ผู้การสมิงยิ่งเครียดตัดสินใจชักปืนออกมาแล้วเดินเข้าไปด้านในทันที ณรงค์รีบตาม
ผู้การสมิงกับณรงค์เข้ามาพบพนักงานโรงแรมกับแขก กำลังมุงดูศพมือสังหารสาวที่ ถูกยิงตาย ผู้การสมิงกับณรงค์พากันแปลกใจ
หลบหน่อยครับ...นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ
ผู้การสมิงแสดงบัตรให้ทุกคนดูแล้วเข้าไปตรวจดูศพ พบว่าถูกยิงตาย ในมือยังกำปืนแน่น
สภาพเพิ่งตายเลยครับ หรือว่าจะเป็นมือสังหารที่ถูกส่งมา
ไปดูในห้องสิหมวด
ณรงค์รับคำรีบเข้าไปดูในห้องแล้วรีบออกมา
ทั้งหยกทั้งเจ้าสัวเกาหายตัวไปทั้งคู่เลยครับ
ผู้การสมิงสงสัย
นายหยก
เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่
ในโรงสี ชาญเข้ามาบอกมานพ
มือสังหารที่เฮียโหงวส่งไปจัดการเจ้าสัวเกาถูก เล้งฆ่าตายเรียบร้อยแล้วครับนาย
เป็นไปตามที่เดาไว้ไม่มีผิด สถานการณ์ตอนนี้กำลังบีบบังคับให้เล้งต้องลงมาสู้กับ ไอ้เสี่ยตงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ดวงแขแตะแขนลูกชาย
เก่งมากนะมานพที่คิดเรื่องดีๆแบบนี้ได้
ขอบคุณครับแม่ ฆ่ามังกรตอนหลับยังไงมันก็ไม่สะใจเท่ากับเห็นมันถูกปลุกขึ้นมาให้ โดนเชือดตายคามือเราหรอก ฮ่าๆๆ
มานพหัวเราะชอบใจ
ที่โกดังร้าง...กิจชัยกับพวกลูกน้องตัวเองเริ่มคันมือคันไม้เพราะต้องรอให้หยกส่งข่าวมาเรื่องจัดการกับเจ้าสัวเกา
นั่งๆนอนๆรออยู่แบบนี้มันเซ็งเว้ย คันมืออยากลุยแล้ว
ป่านนี้ไอ้หยกยังไม่ติดต่อมา ไม่รู้มันทำงานพลาดรึเปล่า
กิจชัยคุยโอ่
นี่ถ้าเสี่ยใช้ข้าไปลงมือเองรับรองไม่ช้าแบบนี้แน่
ระหว่างนั้น ตงเดินเข้ามาพร้อมกับเก่ง กิจชัยรีบเดินเข้าไปถามทันที
เสี่ยครับ...ไอ้หยกหายไปนานจนน่าผิดสังเกตแบบนี้ ผมกลัวว่ามันจะพลาด
ตงนิ่งคิด
แล้วถ้ามันพลาดขึ้นมาจริงๆ พวกลูกน้องไอ้เจ้าสัวเกามันก็ต้องรู้ตัว แทนที่จะเราถล่ม พวกมันตอนเผลอง่ายๆจะกลายเป็นยากขึ้นมานะครับ
ฉันรู้น่า ตงหันไปสั่งเก่ง ส่งคนไปเช็คดูว่าไอ้หยกมันทำงานสำเร็จรึยังทำไมไม่ติดต่อมา
ครับเสี่ย
เก่งรีบเดินออกไป ตงสงสัย
บริเวณโกดังท่าเรือของเจ้าสัวเล้ง...ในโกดังหยกรู้สึกตัวได้สติและพบว่าตัวเองถูกจับมัดตัวติดกับเก้าอี้มีนนท์เฝ้าอยู่ ส่วนแผลที่เล้งยิงเฉียดแขน ก็ได้รับการทำแผลให้เรียบร้อย
เป็นไงไอ้หนุ่ม แกนี่มันดวงดีจริงๆที่เจ้าสัวไม่ฆ่าแกทิ้ง
หยกมองนนท์อย่างสงสัย ระหว่างนั้นเจ้าสัวเกาที่ได้รับการปฐมพยาบาลแล้วเดินเข้ามา
ไอ้นนท์...ลื้อออกไปข้างนอกได้แล้ว
แต่เจ้าสัวสั่งให้ผมเฝ้ามันไว้
มันโดนจับมัดแบบนี้ ต่อให้มีปีกมันก็หนีไม่พ้นหรอก
เจ้าสัวไม่ได้กลัวมันหนีแต่กลัวว่า
กลัวอั้วจะเล่นงานมันเหรอ
เจ้าสัวเกาหัวเราะ อั้วไม่ฆ่ามันหรอก อั้วแค่อยากคุยกับมันเฉยๆ
นนท์นิ่งไป เจ้าสัวเกาสั่งเสียงเข้ม
ออกไปได้แล้ว
นนท์จำเป็นต้องอกไปเพราะเจ้าสัวเกาสั่งจริงจัง คล้อยหลังนนท์ออกไปได้ครู่เจ้าสัวเกาก็ขยับเข้ามายืนมองหน้า หยกอย่างโกรธแค้น
อั้วไม่เห็นด้วยเลยที่ไอ้เล้งมันลากคอลื้อมาด้วย แต่มาคิดๆดูแล้ว ต้องขอบใจไอ้เล้งมัน เพราะอั้วจะได้เล่นงานไอ้คนที่คิดฆ่าอั้วให้หายคันมือ
เจ้าสัวเกาเปิดชายเสื้อออกมาเห็นว่าพกปืนมาด้วย หยกชะงักอึ้งไปมีหวังโดนเจ้าสัวเกาเล่นงานโดยไม่สามารถ ป้องกันตัวได้เพราะถูกจับมัดเอาไว้
ในบ้านตง...กิ่งเหมยมาถามหาหยกกับดุจแพร
เธอติดต่อหยกไม่ได้เหรอกิ่งเหมย ดุจแพรแปลกใจ
ค่ะ...หลังจากที่ลูกน้องของพ่อคุณมาตามให้เขาไปทำธุระ เขาก็หายไปเลย
ป๋าฉันสั่งให้เขาไปทำธุระเหรอ
ธุระอะไร ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย เดี๋ยวฉันลองโทร ถามป๋าฉันให้
ดุจแพรกดโทรศัพท์โทรออกแต่ติดต่อไม่ได้
ฉันติดต่อป๋าไม่ได้เหมือนกัน ดุจแพรเริ่มสงสัย ปกติป๋าไม่เคยไม่รับโทรศัพท์ฉันนะ
ดุจแพรพูดไปก็เห็นท่าทางของกิ่งเหมยดูใจคอไม่ดี
ท่าทางเธอดูไม่ค่อยสบายใจ...หรือว่าธุระที่ป๋าสั่งให้หยกไปทำจะไม่ใช่เรื่องดี
กิ่งเหมยมองหน้าดุจแพรแล้วยิ่งอึดอัดใจไม่กล้าบอก
เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะคุณแพร ฉันจะลองหาทางติดต่อหยกเอง
กิ่งเหมยจะออกไป แต่ดุจแพรสงสัยจึงรั้งไว้
เดี๋ยว...หมู่นี้ป๋ามีเรื่องให้ฉันต้องสงสัยบ่อยๆเหมือนกัน เพราะฉะนั้น...ฉันต้องรู้ให้ได้
ดุจแพรบอกเสียงเข้ม
ดุจแพรพากิ่งเหมยมาถามลูกน้องพ่อ ที่เฝ้าอยู่ตรงสระว่ายน้ำแต่ไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจ
อะไรกัน...พวกนายเป็นบอร์ดี้การ์ดของป๋า แต่ป๋าไปทำอะไรที่ไหนกลับไม่รู้เนี่ยนะ
ผมไม่ได้รับคำสั่งไม่ให้พูดอะไรครับ
แต่ฉันเป็นลูกสาวป๋า ฉันมีสิทธิ์รู้
ลูกน้องเงียบไม่ตอบ
นี่...ฉันบอกให้ตอบ
ลูกน้องเอาแต่เงียบยืนเป็นหุ่น ดุจแพรหัวเสียเดินถอยกลับมาที่กิ่งเหมย
ท่าทางแบบนี้แสดงว่าป๋า กำลังปกปิดเรื่องสำคัญไม่ให้ฉันรู้อยู่จริงๆ แต่เธอไม่ต้องห่วง นะกิ่งเหมย คนอย่างฉันถ้าอยากรู้แล้วล่ะก็
หยกโดนเจ้าสัวเกาชกจนหน้าหันเลือดกบปาก เพราะเจ็บแค้นที่ตงสั่งให้หยกมาฆ่า
ลื้อมันก็แค่ไอ้เด็กเมื่อวานซืน คิดจะมาฆ่าอั้วมันไม่ง่ายหรอกเว้ย
เจ้าสัวเกากระชากคอแล้วซ้ำอีกหมัดจนหยกโงนเงน เจ้าสัวเกาจิกผมยกหัวขึ้นมา
จำใส่กะโหลกลื้อเอาไว้นะ อย่าซ่าส์กับรุ่นใหญ่
เจ้าสัวเกาไสหัวหยกแล้วชักปืนออกมาจ่อหน้า หยกหน้าเสียคิดว่าตัวเองคงไม่รอดแน่
อั้วฆ่าลื้อแล้ว จะตัดหัวลื้อส่งไปให้ไอ้ตงดู
เจ้าสัวเกานิ้วแตะไกปืน...เปรี้ยง หยกหลับตาปี๋คิดว่าโดนยิงไปแล้ว แต่เสียงปืนที่ดังขึ้นไม่ใช่ปืนของเจ้าสัวเกา เพราะเป็นเจ้าสัวเล้งที่เข้ามายิงปืนขู่ขึ้นฟ้า
ถอยออกมาไอ้เกา
ไอ้เล้ง...ลื้อไม่ต้องมายุ่ง ไอ้ตงส่งมันมาฆ่าอั้ว อั้วไม่เก็บมันเอาไว้ให้เหม็นขี้หน้าหรอก
แต่อั้วเป็นคนช่วยชีวิตลื้อไว้ ลื้อต้องฟังอั้ว
เรื่องบุญคุณอั้วตอบแทนลื้อแน่ แต่เรื่องความแค้นอั้วขอจัดการเอง
อย่า !อั้วไม่ให้ลื้อทำอะไรมันเด็ดขาด
ไอ้เล้ง...ลื้อจะเก็บมันไว้ให้มันมาเล่นงานอั้วทีหลังเหรอไงวะ
อั้วรับรองว่ามันทำอะไรลื้ออีกไม่ได้แน่...ลื้อออกไปเถอะ เดี๋ยวอั้วจะคุยกับมันเอง
เจ้าสัวเกานิ่งไปก่อนจะยอมลดปืนอย่างหงุดหงิดฮึดฮัดแล้วฝากหมัดเข้าหน้าหยกอีกสักทีก่อนเดินออกไป เจ้าสัวเล้งเข้ามายืนมองหน้าหยกที่เลือดกลบปาก นนท์เฝ้าอยู่ข้างๆ