ความคิดเห็นที่ 1 Chapter 20 -----โรงพยาบาล สหรัฐอเมริกา----- ( ที่ซันไช่ และ เหม่ยจั้วถูกพามารักษาตัว) โรงพยาบาลแห่งนี้ ยังคงขวักไขว่ไปด้วยคนไข้ นางพยาบาล แพทย์ ญาติผู้ป่วย เฉกเช่นเดิม มีรถพยาบาลแล่นเข้า ๆ ออก ๆ อยู่ตลอดเวลา ทุกอย่างก็ดูเป็นปกติดี ยกเว้น ..!?! รถถังตรา Mercedes Benze คันนั้น บัดนี้มันตั้งตระหง่านเด่น อยู่บนแท่นน้ำพุ มีน้ำไหลออกมาจากปลายกระบอกปืนเอื่อยๆ ข้าง ๆ คือรูปปั้นน้ำพุเด็กยืนฉี่ ที่ล้มกลิ้งไปมา ----- ทางเดินโรงพยาบาล------- หมิงเทียน ก้าวจนเกือบจะเป็นวิ่งเสียด้วยซ้ำ แม้ว่า เลขาฉี กับ ซาเอบะ จุน จะยืนยันว่าซันไช่จะพ้นขีดอันตรายแล้วก็ตาม แต่ว่าหมิงเทียนก็ยังอดห่วงแม่ของเขาไม่ได้ “ ซันไช่จะเป็นอะไรมากไหมนะ โธ่โว้ย ! ..แล้วไอ้ห้องนั่นมันอยู่ตรงไหน ..โรงพยาบาลอะไรวะ สร้างทางเดินยังกับเขาวงกต .” หมิงเทียนเดินไปก็บ่นไป เขามองหาห้องพักของซันไช่ จนกระทั่งสะดุดตากลับร่าง ๆ หนึ่งที่นอนสลบไสลอยู่กลางทางเดิน ลางสังหรณ์บางอย่างทำให้หมิงเทียนเดินเข้าไปหาร่างชายเคราะห์ร้าย ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ . หัวใจเขาก็ยิ่งเต้นระทึก ร่างที่นอนอยู่นั้น หน้าตายับเยิน รอยบวมปูดช้ำเหมือนโดนของหนักกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า และที่สำคัญร่างนั้นอยู่ในชุดกาวน์ของแพทย์ .!!! ( เป็นคนเดียวที่แจ้งข่าวซันไช่ ให้ f4 ทราบ) หมิงเทียนเงยหน้าขึ้นมองเลขห้อง .404 . เป็นเลขห้องที่เขามองหาอยู่ ห้องพักฟื้นของซันไช่ ..!! หมิงเทียนผลักบานประตูด้วยความร้อนรน . เกิดอะไรขึ้น ?!! จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 14:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ------ในห้องพักฟื้น------ ( sound track English) “ ขอโทษครับ( ค่ะ) ..” เสียงคุณหมอและนางพยาบาลกล่าวกันโดยพร้อมเพรียง “ ทางเราต้องขอโทษจริง ๆ นะครับ คุณเต้าหมิงซื่อ .ที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ คราวหลังกระผมจะไม่ให้มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นอีก .” ผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอ่ยขอโทษด้วยอาการพินอบพิเทา ( หมายเหตุ ไอ้แพทย์ที่นอนกองอยู่หน้าประตู จริงๆแล้วเป็นแค่คนไข้โรคจิตที่คิดว่าตัวเองเป็นหมอ ประโยคที่ติดปากก็คือ .ผมเสียใจด้วย ผมพยายามที่สุดแล้ว พวกคุณพาเธอมาช้าเกินไป หลังจากที่พวกเขากลับมาจากดูพระอาทิตย์ยามเช้า ก็พาซันไช่มาพบแพทย์อีกรอบ ก็เจอไอ้แพทย์คนเดิมนี่แหละ มาแตะไหล่ แล้วก็พูดประโยคเดิม เต้าหมิงซื่อยัวะจัดเลยอัดมันซะอ่วมอรทัย) “ ชิ ..ถ้าคำขอโทษได้ผลตำรวจเขาจะมีไว้ทำไม ..” เต้าหมิงซื่อกอดอก สายตายังคงเอาเรื่อง “ ฉันจะแจ้งถอนใบอนุญาตแพทย์ทิ้งกันให้หมด แล้วก็ทุบไอ้โรงพยาบาลสับปะรังเคนี่ทิ้ง แล้วก็ .( เต้าหมิงซื่อกำลังคิดหาทางมาแก้แค้นให้สาสมอยู่) “ โป๊ก .! .” ( โดนซันไช่ตบหัว) “ เต้าหมิงซื่อ .. นายนี่มันโหด บ้า เอาแต่ใจ ไร้สมองไม่เปลี่ยนเลยนะ ก็เขาขอโทษแล้วไงล่ะ “ ( ตอนนี้คณะแพทย์เห็นทางหนี เลยหลบฉากกันก่อน ) “ แล้วมันหายรึไงล่ะ ..ฉันเป็นใคร .เป็นเต้าหมิงซื่อเชียวนะ แล้วไอ้บ้านั่นมันกล้าดียังไงมาหลอกให้ฉันเสียใจเป็นวักเป็นเวร “ “ ช่วยไม่ได้ ก็เธอมันโง่เองนิ่ “ “ ใช่สิ ฉันมันโง่ งี่เง่า .. . เธอรู้ไหมว่าฉันน่ะร้องไห้เสียน้ำตาไปตั้งเท่าไหร่ ..ตอนที่ฉันนึกว่าฉันต้องเสียเธอไปแล้วจริงๆ .. ความรู้สึกที่เจ็บปวด หัวใจที่จมดิ่ง จนเหมือนหายใจไม่ออกน่ะ..” เต้าหมิงซื่อพูดด้วยน้ำเสียงที่มีแววเศร้า เขารักเธอเหลือเกิน .. รักจนไม่รู้ว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไปได้อย่างไร หากขาดต้นหญ้าของเขาต้นนี้ “ ฉันขอโทษ . เต้าหมิงซื่อ ” ซันไช่เอื้อมมือกอดเขาจากด้านหลัง เธอหลับตา และซึมซับความรักของเขาเอาไว้อย่างเต็มหัวใจ เสียงปิดประตูปิดลงด้วยความเงียบกริบ .หมิงเทียนพิงหลังกับบานประตู แล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข พ่อ และ แม่ ของเขา ถึงจะโวยวายใส่กัน แต่ทั้งคู่ก็มีความรักให้กันอย่างเหลือล้น จนทำให้คนที่อยู่รอบข้างอดยิ้มมีความสุขกับเขาสองคนไม่ได้ จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 14:49:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ================================================================= ---- บนทางเดิน โรงพยาบาล -------- “ ฉันล่ะสงสัยจริง ๆ ว่า ถ้าไม่มีไอ้รูปปั้นเด็กยืนฉี่ แล้วหมิงเทียนมันจะจอดรถได้ไหม นายว่าไงรูอิ?” (ซิงฝู) “ ” เงียบไม่มีเสียงตอบ “ เฮ้ย.! รูอิมาหลับอะไรตอนนี้ .ไอ้หมอนี่หลับได้ทุกที่สิน่ะ .” ซิงฝูส่ายหัว มองดูรูอิที่ปีนขึ้นไปนอนบนเตียงคนไข้ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ “ รูอิ ! ตื่น จางเหวินนายก็ฟื้นได้แล้ว ..” ซิงฝูหันไปดุจางเหวิน ( หมายเหตุ เนื่องจากหมิงเทียนขับรถถัง ยังกับขับรถ f1 ในสนามแข่ง จางเหวินจึงเป็นลมสลบไปด้วยความหวาดเสียว เป็นภาระให้ซิงฝูต้องลากจางเหวินตามเข้ามา ) “ แล้วนี่หมิงเทียนไปทางไหน.ล่ะเนี่ย? .” ซิงฝูสอดส่ายสายตาหาหมิงเทียน เพราะตั้งแต่จอดรถบนน้ำพุได้ หมิงเทียนก็เดินลิ่ว ๆ เข้ามาในโรงพยาบาลก่อนใคร ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 14:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จ๊ะเอ๋ มาแล้วจ้า เย้ ๆ จากคุณ : amos - [ 11 ส.ค. 46 14:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 บนทางเดินเช่นกัน บุรุษหน้าตาคมคายหล่อเริ่ดไม่มีที่ติ จะมีก็แต่ริ้วรอยแห่งวัยเพียงเล็กน้อยที่ปรากฏอยู่บนใบหน้า ถ้าไม่บอกจะมีใครรู้บ้างว่า อายุของบุรุษผู้นี้เกินกว่า 70 ไปแล้ว เขาเดินอย่างเร่งรีบ เบื้องหลังของเขาคือผู้ติดตามอีกนับสิบ แล้วบุรุษผู้นั้นก็ต้องชะงักกึก “ เล่ย !!! ” สายตาจับจ้องร่างของรูอิที่นอนอยู่บนเตียงรถเข็น กับเสื้อที่เปื้อนเลือดแดงฉาน ใช่แล้ว เขาคืออดีตประธานกรรมการฮัวเจ๋อเล่ยกรุ๊ป ปัจจุบันนั่งแท่นที่ปรึกษาประธานกรรมการกิตติมศักดิ์ .. ”ฮัวเจ๋อตง” ( บิดาของ ประธานฮัวเจ๋อเล่ย ) หากไม่บอก ผู้ชมคงเดาได้จากหน้าตาที่มีส่วนละม้ายคล้ายคลึงกันอย่างมาก ดู ๆ ไปอาจเข้าใจว่าเป็นเพียงพี่ชายของฮัวเจ๋อเล่ยด้วยซ้ำ ก็ใบหน้าที่หล่อเหลานั้น ริ้วรอยแห่งกาลเวลาไม่ได้ทำลายความหล่อของเขาให้ลดลงแม้แต่น้อย ผมขาวที่แซมอยู่กลับสร้างบุคลิกที่มีเสน่ห์ชวนมอง อย่างหาตัวจับยาก หากเราคิดว่าการค้นหารอยยิ้มจากใบหน้าของฮัวเจ่อเล่ย เป็นเรื่องลำบาก หาความอ่อนไหวบนใบหน้าของรูอิ เป็นสิ่งยากเย็น การค้นหาความรู้สึกใด ๆ บนใบหน้าของฮัวเจ๋อตง นับเป็นสิ่งที่ยากเข็ญเสียยิ่งกว่าเป็น 10 เท่า เพราะผู้ชายคนนี้ เป็นคนที่เก็บงำความรู้สึกได้อย่างเป็นเลิศ และ ดูเหมือนไม่ยี่หระต่อสิ่งใด ๆ รอบตัว จนได้รับสมญานามว่า “ ราชาน้ำแข็ง “ “ เลขาเจ้า คุณไปติดต่อผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่นี่เดี๋ยวนี้ เส้าเฉียน ไปรับดอกเตอร์แซมที่ นอร์ธเตอร์ดัม ( ศัลยแพทย์มือ 1 ในขณะนี้ ) บอกว่าให้เขาเตรียมตัวผ่าตัด แล้วนายให้เครื่องบินเจทไปขน lei laser surgeon 2 ที่โรงพยาบาลของเรามา ” แม้ฮัวเจ๋อตงจะมีความกังวลอยู่ไม่น้อย แต่มันก็ไม่ได้ปรากฎในน้ำเสียงสั่งการที่ราบเรียบของเขาเลย “ เดี๋ยว ..ลุง จะพาเพื่อนผมไปไหน ..” ซิงฝูพึ่งจะหันมาเห็นชายแปลกหน้าทำท่าจะเข็นเตียงเพื่อนรัก เขาจึงคว้าหมับเข้าที่เตียง “ เพื่อนเธอ ..??” ฮัวเจ๋อตงถามด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก “ ก็ใช่น่ะสิ ไอ้ที่ลุงจะเข็นไปเนี่ยเพื่อนผมนะ” จางเหวินที่ฟื้นแล้ว ยื่นมือมาช่วยดึงเอาไว้อีกแรง “ พูดอะไรของเธอ .ฉันไม่มีเวลามาพูดเรื่องไร้สาระกับเด็กบ้า ๆ หรอกนะ ..ปล่อยมือซะ ฉันรีบ “ ว่าแล้วฮัวเจ๋อตงก็หันไปสั่งให้ลูกน้องของเขาเข็นเตียงที่มีร่างของรูอิ นอนอยู่ออกไป “ ฮึ้ย ..ตาแก่ ..ฉันบอกว่านี่มันเพื่อนฉัน “ ซีเหมิน และ จางเหวิน ยังคงยื้อ ๆ ยุด ๆ สุดความสามารถ “ ไอ้เด็กบ้า ฉันบอกให้ปล่อย ..” คว้าหมับอีกมุมหนึ่ง ส่งเสียงดุดัน “ ไม่ปล่อย .” “ ปล่อย .” ชายแปลกหน้าลงมือแย่งด้วยตัวเอง อย่างหน้าดำคร่ำเครียด ทิ้งมาดนิ่งสนิทในบัดดล ( ส่วนรูอิ ผู้เป็นต้นตอก็ยังคงหลับต่อไปบนเตียงอย่างไม่รู้เรื่องราว ) “ ก๊องงงงงง ครึ่ก ครึ่ก ครึ่ก ..” คือ กระป๋องPepsi ที่กลิ้งหลุน ๆ เพราะหล่นจากมือผู้ถือ ================================================================ จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 14:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีจ้ะ เอ๋ มาไวจริง ๆ ประชาสัมพันธ์คนสวย......คิดถึงจังเลยค่ะ แต่วันนี้มีเท่านี้ก่อนนะคะ จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 14:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ได้จ้ะ เด๋วก๊อปเก็บไปฝากพี่สาวเหมือนเดิม เขาก็รอจนเหงือกแห้งไปหมดล่ะ อย่าลืมไปตอบคำถามเราในบ้านโบนะ เรื่องเมล์น่ะ จากคุณ : amos - [ 11 ส.ค. 46 14:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาอ่านค่ะ...ความรักของเต้าหมิงซื่อนี่มั่นคงดีแท้ น่าชื่นใจแทนซันไช่กะหมิงเทียนจริงๆ จากคุณ : winter_may - [ 11 ส.ค. 46 15:04:51 A:202.57.157.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ..หวัดดีอีกรอบจ้า..lof.เห็นแว๊บๆที่บ้านโบ..ขอบคุณมากสำหรับตอนใหม่จ้า..คงมีอีกหลายคนที่รออยู่..มีเสียงเรียกร้องมากคงกดดันบ้างใช่ไม๊....เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า.. ..ขอบคุณเอ๋ สำหรับlink ค่า จากคุณ : พี่ออม (aprilfullday) - [ 11 ส.ค. 46 15:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีคะเรา YOU_MI นะเธอแต่งได้ดีจังบอกเราทีสิว่าจะเอาไปลงมนf4thailandได้ยังไงบ้างนะ จากคุณ : YOU_MI - [ 11 ส.ค. 46 15:13:44 A:203.147.0.42 X:203.156.48.176 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตามมาอย่างกระชั้นชิด ขยัน ๆ เข้านะ เพื่อนรัก จะคอยอ่านด้วยใจจดจ่อเหมือนเดิม จากคุณ : หลิงเซียง - [ 11 ส.ค. 46 15:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณแกล้งเรานี่นา.....ตอนที่แล้วทำเราร้องไห้ออกมาเลยนะ แต่งดีเกินไปแล้ว...เราเชื่อสนิทเลยว่ายัยต้นหญ้าตายจริง ๆ .......ทำงี้ได้งัย....เอออีกอย่าง....อย่าทิ้งช่วงนานได้ไหม......ขี้เกียจคอย......มันระทึกใจ จากคุณ : 555 - [ 11 ส.ค. 46 15:32:19 A:203.144.144.136 X:203.144.181.252 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอโทษ  มันแคะไม่ออกค่ะ คุณ 555.......ขอบคุณนะคะที่ตามอ่าน คุณ ยูมิ จะเอาอะไรไปลงเอ่ยจ๊ะ ...... ถ้าหมายถึง fic นี่ ล๊อฟก็ลงไว้ให้แล้วที่นู่น แต่ถ้าเป็นข้อความที่ยูมิอยาก แปะ ยูมิต้องสมัครสมาชิกบอร์ดที่นู่นก่อนนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 46 15:47:30 จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 15:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดีจ้า Lof. PP เองจ้า 555 ตามมาบ้านนี้อีกแล้ว ดีนะที่เปิด 2 บ้านพร้อมกันเลยดีใจจังรออ่านมานานแล้ว... เป็นกำลังใจให้ต่อไปนะจ๊ะ.... จากคุณ : PP - [ 11 ส.ค. 46 16:03:47 A:169.210.11.147 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 lof จ๋า แล้วเพ่ยหลิงล่ะ เธอจะปล่อยให้เหม่ยจั้วต้องใจสลายจริงๆเหรอ ฮือๆๆๆ สงสาร คิงคองน้อยของช้าน จากคุณ : tookei - [ 11 ส.ค. 46 16:17:39 A:203.147.24.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ดีจ้า tookie หุ ๆ ๆ ๆ ๆ ( หัวเราะอย่างชั่วร้าย) ค่อย ๆ อ่านกันไปนะคะ คิดถึงเหมือนกันนะนี่ ว่าแต่ fic ของ tookie มีตอนใหม่หรือยัง เดี๋ยวไป update สักหน่อยดีกว่านะ (แต่ว่า คอมอิฉันมันอืด banlai เลยค่ะ) จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 16:36:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แค่อยากแปะค่ะ จากคุณ : lofidin - [ 11 ส.ค. 46 16:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 รอนานมากค่ะ แต่สมการรอคอย จากคุณ : tuarz - [ 11 ส.ค. 46 17:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มะอยากบอกว่าตามเก็บทุกตอนเลย.........แบบว่าเป็นแฟนแอบแฝงอ่ะ ตั้งก่า lofifin ยังแป่ะอยุ่ที่ f4thailand เลยนะนี่ เดี๋ยวนี้ข้ามวิกแล้วเหรอจ๊ะ...หุหุหุ จากคุณ : ถ้วยฟู - [ 11 ส.ค. 46 17:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 Welcome back Lof' long time no see naka... แหวนสวยจังเลย มาเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : CHU_BBY - [ 11 ส.ค. 46 20:59:41 A:169.210.14.193 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 แล้วเหม่ยจั้วล่ะคะ เค้าจะเป็นยังไง น่าฉงฉานออกนะ สงสารอาตี๋จัง จากคุณ : mimi - [ 11 ส.ค. 46 22:33:50 A:202.129.50.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 เอามาลงอีกเร็วๆนะคะ ติดตามอ่านมาตลอดเลย จากคุณ : mimi - [ 11 ส.ค. 46 22:34:58 A:202.129.50.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 คือว่าไปสมคัรแล้วนะคะแต่ไม่รู้ว่าจะลงตรงไหนคุณ Lof ช่วยบอกที่ได้ไม๊คะเมลล์มาบอกก็ได้ จากคุณ : YOU_MI - [ 12 ส.ค. 46 13:09:29 A:203.156.48.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 A2408213 ช่วยกันอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ ฝากด้วยคะแต่ไม่ค่อยเก่งนะคะ จากคุณ : YOU_MI - [ 12 ส.ค. 46 13:11:02 A:203.156.48.122 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตามมาอ่านแล้วค่ะ lof นานจังเนอะ แต่ก็ยังคุ้มกับที่รอ จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อนะจ๊ะ จากคุณ : นกเพนกวินไม่แช่แข็ง (aoikotori) - [ 12 ส.ค. 46 18:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดีจ้า lof แหะๆ ตามมาอ่านจาก f4thailand ด้วยคน...อ๊ะๆ อย่างงว่าใคร faihiphip เองจ้า จากคุณ : faihiphap - [ 13 ส.ค. 46 16:51:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หมายเหตุเพื่ออรรถรสในการอ่าน วันนี้ ท่านผู้ชมควรหาเพลง perfect moment (ใน MG 1) มาวางไว้ใกล้ ๆ ตัวด้วยนะคะ ..... แล้วเปิดคลอไป จะได้ฟิวส์ X 2 มากค่ะ.... จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:23:23 ]

ความคิดเห็นที่ 28 “ ก๊องงงงงง ( กระป๋องเป๊บซี่ หล่นกระดอนพื้น เด้งขึ้นให้เห็นคำว่า PEPSI ตัวใหญ่ มากกกกกกกกกกก) .. ก๊องงงง ... ( กระป๋องตีลังกากลับหลังอย่างเหมาะเจาะเห็นคำว่าเป๊บซี่ ภาษาจีนแจ่มแจ๋ว ) ครึ่ก .ครึ่ก .ครึ่ก (เสียง กระป๋อง Pepsi กลิ้ง . ตอนกลิ้ง มันกลิ้งด้วยภาพสโลโมชั่นเสียด้วย เน้นให้เห็นโลโก้รูปวงกลม สีแดงน้ำเงินขาว และช่างน่าแปลก ที่เราสามารถอ่านสโลแกน “ เป๊บซี่ เต็มที่กับชีวิต “ ผ่านสายตาเราได้อย่างไม่มีตกหล่น) “ เล่ย .!!!..” ฮัวเจ๋อตง มองหน้าลูกชายที่พึ่งจะเดินมาพร้อมกับ เหม่ยจั้ว ซีเหมิน และ เสี่ยวโย่ว ( แน่นอนในมือของเหม่ยจั้ว และ ซีเหมิน คือเป๊บซี่แคนที่มีหน้าของดาราหนุ่มที่เหมือนเขายังกับแกะแปะหราอยู่ ส่วนเสี่ยวโย่ว เธอถือเป๊ปซี่ขวดใหญ่เอาไว้อย่างทุลักทุเล) ฮัวเจ๋อตง หันขวับ กลับไปมองรูอิที่ยังคงนอนหลับไม่รู้เรื่องราวอยู่บนเตียง “ ถ้านี่ไม่ใช่แก แล้ว..? ” ฮัวเจ๋อตงส่งสายตาเป็นคำถามไปยังลูกชาย เล่ยพยักหน้าช้า ๆ “ นี่แก !! ..แก .!!! “ ( ทั้งที่มี !!!! มากมาย แต่หน้าตาของฮัวเจ๋อตงก็ยังไร้ความรู้สึกเช่นเดิม) แหล่งประมวลผลข้อมูลของฮัวเจ๋อตงทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ เรื่องราวต่าง ๆ ถูกปะติดปะต่อเป็นรูปเป็นร่าง แล้วสายตาของฮัวเจ๋อตงก็ส่อเค้าว่าเข้าใจในทันที “ ฮัวเจ๋อเล่ย นี่แกไปทำโคลนนิ่งมางั้นเหรอ ? “ ( เอ่อ +_# .ลุง .เข้าใจจริง ๆ หรือเปล่าเนี่ย ) “ (ถอนหายใจ1 ที) เปล่า ” เล่ยปฏิเสธอย่างเนือย ๆ เดินไปเก็บกระป๋องเป๊บซี่ เปิดมันออกดื่มอย่างกระหาย ( แน่นอนไม่ลืมที่จะหันคำว่า PEPSI ให้เห็นกันชัด ๆ ถนัดตา ประมาณ สปอนเซอร์สั่งมา) ตอนนี้ลำคอของเล่ย รู้สึกแห้งผาก ไม่อยากจะอธิบายอะไรให้มันชัดเจนไปกว่านี้ แต่นี่คงถึงเวลาแล้วล่ะที่ต้องพูด .เขาเดินช้า ๆ ไปนั่งบนเก้าอี้ สายตาเหม่อลอยน้อย ๆ “ นั่นน่ะ รูอิ เป็นลูกของ .ซาร่า ..” เล่ยพูดช้า ๆ ชัดถ้อยชัดคำ เน้นย้ำชื่อสุดท้ายเอาไว้อย่างหนักแน่น จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ------- flash back ----- ที่เวนิช อิตาลี .ดินแดนแห่งความรักคลาสสิก ริมทะเลสาบสีน้ำเงินใสราวกับท้องฟ้า บนเนินสนามหญ้า .และโอ๊คต้นใหญ่ .. ชายหญิง 4 คู่กำลังรอดูตะวันเยี่ยมหน้าออกมาทักทายจากเหลี่ยมเขา บนคาคบต้นโอ๊ค ทีห้อยต่ำลงมา .. เสี่ยวเฉียวหอบดอกลิลลี่สีขาวนั่งอยู่บนตักของเหม่ยจั้ว และแล้ว ลำแสงแรกของรุ่งอรุณก็สาดส่อง สายลมอ่อน ๆ พัดผ่านเส้นสายของแชลโลคู่ใจที่ถูกวางพักไว้ ท่วงทำนองของบทเพลงที่คุ้นเคย แว่วขึ้น This is my moment .This is my perfect moment with you This is what God meant ..This is my perfect moment with you . I wish I could freeze this space in time ..The way I feel for you inside ( ในช่วงเวลาที่แสนวิเศษนี้ เสี่ยวเฉียวเอื้อมมือแตะใบหน้าเหม่ยจั้วเบา ๆ อยากบอกเขาเหลือเกินว่า .ฉันรักคุณ เหม่ยจั้วหันมา แล้วก้มหน้าเพื่อจุมพิตเปลือกตาอย่างนุ่มนวล ..นี่คือ touch of love จากเขา ผมก็รักคุณเช่นกัน) This is my moment .This is my perfect moment with you ------------ This is my moment .This is my perfect moment with you .( ซีเหมิน และ เสี่ยวโย่ว นั่งจ้องตากันและกัน ควันของกาแฟดำรอยกรุ่น และกลิ่นหอมของมันก็กำจายไปทั่ว นี่คือ ช่วงเวลาที่อบอวลไปด้วยไอรัก) (ในความคิดของเสี่ยวโย่ว ----- ซีเหมิน ทั้งที่ฉันเห็นคุณอยู่ตรงหน้า มองตาฉัน และรอยยิ้มนี้ก็มีเพื่อฉัน แต่ช่วยยืนยันกับฉันหน่อยได้ไหม ว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่ความฝันที่ฉันอาจตื่นขึ้นแล้วมันก็จางหาย ..) Tell me you love me ..when you leave You're more than a shadow , that's what I believe You take me to places I never dreamed I'd see Minute by minute you are the world to me I wish I could frame the look in your eyes The way that for you inside ( แทนคำบอกรัก ซีเหมิน โน้มหน้าเข้าไปหาเสี่ยวโย่ว และจุมพิตเธอ) This is my moment This is my perfect moment with you --------------- This is my moment This is my perfect moment with you ( เต้าหมิงซื่อ และ ซันไช่ไม่มีคำพูดหนวกหู ไม่มีคำโวยวายใด ๆ เพราะนาทีนี้คนทั้งคู่ใช้แต่ภาษาใจในการสื่อสารกันและกันอยู่ ) And if tomorrow brings a lonely day Here and now i know I haven't lived in vain I'll cry my tears in the rainand if love never comes again I can always say I've been to paradise skies in your eyes... in your eyes So tell me you love me the moment you leave You're more than a shadow, I've just to believe I wish I could keep you all of my life The way that I feel for you inside “ ฉันรักเธอ “ เต้าหมิงซื่อ พูดขึ้น ซันไช่ยิ้มรับ และ จูบเขาแทนคำตอบ .. This is my moment ..This is my perfect moment with you .This is my moment This is my perfect moment With you, with you ( credit to . Perfect Moment ของ Martine McCutcheon ใน MG 1 ..) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 บรรดาคู่รักต่างก็อยู่ในช่วงเวลาที่แสนโรแมนติก *** เสี่ยวเฉียว นั่งกอดอยู่กับ เหม่ยจั้วบนคาคบต้นโอ๊ค . ( แสงแดดอ่อน ๆ ส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา ยังกับภาพวาด ชวนฝัน ในแกลลอรี่ชั้นนำ) *** ส่วนเสี่ยวโย่ว นั่งบนตักของ ซีเหมินที่ตอนนี้เอาหน้าซุกหลับอยู่กับคอของเธออย่างเป็นสุข *** ซันไช่กับเต้าหมิงซื่อ นั่งคู่กันอยู่บนเรือแกนดอล่า ในทะเลสาบสีน้ำเงิน *** ส่วนเล่ย เขานอนหลับ หนุนตัก สาวผมบลอนด์และเจ้าของดวงตาสีฟ้าสดใส ซาร่า .. “ แง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ..” เสียงเด็กร้องไห้จ้า “ แว้กกกกก ..ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กตัณหากลับ แกทำอะไรลูกช้านนนนนน .” เหม่ยจั้วแหกปากตะโกนลั่น เพราะเห็น ซิงฝู-baby คลานไปล็อคคอ เหม่ยหลิน-baby จูบแก้มพัลวัน “ แง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เหม่ยหลิน-baby ยังร้องไห้จ้าไม่หยุด .ประดุจว่าหลอดเสียงของหนูมี 8 ชั้น “ จุ๊บ ” “ อึ๊ก ” เหม่ยหลิน – baby ติดดิสเบรคอาการร้องไห้กระทันหัน ก็เพราะ รูอิ – baby คลานตามมาหอมแก้มเข้าบ้างเท่านั้นเอง “ ที่รักจ๊ะ ..เขยิบหน่อยนะจ๊ะ .เดี๋ยวผมมา ..( หันไปบอกเสี่ยวเฉียวเสียงอ่อนเสียงหวาน) ฮึ้ย .ไอ้เด็กพวกนี้ ..แกตายยยยยยยย . ( ทำหน้าเหี้ยมสวมวิญญาณโหดเต็มที่ งานนี้ไม่มีสนใจแล้วว่าจะเป็นลูกชายเพื่อนรักหรือไม่) “ ตุ๊บ ! .( เหม่ยจั้วกระโดดผลุงลงมาจากคาคบต้นไม้) . “ แหยะ.! ( เหม่ยจั้วเหยียบเข้ากับอะไรบางอย่าง) “ แหวะ.! ( เหม่ยจั้วทำหน้าเหย เพราะรองเท้าหนัง Kelvin สุดเทห์ บัดนี้มันเปรอะไปด้วย ..อุจจาระกองน้อยที่หมิงเทียน-baby มาปล่อยเอาไว้ สังเกตให้ดีจะเห็น หมิงเทียนยักคิ้วข้างหนึ่งอย่างเจ้าเล่ห์ .ทำหน้าสมน้ำหน้าเหม่ยจั้วอยู่ในที ..ก่อนคลานจากไปแบบ กร่าง ๆ ) “ ไอ้เด็กเว๊รรรรรรรรรรรรรรรรร ..” เหม่ยจั้วเปลี่ยนเป้าหมาย จะหันไปเอาเรื่องหมิงเทียน ..แต่ว่าเขาก็โดนซีเหมินที่หัวเราะร่าล็อคเอาไว้ . จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ซาร่า ที่มองดูเหตุการณ์อยู่ อดที่จะขำตามด้วยไม่ได้ .เธอมองดูพวกเขาด้วยความรู้สึกสบายใจ ซาร่ามองดูรูอิ ที่คลานขึ้นมานอนหลับบนอกของเล่ย เธอลูบไล้ผมนุ่มสีอ่อนของลูกชาย และก้มลงหอมที่แก้มนิ่มเล็ก ๆ นั้นด้วยความรัก ..มองดูเล่ยที่หลับอย่างเป็นสุขด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ตื้นตันอยู่ในอก ซาร่า เป็นทายาทของตระกูลนักธุรกิจชื่อดังคนหนึ่งในฝรั่งเศษ .จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องทำความรู้จักกับทายาทตระกูลต่างๆ ทั้งในแถบยุโรป และ เอเชีย เธอรู้จักกับ f4 ผ่านเถิงถังจิ้ง เพื่อนรักคนเดียวของเธอ จิ้งที่มาเรียน high school แห่งเดียวกับเธอ จิ้งมักจะพูดคุยถึงเพื่อนกลุ่มนี้ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเสมอ จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอก็ได้มีโอกาสได้รู้จักกับ f1 .ฮัวเจ๋อเล่ย ในงานเลี้ยงฉลองอะไรสักอย่าง .. ภายในงานที่คราคร่ำไปด้วยผู้ใหญ่แปลกหน้า ..ซาร่าหลบความวุ่นวายไปหลับอยู่ใต้โต๊ะกินเลี้ยงโต๊ะหนึ่ง อย่างสบายใจ แต่ว่าสักพักอาณาจักรของเธอก็ถูกล่วงล้ำ ฮัวเจ่อเล่ยคลานเดียะ พลางลากไวโอลินเข้ามาด้วย เขาแสวงหาที่หลบภัยเช่นกัน ..เพราะความเบื่อหน่ายกับงานสังคมไร้สาระ .เขาตัดสินใจมุดตัวเพื่อมานอนหลับต่อ .การเดินทางที่ยาวนานบนเครื่องบินทำให้เขาเหนื่อยมากเป็น 2 เท่า วันนี้เขาตั้งใจจะหลับให้ครบ 20 ชั่วโมงเลย .. “ นี่เธอ ..ออกไปนะ .” “ .” ปรายตามองแต่ไม่สนใจ เอากล่องไวโอลินหนุนหัว หลับสบาย “ นี่เธอ .นี่มันที่ของฉันนะ มานอนได้ยังไงล่ะ .ฉันมาก่อนนะ .” ซาร่าเขย่าตัวเด็กผู้ชายชาวเอเซีย แต่ทำยังไงก็ไม่สามารถปลุกเขาจากนิทรารมย์ได้ . ซาร่าจ้องมองอยู่สักพัก ..จึงตัดสินใจนอนหลับมันข้าง ๆ .วันนั้นอาจถือได้ว่าเป็นวีรกรรมที่เขาและเธอสร้างร่วมกันครั้งแรกก็ว่าได้ ..ตำรวจมากมายแทบจะยกกันมาทั้งกรม เพื่อตามหาทายาทนักธุรกิจชื่อดัง 2 คน ที่หายตัวไปอย่างลึกลับ .. ในขณะที่พวกผู้ใหญ่ออกตามหากันจ้าละหวั่น ต้นเหตุตัวน้อย ๆ กลับหลับไหลอย่างมีความสุขใต้โต๊ะกินเลี้ยงที่มีผ้าคลุมสีขาวสะอาดปกคลุม เธอ และ เล่ย มีอะไรที่คล้ายกันมาก ๆ . เธอ และ เขา ต่างก็ติดจิ้งพอ ๆ กัน .เธอ เป็นเด็กผู้หญิงขี้อาย ในขณะที่ เล่ย เป็นเด็กผู้ชายชอบเก็บตัว เธอหลงไหลในการเล่นเปียนโน พอ ๆ กับ เขา ที่หลงเสน่ห์เสียงตามสายของไวโอลิน เพราะ อย่างนี้ เมื่อซาร่าได้มีโอกาสไปอยู่ใต้หวัน ซาร่าจึงเริ่มที่จะชอบไปหาเล่ยบ่อย ขึ้น .. ชอบไปเที่ยวเล่นที่บ้านเขามากขึ้น ..จนกระทั่งความสัมพันธ์ฉันเพื่อน ระหว่างเขาและเธอ ได้เจริญเติบโตขึ้นอย่างเงียบกริบ . ความเป็นเพื่อนของเขาและเธอ ไม่ได้อาศัยคำพูดระหว่างกันมากนัก เป็นเพียงความเข้าใจในสายตาของอีกฝ่ายเท่านั้น ..อาจเป็นอะไรที่ฟังดูประหลาด แต่ว่า มันก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ ยามใดที่เธอทุกข์ใจ หรือมีปัญหา เธอมักจะมาหาเขา นั่งอยู่ด้วยกันโดยไม่มีคำพูดใด ๆ .. และบางครั้งเขาและเธอก็จะเล่น ดนตรีร่วมกันเป็นการระบายความอัดอั้นที่มีอยู่ในใจ ..เป็นอย่างนี้มานาน ตั้งแต่เล็กจนโต .. ผู้ชายคนนี้ที่ดูเหมือนไม่แยแสคนรอบข้าง ..และมักจะพูดอยู่เสมอ ๆ ว่า ไม่ใช่เรื่องของฉัน ผู้ชายคนนี้แหละ ..ที่เป็นคนยื่นมือมาช่วยเธอยามเธอเดือดร้อน ..โดยที่เธอไม่ต้องเอ่ยคำขอร้องใด ๆ คือ ผู้ชายคนนี้ ..ฮัวเจ๋อเล่ย “ ขอบคุณนะ เล่ย .” ซาร่ากระซิบขอบคุณพร้อมน้ำตาที่เอ่อคลอ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 32 หมดแล้วค่ะ สำหรับตอนของวันที่ 13 สิงหาคม หวังว่าคงจะชอบกันนะคะ จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:32:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ที่จริงอยากทำ file เสียงมาก แต่จนปัญญาทำไม่เป็นอ้ะ ท่านผู้อ่านที่น่ารักคนไหน ทำได้......ขอร้องตาหวาน ทำให้มั่งได้ไหมคะ.....อยากฟังจัง... จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 17:42:48 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาแล้วค่ะ แหมในที่สุดก็ได้เห็นหน้าแม่ของรูอิ ซักทีหนึ่ง ว่าแต่จิ้งเค้าไม่เสียใจแย่เหรอเนี่ย ที่เพื่อนมาได้กับเล่ยซะเอง จากคุณ : Lei - [ 13 ส.ค. 46 17:46:24 A:203.113.81.140 X: ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณนะเล่ย.....ที่ตามมาให้กำลังใจ เล่ย ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า เพราะรู้สึกว่า ตอนนี้มันกร่อย ๆ ว่าไหม แต่ช่างเถอะนะ แต่งมาแล้วนี่เนอะ คิดถึง เพื่อนมากนะ ไม่มีโอกาสได้คุยกันเลยนานแล้ว จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 18:56:34 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ดีจ้า lof เราก็ตามมาอ่านนะจ๊ะ ถึง lof จะเอามาลงที่นี่เราก็จะตามอ่านจนได้แหละ แต่ัยังไงก็อย่าทิ้งบ้านเดิมด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : pretty - [ 13 ส.ค. 46 18:58:34 A:203.113.45.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอบคุณจ้ะ pretty ทีน่ารัก น่ารักสมชื่อจริงๆ เลย ตามอ่านตั้ง 2 บ้านแน่ะค่ะ คิดถึงนะคะ จากคุณ : lofidin - [ 13 ส.ค. 46 19:05:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 มาเป็นกำลังใจให้คุณ lof นะคะเพราะติดตามผลงานมาตลอด..เห็นหายไปพักนึงก็เลยใจหายพอเห็นกลับมาโพสต่อก็เลยค่อยยังชั่วหน่อยยังไงก็มาโพสต่อไว ๆ นะคะ จากคุณ : อีฟ1 (THE EVE) - [ 13 ส.ค. 46 20:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ดีค่ะ อยากรู้จัง ใครเก็บเรื่องนี้ครบทุกตอนบ้างคะ คือที่เราเก็บไว้มันไร้บุญหายไปเลยอะค่ะ อยากติดต่อคุณ ถ้วยฟู แต่ไม่รู้จาติดต่อยางงาย ถ้าเห็นข้อความนี้ติดต่อกลับด่วนนะคะ หรือใครก็ได้ที่เก็บเรื่องครบก็เมลล์มาคุยกันที่ metsai@hotmail.com นะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : metsai@hotmail.com - [ 14 ส.ค. 46 18:05:21 A:203.118.74.63 X: ]

ความคิดเห็นที่ 40 ดีจ้า loffy ... ในที่สุด เรื่องของ รูอิ ก็ กำลังจะเปิดเผยซะที หลังจากรอคอยมานาน...นนนน   อยากรออ่านตอนต่อไป ว่า รูอิ เป็นลูกของเล่ย หรือเปล่า แต่ ถ้า ไม่ใช่ หน้าก็คงไม่เหมือนกัน ขนาดนั้นเนอะ  ... ขอบคุณมาก สำหรับ ของ ฝาก จ้า  ... เป็น กำลังใจ ให้ เหมือนเคย ... แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 46 18:21:28 จากคุณ : carrot (vicry) - [ 14 ส.ค. 46 18:20:34 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หวัดดีจ้ะเหมี่ยว หายป่วยหรือยัง กรำเที่ยวหนักเลยนี่นา จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ***** จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เวนิช ยามค่ำคืน . เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งกำลังบิน พร้อมกับกล้องวีดีโอบันทึกภาพ จากมุมมองบนท้องฟ้า ภาพแรกที่เห็นคือลำน้ำที่งดงามและสะท้อนกระพริบวิบวาวในความมืด หากแต่เมื่อเพ่งมองให้ดี เราจึงรู้ว่านั่นคือแสงไฟจากขบวนคาราวานรถยนต์ยี่ห้อดัง ที่มุ่งหน้าสู่งานเปิดตัว วิคตอเรียนเฮาส์ 1 ในโรงแรมระดับ 5 ดาว ของเต้าหมิงกรุ๊ป . รถยนต์คันแล้วคันเล่า แล่นผ่านสะพานโบราณ ( อย่างที่เห็นใน lord of the rings) จนกระทั่งมาจอดสนิทที่ลานหน้าประสาท .สิ่งแรกที่ประจักษ์แก่สายตาทำให้แขกทุกคนถึงกับยืนอึ้ง อารยธรรมเก่าแก่กว่า 400 ปี ปรากฏอยู่บนปราสาททรงวิคทอเรียน ความงดงามของมันอาจมากว่าพระราชวังแวร์ไซน์ด้วยซ้ำ ------------------------------------------ ปราสาทปีกเหนือ ในห้องนั่งเล่น . ( F4 อยู่ในชุดทักซิโด้แบบลำลอง ดูหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก) เต้าหมิงซื่อนั่งหน้าบึ้ง อารมณ์ของเขาไม่สู้ดีนัก ..ตอนแรกเขาและเพื่อน ๆ บินมาที่นี่เพื่อฉลองฮันนีมูนในหมู่เพื่อนสนิท ( ซึ่งปีนี้ชิงเหอ และ มี่มี่ มาไม่ได้เพราะติดเคลียร์งานที่ใต้หวัน ) แต่ทว่า เต้าหมิงฟงก็มีประกาศิต ประกาศเปรี้ยงว่า จะจัดงานเปิดตัวโรงแรมในวันนี้ .ให้เขาและซันไช่เตรียมตัวไว้ให้พร้อม เพราะเต้าหมิงฟงได้เชิญแขกเหรื่อคนดังไว้มากมาย และ จะถ่ายทอดการเปิดตัวโรงแรมใหม่คืนนี้ในเคเบิลทีวีช่องหนึ่งเสียด้วย ซีเหมิน : “ ไทเฮาก็ยังคงร้ายเหมือนเดิมนะ ..นี่คงจะมาขวางวันฮันนีมูนของนายอีกล่ะซี ..” เต้าหมิงซื่อ : “ ไม่ว่าแม่ฉันคิดอะไรอยู่ ฉันก็จะไม่ยอมให้เขาทำร้ายยายนั่นได้หรอก ..” เหม่ยจั้ว : “ ทั้งที่นายกับซันไช่ก็แต่งานจนมีหมิงเทียนแล้ว ที่ผ่านมาไทเฮาก็ยังไม่ยอมรามืออีก ..ฉันว่างานนี้คงมากกว่าแค่งานเปิดตัวโรงแรมธรรมดา ๆ แน่ ..นายว่างั้นไหมเล่ย” เล่ย : “ ” ไม่มีคำพูด มีแต่แววตาที่ครุ่นคิด เล่ยรู้สึกเป็นห่วงซันไช่มากเช่นกัน “ ขอประทานโทษขอรับ .คุณผู้หญิงให้แจ้งว่าตอนนี้แขกมากันเยอะแล้วขอรับ ” เสียงของบัตเลอร์ดังขึ้นผ่านเครื่อง call อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “แล้วยังไง ” เต้าหมิงซื่อตอบเสียงเย็นกลับไป “ ..” ( บัตเลอร์ตัวสั่น ทำอะไรไม่ถูก) “ ชาง ..บอกคุณผู้หญิงแล้วกันว่าอีกสักครู่พวกฉันจะลงไป .” ซีเหมินตอบกลับ เขาส่ายหน้ากับความเจ้าอารมณ์ของเต้าหมิงซื่อ “ แล้วนี้บรรดาเจ้าหญิงของเราไปไหนนะทำไมช้าจัง .ฉันคิดถึงเสี่ยวเฉียวของฉันจะแย่อยู่แล้ว “ “ เวอร์ไปไหมเหม่ยจั้ว นายจะห่างจากเสี่ยวเฉียวสักนาทีไม่ได้เลยหรือไง .” “ นายเองก็เหมือนกันล่ะน่ะ ..เห็นติดเสี่ยวโย่วแจไม่ยอกห่างเหมือนกัน ..หึ หึ ( หัวเราะอยู่ในลำคอ และมองซีเหมินด้วยสายตาที่หรี่ลง) ซีเหมินเสือผู้หญิง ..ตอนนี้ก็เป็นได้แค่แมวแหละว้า..” “ ฮึ้ย ” ซีเหมินกระโจนเข้าบีบขมับเหม่ยจั้วเป็นการแก้ลำ เพราะเขาแก้ตัวไม่ออก . “ โอ๊ย ฉันสู้นะโว้ยซีเหมิน ” เหม่ยจั้วพลิกเข้าล็อคคอซีเหมินบ้าง “ เล่นอะไรกันอยู่คะ ” เสียงกังวานใสของเสี่ยวเฉียวดังขึ้น .. f4 หันมามอง แล้วก็ตกอยู่ในอาการที่เรียกว่า ” ตื่นตะลึง “ . จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เสี่ยวเฉียวยืนยิ้มให้เหม่ยจั้ว เธอสง่างามอยู่ในชุดผ้าลูกไม้ฝรั่งเศษสีครีมแนบเนื้อ ..ผมยาวของเธอถูกร้อยรัดด้วยสายสร้อยเพชรเม็ดจิ๋วจากคาร์เทีย ..ดวงตาของเสี่ยวเฉียวพราวระยับสดใส เหม่ยจั้วเดินเหมือนละเมอเข้าไปหาเสี่ยวเฉียว เสี่ยวโย่ว เดินตามมา เธออยู่ในชุดราตรีสีขาวอมชมพู ช่วงเอวบานฟูฟ่องดูน่ารักตัดกับเสื้อซีทรูที่ดูยั่วยวนเล็กๆ ดิ้นลูกไม้เลื้อยกระหวัดปิดช่วงอกอย่างมีศิลป์ บนผมของเสี่ยวโย่วมีมงกุฏเล็ก ๆ จากทิฟฟานี่วางประดับอยู่ แก้มสีชมพูของเธอเปล่งปลั่งระเรื่อ .(เพราะเขินสายตาของคนรัก ) ซีเหมินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ..ผู้หญิงคนไหน ๆ ก็ดูไม่เซ็กซี่ยวนใจเท่ากับเสี่ยวโย่วตัวน้อยของเขาอีกแล้ว ( ในสายตาของซีเหมิน เสี่ยวโย่วน่ะใส่อะไรก็เซ็กซี่ไปหมด ทั้งๆ ที่ก็ไม่ค่อยจะได้วับแวมสักหน่อย) ส่วนเต้าหมิงซื่อนั้นได้แต่ยืนอึ้งตะลึงงัน ดังเช่นถูกมนต์สะกด ซันไช่ ในชุดราตรีผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ยาวกรอมเท้าสีฟ้าอ่อน .มีริบบิ้นเส้นเล็กๆ สอดกระชับผูกเป็นโบว์ไว้ใต้แผงอก .ผมยาวดำขลับของซันไช่ ขับให้แพรสร้อยเพชรที่คลุมผมของเธออยู่เปล่งประกายเจิดจรัสใต้แสงไฟ ความสวยของซันไช่รับรองว่าไม่มีชายใดจะสามารถถอนสายตาจากผู้หญิงที่รวมเอาความเข้มแข็งและอ่อนโยนไว้ภายในคนเดียวคนนี้ไปได้ ( แต่ว่า ในสายตาของเต้าหมิงซื่อ ..ซันไช่ของเขากลับดูบอบบางน่าถนุถนอมมากกว่า ..ซันไช่สำหรับเขาแล้วคือ glass grass ต้นหญ้าแก้วที่แสนเปราะบาง ..) ซาร่าก้าวเข้ามาในห้องเป็นคนสุดท้าย เธออยู่ชุดราตรีสีดำสนิทที่แหวกผ่า ไปถึงเอว .. สร้อยเพชรรูปไม้กางเขน เด่นตระหง่านอยู่ระหว่างร่องอกสีขาวเนียน ผมสีบลอนด์ยกเกล้าไว้เป็นช่อ ประดับด้วยเข็มกลัดเพชรอันเล็ก . ใบหน้าที่เรียบเฉยแต่ฉายแววเศร้า เสริมให้ซาร่าดูลึกลับและเย้ายวน เมื่อ เล่ย เดินเข้ามารับเธอไว้ในวงแขน ทั้งคู่ช่างดูเหมาะสมกับคำว่า ..มีเสน่ห์ .อย่างไม่อาจปฏิเสธได้ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ก่อนเข้างาน พวกเขาและเธอ แวะเข้าไปดูบรรดาลูก ๆ ในห้องนอนเด็ก .. ที่นี่มีทั้งนางพยาบาล และ พี่เลี้ยงเด็กกว่า 10 ชีวิตคอยดูแลอย่างใกล้ชิด ซึ่งแต่ละคนมีคุณสมบัติพิเศษคือเป็นการ์ดไปในตัวด้วย อาจดูว่าเวอร์ไป แต่ว่า สำหรับทายาทตระกูลดังที่ต้องระวังภัยตลอดเวลานั้น นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกินจริง “ เหม่ยจั้ว ..ฉันก็พอจะเข้าใจเธออยู่หรอกนะ ..แต่ว่าเธอทำอย่างนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ ..” ซันไช่ ปรายตามองดู เตียงของหนูน้อยเหม่ยหลิน ซึ่งตอนนี้เพิ่มการ์ดอีก 4 คนยืนตรึงหัวเตียงเอาไว้ “ ไม่เกินไปหรอกซันไช่ .ฉันน่ะไม่ค่อยกลัวคนจะมาลักพาตัวเหม่ยหลินเท่าไหร่ .แต่ฉันกลัวไอ้เด็กบ้าพวกนั้นต่างหาก ..” เหม่ยจั้วส่งสายตาไม่ไว้ใจไปยังเตียงใหญ่ของ f3 juniour ( ซึ่งตอนนี้ ซิงฝูนั่งอยู่แล้วทำปากจู๋ยื่นให้เหม่ยจั้ว .หมิงเทียนยักคิ้วเผล่ก่อนหันตูดทำท่านั่งยองปล่อยอึอย่างท้าทาย ส่วนรูอินอนหลับปุ๋ยสบายใจไปนานแล้ว ) “ เฮ่อ ..หมอนี่เป็นเอามาก ..” ซีเหมินส่ายหัวเหนื่อยหน่ายใจ ในความขี้หวงลูกสาวของเหม่ยจั้ว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:58:02 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ภายในงานเต้าหมิงฟง ยืนเด่นเป็นนางพญาอยู่กลางห้อง แม้ใบหน้าของเธอจะยิ้มแย้ม แต่ในใจของเธอรู้สึกโกรธอย่างมากที่ ลูกชายไม่ยอมออกมาสักที . เมื่อเธอมีโอกาสได้หลบมุมยืนอยู่คนเดียว เธอจึงชักสีหน้าไม่พอใจ “ ยายเด็กซันไช่นั่น คิดจะฉีกหน้าฉันใช่ไหม ต้องใช่แน่ ๆ ” “ สวัสดีเต้าหมิงฟง ยืนวางแผนชั่วร้ายอะไรอยู่เหรอ ” คือ ฮัวเจ๋อตงที่เอ่ยทักด้วยน้ำเสียงราบเรียบ เหมือนกับว่าเป็นประโยคทักทายตามปกติ “ ฮัวเจ๋อตง ..!! ” มีแววตระหนกเล็กน้อยในน้ำเสียงของเต้าหมิงฟง ..แต่ใช้เวลาไม่นาน เต้าหมิงฟงก็ปรับสีหน้า พร้อมยิ้มให้เขาด้วยรอยยิ้มที่ปั้นแต่งเป็นทางการ “ ยินดีต้อนรับ ประธานฮัวเจ๋อกรุ๋ป ทางเรารู้สึกเป็นเกียรติมากเลยนะคะ “ เต้าหมิงฟงยื่นมือออกเพื่อจับมือทักทาย “ อือม ไม่ว่าเมื่อไหร่เธอก็ยังเป็นนางมารร้ายเหมือนเดิม ” ฮัวเจ๋อตงรำพึงกับตัวเองก่อนเดินจากไป ไม่แยแสที่จะจับมือกับเต้าหมิงฟง เต้าหมิงฟงได้แต่จ้องมองเบื้องหลังของฮัวเจ๋อตง อย่างกับจะแผดเผาเขาให้เป็นจุล ไม่ว่าเมื่อไหร่เธอก็ไม่เคยเอาชนะผู้ชายคนนี้อย่างแท้จริงได้สักครั้ง . ฮัวเจ๋อตง เป็นผู้ชายที่เธอแอบรักเมื่อสมัยวัยรุ่น ..เขาเป็นผู้ชายที่ป๊อปมาก ( ก็ดูเอาเหอะหน้าต่างอย่าง vic ไม่ป๊อปก็ให้มันรู้ไป) .ส่วนเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่โดดเด่นที่สุดในโรงเรียน ทั้งมาดที่งามสง่า และ ปัญญาระดับเลิศ จนทำให้ใครต่อใครต่างจับคู่เธอกับเขาให้เป็นคู่ขวัญ ซึ่งเต้าหมิงฟงก็แอบหวังอยู่ลึก ๆ เมื่อ ฮัวเจ๋อตง มาขอนัดเธอไปเที่ยวครั้งแรก เต้าหมิงฟงตื่นเต้นมาก แต่เธอก็ยังไม่ทิ้งมาดนางพญา บอกเขาว่า ถ้าจะไปเธอจะชวนเพื่อนไปด้วย ..โดยหารู้ไม่ว่าประสงค์ของฮัวเจ๋อตงก็คือการได้ไปเดทกับ เสี่ยวเล่ยเพื่อนสนิทของเธอนั่นเอง . เต้าหมิงฟงเก็บความแค้นฮัวเจ๋อตงเอาไว้ แล้วแอบแกล้งเสี่ยวเล่ยผู้ไร้เดียงสามาตลอด แต่ฮัวเจ๋อตงรู้เท่าทันก็มักจะตามไปช่วยเสี่ยวเล่ยอย่างทันท่วงทีเสมอ ๆ .ฮัวเจ๋อตงเตือนเสี่ยวเล่ย แต่ เสี่ยวเล่ยก็ไม่ฟังเขา ยังคงมองเต้าหมิงฟงเป็นเพื่อนรักตลอดมา . เต้าหมิงฟงตั้งปณิธานว่าเธอจะต้องเอาชนะฮัวเจ๋อตงที่ไม่สนใจเธอให้ได้ .ทำให้เขารู้สึกว่าเธอคือของมีค่าที่เขาต้องสูญเสียเพราะความโง่เง่า .เต้าหมิงฟงจึงตัดสินใจแต่งงานกับเต้าหมิงเฉินเพื่อนสนิทของเขา ผู้ที่เก่งฉกาจในเชิงธุรกิจอย่างหาตัวจับยาก และเธอก็ช่วยให้ธุรกิจของตระกูลเต้าหมิงขึ้นมาเด่นผงาดมีอิทธิพลในใต้หวัน ถึงกระนั้นฮัวเจ๋อตงก็ไม่ได้สนใจเธอ เขายังก้มหน้าก้มตาบริหารงานธุรกิจประกันภัยเล็ก ๆ ของเขา ..จนกระทั่งมันค่อย ๆ เจริญเติบโตเป็นรูปเป็นร่าง ฮัวเจ๋อตงจึงประกาศขอแต่งงานกับเสี่ยวเล่ย ในบรรยากาศที่สุดแสนโรแมนติกกลางงานเลี้ยงพบปะในหมู่เพื่อนฝูง .. ผู้ชายที่มีใบหน้าไร้อารมณ์กลับส่งยิ้มสดใสให้กับผู้หญิงที่ไม่มีอะไรมาเทียบเธอได้อย่างเสี่ยวเล่ย เต้าหมิงฟงรู้สึกเหมือนคำว่า “ผู้แพ้” มันได้สลักอยู่บนหน้าผากของเธออย่างชัดเจน แต่ว่าเธอจะไม่ยอมเป็นผู้แพ้เสมอไปหรอก ..รอยยิ้มที่ชั่วร้ายผุดอยู่ที่ริมฝีปากของเต้าหมิงฟง +++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 46 11111 จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 19:59:57 ]

ความคิดเห็นที่ 47 enjoy reading นะคะ จากคุณ : lofidin - [ 14 ส.ค. 46 20:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 48 หวัดดีจ๊ะ Lof อ่านเจอในบ้านโบว่า Lof กำลังหาเนื้อเพลงอยู่ ไม่แน่ใจว่ามีคนส่งให้ Lof หรือยัง จะส่งให้ทางเมล์ ก็อ่านเจอ Lof บอกว่า Yahoo เปิดไม่ค่อยได้ ก็เลยโพสไว้ในนี้แล้วกันนะ....เกะกะซะหน่อย Track 03 Perfect moment - Martine McCutcheon This is my moment This is my perfect moment with you This is what God meant This is my perfect moment with you I wish I could freeze this space in time The way I feel for you inside This is my moment This is my perfect moment with you Tell me you love me when you leave You're more than a shadow, that's what I believe You take me to places I never dreamed I'd see Minute by minute you are the world to me I wish I could frame the look in your eyes The way that for you inside This is my moment This is my perfect moment with you And if tomorrow brings a lonely day Here and now i know I haven't lived in vain I'll cry my tears in the rain and if love never comes again I can always say I've been to paradise skies in your eyes... in your eyes So tell me you love me the moment you leave You're more than a shadow, I've just to believe I wish I could keep you all of my life The way that I feel for you inside This is my moment This is my perfect moment with you This is my moment This is my perfect moment With you, with you.. ***************************** Track 11 I'll Never Fall In Love Again - Emma What do you get when you fall in love? A guy with a pin to burst your bubble That's what you get for all your trouble. I'll never fall in love again. I'll never fall in love again. What do you get when you kiss a guy? You get enough germs to catch pneumonia. After you do, he'll never phone you. I'll never fall in love again. I'll never fall in love again. Don't tell me what is all about 'Cause I've been there and I'm glad I'm out Out of those chains, those chains that bind you That is why I'm here to remind you What do you get when you fall in love? You get enough tears to fill an ocean That's what you get for your devotion. I'll never fall in love again. I'll never fall in love again. What do you get when you fall in love? You only get lies and pain and sorrow. So, for at least until tomorrow I'll never fall in love again! I'll never fall in love again! (Part of Bacharach/David Medley) Don't tell me what it's all about `Cause I've been there and I'm glad I'm out Out of those chains, those chains that bind you That is why I'm here to remind you.?(here to mind you) 3x What do you get when you fall in love? You only get lies and pain and sorrow So, for at least, until tomorrow I'll never fall in love again Oh, I'll never fall in love again แถมด้วยรูปคนโปรดของ Lof ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : sml - [ 14 ส.ค. 46 20:07:49 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คุณ Lof ดีใจจัง กลับมาแล้ว ยังเขียนได้สนุกและน่าติดตามเหมือนเดิม มาให้กำลังอีก เขียนออกมาเรื่อยๆ นะจ๊ะ จากคุณ : CHU_BBY - [ 14 ส.ค. 46 21:12:20 A:169.210.14.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 50 Thank you จ้า SML.... คิดถึงจังประชาสัมพันธ์คนเก่งของเราอีกคน ขอบคุณนะคะสำหรับเนื้อร้อง ขอบคุณค่า หวัดดี Chubby ด้วยค่า จากคุณ : lofidin - [ 15 ส.ค. 46 16:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอระบายความอัดอั้นตันจิต ในชีวิตส่วนตัวสักหน่อยเถอะนะ ใครอ่าน ค.ห.นี้ ให้อ่านข้าม เพราะมันไม่มีอะไรนอกจาก คนแต่งอยากบ่น ร้องไห้เลยฉัน ( ร้องให้จริง ๆ ) อยู่หน้าเครื่องคอม ดันทำเนื้อเรื่องหาย (disk error) ไปต่อหน้าต่อตา เมื่อก่อนก็เคยคิดว่า ไม่เป้นไรหรอกก็ทุกอย่างมันอยู่ในหัว แต่ว่า พอเอาเข้าจริง มันเสียดาย งานที่เขียนตอนแรก มันไม่ใช่อย่างนี้ มันดีกว่านี้ มันไม่ใช่ ฉันอยากได้งานแรกคืน แต่จะทำอย่างไง ฟูมฟายไปมันก็ไม่ใช่ ทำยังไงมันก็กู้คืนมาไม่ได้ จะโทษใครดีฟะ คงต้องโทษตัวเองที่งี่เง่า ร้องไห้อยู่พักใหญ่ (ไม่รู้จะร้องทำไม อารมณ์อ่อนไหวจัด อาจเป็นเพราะว่า หมึกตันมานานแล้ว ... แต่มาเมื่อวาน มันลื่นไหลเหมือนติดจรวด แถมเขียนไปก็ยิ้มีความสุขมาก ฟิลลิ่งตอนนั้นดีมาก ๆ อยากให้ใคร ๆ รู้สึกเช่นเดียวกัน กับงานเขียนชิ้นนั้น (ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีวันได้เขียนดีแบบนั้นได้อีกไหม) ถึงตอนนี้ก็ยังนั่งน้ำตาปริ่มด้วยความเสียดาย....... จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 13:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ภายในงานแขกเหรื่อพูดคุยกันเซ็งแซ่  มีทั้งนักธุรกิจ  เศรษฐีใหม่  และ คนดังมากมาย พวกเขาต่างก็โจษขานในความหรูหรามีระดับของโรงแรมแห่งนี้ไม่หยุดปาก แต่ทว่าทุกสำเนียงกลับเงียบสนิทลงในทันที     เมื่อภาพคู่รัก 4 คู่     ที่เหมาะสมราวกับเจ้าชายและเจ้าหญิงในเทพนิยายปรากฎตัว     แขกฝ่ายชายต่างก็จ้องมอง สี่สาว สี่ไสตล์  ที่สวยเด่นไม่วางตา ..ในขณะที่แขกฝ่ายหญิง  ก็มองเพ้อถึง สี่หนุ่ม  ไม่คลาดสายตา “ เอ้ ..ซันไช่ เธอยิ้มให้ใครน่ะ ..” ( เต้าหมิงซื่อ ดุ ด้วยความหึง ) “ ปัญญาอ่อนหรือไงเต้าหมิงซื่อ   ..  ฉันก็ยิ้มทักทายธรรมดา .. เธอเป็นบ้าอะไรอีกล่ะ .” “ ฉันเหรอบ้า ..เธอแหละยิ้มปัญญาอ่อน .หุบยิ้มได้แล้ว .” ( เต้าหมิงซื่อพาลมากกกกกกกกกก    คนอะไรไม่รู้ขี้หึงชะมัด) เสี่ยวเฉียวยิ้มขำคู่ของเต้าหมิงซื่อและซันไช่ “ หัวเราะอะไรคะที่รัก ..” เหม่ยจั้วหันมาถามยิ้ม ๆ “ ขำคุณชายเต้าหมิงน่ะค่ะ  ขี้หึงจัง ” “ ช่วยไม่ได้หรอกใครที่มีแฟนสวย ๆ ก็ต้องขี้หึงเป็นธรรมดา ส่วนผมน่ะขี้หึงมากกว่า เป็น 10 เท่าเลยนะ คุณอย่าเผลอไปยิ้มให้ใครที่ไม่ใช่ผมเข้าล่ะ ..ไม่งั้นคืนนี้ผมคิดค่าปรับหนักแน่”  เหม่ยจั้วส่งสายตาเจ้าชู้มาให้เสี่ยวเฉียว “ ซีเหมินเป็นอะไรไปคะ ..” เสี่ยวโย่วถามด้วยความสงสัย   เพราะซีเหมินหน้าบึ้งตึงมาตั้งแต่เข้างาน “ .. .” ไม่ตอบ ยังคงหน้าบึ้งอยู่ “มองอะไรไม่ทราบ..!..”  ซีเหมินหันไปพูดเสียงเย็น  และมองอย่างเอาเรื่อง  เมื่อเจอแขกฝ่ายชายคนหนึ่งเอาแต่จ้องมองหน้าอกของเสี่ยวโย่ว   “ ซีเหมินคะ ..”  เสี่ยวโย่วเห็นท่าไม่ดี เลยรีบรั้งเขาให้เดินไว ๆ ซีเหมินมองชุดของเสี่ยวโย่วอย่างลำบากใจ “ ชุดนี้ไม่สวยเหรอคะ .” “ เปล่าก็สวยดี ..”   ยิ่งจ้องซีเหมินยิ่งอึดอัด “ แต่คุณไม่ชอบ ” “ ชอบ ชอบมากด้วย แต่ .” “ แต่ ..( เสี่ยวโย่วทวนคำ แล้ว มองหน้ารอคำตอบจากซีเหมิน) ( ซีเหมินก้มหน้าลงกระซิบกระซาบ )   “ แต่ฉันอยากมองเธอคนเดียวมากกว่า เราขึ้นห้องไปมองกันให้หนำใจดีกว่านะ “  ว่าแล้วก็คว้าข้อมือเสี่ยวโย่วจะหันหลังกลับ “ ซีเหมิน ..” เสี่ยวโย่วขืนตัวประท้วง  ส่ายหน้า .แก้มแดงก่ำ ส่วนคู่ของเล่ย และ ซาร่า ..ต่างก็สะกดทุกสายตาให้ชะงักกึก ในขณะที่ฝ่ายชายดูน่าค้นหา .ฝ่ายหญิงก็ดูลึกลับยวนตาไม่แพ้กัน .. ทั้งคู่เดินมาเงียบ ๆ ไม่มีรอยยิ้มสักนิดทั้งจากหน้าฝ่ายชายและฝ่ายหญิง . “ ซาร่าเธอหิวหรือเปล่า ” “ เปล่า .” “ ฉันหิว .เดี๋ยวไปตักอะไรกินก่อนนะ ”  ว่าแล้วเล่ยผู้หิวโซก็เดินจากไป  ก็วันนี้เล่ยเอาแต่หลับเลยถูก f3 แกล้งไม่ปลุกเขาไปกินข้าว  พอตื่นมาเล่ยจึงรู้สึกหิวมาก ซาร่ายืนอยู่คนเดียวแค่ช่วงเสี้ยววินาที   เธอก็ถูกห้อมล้อมด้วยบรรดาหนุ่ม ๆ นับสิบ f 3 เห็นดังนั้นเลยกระชับมือแฟนตัวเองเอาไว้แน่น    ถึงยังไงวันนี้ไม่มีปล่อยแน่นอน . “ สวัสดี ซาร่า ”  เสียงที่ก้องกังวานทักทายเธอ ..ทำให้ซาร่ารู้สึกตกใจไม่น้อย ผู้ชายที่ยืนอยู่ที่นั่น  เป็นเพียงคนเดียวที่เธอไม่ปรารถนาจะเจอะเจอเขาในค่ำคืนนี้ ----- flash back  -----   20.00 น. ( ตระกูลฮัวเจ๋อ  ใต้หวัน ) ในห้องนอนขนาดใหญ่สีขาวสะอาด  เตียงไม้ขนาด 4 เสาตั้งวางอยู่กลางห้อง ( นอกจากเตียงหลังนี้ ภายในห้องไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใด ๆ  อีกเลย) เด็กชายวัย 14 ปี กำลังนอนหลับอย่างเป็นสุข “ เล่ย เล่ย ” เสียงเรียกแปร่ง ๆ ภาษาจีนของซาร่า “ .”  (นอนหลับอยู่) “ ฮัวเจ๋อเล่ย .เธอยังนอนไม่ครบ 15 ชั่วโมงอีกเหรอ .” “ .. ..”    ไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบใด ๆ ซาร่า  ย้ายมาอยู่ใต้หวันได้ 2 อาทิตย์แล้ว  เธอมักจะชอบมาขลุกอยู่ที่ตระกูลฮัวเจ๋อ บ่อย ๆ เธอรู้สึกมีความสุขที่ได้มาบ้านนี้มาก .. เพราะที่นี่มีคุณอาเสี่ยวเล่ยผู้แสนอ่อนโยน  และเพื่อนรักขี้เซาของเธอ ฮัวเจ๋อเล่ย .. แม้ว่าเล่ยจะไม่ค่อยมีเวลาให้เธอมากนัก (เพราะเอาแต่หลับให้ครบ 15 ชั่วโมง) แต่ก็ยังดีกว่าบ้านที่อ้างว้างโดดเดี่ยวของเธอ เมื่อเห็นท่าว่าปลุกฮัวเจ่อเล่ยไม่สำเร็จ  ซาร่าจึงตัดสินใจออกไปเดินเล่นด้านนอก เธอนั่งลงตรงระเบียงบ้าน  ที่ยกพื้นเตี้ย ๆ  เบื้องล่างคือสระน้ำและสวนหินที่จัดไสตล์ญี่ปุ่นมันสวยงามน่ารัก  แต่ว่าซาร่าก็ไม่ได้สนใจมัน   เธอจ้องมองดวงดาวที่กำลังเปล่งประกายบนท้องฟ้า คืนนี้ดาวเต็มท้องฟ้าเลย เล่ย  เคยบอกเธอว่ายังไงนะ บอกว่าถ้าเราจุดพลุและอธิษฐานกับดาวบนท้องฟ้าตอนรุ่งสาง แล้วคำอธิษฐานจะเป็นจริงใช่ไหม . “ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีสินะ ..”   ซาร่ารำพึงเบา ๆ “ อะไรของเธอ ”       เสียงใครคนหนึ่งดังกังวานขึ้น   ซาร่ารู้สึกแปลกใจ ชายแปลกหน้าทรุดตัวลงนั่งใกล้ ๆ  แสงไฟที่สาดส่องมาจากด้านหลัง  ทำให้เธอเห็นหน้าเขาไม่ถนัด “ คะ ..”        น่าแปลกที่ซาร่าไม่รู้สึกหวาดกลัวเขา   “ ก็ที่เธอว่า  ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีสินะ ..”  ชายแปลกหน้าจ้องมองท้องฟ้าบ้าง “ อ๋อ   ค่ะ .” “ดาวน่ะค่ะ .เพื่อนฉันบอกว่าถ้ารุ่งสางได้จุดพลุแล้วอธิษฐานล่ะก็  คำอธิษฐานจะเป็นความจริง .”  ซาร่ายิ้มน้อย ๆ เมื่อคิดถึงเล่ย ..เล่ยจะมีโอกาสได้อธิษฐานบ้างหรือเปล่านะ  ก็ เขาเอาแต่นอนหลับอยู่ตลอดเวลาอย่างนั้น “ แล้วเธอจะอธิษฐานอะไรล่ะ ..” “ เอ๋ .” “ แต่ถ้าเป็นฉันอธิษฐานล่ะก็ ฉันจะอธิษฐานให้คนที่ฉันรักมีความสุข ขอให้เขามีรอยยิ้มอยู่ทุกวัน ..ขอให้ฉันได้อยู่เคียงข้างเขาในวันที่เขามีความทุกข์   แล้วก็ขอให้ฉันได้กอดเขาไว้ในอ้อมแขนตลอดกาล ..” ชายแปลกหน้าหันมาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้มมีความสุขมาก ๆ .แสงไฟสอดกระทบใบหน้า .. แล้ว ..ณ  วินาทีนั้น ซาร่าก็ได้ตกหลุมรักเป็นครั้งแรก .. หัวใจของซาร่าเต้นตึกตัก ..เมื่อความรักเข้ามาทายทักอย่างไม่ได้ตั้งตัว นี่สินะที่เขาเรียกกันว่า ..at first sight ..ความรักแรกพบ ..หัวใจที่เต้นถี่ระรัว  และเหมือนจะพองโตยิ่งขึ้นทุกขณะ   ..  การที่เราสามารถรับรู้แม้กระทั่งลมหายใจของตัวเองที่ถี่กระชั้น .. ความร้อนของใบหน้าที่แดงซ่าน “ ฮัวเจ๋อตงคะ ..”  เสียงของผู้หญิงที่อุทานออกมาด้วยความดีใจ คือ  เสี่ยวเล่ยนั่นเอง .เธอโผวิ่งเข้าหาฮัวเจ๋อตงที่อ้าแขนรับ  พร้อมด้วยรอยยิ้มสดใส   อนิจจา  ซาร่าเอ๋ย  ความรักครั้งแรกของเธอก็กลายเป็นความรักต้องห้ามเสียแล้ว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 46 10:23:34 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 46 14:49:04 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 14:46:09 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ----- flash come-----(งานเต้นรำ) “ สวัสดี  ซาร่า .” คือ  ฮัวเจ๋อตงที่ยืนอยู่ท่ามกลางบรรดาหนุ่ม ๆ ที่ห้อมล้อมเธอ “ คุณฮัวเจ๋อตง !! ”  ดวงตาสีฟ้าสดเบิกขึ้นน้อย ๆ .. ซาร่าไม่คาดว่าจะได้เจอเขาที่นี่ “ ไม่ได้เจอเธอแค่ไม่กี่ปี .ดูเธอ..( หรี่สายตาอย่างดูถูก) .จัดจ้านขึ้นนะ “ “ ค่ะ ”   ซาร่าปรับสีหน้าแล้วตอบขึ้นอย่างเรียบเฉย แม้ว่าบทสนทนาจะดูไม่มีอะไรมากนัก   แต่บรรยากาศรอบข้างคนทั้งสองนั้นกลับทวีความตึงเครียดมากขึ้นทุกขณะ แล้วเสียงเพลงแรกของค่ำคืนก็ดังขึ้น    ฮัวเจ๋อตงโค้งน้อย ๆ ทุกอากัปกิริยาของเขาช่างดูงามสง่า และมีพลัง อำนาจอยู่ในตัว ดังนั้นเมื่อเขาเอื้อมมือมาขอเธอเต้นรำ ซาร่าจึงไม่อาจปฏิเสธได้ เมื่อเล่ยถือจานกลับมา  เขาจึงพบว่า  ซาร่าได้เต้นรำอยู่กลางฟลอร์กับพ่อของเขาแล้ว ..สายตาของเล่ยหรี่ลง “ เล่ย พ่อนายมางานนี้ด้วยเหรอ ..”  ( เหม่ยจั้วเดินเข้ามาทัก  ในมือยังคงจูงเสี่ยวเฉียวไม่ยอมปล่อย) “ ..” “ แปลกนะ..! ..ปกติพ่อนายไม่ค่อยออกงานแบบนี้นี่นา  ยิ่งเป็นงานของไทเฮาด้วยแล้ว .” ซีเหมินพูดแบบครุ่นคิด  หันไปมองเหม่ยจั้วแบบรู้กัน “ ฉันว่างานคืนนี้  ดูทะแม่ง ๆ แล้วล่ะ .” เหม่ยจั้วพูด   “ .. “ เล่ยยังคงจ้องมองคู่ของ ซาร่า และ ฮัวเจ๋อตงไม่วางตา  ความคิดบางอย่างกำลังเกิดขึ้นในหัวสมองของเขา. ----- flash back ------  ตระกูลฮัวเจ๋อ  ใต้หวัน ซาร่ากำลังนั่งอยู่ที่ระเบียงเหมือนเดิม   นั่งมองท้องฟ้า อยู่เงียบ ๆ . แล้วเธอก็ต้องสะดุ้ง เมื่อมีวัตถุเย็น ๆ มาแตะหน้า คือ เล่ย กับ แอปเปิลแช่เย็น ..ที่เขายื่นให้ . เล่ยเดินมาทรุดตัวลงนั่งข้าง ๆ  ในมือของเขาคือกระป๋องเป๊บซี่  แช่เย็น .. ไอเย็นของมันยังลอยเป็นควันอยู่ข้างกระป๋อง “ เล่ย .”           ซาร่าเรียกเขา  ดวงตาจับอยู่ที่ท้องฟ้า “ หือมมม .”     กระดกเป๊บซี่    ตาก็จ้องมองท้องฟ้า “ เธอรู้จักความรักที่เป็นไปไม่ได้ไหม ” “ ..”   “ ความรัก ในโลกนี้มีหลากหลายรูปแบบ .แต่ความรักที่เป็นไปไม่ได้เป็นความรักที่แปลกที่สุด ” “. .” “ ทั้งที่เป็นความรักที่ทำให้คนเฝ้ารัก   นั้นเจ็บปวด .แต่ว่าคนที่เฝ้ารักอยู่นั้น   ก็ไม่อาจจะถอนใจจากมันไปได้ .ยังคงมีความสุข  ใน ความเจ็บปวดที่ได้เฝ้ารักอยู่อย่างนั้น เธอเข้าใจไหม .” เป็นภาษาจีนที่ซาร่าพูดอย่างวกวน .แต่สำหรับคนพูด  ความหมายมันชัดเจน เหมือนตีแผ่ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เธอกำลังเฝ้ารัก .คนที่เป็นไปไม่ได้อยู่ ------ flash come ----- “ ซาร่า หรือว่าเธอ .”   แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 46 10:25:28 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 46 15:25:49 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 14:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แก้ไขเมื่อ 16 ส.ค. 46 15:24:52 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 14:54:58 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ไม่ได้เข้ามาอ่านตั้งนานแน่ะ แต่ยังสนุกเหมือนเดิมเลย แล้วอย่างนี้รูอิจะเป็นลูกหรือน้องชายเล่ยกันเนี่ย ดันมีรักต้องห้ามอีก เข้าใจคิดจังนะ lof จะคอยอ่านต่อนะ จากคุณ : นกเพนกวินแช่แข็ง (aoikotori) - [ 16 ส.ค. 46 15:34:09 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ทำไมกลับมาอีกทีหายไปหมดเลยหว่า หรือว่าแต่งแล้วไม่เอาจ๊ะ lof ชี้แจงแถลงไขหน่อยสิ จากคุณ : นกเพนกวินแช่แข็ง (aoikotori) - [ 16 ส.ค. 46 15:39:40 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ****** จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 15:46:01 ]

ความคิดเห็นที่ 58 นกเพนกวินจ๋า มาไวจังเลยน้า นึกว่าจะไม่มีใครเข้าบ้านเสียอีก ก็ประมาณว่า รอ request อยู่จากบอร์ดนู้น ว่าคนอ่านจะเอาแบบย่อ หรือ full step....( แอบงุบงิบทำนะเนี่ย บ้านนี้ประมาณว่าเป็นโรงงาน คือ มีทั้งแปะภาพที่ใช้ประกอบ แล้วก็ เปลี่ยนแปลงแก้ไข นึกว่าจะไม่มีใครเข้าบ้านอ้ะ) นกเพนกวินล่ะ อยากได้แบบไหนจ๊ะ จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 15:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ถ้าเป็นคนอ่านอย่างเรา ก็ต้องเลือกแบบเต็มๆสิจ๊ะ จะย่อไปทำไมกัน ลงไปเล้ยเต็มๆ เราก็รออ่านอย่างเดียวไง 5555 เดี๋ยวกลับไปติดตามผลที่บ้านดีกว่า เดี๋ยวกลับบ้านก่อนนะ (ลืมบอก ตอนนี้อยู่ที่ที่ทำงานจ๊ะ) จากคุณ : นกเพนกวินแช่แข็ง (aoikotori) - [ 16 ส.ค. 46 15:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อาถ้างั้นก็ตามคำสั่งครับผม ขอไปเกลาอีกสักหน่อยละกันนะจ๊ะ เพราะว่าวันนี้คงไม่ทัน กว่าจะได้คอมมาใช้ (อยู่มหาวิทยาลัย ) นานมากกกกกกกกกกกก นกเพนกวินกลับบ้านปลอดภัยนะคะ รับรองพรุ่งนี้ fic อุ่น ๆ dilivery แน่นอนจ้า ขอบคุณนะคะที่ตามอ่าน.....ยิ้มหวานน้ำตาลหยดให้ 1 ทีค่ะ จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 16:08:06 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ***** จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 16:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 62 1111 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 16:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 63 2 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 16:32:44 ]

ความคิดเห็นที่ 64 3 จากคุณ : lofidin - [ 16 ส.ค. 46 16:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 65 หวัดดีจ๊ะ Lof...มานั่งรออ่านล่วงหน้าแล้วจ้า..รีบมาต่อเร็ว ๆ นะ...แล้วพอจะมีเวลาไปโพสที่บ้านโบบ้างหรือเปล่าจ๊ะ เผื่อว่ามีคนที่ยังไม่เคยอ่าน fic ของ lof จะได้อ่านบ้าง... ปล.ถ้าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรน๊ะจ๊ะ...ไม่ว่ากัน... ขอโพสรูปคู่หน่อยนะ จากคุณ : sml - [ 17 ส.ค. 46 11:27:04 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ชอบจังเลยค่ะ คุณ lof อ่านแล้วมีความสุขมาก ไม่เหมือนตอนที่ เสี่ยวเฉียวตาย ตอนนั้น น้ำตาไหลพราก ๆ เลยอ่ะ จากคุณ : tuarz - [ 17 ส.ค. 46 14:02:26 ]

ความคิดเห็นที่ 67 แปะตี๋ให้หายคิดถึง จากคุณ : lofidin - [ 19 ส.ค. 46 18:50:59 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ------ flash come ----- “ ซาร่า หรือว่าเธอ .” เล่ยมองดูซาร่าที่เต้นรำอยู่กลางฟลอร์กับฮัวเจ๋อตง อีกมุมหนึ่งของห้อง . ใครอีกคนจ้องมองคู่เต้นรำด้วยสายตาที่อ่านไม่ออก คือ .. เต้าหมิงฟง ---- flash back ---- หลังจากการสูญเสียเสี่ยวเล่ย .ฮัวเจ๋อตงหายตัวไป ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปอยู่ไหน .ที่บ้านมีแต่ลูกชายฮัวเจ่อเล่ย ที่จมปลักกับความทุกข์และไม่ยอมปริปากพูดกับใคร ( ซึ่งตอนนั้น f3 เป็นห่วงเขามาก จึงต้องตามจิ้งกลับจากฝรั่งเศษโดยด่วน) เต้าหมิงฟงเป็นคนไปเจอเขาที่บ้านหลังเก่า ฮัวเจ๋อตงเมาไม่ได้สตินอนหลับอยู่กลางบ้าน เธอตามหาเขาก็เพื่อจุดประสงค์เดียว เพื่อจะมาดูวันที่เขาล้มลง วันที่เขาอ่อนแอ ให้สมใจเท่านั้น “ ไม่อยากเชื่อ ว่าเธอจะมีวันแบบนี้กับเขาด้วยนะ ฮัวเจ๋อตง ” น้ำเสียงของเต้าหมิงฟง:-)ดันอยู่ในที เธอจ้องมองร่างที่นอนคุดคู้นั้นด้วยความสะใจ เธอเดินไปหยุดอยู่ข้างตัวเขา พลิกตัวเขาขึ้น .. แล้วเต้าหมิงฟงก็ได้แต่นั่งอึ้งอยู่อย่างนั้น จ้องมองใบหน้าที่มีหนวดเคราขึ้นครึ้ม ดวงตาที่บวมเป่ง และผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง .. เขาอยู่ในสภาพที่โทรมจัดเหลือเกิน น้ำตาของเต้าหมิงฟงไหลอย่างเงียบ ๆ อย่างช้า ๆ ที่เต้าหมิงฟงกอดโอบเขาเอาไว้ ผู้ชายที่เธอหลงรัก ..ทั้งๆที่เธอบอกว่าเกลียดเขา อยากมองการหกล้ม อยากมองความเจ็บปวดเขาด้วยความสุขของตัวเอง แต่ว่าเธอก็ทำไม่ได้ สภาพที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ของเขา ..ยิ่งทำให้ใจของเธอรวดร้าวมากกว่าเดิม . ถึงเธอจะแต่งงานกับเต้าหมิงเฉิน แต่เธอก็ไม่เคยเลิกคิดถึงเขาเลย “ เสี่ยวเล่ย .. “ น้ำเสียงที่เรียกชื่อนั้นแห้งผาก “ เสี่ยวเล่ย ..เป็นเธอจริงๆ เหรอ เธอกลับมาหาฉันแล้วงั้นเหรอ ” ฮัวเจ๋อตงช้อนใบหน้าของเต้าหมิงฟงขึ้นมองอย่างเลื่อนลอย . เต้าหมิงฟงหลับตา น้ำตาแห่งความเจ็บปวดยังไหลอย่างเงียบ ๆ ชื่อของเสี่ยวเล่ยเหมือนเข็มที่ทิ่มลึกลงไปในใจของเธอ ..ไม่ว่าเมื่อไหร่หัวใจของผู้ชายคนนี้ก็ยังคงเป็นของเสี่ยวเล่ยอยู่นั่นเอง “ เสี่ยวเล่ย ..” ฮัวเจ๋อตงครางเรียกชื่อนั้นอย่างมีความสุข แล้วเขาก็โน้มหน้าลงมาเพื่อจะจุมพิตกับคนรัก เต้าหมิงฟงรับจูบจากเขา ไม่ขัดขืน ไม่ท้วงติง แต่ปล่อยให้เขาจูบเธออย่างนั้น . เพราะลึก ๆ ในใจของเธอไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้ว่าเธอรักเขา จากคุณ : lofidin - [ 19 ส.ค. 46 19:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 69 แล้วเต้าหมิงฟงก็ให้คนพาเขากลับบ้าน เรื่องในวันนั้นถูกปิดไว้เป็นความลับ .ไม่มีใครพูดถึงมันอีก เต้าหมิงฟง ไม่มีโอกาสได้พบเจอ กับฮัวเจ๋อตงมากนัก . แต่เธอก็คอยฟังข่าวเขาอย่างเงียบ ๆ อยู่เสมอ จนกระทั่งเกิดเรื่องราวมากมาย เกี่ยวกับเต้าหมิงซื่อ กับ นางเด็กซันไช่ นางเด็กชั้นต่ำคนนั้นไม่ว่าเธอจะขัดขวางอย่างไร แต่เด็กคนนั้นก็ไม่ท้อถอยแม้สักนิด เธอยังถูกตอกหน้าและโดนว่าเจ็บ ๆ มาตั้งหลายครั้ง .เด็กคนนั้นช่างปากกล้าอวดดีเหลือเกิน .เป็นเหมือนหนามที่ทิ่มตำอยู่ในอก .. แล้วเต้าหมิงซื่อก็ความจำเสื่อม . ในวันแต่งงานของเต้าหมิงซื่อและเยี่ยซา เต้าหมิงฟงได้มีโอกาสเจอฮัวเจ๋อตงอีกครั้ง “ . “ ฮัวเจ๋อตงมองหน้าเธอโดยไม่พูดว่าอะไร “ สวัสดีประธานฮัวเจ๋อกรุ๊ป ..ยินดีนะคะที่มาร่วมงาน” ยิ้มแย้มทักทายด้วยใบหน้าที่ปั้นแต่งตามเคย “ น่าสงสารเด็กนั่นนะ ” พูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย “ ใครคะ .” ยังคงส่งยิ้มหวาน “ ก็ทั้งสองคน ..” ฮัวเจ๋อตงมองหน้าเต้าหมิงฟงก่อนพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาอย่างที่สุด “นี่ เต้าหมิงฟงเลิกปั้นหน้ายิ้มได้แล้ว ..ฉันสยอง ” วาจาเจ็บแสบนั่นทำให้เต้าหมิงฟง อยากจะเต้นเร่า ๆ ตบหน้าเขาเหลือเกิน แต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังกลั้นใจส่งยิ้มให้เขา “ ฉันทำก็เพื่อความสุขของเขาทั้งคู่ .. เจ้าหญิงเยี่ยซารักเต้าหมิงซื่อ ส่วนเต้าหมิงซื่อเองก็รักเจ้าหญิงเยี่ยซา ” “ แต่ตอนนี้เต้าหมิงซื่อความจำเสื่อม .” “ แล้วยังไง . การที่เขาจำนังเด็กคนนั้นไม่ได้ก็เท่ากับว่าเขาไม่ได้รักนังเด็กนั่นจริง ๆ ” “ อ้อ ..งั้นเต้าหมิงซื่อก็คงไม่ได้รักเธอด้วยล่ะมั้ง ..เขาจำเธอไม่ได้ด้วยนี่นา ..ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าเกลียดเลยดีกว่า ก็ฉันได้ข่าวมาว่าเขาเคยหนีเธอตอนที่เธอไปรับเขาที่บาร์เซโลนาด้วยนี่ หึ หึ หึ .” ฮัวเจ๋อตงหัวเราะขำในลำคอ เต้าหมิงฟงกำมือแน่น แม้แต่การโต้คารมกันธรรมดา ๆ เธอก็ไม่เคยจะชนะเขาเลยสักครั้ง “ ถึงยังไงพวกเขาก็เหมาะสมกันดี ไม่ว่าจะเป็นฐานะ เงินทอง หรือแม้แต่สังคมที่คู่ควร ไม่ใช่เด็กไม่มีสกุลรุนชาติอย่างยายเด็กนั่น “ “ ..” จ้องมองเฉย ๆ “ เต้าหมิงซื่อต้องมาขอบใจฉันทีหลังแน่ “ “ ขอบใจที่เธอปิดความทรงจำที่ขาดหายไปของเขาน่ะหรือ ..เต้าหมิงฟงฉันเตือนเธอนะ ถ้าไม่อยากสูญเสียลูกชายคนเดียวไปยกเลิกงานหมั้นนี่ซะ .” แล้วฮัวเจ๋อตงก็เดินจากไป “ ไม่มีทางหรอก แล้วฉันจะต้องชนะเธอฮัวเจ๋อตง ” เต้าหมิงฟง จ้องมองแผ่นหลังที่คุ้นเคยด้วยแววตามุ่งมั่น . แต่แล้วดวงตาของเธอก็แทบจะร้อนฉ่าเป็นไฟ เมื่อเห็นเขาเอื้อมมือไปรับนางแหม่มฝรั่งผมทองหน้าอ่อนคนหนึ่งคือเธอคนนี้ ซาร่า จากคุณ : lofidin - [ 19 ส.ค. 46 19:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ***** จากคุณ : lofidin - [ 19 ส.ค. 46 19:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 71 link ค่ะ chapter 18 - ต่อhttp://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topicstock/A2381320/A2381320.html chapter 19 http://www.pantip.com/cafe/chalermkrung/topicstock/A2390234/A2390234.html แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 46 20:10:26 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 46 20:05:05 จากคุณ : lofidin - [ 19 ส.ค. 46 19:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ตี่นเต้นจัง...สุดท้ายรูอิเป็นลูกใครน้า...ไม่กล้าเดาอ่ะ...กลัว lof...หลอกอีก....... จากคุณ : sml - [ 19 ส.ค. 46 22:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตามมาอ่านแล้วน๊า อย่าบอกนะ lof ... ว่า รูอิ เป็น น้อง..... ของ อาเล่ยอ่ะ โออ..... มิอยาก จา คิด ...... รอ ลุ้น อ่าน ตอนต่อไป ดีกว่า แค่ คิด ก็ .... หัว ใจ จา วาย แล้วอ่ะ เป็น กำลังใจ ให้ เสมอ นะจ๊ะ อิอิ ใกล้ จา ได้เจอกัน แล้ว นี่ ใช่ป่ะจ๊ะ ... จากคุณ : carrot (vicry) - [ 21 ส.ค. 46 12:05:27 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เรายังติดตามอ่านอยู่เสมอนะจ๊ะ จะเป็นกำลังใจให้ น่าเสียดาย ที่ไม่ได้ไปเจอในวันเสาร์ เพราะติดธุระน่ะ จากคุณ : นกเพนกวินแช่แข็ง (aoikotori) - [ 21 ส.ค. 46 15:32:08 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เป็นกำลังให้เถา 4 เสมอนะตัวเอง อย่าเพิ่งเสียใจไปไยเรื่องทำเนื้อเรื่องหาย (disk error) เรารู้ว่าตัวเองมี feeling ดีจริง ๆ นับถือ ๆ น้องนู๋คนนี้ก็เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ จากคุณ : amos - [ 22 ส.ค. 46 17:00:28 ]

ความคิดเห็นที่ 76 หวัดดี sml amos นกเพนกวินกับยายเหมี่ยวเพื่อนรักจ้ะ แปะป๋าเอาฤกษ์เอาชัยกันสักหน่อยดีกว่า จากคุณ : lofidin - [ 23 ส.ค. 46 15:52:28 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ----- flash come --- งานเต้นรำ วิคตอเรียนเฮาส์ เวนิช . แม้ว่าบนฟลอร์จะมีชายหญิงเต้นรำอยู่มากมาย แต่สายตาทุกคู่ก็จับจ้องดู คู่รักที่โดดเด่น ไม่วางตา “ ซีเหมิน “ ( เสี่ยวโย่วเรียกชื่อเขาอุบอิบ) “ หือม ” “ ทำไมเราต้องกอดกันแน่นขนาดนี้ด้วยคะ “ เสี่ยวโย่วยังคงพูดอุบอิบต่อไป ( เพราะหน้าของเธอแนบติดอยู่กับอกของซีเหมิน) .. โดนติงเช่นนี้ซีเหมินจึงคลายแขนออกให้นิดนึง ขณะนี้ซีหมินกอดเสี่ยวโย่วอยู่ แถมกอดแน่นเสียด้วย อ้อมแขนของซีเหมินกระชับจนเสี่ยวโย่วแทบจะขยับไม่ได้ .เหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่า ซีเหมินไม่อยากให้สายตาของผู้ชายคนไหนมาโลมเลียหน้าอกของเสี่ยวโย่ว ที่สำคัญ คือ ต้องซ่อนมันจากสายตาของเขา .. ณ เวลานี้ เสี่ยวโย่วนับว่าเป็นอันตรายที่สุดสำหรับเขา ซีเหมินกลัวว่า เขาอาจทำอะไรโง่ ๆ เหมือนเด็กหนุ่มคลั่งรักในวินาทีใดวินาทีหนึ่งข้างหน้าก็ได้ ทางเดียว ก็คือ .. ซ่อนหน้าอกน่ารัก ๆ นั่นไว้ในแผงอกของเขาซะ ..แต่ว่าจะบอกเหตุผลแบบนั้นกับเสี่ยวโย่วได้ยังไง “ เอ่อ ..คือในนี้มันหนาวนะเสี่ยวโย่ว เธอไม่หนาวบ้างเหรอ ” เสี่ยวโย่ว จ้องมองหน้าของซีเหมิน “ แต่ว่าหน้าผากของคุณ เหงื่อแตกพลั่กเลยนะคะซีเหมิน ..” “ เอ่อ .เสี่ยวโย่ว .” ( กัดริมฝีปากนิด ๆ พลางหลับตาลง) ซีเหมินกำลังหักห้ามใจตัวเองอย่างเหลือกำลัง ก็ไอ้วิธีซ่อนหน้าอกของเธอไว้ มันให้ผลข้างเคียงไม่น่าพึงปรารถนาเสียแล้ว ทุกทีที่เสี่ยวโย่วขยับตัว ซีเหมินรับรู้ทุกอนูผิวอุ่น ๆ นั่นเลยทีเดียว “ อื่อ ( กัดริมฝีปากล่าง พลางครางอย่างอึดอัด) ( หึ หึ หึ .ช่างน่าสงสารซีเหมิน ผู้ชายที่ช่ำชองผู้หญิงอย่างที่สุด กำลังแพ้กับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แถมไร้เดียงสาเสียอีก เสี่ยวโย่วก็ช่างไม่รู้เรื่องเอาเสียเลย .. เธอเอาแต่จ้องมองใบหน้าของซีเหมินด้วยความสงสัย..) ---------- จากคุณ : lofidin - [ 23 ส.ค. 46 16:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ---------- บรรดา lady ทั้งหลาย ต่างก็รู้สึกริษยาหญิงสาวผู้โชคดี ที่ได้อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายที่ สุดแสนจะ perfect ที่สุดในงาน ( ฮัวเจ๋อตง ซีเหมิน เต้าหมิงซื่อ และ เหม่ยจั้ว ) แต่ทว่าก็ใช่ว่าผู้ชายที่แสน perfect จะหมดแค่ 4 คนซะเมื่อไหร่ ยังเหลือผู้ชายในฝันอีกตั้ง 1 คน ( หันขวับไปมองเล่ย ที่ยืนอยู่พร้อมแก้วไวน์ในมือ ) เล่ยยืนอยู่เงียบ ๆ เช่นเดิม สายตาที่ราบเรียบนั้นยากที่จะเดาได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขามองดูฮัวเจ๋อตง ที่โอบประคองซาร่าอยู่กลางฟลอร์ . คิดถึงคืนวันนั้น . เป็นวันที่ฝนตกหนัก ฮัวเจ๋อเล่ยพึ่งจะกลับมาจากไต้หวัน . บนถนนร้างไร้ผู้คน ฮัวเจ่อเล่ย จ้องมองดูฝนที่ประทะข้าง ๆ กระจกรถ .ใคร ๆ คงเข้านอนกันหมดแล้ว ร้านค้าปิดสนิท เขาเองก็มีเรื่องที่ต้องสะสางมากมาย .. แต่ว่าเขาคิดถึงซันไช่ ซันไช่แต่งเข้าตระกูลเต้าหมิงนานแล้ว และ ซันไช่ก็ให้กำเนิดหมิงเทียน ทายาทที่เป็นที่ภูมิใจของไทเฮา . แต่จากแววตาครั้งสุดท้ายบ่งบอกบางอย่างที่ซันไช่ปิดบังเขาอยู่ .. ยายนั่นคงกำลังจะต่อสู้ตัวคนเดียวอีกแล้วสินะ ..( เล่ย ถอนหายใจออกมาเบา ๆ) เขาอดเป็นห่วงเธอไม่ได้ “ ครืน .เปรียะ .เปรี๊ยะ ” สายฟ้าแลบแปลบ แสงของมันสอดกระทบวัตถุหนึ่งข้างทางก่อนจางหายไปอย่างรวดเร็ว .. แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่เร็วไปกว่าสายตาของฮัวเจ๋อเล่ย “ หยุดรถซิ .” “ ว่าอะไรนะครับ ..” “ หยุดรถ ” “ ครับ .” เล่ยเดินดิ่งออกไป น้ำบนถนนขังเฉอะแฉะ ที่นั่นคือร่างของหญิงสาวคนหนึ่งผมยาวสีดำขลับของเธอเปียกลู่ใบหน้า ..เธอเป็นอะไร ? ทำไมถึงมานอนอยู่ตรงนี้ ? เล่ย เอามือไปอังที่จมูกของเธอ ยังมีลมหายใจ . เล่ยช้อนมือเข้าใต้ร่างของหญิงสาวผู้นั้น แล้วลุกขึ้นยืน และเมื่อกำลังจะก้าวไป ขาเขาก็ถูกรั้งเอาไว้ .!!? ที่ชายกางเกง มีสิ่งมีชีวิตบางอย่างมาเกาะ ? ..เป็นมือเล็ก ๆ สีขาวอมชมพู “ เปรี้ยะ .” แล้วแสงเบื้องบนก็สาดให้เห็น ..ดวงตาสีฟ้าของเด็กทารกคนหนึ่งชัดเจน !!! ไม่มีเสียงร้องไห้ ไม่มีความหวาดกลัวจากแววตาคู่นั้น มีเพียงสายตาที่จ้องมองกันและกัน ลึก ๆ อยู่ในใจที่เล่ยรู้สึกผูกพันกับเด็กที่พึ่งจะเห็นหน้าเพียงครั้งแรกอย่างไม่มีคำอธิบาย นั่นคือวันที่เขาได้เจอกับซาร่าโดยบังเอิญที่ญี่ปุ่น เมื่อเดือนก่อน ครั้งแรกที่เจอกันเขาจำเธอไม่ได้ ผมของเธอเป็นสีดำขลับ และ ดวงตาของเธอก็ดำสนิทด้วยเช่นกัน (ยังรู้สึกแปลกใจที่หน้าตาเธอออกจะฝรั่งจ๋า แต่ดวงตาและ สีผมกลับดำยิ่งกว่าชาวเอเชียเสียอีก ) .และต้องแปลกใจเพิ่มขึ้นเมื่อรู้ว่าเธอมีลูกแล้ว คือ รูอิ .. เล่ยรับเป็นพ่อทูนหัวของรูอิโดยทันที .อาจเป็นเพราะว่าเขารู้สึกถูกชะตากับเด็กชายต่างชาติคนนั้นก็ได้ ----------------------------- จากคุณ : lofidin - [ 23 ส.ค. 46 16:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 79 “ สวัสดีค่ะ ..ประธานฮัวเจ๋อเล่ย ”   เสียงอ่อนหวานของหญิงสาวคนหนึ่ง หากสามารถเดาความสวยได้จากรองเท้า ผู้หญิงคนนี้ก็คงเรียกได้ว่า ..” สวย” เล่ยจ้องมองรองเท้าหนังสีขาว ปลายเข็ม ..บ่งบอกถึงความมั่นอกมั่นใจของผู้สวมใส่ มันถูกประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กๆ ดูพริ้มเพรา อ่อนหวาน  และ งามสง่า อยู่ในคราวเดียวกัน ..ถ้าเรามีรองเท้าดี ๆ สักคู่   รองเท้าดี ๆ นั่น ก็จะพาเราไปสถานที่  ๆ มีความสุขที่สุด จิ้งเคยพูดไว้อย่างนี้หรือเปล่านะ .(เล่ยคิด) “ อือม .เล่ย .เธอจะจ้องรองเท้าของพี่อีกนานไหม “ คือ   เธอ   เถิงถังจิ้ง  ผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความรักครั้งแรกของเขา เธอยืนยิ้มให้เขาในชุดราตรีสีขาวที่ดูทั้งสวยและสง่างาม  บนผมของเธอมีรัดเกล้าเพชรแสนสวยประดับอยู่ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 46 17:59:35 จากคุณ : lofidin - [ 23 ส.ค. 46 16:06:03 ]

ความคิดเห็นที่ 80 อ่า แปะป๋าปิดท้ายค่ะ คิดถึงป๋าจริงๆ จากคุณ : lofidin - [ 23 ส.ค. 46 16:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ฮุฮุ...ตามมาลุ้นอีกแล้วคร้าบ.... จากคุณ : sml - [ 24 ส.ค. 46 04:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ** จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 83 “ อือม เล่ยเธอจะจ้องรองเท้าของพี่อีกนานไหม “ จิ้งยืนยิ้ม มองเล่ย เขายังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง ทั้งสายตาที่อ่านไม่ออก และใบหน้าที่เรียบเฉยนั้น .เพียงแต่ในแววตาของเขามีแววของการครุ่นคิดอย่างหนัก เล่ยเป็นเช่นนี้เสมอ แม้เขาจะพูดว่าไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง .แต่ว่าเขาก็มักเป็นห่วงเป็นใยคนพิเศษของเขามากกว่าใคร ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ f3 หรือ . ซันไช่ “ พี่จิ้ง ” ซันไช่รีบวิ่งเข้ามาหา ผละจากการเต้นรำกับเต้าหมิงซื่อซะเฉย ๆ “ ดีใจจังเลยค่ะ ..พี่มาได้ยังไงคะนี่ .” ( ซันไช่รู้สึกแปลกใจจริง ๆ เพราะงานนี้จัดขึ้นกระทันหันแม้กระทั่งตัวเธอเองก็ยังตั้งตัวไม่ติด ) “ พี่ได้รับ invitation card จากคุณอาเต้าหมิงฟงน่ะจ้ะ แล้วท่านก็ให้เครื่องบินไปรับพี่ด้วย พี่ยังแปลกใจอยู่เลย แต่พอท่านบอกว่าพวกเธอก็อยู่ที่นี่ด้วย พี่ก็เลยตกลงมาน่ะจ้ะ “ เล่ย และ เต้าหมิงซื่อ มองตากัน รู้สึกเอะใจ แต่ซันไช่นั้นกรีดร้องอย่างร่าเริงที่จะได้อยู่คุยกับจิ้งในคืนนี้ “ ดีเลยค่ะ งั้นคืนนี้พวกเราอยู่คุยกันทั้งคืนเลยนะคะ “ “ เอ้ ๆ ซันไช่ทั้งคืนเลยเหรอ “ เต้าหมิงซื่อมีสีหน้าวิตก ก็ตั้งแต่ซันไช่คลอดหมิงเทียนมา เขาและเธอก็ไม่คอยจะมีโอกาสอยู่ตามลำพังสักเท่าไหร่ อุตส่าห์วางแผนมาฮันนิมูนกันที่นี่ ก็ยังโดนแม่เขาตามมาจัดงานเลี้ยงซังกะบ๊วยนี่อีก มาตอนนี้ ซันไช่ยังตั้งตาจะคุยกับเถิงถังจิ้งทั้งคืน เขาไม่ยอมแน่ ๆ “ สวัสดีจิ้ง .” คือ ซีเหมินที่จูงมือเสี่ยวโย่วลงจากฟลอร์ตามมา ( ตัดสินใจได้ว่าควรจะเลิกเต้นรำดีกว่า ..) “ สวัสดีค่ะพี่จิ้ง ..” เสี่ยวโย่วเอ่ยทักเสียงสดใส ผิดกับซีเหมินที่หน้าตากระอักกระอ่วนอย่างที่สุด .. “ สวัสดีจ้ะ ..” จิ้งมองหน้าทั้งคู่ยิ้ม ๆ . นึกขำซีเหมินที่ทำท่าประหม่าแล้วก็ไม่เป็นตัวของตัวเองได้ขนาดนี้ ..ไม่อยากเชื่อว่าอิทธิพลของสาวน้อยตัวเล็ก ๆ หน้าตาจิ้มลิ้ม จะทำให้ซีเหมินจอมเจ้าชู้ของเธอสิ้นลวดลายได้ “ แล้ว เหม่ยจั้วล่ะจ๊ะ ” -------------------- จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:11:47 ]

ความคิดเห็นที่ 84 บนฟลอร์ .. เสียงเพลงวอลซ์บรรเลงคลอหวานซึ้ง กระโปรงบานยาวของฝ่ายหญิงบานเพยิบพยาบ รับกับจังหวะย่างก้าวที่เริงระบำ เหม่ยจั้วกำลังเต้นรำกับ สาวสวย อ่อนหวาน !!?? ( เสียงเพลงวอลซ์ ยานนนนนนนนน เยิบ ในทันที) ( ในวงแขนของเหม่ยจั้วคือ ป้าอ้วน ๆ ชาวยุโรป ที่โปะเครื่องเพชรอย่างกับตู้ทองเคลื่อนที่อย่างไรอย่างนั้น ) เมื่อเพลงจบลง เหม่ยจั้วแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ .ก่อนจะปั้นหน้าแจกยิ้มสวย พลางจูบมืออำลา มาดามฟองเต้ ลูกค้ารายใหญ่ในอนาคตของเขา “ ให้ตายสิ .ทำไมฉันต้องไปเต้นรำกับยายป้า ฟองเต้ด้วยนะ .” เหม่ยจั้วบ่นด้วยสีหน้าเซ็งจัด เดินมาสมทบ “ ก็เพราะว่าป้าแก จะมาเป็นลูกค้ารายใหญ่ ของ เหม่ยจั้วเอนเตอร์ไพรส์ น่ะสิ .ช่วยไม่ได้นะเหม่ยจั้ว ที่ป้าแกบังเอิญเป็นม่ายแล้วก็พิศมัยเด็กหนุ่มหน้าตาอาตี๋อย่างนาย 5555 “ ซีเหมินได้ทีก็แซว แม้จะรู้อยู่ว่าเพื่อนไม่ได้ใช้หน้าตาเพื่อเป็นบันไดในการทำธุรกิจ “ “ เหม่ยจั้วจ้องมองซีเหมิน แล้วเขาก็ยิ้มมุมปากอย่างเป็นต่อ เหม่ยจั้วเข้าไปกระซิบข้าง ๆ หูของซีเหมิน “ ระวังหน่อยซีเหมิน น้องชายนายออกอาการแน่ะ “ “ ควับ ” ซีเหมินรีบตะครุบทันทีทันใด แต่ว่าที่นั่นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ( แล้วซีเหมินก็รู้ว่า ถูกเพื่อนรัก อำเข้าให้ซะแล้ว ) “ เหม่ยจั้ว .” กัดฟันกรอด พลางคว้าคอ เหม่ยจั้วเพื่อแก้แค้น ซันไช่ เสี่ยวโย่ว และ จิ้ง ยืนขำในพฤติกรรมของพวกเขา --------------- จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ซาร่าจ้องมองกลุ่มของ f4  ซันไช่   เสี่ยวโย่ว  และ เถิงถังจิ้ง .. “ ทำไม ..หึงเล่ยหรือ ? “ ฮัวเจ๋อตงมองตามสายตาของซาร่า “ เธอนี่ใจแคบกว่าที่ฉันคิดนะ“  พูดขึ้นเนือย ๆ เป็นเชิงติ “ “  ซาร่านิ่งเงียบ  ไม่อยากโต้ตอบกับเขา   “ก็.แค่เพื่อนเก่าแวะมาทักทายทำไมต้องหึงล่ะ .จิ้งก็เพื่อนเธอไม่ใช่เหรอ ” “ ..” เงียบ ฮัวเจ๋อตงมองใบหน้าที่ยังทำเหมือนทองไม่รู้ร้อนของซาร่า   การนิ่งเงียบของซาร่าเป็นสิ่งที่เขาไม่คุ้นเคยแล้วก็ไม่ชอบให้ เธอเฉยเมยใส่เขาด้วย “อ้อ .อีกอย่าง    ผู้หญิงอย่างเธอน่ะไม่มีสิทธิหึงใครด้วย .. เพราะเธอมันก็แค่ . ” “ . “      ซาร่าหันกลับมา   มองเขาด้วยสายตาที่หรี่ลง “ karee ..” ฮัวเจ๋อตงพูดหน้าตาเฉย สุดจะทนซาร่าสะบัดมือน้อย ๆ ใส่หน้าของเขาทันที “ เพียะ ”  เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นจนคนรอบข้างหันมามองด้วยความสนใจ .แต่ซาร่าไม่แคร์ใคร  ใบหน้าของเธอแดงจัด  อารมณ์โกรธที่พยายามเก็บกดพลุ่งพล่านอยู่ภายใน “ ถึงยังไง มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ .”   แม้หน้าหล่อ ๆ ของเขาจะแดงเป็นปื้น  แต่ฮัวเจ๋อตงก็ยังพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ หายไป ไม่กี่ปี ดูเธอเก่งขึ้นมากเลยนี่ ” “ คุณฮัวเจ๋อตง .คุณอยากพูดอะไรก็พูดมาดีกว่า ..” “ เธอไม่รู้สึกแสลงใจบ้างเลยหรือไง ที่ต่อจากพ่อก็มาคั่วลูกชาย .” ซาร่าสูดหายใจเข้าเล็กน้อย   เพื่อเรียกกำลังใจ  จะต่อกรกับผู้ชายที่เย็นชาที่สุดในโลก ..เธอต้องมีสติ “ แสลงใจเหรอคะ ..ไม่เลยค่ะ .ฉันน่ะมันนางแพศยาหน้าด้าน ในเมื่อลูกชายถึงใจฉันมากกว่า มันผิดเหรอคะที่ฉันจะหันมาเลือกลูกชาย ..” สายตาสีฟ้าเจิดจ้าเยาะยิ้ม ได้ผล    หน้าตาอารมณ์เดียวของฮัวเจ๋อตงเปลี่ยนไป ..ดวงตาของเขาเหมือนสุมไฟเอาไว้กระนั้น แล้วซาร่าถูกกระชากตัวออกจากฟลอร์ในทันที บัดนี้ดวงตาของฮัวเจ๋อตงคุกรุ่นไปด้วยแรงอารมณ์ .. ------------ เต้าหมิงซื่อ “ เล่ย . นั่นพ่อนายจะพาซาร่าออกไปไหน “ เล่ย “ .. “ ซีเหมิน “ ฉันว่าเรื่องนี้ดูท่าจะไม่ธรรมดาซะแล้ว ..” เหม่ยจั้ว “ พวกนายคิดว่ายังไง    ฉันว่าเรื่องนี้ไทเฮาต้องมีเอี่ยวแน่นอน .” F4  หันไปมองเต้าหมิงฟง ..เธอยืนอยู่อีกด้านของฟลอร์   ข้าง ๆ นั้นคืออุ่ยเถียคนสนิท เต้าหมิงฟงยืนมองฮัวเจ๋อตงและซาร่า .รอยยิ้มสะใจก็ปรากฏอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ .. “ คุณนายครับ “ อุ่ยเถียก้มหัวน้อย ๆ “ ดีมากอุ่ยเถีย แล้วคอยจัดเครื่องบินไปส่งคุณเถิงถังจิ้งไว้ด้วย ส่วนประธานฮัวเจ๋อตง ” ยังคงมีรอยยิ้มชั่วร้ายอยู่ที่ริมฝีปากนั้น “ ให้มารายงานฉันเมื่อเขาจะกลับด้วยล่ะ ..ฉันจะไปส่งเขาด้วยตัวฉันเอง .หึ หึ หึ “   เต้าหมิงฟงหัวเราะมีความสุข  แล้ววันแห่งชัยชนะก็เป็นของเธอสักที ไม่เสียแรงที่เธออุตส่าห์จัดฉาก เปิดตัวโรงแรมวิคตอนเรียนเฮาส์ก่อนกำหนด ครั้งแรกเธอได้รับรายงานจากอุ่ยเถีย เรื่องเต้าหมิงซื่อพาซันไช่หลบมาฮันนีมูนพร้อมเพื่อนสนิท  เต้าหมิงฟงก็ไม่สนใจเท่าไหร่ .แต่พอได้รู้ว่าเล่ยพาซาร่ามาที่นี่ด้วย .ความคิดที่จะแก้แค้นฮัวเจ๋อตงก็เกิดขึ้นทันที . แม้เธอจะไม่รู้เหตุผลว่าทำไมจู่ ๆ ซาร่าจึงหันมาคบกับฮัวเจ๋อเล่ย   ทั้งที่ เมื่อเกือบ 2 ปีก่อน  เธอเห็นซาร่าอยู่กับฮัวเจ๋อตงในฐานะคู่รัก . แต่ว่าความสัมพันธ์ที่ซ่อนเร้นของคนทั้งหมดก็ทำให้เห็นหนทางแก้แค้นที่แสนหวาน เต้าหมิงฟงส่งการ์ด  ไปให้ฮัวเจ๋อตง .โดยพิมพ์ข้อความพิเศษ “ แล้วคุณจะได้พบความแปลกใจ  “ สำหรับเถิงถังจิ้ง   เหตุผลที่แท้จริงก็คือการทำให้ซาร่าเจ็บช้ำตามไโดยการเชิญเถิงถังจิ้งมาในงานคืนนี้ด้วย หากซาร่ามีใจให้ฮัวเจ่อเล่ย    เถิงถังจิ้งก็เป็นหมากบนกระดานที่ขาดไม่ได้   ไม่ว่าเธอจะคิดถูกหรือไม่   ไม่ว่าซาร่าจะรักฮัวเจ๋อตงหรือเปล่า   ..ผลที่ออกมามันก็คือทำให้ฮัวเจ๋อตงรู้สึกเหมือนผู้แพ้อยู่ดี ++++++++++++++++++++++ อีกด้านหนึ่งของวิคตอเรียนเฮาส์ ปราสาทปีกเหนือ .เงาตะคุ่มของแขกยามวิกาลทาบทับเตียง ของ f3 junior  และ เหม่ยหลิน – baby ร่างของบอดี้การ์ด  และ พี่เลี้ยงเด็ก  นอนตายเกลื่อนกลาดภายในห้อง ++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 46 18:21:24 จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:20:12 ]

ความคิดเห็นที่ 86 “ Tued ..Tued ..Tued ..” เสียงโทรศัพท์ของฮัวเจ่อเล่ยดังขึ้น “ เหวย .” เล่ยรับโทรศัพท์และรับฟังปลายสายรายงานบางอย่าง สีหน้าของเขามีแวววิตกกังวลมากขึ้นทุกที เล่ยจ้องมองซาร่า .เขากำลังตัดสินใจ จิ้ง เสี่ยวโย่ว ซันไช่ กำลังคุยกันอยากออกรส จึงไม่ได้สังเกตถึงสิ่งผิดปกติ “ มีอะไรหรือเล่ย “ ซีเหมินถามด้วยความเป็นห่วง “ หรือว่าเรื่องนั้น .? ..” เหม่ยจั้วสังหรณ์เช่นกัน “ . “ เล่ยไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้ารับ .. เหม่ยจั้วเสยผมขึ้น สีหน้าของเขาฉายแววบางอย่าง ไม่ใช่แต่เหม่ยจั้ว แม้แต่เต้าหมิงซื่อ และ ซีเหมิน พวกเขาก็มีสายตาที่ซีเรียสเช่นเดียวกัน “ พวกเราต้องไปเลยหรือเปล่า “ ซีเหมิน “ พวกเรา ? .” เล่ย “ ก็แน่น่ะสิ พวกเรา นายคิดว่า f3 จะปล่อยให้นายไปที่นั่นคนเดียวหรือไง .แม้แต่คนปัญญาอ่อนก็ไม่ปล่อยให้เพื่อนไปเสี่ยงคนเดียวหรอก .แล้วคนมี size .” เต้าหมิงซือ “ Sense..!! ” ซีเหมินและเหม่ยจั้วแก้คำ พลางหัวเราะ พวกเขาตัดสินใจที่จะบินไปญี่ปุ่นในทันที โดยไม่บอกคนรัก เพราะกลัวว่าพวกเธออาจเป็นห่วงและทัดทานไม่ให้พวกเขาไป ++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 87 แปะ 4 หนุ่ม ที่ความหล่อไม่มีใครกินใครจริงจริ๊ง จากคุณ : lofidin - [ 24 ส.ค. 46 18:41:30 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตุ้ยอา! เลย lof 4 หนุ่มหล่อไม่มีใครกินใครจริงจริ๊ง แต่หนึ่งในดวงใจของเถา1 เนี่ยต้องเป็นคนนี้เลยน้า จากคุณ : amos - [ 25 ส.ค. 46 08:57:31 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ขอโทษที่ยาวเลยเถิดไปหน่อย เรื่องเล่ามันแยะน่ะค่ะ.... ทุกอย่างมันมาสุมบทนี้ค่อนข้าง แยะ จะแตกเป็น chapter 21 ก็กลัวเพื่อนจะงง......ทุกวันนี้ก็งงกันจะแย่แล้วใช่ไหมล่ะ ใครมีเทคนิคการเล่าเรื่องดี ๆ ก็บอกกันบ้างนะคะ..... กรณีที่มีเหตุการณ์ 2 เหตุการณ์ซ้อนกันน่ะค่ะ f4 next gernerate chapter 20 (ต่อ) ยาวเหลือเกิน ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ A2427598 จากคุณ : lofidin - [ 25 ส.ค. 46 14:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ไม่มีฉากป๋าแต่อยากแปะอ้ะ จากคุณ : lofidin - [ 27 ส.ค. 46 12:55:46 ]