เรื่องเล่าจากอาสาสมัคร (อีกคน)
นิชคุณมาที่นี่ทุกๆวันเมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน
ฉันประหลาดใจเมื่อเห็นนิชคุณเป่าผมให้เด็กๆ ตั้งแต่วันแรกที่เขามาถึง
ฉันเป็นอาสามัครที่นี่มานานแล้ว แต่นิชคุณเข้าใจผิดคิดว่าฉันเป็นครู
เขาเรียกฉันว่า คุณครู.... 555
มันก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ นิชคุณก็มาหาเด็กๆทุกวัน
ในวันแรก.. นิชคุณถามชื่อเด็กๆ และจดจำชื่อ เขาได้ทำตามคำแนะนำที่ได้รับจากคุณครูเป็นอย่างดี
ที่เซ็นเตอร์แห่งนี้ ไม่มีสิทธิพิเศษใดๆ สำหรับศิลปิน
ทุกๆ อย่างที่ต้องปฏิบัติก็จะเหมือนกับอาสาสมัครชายทั่วไป
และที่แน่ๆ มันไม่ใช่ว่า พวกเราแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าเค้าคือ นิชคุณ
เด็กๆ (คนที่รู้จักข่าวบันเทิง) รู้ว่าเขาคือ นิชคุณ
มีเด็กผู้หญิงจากสถานศึกษาใกล้เคียงก็มาที่นี่เพื่อมาดูเขา
ป้าแม่ครัวก็รักนิชคุณเช่นกันและถ้ามีคนจะมานำอาหารออกไปให้กับเด็กๆ
และถ้าคนนั้นที่เข้ามาเอาอาหารไม่ใช่นิชคุณ ป้าแม่ครัวก็จะโมโห... 555
ถึงแม้ว่าจะเป็นวันแรก แต่หลังจากที่ป้อนข้าวให้เด็กๆ แล้ว
ในช่วงเวลาพักนิชคุณได้สวมผ้ากันเปื้อนและช่วยล้างจาน
เขาล้างจานได้ดีทีเดียวหล่ะ
ในช่วงเวลา 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เด็กๆ สนิทกับเขามากขึ้น
ในช่วงแรก เด็กๆ ยังคงให้ฉันเป่าผมให้และถ้าเป็นนิชคุณจะทำให้
เด็กๆจะส่ายหัวและชี้มาที่ฉัน แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว..555
เป็นเพราะเด็กๆ สนุกกับการเล่นกับนิชคุณมากกว่าหรอ??
ฉันมีข้อจำกัดกับเด็กๆ มาก เช่น บอกเด็กๆ ไปว่า ถ้าเธอไม่นั่งลง
ฉันจะไม่เป่าผมให้พวกเธอแล้วนะ!!
แต่นิชคุณกับอุ้มเด็กๆ นั่งข้างหน้า แล้วเอาหัวพิงท้อง และเป่าผมให้..
เด็กๆดูมีความสุขเมื่อได้เล่นกับนิชคุณ..55 ก็เพราะเขาไม่มีข้อจำกัดอะไรกับเด็กๆเลย
เมื่อฉันเห็นนิชคุณวันก่อนหน้า ตอนที่ข่าวออกมาใหม่ๆ
ฉันแอบถามผู้จัดการของนิชคุณเกี่ยวกับข้อสงสัยบางอย่าง
แล้วทำให้รู้จักกับเขาให้มากยิ่งขึ้น
ตอนที่ข่าวออกมาใหม่ๆ สตาฟต่างพูดกันว่า นิชคุณคงไม่มาแล้วหล่ะ
แต่จนถึงวันนี้ เขาก็ยังคงมาทุกวัน
จากที่ฉันมองดูนิชคุณ เค้าก็ดูเหมือนคนปกติไม่มีอะไรบ่งบอกถึงความหนักใจ
สิ่งเดียวที่ฉันจะพูดได้ ก็คือ นิชคุณก็เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
ไม่เห็นเหมือนกับศิลปินที่มีชื่อเสียง ที่เรามองเห็นภายนอกเลย
เมื่อสังเกตเหงื่อจากปลายผมที่ปรกหน้าก็รู้ได้เลยว่าเขาทำงานหนัก
เมื่อเขาจูบเด็กๆ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่การจูบ แต่มันมีความหมายมากกว่านั้น
ฉันรักเด็กทุกคนที่เซ็นเตอร์นี้ และชอบเล่นกับพวกเขา
เพราะรู้ว่าเด็กๆ ที่นั่นทุกคนต้องการความเอาใจใส่เป็นพิเศษ
แม้บางคนจะไม่สามารถมีปฏิกิริยาตอบโต้กลับมาได้
เด็กทุกคนมีภูมิหลังต่างกันและความเข้าใจทางภาษาที่แตกต่างกัน
แต่นิชคุณก็ปฏิบัติกับเด็กๆ ทุกคนอย่างดีและเท่าเทียมกันทุกคน
มีเด็กผู้หญิงคนนึง อายุน่าจะราวๆมัธยมปลาย แต่มีร่างกายที่ไม่ปกติ
ไม่สามารถขยับตัวได้ตั้งแต่ช่วงคอลงไป
และก็ยังมีเด็กผู้ชายคนอื่นที่มีร่างกายผิดปกติมากกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ด้วย
นิชคุณช่วยเหลือพวกเค้าโดยการนวดกล้ามเนื้อให้เด็กเหล่านั้น
เมื่อฉันถามนิชคุณว่า "คุณกำลังทำอะไร"
นิชคุณบอกว่า "ผมกำลังนวดให้เด็กอยู่ไงครับ" ผมน่ะเป็นหมอนวดแผนไทยรู้หรือเปล่า 55....
นิชคุณต้องการที่จะถ่ายรูปกับเด็กๆ เขาจึงบอกผู้จัดการให้เอากล้องถ่ายรูปมา
เพื่อจะถ่ายรูปกับเด็กๆ และเขาได้ถ่ายรูปกับเด็กๆ ทุกคน
ระหว่างการถ่ายรูป เด็กๆ กดและเล่นกล้องถ่ายรูปได้โดยที่นิชคุณไม่ว่าอะไรเด็กๆ เลย
ในขณะที่ฉันอยู่ด้านข้างตกใจและตักเตือนเด็กๆ ว่า "ห้ามทำนะ"
แต่นิชคุณก็ยังคงไม่ว่าอะไรเลย
ป้าแม่ครัวอยากถ่ายรูปกับนิชคุณ ผู้จัดการไม่อนุญาต แต่นิชคุณให้ป้าแม่ครัวถ่ายรูปด้วยได้
ฉันจึงบอกว่า "ครั้งหน้าคุณต้องถ่ายรูปกับฉันนะ" นิชคุณตอบอย่างอารมณ์ดี "แน่นอนครับ"
กรุณาอย่าลงใน twitter มันคงไม่ดี ถ้าผจก.รู้