อ่านกระทู้ข้างล่างแล้วคิดอะไรได้อย่างว่ามันคล้ายกับที่ตัวเองเจอ
เมือก่อนสมัยที่ร้านยังไม่ย้ายมาอยู่ที่ทำเลดีแบบนี้ ผมก็เป็นลูกค้าประจำของแก แกก็นิสัยดี ดีมากๆจนผมนับเขาเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งของผมที่เดียว
แต่เวลาเปลี่ยนไป ผมมีเวลาไปร้านนั้นน้อยลง จากที่เคยคุยกันดี เดี๋ยวนี้ไปเหมือนไม่รู้จักกัน มีครั้งหนึ่งที่ผมคงไม่มีวันลืม คือผมเป็นเห็นซีดีที่หายากของวงๆหนึ่งเข้า แต่มันอยู่สูง ผมจึงขอป้าเขาดู ป้าแกกำลังง่วนกับลูกค้าคนอื่นอยู่ หลังจากคุยกับลูกค้าเหล่านั้นเสร็จ แกก็หันมาถ่ามผมว่า
"จะเอาวันนี้ หรือเอาวันหลัง"
เนื่องจากเป็นชุดที่ผมรักมาก ถึงแม้ตอนนั้นจะเหนื่อยกับการเดินทางแค่ไหน(บ้านผมอยู่ไกลจากสยามมาก) ผมก็ตอบไปพร้อมกับจ่ายเงิน
ก็ยอมรับว่าช่วงหลัง ผมเข้าไปในร้านเพื่อไปดูมากกว่าไปซื้อ แต่เขาก็ไม่น่าจะทำกับลูกค้าแบบนี้ ซึ่งมันดูเหมือนกับการเลือกปฎิบัติเกินไป ซึ่งเมื่อก่อนแกไม่เคยเป็น
ทุกวันนี้เวลาที่ผมจะซื้อซีดี ผมจะข้ามถนนไปซื้อร้านฝั่งตรงข้ามที่ราคาถูกกว่า และสามารถเก็บความรู้สึกดี ๆ ไว้ได้เวลาออกจากร้าน
สำหรับเพื่อน ๆ ที่เป็นขาประจำของร้านนี้ ที่ได้รับการปฎิบัติที่ดีกว่าผม ซึ่งผมก็เชื่อเป็นคนส่วนใหญ่ เพื่อนผมหลายคนก็เป็นสาวกของร้านนี้ และส่วนตัวผมจริง ๆ แล้วก็ไม่อยากจะคิดอะไรมาก อย่างน้อยผมก็ติดหนี้บุญคุณกับร้านป้าที่เคยทำให้ผมมีความสุขกับการฟังเพลงจนทุกวันนี้ แต่กระทู้ข่างล่างมันทำให้ผมคิดว่าก็มีบางคนที่เจอแบบเดียวกับผมเหมือนกัน
ปล.ผมไม่ใช่แฟนลิเวอร์พูลน่ะครับ เพราะแก่บอกว่าแก่เป็นแฟนแมนฯยู
จากคุณ :
เด็กคนหนึ่ง
- [
4 ก.ย. 46 15:08:06
A:203.209.22.97 X:
]
ร้านโดเรมีของผม
