ขอเล่าบ้างเพื่อขอบคุณทุก ๆ คนกับเหตุการณ์......
|
|
ไม่ได้มาเป็นตัวแทนของแหม่มเพียงแต่อยากแชร์สิ่งที่ได้สัมผัสด้วยตัวเองในเหตุการณ์เมื่อวันเสาร์ที่ 13 ณ ซอยลาดพร้าว 107 ที่ผ่านมา และอยากชื่นชมบุคคลที่มีส่วนสำคัญในการช่วยให้เรื่องนี้ผ่านไปได้อย่างดีที่สุด
ขอเริ่มด้วย ...กระโดดหลบ+แหม่ม+เรา รู้สึกหิวระหว่างรออัดเทปที่สตู 2 (รอมากกว่า 60 นาที) จึงเดินออกไปซื้อขนมโตเกียว กับไอติม เมื่อเดินกลับมาเห็น HFC 6-7คน กำลังทะยอยเดินเข้าสตู พวกเราจึงไปเข้าแถวตามหลัง เป็นกลุ่มสุดท้าย และเดินเข้าสตูอย่างเป็นระเบียบทีละคนตามที่เจ้าหน้าที่มายืนบอกที่หน้าประตู เมื่อเข้าไปที่นั่งเต็มหมดแล้ว มีการยืนด้วยแล้ว พวกเราเดินไปด้านขวามือของเรา ระหว่างนั้นทีมงานตะโกนบอกว่าด้านซ้ายยังมีที่ว่าง พวกเราจึงเปลี่ยนทิศจะไปยืนด้านซ้าย
จังหวะที่เดินผ่านท่อเหล็ก และขาไมล์ ก็เกิดอุบัติเหตุตามที่ทุกคนทราบแล้ว เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตรงหน้าและความลืมตัวจึงก้มลงไปจับแขนและขาแหม่มเพื่อดึงตัวออกมาเช่นเดียวกับทีมงานผู้ชายคนหนึ่งที่วิ่งเข้ามาช่วย แต่เราไม่โดนไฟดูดเลย (มีคนบอกว่าอาจเป็นเพราะตัวเราเองอาจจะไม่มีสื่อนำไฟฟ้าที่ตัวในขณะนั้น)....ใครมีความรู้เรื่องนี้ช่วยเพิ่มเติมความเห็นในเรื่องนี้ได้นะคะ จากจุดนี้อยากบอกทุกคนอย่าขาดสติเพราะอาจไม่โชคดีเหมือนเรา
จากนั้นตามลำดับเหตุการณ์ตรงหน้าเราคือผู้กองหญิง(เพิ่งทราบทีหลังว่าน้องหญิงเป็น HFC) โทรเรียกรถพยาบาลจากเวชธานีซึ่งได้เบอร์จากน้องไก่ซึ่งเป็นพยาบาลที่นั่นและยืนอยู่ใกล้ๆ หลังจากนั้นเห็นทีมงานชาย 4-5 คนวิ่งเข้ามาช่วย เราได้ยินน้องหญิงตะโกนเสียงดังมากบอกว่าให้ถอดเสื้อเพื่อดึงตัวแหม่มและเสียงผู้กองยังบอกให้ตัดเบรคเกอร์
หลังจากนั้นต้องขอขอบคุณ แก้ม ติ๊ก (2คนนี้เป็นพยาบาล) และคุณหมอผู้หญิง (HFC ทั้ง 3 คน) เข้ามาช่วยปฐมพยาบาลอย่างรวดเร็ว โดย FC ที่เหลือทุกคนถูกกันให้ออกไปนอกสตู รวมทั้งเราด้วย
เมื่อยืนรอกันข้างนอก ก็มีเสียงตะโกนว่า ปลอดภัยแล้ว ทุกคนดีใจมาก พร้อมกับเห็นแก้มเดินออกมา และมีทีมงานผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาบอกว่าปลอดภัยแล้ว
เรารับจับมือน้องคนนี้และพูดว่าพี่ขอเข้าไปหาแหม่มนะ พี่เป็นเพื่อนแหม่ม ขอเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนแหม่ม น้องตกลง และพาเราเข้าไป เจอแหม่มนั่งอยู่บนโซฟา เลยเดินเข้าไปกอด แล้วจึงเห็นว่ามีคุณหมอผู้ชายอีกหนึ่งคนที่เข้ามาช่วยด้วย
เรานั่งอยู่กับแหม่มสักครู่ ฮั่นก็เดินมานั่งข้างแหม่ม แล้วจับมือแหม่มพูดประมาณว่า พี่ OK แล้วนะครับ พี่เป็นยังไงบ้างครับ ดีขึ้นแล้วนะครับ แหม่มก็พยักหน้าเบา ๆ เราจึงบอกฮั่นว่า ฮั่นรู้ไหมโชคดีที่แฟนคลับของฮั่นเป็นพยาบาลหลายคน ทำให้พวกเราช่วยชีวิตกันได้ ฮั่นหันมามอง แล้วบอกว่า ครับ เราเห็นสายตาของน้องเป็นกังวล และห่วงใยมากจริง ๆ ระหว่างที่นั่งอยู่ด้วยกันนั้น ฮั่นนวดมือ แขนของแหม่ม เบา ๆ ตลอดเวลา (น่าจะเป็นการให้กำลังใจจากน้อง)
พอรถพยาบาลมาถึงฮั่นก็ค่อย ๆพยุงแหม่มให้ยืนขึ้น แะลพาเดินไปที่รถพยาบาลพร้อมกับหมวยที่ประคองแหม่มอีกข้างหนึ่ง (ตามที่ทุกคนเห็น)
เราตามไปที่เวชธานีทันทีพร้อมกับ ติ๊ก อุ๊ พี่ตูน กระโดดหลบ (แก้มนั่งไปกับแหม่มในรถพยาบาล) และน้องปุณ (น้องคนนี้ขอตามไปดูแหม่มด้วย) ระหว่างที่รอแหม่มหน้าห้องเอ็กซ์เรย์ AR ฮั่นเดินมาหาบอกว่าน้องอยากมาเยียม
สักพักเมื่อได้ย้ายเข้าไปรอดูอาการที่ห้อง ICU พวกเราก็เห็นฮั่นมาเยี่ยมแหม่มจริง ๆ ฮั่นเข้าไปเยี่ยมแหม่ม น่าจะเกิน 10 นาที จึงกลับออกมา ยกมือไหว้ลาพวกเรา (ซึ่งคาดว่าน่าจะสูงวัยกว่าฮั่นทุกคน) และก็เห็นสีหน้าน้องยังกังวลมาก ติ๊กจึงบอกว่า ฮั่นไม่ต้องกังวลนะ พี่แหม่มอาการดีขึ้นแล้ว ฮั่นมีรอยยิ้มนิดนึง แล้วขอตัวกลับ
อยากจะขอบคุณฮั่นสำหรับกำลังใจ และความห่วงใยที่มีให้กับ FC เราสัมผัสได้ถึงความจริงใจของน้องจริงๆ
นอกจากอยากขอบคุณทุกคนที่เอ่ยชื่อมาแล้ว ก็อยากจะขอบคุณ HFC ทุกคนที่ให้กำลังใจกันในวันนั้น เรื่องนี้คงไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แต่อยากให้เป็นข้อเตือนใจว่าต้องไม่ประมาทและต้องมีสติ
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 55 22:49:16
แก้ไขเมื่อ 14 ต.ค. 55 22:39:11
| จากคุณ |
:
Homeyplace 
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ต.ค. 55 22:14:59
|
|
|
| 
ขอให้ HFC ทุกคนปลอดภัย แคล้วคลาดจากภยันอันตรายทั้งปวงค่ะ 
HUNZ และ HFC มาก ๆ ค่ะ
