C2462609 ฝากเพลงนี้ถึง บิ๊ก ดีทูบี [ดนตรี]

ความคิดเห็นที่ 15

เรียกเสียงกรี๊ดได้สนั่นเมืองไม่ว่าดีทูบีจะขยับตัวไปทางไหน แม้หลายคนลงมติว่าทั้งสามคือบอยแบรนด์ที่แรงเกินใคร แต่พวกเขากลับนิยามตัวเองว่าเป็น “การรวมตัวของตลกปัญญาอ่อนสามคน”
บิ๊ก – อภิเชษฐ์ กิตติกรเจริญ เล่าถึงการโคจรมาพบกันว่า “ผมกับแดนประกวดร้องเพลงสตาร์ชาเลนจ์ปีเดียวกัน แดนได้รางวัลชนะเลิศอันดับสาม แต่ผมไม่ได้รางวัล”
“ส่วนผมเดินเล่นอยู่ที่เซ็นทรัลลาดพร้าว เดินๆอยู่ก็มีแมวมามอง จากนั้นก็เริ่มถ่ายเอ็มวี แล้วก็เล่นหนังเรื่องเก้าพระคุ้มครอง เล่นเป็นพระถือตาลปัตร (หัวเราะ) ไม่ใช่ๆ...จากนั้นเข้ามาเทสต์เสียงที่บริษัท พอผ่านก็เรียนร้องเพลง ทำให้ได้เจอสองคนนี้และกลายมาเป็นดีทูบี” บีม – กวี ตันจรารักษ์ เสริม
“พวกเราเล่นคอนเสิร์ตมีทติ้งเป็นคอนเสิร์ตแรก ตื่นเต้นมาก พอร้องเพลงจบไปหนึ่งเพลง ผมก็เริ่มทักทายคนดู แต่เสียงกรี๊ดดังมาก ผมก็กลัวสิว่าคนดูจะไม่ได้ยินผมพูด ก็เลยบอกเขาว่า เอ่อ... เงียบๆหน่อยได้ไหมครับ พอลงจากเวทีก็โดนพี่แซวว่า มีแต่คนเขาจะขอเสียงกรี๊ด แต่นี่กลับบอกให้คนดูเงียบแปลกคนจริงๆ” บีมเล่าถึงความอ่อนหัดของเขาอย่างอายๆ

“เล่นคอนเสิร์ตแล้วคิวหลุดนี่กลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเรา ผลัดกันหลุดจนครบทุกคนแล้ว แต่ที่ผมเจอไม่ใช่แค่คิวหลุด แต่เป็นกางเกงจะหลุดเอา” แดน – วรเวช ดานุวงศ์ เพิ่งตื่นจากภวังค์และเริ่มเปิดปาก “วันนั้นผมยืนอยู่ตรงบันได แฟนเพลงสามารถยื่นมือมาตรงซอกระหว่างขั้นบันไดได้ แล้วกระตุกกางเกงผมทีเดียว พ-รึ่-ด !!! หล่นลงไปครึ่งก้นเลย ผมพยายามคว้ากางเกงไว้ ส่วนการ์ดก็พยายามดึงมือให้เดินไป ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนตัวแข็ง (ทำท่าคว้ากางเกง) ตะโกนบอกเขาว่า พี่...กางเกงหลุดๆ...เป็นภาพที่น่าจดจำมากครับ “นอกจากกางเกงหลุดก็มีเจอตบบ้างเหมือนกันครับ” แดนเสริมก่อนหันไปหัวเราะเมื่อบีมแซวว่า ตบจูบ ตบจูบ หรือเปล่า “เขาคงไม่ได้ตั้งใจน่ะครับ แค่พยายามยื่นไม้ยื่นมือมาแต่การ์ดคอยกัน เขาเลยพยายามลูบเรา แต่แรงไปหน่อย”

พอเปิดโอกาสให้พูดถึงแต่ละคน หนุ่มแดนจึงลุกเข้ามาร่วมวงอย่างเต็มตัว จนบีมเอ่ยปากว่า พอเริ่มเผาละไม่มีพลาด ก่อนที่จะพุงเป้าไปที่บิ๊กเป็นคนแรก “บิ๊กดูเป็นวัยรุ่นที่สุด ออกจะนักเลงนิดๆ ใจร้อนหน่อยๆ แต่เชื่อมั่นในตัวเอง รวมๆแล้วเป็นคนร่าเริง แล้วก็เป็นคนดี...พอสมควรครับ” บีมคิดก่อนตอบ “ดีแล้วทำไมต้องมีพอสมควรวะ ดีก็ดีไปเลยสิ” บิ๊กรีบแย้ง แดนรีบเติมเชื้อไฟ “พี่บิ๊กเหรอครับ เจอกันครั้งแรก ติ๋มมาก.... ส่วนพี่บีมพูดเพราะมาก นิ่มๆ ลงท้ายครับทุกคำ น้องแดนครับ น้องบิ๊กครับ ก็เด็กจุฬานี่ครับ แล้วภาพที่เราคิดคือ เด็กจุฬาเรียนเก่ง เรียบร้อย แต่แล้ว...ไม่ใช่เลย (ได้เสียงประสานจากบิ๊ก) “เขาจะชอบบ่นๆ โวยวายกับตัวเอง ประมาณว่าขอให้ได้บ่นก็มีความสุขแล้ว เจอโน่นทักนี่ ทำตัวเป็นผู้ใหญ่ เราเลยมีฉายาใหม่ให้เขาว่า - - ตาแก่ขี้บ่น - - บิ๊กได้ทีเผากลับ “แต่จริงๆแล้วพี่บีมเป็นผู้ใหญ่ที่ให้คำปรึกษาในเรื่องที่จริงจังได้ แต่ก็เขาอีกแหละที่งอแงที่สุดในกลุ่ม ไม่เอาอย่างนั้น ไม่เอาอย่างนี้ ทำเหมือนเด็กๆ” “คือเขาชอบทำตัวเป็นเด็กไงครับ จะได้กลมกลืนกับพวกเรา” แดนกัดไม่ปล่อย “แต่ที่สำคัญคือพี่บีมเป็นคนมีน้ำใจ เราไปทัวร์คอนเสิร์ตแถวภาคอีสานพักโรงแรมชั้น10 ผมนอนห้องเดียวกับเขา แต่คืนนั้นผมออกไปสังสรรค์กับคนอื่น ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว ตกดึกผมกลับมา กำลังจะหลับ พี่บีมมาทันที - - เฮ้ย แดนๆ มีอะไรจะเล่าให้ฟัง - - แล้วเขาก็เริ่มเล่าว่าเขานอนบนเตียงใกล้หน้าต่าง แล้วเห็นเงารถแล่นไปมาบนเพดาน ทั้งๆที่ห้องอยู่ชั้น10 สูงเกนกว่าจะมีเงาสะท้อน เขาเลยรีบหลับตา แต่กลับได้ยินเสียงคนเคาะอยู่ข้างๆและมีเสียงพูดงึมงำ เล่าเสร็จก็ทิ้งท้ายไว้ว่า “เออแค่นี้แหละ” ตาแก่ของวงหัวเราะชอบใจ “คือแทนที่จะเก็บไว้เล่าตอนเช้า ผมก็อยากแบ่งปันความกลัวไงครับ จะได้กลัวด้วยกัน จริงๆแล้วคนที่กลัวผีที่สุดคือบิ๊ก แถมคืนนั้นก็เจอดีเหมือนกัน” “ครับ ผมนอนห้องเดียวกับพี่เออาร์ ในห้องตรงข้าม พี่เขาหลับไปก่อนแล้ว พอผมกำลังจะนอนก็ได้ยินเสียงเหมือนคนสวดงึมงำๆ ใจก็คิดว่าพี่เขาละเมอ เลยหันไปถามเขา เขากลับมาว่าอะไรเหรอ ใจเราก็เริ่มแป่วแล้ว เลยขอย้ายไปนอนเตียงเดียวกับเขา แต่เขาไล่ให้ผมไปนอนเตียงผม พร้อมกับบอกว่าไม่รู้แล้ว kuห้อยพระก่อนดีกว่า” คือเขามีพระน่ะครับ แต่ผมไม่มี ตื่นเช้ามาผมเลยถอนประกันทันที เพราะทำประกันกับพี่เขาไว้” บิ๊กเล่าไปหัวเราะไป คราวนี้ถึงคราวของน้องคนเล็ก บิ๊กประเดิมว่า “แดนเป็นคนน่ารักมากครับ แรกๆเหมือนจะเป็นคนเงียบ แต่จริงๆแล้วเขาเป็นคนสุขุมนุ่มลึก... - - เฮ้ยแดน คนนี้น่ารักไหมวะ - - - - เฉยๆพี่ เฉย - - ....แต่แล้วอีกสักพักเขาจะไปด้วยกัน แล้วเวลาให้สัมภาษณ์ เขาเป็นคนที่ไม่เจ้าชู้เลย” “ครับ พี่บิ๊กกับพี่บีมนี่อู้ฮู....เจ้าชู้ แต่แดนเป็นคนรักเดียวใจเดียว” บีมทำเสียงเล็กเสียงน้อย “ไอ้เราสัมภาษณ์ไปตอนไหนวะ ทำไมไม่รู้เรื่องเลย ล่าสุดเมื่อเร็วๆนี้ แดนอยากได้เบอร์ของคนคนหนึ่งมาก ซึ่งบิ๊กมีเบอร์อยู่คนเดียว แต่ก็สัญญาแล้วว่าจะให้แดน” บิ๊กรับช่วงต่อ “ก็ต้องมีการทารุณกรรมกันบ้าง สุดท้ายก็ให้น่ะครับ แต่ต้องมาเห็นตอนที่มันแย่งเบอร์เขาจากมือถือผม (ทำท่าบีบคอและขึ้นขย่มตัว) ไอ้เราก็บ้าจี้ เลยให้ไป รู้ไหมแดนทำยังไง มันลบเบอร์เขาจากเครื่องผมทิ้ง สรุปว่าผมไม่ได้เบอร์เขา มันได้ไปคนเดียว”
และเมื่อถามถึงเรื่องความภูมิใจสูงสุด เสียงหัวเราะก็เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง บีมตอบโดยไม่ต้องคิด “รับปริญญาครับ เพราะเทอมสุดท้ายลำบากมาก เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ภูมิใจที่จบมาได้” “ส่วนของผมคงเป็นเรื่องทำงานหาเงินเองได้ แล้วเอาไปใช้หนี้ให้พ่อแม่ รู้เลยว่าท่านโล่งขึ้นเยอะ เพราะลำพังพ่อแม่แดนก็เงินเดือนราชการเท่านั้น” แดนกล่าวนิ่งๆตามสไตล์ ส่วนหนุ่มบิ๊กก็ไม่ต่างกัน “ผมภูมิใจที่สมัยเด็กๆ เคยหวังว่าจะทำงานเลี้ยงพ่อแม่ และวันนี้ผมก็ทำได้แล้วในระดับหนึ่ง”
(ขอขอบคุณที่มาจาก : Maduma มากๆคะ)และ www.etccafe.com/lovebeam

จากคุณ : Ice-Choc^0^ - [ 20 ก.ย. 46 23:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16

หลังจากกวาดรางวัลในประเทศไปแล้วหลายรางวัล ล่าสุด 3 หนุ่มฮอตข้ามปีอย่าง “บิ๊ก - แดน – บีม D2B” ก็ก้าวข้ามขึ้นไปในระดับเอเชีย ประกาศความเป็นศิลปินยอดนิยมของประเทศไทย ด้วยการคว้ารางวัลสำคัญทางดนตรี ที่ใหญ่ที่สุดในเอเซียจากเวที "MTV ASIA AWARDS 2003" ในสาขารางวัล "Favourite Music Artist From Thailand" ที่จัดขึ้นโดย MTV ประเทศสิงคโปร์ มาครองได้เป็นผลสำเร็จ วันนี้ เราจะมาเปิดใจ 3 หนุ่ม หลังจากคว้ารางวัล พร้อมทั้งการทำงานในอัลบั้มใหม่มาฝากแฟนเพลงของ ดีทูบีโดยเฉพาะ
ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีอย่างเป็นทางการกันก่อน กับรางวัล MTV ASAI AWARDS 2003
D2B : ขอบคุณครับ คาดหวังไว้บ้างมั้ยกับรางวัลตรงนี้
บีม : ไม่ได้หวังครับ ไม่ได้คาดคิดไว้เลย เพราะทุกคนที่ได้รับเสนอชื่อ ก็เก่งๆ กันทั้งนั้น ไม่ได้คิดครับเราว่าจะได้
แดน : เป็นอารมณ์ว่า ได้ก็ดีมากกว่าครับ ไม่ได้ก็เป็นไร ตอนนั้นกำลังคิดว่า จะพูดแสดงความยินดีกับพี่ๆ เค้ายังไงมากกว่า
ตอนที่ได้ยินประกาศผู้ได้รับรางวัลเป็นชื่อ D2B ตอนนั้นรู้สึกยังไงบ้าง
บีม : มันอึ้งครับ ไม่คิดว่าเราจะได้ ตอนไปร่วมงานก็คิดว่า แค่เรามีชื่อติด ก็เป็นความภูมิใจมากๆ แล้วครับ มันพูดไม่ออก งงด้วย ตอนขึ้นไปบนเวที พูดอะไรไปยังไม่รู้เลย ตื่นเต้นมากๆ ครับ
แดน : ศิลปินบางคนอาจจะดูไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่ เพราะบางคนเค้าอาจจะมั่นใจว่าเค้าได้แน่นอนแล้ว แต่อย่างของเรามันไม่ใช่ฮะ ทุกคนเก่งกันหมด แล้วก็กำลังแข่งกัน มีลุ้นกันทุกคนเลย ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเรา พอเป็น D2B ก็ตกใจนิดนึง
แล้วบิ๊กล่ะ แว้บแรกตอนนั้น คิดถึงอะไร
บิ๊ก : คิดถึงตลอดทั้งปีที่ทำงานมา ว่าเหนื่อยนะกว่าจะผ่าน แต่ละอย่างมา พอได้รางวัลตรงนี้ ก็ทำให้เราหายเหนื่อย เละมีความภาคภูมิใจ ตอนที่ได้รางวัลมาแล้ว โทรบอกใครคนแรก
บีม : ได้คุยกับพี่แหม่มครับ แล้วพี่แหม่มก็บอกว่า ใจเย็นๆ บีมก็บอกว่าบีมเอ๋อฮะ
Speech ที่พูดบนเวที มีการเตรียมตัวเอาไว้มั้ย
บีม : จริงๆ แล้วที่บริษัทก็ให้เตรียมตัวไว้ครับ แต่พอถึงตอนนั้นจริงๆ มันตื่นเต้นมาก อะไรก็ลืมหมดเลย บีมก็พูดเองเท่าที่นึกได้ตอนนั้น อยากขอบคุณใครก็พูดออกมาเลยครับ
บิ๊ก แดน ปล่อยให้พี่บีมพูดอยู่คนเดียวเลย
แดน : (หัวเราะ) ใช่ครับ พอตื่นเต้น ความคิดเราก็เป็นภาษาไทยหมดเลย ทีนี้เราก็พูดเป็นภาษาไทยไม่ได้ ก็เลยพูดอะไรไม่ออกเลย
ตอนที่อยู่บนเวทีอยากจะพูดอะไรออกมา แล้วไม่ได้พูดบ้างรึเปล่า
บิ๊ก : "ขอบคุณครับ" คำเดียวเลยครับ มันเป็นคำๆ เดียว ที่รวมความรู้สึกทุกอย่างไว้ แล้วก็พูดเป็นภาษาไทย ก็ไม่รู้ว่าเค้าฟังรู้เรื่องกันรึเปล่า แต่เราอยากพูดคำนี้ครับ ช่วงเวลา 3 วันที่อยู่ที่นั่น ทำอะไรกันบ้าง
บีม : วันแรกที่ไปถึงก็เข้าโรงแรม ตอนกลางคืนได้ออกไปเดินเล่นที่ออร์ชาร์ด โร้ด แต่ตอนกลางคืนก็ไม่ค่อยมีอะไรเพราะปิดเร็ว ออร์ชาร์ด โร้ด เป็นถนนคล้ายๆ สีลม เป็นถนนเศรษฐกิจของเค้า วันที่สองเป็นวันของการทำงานครับ ก็ไปซ้อมบนเวที แล้วก็พบปะเอ็มทีวี เพื่อเตรียมขึ้นเวที วันสาม ก็ไปเดินช้อปปิ้งที่ ออร์ชาร์ด โร้ด แล้ว ก็กลับตอนกลางคืน ประมาณ 3 ทุ่มครับ
แดน : เราไปเดินเล่น ที่นั่นมีอะไรน่าสนใจก็ไปเดินเที่ยวกันครับ
บิ๊ก : ผมเดินเล่นอยู่ซักพักนึงครับ เดินผิดเดินถูกกับแดนกันอยู่ 2 คน เดินออกไปตอนกลางคืนจะไปกินโจ๊กกัน ไปๆ มาๆ ไปได้มาม่าที่เซเว่น แล้วก็เลยกลับห้อง เดินผิดไปแดนก็บอก พี่บิ๊กเชื่อแดน พอเชื่อแดน ก็หลงเลย
ประทับใจอะไรที่สิงคโปร์
แดน : บ้านเมืองเค้าสวยมากครับ เค้ามีการวางแผนผังงานดีมากๆ ข้างทางก็เป็นต้นไม้หมดเลย แล้วตึกมีไม่ซ้ำแบบกันเลยครับ สะพานก็แทบจะไม่ซ้ำกันเลย แต่อากาศร้อนไปกว่าบ้านเราหน่อย
มีแฟนเพลงที่สิงคโปร์มาขอลายเซ็นบ้างมั้ย
บีม : มีครับ รับมาส่งเราที่สนามบินด้วย ส่วนที่งานก็มีบ้างเป็นหย่อมๆ ครับ :o)
แดน : คนที่รู้จักเรา ชอบเรา ก็จะมีเทปเรา มีซีดี Private Life อย่างเค้ารู้ว่าแดนชอบสีเขียว เค้าก็ซื้อผ้าเช็ดหน้าสีเขียว มาให้ด้วยครับ
บิ๊ก : เค้าเอา ซีดี Private Life มาให้เซ็น เราก็ถามเค้าว่าซื้อมาจากไหน เค้าก็บอกว่าเค้าสั่งซื้อมาจากเมืองไทย แล้วก็ส่งไปที่นั่น เราก็รู้สึกดีใจว่าเค้าขนาดนี้เลยเหรอ
ได้รับประสบการณ์อะไร จากการไปร่วมงานกับ MTV ในครั้งนี้บ้าง
บีม : ได้ดูการทำงานของพวกอินเตอร์เนชั่นแนล ว่าเป็นยังไง คือบางทีเราดูในทีวี อาจจะไม่รู้ว่าเค้าทำกันยังไง อย่างการจัดแสงบนเวที สวยมากๆ ครับ เวลาที่ถ่ายออกมาจะดูดี ดูสดใส เวทีแสง สี เสียงก็จัดดี และทีมงานก็ดูแลเราดีมากๆ เหมือนกับเราเป็นซุปเปอร์สตาร์ ปฏิบัตกับเราเท่าๆ กับศิลปินอื่นๆ
รางวัลที่ได้รับมาจะมีผลกับการทำงานในอัลบั้มต่อไปของเราแค่ไหน
บีม : มีแน่นอนครับ อย่างแรกมันเป็นกำลังใจ ให้เรารู้สึกว่า งานต่อไปมันจะต้องดีขึ้นนะ แล้วก็ไม่ได้เป็นกำลังใจอย่างเดียว ยังเป็นแรงกดดันด้วย ว่า เราจะทำให้เพื่อนๆ ผิดหวังไม่ได้
บิ๊ก : มีผลมากๆ เลยครับ เพราะมันเหมือนเราก้าวไปอีกระดับนึง การทำงานเราต้องมากขึ้นไปอีกเยอะพอสมควรเลย
เกร็งบ้างมั้ยกับอาถรรพ์อัลบั้ม 2
บีม : ก็มีบ้างครับ นิดหน่อย
แดน : คิดว่าถ้าเราทำงานเต็มที่แล้ว ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล
อัลบั้มใหม่ จะแตกต่างจากอัลบั้มที่ผ่านมายังไง
แดน : ไม่อยากจะเปลี่ยนอะไรไปมากเท่าไหร่ เพราะคนเค้ารู้จักเราด้วยงานเพลงแบบนี้ ด้วยภาพลักษณ์แบบนี้ ก็อยากจะให้คงสิ่งเหล่านี้ไว้อยู่ แต่จะมีการมาปรับเปลี่ยนในเรื่องการร้องให้ดีขึ้น ดนตรีแน่นขึ้นมากกว่าครับ แต่แนวเพลงคงไม่เปลี่ยน
บิ๊ก : งานเพลงพัฒนาขึ้นแน่ครับ อย่างเรื่องดนตรีอะไรอย่างนี้ จะมีเรื่องของเทคนิคประสานเสียงเพิ่มขึ้นนิดหน่อย ใส่ลูกเล่นต่างๆ เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา เราก็จะรู้ว่า อันนี้ควรจะใส่ตรงนี้ อันนี้ควรจะมาไว้ตรงนี้ มีเสนอไอเดียอะไรที่เราอยากจะให้มีในอัลบั้มใหม่บ้างมั้ย
แดน : แดนค่อนข้างจะมั่นใจ ในพี่ๆ ทีมเพลงของพวกเราอยู่แล้วครับ ว่าพี่ๆ เค้าเก่งกันทุกคน ก็เลยจะไม่ค่อยกังวลอะไรเท่าไหร่
จบจากละครเฟรชชี่ไปเป็นยังไงบ้าง
แดน : ก็มีเหงาๆ เหมือนกันครับ เพราะตอนไปถ่ายละครมีเพื่อนๆ เยอะ
น้องๆ ไปเล่นละครกันแล้ว บีมสนใจอยากเล่นละครบ้างมั้ย
บีม : อืมม... อันนี้ยังไมแน่ใจครับ ยังไม่มีใครติดต่อมา
หนังเรื่อง “คลื่นเหงา” ไปถึงไหนแล้ว
บีม : ตอนนี้อยู่ในช่วงตัดต่อ ยังไม่ทราบว่า จะต้องมีแก้ไขตรงไหนบ้าง
เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ยังไง
บีม : เป็นหนังโรแมนติกคอมเมดี้ มีการง้องอนกัน เป็นเรื่องที่เกิดมาจากการเข้าใจผิดกัน เพราะพระเอกไปหลอกนางเอกในตอนแรกครับ พระเอกเป็นดีเจ อย่างตอนที่คุยกันในวิทยุ ก็จะคุยกันดี แต่พอคุยกันตอนอยู่แถวบ้านก็จะทะเลาะกัน ต้องรอดูกันครับ
เป้าหมายที่อยากทำในตอนนี้
แดน : เป้าหมายแรกคือเรื่องเรียนครับ ก็คุยกับพี่ๆ เค้าเรียบร้อย ขอคิวไปเรียน ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ
บีม : พอไปต่างประเทศหลายๆ ที่ แล้วรู้สึกว่า ภาษาอังกฤษของตัวเองยังไม่ดี เลยอยากไปเรียนภาษา แต่เวลาไม่มีเลย แต่เดี๋ยวเปิดเทอมใหม่นี่ แดนกับบิ๊ก ก็ต้องกลับไปเรียนแล้ว งาน D2B ก็คงจะน้อยลง เป็นผลดีกับบีมมากเลยครับ ก็จะใช้เวลาช่วงนั้นไปเรียนภาษาเพิ่มเติม
บิ๊ก : ช่วงที่ผ่านมา บางตัวต้องหยุดเอาไว้ เพราะไม่มีเวลาไปเรียนครับ เปิดเทอมนี้ก็ลุยได้เต็มที่ จะได้เรียนจบไวๆ
ตอนนี้หายตื่นเต้นกันแล้ว อยากฝากอะไรถึง แฟนเพลงที่ร่วมใจกันโหวตลงคะแนนให้ D2B บ้าง
บิ๊ก : อยากจะขอบคุณทุกคนที่เชื่อในตัวพวกเราอยู่ ขอบคุณมากๆ ครับ
แดน : อยากจะฝากบอกทุกคนว่า ขอบคุณมากๆ ครับ ถ้าเพื่อนๆ ไม่ช่วยกันโหวตให้ เราก็คงไม่ได้รับรางวัลนี้ ตอนที่ได้รับรางวัล สิ่งที่รู้สึกขึ้นมาอย่างแรก คือรู้สึกว่า"โอ้โห คนเค้ารักเรามากขนาดนี้เลยเหรอ" นึกถึงแฟนเพลงอย่างเดียวเลยตอนนั้น ที่จะร้องไห้ เพราะว่า น้ำตามันจะไหล เพราะซึ้งใจ ที่เราออกเทปมาปีนึง เรามีสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตเยอะมาก ก็ไม่ใช่เพราะใครเลย เพราะทุกคนจริงๆ ขอบคุณมากๆ ครับ ขอบคุณจริง
บีม : ตอนลงมาจากเวที เราทั้ง 3 คนมาคุยกัน แล้วก็คิดกันว่า "ทำไมแฟนเพลงถึงได้รักเรามากขนาดนั้น ทำไม? ทำไม? ทำไม?" ตอนอยู่บนเวทีก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็พูดขอบคุณ ขอบคุณ แต่ก็ไม่รู้มันจะส่งไปถึงแฟนเพลงมั้ย บีมก็ขอขอบคุณอีกทีละกัน ขอบคุณมากๆ เลย ขอบคุณที่รักพวกเราครับ

จากคุณ : Ice-Choc^0^ - [ 20 ก.ย. 46 23:04:28 ]