ความคิดเห็นที่ 1 “ พี่ไปก่อนนะจ๊ะ “ เถิงถังจิ้งส่งยิ้มให้กับ ซันไช่ และ เสี่ยวโย่ว เบื้องหลังของเธอคือคนขับรถที่เต้าหมิงฟงเตรียมไว้เพื่ออำนวยความสะดวกแก่เถิงถังจิ้งโดยเฉพาะ ที่จริงจิ้งเองก็ยังไม่อยากกลับ แต่ว่าตำแหน่งผู้พิพากษาอย่างเธอจะมาอิดเอื้อนด้วยเรื่องราวส่วนตัวคงไม่ได้ และเธอมีคดีสำคัญที่ต้องกลับไปสะสาง “ ซันไช่ . ใจเย็น ๆ นะจ๊ะ พวกเขาน่ะต้องมีเหตุผลที่ดีแน่ ๆ . เพราะพวกเขาจะไม่ยอมทิ้งคนที่พวกเขารักที่สุดให้อยู่ไกลตัวหรอก . “ จิ้งยิ้มให้กำลังใจซันไช่ และ เสี่ยวโย่ว ก่อนจะขึ้นรถจากไป “ ถึงพี่จิ้งจะพูดมีเหตุผล แต่ว่าฉันก็อดเป็นห่วง พวกเขา ไม่ได้เลยเสี่ยวโย่ว “ ซันไช่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ พลางมองดูท้องฟ้า เสี่ยวโย่วพยักหน้าเห็นด้วยกับซันไช่ เพราะในใจเธอก็รู้สึกเป็นห่วงพวกเขามากเช่นเดียวกัน .. “ อ๊ะ ..นั่นเสี่ยวเฉียวนี่ ..” เสี่ยวโย่วอุทาน เมื่อเห็นเสี่ยวเฉียววิ่งมา “ เสี่ยวเฉียว !!! .” ซันไช่และ เสี่ยวโย่วอุทานดังลั่น เมื่อเห็นเสี่ยวเฉียวสะดุดล้มลง ..พวกเธอรีบวิ่งเข้าไปหา “ เป็นยังไงบ้างเสี่ยวเฉียว “ ซันไช่พยายามพยุงเสี่ยวเฉียวขึ้นนั่ง เพราะเธอล้มลงหน้าคะมำ แต่เมื่อซันไช่ และ เสี่ยวโย่วได้เห็นใบหน้าเสี่ยวเฉียว พวกเธอก็ต้องตกใจอีกครั้ง “ ตายแล้ว เสี่ยวเฉียว เธอมีเลือดออกที่จมูกด้วย “ เสี่ยวโย่วมองเลือดที่ไหลทะลักออกมาที่จมูกของเสี่ยวเฉียว “ สงสัยจะดั้งหักหรือเปล่า “ ซันไช่รีบหาผ้าเช็ดหน้ามาโปะจมูกของเสี่ยวเฉียว “ พาเสี่ยวเฉียวไปหาหมอดีกว่า ” ซันไช่ และ เสี่ยวโย่วช่วยกันพยุงเสี่ยวเฉียว แต่ว่าเสี่ยวเฉียวส่ายหัวปฏิเสธอย่างแรง “ ซันไช่ .. เสี่ยวโย่ว พวกเขาอยู่ที่ไหน “ เสี่ยวเฉียวถามด้วยแววตาตื่นตระหนก .. ความร้อนรนในแววตาคู่นั้น ทำให้ ซันไช่ และ เสี่ยวโย่ว เริ่มหวาดหวั่น “ มีอะไรเหรอ เสี่ยวเฉียว . พวก f4 ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว “ “ ไม่อยู่แล้ว ! .แล้วเราจะทำยังไงล่ะซันไช่ .. ก็ ..ก็ ..ก็ ลูกของพวกเราหายไป “ เสี่ยวเฉียวพูดพร้อมกับน้ำตาแห่งความหวาดกลัวได้ไหลมากลบดวงตา ++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 8 ก.ย. 46 14:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อีกด้าน .กลุ่มชายฉกรรจ์กำลังมีปัญหาอย่างหนัก “ แหยะ “ ( เสียงเหยียบเข้ากับกองอึกลิ่นฉุย . “ ว้าก ..เหม็น ๆ ๆ ๆ .อุ๊ก .” “ ไอ้บ้าเอ๊ย แหกปากตะโกนทำไม เดี๋ยวฝูงบอดี้การ์ดตระกูลเต้าหมิงก็ตามมาพอดี “ “ อ๋อโอ้ดอั๊บ (ขอโทษครับ) แอ่ อว้า อัน เอ๋น อิง อิง ( แต่ว่ามันเหม็นจริง ๆ ) “ พูดอึกอัก พลางโชว์รองเท้าขึ้นมาเกือบถึงหน้าลูกพี่เพื่อยืนยัน “ เออ ฉันรู้แล้ว เอาลงไป “ ฝ่ายลูกพี่รีบผละจากลูกน้อง นึกสนเทห์ที่มันสามารถหักขาประชิดหน้าได้แบบนั้น “ กลิ่นตัวแกเหม็นจริง ๆ . “ ลูกพี่เบ้หน้ากับกลิ่นตัวตุ่ย ๆ ที่ลอยมา “ โธ่พี่ ก็คุณชายน้อยซิงฝู เล่นทั้งฉี่ ทั้งอึใส่ผม จะไม่ให้เหม็นได้ไงไหว .. แล้วนี่ก็ไวยังกับลิง คลานไปไหนก็ไม่รู้ “ บ่นกระปอดกระแปด “ งั้นช่างมันเถอะ ถึงเราจะเอาตัวคุณชายน้อยซิงฝูไม่ได้ แต่เราก็ยังมีคุณชายน้อยเต้าหมิง กับคุณหนูน้อยแสนน่ารักเหม่ยหลิน อีกตั้ง 2 คน .” คนเป็นลูกพี่พูดยิ้ม ๆ “ ผมว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกครับ “ ชายร่างยักษ์หน้าตาเคร่งเครียดเดินตามเข้ามา บนใบหน้ามีรอยช้ำเป็นรูปบาทาเล็ก ๆ ของเด็กน้อยไปทั่ว และบางแห่งก็เริ่มปูดบวมเขียวช้ำ ( ไม่ต้องบอกก็พอรู้ว่าหมอนี่ได้อุ้มใคร) “ โอย .อูย โครม ! ” ชายอีกคนเดินชนโน่นชนนี่ ใบหน้าของเขาเขียวครึ้มเช่นกัน .. แล้วจุดที่โดนทำร้ายก็คือ ( Zoom ที่เป้ากางเกง ปากกาหลายด้ามปักอยู่ ฝีมือซิงฝูที่ตามไปช่วยเหม่ยหลินน้อย กดเครื่องยิงลูกเทนนิสแต่ใส่ปากกาเอาไว้แทน ) คนเป็นลูกพี่ตีหน้าผากปวดหัวตึ้บ เซ็งใจกับความไม่ได้เรื่องของลูกน้อง .. พวกเขาทั้งหมดคือ โจรกิ๊กก๊อก ที่ตั้งใจจะมาลักพาตัวลูกเศรษฐีเพื่อเรียกค่าไถ่ “ ฉันทำกรรมอะไรมาว้าาาาาา ถึงได้มาเจอลูกน้องอย่างพวกแกเนี่ย “ “ มีลูกเศรษฐีตั้ง 4 คนแต่ได้มาแค่ 3 ก็แย่แล้ว ทีนี้แกยังจะมาทำหายไปอีก ..ไอ้บ้าเอ๊ย..” “ เออ แล้วทำไมพวกเราเจอแค่ 3 คนวะ “ ลูกพี่ฉุกคิด ตอนที่พวกเขาตั้งใจจะไปลักพาตัวนั้น มีคนมากมายนอนตายอยู่ภายในห้อง เด็กน้อย 3 คนที่นอนอยู่ต่างส่งเสียงร้องไห้จ้า เกิดอะไรขึ้นกับเด็กน้อยที่สูญหายไปอีกคนนั้นกัน ..!?? ++++++++++++++++ “บรืนนนนนน ” รถยนต์สีบรอนซ์แล่นออกไปจากวิคตอเรียนเฮาส์ ภายในรถ .. รูอิอยู่ในที่นั่งเด็กที่มีการรัดอย่างแน่นหนา ดวงตาสีฟ้าของรูอิเฉยชา ไม่มีแม้แต่เสียงร้องสักแอะ หญิงสาวผมยาว ทรงน้าม้าปรกหน้า ยิ้มเป็นเส้นตรง เมื่อคว้าโทรศัพท์มาติดต่อ “ ค่ะ ..ดิฉันได้ลูกของซาร่าเรียบร้อยแล้วค่ะ แล้วก็รู้สึกว่าจะได้ของแถมมาด้วย “ รอยยิ้มเย็น ๆ แบบอำมหิตปรากฎอยู่ที่ริมฝีปากของเจ้าหล่อน ที่กระโปรงหลังรถ ซิงฝู หมิงเทียน และ เหม่ยหลิน นอนกันอยู่ที่นั่น .. ++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 8 ก.ย. 46 14:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 งง ..กันล่ะสิคะ .อย่าพึ่ง งง ค่ะ ตอนหน้ามาเฉลยแน่นอน คือ  จะอธิบายว่ายังไงดีคะ .. แบบว่าการขโมยตัวของ f4 junior มีด้วยกัน 3 กลุ่มค่ะ กลุ่มแรกก็อย่างที่รู้ ๆ กัน .. คือ กลุ่มโจรกิ๊กก๊อก ที่แห้วได้ f4 junior ไปแล้ว กลุ่มที่สองก็เป็นคนของ  ซาบุ และ กลุ่มที่สาม .ตอนหน้าค่ะตอนหน้ามาเฉลยแน่นอน   ( เอาอีกแล้วสัญญาชาวบ้านเขาเอาไว้อีกแล้ว  ทีนี้ไงล่ะ   ต้องเอามาให้เขาด้วยนะยะหล่อน  ยิ่งวุ่น ๆ อยู่แกเอ๊ย) ++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 46 14:50:20 จากคุณ : lofidin - [ 8 ก.ย. 46 14:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อุ อุ มาแล้วเหรอแม่หมอ ตามกลิ่นมาเร็วเปล่า อิ ๆ เอาป๋ามาเป็นกำลังใจจ้ะ จากคุณ : amos - [ 8 ก.ย. 46 15:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวัดดีจ้าlof. ..มาแล้วเหรอจ๊ะ..อิอิ.. จากคุณ : พี่ออม (aprilfullday) - [ 8 ก.ย. 46 15:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ว่าแต่ chapter 21-22 ไปไหนหว่า ไม่เห็นเลยเพื่อน จากคุณ : amos - [ 8 ก.ย. 46 15:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 555 เอ๋.....มันก็อยู่ในตอนที่ผ่านมานั่นแหละ แต่ลืมจั่วหัวเอาไว้น่ะจ้ะ..... โทษทีนะไม่ค่อยได้ไปคุยที่บ้านโบเลย คิดถึงสามเถาที่สุด เอ๋ใช่ภาพป๋าที่ฮ่องกงหรือเปล่านี่ ทำไมป๋าถึงได้น่ารัก น่าหยิกขนาดนี้นะ.....ให้ตายสิเอ้า คิดถึงเอ๋นะจ๊ะ หวัดดีพี่ออมค่ะ พี่ออมขา คิดถึงจัง จุ๊บ ค่ะ จุ๊บ ขอลาไปก่อนนะคะ จากคุณ : lofidin - [ 8 ก.ย. 46 17:54:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หนุกกกกกกกกมากกกกกกกกกกกกกก ขอบอกค่า จะเป็นกำลังใจให้เธอต่อไป จากคุณ : NNNNNanny - [ 8 ก.ย. 46 17:57:16 A:203.113.51.137 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 ดีจ้า lof สบายดีนะ รักษาสุขภาพด้วยจ๊ะ สนุก และ ลุ้น จริง ๆเลย .... รอ ติดตาม อ่าน ตอน ต่อไป... เป็น กำลังใจ ให้ เหมือนเคย จากคุณ : vicry - [ 8 ก.ย. 46 18:41:54 A:203.149.6.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ดีจ้ะ lof ยังไม่ได้เข้าไปอ่านในบ้านนู้นเลย พอดีมาเจอในนี้ซะก่อน เดี๋ยวจะเข้าไปอ่านที่บ้านนู้นจ้ะ แล้วเจอกันน้า จากคุณ : faihiphap - [ 8 ก.ย. 46 21:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ดีจ๊ะ lof. ตามมาแล้วค่า อ่านมาจากบ้านนู้นแล้วแหละ แต่ก้ออ่านอีก ................ เพราะเรื่องของเธอ อ่านแล้วไม่เบื่อเลย มีทั้งเลือดกำเดาไหล แล้วก้อ น้ำตาไหลเลยแหละ จากคุณ : sorry - [ 8 ก.ย. 46 23:19:55 A:203.144.143.250 X:203.118.114.189 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ตามมาลงชื่อค่ะ เดี๋ยวอ่านให้จบจะมาคอมเมนต์ จากคุณ : tuarz - [ 9 ก.ย. 46 00:08:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ว่าแล้วเชียว ว่า 21-22 ต้องเหมารวมอยู่ใน 20 เป็นแน่แท้ เพราะยาวเหลือเกิน chapter นี้ ตุ้ยอา ป๋าฮ่องกง ล่าสุดชัวร์ป้าบเลยจ้ะ น่ารักตลอดกาล ไม่เปลี่ยนแปลง ยังยิ้มแย้มแจ่มใส ห่วงใยแควน ๆ เหมือนเดิม คิดถึง 3 เถาก็แวะไปหาบ้างนะเจ้า หมู่เฮาก็คิดถึงเจ้าเด้อ จากคุณ : amos - [ 9 ก.ย. 46 08:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มานั่งรอแถวหน้าเลย.... รอลุ้นเรื่องราวต่อไปอยู่นะจ๊ะ สนุกมากเลย มาเป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : #โมโมจัง# - [ 9 ก.ย. 46 17:17:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หมู่นี้ไม่ค่อยว่าง งานยุ่งมาก แต่มาอ่านทีไรก็ได้ความสนุกกลับไปทุกครั้งเลย ขอบคุณ lof มากนะ และจะเป็นกำลังใจให้ตลอดไป ลุ้นต่อไป ใครกันนะ โจรกลุ่มสาม จากคุณ : นกเพนกวินแช่แข็ง (aoikotori) - [ 10 ก.ย. 46 14:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 “Oh Baby Baby Baby My Baby Baby Wo Jue Bu Neng Shi Qu Ni Ni Shou Xin Ni Sheng Ying Hai Zhan Lin Wo De Xin Zen Neng Wang Ji Xiang Ni Jiu Xiang Shi Hu Xi ” ( โทรศัพท์มือถือ จอภาพแหวนดาวตกคล้องกัน 2 อันหมุนรอบตัวเอง วางไว้บนเตียงห้อง super sweet ) +++++ “ ทำไมถึงติดต่อเต้าหมิงซื่อไม่ได้เลยนะ “ ซันไช่ยืนหัวเสียมองโทรศัพท์รุ่นใหม่ ( ที่เต้าหมิงซื่อพึ่งซื้อให้) “ ซีเหมินก็ไม่รับสายเหมือนกัน “ เสี่ยวโย่วมีสีหน้าวิตกอย่างมาก . “ ฉันจะลองโทรหาเล่ยละกันนะ “ ซันไช่กดเบอร์โทรที่คุ้นเคย และรอคอยให้เขารับด้วยความร้อนรน ส่วนเสี่ยวโย่ว เธอหันมามองเสี่ยวเฉียว ตอนนี้เลือดกำเดาของเสี่ยวเฉียวหยุดไหลแล้ว แต่ ใบหน้าของเสี่ยวเฉียวกับซีดขาวลงทุกที “ เสี่ยวเฉียวเธอเป็นอะไรมากไหม “ “ ฉันไม่เป็นอะไรหรอก แต่ฉันติดต่อเหม่ยจั้วไม่ได้เลย “ เสี่ยวเฉียวส่ายหน้าปฏิเสธ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ภาพรอบ ๆ ตัวกลับมาพร่าเบลออีกแล้ว เธอสูดหายใจลึก ๆ เตือนตัวเองว่าตอนนี้เธอจะเป็นอะไรไปไม่ได้ เพราะลูกของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย “ แม้แต่เล่ยก็ติดต่อไม่ได้เหรอเนี่ย (ซันไช่รู้สึกไม่ดีเลย เล่ยไม่เคยไม่รับโทรศัพท์ของเธอ) ..หรือว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขา “ ....ฉันจะทำยังไงดี ติดต่อ f4 ไม่ได้ เด็กๆ ก็ถูกลักพาตัวไป นี่มันเรื่องอะไรกัน ทำไมมันมืดแปดด้านไปหมด . “ ซาร่าล่ะ ..” เสี่ยวโย่วพึ่งนึกขึ้นได้ว่าซาร่ายังไม่รู้เรื่องนี้เลย ++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 10 ก.ย. 46 16:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทางด้านซาร่า เธอเดินเคียงคู่มากับซาบุ แต่ก่อนที่เธอจะได้ก้าวขึ้นรถที่ซาบุเตรียมเอาไว้ ร่างของเธอก็ผวาตามแรงฉุดของใครคนหนึ่ง “ คุณ ฮัวเจ๋อตง ! ” “ มานี่..! ..” “ ขอประธานโทษ กรุณาปล่อยมือจากภรรยาของผม ..” ซาบุกล่าวด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น “ ภรรยา ! ” ฮัวเจ๋อตงหรี่สายตา มองซาบุ สลับกับซาร่า สายตาเย็นชาเป็นช่อง frezze อุณหภูมิ 0 องศา “ ซาบุคะ . ฉันขอเวลาคุยธุระส่วนตัวสักครู่ “ ซาบุมองฮัวเจ๋อตง แล้วก็ก้มหน้าเพื่อจูบซาร่า .” ก็ได้จ้ะที่รัก ..ผมจะเข้าไปรอในรถ อย่าให้นานนักล่ะ “ ------- เมื่ออยู่กันตามลำพัง วาจาที่เผ็ดร้อนของฮัวเจ๋อตงก็พรั่งพรูออกมา และใบหน้าของเขายังคงเย็นชาเฉกเช่นเดิม “ เธอแต่งงานกับไอ้หมอนั่น นอนกับฉัน แล้วยังจะให้เล่ยเป็นพ่อของลูกเธออีก ซาร่า เธอเนี่ย นางกากียังอายเลยนะ“ ซาร่ากัดริมฝีปากน้อย ๆ เธอรู้สึกปวดหนึบที่โดนประนามแบบนั้น แต่ว่าเป็นอย่างนี้ก็ดีแล้ว ให้เขาเกลียดเธออย่างนี้ก็ดีแล้ว ..( ซาร่าปรับสีหน้า และ ส่งยิ้มที่เสแสร้งให้กับเขา) “ คุณฮัวเจ๋อตงคะ .. คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ฉันจะแต่งงานกับใคร แล้ว จะให้ใครเป็นพ่อของลูกฉัน มันก็ไม่เห็นจะเกี่ยวกับคุณสักนิด เพราะว่าผู้ชายคนไหน ๆ เขาก็เต็มใจจะรับหน้าที่ที่ฉันให้กันทั้งนั้น .” “ แต่ถ้าคุณยังอาลัยกับฐานะคู่นอนของฉันอยู่ล่ะก็ ( ส่งยิ้มพร้อมสายตาที่ยั่วยวน) (เดินเข้าไปใกล้และกระซิบที่ริมหูของฮัวเจ๋อตง) ..ฉันก็เต็มใจที่จะมีความสัมพันธ์ลับ ๆ กับคุณ นะคะ . “ “ พลั่ก ..” ฮัวเจ๋อตงผลักร่างเธอจนกระเด็นไปไกลด้วยความรังเกียจ ซาร่าก้มหน้าเธอยิ้มที่มุมปากน้อย ๆ .ก่อนจะค่อย ๆ ทรงกายลุกและปัดกระโปรงให้เข้าที่ .. ..แปล๊บ รู้สึกเสียวแปลบที่ข้อเท้าข้างขวา ..เธอพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้เอ่อไหล .. ความเจ็บปวดเข้ามาเกาะกุมหัวใจ ..ช่างน่าหัวเราะชะมัด ที่ความเจ็บแปลบของข้อเท้ามันเทียบไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจของเธอ “ ให้ตายฉันก็ไม่ขอแตะผู้หญิงอย่างเธอเป็นครั้งที่สองหรอกซาร่า .. แต่ที่ฉันมาหาเธอ ก็แค่อยากจะบอกให้เธอเลิกหลอกลวงเล่ย เล่ยดีเกินไปสำหรับคนอย่างเธอ .” พูดไว้แค่นั้นก่อนจะหันหลังจากไปอย่างไม่แยแส ซาร่ามองตามเบื้องหลังของผู้ชายที่จะอยู่ในหัวใจเธอตลอดไป เขาเกลียดเธอ . ก็ดีแล้ว เพราะนี่คือสิ่งที่เธอปรารถนา เพราะการเกลียดจะไม่ก่อให้เกิดการอาลัย เมื่อคนที่เกลียดต้องจากไป คนที่เกลียดกันไม่ต้องเอ่ยคำอำลาที่ช้ำใจ คนที่เกลียดกันไม่ต้องคิดถึงกันให้ปวดใจ ..ก็ดีแล้วที่เขาเกลียดเธอ “ ลาก่อนค่ะ คุณฮัวเจ๋อตง .. ลาก่อน “ ซาร่าปาดน้ำตาที่บัดนี้ไหลมากลบดวงตาของเธอทิ้ง สูดหายใจเฮือกใหญ่ เธอต้องไปจากที่นี่เสียที ++++++ จากคุณ : lofidin - [ 10 ก.ย. 46 16:09:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อาตอนใหม่มาแล้ว แต่ไม่มีตอนที่สัญญาเอาไว้ ขอโท๊ษ ขอโทษค่ะ....ไม่ไหว นั่งแคะ นอนคด มันก็ได้ออกมาแค่นี้แหละ .... ทำไมสมองไม่แล่น เหมือนก่อนก็ไม่รู้.....อาจเป็นเพราะตาคนนี้มาทำให้ สายตาของเราพร่าเบลอ..... ป๋า ป๋า ขา...... จากคุณ : lofidin - [ 10 ก.ย. 46 16:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อ่ะฮ่ะ มาจนได้ ขอบคุณนะค้าคุณ lofidin เเล้วก็สู้ๆนะ จะเป็นกำลังใจอยู่ จากคุณ : Bernadette SSTB. - [ 10 ก.ย. 46 20:44:44 A:210.86.195.180 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ย่อง ย่อง ย่อง (พร้อมป๊อปคอร์น 1 ถุงใหญ่)... จากคุณ : sml - [ 11 ก.ย. 46 00:00:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สายฟ้าแลบแปลบปลาบ .เหนือน่านฟ้า .สายตาของฮัวเจ๋อเล่ยมองออกไปนอกกระจก หลายเรื่องราวที่ผ่านมา และ เรื่องราวข้างหน้าเป็นสิ่งที่เขากำลังครุ่นคิด ซาร่า .พ่อของเขา .รูอิ .และ . ด้านเต้าหมิงซื่อเขากำลังความหาโทรศัพท์มือถือที่หายไป ( หาไป ก็บ่นไปด้วยความหงุดหงิด ) ซีเหมินนอนหลับ และ กำลังฝันหวาน .ก็ดูได้จากรอยยิ้มเจ้าชู้บนใบหน้า ( รู้น้าาาา .เธอฝันอะไรอยู่ ตาจูเสี้ยวเทียน) เหม่ยจั้ว ตอนนี้กำลังกดมือถือ มือเป็นระวิง . คิดเป็นห่วงเสี่ยวเฉียวกับลูกสาว ( เพราะรู้ว่าเสี่ยวเฉียวกลัวเสียงฟ้าคำรามมากแค่ไหน ) ++++++++++++ -- ถนน ในเวนิช -- บนรถ ลีมูซีน ..ที่แล่นฝ่าลมที่เริ่มแรงขึ้นทุกขณะ ซาบุจ้องมองข้อเท้าที่ระบวมบมของซาร่า หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากสูท แล้วค่อย ๆ คว้าข้อเท้าเล็กๆ ของซาร่า เพื่อจะพันผ้าเช็ดหน้านั้นให้ .. แต่ซาร่าก็ชักข้อเท้ากลับโดยอัตโนมัติ . สายตาที่เย็นชาของซาร่ายังมองออกไปที่หน้าต่าง “ อย่าดื้อกับฉันนักเลยซาร่า .. “ ซาบุพูดเสียงดุ ๆ กับเธอ เมื่อซาร่าปรายตามองมายังเขา แม้มันจะเฉยชา แต่กลับมีแววท้าทายอยู่ในที “ ฉันไม่อยากเตือนเธอเป็นครั้งที่ 2 เรื่องรูอิ หรอกนะ ..” ซาบุพูดแข็ง ๆ .. อะไรบางอย่างทำให้ซาร่ารู้สึกว่าซาบุที่อยู่เบื้องหน้าของเธอไม่ใช่ ซาบุคนเดิมที่เธอเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว .. ไม่ใช่คนเดิมที่มีจุดอ่อนอีกต่อไป บางทีอาจเป็นตัวเธอเองที่ทำร้ายซาบุคนเดิมนั้นเองก็ได้ ( เหลือบเห็นที่นิ้วมือข้างซ้ายของซาบุ แหวนทองคำขาวเกลี้ยงฝังเพชรคู่หนึ่งอยู่ที่นั่น) แล้วรถก็แล่นเข้ามา ซึ่งมีป้ายปักไว้ว่า “ สถานีส่วนบุคคล” ..มันร้างไร้ผู้คน และ ก็เก่าโทรมมากพอสมควร ซาร่าคุ้นตากับมันอย่างมาก ก็ทำไมจะไม่ล่ะ เพราะนี่คือ สนามบินส่วนตัวแห่งหนึ่งของตระกูลของเธอเอง !! ซาบุก้าวลงจากรถ ลมแรงพัดผมยาวของเขาปลิวไปตามแรงลม ..คนขับรถรายงานอะไรบางอย่าง ซาบุพยักหน้ารับแวบหนึ่งซึ่งสายตาวิตกเกิดขึ้นกับเขา ซาบุก้าวเข้าไปรับซาร่า เมื่อเขาจ้องมองเข้าไปที่ร่องอกลึกของชุดราตรียาว เขาก็ถอดเสื้อโค้ทตัวหนามาคลุมให้ซาร่าก่อนจะช้อนอุ้มเธอเข้ามาไว้ในอ้อมอก . ตอนนี้ซาร่าหน้าซีดขาวมากไปกว่าเดิม ..นี่หมายความว่ายังไง ..ทำไมซาบุถึงมาใช้สถานที่ของ ตระกูลลีอองเต้ ของเธอ ..หรือว่าเขา ..( ซาร่าจ้องมองใบหน้าด้านข้างของซาบุด้วยอาการตื่นตะลึง ) จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 16:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ----- flash back ---- แสงอาทิตย์ยามเช้า สาดส่องโบสถ์สีขาว “ เหง่งหง่าง ..เหง่งหง่าง ..” เสียงระฆังดังขึ้น ก่อนที่เสียงกังวานหวานของโอแกนจะเริ่มบรรเลงเพลงแต่งงาน ซาบุยืนอยู่ในชุดสูทสีขาว ผมยาวของเขาถูกมัดรวบเอาไว้ที่กลางหลัง บาทหลวงยืนรออยู่ที่แท่นปรัมพิธี ซาร่าก้าวเข้ามา เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด .. ชุดสีขาวบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ของเจ้าสาว ซาบุยิ้ม ซาร่าของเขาบริสุทธิ์เสมอ ไม่ว่าเธอจะผ่านใครมาสักกี่คน แต่สำหรับซาบุ ซาร่าก็ยังคงความบริสุทธิ์อยู่ในใจ และวันนี้เธอจะเป็นของเขาแล้ว เธอจะได้มาอยู่ภายใต้การปกป้องดูแลของเขาแล้ว .. ต่อจากนี้ไปเขาจะสร้างรอยยิ้มให้ปรากฎบนใบหน้าที่เฉยชาด้วยตัวของเขาเอง . แล้วบทพูดอันศักดิ์สิทธิ์ก็กล่าวขึ้น ถ้อยคำ สัญญา ระหว่าง ชาย หญิง ที่จะได้ร่วมชีวิตเป็นคน ๆ เดียวกัน ทุกขั้นดำเนินผ่าน แหวนแทนใจที่ฝ่ายชายหวังจะให้ประสานความรักของเขาและเธอ เขาบรรจงใส่ไว้ที่นิ้วนางข้างซ้ายนั้น .. ตามมาด้วย จูบปฏิญาณแห่งรัก ..มากกว่าคำสัญญา เพราะภายในจูบนั้น ซาบุได้พร้อมแล้วที่จะทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจเพื่อเธอเพียงคนนี้คนเดียว +++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 16:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 “ แปะ . แปะ . แปะ . “ เสียงปรบมือช้า ๆ เหมือนเสียไม่ได้ดังขึ้น “ แอบหนีมาแต่งงานโดยไม่บอกกล่าวใครสักคำ เลยนะคะ ท่านชายซาบุ “ “ ยูโกะ ! “ ซาบุเรียกชื่อเธอเบา ๆ หรี่สายตามองเธออย่างระแวดระวัง หญิงสาวเบื้องหน้า เป็นสาวสวยแดนอุทิตย์อุทัยขนานแท้ ผมยาวตรงทรงหน้าม้า ดวงตากลมโตสีดำสนิท แก้มอิ่มชมพูใส ดูไร้เดียงสา แล้วใครเลยจะรู้ว่า เธอนี่แหละคือนักฆ่าอันดับสอง ที่ถูกขนานนามว่า ..ไร้เงา “ เธอมาที่นี่ทำไม “ “ ท่านประมุขต้องการพบ .. ท่านชายค่ะ “ “ บอกท่าน แล้วฉันจะเข้าไปหาเอง .. “ พูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ มองดูยูโกะด้วยสายตาบางอย่าง ก่อนจะหันไปช้อนร่างซาร่าไว้ในอ้อมแขนอย่างถนุถนอม เขายิ้มให้ซาร่า ( ซึ่งก็ยังเฉยชาให้เขาเหมือนเดิม) ซาบุก้าวเดินช้า ๆ ณ เสี้ยวนาทีหนึ่งที่เดินสวนทางกับยูโกะ มีคำกระซิบเตือนที่แผ่วเบาแต่ดุดัน “ อย่าแตะต้องซาร่าเป็นอันขาด .!“ ++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 16:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ยูโกะจ้องมองซาร่า  ไม่วางตา . ดวงตาของเธอเต้นระริกด้วยความริษยา ตั้งแต่เด็กจนโต   เธอหลงรักผู้ชายคนนี้มาโดยตลอด ท่านชายซาบุ ตระกูล ยากุซ่า ของท่านชายเป็นเจ้านาย   ในขณะที่ตระกูลของเธอเป็นผู้รับใช้ ..  มันจึงกลายเป็นเพียงความฝันที่เกินไขว่คว้า สำหรับตำแหน่งผู้รับใช้อย่างเธอ ตั้งแต่เยาว์วัย   ซาบุ  และ  ยูโกะ  ถูกสอนให้รู้จักกับอาวุธทุกชนิด   .  ถูกฝึกฝนให้รู้ทุกศาตร์แห่งการเข่นฆ่า ท่านชายมีพรสวรรค์ที่น่าสะพรึงกลัว    กลายเป็นนักฆ่าอันดับ 1  เมื่ออายุเพียงแค่ 12 ปี ..และฝีมือที่พัฒนาอย่างไม่หยุดยั้งก็ถูกขนานนามไปทั่วทุกสารทิศ แต่ว่าท่านชายก็เป็นคนที่ไม่มีใครเข้าถึง   ไม่ ! ..แม้แต่ประมุขผู้เป็นพ่อของท่านชาย .. เมื่อเจริญวัยขึ้น  ด้วยใบหน้าที่คมคายอย่างหาตัวจับยาก  และดวงตาสีฟ้าจัดที่ทรงเสน่ห์คู่นั้น  ก็ทำให้สาวน้อย สาวใหญ่ ฝันถึงท่านเป็นทิวแถว ท่านชายมีสัมพันธ์กับหญิงสาวตามความพึงพอใจ   และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นเดียวกัน ยูโกะรู้ดีว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับท่านชายเป็นเพียงความสัมพันธ์ทางร่างกายโดยไม่มีสิ่งใดผูกมัด   แต่ทว่าความรู้สึกเป็นเจ้าของก็ยังคงอยู่   ดังนั้น หากท่านชายมีสัมพันธ์กับหญิงอื่นใด  หญิงเคราะห์ร้ายคนนั้นก็มักจบชีวิตด้วยคมดาบของเธอ .! +++++++++ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 46 17:06:38 จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 16:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ---- คฤหาสน์ของซาบุ --- ซาบุอุ้มร่างของซาร่าก้าวผ่านธรณีประตู เขายิ้มมีความสุข แล้วค่อย ๆ วางซาร่าลงบนเตียงนุ่มที่ถูกจัดใหม่ ..เป็นเตียงสี่เสาที่มีผ้าลูกไม้บางคลุมโดยรอบ ซาบุจัดชายกระโปรงของซาร่าให้เข้าที่ ก่อนจะทรุดเข่านั่งลงเบื้องหน้าของซาร่า .. เขาเอื้อมมือไปคว้ามือของเธอไว้และกุมเอาไว้แน่น ก่อนจะจรดหอมกับจมูกของเขา .. ณ เวลาหนึ่งที่แหวนบนนิ้วนางของคนทั้งสองกระทบกัน “ วิ้ง “ ความรู้สึกเป็นสุขเหมือนอาบไล้ไปทั่วร่างของซาบุ แต่แล้ว ซาร่าก็ชักมือของเธอกลับ มองซาบุด้วยสายตาว่างเปล่า ความรู้สึกดังกล่าวแทนที่ด้วยความเจ็บปวดในทันที “ คนที่แต่งงานกันด้วยความรัก เขาไม่ทำกันอย่างนี้หรอกนะซาร่า “ ซาบุเตือนเธอด้วยน้ำเสียงที่พยายามเก็บความเจ็บปวดเอาไว้ “ หรือเธอลืมข้อแลกเปลี่ยนของเราแล้ว ..” “ ฉันขอเวลา ” ซาร่าพูดประโยคแรกออกมาจนได้ “ ฉันให้เวลาเธอมานานพอแล้ว สามเดือนแล้ว .ซาร่า เธอควรจะลืมมันได้สักที “ ความรู้สึกทรมานเพียงแค่คิดว่าหัวใจของเธอยังคงเป็นของใครคนนั้น มันก็ทำให้ซาบุเดือดขึ้นทุกขณะ .. “ “ ความนิ่งเงียบ และ ดวงตาที่ว่างเปล่าของซาร่า เป็นเชื้อเพลิงชั้นดีที่สุมลงไปในไฟหึงหวงของซาบุ ..ทั้ง ๆที่ผ่านมา เขาเฝ้ารอคอย ด้วยความหวัง ว่าเธอจะสามารถลืมผู้ชายคนนั้นไปจากใจของเธอได้ เขาให้อภัยกับการจากไปโดยไม่บอกกล่าวกันสักคำครั้งนั้น แต่การที่รู้ว่าเธอยังคงมี”มัน”อยู่ในหัวใจก็เกินที่เขาจะให้อภัยได้อีก “ ต่อจากนี้ในใจเธอจะต้องเป็นฉันเท่านั้น .. เป็นฉันเท่านั้น ซาร่า จำเอาไว้ “ ซาบุคว้าแขนของซาร่าอย่างแรง ตะโกนใส่หน้า อย่างต้องการให้เธอจดจำคำสั่งของเขาเอาไว้ในหัวใจ ซาร่าสะบัดข้อมือออก รวบกระโปรงขึ้นเพื่อจะหนี .แต่เธอช้าเกินไป ซาบุคว้าเอวของเธอได้ และยกร่างที่ดิ้นรนของเธอขึ้นก่อนทุ่มลงบนเตียง . ซาบุนอนทับร่างของซาร่าเป็นการปิดหนทางการหนีของเธอ สองมือถูกจองจำไว้เหนือหัว ด้วยวงแขนที่แข็งแรงของซาบุ ซาร่าจ้องมองใบหน้าของซาบุด้วยความเกลียดชังที่เปิดเผย . ซาบุแทบผงะ เขาไม่เคยเจอสายตาแบบนี้มาก่อน “ ทำไมเธอถึงเกลียดฉันนักซาร่า ฉันมีอะไรที่ไม่ดีนักหรือไง ..ทำไมฉันถึงแทนที่ไอ้หมอนั่นไม่ได้” “ “ “ แค่เพียงแต่เธอสัญญาว่าจะลืมมันซาร่า แล้วฉันจะไม่ทำร้ายเธอเลย ” “ ” “ เธอรักมันมากใช่ไหมซาร่า “ น้ำเสียงของซาบุดุดันขึ้นอีกรอบ “ ใช่ฉันรักเขา ..และจะรักเขาจนวันตาย คนอย่างนายไม่ว่าเมื่อไหร่ก็จะไม่มีวันมาแทนที่เขาได้เป็นอันขาด “ เท่านั้นเองเหมือนกับเส้นสติของซาบุได้ขาดผึงลงทันใด ทุกถ้อยคำที่ออกมาจากปากของเธอเหมือนได้ทิ่มทะลุหัวใจของเขาให้ได้รับความเจ็บปวดจนเกินจะเยียวยา . ซาบุปล้ำจูบไปทั่วใบหน้า กระชากชุดบางของเจ้าสาวจนขาดวิ่นติดมือ ไม่สนใจแม้ว่าซาร่าจะดิ้นรนประท้วงมากมายแค่ไหน ไม่มีแล้วความอ่อนโยนอย่างที่ตั้งใจ แล้วความรักครั้งนี้ก็จบลงด้วยการขืนใจ คนที่เขารักอย่างสุดหัวใจ เท่านั้น หากความรักคือการต้องกักขังเพียงร่างกายของเธอเอาไว้ ฉันก็จะทำ หากการกักขังคือการต้องเอาหนามมาฉุดรั้งเธอเอาไว้ ฉันก็จะทำ ถึงฉันจะเจ็บปวดกับการกระทำวันนี้มากมายในภายหลัง แต่ว่า การได้ตัวเธอมา ก็ยังดีกว่าการที่ฉันอาจต้องสูญเสีย ทั้งหัวใจ และ ร่างกาย ของเธอไปตลอดกาล “ ฉันเกลียดนาย ..ฉันเกลียดนาย “ .เสียงร้องไห้ปานขาดใจในความมืด เหมือนกรีดหัวใจของซาบุให้ร้าวรานอีกหลายล้านเท่า “ ฉันรักเธอ .. ฉันรักเธอ ..” เป็นอีกเสียงยืนยัน ที่จะเป็นเช่นนั้นไปตลอดกาลเช่นกัน .. +++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 16:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดีจ้า sml ที่รัก ขอป๊อปคอร์นกินด้วยคนจิคะ เป็นเพื่อนที่น่ารักมาก ๆ ตามอ่านกันมาตลอดไม่มีว่างเว้น ขอบคุณที่ไม่เบื่อหน่ายกันค่ะ หวัดดี Bernadette SSTB ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เหมี่ยม แหม่ม ฝ้าย เอ๋ นกเพนกวิน sorry ขอจุ๊บในความน่ารักของเพื่อนทีจะได้ไหม เป็นเพื่อน ๆ ที่เหนียวแน่นหนึบ....เหนียวแน่นหนึบจริง ๆ จ้ะ โมโมจัง tuarz นานนานมาที คนแถวนี้เขาก็คิดถึงนะจ๊ะ จากคุณ : lofidin - [ 11 ก.ย. 46 17:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ดีจ้า lof ไม่ได้เข้าไปที่บ้านนู้นตั้งนาน เพราะช่วงนี้เราใกล้สอบแล้วอ่ะ งานเยอะมากเลายไม่ได้เข้าไปเยี่ยมเลยฝากบอกเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยนะว่าสอบเสร็จแล้วเจอกันค่ะ จากคุณ : pretty - [ 11 ก.ย. 46 19:29:41 A:203.113.45.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 lofidin เธอช่างเป็นนักเขียนที่เหนือคำบรรยายซะจิงๆๆ ข้าน้อยขอคารวะ 1 จอก จากคุณ : hesitated bride - [ 11 ก.ย. 46 20:32:09 A:203.113.67.101 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 ....จะส่งป๊อปคอร์นให้ lof...แต่หมดซะแล้วอ่ะ.. เอาแป๊ปซี่แทนแล้วกันนะ.... ปล.กระป๋องซ้ายของ lof ส่วนกระป๋องขวาของ sml นะ จากคุณ : sml - [ 11 ก.ย. 46 20:47:11 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ lof ทำให้เราใจอ่อนอีกแล้ว สงสาร ซาบุ จังเลย จะว่าไปซาบุ คล้าย ๆ เหมยจั๊วเลยนะคะ รักมาก แต่แสดงออกแบบตรงกันข้าม คุณ lof อย่าทำร้ายจิตใจเรามากนะคะ สงสารซาบุจัง จากคุณ : tuarz - [ 11 ก.ย. 46 23:08:31 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ดีจ๊ะ lof. ตามมาอ่านอีกแล้วจ้า สงสารซาบุจังเลยค่ะ คนที่มีพร้อมทุกอย่าง เกิดมาในตระกลูที่ยิ่งใหญ่ แต่กับผู้หญิงคนเดียวเขากับเข้าถึงในหัวใจของเธอไม่ได้ เป็นได้แค่คนที่ถูกเธอเกลียดในความทรงจำของเธอ แต่เธอกลับเป็นคนที่เขารักในความทรงจำ และก็จะเป็นอย่างนี้ตลอดไป แล้วตกลงรูอินี่มาจากบ้านฮัวเจ๋อใช่ป่ะค่ะ เพราะยิ่งอ่านเราก็ยิ่งงง ส่วนพี่ slm. ค่ะ ( เรียกพี่แล้วกันนะค่ะ ) ส่วนของ sorry ขอเป็นของเฮียได้มั้ยค่ะ เห็นของlof and sml แล้วอยากได้มั่งค่ะ จากคุณ : sorry - [ 12 ก.ย. 46 00:12:57 A:203.144.143.250 X:203.118.120.87 ]

ความคิดเห็นที่ 32 “ ท่านชาย ..” เสียงกระหึ่มของชายฉกรรจ์ร่วมร้อยที่โค้งคำนับโดยพร้อมเพรียง ซาบุ ก้าวฉับ ฉับ ผมและเสื้อคลุมตัวหนา โบกสะบัดตามจังหวะย่างก้าวและ ลมแรง .. เขาเดินเข้าไปเรือนไม้หลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านเบื้องหน้า อาคารทรงโบราณที่สูงเด่นเป็นช่อชั้นนี้ คือ .. “ บ้านใหญ่ “ ของตระกูลคะริวโง .. ยากุซ่า ชื่อดังเขตคันโตนั่นเอง “ ท่านชาย .. “ เสียงหญิงสาวในชุดกิโมโนตัวสวยเอ่ยทัก .คือ ยูโกะ เธอนั่งคุกเข่าโค้งคำนับให้กับเขา แล้วรอคอยที่จะถอดรองเท้าให้ตามประเพณี . ซาบุ อยู่นิ่ง ๆ เพื่อให้เธอถอดรองเท้า “ ยูโกะ รอฉัน .” ซาบุสั่งด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สำหรับยูโกะเธอยิ้มรับพร้อมที่จะทำตามคำสั่งนั้นด้วยความยินดี .โดยหารู้ไม่ว่าที่ซาบุสั่งเธอเช่นนั้น ก็เพื่อไม่ให้เธอมีโอกาสเข้าใกล้ซาร่ายามที่เขาอยู่ห่างตัวแบบนี้ ด้านใน ..ประมุขคะริวโง กำลังนั่งชงชา “ ฉันได้ข่าวว่าแกแต่งงาน ” “ . “ “ แน่ใจแล้วรึ คนที่จะมาเป็นนายหญิงของตระกูลคะริวโง .” ชงชาโดยไม่หันมามองหน้าลูกชาย “ ผมตั้งใจจะมาบอกว่า จะไม่ขอสืบทอดตำแหน่งประมุขรุ่นที่ 4 .. “ ประมุขคะริวโง ชะงัก “ อือม ..ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจดี หล่อนทำให้แกเปลี่ยนไปมาก แต่ว่า .ตำแหน่งประมุข มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าแกอยากเป็นหรือเปล่า มันสำคัญตรงที่ว่าแก “ต้อง” เป็น ฉันพูดแค่นี้แกคงเข้าใจนะ ซาบุ “ “ ..” เงียบไม่มีปฏิกิริยาจากซาบุ “ ฉันว่าตำแหน่งผู้หญิงคนนี้ล่อแหลมมากนะ .. ถ้าแกไม่ยกเขาขึ้นเป็นนายหญิงของคะริวโง แกคิดว่ายูโกะจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ..” ประมุขคะริวโงหันมายิ้ม เขาไม่อยากเล่นเกมกับซาบุ แต่ทว่า บางครั้งก็ต้องใช้วิธีบีบบังคับลูกชายหัวดื้อคนนี้บ้างเหมือนกัน ซาบุลุกขึ้น .. แต่ก่อนที่เขาจะกลับ .. “ พิธีแต่งตั้งประมุขรุ่นที่ 4 จะจัดขึ้นอีกอาทิตย์ข้างหน้า เตรียมตัวให้พร้อมด้วยล่ะ ซาบุ “ ประมุขคะริวโงกล่าวไว้เช่นนั้น ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 12 ก.ย. 46 16:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ---- คฤหาสน์ของซาบุ --- “ ซาร่า ..” แค่ก้าวเข้ามาเพียงก้าวแรก เขาก็ตะโกนเรียกชื่อนั้น ตลอดเวลาที่ออกจากบ้าน มีแต่ความระแวงที่อยู่ในใจของเขา เธอจะหนีไปหรือเปล่า .. “ ซาร่า.!....” ที้ห้องนั่งเล่นว่างเปล่า “ ซาร่า.! . “ ที่ห้องนอนว่างเปล่า “ ซาร่า.! .” ที่ห้องน้ำ . “ คริก..! ..” เสียงปืน L.lama.45 Max I ขึ้นไก ..และตอนนี้มันจรดปลายตรงหน้าอกของเขา “ ซาร่า .” ซาบุจ้องมองใบหน้าที่เย็นชาแต่เด็ดเดี่ยวของเธอ เขาค่อย ๆ ก้าวถอยหลัง ในขณะทีซาร่าก็ขยับตามด้วยความย่ามใจ “ เก่งจังเลยซาร่า ที่ตามหาของเล่นเจอ แต่ฉันว่าเธอควรตรวจมันสักหน่อยนะ “ “ .. “ ใบหน้านั้นนิ่งสนิท “ เธอคงไม่คิดหรอกนะว่า นักฆ่าอย่างฉันจะทิ้งปืนที่มีลูกเอาไว้ให้เธอ “ ซาร่าตวัดสายตามองปืนในมือ และ ชั่วเสี้ยววินาทีนั้นเอง ที่ซาบุปัดปืนออกจากมือจนกระเด็นไปไกล แล้วเข้าล็อคตัวซาร่าไว้ในอ้อมแขน .. กว่าจะรู้ตัวว่า ได้เสียรู้ให้ซาบุ ซาร่าก็หมดหนทางหนีเสียแล้ว เธอจึง ทั้งดิ้นรน ทุบ ข่วน กัด เขาไปทุก ๆที่ ที่มีวิถีทางหรือโอกาส “ โอ๊ย..! ( ซาบุกัดฟัน ทนรอยเขี้ยวของซาร่าที่กัดที่ต้นแขนของเขา) ..” “ อย่านะ ..ฉันเกลียดนาย ! “ ซาร่าพยายามผลักซาบุออก เมื่อเขาแก้ลำด้วยการซุกใบหน้า และสาละวนจูบเธอแถวซอกคอ .. แต่ว่า มีหรือที่ซาบุจะยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ .. นอกจากซอกคอ ซาบุก็เริ่มระรานไปทั่ว “ อุ๊..! อุ๊..! ” ร่างของซาร่ากระตุก .ทำให้ซาบุหยุดพฤติกรรมลวนลามกระทันหัน เมื่อซาบุคลายวงแขน ซาร่าก็รีบวิ่งตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ และเธอก็เริ่มโก่งคออาเจียน อย่างเอาเป็นเอาตาย .. ซาบุ รีบวิ่งเข้าไปลูบหลังของเธอ เวลาผ่านไปนานเกือบชั่วโมง กว่าซาร่าจะหยุดอาเจียน และเธอก็เพลียจัดจนเป็นลมสลบไป .. --------- จากคุณ : lofidin - [ 12 ก.ย. 46 16:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 “ เธอท้องครับ “ คุณหมอยิ้มตาตี่ แสดงความยินดีจับมือกับซาบุ “ ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ คุณพ่อคนใหม่ เกือบ ๆ สามเดือนแล้วครับ เด็กในครรภ์ .เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณพ่อจะให้คุณแม่ฝากครรภ์เลยดีไหมครับ ทางเรามีบริการ .etc “ คุณหมอยังคงพูดต่อไปเรื่อย ๆ ปากขยับไปมา ขึ้นลง ๆ แต่สำหรับซาบุ ร่างของเขาเหมือนโดนสตาฟไว้กับที่ .. ซาร่ามีท้องกับเขา ทั้ง ๆ ที่พึ่งแต่งงานกับเขาเมื่อวานนี้น่ะหรือ “ ไม่ใช่ !.” “ หา.!..ว่าไงนะครับ “ “ เอ้อ ..ปล่าว ..คุณหมอว่ายังไงนะ “ “ ผมจะให้คุณลงชื่อตรงนี้หน่อยนะครับ เป็นเอกสารการฝากครรภ์ “ ซาบุเซ็นต์เอกสารต่าง ๆ แล้วจึงตามพยาบาลเข้าไปด้านใน . ซาร่ายังคงนอนหลับอยู่ แก้มที่ซีดขาวของเธอ บัดนี้มีสีเลือดขึ้นบ้างแล้ว มันกลายมาเป็นสีชมพูเนียนใส รับกับปากสีชมพูโดยธรรมชาติ เมื่อนางพยาบาลเอื้อมมือจะไปปลุกซาร่า ซาบุก็ห้ามเอาไว้ เขาค่อย ๆ ช้อนร่างซาร่าด้วยความถนุถนอม . ซาบุอุ้มซาร่า จนกระทั่งมาถึงรถ ค่อยๆ วางเธออย่างเบามือ ( กลัวเธอตื่นมาตอนนี้ ) ซาบุนั่งลงข้าง ๆ เกลี่ยผงที่ติดอยู่ที่ขนตาของซาร่า และมองหน้าของเธออยู่อย่างนั้น ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ เขาจะบอกซาร่าอย่างไร เมื่อเธอตื่นขึ้นมา . เธอจะเกลียดเขามากกว่าเดิมไหม คำถามมากมายเกิดขึ้นในใจ พร้อม ๆ กับความเจ็บปวดบางอย่างที่แล่นขึ้นเป็นริ้ว ๆ ในใจของเขาเช่นเดียวกัน +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 12 ก.ย. 46 16:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ได้เลย pretty ตามคำสั่งครับผม....เรียนเก่ง ๆ นะ ขอให้สอบได้ A เยอะ ๆ จ้ะ ม่ายอาว  ม่ายอาว  จาอาว 2 ป๋องเลยอ่า  S M L ที่ร้ากกก...เอิ้ก ..เอิ้ก ( หมายเหตุเมาเนื่องจาก รับคำนับจากhesitated bride  1 จอก... แต่แอบขโมยดื่มลับหลังเขาอีกนับ 10 จอก ก็มันอร่อยนิ ...เอิ้ก  เอิ้ก ) อา ....  tuarz จ๋า โทษทีทีตอนนี้ก็เขียนประมาณนี้อีกแล้ว sorry ที่รัก คอมเมนต์เพื่อนอ่านแล้วได้ใจมาก ๆ เลยค่ะ...ขอบคุณ ส่วนเรื่องกระป๋อง เป๊ะ-ซี่ .... จะเอาเฮียเหรอ  เหอ ๆ ๆ เอาไปทำไม ได้ข่าวว่าจะแต่งงานแล้วนี่ ตาจูเสี้ยวเทียน   เหอ ๆ ๆ ๆ ( กรุข่าวอย่างนี้จะโดนตีหัวแบะป่าวอ้ะ) แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 46 16:29:13 จากคุณ : lofidin - [ 12 ก.ย. 46 16:27:13 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แปล๊บ...แปล๊บ... (เสียงหัวใจถูกบีบ) ปวดหัวใจจิงๆๆ สงสาร.. ซาบุ ชายผู้โหดเหี้ยมในสายตาคนอื่น แต่กลับเป็นชายผู้อ่อนโยนต่อซาร่า หญิงที่เค้ารักเพียงข้างเดียว... ฮือ...ฮือ... สงสารทาคุยะ เอ้ย ซาบุ จากคุณ : hesitateก bride - [ 12 ก.ย. 46 22:19:15 A:203.113.67.105 X: ]

ความคิดเห็นที่ 37 lof. จ้า เรื่องพ่อของรูอินี่ เราขอตอบว่า ฮัวเจ๋อตง เป็นคำตอบสุดท้าย ....ค่ะ ( เงินรางวัลที่ได้จะเอาไปซื้อเป๊ะ-ซี่อาเฮียค่ะ ) ส่วนข่าวของตาเทียนของเรา แค่ลือเท่านั้นเองแหละค่ะ โอ้ยจะทนไม่ได้เลย .... lof. จ้าตอนแกนะคิดว่าซาบุจะเป็นคนไม่ดีนะแต่พอเห็นสิ่งที่เขาทำให้ซาร่านะ บรรยายไม่ถูกเลยแหละ ผู้ชายที่เลือดเย็น เก็บอารมณ์เก่งในทุกสถานการณ์ แต่ก็ใจร้อนเสมอแค่เพียงเห็นเธอยามที่เธอคิดถึงเขาคนนั้น .. ผู้ชายทีแข็งกร้าวโหดร้ายต่อหน้าเธอ แต่ก็อ่อนโยนเสมอในเวลาที่ลับหลังเธอ..... แล้วที่เขายอมเซ็นเอกสารการฝากครรภ์ให้กับซาร่า ทั้งๆที่รู้ว่าลูกในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของเขา ..... เราควรจะเรียกว่าอะไรดีล่ะค่ะ lof. จากคุณ : sorry - [ 12 ก.ย. 46 23:15:37 A:203.144.143.250 X:203.118.120.22 ]

ความคิดเห็นที่ 38 +++++++สงสารซาบุจัง++++++++++ จากคุณ : PaRyNeSs - [ 13 ก.ย. 46 09:57:58 A:203.118.80.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 39 แงๆๆๆ สงสารซาบุอ่ะ แล้ว F4 Junior จะเป็นยังไงเนี่ย มาเป็นกำลังใจให้ต่อนะ จากคุณ : เพนกวิน (aoikotori) - [ 14 ก.ย. 46 21:26:32 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ******************อาทิตย์หนึ่งผ่านไป*********** ถนนหน้าบ้านตระกูลคะริวโง บัดนี้คราคร่ำไปด้วย รถคาร์ดิแลคสีดำ นับร้อย .. ผู้คนที่บังเอิญเดินผ่านมา ต่างก็พยายามเดินผ่านสถานที่นี้ให้เร็วที่สุด .! . เพราะทั้งช่วงถนนตอนนี้ ต่างก็เต็มไปด้วยชายวัยฉกรรจ์มากมาย แต่ละนายหน้าตาโหดระดับขุนโจรเลยทีเดียว แล้วรถเบนซ์ สีขาวครีม ก็ค่อย ๆ แล่นเข้ามา .. “ กึก ..” แม้กระทั่งรองเท้าส้นสูง Prada ก็ยังเข้ากับสีขาวครีม ของเบนซ์ “ ยินดีต้อนรับ มาร์กาเร็ตต้า ..” ประมุขคะริวโง กล่าวต้อนรับเนิบ ๆ ------- จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 15:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 41 “ สวบ ..สวบ สวบ ..” ( เสียงผ้าญี่ปุ่นเนื้อดี เสียดสีกัน ตามจังหวะย่างก้าวที่ร้อนรนของผู้เดิน ) “ ฉันว่าตำแหน่งผู้หญิงคนนี้ล่อแหลมมากนะ .. ถ้าแกไม่ยกเขาขึ้นเป็นนายหญิงของคะริวโง แกคิดว่ายูโกะจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ..” ซาบุขมวดคิ้วมุ่น คำพูดของประมุขคะริวโง ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขา มันมิใช่คำขู่เลย เพราะข้อเท็จจริงดังกล่าวซาบุรุ้ดีกว่าใคร แม้ว่าเขาไม่อยากจะให้ซาร่ามายุ่งเกี่ยวกับยากุซ่า แต่ว่า .. ตำแหน่งนายหญิงของคะริวโง ก็เป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะปกป้องซาร่า ไว้ได้ “ ว๊าย..! ..ตายแล้ว . “ เสียงสาวใช้อุทานลั่น เธอจ้องมองชุดกิโมโนราคาแพงลิบ ดวงตาเบิกโต ก็ตอนนี้ สภาพของมันขาดแหว่งเป็นริ้ว ๆ จนไม่เหลือเค้าของความสวยงามเอาเสียเลย . “ ไปเอามาใหม่ . “ ซาบุสั่งเรียบ ๆ กับสาวใช้ ก่อนจะเข้าไปด้านใน ซาร่านั่งอยู่ที่นั่นตรง ชานระเบียง เธอยังอยู่ในชุดชั้นในญี่ปุ่นตัวยาวสีขาว ดวงตาสีฟ้าของเธอจับจ้องกับ ซากุระกลีบเล็ก ๆ สีชมพู และมัน ว่างเปล่า . ( ณ นาทีหนึ่งที่ซาบุจ้องมองเธอด้วยแววตาเศร้า ๆ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เย็นชา และ เรียบเฉย ) “ เธอต้องแต่งตัวซาร่า ไม่ว่าเธอจะชอบมันหรือปล่าว “ “ . “ ไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบใด ๆ ซาร่านั่งอยู่เป็นตุ๊กตาไร้ชีวิตอยู่ที่เดิม ซาบุกัดกรามจนเป็นสันนูน ทำไมเธอถึงได้ดื้อรั้นแบบนี้กันนะ .. ทั้งๆ ที่เขาทำทุกอย่างก็เพื่อตัวของเธอเองแท้ ๆ “ ถ้าเธอไม่แต่ง ฉันจะแต่งให้เธอเอง ..” ซาบุก้าวเข้าไปจะช้อนซาร่าเพื่ออุ้ม .. แต่ว่า .. “ ถ้านายกล้าก็ลองดูซาบุ “ ปลายมีดคมจ่ออยู่ที่ลำคอซาบุ .. สายตาซาร่าบัดนี้มันกลับมาเจิดจ้า และ ท้าทายอีกครั้ง “ ทำไมนะซาร่า ..ทำไมเธอไม่ยอมรับซะที เธอน่ะเป็นของฉัน ไม่ว่าจะในทางไหนก็ตาม “ “ อย่าพูดอีกดีกว่าซาบุ ..ไม่งั้นมีดมันจะทะลุลำคอนายแน่ ๆ “ “ ถึงฉันไม่พูด ความเป็นจริงมันก็ไม่มีวันลบล้างไปได้ เธอเป็นของฉันซาร่า จำเอาไว้ และลูกในท้องเธอก็เหมือนกัน .. เขาเป็นของฉัน “ แรงโทสะทำให้ซาร่าเงื้อมมีดขึ้นมา ..จังหวะเพียงพริบตาที่ซาบุรวบข้อมือของเธอได้ และบิดข้อมือเล็ก ๆ นั้นจนกระทั่งมีดร่วงหล่นจากมือ ..ซาบุเตะมันจนกระเด็นตกระเบียงไป ..แล้วก็ช้อนอุ้มซาร่าเข้ามาด้านใน ซาร่า ทั้งสะบัด เตะ ต่อย . แต่ก็เช่นเดิม มันไม่เคยเป็นผลกับเขาเลย ซาบุยังคงกักขังเธอเอาไว้ในอ้อมกอดได้อย่างเหนียวแน่น “ ถ้าเธอยังไม่หยุดดิ้นนะซาร่า ฉันให้สัญญาเลยว่า ฉันจะทำมากกว่าแต่งตัวให้เธอ “ ซาบุขู่ด้วยน้ำเสียงจริงจัง ซาร่าหยุดดิ้นรน และ มองซาบุด้วยแววตาที่เย็นชา ..มาก . “ ชุดได้แล้วค่ะคุณชาย .” สาวใช้เอาชุดกิโมโนตัวใหม่มาวางไว้ให้ ก่อนจะหลบฉากออกไปอย่างเงียบกริบ ---------------- จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 15:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 42 “ ผู้จัดการฮัวเจ๋อเล่ย  ครับ .จะเอาแน่งั้นหรือครับ .” “ . “ “ แต่ทั้ง ๆ ที่เราก็ยังพิสูจน์ไม่ได้ว่าการตายของ   มัตสึซัง ..เป็นฝีมือของทางนี้ “ “ เป็นฝีมือของทางนี้แน่นอน . “  ฮัวเจ๋อเล่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงมั่นใจที่สุด ..ดวงตาเขาหรี่ลง  เขายังจำตัวอักษรเลือดที่ปลายนิ้วมือ  ของ มัตสึซัง  ได้เป็นอย่างดี มัตสึ  เป็นเพื่อนชาวญี่ปุ่นคนแรกของฮัวเจ๋อเล่ย   เป็นเรื่องบังเอิญเมื่อคราวที่เล่ยมาญี่ปุ่นครั้งหนึ่ง (ประมาณ MG1)            ในขณะที่กำลังนั่งกินเหล้าเหงา ๆ อยู่คนเดียว   เล่ยก็ถูกหาเรื่องเพราะหน้าตาหล่อเกินทำให้สาวๆมารุม  จนถูกพวกอันธพาลหมั่นไส้ ......   เล่ยเองไม่ยอม   ก็สวนกลับฝีมือของเขาทำให้สอยพวกอันธพาลร่วงไปหลายคน  ตอนนั้นมัตสึที่นั่งอยู่ด้วย   ก็นึกชื่นชม เล่ย อยู่ในใจ .              และเมื่อเล่ยออกมาจากร้าน   พวกอันธพาลก็ไปตามพรรคพวก   ที่เป็นแก็งค์มอร์เตอร์ไซค์  มาดักเล่นงานเล่ยอยู่ .  ถึงเล่ยจะเก่งแค่ไหน   แต่ว่า  แก็งค์มอเตอร์ไซค์นับร้อย  ก็ไม่ใช่สิ่งที่เล่ยจะรับมือได้              ในขณะที่เล่ยกำลังวิ่งหนีอยู่นั่นเอง  มัตสึ  ก็ปรากฏตัวพร้อมกับแก็งค์มอร์เตอร์ไซค์อีกกลุ่ม มัตสึช่วยเล่ยเอาไว้  เพราะความถูกชะตากับเล่ย   พวกเขาจึงกลายมาเป็นเพื่อนกัน                เวลาผ่านไป  จาก MG1 มา MG 2 ..  เล่ยกลับมาญี่ปุ่นและรับผิดชอบงานของที่บ้านอย่างเต็มตัว ในฐานะผู้จัดการใหญ่ เขากับฮัวเจ๋อตงไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก  เพราะ ฮัวเจ๋อตงเองก็ต้องวิ่งไปบริหารงานตามประเทศต่าง ๆ อยู่บ่อย ๆ             ส่วนมัตสึเองนั้น  เขาได้ขึ้นรับตำแหน่งประมุขยากุซ่าเขตกิวชิว  ซึ่งก็มีธุรกิจถูกกฎหมายหลายอย่างในความดูแล   ..  มัตสึทำประกันกับบริษัทฮัวเจ๋อ  หลาย ๆ อย่าง ..เพราะความสนิทและความผูกพันกับเล่ย  เขาจึงมักเล่าเรื่องราวหลาย ๆ อย่าง ให้เล่ยฟัง  ทั้งงานบริหาร  และความขัดแย้งกับแก็งค์ต่าง ๆ . จนกระทั่งวันหนึ่งฮัวเจ๋อเล่ยได้รับแจ้งจากตำรวจว่า  มัตสึ  ตายแล้ว ! -------- “ ขอโทษที่ให้คุณเข้าไม่ได้   นี่เป็นงานพิธีที่เชิญเฉพาะบุคคลภายในเท่านั้น “  ผู้ชายหน้าโหด ยืนจังก้า  ขวางทางไม่ให้เล่ยเข้าไปภายในงาน เล่ยมองหน้าชายหน้าโหดนิ่ง ๆ  ยิ้มมุมปากหน่อยหนึ่ง  แล้วจึงหันไปมองเลขาของเขา เลขายื่นซองสีขาวให้ชายหน้าโหด .. “ เอาไปให้ประมุขคะริวโง “  เล่ยสั่งเรียบ ๆ -------- แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 46 16:12:38 แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 46 16:05:42 จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 15:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 43 จาเอาป๋องซ้ายด้วยอ่ะ ไม่ให้ยัย lof คนเดียวหรอก ห้ามนะตะเอง ขอบอก ดีใจจังเยยเข้า fic's lof ก็มีป๋าโผล่มาให้ได้ชื่นใจอีก ดีมากเพื่อน ปล. อย่าลืมไปโผล่ ๆ บ้านบ้างเด้อ เด๋วเขาจะลืม ๆ หน้าตะเองไปนะ ฮี้ ฮี้ ฮี้ ต่อไปไม่มีเบื่อ จากคุณ : amos - [ 15 ก.ย. 46 15:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ประมุขคะริวโง มองดูรูปภาพที่ถือในมือ .. ใบหน้ายังถูกควบคุมไว้ได้อย่างดี “ เชิญเข้ามา แล้วจัดที่สำหรับผู้จัดการฮัวเจ๋อเล่ยเอาไว้ด้วย . “ เล็บทาสีเบชของ มาร์กาเร็ตต้าค่อย ๆ วางแก้วชาลง “ รู้สึกว่างานนี้จะมีแขกไม่ได้รับเชิญมามากเลยนะคะ “ เธอกล่าวยิ้ม ๆ . เพราะตัวเธอเองก็ถือว่าเป็นแขกไม่ได้รับเชิญเช่นกัน ( มาร์กาเร็ตต้า .. เป็นภรรยาเก่าของประมุขคะริวโง แต่ได้เลิกกันไปนานแล้ว เธอเป็นผู้หญิงสวยอย่างหาตัวจับยาก สวยจนผู้ชายคนไหนก็ไม่อาจถอนสายตาไปได้ แม้กระทั่งในวัยที่สูงอายุ เสน่ห์ของเธอก็ยังพร่างพรายตลอดทั้งตัว แต่ผู้หญิงคนนี้ก็เหมือนยาพิษ .. เธอเป็นผู้หญิงกิเลสหนา ที่ไม่รู้จักคำว่าเพียงพอ .แน่นอนว่า เธอเป็นแม่ของ ซาบุ นั่นเอง ) ----------- แล้วพิธีการสืบทอดตำแหน่งก็เริ่มขึ้น . เสียงกลองใหญ่นับสิบ ตีดังกระหึ่ม .. ประมุขคะริวโง นั่งเด่นเป็นประธานรอการมาของผู้สืบทอดตำแหน่งคนต่อไป แล้ว ซาบุก็ปรากฎตัว ผมยาวสีดำขลับถูกมัดรวบตึงไว้เหนือหัว เขาอยู่ในชุดพิธีการสมัยเอโดะ ซาร่ายืนเคียงกายกับซาบุ เธออยู่ในชุดกิโมโนที่ซ้อนทับกับหลายต่อหลายชั้น . เป็นชุดเจ้าหญิงสมัยเอโดะ ( เป็นที่น่าอัศจรรย์ใจแก่ผู้พบเห็นว่า เธอสามารถแบกกองผ้าราคาแพงลิบเหล่านั้นได้อย่างไร ไหนจะยังมีผ้าคลุมหน้า และ เครื่องประดับแสนหนักอึ้งนั่นอีก ) .. แล้วซาร่าก็ถูกสาวใช้พาไปนั่งหลังม่านกำบังตา เสียงผู้คนกระซิบกระซาบกัน ถึงผู้หญิงที่อยู่หลังกำบัง “ ใครกันนะที่ได้เป็นนายหญิงของคะริวโง ” “ ท่านชายซาบุก็ไม่เคยมีวี่แววมาก่อนเลย .” “ นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่า .. ผู้หญิงคนนี้รอดฝีมือของยูโกะมาได้ยังไง บางทีนายหญิงคนนี้อาจไม่ธรรมดาก็ได้ “ แล้วก็อีกหลายเสียงที่โจษขานกันไป เล่ย .. จับตามองดูทุกอย่างรอบตัวด้วยความเงียบเฉย ไม่มีใครรู้เลย ว่าเขากำลังคิดถึงเรื่องอะไรอยู่ มาร์กาเร็ตต้า .. นั่งอยู่เธอมองดูพิธีการด้วยความเบื่อหน่าย นึกอยากให้พิธีดังกล่าวเสร็จโดยเร็วไว “ ซาร่า ..ซาร่า .. “ เสียงซาบุเรียกซาร่า ที่นั่งนิ่งเหมือนโดนสะกดจิต พิธีต่าง ๆ ได้เสร็จสิ้นแล้ว .และเขากำลังจะนำเธอไปทักทายกับแขกเหรื่อภายในงาน “ ซาร่า ! “ ซาบุอุทานตกใจ เมื่อจู่ ๆ ซาร่าก็เป็นลมแน่นิงไปในอ้อมกอดของเขา . “ ไปบอกประมุขว่าฉันไม่สะดวกจะรับแขก .. ให้พิธีเสร็จสิ้นแค่นี้ .” ซาบุสั่งหญิงรับใช้ด้วยน้ำเสียงห้วน ๆ ก่อนจะรีบช้อนร่างซาร่าเอาไว้ในอ้อมแขน -------- จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 19:42:41 ]

ความคิดเห็นที่ 45 “ ตื่นซะทีสิ ฮัวเจ่อเล่ย ..เธอเอาแต่นอนทั้งวันเลยนะ “ เสียงซาร่าในวัยเยาว์ที่ปลุกเพื่อนรักขี้เซาของเธอ “ ฉันรักเขา ผู้ชายที่เป็นไปไม่ได้คนนั้น ฮัวเจ๋อตง ” “ ไม่นะ ไม่นะ ..อย่าฆ่าพ่อกับแม่ฉัน อย่าาาาาาาาาาาาาา “ “ คุณป้าคะ หนูอยากไปญี่ปุ่นค่ะ หนูรู้ว่าผู้ชายที่ฆ่าคุณพ่อ คุณ แม่ต้องอยู่ที่นั่น “ “ ป้าเข้าใจ แล้วป้าจะจัดการตั๋วไปญี่ปุ่นให้นะคะ ” “ ทำไมไม่มีคนรถของป้ามาร์กาเร็ตต้ามารับนะ ” เด็กสาวซาร่ากดเบอร์มือถือหาป้ามาร์การ์เร็ตต้าของเธอ แต่ก็ไม่มีใครรับสาย .. แล้วผู้ชายสูงใหญ่คนหนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้น .. หน้าตาของเขาขึงขังมาก “ คุณหนูซาร่าใช่หรือเปล่าครับ . คุณป้ามาร์การ์เร็ตต้าให้มารับครับ “ “ หนี ..หนี เราต้องหนี ทำไมเขาถึงมาฆ่าฉันนะ “ ซาร่าหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เธอซ่อนตัวเข้าไปในหลืบเล็ก ๆ ของลังไม้ “เขาต้องไม่ใช่คนของป้ามาร์กาเร็ตต้าแน่ ๆ .ทำไมกัน ..ทำไมเขาถึงตามฆ่าฉัน ..” “ ทำยังไงดี ทั้งวีซ่า ทั้งพาสปอร์ต เงิน บัตรเครดิตฉันไม่มีติดตัวสักอย่างเลย “ “ ม่ายยยยยยย ได้โปรดอย่าทำฉันเลย .. คุณอยากได้อะไรเอาไป ฉันให้ได้ทั้งนั้น ” “ สิ่งที่ฉันอยากได้งั้นเหรอ ก็ร่างกายของเธอไงยายแหม่ม .5555 .กินแต่ปลาดิบมานาน วันนี้ฉันจะได้กินปลาแซลมอนบ้างล่ะวะ 55555 ” “ กรี๊ดดดดดดดดดดดด .” เสียงซาร่ากรีดร้องในความมืดมิด ----- จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 19:54:54 ]

ความคิดเห็นที่ 46 “ ซาร่า .เธอเป็นอะไร ..ฉันอยู่ที่นี่แล้วซาร่า ฉันอยู่ที่นี่แล้ว “ ซาบุกอดซาร่าอย่างปลอบประโลม เธอฝันเรื่องอะไรกัน ทำไมเธอจึงตัวสั่นเทาแบบนี้ ก่อนหน้านี้เธอก็เคยเป็นมาก่อน แต่ฝันครั้งนี้เหมือนจะรุนแรงกว่าครั้งใด ๆ . อ้อมกอดที่อบอุ่น ทำให้ซาร่าซุกกายอย่างวางใจอยู่หลายนาที จนกระทั่งสติของเธอคืนกลับ และเธอรู้ว่าเธอกำลังซุกอยู่ในอ้อมกอดของซาบุ เธอจึงผละออกอย่างแรง “ ครืด “ เสียงประตูไม้เปิดออก หญิงรับใช้ ก้มหน้ารายงานอยู่ด้านนอก “ ท่านชายซาบุคะ .ท่านประมุขคะริวโงให้มาเรียนเชิญค่ะ ท่านบอกว่าคุณมาร์กาเร็ตต้ารออยู่ค่ะ “ แล้วหญิงรับใช้ก็กลับไป ซาบุมีแววตาที่กระด้างขึ้นเมื่อได้ยินชื่อ มาร์การเร็ตต้า “ เขาเป็นอะไรกับคุณ .. “ เสียงซาร่าเย็นยะเยือกเมื่อเอ่ยถาม “ ใคร ? “ “ มาร์การ์เร็ตต้า ..” ซาบุหันมามองซาร่า นึกแปลกใจที่ซาร่าให้ความสนใจ กับชื่อแม่ของเขา “ อย่าบอกนะว่าเธอหึงซาร่า ..”( เขากล่าวเย้า ๆ ทั้งที่ก็รู้อยู่ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ที่ซาร่าจะหึงเขา ) “ มาร์การ์เร็ตต้า ..เป็น .แม่ของฉัน “ ซาบุพูดแค่นั้นก่อนจะลุกเดินออกไป แม่ของฉัน .แม่ของฉัน แม่ของฉัน . เสียงซาบุดัง Echo อยู่ในหัวของซาร่า .ปริศนาทุกอย่างถูกไขในบัดดล การตายพ่อกับแม่ของเธอ ..การที่เธอถูกตามฆ่าในวันที่เธอมาญี่ปุ่น ..ทั้งหมดเป็นแผนการของมาร์การ์เร็ตต้า ------- ด้านซาบุ ผู้ไม่รู้เรื่องราวใดๆ . เขาไม่รู้ว่าซาร่าคือลูกสาวคนเดียวของเหยื่อที่เขาเคยฆ่าตามคำขอร้องของมาร์การ์เร็ตต้า เขาไม่รู้ว่า มาร์การ์เร็ตต้าได้ฆ่าอาเธอร์ และ อเล็กซานดรา เพื่อหวังจะฮุบสมบัติมหาศาลของตระกูลลีอองเต้ .. และเขาก็ไม่รู้ว่า ที่มาร์การ์เร็ตต้ามาในวันนี้ ก็เพื่อขอร้องเขาให้ไปรับสืบทอดเป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูลลีอองเต้เช่นเดียวกัน ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ( หมายเหตุ ..มาร์การ์เรตต้าไม่คิดว่าซาร่ามีชีวิตอยู่ เพราะมือสังหาร โมเมว่าฆ่าซาร่าไปแล้ว และหลอกรับเงินฆ่าจ้างไป ในวันนั้นซาร่าหนีไปได้ แต่ดันไปเจอกับแมงดาคุมซ่องที่บังคับให้เธอไปขายตัวนั่นเอง เรื่องราวต่อจากนั้นก็เป็นตอนที่เธอมาเจอกับซาบุ ..การแก้แค้นครั้งแรกที่ไม่ประสบความสำเร็จ การเจอผู้ชายที่เธอรักอีกครั้ง ความรักที่สวยงาม .การแลกเปลี่ยนคำสัญญาความรักกับชีวิตของฮัวเจ๋อตง .. ด้านมาร์การ์เร็ตต้า เธอยังไม่รู้ว่า ซาบุได้แต่งงานกับซาร่า เสี้ยนหนามที่คอยทิ่มตำเธอมาโดยตลอด แล้วถ้าเธอรู้ว่าซาร่ายังมีชีวิตอยู่ แถมกำลังตั้งท้องทายาทคนสำคัญโดยตรงของตระกูลลีอองเต้ .รูอิ .อยู่เสียด้วย มาร์การเร็ตต้าจะดำเนินการต่อไปอย่างไร ซาบุจะจัดการกับความรักครั้งนี้อย่างไร แล้วซาร่า จะสามารถรอดพ้นชะตากรรมครั้งนี้หรือไม่ คงต้องติดตามกันต่อไปนะคะ..( อิ อิ อิ ) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 19:55:51 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ถูกต้องเลยคร้าบบบบบบบบ......sorry เก่งมาก ๆค่ะ เงินรางวัลเอาไปซื้อเป๊ะ-ซี่  เฮีย.....อย่าดีกว่า   lof ว่าเอาไปซื้อ  ยา-มา-ฮ่า  สิอันนี้เจ๋งกว่าเยอะ  เผื่อจะได้ซ้อนเฮียด้วยไง หวัดดีเพื่อนใหม่อย่าง PaRyness นะคะ 5555555  hesitateก bride .....แอบปันใจให้ซาบุอีกคนเหรอเนี่ย เหอ  ๆ ๆ ๆ ๆ ยายเอ๋  จะเอาป๋องซ้ายก็ต้องออกแรงกันหน่อยนะจ๊ะ..... แล้วจะเข้าไปทักทายที่บ้านนะคะ..... ช่วงนี้ไม่ว่างจริง ๆ จ้ะ  ฝากคิดถึง 3 เถาด้วยละกันนะจ๊ะ แหมเพนกวิน  ขอบคุณนะจ๊ะที่เอาป๋าขี่มอเตอร์ไซค์มาฝาก ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกก เอาล่ะค่ะตอนของวันนี้ก็ตาลายกันหน่อยนะเจ้าคะ แก้ไขเมื่อ 15 ก.ย. 46 20:18:08 จากคุณ : lofidin - [ 15 ก.ย. 46 20:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อ่ะ...sorry แป๊ปซี่ของนู๋ ปล.หยิบเฉพาะของรูปเฮียนะ ส่วนรูปไจ๋ห้ามแตะหล่ะ.. จากคุณ : sml - [ 15 ก.ย. 46 22:44:29 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตามมาลงชื่อ สงสารอีตาซาบุจังเล้ย จากคุณ : tuarz - [ 16 ก.ย. 46 00:03:43 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณค่ะ พี่ sml หล่อบาดใจอย่างแรงเลยค่ะ ถ้าไม่บอก sorry คงหยิบไปหมดแน่ๆเลย ส่วน lof. ค่ะ sorry จะมีบุญวาสนาได้ช้อนหรือค่ะ สาวกเฮียคงทั้งดึงทั้งฉุด sorry ไว้แน่เลย แต่ว่าโลภอ่ะ ขอ 2 อย่างเลยแล้วกัน นะค่ะ จากคุณ : sorry - [ 16 ก.ย. 46 13:31:40 A:203.144.143.250 X:203.118.120.16 ]

ความคิดเห็นที่ 51 “ ฮัวเจ่อเล่ย เป็นคนที่มองข้ามไปไม่ได้จริง ๆ “ ประมุขคะริวโงมองเปลวไฟที่ลุกไหม้รูปถ่ายของเขา ( เป็นภาพถ่ายขณะที่กำลังขายยาเสพติด) “ บางที สิ่งนั้นมัตสึอาจให้กับ ฮัวเจ่อเล่ยก็ได้นะคะ “ ยูโกะที่อยู่ในเงามืดออกความเห็น “ ไม่หรอก .. “ ประมุขคะริวโงปฏิเสธเนิบๆ ---- ในความคิดของประมุขคะริวโง----- ( เด็กนั่นแค่มาลองเชิงฉันเท่านั้น เป็นเด็กที่ฉลาดพอตัวเลยทีเดียว) +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “ ผู้จัดการฮัวเจ๋อเล่ยครับ ..ทำอย่างนี้จะไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นเหรอครับ “ เลขาเจ้า มองหน้านายของเขาด้วยความไม่เข้าใจ “ ถ้างูตื่นจริง ๆ ก็ดีน่ะสิ .แต่ถ้าไม่ ฉันก็คงต้องลำบากมากกว่าเดิม “ สายตาเล่ยเต็มไปด้วยความครุ่นคิด ด้านบนตรงชานระเบียง เล่ยไม่ได้รู้เลยว่า เขาได้พลาดกับการพบใครคนหนึ่ง ------------ ซาร่ามองรถเบนซ์สีดำที่แล่นผ่านไป ..การได้เห็นฮัวเจ๋อเล่ย ทำให้เธอนึกถึงฮัวเจ๋อตง ซาร่าลูบที่ท้องตัวเองเบาๆ เธอกำลังจะมีลูก ความจริงข้อนี้ก่อให้เกิดความสุขแผ่ซ่านปลกคลุมไปทั่งร่างกาย แต่ไม่นานนัก ความหวาดกลัวกลับแผ่ซ่านปกคลุมไปทั่วทั้งหัวใจ .. การปรากฏตัวของมาร์กาเรตต้า .. มันเขย่าประสาทความกล้าหาญของเธอจนหมดสิ้น ทั้งๆ ที่เธอคิดเสมอว่า ผู้หญิงคนนี้คือญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของเธอ และเธอวางใจมาร์การ์เร็ตต้ามาโดยตลอด .การที่รับรู้ว่ามาร์การ์เร็ตต้า คือ ผู้อยู่เบื้องหลังแผนการทั้งหมด ทำให้ซาร่า ช็อค เบื้องหลังซาร่า บานประตูไม้ถูกเปิดออก อย่างเงียบกริบ มีเพียงแสงไฟต้องกระทบดาบหนึ่งเป็นประกายวาววับ ..!!! ++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 15:28:11 ]

ความคิดเห็นที่ 52 “ สวัสดีจ้ะ  ซาบุ “  มาร์กาเร็ตต้าทำท่าจะผวาเข้ามาจูบทักทาย แต่ว่าซาบุเบี่ยงตัวหลบนิด ๆ ..เขามองมาร์การ์เร็ตต้าด้วยแววตานิ่งเฉย “ แหม  แม่กอดทักทายก็ไม่ได้หรือนี่.” “ คุณมีธุระอะไรก็ว่ามาดีกว่า.” “ แหมแรียกซะห่างเหินเชียว   น่าจะเรียกว่าแม่ “ “ แต่ก็เอาเถอะ  ถ้าเธอไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ที่มาในวันนี้ก็แค่อยากจะบอกให้เธอช่วยบินไปฝรั่งเศษหน่อย  เพื่อจะได้เซ็นต์รับสัญญาเป็นเจ้าของกองมรดกของตระกูลลีอองเต้ “ ซาบุมองหน้ามาร์การเรตต้าด้วยแววตาที่แสนรังเกียจ “ มรดกของคนอื่นน่ะ ผมไม่เอาหรอก “ “ แต่ คนอื่นที่ว่า .เธอก็เป็นคนลงมือฆ่าด้วยมือของเธอเองนะ “ มาร์การเรตต้าพูดยิ้ม ๆ “ อย่ามาพูดแบบนี้กับผม ..” ซาบุตวาดเสียงดัง เขากำลังหมดความอดทนกับผู้หญิงคนนี้ลงทุกที “ ถ้าไม่เพราะคุณ    มาร้องไห้ต่อหน้าผม  เล่าเรื่องราวที่คุณโดนเพื่อนรักหลอกไปให้ผู้ชายคนหนึ่งข่มขืนอย่างทารุณ ถ้าผมรู้ว่ามันเป็นแค่การมารยาสาไถยของผู้หญิง  torare  คนหนึ่งล่ะก็      ผมก็จะไม่ฆ่า 2 คนนั่นหรอก .” “ แหม  ๆ ๆ ๆ ไม่ต้องตะคอกก็ได้นี่จ๊ะ .. แต่ว่าที่แม่ทำไปก็เพื่อลูกทั้งนั้นเลยนะ “ “ หยุด  torare  สักทีเหอะ ..ถ้าคุณจะทำเพื่อผม  คุณคงไม่ทิ้งผมไว้กับพ่อเกือบ 20 ปี แล้วค่อยปรากฏตัวเพื่อมาหลอกให้ผมไปฆ่าญาติตัวเองหรอก ตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยเจอใครที่น่ารังเกียจเท่าคุณเลยจริง ๆ “ “ เธอรังเกียจแม่ รังเกียจมรดกที่มาจากการฆ่าคนอื่น แล้วไอ้ตำแหน่งประมุขนี่ล่ะ    มันก็น่ารังเกียจพอกันนั่นแหละ    ได้มาจากการฆ่าคนตั้งกี่ร้อยกี่พันคน  แล้วยังเป็นธุรกิจยาเสพติดเสียอีก ..มันไม่น่ารังเกียจกว่ารึไง “ ซาบุกัดฟันจนขึ้นสันนูน มาร์กาเร็ตต้าพูดถูก .. ++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 46 16:51:39 จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 15:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 53 “ เคร้ง.! เคร้ง.! . เคร้ง.! .” เสียงกระทบกันของ 2 ดาบในความมืด หญิงสาว 2 คนกำลังประดาบกัน ?! ..ชุดกิโมโนแสนสวย สะบัดพลิ้ว รับกับจังหวะการฟาดฟันทุกครั้งที่เกิดขึ้น ” ชืบบ ..” แขนกิโมโนของฝ่ายหนึ่งล่วงหล่นลง พร้อม ๆ กับ . “ แปะ ..” หยาดเลือดสีแดงสดที่ไหลมาจากไหล่ขาวเนียน ของ ซาร่า “ ฝีมือดีเหมือนกันนี่ ซาร่า ” รอยยิ้มเป็นเส้นตรงแตะอยู่ที่ริมฝีปากของยูโกะ มีเม็ดเหงื่อเกาะพราวอยู่ที่ใบหน้าสวยใสของเธอ .. ซาร่ามีฝีมือมากกว่าที่เธอคิดไว้ “ ต้องขอบคุณ ซาบุ ที่สอนฉันไว้อย่างดี ..” ซาร่าพูดด้วยใบหน้าที่นิ่งเฉย เธอกำลังระแวดระวัง ซาร่ารู้ตัวดีว่า ฝีมืออย่างเธอ ไม่มีโอกาสที่จะเทียบชั้นกับยูโกะ สิ่งที่เธอทำได้ในตอนนี้ก็เพียงทัดทานไว้ให้นานที่สุดเท่านั้น ด้านยูโกะ แค่ได้ยินซ่าร่าเรียกชื่อท่านชายด้วยความสนิทสนมเท่านั้น ความริษยาก็แล่นขึ้นมาเป็นริ้ว ๆ “ หล่อนกล้าดียังไง..” ยูโกะเงื้อมดาบขึ้นสูง แต่ทว่าอารมณ์ริษยาก่อให้เกิดช่องว่าง เมื่อยูโกะเงื้อมดาบ .ซาร่าก็เห็นจังหวะ ..เธอเตะข้อมือของยูโกะ แล้วเสือกดาบเข้าไปที่ลำตัวทันที “ ตุ้บ ! .” ร่างของยูโกะล่วงลง ยูโกะไม่ได้หมดลมหายใจ ..แต่ซาร่าก็ไม่กล้าพอที่จะตวัดดาบอีกครั้ง หนี !! . ซาร่าบอกกับตัวเอง .บางทีครั้งนี้เธออาจจะหนีรอดก็ได้ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 15:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 54 “ ตึก.! .ตึก.! ตึก.!..” เสียงฝีเท้าของคนมากมายในบ้านใหญ่ของตระกูลคะริวโง ทุกคนกำลังตามหาซาร่า . ซาบุก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นเดียวกัน เขาวิ่งหาเธอจนทั่วบ้าน แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของเธอ .รอยเลือดภายในห้องทำให้ซาบุนึกกลัว .แม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นยูโกะในห้องนั้น แต่เขาก็เดาได้ว่าต้องเป็นฝีมือของยูโกะไม่ผิดแน่ เขาไม่น่าทิ้งซาร่าให้อยู่คนเดียวแบบนั้นเลย ไม่น่าชะล่าใจว่ายูโกะจะไม่ลงมือ เพราะได้ยกซาร่าเป็นนายหญิงของคะริวโงแล้ว ผู้หญิง คือ สิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เขาน่าจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าใคร ซาบุเดินมาจนกระทั่งถึงลานจอดรถ แล้วเขาก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันแว่ว ๆ . “ Surprise เหรอคะที่เจอหนูที่นี่ .” น้ำเสียงนั้นเยาะหยันเหลือเกิน แต่ก็เป็นเสียงที่ซาบุคุ้นเคยเป็นอย่างดี .ซาร่า ??! “ ป้ามาร์การเร็ตต้าทำหน้ายังกับเห็นผีอย่างนั้นแหละ แต่ว่ามันอาจเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ก็ได้นะคะ ถ้าคราวที่แล้ว นักฆ่าของป้าเขาทำงานสำเร็จ ” มาร์กาเร็ตต้ายืนหน้าซีด ปลายดาบคมวาวจ่ออยู่ที่หัวใจของหล่อน แต่ว่าหล่อนก็ยังทำใจดีสู้เสือ “ เธอไม่กล้าหรอกซาร่า ..เธอฆ่าคนไม่ได้หรอก “ “ อย่าดูถูกหนูเกินไป ป้ามาร์การ์เรตต้า .เวลามันสอนคน ..ยิ่งถ้าเวลานั้นมันเป็นเวลาของความโหดร้ายด้วยล่ะก็ มันก็สามารถสร้างคนใหม่ ได้อย่างที่ป้าจะคาดไม่ถึงเลยเชียวล่ะ “ ซาร่าทิ่มปลายดาบเข้าไปอีกนิด .จนมาร์การเรตต้ารู้สึกได้ถึงความแสบของเลือดที่เริ่มไหลซึม “ ก่อนป้าจะตาย ช่วยบอกหนูให้หายข้องใจซะหน่อยเถอะ ว่าฆ่าพ่อและแม่ของหนูทำไม “ “ ก็ไม่ต้องมีเหตุผลมากนัก แค่ พ่อ และ แม่ ของเธอมาครอบครองสมบัติที่ควรจะเป็นของฉันเท่านั้น ..เธอลองคิดดูสิ ว่ามันยุติธรรมไหม ทั้ง ๆที่ฉันเป็นลูกเมียหลวงแท้ๆ แค่เพียงเพราะฉันไม่ใช่ผู้ชาย พ่อกับยกสมบัติของตระกูลให้นังลูกเมียน้อยนั่นหน้าตาเฉย มันผิดด้วยเหรอที่ฉันจะทวงสมบัติที่ควรจะเป็นของฉันคืน “ “ แต่คุณปู่ก็ให้ทรัพย์ตั้งมากมายแก่ป้าแล้ว “ “ แล้วยังไงล่ะ .มันก็ไม่ใช่ทั้งหมดนี่ แล้วมันก็ไม่มีค่าอะไรเลย ถ้าไม่ได้ตำแหน่งทายาทที่สูงเกียรติของตระกูลลีอองเต้ ตำแหน่งดัชเชส ควรจะเป็นของฉัน ..ไม่ใช่แม่ของเธอ “ “ แค่นี้เองเหรอคะ ทั้ง ๆ ที่เหตุผลมีแค่นี้ ป้าถึงกับลงมือฆ่า พ่อ กับ แม่ของหนู ..” “ จุ๊ ๆ ๆ ..เธอพูดไม่ถูกนะซาร่า ..เพราะคนที่ลงมือฆ่าก็คือ ซาบุ .” “ฉันเองก็อดแปลกใจไม่ได้ที่โลกนี้มันช่างแคบซะจริง ๆ นึกไม่ถึงเลยว่า เธอจะเป็นภรรยาลูกชายของฉัน .” มาร์กาเรตตาแสยะยิ้มอย่างเป็นต่อ “ เธอจะกล้าฆ่า คนที่เป็นแม่ของผู้ชายที่เธอรักและแต่งงานด้วยเชียวหรือ “ ถึงคราวที่ซาร่ายิ้มมุมปากด้วยความอำมหิตบ้าง เธอเสือกดาบให้จมเข้าไปอีก “ โชคไม่ค่อยดีนักนะคะ ถึงฉันจะแต่งงานกับเขา ..แต่ว่าฉันไม่ได้รักเขาเลยสักนิด ดังนั้นถ้าฉันจะฆ่าแม่ของเขามันก็ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากอะไรเลย “ ว่าแล้วซาร่าก็ตวัดปลายดาบอย่างรวดเร็ว เป้าหมายคือที่ลำคอของมาร์กาเรตตา “ ฉึก.! .” ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้าง .แต่ว่า มันเป็นดวงตาของซาร่า เอง ที่ด้านหลังปลายดาบของใครอีกคนแทงทะลุที่หัวใหล่ของเธอ +++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 15:39:31 ]

ความคิดเห็นที่ 55 “ Surprise Sara ..” ยูโกะยืนมองปลายกระบี่ที่ทะลุใหล่ของซาร่าด้วยความสะใจ (มาร์กาเรตตาเห็นคนมาช่วยเธอจึงหลบฉากอย่างเร็วไว) “ อุ๊ อึ๊ก .” ซาร่ากัดฟัน เพราะยูโกะไม่ยอมถอนดาบออกไปง่าย ๆ ยูโกะค่อย ๆ ไชปลายดาบไปเรื่อย ๆ เป็นการเปิดบาดแผลที่หัวไหล่ให้กว้างขึ้น “ คริ้ง..! .” ดาบอีกอันหนึ่งตวัดด้วยความเร็วแรง จนปลายดาบของยูโกะหักคาด้าม .คือ ซาบุ “ เธอกล้ามากนะยูโกะ ที่ทำร้ายนายหญิงของคะริวโง ” ซาบุพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยียบ ยูโกะผงะทันที แล้วเสียงฝีเท้าของลูกสมุนคะริวโงก็ตามมามากมาย ซาบุ และ ยูโกะกำลังเผชิญหน้า แต่สำหรับซาร่า เธอสูดหายใจลึก แล้วตัดสินใจตวัดดาบอีกครั้งและครั้งนี้เป้าหมายของเธอคือซาบุ “ บอกให้คนของนายหลีกทาง ซาบุ “ ปลายดาบคมจ่ออยู่ที่คอหอยของซาบุ ซาบุมองดูซาร่า แววตาของเขาอ่อนลง . “ ถอยไป ไม่ต้องตามมา .. “ ซาบุสั่งลูกสมุนที่ยืนคุมเชิง ( ที่ขณะนี้กำลัง งง เป็นไก่ตาแตกอยู่ด้วย ) ซาร่าค่อย ๆ ขยับเข้าใกล้รถสปอตคันหนึ่ง ..ใช้ดาบเป็นเชิงบังคับให้ซาบุเข้าไป .. ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 15:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 56 หวัดดีค่า...SML tuarz sorry ขอบคุณนะคะที่มาหากันทุกวันไม่มีเหงา ตอนของวันนี้ก็มีเท่านี้แหละคะ จากคุณ : lofidin - [ 17 ก.ย. 46 16:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อืม เราตามมาอ่านแล้วนะ แหมช่วงนี้ซาร่าเธอเป็นนางเอกอยู่คนเดียวเลยนะ ไม่แบ่งเพื่อนเลย น่าสงสารซาบุจัง ต้องมีชีวิตอยู่ภายใต้การบงการขงแม่ ไม่ผดกับเต้าหมิงซื่อเลย แถมยังจะดูหนักกว่าด้วยซ้ำ แล้วซาร่าจะรอดออกมายังไงเนี่ย สภาพนี้เนี่ย ลุ้นๆๆๆ จากคุณ : เพนกวิน (aoikotori) - [ 17 ก.ย. 46 21:20:17 ]

ความคิดเห็นที่ 58 โอโห.. ตอนนี้เป็นตอนของการเสียเลือดของผู้หญิงเลยนะเนี่ย (ไม่ใช่อะไรที่มาทุกเดือนนะ) ทั้งมาร์กาเรตตา ยูโกะแล้วก้อ ซาร่า ซาร่า...เธออย่าทำร้ายซาบุเลยนะ เค้าฆ่าพ่อแม่เธอเพราะความเข้าใจผิด Lof...มีใครที่คิดไว้ให้เป็นซาร่าหรือยังจ๊ะ อยากรู้จัง อยากอ่านต่อไวไวจัง... จากคุณ : hesitated bride - [ 17 ก.ย. 46 21:38:12 A:203.113.67.102 X: ]

ความคิดเห็นที่ 59 มีเท่าไหร่ไม่ว่ากัน ค่ะ lof. ขอให้มาบ่อยๆก็พอ แบบว่าโลภไปป่ะค่ะ วันนี้ขอไม่เมนต์แล้วกัน สงสารซาบุ แล้วเราจะตามไปคอมเมนต์ทีหลังที่ board f4 thailand na ka บายค่ะ จากคุณ : sorry - [ 17 ก.ย. 46 22:59:08 A:203.144.143.250 X:203.118.120.153 ]

ความคิดเห็นที่ 60 +++++++++จะรออ่านนะคะ++++++++++++ จากคุณ : PaRyNeSs - [ 20 ก.ย. 46 10:06:47 A:203.144.143.250 X:202.133.139.149 ]

ความคิดเห็นที่ 61 วิวต้นไม้ 2 ข้างทางพร่าเบลอ . แม้เธอพยายามจะขเม้นมอง ..  แต่ว่ามันก็ยังคงเป็นแค่ภาพที่ไม่ชัดเจนอยู่ดี “ วางดาบลงเถอะซาร่า ถึงเธอไม่จ่อดาบมาหาฉัน   ฉันก็จะไปทุกที่ที่เธอต้องการ “ ซาร่ามองภาพใบหน้าที่พร่าเลือนลงทุกทีของซาบุ .  แวบหนึ่งที่เธอรู้สึกอบอุ่นใจเมื่อได้ยินคำพูดนั้น แต่ศัตรู   ก็คือ  ศัตรู ..  ความจริงข้อนี้เปลี่ยนแปลงไม่ได้    เขาคือคนที่ฆ่า พ่อ และ แม่ของเธอ “ ถ้าฉันสั่งให้นายไปตาย  นายจะไปไหมล่ะ “   “ ไปสิ  ซาร่า .ขอแค่คำเดียวให้เธอสั่งมา  “ ซาบุตอบ   แล้วหันมามองซาร่าด้วยสายตาที่เจ็บปวด “ ซาร่า ! “  ซาบุอุทานตกใจ     .  ตอนนี้ซาร่าใบหน้าขาวซีด  ดวงตาของเธอปิดสนิท   ..   +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แล้วเวลาก็ผ่านไป   เกือบ 5 เดือนแล้ว .ตระกูลคะริวโงยังคงวุ่นวายกับการตามหาตัวของผู้นำที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย ยูโกะออกจากตระกูลคะริวโง  แต่ทว่า มาร์กาเร็ตต้าก็รับยูโกะเอาไว้เป็นมือขวาของตัวเองต่อไป     พวกเธอกลับไปฝรั่งเศษ ด้านประมุขคะริวโง ..  เขากำลังเผชิญปัญหา  จากเด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมฮัวเจ่อเล่ย “ ตำรวจเข้าล้อมที่นั่นไว้ได้ทั้งหมด   แล้วก็ยึดของกลางไปด้วยครับ “    ชายหน้าบากรายงาน   “ เป็นฝีมือของเด็กคนนั้นอีกแล้วสินะ “ ประมุขคะริวโงยังคงดื่มชา  ด้วย ท่าทีเนิบช้า “ เข้าใจว่า  ทางแก็งค์กิวชิวทำการมอบอำนาจ ให้กับ ประธานฮัวเจ๋อเล่ย  เป็นผู้คุมกิจการ  การค้าทั้งหมดด้วย ..ตามพินัยกรรมของมัตสึ “ ประมุขคะริวโง  กำลังใช้ความคิด   .. ตระกูลคะริวโง  ได้รับการนับหน้าถือตาในวงสังคม เพราะเป็นตระกูลที่มีทั้งอำนาจ  และ ทรัพย์ศฤงคารเป็นจำนวนมาก     แต่ว่าเบื้องหลังที่ไม่มีใครทราบ    ตระกูลคะริวโงเป็นยากุซ่าที่มีธุรกิจทั้งถูกกฎหมาย และ ผิดกฎหมายมากมาย     ฮัวเจ๋อตง กับ  เขา นับว่าเป็นศัตรูทางธุรกิจ (ถูกกฎหมาย) ที่เกลียดขี้หน้ากันมาก ๆ ( จนกระทั่งมีคำสั่งให้ซาบุไปฆ่าคราวที่แล้ว )    พอมาถึงรุ่นลูก ฮัวเจ๋อเล่ย  ก็ยังตามมาจองเวรกับธุรกิจยาเสพติดของเขาอีก เขารู้ว่า  ฮัวเจ่อเล่ย สนิทกับมัตสึ อดีตลูกน้องมือขวาผู้กุมความลับทั้งหมดของตระกูลคะริวโง.....   เรื่องนี้ไม่ได้รบกวนจิตใจของเขาเลย  และฮัวเจ๋อเล่ยก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาด้วย     แต่ว่า 5 เดือนที่ผ่านมา ฮัวเจ๋อเล่ยเข้ามามีเอี่ยวทุกเรื่องเกี่ยวกับความเสียหายมูลค่ามหาศาลของธุรกิจยาเสพติด ..... เรื่องนี้ทำให้เขาถึงกับนั่งไม่ติด           ยิ่งได้รู้ข่าวที่มัตสึทำพินัยกรรมให้ฮัวเจ่อเล่ยเป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง เด็กคนนี้เป็นคนที่เขาต้องตั้งแท่นเป็นศัตรูที่ต้องกำจัดอันดับ 1 !!! ++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 46 17:24:49 จากคุณ : lofidin - [ 20 ก.ย. 46 17:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 62 “ ซ่า ซ่า ..ซ่า .. “  เสียงคลื่นซัดฝั่ง เป็นระรอก “ กี๊ ..กี๊ กี๊ .”  นกนางนวลกระพือปีก ส่งเสียงร้อง  ก่อนร่อนลงบนผิวน้ำทะเลตื้น ๆ ซาร่าจ้องมองท้องทะเล .   ไม่มีใครสามารถเดาว่าเธอคิดอะไรในดวงตาที่ว่างเปล่า ในครัว เสียงกุกกัก   และ จานชามที่ร่วงแตก  บ่งบอกว่ามีคนกำลังทำอาหารเช้าด้วยความพยายาม “ ตื่นแล้วเหรอ  ซาร่า . “  ซาบุทักใบหน้าของเขาดำเป็นปื้น ..ในมือ(ที่มีรอยข่วนเป็นแผล)  ถือถาดอาหารเช้าที่ไม่น่าเป็นไปได้  มันบรรจุไปด้วย  โจ๊กอุ่น ๆ สีขาว .น้ำส้มค้น ...ขนมปังทาเนยร้อน ๆ   และ ..แจกันที่ปักดอกหญ้าหน้าตาประหลาด ซาร่ายังจ้องมองใบหน้าของซาบุ 5 เดือนมานี้  ซาบุดูแลเธออย่างดี ไม่ว่าเธอจะพยศกับเขาอย่างไร   เขาก็ไม่เคยท้อถอย   ยังคงคอยอยู่ข้าง ๆ เธอเสมอ วันแรกที่เธอได้รับบาดเจ็บมีไข้ขึ้นสูงก็มีเขาคอยอยู่พยาบาลไม่ยอมห่าง ..  ทุกครั้งที่เธอลืมตาตื่น  ซาบุก็จะนั่งอยู่ข้างเตียงของเธอ .  คอยส่งยิ้มทั้งที่ไม่เคยมีรอยยิ้มตอบกลับแม้สักครั้ง ..   “ ทานอาหารนะ .. “  ซาบุวางอาหารเช้าไว้ข้างเตียง   เหลือบมองหน้าท้องที่โตใหญ่ของซาร่า  นึกอยากช่วยพยุงเธอให้ลุกขึ้น   แต่เขาก็รู้ดีว่า  ซาร่ารังเกียจสัมผัสจากเขามาก ยืนเก้ๆ กัง ๆ สักครู่จนกระทั่งเห็นแล้วว่าซาร่าสามารถนั่งในท่าทางที่ถนัดแล้ว  จึงหันหลังจะเดินออกไป “ เดี๋ยวสิ .. “ ซาบุชะงัก   เพราะนี่อาจนับเป็นคำพูดแรกที่ซาร่าพูดกับเขา “ นั่งทานด้วยกัน ก็ได้ “   แม้แต่ซาร่าก็นึกแปลกใจตัวเอง  ตอนนี้เธอไม่รู้สึกเกลียดเขาเท่าเมื่อก่อน   .. ----อาจเป็นภาวะใจอ่อนของคนท้องก็ได้----  ( ซาร่าให้เหตุผลกับตัวเอง ) ซาบุเดินกลับเข้าไปในครัว  ก่อนถือชามที่ใส่อาหารหน้าตาพิลึก   พร้อมแก้วน้ำเปล่า เข้ามานั่งกินที่โชฟาปลายเตียง      เหลือบมองใบหน้าด้านข้างของซาร่า    ในใจของเขามันเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยความดีใจ  ในที่สุดซาร่าเริ่มยอมรับเขาบ้างแล้ว เมื่อซาร่าหันมา  ( ซาบุหลบตา ) เธอมองดูหนวดเคราเขียวครึ้ม และดวงตาคล้ำดำของซาบุ ..  ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเขา    ชายหนุ่มเจ้าสำอางคนก่อน ..  สิ่งที่เขาทำให้เธอก็แทบจะเป็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อเหมือนกัน   ทุกอาทิตย์เขาจะเข้าเมือง 1 ครั้ง เพื่อซื้อข้าวของที่จำเป็น  (ของคนท้องและ เด็กอ่อน)  และเสบียงอาหาร  เขาทำความสะอาดบ้าน  และ ซักผ้าอีกด้วย ซาร่าเกลี่ยโจ๊กในชามไปมา   แม้ว่าซาบุจะเปลี่ยนเมนูทุกวัน  เพื่อให้อาหารไม่ซ้ำกัน   แต่วันนี้เธอรู้สึกกลืนอะไรไม่ลงจริง ๆ    ซาร่ามองดอกหญ้าหน้าตาประหลาดที่ปักอยู่ในแจกัน   “ ดอกอะไร  “ “ ดอกนาเดชิโกะ “  ซาบุตอบ     มองดูซาร่าที่หยิบดอกหญ้าขึ้นมามองใกล้ ๆ หัวใจของเขาวูบไหว ไปด้วยความเจ็บปวดและความสุขในคราวเดียวกัน -----  ในความคิดของซาบุ ---- ดอกนาเดชิโกะ .มันเป็นดอกหญ้าที่ขึ้นในดงหนาม ก็เหมือนหัวใจของเธอไง ซาร่า     แม้การเก็บดอกนาเดชิโกะ จะหมายถึง  การที่ต้องเอื้อมมือฝ่าหนามที่ทิ่มตำ  และ เกี่ยวเนื้อจนเลือดซึม  แต่ว่าเพราะฉันหลงรักมัน   ฉันจึงไม่สนใจว่ามันจะทำให้ฉันเจ็บปวดอย่างไร   ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 46 16:26:39 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 46 14:48:18 จากคุณ : lofidin - [ 20 ก.ย. 46 17:13:17 ]

ความคิดเห็นที่ 63 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 46 14:47:00 จากคุณ : lofidin - [ 20 ก.ย. 46 17:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 64 A-HA ในที่สุดก็ได้อ่านตอนใหม่แล้ว จากคุณ : ning_nk - [ 20 ก.ย. 46 17:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 65 โ๋ฮ่ โฮ่ โฮ่.....หายหัวไปซะหลายวัน  กว่าจะมาแปะ ก็คิดถึงทุกคนเลยนะคะ..... หวัดดี ning_nk ค่ะ....ยินดีที่รู้จักนะคะ  พึ่งเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม.... ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวกับ fic เรื่องนี้ด้วยนะคะ หวัดดีเพื่อนทีสุดแสนจะน่ารักน่ากอด นกเพนกวิน sorry hesitated bride  PaRyNeSs ด้วยจ้ะ   มากันทุกครั้งอย่างนี้  คนแต่งก็สุดแสนจะปลื้มจายยยยยยย hesitated bride **  เรื่องซาร่าไม่มีใครอยู่ในหัวจ้ะ  นอกจากตัวเอง .....โฮะ ๆ ๆ ๆ ๆ แอบเป็นผู้หญิงหลายใจ  แต่ได้ชายหล่อ ๆ คุ้มมาก .. .แถมมีฉาก love scence อีก...ซื้ด...( นี่หล่อนออกแนวหื่นมากไปแล้ว  นะยะ) เอาล่ะค่ะตอนของวันนี้ก็หวังว่าจะชอบกันนะคะ เอารูปป๋า  กัดปากมาฝาก.....คนอะไรไม่รู้หล่อเหลือคณานับ..... นึกอยากเป็นข้าวในจานของเธอเหลือเกินนนนนนนนน..... แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 46 19:06:09 จากคุณ : lofidin - [ 20 ก.ย. 46 19:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ซึ้งๆๆๆๆๆๆ ซาบุ มากๆๆๆๆๆๆๆๆ Lof เขียนมาอีกนะคะ จากคุณ : CHU_BBY - [ 20 ก.ย. 46 19:04:19 A:169.210.14.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 67 ดีจ้า lof. ซีเหมินจ้า เสี่ยวโยวไม่ให้เข้าใกล้มาหา sorry ก้อได้นะค่ะ lof. จ้า เราชอบความหมายของดอกไม้ของเทอจังเลยอ่ะ มีมากี่ดอกก็ยังคงมีความหมายที่ซึ้งกินจายยยย แล้วก็อยากเห็นทรงผมของซันไซ่จังเลย ตอนที่เต้าหมิงซื่อเข้าใกล้ อย่าให้มีใครมาทำอะไรเล่ยเลย สาธุ จากคุณ : sorry - [ 20 ก.ย. 46 21:15:29 A:203.209.13.3 X: ]

ความคิดเห็นที่ 68 สงสารซาบุอีกแล้ว น้ำตาไหลพราก ๆๆ จากคุณ : tuarz - [ 21 ก.ย. 46 15:11:44 ]

ความคิดเห็นที่ 69 แวะมาอีกรอบ อ๊ะ.....ตอนใหม่ยังไม่มาไปก่อนดีกว่า ก่อนไป.....บอกข่าวหน่อยนะ...คือวันก่อนไปเจอf4 next ที่ http://www.dekdee.com/entertain/viewlong.php?id=1536 มาล่ะ ไม่รู้ว่า lofidin เคยเข้าไปดูไม๊อ่า....แต่เหมือนเค้าจาไม่ได้ไปupdateนานแล้วนะ จากคุณ : ning_nk - [ 22 ก.ย. 46 19:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เป็นกำลังใจต่อไปเรื่อยๆ จ้า แต่ว่า คิดได้ไงง่ะ .... แค่ฉันเข้าใกล้ในระยะ 10 เมตร ผมที่ตรง ๆ ของซันไช่ก็ม้วนขึ้นเป็นทรงเก่าของฉันทันที ถ้างั้นเสี่ยวเฉียวอาจมีอาการปากบวมถ้าเหม่ยจั้วเข้าใกล้ก้อได้นะ (ล้อเล่นนะ) นี่ขนาดไม่ได้ท้อง ยังแพ้ F4 มากขนาดนี้ สงสัยว่าถ้าท้องขึ้นมาจริงๆ คงต้องต้ม CD Concert กินแก้แพ้ท้องแน่เลย จากคุณ : hesitated bride - [ 23 ก.ย. 46 00:39:40 A:203.113.67.100 X: ]

ความคิดเห็นที่ 71 หวัดดีค่ะเพื่อน ๆ ที่น่ารักทุกคน   เริ่มตั้งแต่ Chubby sorry tuarz ning_nk และ hesitated bride ขอบคุณ ning_nk มาก ๆ เลยค่ะที่มาบอกข่าว  ตามไปตาม link แล้วค่ะ   รู้สึกปลื้มจนตัวลอยที่มีคนตามอ่านงานเรานะนี่... ดูแล้วเหมือน ning_nk จะเป็นนักอ่านตัวยงเหมือนกันนะคะ  รู้จักเวปที่ online fiction เยอะดีจัง ของ lof รู้จักแค่ 2-3 เวปเอง...ยังไงมีเรื่องอะไรดี ๆ แนะนำกันบ้างนะคะ ถึง  hesitated bride เธอจ๋า .... จะบอกว่าตอนนี้สาว ๆ ก้ท้องโย้กันทุกคนน่ะแหละ(ยกเว้นเสี่ยวเฉียว) เตรียมคลอดกันทั้งนั้น แต่เนื่องจากเป็นนิยาย  ดิฉันจึงเขียนช่วงแพ้ท้องตามอารมณ์ค่ะ....5555 ( เป็นนิยายก็ดีแบบนี้แหละ) ดีใจจังที่มีคนตามอ่าน  ช่วงนี้ไม่มั่นใจในการแต่งของตัวเอง ไม่รู้สินะคะ  แต่ก็จะพยายามแต่งอย่างเต็มที่เลยค่ะ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันนะคะ....ขอบคุณ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 46 12:21:42 จากคุณ : lofidin - [ 23 ก.ย. 46 12:18:46 ]

ความคิดเห็นที่ 72 แล้วเวลาก็ผ่านไป คฤหาสน์ ตระกูลฮัวเจ๋อเล่ย . “ ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ . ทำไมเสี่ยวโย่วถึงแพ้ท้องประหลาดแบบนั้น “ ซีเหมินบ่นหน้าตาเคร่งเครียด เขาเสยผมยาวประบ่า อย่างหงุดหงิด ฮัวเจ๋อเล่ยหมุนแก้วเหล้าในมือ เขายิ้มน้อย ๆ นึกขำซีเหมิน “ 5555 ..ถ้าทางลูกนายคนนี้จะเกลียดนายหน้าดูนะซีเหมิน พอนายเข้าใกล้เสี่ยวโย่วทีไร เสี่ยวโย่วถึงอ้วกใส่น่ะ 555 “ เหม่ยจั้วนั่งขำไม่หยุด “ นายยังดี ซีเหมิน ซันไช่น่ะ แค่ฉันเข้าใกล้ในระยะ 10 เมตร ผมที่ตรง ๆ ของซันไช่ก็ม้วนขึ้นเป็นทรงเก่าของฉันทันที .. แล้วซันไช่ก็จะหงุดหงิด ไม่ยอมให้ฉันเข้าใกล้เลย “ “ ปู้ด 5555 .555..555 “ เหม่ยจั้วนั่งขำเพื่อน ๆ จนน้ำตาเล็ด “ ป้าบ ! .” ซีเหมิน และ เต้าหมิงซื่อ ตบหัวเพื่อนด้วยความเคือง แล้วเลขาเจ้าก็เข้ามา “ ผู้จัดการฮัวเจ๋อเล่ยครับ คนของแก็งค์กิวชิวเข้ามาขอพบครับ “ เหม่ยจั้ว ซีเหมิน และ เต้าหมิงซื่อ หันมามอง เล่ย .พวกเขามาที่นี่ก็เพราะเล่ยต้องการความช่วยเหลือนั่นเอง +++++++++++++++++++++++++++++++++ ชายในชุดดำหุ่นล่ำสัน นั่งจับกลุ่มคุยกันด้วยบรรยากาศเคร่งเครียด พวกเขากำลังรอคอยประมุขคนใหม่ “ พรึ่บ ! ( ยืนตรงโดยพร้อมเพรียง ) พรึ่บ ! ( โค้งคำนับโดยไม่ได้นัดหมาย) “ ซีเหมิน เลิกคิ้วน้อย ๆ แล้วหันมามองเหม่ยจั้ว และ เต้าหมิงซื่อ ฮัวเจ๋อเล่ย เพียงเดินเอื่อย ๆ ไปนั่งที่หัวโต๊ะประชุม “ สายของเรารายงานว่า คะริวโง จะส่งของอีก lot ที่ท่าเรือคันนาว่าครับ “ ชายหน้าเหี้ยมหุ่นตัน ๆ รายงาน เล่ยหยิบแฟ้มที่มีรูปถ่ายของประมุขคะริวโงขึ้นมาเปิดดู “ ท่านประมุขฮัวเจ๋อเล่ย ผมว่าเรื่องนั้นเราไม่ควรใส่ใจให้มากนักดีกว่า “ ชายสูงอายุที่ไว้เคราทรงหนวดแพะ แย้ง ดวงตาของเขาไม่ค่อยมีความคำรพยำเกรงเล่ยเลย ในทางตรงกันข้ามกลับมีแววดูถูกอยู่ในที คือ หัวหน้าสาขาย่อยเขตคันโต “ ที่ประมุขควรสนใจ คือการปกป้องธุรกิจ ทั้งบาร์ ไนต์คลับ คาราโอเกะ อ่างอบนวด ( ฟัง ๆ ดู ทำไมคล้ายกิจการของชูวิทย์จัง ) ที่โดนคะริวโงเล่นงานหนักอยู่ต่างหาก .. แต่ว่า . ประมุขกลับใช้คนไปยุ่งเรื่องไม่เป็นเรื่อง ทำให้พวกเราขาดกำลังคน .. การปกครอง ยากุซ่าน่ะ เป็นการปกครองคนหมู่มาก ผมว่าเด็กหนุ่มอย่างประมุขอาจจะยังไม่เข้าใจ “ “ แกน่ะสิที่ไม่เข้าใจ .. ยากุซ่าไม่ใช่แมงดานะโว้ย ประมุขมัตสึตายไปทั้งคน แกยังห่วงแค่ปากท้อง ไม่นึกถึงการแก้แค้นได้ยังไง “ หัวหน้าสาขาย่อยเขต ชินจูกุ ผู้อ่อนวัยกว่ามาก ตะโกนแย้งด้วยความเหลืออด แล้วการทะเลาะเบาะแว้งก็เริ่มขึ้น .. หลังจากมัตสึตาย ความแตกแยกในแก็งค์กิวชิวก็เกิด แก็งค์ถูกแบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนเล่ยอย่างเต็มที่เพราะรู้ดีว่าเล่ยเป็นทีไว้วางใจของมัตสึ ในขณะที่อีกฝ่ายยังมีข้อกังขา พวกเขาไม่เชื่อว่าเพื่อนชาวใต้หวันของประมุขคนก่อนจะสามารถนำพาแก็งค์อยู่รอด สำหรับเล่ยเองแล้วเขาไม่นึกอยากได้ตำแหน่งนี้เลย แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับมัตสึทำให้เขาไม่อาจวางมือลงได้ ----------- จากคุณ : lofidin - [ 23 ก.ย. 46 16:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 73 “ แล้วทีนี้นายจะเอายังไงต่อไป “ ซีเหมินเดินกอดอก มองเล่ยที่ยังคงมีใบหน้าไร้ความรู้สึกเป็นปกติ “ “ ใช้ความคิด “ คงต้อง ลงมือเอง “ เหม่ยจั้วเดิน( โยก ๆ ตามสไตล์ ) ตามมากอดคอ ซีเหมินและเล่ย “ ที่จริงถึงไม่มีคนของแก็งค์กิวชิว ก็ไม่ใช่ปัญหาของพวกเรา F4 อยู่แล้วล่ะนะ .. “ เสยผม แล้ว พูดยิ้ม ๆ ซีเหมินมองหน้านึกแปลกใจในหน้าตาอารมณ์ดีของเหม่ยจั้ว “ แล้วอาซื่อล่ะ “ เหลียวมองเพราะรู้สึกผิดปกติตั้งแต่เมื่อกี้นี้แล้ว “ อาซื่อน่ะเหรอ สงสัยไปออกกำลังกายอยู่มั้ง “ ทีซอกหลืบหนึ่ง “ You will be Death “ .ใบแดงที่คุ้นเคยแปะอยู่บนหน้าตาที่บวมเยินของตาแก่เคราแพะ เต้าหมิงซื่อปัดฝุ่นที่เกาะบนเสื้อสูทออกเล็กน้อยแล้วเดินออกมา +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ บ้านใหญ่ ตระกูลคะริวโง .. “ เรียบร้อยแล้วขอรับ ป่านนี้ทางโน้นคงได้รับข่าวการส่งของ lot ใหม่ของเราแล้ว “ “ ดี “ “ ที่สำคัญ ได้ข่าวมาว่าทางโน้นเองก็กำลังแตกออกเป็นสองฝ่าย ด้วยขอรับ “ “ ดี “ “ แต่ว่า ฮัวเจ๋อเล่ย ได้เรียกเพื่อนสนิทมาจากใต้หวัน เป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีมีชื่อ และได้ข่าวว่าเป็นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่กำลังจับตามองด้วยขอรับ “ “ หึ ในเกมธุรกิจเจ้าพวกนั้นอาจน่าจับตามอง แต่ในวงการยากุซ่า พวกมันก็เป็นแค่ทารกที่พึ่งเกิดเท่านั้น” แล้วสมุนอีกคนหนึ่งก็เข้ามา “ ได้ข่าว ท่านชายซาบุแล้วขอรับ “ “ ดี “ .. ประมุขคะริวโงยิ้มมุมปาก วันนี้นับเป็นวันของเขาจริง ๆ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 23 ก.ย. 46 16:17:54 ]

ความคิดเห็นที่ 74 “ ซ่าาาาาา .. “ น้ำสีฟ้า และ ฟองคลื่นสีขาว ของน้ำทะเลสาดกระทบฝั่ง ลมทะเลพัดละอองคลื่นปะทะหน้า ซาร่าจ้องมองปลายเท้าที่ถูกน้ำทะเลลูบไล้จนถึงโคนขา ก่อนจะลดระดับและจางหายอย่างรวดเร็ว “ ซาร่ากลับกันเถอะ อากาศเริ่มเย็นแล้ว “ ซาบุนำผ้าผืนใหญ่มาคลุมไหล่ให้ซาร่า เบื้องบนเมฆกำลังก่อเค้าทะมึน ตัดกับแสงพระอาทิตย์สีส้มสุก ที่กำลังจะลับหายไปในทะเล ซาบุมองมันอย่างไม่วางใจ . เขาไม่อยากให้ซาร่าเดินตากลมแรง ๆ แบบนี้เลย “ ทำไมเธอถึงดีกับฉันนักซาบุ . “ ซาร่าเอ่ยถามเรียบๆ ยังคงจ้องมองท้องทะเลที่บัดนี้เริ่มนิ่งสงบ และ เธอรู้ดีว่าเป็นความสงบก่อนจะเกิดพายุใหญ่ ทะเลเป็นเช่นนี้เสมอ “ รู้บ้างหรือเปล่า ว่าความปรารถนาสูงสุดของฉัน คือการได้ฆ่าเธอด้วยมือของฉันเอง ถึงเธอจะดีกับฉันมากแค่ไหน ความจริงในใจก็ไม่สามารถล้างภาพที่เธอฆ่าพ่อและแม่ของฉันออกไปได้เลย “ “ ฉันรู้ซาร่า ..ฉันรู้ “ ความเป็นจริงที่เขาเป็นผู้สร้างฝันร้ายและไม่มีวันลบล้างไปได้ทิ่มแทงหัวใจของซาบุให้เจ็บปวด ---ในความคิดของซาบุ--- แต่ความรักที่ฉันมีต่อเธอ มันก็ไม่อาจลบล้างไปได้เหมือนกันซาร่า “ ถ้าความทรงจำของคนเราเป็นเหมือนฟองคลื่นก็ดี ความเจ็บปวดจะได้ไม่อยู่กับเรานานนัก ก่อตัวเพียงชั่วพักชั่วยามแล้วก็จางหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ว่าความเป็นจริงมันไม่ใช่ .. และมันจะไม่มีวันเป็นไปได้ .. ดังนั้นฉันขอเตือนเธอซาบุ นับจากนี้ไปอยู่ให้ห่างฉันจะดีกว่า เธอไม่ควรอยู่ใกล้ฉัน เพราะถ้าฉันมีโอกาสเมื่อไหร่ ฉันจะฆ่าเธอทันที “ ซาร่าเตือนเขาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ และคืนผ้าคลุมไหล่ให้กับซาบุ ลมแรงของพายุฝนตีปะทะหน้าของซาร่า ดวงตาสีฟ้าของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่อ่อนไหว เธอต้องรีบตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลม ก่อนที่เธอจะใจอ่อนกับเขามากไปกว่านี้ เธอรักฮัวเจ๋อตง และ ความรักนั้นจะยืนยงอยู่ในใจไม่มีวันจางหาย แต่การที่มีซาบุอยู่ใกล้ ๆ คอยดูและห่วงใย ก็ทำให้หัวใจที่อ่อนแอของซาร่าเริ่มหวั่นไหว มันเป็นสัญญาณของลางร้าย ที่ซาร่าหวาดกลัว เธอกลัวว่าเธอจะรักเขาอีกคน ความรักของผู้ชายที่เป็นไปไม่ได้เพียงคนเดียว ก็เกินจะทานทัดไหว หากเธอต้องรับซาบุมาไว้ในหัวใจ .ความรักที่เป็นไปไม่ได้ และ การกลายเป็นผู้หญิง 2 ใจ ..ซาร่าก็คงรับไม่ไหวเช่นเดียวกัน “ โอ๊ะ ( แล้วความรู้สึกปวดหนึบตรงเชิงกรานก็จู่โจมซาร่า ) ..โอ๊ย ( ไม่สามารถมีคำบรรยายถึงความเจ็บปวดนี้ ซาร่าล้มลง ) “ ซาร่า ! .. ซาร่า ! . “ ซาบุรีบวิ่งเข้ามาแล้วช้อนร่างซาร่าเอาไว้ในวงแขน ทันทีที่เขาช้อนอุ้มเธอ ซาบุรู้สึกถึงน้ำคร่ำเปียกฉ่ำที่แขนของเขา เธอกำลังจะคลอดลูก !!! ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ จากคุณ : lofidin - [ 23 ก.ย. 46 16:19:46 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ท่าเรือคันนาว่า .. “ เปรี้ยง !   .ปัง!  ปัง! ..ครืน! .เปรี้ยง! ” เสียงกระสุนปืนดังแข่งกับเสียงฟ้าร้อง  จนไม่อาจแยกแยะเสียงได้ว่าคือเสียงอะไร   มีผู้ชายหลายคนบนท่าเรือแห่งนี้   “ แจะ . “ รองเท้าหนัง  ย่ำแอ่งน้ำที่ขังแฉะ ( Zoom แอ่งน้ำนั้นเป็นสีแดง  คือ รอยเลือดของใครบางคน ) ผู้ชายคนนั้น ยกปืนขึ้นประทับอก  สอดส่ายสายตาด้วยความระวัง “ ปึ้ก ปึ้ก  ( ท่อนขาลึกลัก ตีเข้าที่ช่องท้อง  ก่อนจะเตะสะบัดเข้าที่ข้อมือ  ทำให้ปืนร่วงจากมือของชายคนนั้น ) “ อ้อก ..” โดนจรเข้าฟาดหางอีกที ชายคนนั้นน้ำลายฟูมปากสิ้นสติในทันใด “ ไปกันเถอะ  เล่ย .. “  เหม่ยจั้วเข้ามาประคองเล่ยที่นั่งหลบอยู่หลังแกลลอน .. ที่หน้าท้อง  เลือดสีแดงกำลังไหลซึม  ใบหน้าของฮัวเจ่อเล่ยซีดขาว  เหม่ยจั้วมองหน้าเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง เพราะว่าพวกเขาไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะแจ้งให้ตำรวจเชื่อได้ว่า   คะริวโง มีเบื้องหลังทำธุรกิจค้ายาเสพติด ดังนั้นพวกเขาจึงต้องลงมือเอง   ..  แล้วพวกเขาก็เสียท่าตกหลุมพรางของประมุขคะริวโง  เมื่อติดตามพวกมันมาถึงท่าเรือแห่งนี้ ..  พวกเขาแยกกันหนีเป็น 2 ทาง “ ปัง !    ปัง !   ปัง !    “  กระสุนยิงมาสะกัดหนทางของเหม่ยจั้ว เหม่ยจั้วรีบพาเล่ยหลบ   เข้าหลังถังอีกครั้ง .. “ ให้ตายสิไอ้พวกนี้     มายังกับมด ไม่หมดซะที “ เหม่ยจั้วขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน   เขาโกรธและหงุดหงิดมาก  เพราะความรู้สึกเป็นห่วงเล่ยที่สูญเสียเลือดมากขึ้นทุกที “ บรืนนนนน บรืนนน ” เสียงมัสแตงรุ่นเก๋า  แล่นกระหึ่มเข้ามา  เสียงปืนยังคงกระหน่ำยิงไม่ยั้ง “ เหม่ยจั้ว !  เล่ย ! .ขึ้นมา “  คือ ซีเหมิน  และเต้าหมิงซื่อ  ที่เปิดประตูรถพร้อมกับยื่นมือมาหา เหม่ยจั้วประคองเล่ยอย่างทุลักทุเล  กว่าจะขึ้นรถได้  มีเต้าหมิงซื่อ  และ ซีเหมิน คอยยิงคุ้มกันให้ “ นึกว่าอาซื่อจะพานายหลงทางซะอีก   ซีเหมิน “  เล่ยแซวยิ้ม ๆ   เพราะรู้กันในหมู่พวกเขาว่า  ตั้งแต่เด็กอาซื่อมักมีปัญหาในการหลงทางเสมอ (  ในวัยเด็ก  ตอนเข้าแคมป์   เต้าหมิงซื่อ และ ฮัวเจ๋อเล่ย ทะเลาะกันอย่างหนัก  เพราะความเอาแต่ใจตัวของเต้าหมิงซื่อเช่นเดิม   ฮัวเจ๋อเล่ยร้องไห้เดินหายเข้าไปในป่า    เต้าหมิงซื่อยืนหยิ่งอยู่สักพักแต่ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนจึงไปชวน   ซีเหมินและเหม่ยจั้ว เข้าไปตาม . เต้าหมิงซื่อเดินทั้งคืนไม่บ่น    ซีเหมิน  และ  เหม่ยจั้วพยายามเตือนว่า เดินไกลเกินไปแล้ว   และ เล่ยก็ไม่น่าเดินมาไกลถึงขนาดนี้   แต่เต้าหมิงซื่อก็ไม่ฟัง  เพราะว่ารู้สึกเป็นห่วงเล่ยมาก    แต่สุดท้ายคนที่หลงทางกลับกลายเป็นเขา ซีเหมิน และ เหม่ยจั้วเสียเอง ) เต้าหมิงซื่อหันมามองเล่ยแล้วยิ้ม   “ ก็สาเหตุที่ทำให้ฉันหลง   ก็เพราะนายไม่ใช่หรือไง “   แล้วเต้าหมิงซื่อก็เหยียบคันเร่งจนมิด   พารถตีวงโค้งขับทะยานหนีจากสถานที่นั้นออกมา . สวนทางกับรถตำรวจที่แล่นเข้ามาในท่าเรือคันนาว่าอีกที .. ทั้งซีเหมิน เหม่ยจั้ว  เต้าหมิงซื่อ  ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก  เพราะหัวใจของพวกเขากำลังบีบรัดด้วยความเป็นห่วง ฮัวเจ่อเล่ย +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 46 20:01:33 จากคุณ : lofidin - [ 23 ก.ย. 46 16:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 76 lof. จ้า สงสารเล่ยจังเล่ยอ่ะ พูดไม่ถูกแล้ววววว บายค่ะ จากคุณ : sorry - [ 24 ก.ย. 46 00:23:44 A:203.209.12.246 X: ]

ความคิดเห็นที่ 77 คนนี้ก็หวงน่ะ รีบมาpostต่อเร็วๆนาาาาา(รออยางใจร้อนสุดๆเลย) จากคุณ : แนท - [ 24 ก.ย. 46 18:25:21 A:203.156.8.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 78 คนนี้ก็หวงเล่ยน่ะ รีบมาpostต่อเร็วๆนาาาาา(รออยางใจร้อนสุดๆเลย) จากคุณ : แนท - [ 24 ก.ย. 46 18:25:40 A:203.156.8.13 X: ]

ความคิดเห็นที่ 79 อาเล่ยหรือชูวิทย์กันหว่า อิ อิ มีฉากบู๊อีกแล้ว เราช้อบชอบ มุขนี้คิดได้ไงอ่ะ ผมม้วนขึ้นเนี่ย ฮามาก อยากถาม lof หน่อยอ่ะ ว่าที่เขียนนี่ล่อไปกี่หน้าแล้วล่ะ ถ้าเย็บเล่มขายคงหนาน่าดูเนอะ รอตอนต่อไปเหมือนเดิมจ๊ะ จากคุณ : เพนกวิน (aoikotori) - [ 25 ก.ย. 46 00:14:06 ]

ความคิดเห็นที่ 80 โอว อาเล่ยแอบโหด คนอื่นสงสารเล่ยกันหมดแล้ว วันนี้แอบสงสารซาบุอีกแล้ว จากคุณ : tuarz - [ 25 ก.ย. 46 09:13:25 ]

ความคิดเห็นที่ 81 yo yo yo สู้ต่อไปเพื่อนย๊ากส์ อั่นแน่มีคนแนะนำเว๊ป online fic กันด้วย เป็นกำลังใจให้นะแม่หมอ เห็นยัง 2 ตุ๊ก เท่อย่าบอกใครเลยเนอะ อยากได้ ๆ อ่ะ จากคุณ : amos - [ 25 ก.ย. 46 14:21:47 ]

ความคิดเห็นที่ 82 หวัดดีจ๊ะ lof.. ถ้าไต้หวันเอาฟิคของ lof ไปสร้าง รับรอง เอฟซื่อ ต้องดังกว่านี้แน่...ก็ lof เขียนถึงมิตรภาพของพวกเค้าได้ทราบซึ้งมากเลย....แปะ แปะ แปะ (ตบมือให้...) จากคุณ : sml - [ 25 ก.ย. 46 22:00:46 ]

ความคิดเห็นที่ 83 lof จ๋าอู้หรอไม่มาโพสซักที มีคนรออยู่น่ะรีบมาโพสเร็วๆจิ จากคุณ : แนท - [ 26 ก.ย. 46 17:45:37 A:203.156.8.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 84 ได้เข้ามาอ่านซะที หลังจากยุ่งเรื่องสอบมาหลายวัน.......ขอบอกว่า lof. แต่งได้สนุกมาก ๆ เลย เราแอบตามอ่านมาคั้งแต่เธอลงตอนแรกที่ f4thailand แล้ว แม้ว่าย้ายบ้านหลายครั้งเพราะโดนbugก็ตามมาตลอกเลย.......อยากบอกว่าเริ่มตามอ่านfic.ต่าง ๆ เพราะfic.ของเธอเป็นตัวจุดประดายน่ะ สู้ ๆ นะ เข็นตอนใหม่ออกมาให้ได้นะจ๊ะ....ทั้งf4 next แล้วก็ Idol เรื่องidolน่ะรอมานานแล้ว แต่ไม่เป็นไรจะรอต่อไปแล้วกันนะ .....เคยอ่านมาว่าlofอยู่เชียงใหม่ใช่ไม๊ ถ้าใช่ก็เหมือนเราเลย เรียนที่มช.ด้วยแม่นก่อเจ้า..... จากคุณ : ning_nk - [ 28 ก.ย. 46 15:13:04 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ตามไปทักทายที่กระทู้ใหม่กันนะคะ.... คิดถึงเพื่อน ๆ จังเลยฮ่ะ f4 next generate( Chapter 24 ) ขอบคุณเพื่อน ๆ ที่รักที่ตามอ่านกันมาตลอดค่ะ ประเด็นนี้แตกไปยังกระทู้ A2473467 จากคุณ : lofidin - [ 28 ก.ย. 46 16:35:15 ]