แต่ต้องการ "คิม" ไม่ได้ต้องการ "พระเอก"แต่ต้องการ"คริส" ยอมรับว่าทุกตัวละครเล่นเก่งมากกกก เก่งมากตั้งแต่ตัวหลักยันตัวประกอบมากประกอบน้อย ผู้โลดแล่นบนเวทียอมรับว่าเต็มที่ทุกคน  ตัวเล่นหลักสามารถทำให้เราจากไม่รู้จักตัวละครมาก่อน แต่ผู้เล่นสามารถสื่อสารตัวละครแต่ละคนออกมาให้ได้รู้จักมากขึ้น จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:18:09

ความคิดเห็นที่ 2 "คิม" ตัวละครที่คนไทยเรียก "นางเอก"แต่ในความรู้สึกของเราคือ "ตัวเอก"ตัวเล่าเรื่อง ตัวที่ดึง ผู้คนให้ติดตามชีวิตของเธอไปแล้วลุ้นไปกับเธอว่าจะจบลงที่ตรงไหน เธอผู้มีชีวิตอยู่ได้ด้วย ความฝัน ความหวัง จากผู้ชายต่างถิ่นที่รู้จักกันแค่ไม่กี่วัน ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร นิสัยเป็นอย่างไร ทำงานอะไร ขี้เหล้าเมายาหรือเปล่า ทะเลาะกันแล้วจะตีเธอหรือไม่ แต่การแลกกายต่อกันเพียง ชั่วข้ามคืนสำหรับเธอคือการแลกชีวิตที่มีให้ต่อกัน เพียงเพราะเขาเข้ามาตอนชีวิตของเธอตกต่ำ สุดขีด ไร้ค่า ไร้ที่พึ่งพิง ไร้ซึ่งทางออก จนยอมจำนนหนทางทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตรอด ซึ่ง โชคดีของเธออย่างมาก ที่ชายคนแรกที่เธอให้กายนั้นทนุถนอมเธอดั่งนอนกับคนรัก เธอจึงปักใจ ว่าชายคนแรกในคืนแรกของเธอคือ"รักแท้" และเธอก็ยึดมันไว้เป็นความหวัง แถมตอกย้ำด้วย การที่เขาทิ้งส่วนหนึ่งของเขาไว้ในกายเธอ เรื่องราวใหญ่โตในความฝันและความหวังที่เธอสร้าง ขึ้นมาจึงหนักหนาขึ้นไปอีกเป็นร้อยเท่า เพราะคำว่า "ลูก"คำเดียว จากทุ่มเทคาดหวังจากชายคน แรกจึงจัดเต็มกว่าโดยไปใส่ไว้ที่ลูกของ "คริส"เพียงคนเดียว "แทม" คือความหวัง ความฝัน และเป็นสิ่งการันตีครอบครัวที่อบอุ่นของเธอในอนาคต แต่พอไม่ใช่อย่างที่เธอคาดหวังเธอกลับ ทำลายทั้งหมดด้วยมือของเธอเอง รอบที่ไปดูเป็น "คิมแก้ม"เธอมีความสดใส เสียงเหมือนจิ้งหรีดยามเช้า ดูอ่อนโยนและจนตรอก หากยามต้องสู้ แต่ไม่ใช่ลักษณะของนักสู้ในกระแสเลือด แต่หากเลือดเข้าตาต้องทำก็คือต้องทำ ถูกบังคับให้สู้ การตีโจทย์ที่คิมแก้มมีให้ลูกยังไม่ชัดมาก ด้วยตัวจริงอาจไม่เข้าใจคำนี้เท่าไร เธอจึงไปได้ลึกแค่"พี่สาว" โจทย์เรื่องแม่ๆลูกๆนี่ต้องดูบทคุณสินจัยเป็นตัวอย่างนั่นแหละที่ เรียกว่า "แม่"อย่างแท้จริง เรื่องเช่นนี้ต้องอาศัยประสบการณ์ส่วนตัวพอสมควรในการตีโจทย์ แต่ก็ถือว่าเธอผ่าน ชนิดที่ดูแล้ว สงสาร น่าเวทนา น่าเห็นใจ และน่ารำคาญแทนจอห์นและ เอนจิเนียร์ยามสื่อสารกับเธอ เพราะเธอพูดไม่รู้เรื่องเอาแต่เรียกหา "คริส"คนเดียว เป็นคิมที่ ไม่มีเหตุผล มีแต่ความรักหลงละเมอเป็นเครื่องนำทางชีวิต จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:18:59

ความคิดเห็นที่ 3 "เอนจิเนียร์ " ผู้เป็นตัวกลางของทุกเหตุการณ์ทั้งที่คาดฝันและไม่คาดฝัน โลกนี้ทั้งโลกอยู่ ในมือเขาคนเดียวเพียงเพราะ เขารักตัวเองมากที่สุด จึงทำทุกอย่างเพื่อตัวเองเป็นสำคัญ บทที่ผู้ดูให้เครดิตในละครเรื่องนี้ว่าเยี่ยมยอดที่สุดด้วยเสนอนำผ่าน "เบน ชลาทิศ" มองว่า ไม่ใช่เพราะบทเยอะกว่าคนอื่น ไม่ใช่เพราะเขาเล่นเก่งกว่าคนอื่น ไม่ใช่เพราะร้องเพราะกว่าคนอื่น บทนี้เบนผ่านเพราะมันเป็นเขาจริงๆ ออกมาจากตัวตน จิตใต้สำนึก น้ำเสียง แววตา ความคิดอ่าน ทั้งหมด เป็นตัวละครที่ธรรมชาติมากและเบนตีโจทย์ละครตัวนี้ได้แบบแตกละเอียดแบบไม่ต้อง พยายาม ไม่ต้องใช้วิธีเล่นละคร ใช้ความเชื่อส่วนตัวว่าเขาและเอนจิเนียร์คือคนๆเดียวกันแล้วผลัก มันออกมาสู่สายตายผู้ดู มันจึงสัมผัสได้และสื่อสารได้ง่ายกว่าตัวละครอื่น บอกตรงๆบทนี้ถ้าไม่ให้ เขาเล่นแล้วนึกไม่ออกว่าจะเป็นใคร และการที่มีเบนเล่นบทนี้ในครั้งนี้ทำให้ทีมมิสไซ่ง่อนผ่านโจทย์ ยากๆไปได้อย่างสวยงามทั้งทีม ขอปรบมือให้ดังๆ จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:20:13

ความคิดเห็นที่ 4     "จอห์น" เพื่อนพระเอกผู้รักพระเอกดุจน้องชาย เชื่อว่าอีตาคริสหากไม่มีเพื่อนคนนี้คงม่องเท่งตาย กลางสนามรบเป็นแน่แท้ อะไรๆก็แก้ไม่ตกต้องพกเพื่อนกึ่งพี่ชายคนนี้ไปตลอดทั้งเรื่อง บางฉาก ที่คริสโดนเพื่อนด่าเราสะใจมากอยากร่วมแจมด่าด้วยอีกสักสองสามดอก อินนนนน55555 คิวทำบทนี้ได้ดี สุขุม มีความเป็นผู้ใหญ่ทั้งร่างกายและความคิด คิวแปลบทออกมาเป็นแบบชาย หนุ่มอารมณ์ด้านๆดีมาก มีชิวิตสัมผัสได้จริงๆ รู้ว่าเมื่อไรควรซีเรียส เมื่อไรควรสนุก เมื่อไรหาควร หาความสุขให้แก่ตนเอง ซึ่งตรงกันข้ามกับพ่อคริสโดยสิ้นเชิง ที่จะสนุกดันเครียด พอเขาเครียดๆ วุ่นวายจะหนีจากไซ่ง่อนกันทั้งกองทัพ พ่อคริสจะอินเลิฟ งานการไม่ใส่ใจวันๆวิ่งตามช่วยสาว ฉากนีี้อยากวิ่งขึ้นเวทีไปช่วยจอห์นเหยียบเพื่อนอีกแรง อินนนนมากกก55555 คนอย่างจอห์น นี่แหละที่ประเทศชาติต้องการไว้เป็นกำลังพัฒนาความคิดอ่านของมนุษย์ เสียงคิวน่าทึ่งมาก ทั้งแน่นและหนัก เสียงเต็มแบบทหารพระเจ้าตากจะเข้าตีเมืองจันนนนนนนนนน อย่างนั้นเลย ยอมรับว่าคิว "ผ่าน" แบบฉลุย เป็นตัวละครที่น่ารัก ด้วยมาดนิ่งๆแบบเบื่อหน่ายตลอดเวลา คิวสามารถทำให้ "จอห์น"ดูมีเสน่ห์แบบด้านๆได้จริงๆ แก้ไขเมื่อ 04 ต.ค. 55 09:38:54 จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:20:46

ความคิดเห็นที่ 5 "เอเลน" ภรรยาปัจจุบันของคริส เจ้าของตำรับไทยๆ "เสียทองเท่าหัว ไม่อยากเสียผัวให้ใคร" ยอมรับว่าวิกผมของนิวทำให้เธอสูงวัยกว่าคริสไปอีกเจ็ดชั้น อีกทั้งไม่มีที่มาที่ไปของความรัก ใหม่กับคริสปูเรื่องมาให้เราได้รู้สึกว่า"ผูกพัน"กันมา ทำให้คนดูจะแอบโกรธคริสเล็กน้อย ที่แต่งงานใหม่ นิวเล่นสับสนระหว่างความรักและความโกรธได้ดี รักก็รัก โมโหก็โมโห เอายังไง ดีวะ? จะยอมรับอดีตของสามีก็เจ็บ ไม่ยอมรับก็กลัวจะเสียสามีไป บทนี้เลยหลอกตัวเองว่าเป็นเมีย ที่เข้าใจสามีทั้งๆที่ก็เจ็บ เสียงร้องรอบที่ดูมีแกว่งบ้าง อารมณ์ของเธอสื่อได้ดี เสียอย่างเดียวจริงๆ ดูเธอสูงวัยกว่าคริส ยิ่งอายุมากกว่าอยู่แล้วพอมีเสื้อผ้าหน้าผมเช่นนี้ยิ่งกดให้คริสเด็กลงไปกว่าที่ ควรเป็น  ดั่งแม่กับลูกเลยทีเดียว หากแก้ได้ในรอบหลังๆใช้ผมของเธอเองจะสวยสดใสกว่านี้เยอะ เลย ขอแนะนำด้วยใจจริง จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:21:12

ความคิดเห็นที่ 6 ออกตัวว่าจะเขียนถึง "คริส"มากหน่อย ย้ำว่าเขียนถึงคริส ไม่ใช่เขียนถึงผู้เล่น เพราะด้วยชอบทั้ง ตัวละครและผู้เล่น หากใครภูมิต้านทานความ"หมั่นไส้"ในตัวมีต่ำมาก กรุณาอ่านข้ามไป จะได้ไม่ เสียอารมณ์ เราเตือนคุณแล้ว!!! "คริส" ตัวหลักสุดท้ายเก็บไว้เขียนทีหลังด้วยชอบตัวละครตัวนี้มากที่สุดบนเวทีนี้ เพราะรู้สึกเป็น ตัวละครที่กลมมาก "คริส"ผู้น่าเห็นใจ เป็นตัวหลักที่คนเรียกว่า"พระเอก" แต่สำหรับเราเขาคือ "ตัวเอก"ที่ไม่รู้ว่าสร้างปัญหาจึงแก้ไขไม่ได้สักอย่าง คริสผู้ทำอะไรก็ดูเหมือนผิดไปหมด อะไรๆก็ลงที่ เขาคนเดียว ความผิดที่ตัวเองก็ไม่รู้เรื่องรู้ราว โน่นนี่นั่นสุดท้ายความผิดมักจะลงที่พ่อคริสแบบช่วย ไม่ได้ ทั้งค่อนโรงละครเชื่อว่าทุกคนสงสาร"คิม"ยกเว้นเราคนเดียวล่ะมั้งที่เราสงสาร"คริส" มาว่ากันที่รูปลักษณ์ภายนอกที่ถูกวิจารณ์ค่อนแคะแนะแหนว่าเหมือนเด็กใส่ชุดทหารเดิน ไปเดินมาแบบไร้ความมั่นคงมากมาย ขอบอกว่า"จริง" เขาเด็กจริงๆ เด็กที่สุดในนักแสดง หลักบนเวที ที่ทั้งโชกโชนและช่ำชองประสบการณ์อย่างเบนและคิว คิวนั้นไม่สำคัญว่าตัวใหญ่ หรือเล็ก เตี้ยไปหรือสูงไป แต่เมื่อคริสเมื่อยืนเทียบกับคิวแล้ว แววอินโนเซนต์มันฉายแววออกมา อย่างช่วยไม่ได้ และหาใช่ความผิดของผู้เล่นไม่ ที่ดันโตช้าไปไม่ทันความสามารถที่เขามีมากพอ แต่หากตีโจทย์ออกมาว่า ยามมีศึกสงครามชายทุกคนต้องโดนไปเป็นทหารเชื่อว่าไม่มีคัดสรร หรอกว่าต้อง หล่อล่ำ สูงใหญ่ แมนเต็มตัว หากอายุครบเกณฑ์ก็ต้องไปเป็นทหารให้สนามรบ มันสอนความหยาบกร้านให้แก่ชีวิต คริสไทยก็คือหนึ่งในนั้น สงครามในความจริงไม่มีการ คัดเกณฑ์ทหารหุ่นชนิดต้องการไปเดินแบบแน่นอน มีแต่ทหารในจอเท่านั้น ผู้คนที่ติติงติดภาพ นั้นมาจากในจอทุกประเภท บางคนก็ติงว่าเป็นทหารที่สุภาพไป เลยไม่แน่ใจว่าทหารทุกคน ต้องดิบ โหด เถื่อนกันหมดหรือเปล่า พ่อคริสจะเป็นทหารสุภาพคล้ายผู้พันไก่อูที่มีบุคลิกที่สาวๆ เป็นแฟนคลับท่านมากที่สุดไม่ได้หรือไร? ท่านก็ทหารตัวจริงเสียงจริงนา จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:22:15

ความคิดเห็นที่ 7 บท "คริส"นั้นสื่อสารยาก เป็นบทธรรมดาๆที่ไม่มีดราม่ามากระแทกชีวิตเหมือนคิม ไม่เข้มแข็ง เหมือนจอห์น ไม่เจ้าเล่ห์เหมือนเอนจิเนียร์ บทเหมือนอยู่ตรงกลางไม่มีอารมณ์สุดโต่งสักทาง แต่เขาคือตัวปัญหาที่อยู่ตรงกลางที่ทุกคนพุ่งเป้าไปหาเขา ทั้งๆที่เขาก็คือจีไอธรรมดาๆคนหนึ่ง นี่คือสิ่งที่ละครเรื่องนี้ต้องการจากเขา ไม่ใช่พระเอกหล่อล่ำสุดล้ำเป็นฮีโร่ออกมาฉากไหนต้อง กระชากใจผู้คนเสน่ห์ล้นอก เพราะนี่คือ "มิสไซ่ง่อน"แค่ต้องการความเป็น "คริส"ทหารธรรมดาๆ คนหนึ่งเท่านั้น จึงบอกว่าไม่ต้องมองหา"ออร่า"ในบทพระเอกแบบไทยๆ รับรองไม่เจอ ภาพ แบบออร่ากระจายแบบ "คุณเปรม"ในสี่แผ่นดิน เรื่องนี้ไม่มี เขาเนียนไปกับทหารหมู่มวล ในกองมากทั้งๆที่มีคนบอกว่าผู้เล่นไม่เหมาะสมกับการเป็นทหาร "คริส" เป็นหนุ่มขี้เบื่อ เป็นทหารที่แพ้สงครามหมดกำลังใจ ไม่มีความสุขในเมืองไซ่ง่อน เป็นหนุ่มหล่อที่ไม่สนใจตัวเอง ผมเผ้ายุ่งเหยิง หน้าตาบ่จอย แต่สิ่งที่คริสมีคือ จิตใจอ่อนโยน ถึงขั้นอ่อนแอ ให้เกียรติผู้หญิง โรแมนติกรักจริงและอยากเป็นฮีโร่ของใครสักคน เขารู้สึกผิด ที่เพื่อนยัดเยียดคิมเด็กสาวอายุน้อยนิดใส่มือ และยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก เมื่อรู้ว่าเขาเป็น คนแรกของเธอ ความเมตตาสงสารและต้องการช่วยเหลือจึงเกิดขึ้น ซึ่งเขาคิดว่าเขาทำได้ ทั้งๆที่ตัวเองก็แพ้สงครามจะเป็นเหยื่อเวียดกงวันไหนก็ไม่รู้ เมื่อไม่สามารถเป็นฮีโร่ช่วยคิม ออกมาจากนรกได้ก็อ่อนแอให้ความพ่ายแพ้นั้นตามมาหลอกหลอนนอนสะดุ้งจนเตียงไหว รู้สึกผิดกับเด็กสาวคนนั้น จนเขาคิดว่ามันคือ "ความรัก" แต่ความเป็นจริงหากช่วยคิมมาได้ ชีวิตจะอยู่กันอย่างไรจะรอดหรือไม่ เขาก็ยังไม่รู้ เขารู้แต่ว่าผู้หญิงคนนั้นต้องการความช่วยเหลือ จากเขา อย่างอื่นไปตายเอาดาบหน้า นี่คือคริสผู้อ่อนไหวและใจดี นี่คือ "คริส" ผู้ซึ่งไม่รู้ตัวเอง ว่าต้องการอะไรในชีวิต เมื่ออดีตเกาะกินหัวใจไม่มีความสุข แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิตและดีกับเขาฐานะ ศักดิ์ศรีทางสังคมเข้ากันได้ทุกอย่าง เข้าใจเขาและรักเขามากพอ อยู่กับฝันร้ายของเขาได้ เขาจึงคิดว่านี่ต่างหากคือรักที่แท้จริง ชีวิตจึงเริ่มต้นใหม่ เราไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาเลือก ปัจจุบัน เพราะอดีตของเขานั้นเลื่อนลอยไกลจากความจริงมาก มีทั้งความเหงา ความเบื่อหน่าย จนผ่านไปเนิ่นนาน กลับไปคิดไม่รู้จะเรียกความรักกับคิมนั้นว่าเป็นอะไรดี ในขณะที่มันเป็นอดีต ของคริส แต่กลับเป็นอนาคตของคิม มันสวนทางเกินกว่าจะจูนกันติด มันเป็นความผิดของเขาหรือ ที่นอนกับเธอ เป็นความผิดของเขาหรือที่พยายามแล้วช่วยเธอไม่ได้ เป็นความผิดของเขาหรือที่ไม่รู้ ว่าทิ้งลูกไว้กับเธอ เขาผิดหรือที่ตั้งต้นใหม่ เขาผิดหรือที่เลือกอยู่ปัจจุบัน เหตุการณ์ทั้งหมดชวนให้ คริสดูน่าเวทนาไม่ต่างกับคิมเท่าใด คิมนั้นที่ผ่านมาลำบากกาย ส่วนคริสเป็นเรื่องของความรู้สึก ผิดทั้งมวลนับว่าทรมานไม่ต่างกัน คิมไม่มีอะไรให้ทิ้งเรียกว่าไม่มีอะไรจะเสีย แต่สำหรับเขาต้องเสียทุกอย่างเพื่อแลกกับเธอ ชะตาช่างไม่ยุติธรรมสำหรับทั้งคู่จริงๆ แต่วิธีที่คิมเลือกปลดปล่อยปัญหาของตนเองนั้นจบ ในภาคละครถือว่าคิมน่าสงสาร แต่หากมองลึกถึงภาคความจริงคนที่ทรมานจากความรู้สึกผิด ทั้งหมดก็คือ "คริส" แค่ทิ้งเธอไว้ในอดีตยังนอนไม่หลับ แต่นี่มันมากกว่านั้น จากนี้ ไปทุกครั้งที่ พ่อคริสมองหน้า"แทม"ไม่รู้จะหาความสุขได้จากไหน น่าสงสาร"คริส"จริงๆ ขอบอกว่าสิ่งที่คิมทำนั้นยิ่งกว่าฆ่าเขาทั้งเป็น สำหรับคริสผู้อ่อนไหวย่อมยากจะ "ลืม" จากที่สัมผัสบนเวที ผู้เล่นทำหน้าที่เป็น"คริส"ได้ดีมาก ไม่ห่วงหล่อ ไม่มีมาดพระเอก ไม่มีฟอร์ม หัวยุ่งวิ่งไปวิ่งมาจัดการโน่นนี่เท่าที่ทำได้ แต่สุดท้ายปัญหาก็ไม่ได้แก้ไปสักเท่าไร ภาพที่เขาถูกลาก ขึ้นเครื่องฮ.โดยจอห์นนั้นชอบมาก มันบอกความเป็นตัวตนของคริสที่ไร้สภาพได้เป็นอย่างดี แรกๆ ดูก็รู้สึกหมั่นไส้อยากช่วยแจมด่าและแจมเหยียบคริสยิ่งนัก ยิ่งดูไปยิ่ง อึดอัด ยิ่งน่าสงสาร ยิ่งต้อง เลือกก็เข้าใจในสถานกาณ์ที่เผชิญอยู่  สารภาพว่าขนาดเราชอบผู้เล่นอยู่ไม่น้อย เรายังรู้สึกรำคาญ คริส ในความเฟะฟะในบางอารมณ์ ภาพที่คริสโวยวายทางโน้นที ทางนี้ที กลัวไปหมด กลัวเมียทิ้ง กลัวคิมเสียใจ กลัวจอห์นโกรธ กลัวเสียลูกไปบอกตรงๆ สำหรับละครเวทีบทยากๆซีนอารมณ์ คนมีเมียซึ่งไกลตัวจากผู้เล่นมาก  ผู้เล่นยังทำให้เราเชื่อและอยากร้องไห้ในฉากจบ สงสาร"คิม" แต่สงสาร "คริส" มากกว่า จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:22:42

ความคิดเห็นที่ 8 โปรดั่กส์ชั่นอลังการคุ้มค่าราคาคุย  ที่กล่าวนี้ตามที่เป็นบ้านนอกไม่มีโอกาสไปดูของเมืองนอก แต่คิดว่าคนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก ยกเว้นแพ้ชาติไทยด้วยกันเอง เพราะเห็นบางฉากในแม่นาค ก็มีดีกว่าในสี่แผ่นดิน มาถึงเรื่องนี้เรียกว่าคนไทยลบฝีมือตัวเองได้เยี่ยมยอดขึ้นเรื่อยๆ เพลงเพราะมากกกกกกกกกก วางตัวคนร้องได้ดีมากกกก เพลงหวานไดัคนเสียงหวาน เพลงเร้าได้คนร้องเสียงเร้า เพลงเจ้าเล่ห์ได้คนร้องเจ้าเล่ห์ แต่ละเพลงเพราะเหลือหลาย เพลงแปลเป็นไทย ซึ่งยากมาก ด้วยวรรณยุกต์ เสียงต่ำสูง คำสั้นยาว รวบคำกันหน้ามืด แถมฉากที่ต้องถกเถียงทะเลาะกัน ไล่ไต่ปีนโน็ตกันวุ่นวาย นักร้องเหล่านี้สามารถจริงๆ คัดตัวร้องได้เยี่ยมมาก ความสามารถทัดเทียมกันซัดกันด้วยเพลงมันส์หยด แต่เพลงหมู่มวล ฟังไม่ออกคงต้องไปลองฟังดูหลายๆรอบ ฉากประทับใจชอบหลายฉากมาก บุยดอยของจอห์น อเมริกันดรีมของเอนจิเนียร์ เลิฟซีน คริสแอนด์คิมคลาสิคมาก ดูแล้วหวานเยิ้มพอได้ตะคริวกินหัวใจโดยเฉพาะแฟนคลับคริส ฉากที่ชอบอีกฉากเป็นฉากห้อง317 ทั้งกดดัน อึดอัด และเข้าใจแล้วจบไปด้วยความ"กลุ้ม" ส่วนเรื่องฉากแสงสีเสียงสมค่าราคาทีมรัชดาลัย งานโปรดักส์ชั่นเก่าๆในเมืองไซ่ง่อนนั้น ดูจริงและหดหู่ได้ใจ ชอบฉากการวางตัวละครสูงต่ำในฉากที่คริสโทรคุยกับจอห์นเท่ห์มาก คนหนึ่งคร่ำครวญบ้าบอเรื่องสาว อีกคนกำลังบ้าบอเอาตัวรอดเรื่องสงคราม สมควรแล้วที่ เพื่อนจอห์นให้คำชมมาคำใหญ่มาก ยกย่องให้เพื่อนรุ่นน้องเป็น "เฮีย" ฉากนี้เกือบเผลอ ตบมือด้วยความสะใจ ชอบใจจอห์นมาก เท่ห์ได้โล่เลยขอบอก ฉากที่สวยงามอีกฉากคือ ฉากจบองค์หนึ่ง แสงสีสวยงามและการจัดวางท่าเกินความหมาย ภาพเด็กน้อยอยู่ตรงกลางมือข้างหนึ่งจับแม่ผู้หันมามองไซ่ง่อนที่เป็นนรกครั้งสุดท้าย อีกมือ หนึ่งจับชายที่คิดว่าตัวเองเป็นวีซ่าเดินได้เพื่อไปอเมริกา ภาพสวยสุดๆจริงๆ ได้เสียงปรบมือ ได้แบบอื้ออึงถือเป็นการสรุปจบองค์แรกที่สวยงามและมีความหมายมาก ฉากอเมริกันดรีมจัดเต็มมาท่ามกลางความหดหู่มานาน ถือเป็นการพักสมองให้มีอะไร สวยๆงามๆทรอดแทรกเข้ามาบ้่าง ผู้ประพันธ์เรื่องนี้ค่อนข้างเอนเอียงให้สิทธิ์พิเศษ กับเอนจิเนียร์มากจริงๆ เพลงเดี่ยวของเขาหลายเพลงทั้งยาวและใช้เวลาได้เนิ่นนาน ได้โชว์เดี่ยวเป็นพิเศษกว่าตัวละครอื่น ถึงกล่าวว่า ดีที่เป็น เบน ชลาทิศ เพราะช่วยพา รอดกันไปทั้งทีมแบบสวยงาม ฉากแรกเปิดตัวขึ้นมาในการทำงานของคุณตัว ทั้งเร่าร้อนและจริงจัง หมู่มวลแต่ละคน มีท่าเต้นและการวางท่าให้หยาบโลนและบอกกำพืดของหญิงอาชีพนี้ได้ชัดเจนที่สุด ดั่งที่เอนจิเนียร์ว่า ผู้ชายก็คือผู้ชาย ราคะหากินกับผู้ชายได้เสมอไม่ว่าจะเป็นประเทศ ที่ตกต่ำสุดๆแบบไซ่ง่อน หรือเมืองเฟื่องฟูแบบอเมริกา ไม่ว่าชาติใดหญิงสาวย่อมขายได้ ดูแล้วหดหู่ในความเป็นผู้หญิงจริงๆ สงครามเกิดขึ้นที่ใด ผู้หญิงและเด็กมักเป็นเหยื่อแรก ของสงครามนั้น เมื่อเกิดสงครามผู้หญิงที่สิ้นหนทางมันเรียนรู้เสมอว่า"หว่างขา"ของตนเอง นั้นช่วยเหลือพาตัวเองรอดมาได้เสมอ น่าเศร้านะ ไม่สปอยด์รายละเอียดอยากให้ไปต่างคนต่างเก็บความทรงจำครั้งหนึ่งที่เขาเรียกกันว่า ละครแห่งตำนานมิวซิเคิล ใครบอกว่าเอ้าท์ ใครบอกว่าน้ำเน่าว่าเชย ไปดูเสียหน่อย แล้วค่อยตัดสิน  เปรียบเทียบเหมือนเครื่องลายครามยิ่งเก่า ยิ่งขลัง ยิ่งแพง ดูแล้วเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยไม่ใช่เรื่องแปลกรับได้หมด แต่หากใครออกมาค้านข้างๆคูๆ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ไปดูแช่งให้เป็นคนอารมณ์ตายด้านดูอะไรก็ไม่สนุกไปตลอดชีวิต...เพี้ยง... จากคุณ : เขียนโดยคุณ T_Foo มิใช่ จขกท (Rhana) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:23:36

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนนี้รอรอบ 13 ตุลาค่า จะไปดู อยากดูมาก จากคุณ : tawtaw เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 09:59:59

ความคิดเห็นที่ 10 อ้าว แปลกจัง ข้อความเราหายไปไหน จากคุณ : นั่งเก็บแอปเปิลใต้ต้นลำไย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 10:45:21

ความคิดเห็นที่ 11 งั้นขอลงอีกรอบนะคะ ว๊าว เขียนวิเคราะห์วิจารณ์ได้ดีมากๆเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นด้วยกับหลายๆประการ โดยเฉพาะเรื่องวิกผมของนิว แบบว่ามันเพิ่มอายุให้นิวเป็นอย่างมาก  ขอโทษนิวด้วยจริงๆ เรื่องคริส เห็นด้วยมากค่ะว่าดูเด็กมากกกกกกกกก เมื่อเทียบกับท่านอื่นๆ จะเดิน จะยืน จะนั่งดูติดจะง้องแง้งไปซักหน่อยสำหรับการเป็นทหาร ดีที่ได้เสียงร้องมาช่วยบ้าง ที่บอกว่าบ้างเพราะส่วนตัวรู้สึกว่าคริสทำได้ดีมากๆในเพลงช้า ด้วยเสียงนุ่มหวานน่าฟัง ชวนเคลิบเคลิ้ม แต่เวลาพูดเป็นทำนองกลับไม่ดีนัก เพราะเสียงที่ฟังนุ่มและเพราะเกินไปนี่แหล่ะ ทำให้ดูเหมือนไม่มีพลัง ฟังนิ่มๆนุ่มเกินไป มาเริ่มได้ความรู้สึกก็ตอนท้ายๆแล้ว ชอบฉากห้อง 317 เหมือนกัน เพราะรู้สึกว่าคริสได้ปล่อยอารมณ์ออกมาซะที แต่แอบฟังยากตอนตะโกนเค้นอารมณ์ ตอนที่เรียกชื่อคิมก็ทำได้ดี บีบคั้นจิตใจมาก เสียงเหมือนคนหัวใจสลาย ชอบการพูดแบบของคิว ดูเน้นน้ำหนักเป็นคำๆ ฟังชัดเจน และดูมีพลัง บุยดอยยอดมาก ตอนที่ด่าคริสก็ฮามาก ได้อารมณ์มาก คนดูหัวเราะชอบใจใหญ่ เบน คงต้องข้ามไป เพราะคนนี้ยกไว้บนหิ้งละกัน เก่งไปทุกสิ่งอย่าง มีพลังแรงราวกับช้างสารกันเลยทีเดียว ทั้งร้อง เล่น เต้น ได้ลงตัวมากๆ ไปดูมาสองรอบ เป็นรอบเนตทั้งสอง ประทับใจมาก เล่นดี ร้องดีมาก สื่ออารมณ์ได้ชัดเจน รอบที่สอง เสียงแอบแผ่วช่วงท้ายบ้าง แต่ก็เล็กน้อย เพราะเพลงร้องยากมาก โปรดักชัน แสง สี เสียงดีมากๆ ชอบการเปลี่ยนฉาก ไม่มีสะดุดเลย ลื่นไหล ต่อเนื่องกัน เป็นอย่างดี ฉากคริสกับจอห์นคุยกันทางโทรศัพท์ก็ชอบ มีความสูงต่ำ มีมิติดี ฉากสถานฑูตก็ดี ต้องไปดู อลังการมากๆ แอบชอบฉากที่คริสฝันร้ายด้วย ชอบเตียง 555 มันมีมิติการเคลื่อนไหวมาก ต้องไปดู ตอนดูครั้งแรก อึ้งมาก ไม่นึกว่าจะมาแบบนั้นเลย ภาพรวมสนุกมาก มีครบทุกรส รู้สึกตื่นตาตื่นใจ ลุ้นไปกับตัวละครตลอด ไม่เคยดูเวอร์ชันอื่น จึงไม่มีข้อเปรียบเทียบในใจ เลยรู้สึกว่ามันก็เจ๋งนะ เป็นอีกเรื่องที่ชอบเลยล่ะ จากคุณ : นั่งเก็บแอปเปิลใต้ต้นลำไย เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 10:54:52

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามาลงชื่ออ่าน เพลินมาก อิอิ จากคุณ : @จอมยุทธกร@ เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 11:10:35

ความคิดเห็นที่ 13 credit praveenrj1 ธานี พูลสุวรรณพูดถึงการแปลเพลงในมิสไซ่ง่อน จากคุณ : Depasquale148 เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 13:53:45

ความคิดเห็นที่ 14 เขียนได้น่ารัก น่าอ่านมากคะ ขอบคุณนะคะทำให้มีรอยยิ้มเวลาอ่าน จากคุณ : พรพรหมอลเวง เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:18:26

ความคิดเห็นที่ 15 ภาพบรรยากาศรอบกาล่าไนท์ของมิสไซ่ง่อนและความรู้สึกของผู้ได้ไปชมในวันนั้นจากรายการ "เรื่องของเรื่อง" วันที่ 1 ตุลาคม 2555 เครดิต GunTheStarFanclub จากคุณ : Depasquale148 เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 14:23:10

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาชื่นชมผู้เขียนและขอบคุณ จขกท.ที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน อ่านแล้วเพลินดี รู้สึกดี วิจารณ์ ติ ชม ตัวละคร แต่ละตัวได้ดีมาก มีความเข้าใจในตัวละครได้ดี มองข้อดี ข้อเสีย ของตัวละคร นักแสดงได้ดี ไม่มองแค่มุมเดียว อ่านแล้วภูมิใจแทนคนไทยและทีมงานมาก อ่านแล้วอยากไปดูจัง แล้วเจอกันนะ มิสไซ่ง่อน จากคุณ : นิสิ เข้าใจจริง (สุขสนิท) เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 20:05:52

ความคิดเห็นที่ 17 บอกคำเดียวว่า เริ่ศ  จบ จากคุณ : K_natthapong เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 21:27:22

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณจขกท.ที่นำมาให้อ่าน เขียนได้ดีมากเลยค่ะ จากคุณ : SaranGe_U เขียนเมื่อ : 4 ต.ค. 55 22:50:27

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้ว งานนี้คงต้องไปพิสูจน์ด้วยตัวเองซะแระ   แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 55 01:30:08 จากคุณ : แป้งแป๊ว เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 01:24:12

ความคิดเห็นที่ 20 ปะทับใจมากๆเลยค่ะ เราก็อินจัดชนิดคิดว่า โธ่ แล้วคนอย่างคริสจะหาความสุขได้จากที่ไหนอีก ทุกครั้งที่มองหน้าลูกชายนะคะ ใครว่าไม่เศร้าเราไม่รู้หรอกนะคะ แต่เรานิแทบจะสะอื้น(ติดที่ว่าอายคนข้างๆ^^)ซึ่งจขกท.ก็คิดเหมือนเราเลย ไม่เสียดายตังแม้แต่สลึงเฟื้องเดียวค่ะ ชอบคริสมากๆ@..@ จากคุณ : Chatlada เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 02:46:33 A:49.230.109.3 X: TicketID:377596