ความคิดเห็นที่ 1 นี่ครับ ผมและ......เลี้ยงแสนรัก จากคุณ : คาปูชิโน - [ 24 ก.ย. 46 14:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เอ่อ....คือ เขาเลี้ยงผมนะครับ จากคุณ : คาปูชิโน - [ 24 ก.ย. 46 14:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ที่บ้าน แม่ไม่ให้เลี้ยงตัวไรแล้วอ่ะ ......... 555 ตะก่อนเคยเลี้ยงแมวคับ เป็น สิบตัวเลย โดนหนูที่บ้านกินหมดแล้ว เด๋วนี้เลยไม่เลี้ยงไรเลย จากคุณ : กาดิ่ง - [ 24 ก.ย. 46 14:26:26 A:203.113.33.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนเด็กๆ เคยเลี้ยงหมาสองตัว ตัวผู้ตัว ตัวเมียตัว ตั้งชื่อให้ว่า จูดี้ กับ โบโซ่ เลี้ยงไปเลี้ยงมา นังจูดี้วิ่งออกไปเที่ยวนอกบ้าน โดนรถชนตาย ส่วนเจ้าโบโซ่ ไปติดตัวเมียหน้าปากซอย ไม่ยอมกลับบ้านเลย สรุป .... เลิกเลี้ยงมาตั้งแต่บัดนั้น แต่ก็ยังใจดีมีเมตตารักสัตว์อยู่จนบัดนี้ จากคุณ : debby - [ 24 ก.ย. 46 14:35:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่เด็บรักสัตว์มาก มายืนยันคับ ไม่ว่าจะ (น้อง) มด (น้อง) ปลา (น้อง) แมว (น้อง) กวาง ฯลฯ ............. อิอิอิอิอิ จากคุณ : กาดิ่ง - [ 24 ก.ย. 46 15:11:42 A:203.113.33.10 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 สัตว์เลี้ยงบ้านผมหรือครับ โอย...เล่าวันเดียวก็ไม่หมดครับ เยอะจัด จากคุณ : Duke-ดุ๊ก - [ 24 ก.ย. 46 15:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 7 โอเล่ - สุนัขพันธ์เยอรมัน เชพเพิร์ด (อัลเซเชี่ยน) ของผม อายุได้ 3 ขวบกว่าๆเกือบจะสี่เต็มแล้ว สาเหตุตอนที่ตัดสินใจซื้อก็เพราะ 1) ต้องการสุนัขขนาดกลางถึงใหญ่สักตัวมาเฝ้าบ้าน 2) ต้องการฝึกตัวเองในการดูแลอีกหนึ่งชีวิต ก่อนตัดสอนใจมีลูก ซีเรียสนะเนี่ย เพราะเคยอ่านเจอว่า การดูแลลูกสุนัขในช่วงปฐมวัยนี่ต้องการการเอาใจใส่อย่างมากไม่ผิดกับการดูแลเด็กอ่อน ช่วงแรกๆอดนอนกับมันอยู่หลายอาทิตย์ เพราะความไม่คุ้นเคยกับสถานที่ มันเลยร้องเสียงดังทุกคืน พอมีคนลงมาดูหรืออยู่เป็นเพื่อน มันถึงจะเงียบ ช่วงอาทิตย์หลังๆผมชักไม่ไหว เพราะการตื่นขึ้นมากลางดึกทุกคืนเพื่ออยู่เป็นเพื่อนมันและต้องไปทำงานแต่เช้า มันเริ่มกระทบกระเทือนถึงประสิทธิภาพการทำงาน(รวมไปถึงการทำลูกด้วย) ผมเลยหาวิทยุเล็กๆมาเปิดให้มันฟังแทน ทำให้ดูเหมือนกับว่ามีคนพูดอยู่ตลอดซึ่งก็ได้ผล (รายการโปรดของมันคือรายการ AM ที่มีพระเทศน์ เพราะไม่ค่อยหยุดพูดเท่าไหร่ คงรู้สึกอบอุ่นมาก ถึงตอนนี้น่าจะได้ซัก นักธรรมโท) โอเล่ - มักจะสร้างวีรกรรมให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บอยู่เนืองๆโดยเฉพาะตรงบริเวณขา ซึ่งบางคนบอกว่าเป็นจุดอ่อนของสุนัขพันธ์นี้ หลายต่อหลายครั้งที่มันต้องสวมใส่อลิซาเบ็ธคอลลาร์ เพื่อป้องกันการเลียแผล ซึ่งจะทำให้มันดูไปคล้ายๆกับสุนัขอวกาศกลายๆ มีอยู่ครั้งนึงที่มันกระโดษลงไปในคูน้ำเพื่อขับไล่ตัวตะกวดซึ่งช่วงนั้นมีอยู่ดาษดื่นในสวนหลังบ้านผม (ช่วงนี้หายไปไหนหมดไม่รู้ คิดถึงจัง) ผลก็คือ ตอนขึ้นมาที่ข้อเท้าของขาหลังมีแผลซึ่งเกิดจากสังกระสีบาด ทั้งยาวและลึกพอสมควร เลือดไหลออกมาไม่ยอมหยุด ตอนที่ผมเห็นมัน มันกำลังนอนจมกองเลือดอยู่ น้ำตาคลอเบ้าขึ้นมาทันที ตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวว่าต้องพามันไปหาสัตวแพทย์ทันที ทั้งๆที่ยังไม่เห็นแผล ขณะกำลังประคองมัน พอมันเริ่มลุกขึ้น เลือดฉีดพุ่งออกมาจากบาดแผลเป็นสายเลย เป็นภาพที่น่าตกใจมาก แต่ท้ายที่สุด สัตวแพทย์ก็สามารถช่วยเย็บบาดแผลให้มันจนปัจจุบันนี้หายสนิทดีแล้ว โอเล่ เป็นสุนัขอารมณ์ดีและขี้เล่น ผมไม่เคยต้องเป็นกังวลเลยว่ามันจะทำอันตรายลูกผม ตรงกันข้าม ผมต้องคอยระวังว่าลูกผมจะไปแกล้งอะไรมันบ้าง ซึ่งทุกครั้งมันก็ไม่เคยแม้แต่จะโต้ตอบ จนผมเริ่มกลัวว่าลูกผมจะไปทำแบบนี้กับสุนัขตัวอื่น และผลมันจะไม่ใช่แบบเดียวกัน โอเล่ มีลักษณะเด่นคือมีปานที่ลิ้น ซึ่งความเชื่อตามโบราณบอกไว้ว่าถ้าถูกงูกัดมันจะไม่เป็นอะไร ความเชื่ออันนี้จะเป็นจริงรึเปล่า ผมยังพิสูจน์ไม่ได้ รู้แต่ว่ามันชอบไล่ต้อนงูเห่าตาลานที่มีอยู่ดาษดื่นอีกเช่นกันในสวนบ้านผมอยู่เป็นนิจ ที่แน่ๆก็คือ ผมและคนอื่นในบ้านไม่มีใครมีปานที่ลิ้น แต่ไอ้โอเล่ มันชอบต้อนงูเห่าตาลานมาทางผมหรือคนในบ้านอยู่เรื่อย ไม่รู้ว่ามันจะพิสูจน์ทราบเพื่อหาพระแสงอะไรของมัน ทั้งๆที่ผมเองยังไม่เคยจะพิสูจน์เรื่องนี้กับมันเลยสักครั้ง ทุกวันนี้ มันมักจะทำตัวเป็นเหมือนสุนัขนำทาง เพราะไม่ว่ามันจะอยู่ตรงไหน พอผมขับรถเข้าบริเวณบ้านปั๊บ มันจะต้องมาขวางหน้ารถ แล้วค่อยๆออกวิ่งนำหน้ารถอย่างช้าๆ (โคตรช้า) พอจะเลี้ยวรถเข้าที่จอดรถ มันก็จะต้องมาตัดหน้าและเดินสำรวจบริเวณนั้นก่อน สงสัยชาติที่แล้วอาจจะเป็นพวกกู้กับระเบิด หรือไม่ก็บอร์ดี้การ์ด จนติดมาเป็นสัญชาติญาณ (หรือ สันดอน) มาถึงชาตินี้... และนี่ก็คือบางส่วนของ "โอเล่" ไอ้เวรตะไลของผม (เขียนแบบนี้เนี่ย รักมันมากนะ อย่าเข้าใจผิด) แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 46 17:42:17 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 46 17:41:32 จากคุณ : KAMO - [ 24 ก.ย. 46 15:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ผมกลัวหมาครับ จากคุณ : คาปูชิโน - [ 24 ก.ย. 46 15:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องของผมคล้ายพี่กาโม่ครับ เยอรมัน เชฟเพิร์ด เหมือนกัน แม้เวลาจะผ่านมานานแสนนาน แต่ก็เป็นเรื่องที่จำได้ไม่เคยลืม ตอนนั้นผมอายุ 7 ขวบ และมีความจำเป็นต้องย้ายตามคุณป้าไปอยู่ที่ลาวช่วงหนึ่ง ก่อนออกเดินทาง .เราไปเดินหาซื้อหมาที่สนามหลวง ตอนนั้นยังไม่มีสวนจตุจักรครับ เราถูกใจเจ้าตูบอยู่ 2 ตัว ก็เลยไม่ลังเลที่จะควักเงินจ่าย เอามันมาครอบครอง และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของความทรงจำระหว่าง ผม บิมโบ้ .และ นโปเลียน .. บิมโบ้เป็นเยอรมัน เชฟเพิร์ด .หน้าตาหล่อเหลา คมสัน เเละ เฉลียวฉลาด โครงสร้างของเขาได้รูปตามแบบของอัลเซเชี่ยน .ดวงตาสุกใส แวววาว . ส่วนนโปเลียน เป็นเทอร์เรียขนาดใหญ่ ..หูตูบ ตาแป๋ว .. ตัวอ้วนกลมคล้ายหมี ขนยาว ฟู นุ่ม น่ากอด เมื่อทุกอย่างพร้อม เราก็ได้ฤกษ์เดินทางออกจากกรุงเทพฯ ป ฐ ม บ ท แ ห่ ง มิ ต ร ภ า พ ข อ ง เ ร า เ ริ่ ม ต้ น ขึ้ น แ ล้ ว การไปลาวสมัยก่อนไม่ใช่เรื่องง่ายนะครับ เราเดินทางด้วยรถไฟตู้นอนจากหัวลำโพง นั่งๆนอนๆโยกเยกระหกระเหินไป 1 คืน ส่วนบิมโบ้ กับ นโปเลียน ต้องไปอยู่ในตู้ของ จนท.อันที่ติดกับหัวรถจักร เมื่อไปถึงอุบลฯ เราต้องต่อรถจากที่นั่นไปอำเภอมุกดาหาร ครับ .คุณอ่านไม่ผิดหรอก อำเภอมุกดาหารจริงๆ .ตอนนั้นยังไม่ได้เป็นจังหวัด สมัยก่อนนั้นมุกดาหารเป็นแค่อำเภอชายแดนเล็กๆ ไกลปืนเที่ยง .. รถแท็กซี่ป้ายดำที่เรานั่งไป เป็นรถเบ้นซ์รุ่นสมัยพระเจ้าเหา สตาร์ททีนึงดังสนั่นทุ่ง มีแพนหางคู่คล้ายๆรถมนุษย์ค้างคาว แต่ก็กว้างขวางนั่งสบายใช้ได้ วิ่งปุเลง .ปุเลง ไปครึ่งวัน .ทั้งหมา..ทั้งคน ก็มาถึงอำเภอที่เงียบสงบริมแม่น้ำโขง เมื่อจัดการเอกสารผ่านเข้าเมืองเรียบร้อยแล้ว เราก็ลงเรือข้ามโขงไป เมืองสวัณเขต ที่พักของเราเป็นบ้านที่หน่วยงานที่คุณป้าผมทำงานจัดไว้ให้ กว้างขวางใช้ได้ บิมโบ้ กับ นโปเลียน วิ่งกระโดดโลดเต้นไปบนสนามหญ้าอย่างสบายอารมณ์ สวัณเขตเป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยป่าเขานะครับ และก็ไม่ต่างจากพี่กาโม่ .ที่บ้านผมมีงูเข้ามาเพ่นพ่านบ่อยมาก จะเอาอะไรล่ะ .ทั้งงูเห่า งูเขียว .งูสิงห์ โห .มีหมดแหละ แต่ที่ว่ามาทั้งหมด .ไม่เกินฝีมือของ บิมโบ้ และ นโปเลียนไปได้ มีอยู่ครั้งนึง จำได้ว่าเรานั่งคุยกันอยู่ตรงชานบ้าน บิมโบ้เดินฝ่าเข้ามากลางวง และทุกคนแตกฮือ เหมือนผึ้งแตกรัง . อะไรรู้มั้ยครับ ..มันคาบงูเขียวที่ฟัดจนม่อยกระรอกแล้ว ติดปากเดินเข้ามาด้วยนะซี . เสียววุ้ยยยย .กระโดดกระเจิงกันทั้งบ้านเลย บิมโบ้ และ นโปเลียน ไม่ค่อยเห่าพร่ำเพรื่อ และที่ผมประทับใจมากก็คือ เขาขับถ่ายเป็นที่เป็นทาง . เราเลี้ยงพวกเขาไว้ในบ้านครับ กิน นอน ด้วยกัน .. ปัญหาเรื่องเห็บ หมัด ก็ไม่ค่อยมี เพราะอาบน้ำให้เขาบ่อย เฉลี่ยอาทิตย์ละ 2 ครั้ง อาบน้ำแต่ละที บ้านแทบแตกเชียวละครับ บิมโบ้น่ะ ไม่เท่าไหร่ เพราะเป็นหมาขนเกรียน แต่นโปเลียนนี่ซิ ..ขนฟู ขนยาว ตัวอ้วน . ไดร์ขนให้เขาแต่ละทีต้องช่วยกัน 2-3 คน .. เราชอบพาเขาออกไปเที่ยวรอบๆเมือง ที่บ้านพักของเราที่สวัณเขตมีรถกระบะของฟอร์ดรุ่นเก่าอยู่คัน แบบที่คุณๆมักจะเห็นในหนังฝรั่งนั่นแหละครับ . ไม่สวย ใหญ่โต ..เทอะทะ .แต่ก็แข็งแรงและเกาะถนนดีชะมัด บิมโบ้ กับ นโปเลียน ชอบรถคันนี้มาก แค่บอกว่า “ไปเที่ยวกันเถอะ” เขาก็จะเห่าเสียงดัง ตาเป็นประกาย หูลู่ หางแกว่งอย่างร่าเริง ก่อนจะกระโจนขึ้นรถอย่างรวดเร็ว เป็นอีกกิจกรรมหนึ่ง ที่ทำให้ผมมีความสุขมาก ผมไม่แน่ใจนะครับว่า บิมโบ้ กับ นโปเลียน จะคบหากับผมในฐานะอะไร แหะ แหะ .พวกเขาอาจนึกว่าผมเป็นหมาเหมือนพวกเขา หรือในทางกลับกัน พวกเขาอาจนึกว่าตัวเองเป็นคนก็เป็นได้ แต่รู้อยู่อย่างเดียวว่า .เราคุยภาษาเดียวกัน .. เราสื่อสารกันรู้เรื่องในทุกๆด้าน และบางอย่างเป็นการสื่อสารกันด้วย “ใจ” เรื่องแบบนี้ .คุณๆที่เลี้ยงหมาคงเข้าใจดีครับ . ด้วยความจำเป็นทางด้านการเมือง ทำให้ครอบครัวเราต้องเดินทางออกจากลาวอย่างเร่งด่วน ตอนนั้นลาวใกล้จะแตกเต็มทนแล้วครับ ปัญหาระหว่างคอมมิวนิสต์ กับ โลกเสรี ปะทุตรึงเครียดขึ้นทุกที หน่วยงานระหว่างประเทศที่เข้าไปประจำการที่นั่น ไม่ว่าจะเป็น USAID USOM หรือพวก PEACE CORP. ต่างก็เตรียมตัวกันอย่างวุ่นวาย และเมื่อถึงวันที่ต้องลาจาก เราไม่มีเวลาแม้แต่จะนำบิมโบ้ กับ นโปเลียน กลับมาเมืองไทย เราจำเป็นต้องปล่อยบิมโบ้ กับ นโปเลียน ไว้ให้เพื่อนชาวลาวรับไปดูแลต่อ จำได้ว่าผมเดินทางข้ามกลับมาที่ฝั่งมุกดาหารด้วยเรือของ USAID เป็นการเดินทางที่เต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความอาลัย แม้เหตุการณ์จะผ่านไปกว่า 20 ปี แม้ผมจะมีหมาตัวอื่นมาให้เลี้ยงอีกมากมาย แต่บิมโบ้ และ นโปเลียน ก็ถือเป็นความทรงจำที่สวยงามอีกอย่างนึงในชีวิตของผม ไ ม่ ว่ า จ ะ น า น แ ค่ ไ ห น เ ข า ทั้ ง คู่ ยั ง ค ง อ ยู่ ใ น ใ จ ผ ม เ ส ม อ .. จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 24 ก.ย. 46 16:31:44 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนนี้เลี้ยงหมา1ตัวค่ะ ชื่อสมุย กินเก่ง ซนด้วย...รองเท้าอิ๋งหลายคู่ตอนนี้เหลืออยู่ข้างเดียว ซื่อบื้อๆหน่อย ชอบวิ่งชนกระจก... แต่ก็น่ารักนะคะ ทำให้หัวเราะได้บ่อยๆ ก่อนหน้านี้เคยเลี้ยงแต่แมว ตายไปบ้าง หายไปบ้าง แต่ตอนนี้ก็ยังคิดถึงอยู่ จากคุณ : อิ๋ง - [ 24 ก.ย. 46 18:02:01 A:169.210.19.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ..มีสุนัขแสนน่ารักน่า..อยู่ตัวนึงค่ะ เดิมชื่อดุ๊งดิ๊ง ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็นหนุงหนิงแล้วค่ะ (คนเลี้ยงบอกว่าชื่อเดิมเรียกยาก) ..ตัวเล็กนิดเดียวเป็นหมาจูผสมปักกิ่ง หน้าตาแปลก ๆ เห่าได้หลายเสียง ทั้งเสียงใหญ่เสียงเล็ก เวลามันเห่านึกว่าสุนัขที่ไหนมากัดกัน :) จากคุณ : รุ้งกินน้ำ - [ 24 ก.ย. 46 20:21:54 A:203.118.90.58 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 โหพี่ตุ้มอ่านแล้วดีจริงๆพี่ จากคุณ : เตียเป๋งลิ้ม - [ 24 ก.ย. 46 22:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ที่บ้านเลี้ยงแมวดำตัวนึงครับ ไม่ได้ล้อเล่นนะครับ จริงๆนะครับ!!!??? จากคุณ : KOKtc45 - [ 24 ก.ย. 46 22:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 (จุด จุด จุด) เลี้ยงแสนรักของพี่หลอดสวยจังค่ะ ในรูปนี่พี่หลอดอ้อนเชียวนะ อิอิ!!! (^^) จากคุณ : adnav_ja - [ 24 ก.ย. 46 23:15:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบเรื่องที่เล่ามาทั้งของพี่กาโม่ + เรื่องของพี่ตุ้มจัง!!!!!! อ่านแล้วก็ระลึกค่ะ... ...ระลึกถึงหมาของตัวเอง ที่น้าสอนให้เลี้ยงบ้าง น้าบอกเลี้ยงหมาจะทำให้เราจิตใจดี มีเมตตา... ...เลี้ยงเพื่อให้รู้จักคำว่ารัก...คำว่าว่าผูกพัน...คำว่าหน้าที่ และคำว่ารับผิดชอบ ขอเรียกหมาแล้วกันค่ะ...จริงใจดี ...จำได้ว่าเกิดมาก็มีหมาเต็มบ้าน เอาเท่าที่จำได้...มีเจ้าระเด่น เบนจี้ เป็นตัวผู้...แล้วมีเจ้าลูกกล้วยเป็นตัวเมีย ตอนเด็กๆ ไม่ทราบหรอกค่ะว่ามันเป็นพันธุ์อะไรกันบ้าง รู้แต่ว่ามันรักน้าของแวนด้าซึ่งเป็นเจ้าของมากๆ อยู่กับพวกมันมาหลายปี มันก็คงแก่ไปตามประสา ระเด่นแก่ตายคาบ้าน...จนบ้านเหงาไปเยอะ ...จำได้ว่าตอนเด็กๆ นั่งยองดูมันนอนนิ่งๆ อยู่ตั้งนาน จนน้าบอก ปล่อยมันไว้เถอะ มันตายแล้วววววว "ตายแล้วมันจะเป็นหมาเทวดารึเปล่าคะ?"... จำได้ว่าถามน้าไปอย่างนั้น + ร้องไห้กระจองอแงไปตามประสา จากคุณ : ตอน 1 ฝ"ระเด่น" (adnav_ja) - [ 24 ก.ย. 46 23:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แล้วมันก็ผ่านไป............. เบนจี้ กะลูกกล้วยยังอยู่นี่นา...น่า หมาเพื่อนกัน!!! มันก็ผ่านไปอีกสักช่วง...เบนจี้เกิดไม่สบาย...มันชอบร้องร้องหงุงหงิง ให้เห็น ให้เศร้าอยู่บ่อยๆ ...มีวันนึง น้าห้ามหนักหนาบอกตัวเองกะพี่ๆ ว่าอยู่ข้างบนในห้องนะ...อย่าลงมาข้างล่างเชียว เอ!!! มันต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆ เชียว ...ระทึก!!!...ตึ๊ก ตึ๊ก ก็แอบดูกันกะพี่สาวที่หน้าต่าง มองไปที่สวนหน้าบ้าน เห็นน้าชายกำลังก้มๆ เงยๆ ทำอะไรสักอย่างที่บ่อเลี้ยงปลาหน้าบ้าน เห็นเอาไม้ยาวๆ กดอะไรสักอย่างให้จมอยู่ในนั้น ...สงสัยจัง น้าทำอะไรน๊า!!!...น้าล้างบ่อเลี้ยงปลาเหรอ? ก็คิดกันไป มีอยู่ช่วงนึง น้าเงยหน้า เห็นน้าร้องไห้ค่ะ กะเสียงร้องไห้ครางของผู้ชายร่างใหญ่ล่ำของน้า (ว๊า!!! พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไปด้วยเลยนะคะเนี่ย!!!) เกิดอะไรขึ้นนะ จำได้ว่าก่อนหน้านี้ได้ยินเสียงหมาร้อง ...น้าทำอะไรเจ้าเบนจี้แน่ๆ น้านะน้า โฮ! โกรธน้าไปพักใหญ่ค่ะ น้าอธิบายว่าเพราะรักมันมากไปค่ะ เป็นหมาตัวที่รักที่สุด พอมันป่วย เลยไม่อยากดูมันทรมาน...เพราะรักน้าเลยทำค่ะ บางทีรักแล้วก็เห็นแก่ตัวนะคะ แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 46 00:18:12 จากคุณ : ตอน 2 "เบนจี้" (adnav_ja) - [ 24 ก.ย. 46 23:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แล้วมันก็ผ่านไปอีกที เหลือลูกกล้วยเป็นตัวสุดท้าย ลูกกล้วยท้องค่ะ ดีใจกันใหญ่ เพราะมันเป็นหมาที่ท้องยากเย็น เย้!!! จะมีลูกหมาเด็กๆ เล็กๆ มาให้ดูแลกันแล้ว น้าจบเกษตรมาค่ะ ก็จะสอนให้พวกเราหลานๆ รักสัตว์ รักต้นไม้ น้าเลี้ยงทุกอย่างที่เลี้ยงได้ เลี้ยงหมา ไก่ ปลา ต้นไม้ กล้วยไม้ เห็ดฟาง ฯลฯ ไม่เว้นกระทั่งเลี้ยงหญิง 5555555 (ขอขำคั่น) วันนั้นลูกกล้วยคลอด จำไม่ได้แล้วนะคะว่ามันคลอดเอง หรือน้าไปช่วยทำคลอด...แต่ที่บอกว่ามันคลอดยาก ท้องยากงัยค่ะ มันเลยมีลูกตัวเดียว หรือคลอดออกมาแล้วรอดตัวเดียวนี่ล่ะคะ จำไม่ค่อยได้แล้ว ...แต่ที่จำได้ไม่ลืม เช้าวันนั้น (อีกวัน) ก็เห็นน้านุ่งกางเกงแพรตัวเก่ง ในมือถืออะไรเล็กๆ ขาวๆ สักอย่าง น้าตัวโตๆ ร้องไห้อีกแล้ว ...น้าบอกพวกเราว่า "ลูกของลูกกล้วยตาย...นี่มันอยู่ในมือน้า" ในมือน้ามีลูกหมาตัวเล็กๆ น่ารักจังเลยค่ะอยู่ในนั้น "เพราะน้านอนทับ น้าทำมันตาย ลูกกล้วย ลูกรักของน้าคงรักน้าไป รู้ว่าน้า รู้ว่าพวกเราอยากได้หมาเด็กๆ รอลูกของลูกกล้วยกันมาตลอด พอมันคลอด มันเลยคาบลูกเอามาวางบนเตียงน้า วางข้างๆ น้า" ...น้าผิดนี่!!!... น้าตัวโต น้าตัวใหญ่ น้าเมารึเปล่า? น้าไปนอนทับลูกของลูกกล้วยทำไม? จำได้ว่าพวกเรา 4 คนพี่น้องรุมกันประนามน้า น้าเล่าให้ฟังต่อว่า... ...เมื่อคืนน้าเข้านอนแบบเมาๆ ช่วงดึกๆ ก็ได้ยินเสียงประตูถูกแง้มๆ เปิดๆ แล้วยินเสียงร้องหงุงหวิงของลูกกล้วย เห็นมันกระดิกหาง แล้วคาบอะไรสักอย่างในปาก ...ตื่นขึ้นมาก็เห็นลูกกล้วยนอนอยู่ที่พี้นหน้าเตียง มันนอนเหงาๆ น้ำตาซึมๆ ถ้ามันพูดได้ มันก็คงไม่ว่าอะไรน้า มันไม่ว่าอะไรน้าสักคำแน่ๆ มันรักน้า...น้าว่างั้น แล้วน้าก็ปาดน้ำตากันไป น้านะน้า!!! ตอนนั้นลูกกล้วยยังอยู่ค่ะ มันไม่ตาย แต่ลูกตัวแรกของมันตาย...หลังจากนั้นมันเกิดลูกอีกหลายครอก ครอกละหลายๆ ตัว ...แต่น้าไม่ซื้อหมาเพิ่มอีกเลย เพื่อนให้ ใครให้น้าก็ไม่เอา ทั้งๆ ที่น้ารักหมา ถามน้าว่าทำไม ...น้าว่า เลี้ยงแล้วมันก็รัก รักแล้วมันก็สุข สุขมันผูกพัน...แต่น้าไม่อยากมีความทุกข์นี่ หมามักจะตายก่อนเราเสมอ มันมีช่วงอายุของเรา น้าไม่อยากเห็น อยากเป็นแบบที่ผ่านมาอีก น้าจะเลี้ยงแค่เจนเนอเรชั่นของลูกกล้วยนี่ล่ะ ไม่เลี้ยงต่อแล้ว ------------------>>>>>ผ่านอีกเป็นสิบปีเลยนะคะที่บ้านเราไม่มีหมา รบเร้าให้เลี้ยง ก็ไม่มีผู้ใหญ่เห็นดีเห็นงามให้เลี้ยงอีก ...ให้เลี้ยงอย่างอื่นแทน เลี้ยงปลา เล่นตุ๊กตาแทนเหรอ? มันก็ไม่เหมือนเลี้ยงหมา ลองเลี้ยงดูสิคะ? เวลาเลี้ยงแล้วนี่ทั้งรัก ทั้งหมั่นไส้มันขาดใจเหมือนที่พี่กาโม่ กะพี่ตุ้มว่ามาน่านล่ะค่ะ น่ารักซะ!! จากคุณ : ตอน 3 "ลูกกล้วย" (adnav_ja) - [ 25 ก.ย. 46 00:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ..... จากคุณ : fab4 - [ 25 ก.ย. 46 00:12:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาเล่าต่ออีกทีค่ะ ตอนนี้น้าเค้าแต่งงานไปเรียบร้อยแล้วค่ะ ...มีลูกสาว 2 คน คนโตน่าจะสัก ม.2 ส่วนคนเล็ก ม.1 คนโตยังไม่ทราบค่ะว่าโตขึ้นแล้วอยากเป็นอะไร แต่คนเล็ก พอจะทราบแล้ว ...ตอนนี้ถามว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรค่ะ เค้าอยากเป็นสัตวแพทย์ค่ะ ...น้าเค้าก็กลับมาเลี้ยงหมาอีกครั้ง ตอนเค้ามีลูกค่ะ คงเหมือนพี่กาโม่มั๊งคะ!!! จากคุณ : adnav_ja - [ 25 ก.ย. 46 01:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กลับเข้ามาอ่านเรื่องราวของทุกๆคนอีกครั้ง รู้ตัวอีกที ..ผมก็นั่งน้ำตาไหลซะแล้ว . ขอบคุณคุณหมอวินสตันเจ้าของกระทู้นะครับ ที่ช่วยนำวันเวลาเก่าๆกลับมาให้ระลึกถึง จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 25 ก.ย. 46 05:51:41 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านของ พี่โม่ กะ พี่ตุ้ม แล้ว ต้องคอยนึกภาพตามด้วยตลอดเลย ...... เยี่ยมคับ จากคุณ : กาดิ่ง - [ 25 ก.ย. 46 06:43:16 A:203.113.38.8 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังอยากฟัง อยากอ่านของคนอื่นอยู่เลยค่ะ ถ้าไม่มาเล่า ตัวเองก็จะเล่าเองอีกสักตั้งนะคะ มีหมา แล้วก็สัตว์ในดวงใจอีกหลายเลยค่ะ จากคุณ : adnav_ja - [ 26 ก.ย. 46 00:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เจ้ากั้งของผมหายไปเมื่อปีก่อน... ถึงมันเป็นหมาโง่ๆ เป็นที่พักอาศัยของเห็บ ไม่เคยเที่ยวไหนเหมือนตัวผู้อื่นๆ ผมก็รัก แต่มาวันหนึ่งมันหายไปไหนไม่รู้... หายไปแล้วก็หายไป ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องเสียใจ ไม่ใช่ไม่เสียใจ ไม่รัก แต่พอทำใจได้ ..เกิดมา ตั้งอยู่ ดับไป.. เป็นธรรมดา ธรรมชาติ เป็นเช่นนั้นเอง ว่าจะไม่เลี้ยงแล้วนะ ก็มีมาใหม่จนได้ เมื่อต้นปี พ่อไปอุ้มมาจะซอยไหนไม่รู้ จากบ้านเขากำลังก่อสร้าง เราก็เอ็นดู พี่สาวยิ่งชอบหมาอยู่แล้ว เข้าแก๊บเลย งานหนักของแม่อีกตามเคย.. ต้องให้ข้าวมัน อาบน้ำมัน เพราะช่วงหลังผมนานๆจะกลับบ้านที ป่านนี้คงโตล่ะ ซนสุด ทั้งแง๊บทั้งเลียอยู่นั้น เล่นมันทีต้องล้างมือที มีแต่น้ำลายมัน หลายครั้งก็ตีมันแรงๆก็สงสารมัน เฮ้อ..นึกแล้วคิดถึงมันนะ ไอ้เจ้าเด่น! จากคุณ : ฉาน - [ 26 ก.ย. 46 14:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 24 . จากคุณ : ฉาน - [ 26 ก.ย. 46 14:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คิดถึงT_T จากคุณ : ฉาน - [ 26 ก.ย. 46 14:55:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอารูปสมุยมาให้ชมค่ะ สมุยเป็นขวัญใจเด็กๆค่ะ ตอนเย็นๆหน้าบ้านอิ๋งจะมีรถจักรยานคันเล็กๆมาจอด4-5คัน วันนึงพ่อเข้าบ้านมาพอดี ถามแม่ว่า รถทำไมมาจอดหน้าบ้านเต็มเลย แม่อิ๋งบอก "อืม ของเพื่อนไอหมุยมัน.." จากคุณ : อิ๋ง (He once smiled at me) - [ 28 ก.ย. 46 00:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เพื่อนบ้านก็ชอบเอาขนมมาให้มันกินบ่อยๆ อันนี้อิ๋งเพิ่งรู้ไม่กี่วันนี่เอง มิน่า..... จากคุณ : He once smiled at me - [ 28 ก.ย. 46 00:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เพราะมันชอบโผล่มาเสนอหน้าอย่างนี้ จากคุณ : He once smiled at me - [ 28 ก.ย. 46 00:17:53 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สมุยตอนนี้อยู่กับพี่ชายอิ๋งค่ะ บ้านที่มันอยู่ก็คือออฟฟิสที่อิ๋งทำงานนี่แหละ ถึงนอนคนละหลัง แต่มันก็อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันใกล้นิดเดียว ตอนกลางคืนมันจะไปนอนข้างหน้าต่างห้องพี่ชายอิ๋ง(นอนข้างนอก) ซักประมาณ6โมงเช้ามันจะออกมาเสนอหน้าอยู่หน้าบ้านแบบนี้ค่ะ เพราะช่วงนั้นบางบ้านเค้าตื่นกันแล้ว เด็กๆก็เตรียมตัวไปโรงเรียน ใครเดินผ่านมามันก็จะอยู่ท่านี้แล้วก็กระดิกหางดุ๊กดิ๊ก จากคุณ : He once smiled at me - [ 28 ก.ย. 46 00:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สมุยน่ารักจัง ขอได้ม๊ะ.... จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 28 ก.ย. 46 21:20:02 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ fab4 น้องหมาของคุณ fab4 ชื่ออะไรคะ? เอ!!! แล้วเล่นเอาแต่รูปมาโชว์... ไม่เอาเปรียบไปหน่อยเหรอคะ เล่าวีรกรรมของมันให้ฟังด้วยน่า ...นะ จากคุณ : adnav_ja - [ 28 ก.ย. 46 22:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เจ้ากั้ง กะเจ้าเด่นของคุณฉานก็น่ารัก ...อ่านแล้วนึกถึงหมาธรรมดาๆ ที่คงพิเศษในใจคุณฉานน่าดู...เข้าใจความคิดถึงเลยค่ะ จากคุณ : adnav_ja - [ 28 ก.ย. 46 22:09:29 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น้องอิ๋งคะ ...พี่ชักหลงเสน่ห์เจ้าสมุยแล้วสิคะ อ่า...ถ้ารักสมุยมากกว่าน้องอิ๋ง ...น้องอิ๋งห้ามน้อยใจนา..พี่เป็นคนรักหมาตัวยงคนหนึ่งเลยล่ะจ้า อิอิ จากคุณ : adnav_ja - [ 28 ก.ย. 46 22:11:15 ]

ความคิดเห็นที่ 34 วันนี้สัตว์เลี้ยงที่บ้านเพิ่งเสียชีวิตไปตัวนึง... ลูกตะพาบน้ำสีขาวหม่น น่ารักๆ... จากคุณ : winston - [ 28 ก.ย. 46 23:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เสียใจด้วยค่ะหมอ... มันเป็นอะไรตายคะ? ...อยู่ๆ ก็สงสัยขึ้นมาค่ะ สัตว์ตระกูลเต่า ตะพาบน้ำนี่มีฟันรึเปล่าค่ะ? ...แหะๆ อยากรู้อ่ะคะ จากคุณ : adnav_ja - [ 29 ก.ย. 46 00:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 36 #30...ม่ายห้าย.... #33 ใครมาหาอิ๋งที่ออฟฟิสยังเดินไปทักสมุยก่อนเลยค่ะ (-_-") แถมยังเอาของกินมาฝากมันอีก #34 เสียใจด้วยค่ะ แต่อิ๋งยังไม่เคยเห็นลูกตะพาบน้ำเลย ยิ่งเป็นสีขาวนี่ไม่เคยเห็นใหญ่ เคยเห็นตัวโตๆ ตัวใหญ่กว่าหมอนอีกค่ะที่วัดอุโมงค์(ไม่รู้จะเปรียบเทียบกับอะไร พอดีเหลือบไปเห็นหมอน) จากคุณ : He once smiled at me - [ 29 ก.ย. 46 00:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขำน้องอิ๋งค่ะ...นี่ถ้าพี่อยู่ใกล้ๆ มิเปรีบบเทียบว่าเล็ก หรือใหญ่ใกล้ๆ หัว หู ขี้ไคล หรือไรผมพี่แวนด้าหรอกเหรอคะ 5555555555555555555555555 ขำค่ะขำ จากคุณ : adnav_ja - [ 29 ก.ย. 46 00:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กลับเข้ามาดูกระทู้นี้อีกที เจ้า"โอล อิงลิช ชีพด็อก"ที่พอลกอดก็น่าฟัดดีเหมือนกันแฮะ... จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 29 ก.ย. 46 13:33:29 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 39 #27 ตลกดี จากคุณ : ฉาน - [ 30 ก.ย. 46 09:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อิ๋งเลี้ยง วัวด้วย จากคุณ : ่JoOeY - [ 30 ก.ย. 46 12:57:21 A:203.156.48.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 เห็นม๊ะ น้องอิ๋งว่าหน้าัมันเหมือนวัว มันพันธุ์อะไรนะคะ จากคุณ : adnav_ja - [ 30 ก.ย. 46 13:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ค่ะ สี....เค้าเรียกอะไรน๊าา... ไลท์ โกลด์มั้งคะ หรือสีฟางข้าว ไม่ใช่วัวนะคะ (-"-) จากคุณ : He once smiled at me - [ 30 ก.ย. 46 19:04:11 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แต่มันหน้าตาเหมือนวัวจริงๆ นะ จากคุณ : adnav_ja - [ 30 ก.ย. 46 22:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ง่ะ.....(-_-") จากคุณ : อิ๋ง - [ 2 ต.ค. 46 11:24:40 A:169.210.19.222 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 ไปอ่านเจอกระทู้นี้ที่จตุจักรครับ เจ้าของเขาคัดลอกมาจากบทความใน NATIONAL GEOGRAPHIC เห็นว่าเนื้อหาเกี่ยวข้องกับกระทู้สัตว์เลี้ยงของคุณหมอวินสตัน ก็เลยคัดลอกเอามาให้อ่านกันครับ การเดินทางอันเหลือเชื่อ เมื่อเจ้าซอนน์ทาก สุนัขพันธุ์อัลเซเชียนของเอ็ด มัลเรนิน เป็นอัมพาตหลังจากประสบอุบัติเหตุที่ไม่ค่อยพบเห็นบ่อยนักเมื่อปี 1998 โดยได้รับบาดเจ้บที่ไขสันหลังขณะวิ่งไล่ลูกบอล มัลเรนินสัญญากับเจ้าสุนัขอายุ 10 ขวบว่า จะไม่ฆ่าให้มันพ้นทุกข์เพราะการเป็นอัมพาตท่อนล่าง “เราต่างยืนหยัดอยู่เคียงข้างกันและกัน” มัลเรนิน ทนายความชาววอชิงตัน ดี. ซี. กล่าว มัลเรนินพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อให้ซอนน์ทากกลับมาเดินได้อีกครั้ง ไม่ว่าจะด้วยการผ่าตัด ใช้สารสเตียรอยด์ กายภาพบำบัด ว่ายน้ำ หรือฝังเข็ม เขาต้องนวดกระเพาะปัสสาวะของเจ้าหมาเพื่อให้มันฉี่ได้ “เป็นเจ้าของที่ใจเด็ดจริง ๆ ค่ะ” สัตวแพทย์หญิง โจดี คอริก กล่าว มัลเรนินหารถเข็นสำหรับสุนัขพิการมาให้ซอนน์ทากใช้ และจัดแจงชีวิตเพื่อไม่ให้อัมพาตเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตของเจ้าอัลเซเชียน เมื่อเดือนสิงหาคมปี 2000 เขาถอดเบาะโดยสารด้านหน้าของรถแลนด์โรเวอร์ออก แล้วเอาที่นอนซึ่งสั่งทำพิเศษมาใส่แทน และขับรถพาสุนัขของเขาเดินทางเป็นระยะทาง 20,000 กิโลเมตร รวมเวลา 42 วัน ไปเที่ยวพรูโดเบย์ รัฐอะแลสกา ขากลับเขาวางแผนไว้ว่าจะพาซอนน์ทากไปรัสเซีย ที่ซึ่งมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีรอเขาอยู่ แต่สุขภาพของซอนน์ทากกำลังทรุด เขาจึงไม่รับงานนั้น ต่อมาซอนน์ทากเกิดโรคไขข้อ และวันหนึ่งในเดือนเมษายนที่ผ่านมา (ปี 2001) ซอนน์ทากก็ลุกแทบไม่ขึ้น มัลเรนินจึงตัดสินใจจบชีวิตมันเสีย แม้จะเศร้าโศก แต่เขาก็รู้สึกอิ่มเอมใจที่ทำให้สุนัขของเขามีความสุข “ผมทำได้สำเร็จ ผมรักษาคำพูดที่ให้กับมันไว้” ต่อมาเมื่อสุนัขพ่ายแพ้ต่อความเจ็บปวด มัลเรนินจึงตัดสินใจว่า จะต้องจบชีวิตให้มันพ้นทุกข์ เมื่อยาฉีดเริ่มออกฤทธิ์ เขากระซิบข้างหูซอนน์ทากว่า “เราทำสำเร็จแล้ว ไอ้เพื่อนยากเอ๋ย” โห ..ผมอ่านแล้วร้องให้เลย และยิ่งดูรูปภาพประกอบที่ทั้งคนและหมาพากันนั่งรถตระเวณไปเที่ยว ตั้งแค้มป์ตามที่ต่างๆแล้ว . ยิ่งเห็นได้ชัดเจนถึงความผูกพันธ์ของทั้งคู่ . แต่ภาพที่ผมสะเทือนใจที่สุดคือภาพที่มัลเรนินซบหน้าลงไปเกลือกกลิ้ง จูบลาซอนน์ทาก เพื่อนยากของเขา ในห้วงสุดท้ายแห่งลมหายใจของเจ้าอัลเซเซี่ยน .ภาพนั้นติดตา และสะเทือนใจมาจนถึงตอนนี้ .ตอนที่ผมนั่งพิมพ์อยู่นี่ . หมามีวงจรชีวิตไม่นานครับ .ถ้าคุณบังเอิญมีงานยุ่งจนลืมเขา หรือละเลยเขาไปด้วยเหตุอันใดก็ตาม .นึกถึงแววตาซื่อๆ แล้วหันกลับไปสนใจเขาก็ยังไม่สายดอกครับ จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 4 ต.ค. 46 21:00:14 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อ่านเรื่องของซอนน์ทาก สุนัขพันธุ์อัลเซเชียนของเอ็ด มัลเรนินแล้วก็ทำเอานึกถึงหมาของน้าตัวนี้ มันชื่อ "หลง" เป็นพันธุ์โดเบอร์แมนแท้ๆ ค่ะ ...น้าได้มันมาตอนไปสวน น้าเล่าว่าวันนั้นกลับจากสวนดึก...ขณะขับรถออกจากประตูสวนก็เห็นเงาของอะไรสักอย่างนี่ล่ะคะ นั่งตะคุ่มๆ อยู่ปากทาง...หรือจะผี!!!!! จะไม่ลงก็ไม่ได้ ม่ายงั้นก็ชน ...เหมือนมาขอร้องให้น้าช่วยชีวิตนะคะ...น้าว่า...ฟ้าคงลิขิตชีวิตของหมากะน้าไว้แล้ว น้าเลยลงไป ถึงจะมืดแสนมืดน้าก็ยังพอเห็นว่ามันเป็นโดเบอร์แมนสีดำมะเมื่อม ตัวโตเต็มวัย แต่เสียดายค่ะ มันสยดสยองสิ้นดี มันเป็นหมาขี้เรื้อนค่ะ ขี้เรือนแบบที่มีแผลเต็มตัว น้ำเหลืองไหลซ่ก...แบบว่าเป็นขี้เรื้อนขั้นรุนแรงแล้ว... ...ซึ่งน้าว่า "เป็นขี้เรือนนี่ หมาตายได้เอาเลยล่ะ...เหมือนคนเป็นโรคผิวหนัง" น้ามองซ้ายมองขวาอยู่ครู่นึง แถวสวนน้านี่ก็ห่างจากบ้านคนพอสมควร ...คงมีเจ้าของใจร้าย รังเกียจมัน แล้วทิ้งมันแถวๆ นี้ ...แล้วดวงหมากะดวงน้าก็สัมพันธ์กันแบบที่น้าว่า น้าตัดสินใจอุ้มมันค่ะ...อุ้มมันขึ้นรถทั้งที่รังเกียจแสนจะรังเกียจนะคะ... แต่น้าว่าปล่อยให้นั่งอยู่อย่างนั้นไม่ลง ฝนก็ตกด้วยน้าเล่าว่างั้น ใกล้เที่ยงคืนล่ะคะ ...ที่น้าไปจอดรถหน้าร้านหมอหมา (สัตวแพทย์) ที่เป็นเพื่อนน้า บอกว่า "เฮ้ย!!! :-) รักษาหมาตัวนี้ให้หน่อย" "หมา:-)เหรอ เลี้ยงงัยว่ะ ให้มันเป็นขี้เรื้อนขนาดนี้" "ไม่ใช่ของอู ของใครก็ไม่รู้ว่ะ...ช่วยมันหน่อยๆ" น้าเล่าให้ฟังว่าน้าว่างี้ "เอาบุญ" หมอหมาเพื่อนน้าก็ก้มหน้าสั่งยามาค่ะ แล้วก็บอกกำชับว่า "อูไม่รับรองนะเว้ยยยย...ว่ามันจะรอดเป็นขี้เรื้อนซะขนาดนี้ โคม่ามาก ...แต่ถ้ามันผ่านคืนนี้ไปได้มันก็รอด แต่ก็ขึ้นอยู่กับ:-)นะเว้ยยย...นี่ยา!!! แล้วก็สบู่ที่มีตัวยาฆ่าเชื้อแรงมากๆ...ฟอกมันซะคืนนี้เลย...ไม่งั้นมันก็ตายแหงแก๋" แล้วน้าก็พามันกลับไปบ้าน ...รวบรวมความกล้า ผิดชอบชั่วดีอยู่พัก ปิดไฟมืดสนิท ใส่ถุงมือ พร้อมกะทำใจ "เอาวะ เป็นงัยเป็นกัน...ดวงหมากะน้าคงถูกลิขิตมา" น้าเล่า แล้วน้าก็เปิดน้ำก๊อก ลงมือฟอกมันทุกซอก ทุกหลืบ ทุกซอกเล็บ น้าว่า...ช่วยคนโดนรถชนก็เคยช่วย ...แต่เคสนี้มันทั้งกลิ่น ทั้งแผลแสนแหยะจริงๆ แบบว่าไม่กล้ามอง...ทั้งๆ ที่ปิดไฟมืดแล้วนะ มันเป็นที่สุดที่น้าจะทำให้สัตว์สักตัว...ที่ไม่รู้จัก ไม่ผูกพันแล้วนะ น้าว่า... ...แล้วน้าก็เอามือฟอกหมาขี้เรื้อน ที่มีทั้งแผล แล้วก็น้ำเหลืองไหลซ่ก แบบไม่กล้ามองมัน ฟอกเสร็จก็เช็ด แล้วก็ใส่ยา ทำกันตอนเที่ยงคืนน่านล่ะ ...คืนนั้นก็นอนไม่หลับ แล้วก็มันก็ผ่านคืนนั้นไป...แล้วมันก็รอด รอดจากการที่มีน้าซึ่งไม่รู้จักมักจี่กับมัน...หมั่นพามันไปหาหมอ ตอนนี้มันกลายเป็น "ไอ้หลง" หมาโดเบอร์แมนขนมันดำขลับที่เฝ้าสวนน้าไปแล้วค่ะ จากคุณ : adnav_ja - [ 5 ต.ค. 46 20:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อันนี้เป็นรูปหมาพันธุ์ที่อยากเลี้ยงมากกกกกกกก ...เอามาโชว์เรียกน้ำย่อย จากคุณ : adnav_ja - [ 5 ต.ค. 46 20:44:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ดูหน้าน้อง+ลีลาแกชัดๆ จากคุณ : adnav_ja - [ 5 ต.ค. 46 20:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 49 หมาแวนด้าน่ารักจัง จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 5 ต.ค. 46 23:03:35 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 50 bull terrier .... เราก็อยากเลี้ยง (ใช่ตัวเดียวกันป่าว?) หน้าตามันกวน teen ดี จากคุณ : debby - [ 6 ต.ค. 46 11:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 51 น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เหมือนพี่เด็บเลย จากคุณ : adnav_ja - [ 6 ต.ค. 46 11:32:49 A:203.154.97.196 X:10.1.11.27 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อย่าได้คิดนำมาเลี้ยงโดยเด็ดขาด...ในหลายประเทศห้ามเลี้ยงแล้วครับ จากคุณ : KAMO - [ 6 ต.ค. 46 14:04:09 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ทำไมล่ะคะพี่กาโม่่่่ เศร้าๆๆๆๆ จากคุณ : adnav_ja - [ 6 ต.ค. 46 17:40:18 A:203.154.97.196 X:10.1.11.27 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อ้อ .ลืมบอกไป ว่าเจ้าอัลเซเชียนซอนน์ทาก หน้าตาเหมือนเจ้าโอเล่ หมาของพี่กาโม่เลย แต่จริงๆแล้วอัลเซเชี่ยนมันก็หน้าตาเหมือนกันไปหมดแหละเน๊าะ พี่กาโม่ จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 6 ต.ค. 46 21:52:27 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 55 รอพี่กาโม่ไม่หวาย เลยไปถามพี่สาว ...พี่สาวบอกเจ้าพันธุ์บูลเทอเรีย มันเป็นหมาโหด เห็นน่าตาน่ารักๆ งี้เหอะ มันโหด โห๊ด โหด...จนเมืองนอกเค้าห้ามเลี้ยงกันแล้วหยั่งพี่กาโม่ว่า ...ที่สำคัญเคยมีคดีสามีเลี้ยงหมาบูลเทอร์เรียมาเพื่อเสี้ยมให้มันฆ่าภรรยาตัวเอง (อันนี้คนโหดกว่าค่ะ) ที่สำคัญพี่สาวบอกว่า...มันเป็นหมาไม่รักเด็ก..............แง๊!!! งี้มันก็ประกวดนางสาวไทยไม่ได้สิคะ ***น้องบูลเทอเรียร์ นะน้องบูลเทอเรียร์เห็นน่าตาซื่อๆ ไม่น่าโหดเลยนา*** (อกหักตั้งกะยังไม่เลี้ยง เศร้าๆๆๆๆ) จากคุณ : adnav_ja - [ 6 ต.ค. 46 22:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ใช่เหรอครับพี่ ไอ้เจ้า bull terrier เนี่ย มันไม่ดุไม่ใช่เหรอครับ เท่าที่จำได้ (เคยมีข่าว) หมาพันธุ์เทอเรียร์ที่โหดสุดๆคือเจ้า pit bull terrier หนิครับ เนี่ย .... หน้าตาอย่างเนี้ยอ่ะ จากคุณ : debby - [ 7 ต.ค. 46 10:35:53 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ใช่ก็ดีสิคะ ...จาได้อยู่กะความหวัง...เลี้ยงนุ้องบูลเทอเีรีย จากคุณ : adnav_ja - [ 7 ต.ค. 46 10:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อยากรู้เกี่ยวกับอัลเซเชี่ยนผมมีอัลเซเชี่ยนตัวผู้1ขวบอยากรู้ว่ามันพร้อมผสมพันธุ์เมื่อกี่ขวบและ1ปีผสมได้กี่ครั้งขอบกรุณาช่วยตอบด้วย จากคุณ : patanut@thaimail.com - [ 12 ต.ค. 46 23:04:44 A:202.133.165.21 X: ]

ความคิดเห็นที่ 59 แหะ...แหะ... สงสัยต้องรอพี่กาโมาเข้ามาตอบซะแร้ววว..... หรือยังไงลองไปถามที่ห้องจตุจักรก็อาจได้คำตอบที่เร็วขึ้นครับ จากคุณ : ตุ้ม แม็คฯ - [ 13 ต.ค. 46 06:21:37 A:203.154.97.197 X:129.0.1.70 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ลองหาดูในนี้ครับ http://www.malila.com/german.html จากคุณ : debby - [ 13 ต.ค. 46 10:16:22 ]